'QQ/ns
e
Eigenaardig, evervu/aardig
HET NOODZAKELIJKE
FEDERALISME
Wees mild!
Zevenenveertigste Jaargang
Yrijdag 30 maart 1973
Drukker Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 9400 NINOVE
Prijs voor Jaarabonnement 170 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
ALLEMAAL MENSEN
Eigen-aardig
Egoïsme
Wolf
VERGEET HET NIET
Zaterdag 31 maart en zondag 1 april
EERSTE OMHALING IN DE KERK
VOOR BROEDERLIJK DELEN
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Broederlijk Delen, de vastencampagne van de
Belgische kerkgemeenschap, tracht sinds jaren bij
te dragen tot de ontwikkeling en bevrijding van de
wereld.
Dit gebeurt via animatie in eigen land en pro-
jektiesteun in de wereld. Steeds tracht men reke
ning te houden met de evolutie in de inzichten van
het publiek.
Nog niet :zo lang geleden kwam men in bredere
kringen tot het besef dat ontwikkeling een psvcho-
logisch-struktureel probleem is. Broederlijk Delen
sloot hieiibij aan en lanceerde in 1969 het tema
mentaliteit^ en struktuurhervormingen In 1970
legde men meer de nadruk op de mentaliteitswij
ziging leren leven, anders leven Tijdens de
campagne in 1971 ging het meer bepaald over de
struktuurhervormingen. Men stelde vast dat Ken
nis, rijkdom en macht geconcentreerd zitten in en
kele landen en bij een kleine groep mensen. De
onrechtvaardige strukturen die daarmee samen
gaan, werken erg nadelig voor de ontwikkeling van
de mensen. Een herverdeling op alle vlakken
is dringend vereist.
Alle volkeren zouden zich moeten kunnen los
maken van de overheersing en de uitbuiting. Dit
is een zaak van kollektieve houdingen en van
macht. Slechts door de frontvorming kunnen deze
strukturen doorbroken worden. We moeten dus
samen onderweg naar bevrijding zoals de slag
zin in 1972 het zegde.
Wanneer met de idee samen verder uit
werkte, kwam men terecht bij de faktor «Kuituur».
Elk volk heeft immers zijn eigen aard. zijn
eigen gewoonten, zijn eigen kuituur, en van daaruit
wordt ook de ontwikkeling van dat volk bepaald.
Alle volkeren zijn evenwaardig. Niemands kuituur
is superieur. Dit is een leidraad die men steeds
moet voor ogen houden wanneer men in kontakt
komt met andere volkeren, wanneer men met hen
samenwerkt. Wanneer we ons daar niet goed van
bewust zijn, is de uitspraak van J. Nyerere, presi
dent van Tanzanië, ook op ons toepasselijk De
grootste misdaad welke het kolonialisme heeft be
dreven was ons te doen geloven dat we geen in
heemse kuituur hadden, dat wat we deden niet
noemenswaard was, dat we er ons moesten over
schamen in plaats van er trots op te zijn
Broederlijk Delen wil tijdens deze vastencam
pagne 1973 deze ideeën centraal stellen in haar
aktie Allemaal mensen, eigenaardig, evenwaar
dig
Dat die toestand nog lang niet overal gereali
seerd is, zal wel voor iedereen klaar zijn.
De Belgische bisschoppen onderschreven een
resolutie van de kommissie Rechtvaardigheid en
Vrede De groeiende ongelijkheid tussen de
ontwikkelde en onderontwikkelde landen is onder
meer voortgevloeid uit de politieke, ekonomische,
kuiturele en militaire overheersing, die geïndus
trialiseerde landen over de ontwikkelingslanden
hebben uitgeoefend De bisschoppen zeggen te
recht dat de ongelijke toestanden niet te wijten
zijn aan een fatale samenloop van omstandigheden
of aan een ongelukkig toeval. Ze zijn het gevolg
van de heersende betrekkingen tussen mensen en
volkeren, en meer in het biezonder van het impe
rialisme van het geld, dat door Paulus VI reeds
aan de kaak werd gesteld
We kunnen hieruit maar één konklusie trek
ken dat moet veranderen. We mogen niet langer
de weg van het egoïsme verder gaan. Er moet druk
worden uitgeoefend op al wie verantwoordelijk is
in staat, stad, kerk, provincie en gemeente opdat
ze niet meer de ogen zouden sluiten voor al het
onrecht dat geschiedt. Er moeten dringend maat
regelen genomen worden opdat, door de strukturen
die door ons werden in het leven geroepen, niet
langer uitbuiting, onderdrukking en armoede zou
den bestaan. Een eerste vereiste is dat we kijken
in ons eigen wereldje. Hoe zou men immers kun
nen reageren op wereldschaal wanneer het bij ons
zelf niet allemaal gesmeerd loopt
Wanneer we toelaten dat bejaarden een pen
sioen kri. en waar ze niet mee kunnen leven
dat gastarbeiders verwezen worden naar de krot
ten in onze steden dat vreemde kinderen ver
waarloosd worden dat onize steden ontaarden
in stenen woestijnen dat de grondspeculatie
voorrang krijgt op volksgezondheid dat het
privé belang het algemeen welzijn neg steeds ver
overstijgt dat we de gevangenen blijven van
het geld wanneer we daarvoor onze cgen slui
ten, hoe kunnen we dan aandacht besteden aan
al wat veraf is
We moeten het roer omgooien, en wel met een
forse ruk.
We zullen de gewetens moeten wakker schud
den, drukking uitoefenen opdat de strukturen zou
den worden gewijzigd.
Strukturen geven gestalte aan een gemeen
schap. We hebben echter geen gemeenschap van
enkelen nodig; ze moet alle volkeren omvatten.
We moeten de individualistische houding,
ieder voor zich verwerpen. Die mentaliteit is
er de schuld van dat de ene mens een wolf is voor
de andere.
Ieder mens, met zijn eigen aard, heeft recht
op een even-waardige plaats.
Trouwe lezers herinneren zich wel hoe we,
jaren geleden al, voor het eerst met klem^ protest
teerden tegen de grootheidswaanzin der Walen die
een verbreding eisten - en kregen ook - van hei.
kanaal Brussel-Charleroi dat naar hun mening de
wegkwijnende industrie van Henegouwen terug
naar de hoogte zou brengen.
Te dezer gelegenheid kwam een of ander ho
ger ambtenaar bij Openbare Werken tot het schit
terend idee in Ronquières, in plaats van een dood
gewoon sas, een plan incliné of hellend vlak te
bouwen dat een unicum in Europa zou zijn. Dat
is het geworden ook. Als toeristische week-eind
attractie. Maar dat is dan ook alles.
Wat we indertijd voorspelden is ook uitgeval
len zoals voorzien, beter nog, de uitslag overtrefi
alle verwachtingen. In zulke mate zelfs dat Kamer
lid Charpentier aan de Minister van Openbare Wer
ken uitleg vroeg en als antwoord cijfers kreeg die
ons verbijsterd doen staan.
Het ganse werk, Ronquières inbegrepen, waar
voor de prijs in het begin op 4 tot 5 miljard werd
geschat, kost aan de gemeenschap uiteindelijk het
ronde sommetje van 14 miljard. Een uitgave die
verantwoord zou zijn als het nut en de inkomsten
evenredig tot het geïnvesteerd kapitaal zou zijn.
Maar daar zijn we ver van.
Nu blijkt uit het antwoord van de Minister
van 13 maart 11. dat voor 1972 het vervoer lager
was dan voor de laatste vier jaar, en slechts 20<rc
hoger dan dit van het oude kanaal met zijn engte
en talrijke sluizen. Op andere waterwegen in Bel
gië ging de tonnemaat echter gevoelig de hoogte in.
Onderstaande tabel spreekt voor zich zelf
1969 2.724.000 ton
1970 2.985.000 ton
1971 2.310.000 ton
1972 2.244.000 ton
(Lees verder op pagina 2)
