h
rist
e/7
bh
m o
^s9ez'^d e
ARME DEMOCRATIE!
De Ninoofse Brandweer
vierde St.-Barbarafeest
Hernieuwing
van de Abonnementen
Zevenenveertigste Jaargang
Vrijdag 14 december 1973
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
a
De scheldpartijen enkele weken geleden in het
Parlement tussen de socialisten en de oppositie,
waren van een zo laagstaand gehalte, -zo gemeen,
dat de laatste hoop die we nog koesterden op een
herstel van ons democratisch regime, langs nor
male weg, weer een ferme deuk heeft gekregen.
Maar laten we, om de zaken klaar te stellen,
even wijzen op de rechten en plichten van beide
groepen. Uit de aard der zaak zelf en als niet deel
nemend aan het regeringsbeleid, heeft de oppositie
het recht, en zeLfs de dure plicht, niet alleen om
van dichtbij dit beleid te volgen en eventuele mis
bruiken openbaar te maken, maar ook om vragen
te stellen die niet zo maar met enkele holle frazen
kunnen afgewimpeld worden, maar van de regering
een klaar, duidelijk en onbetwistbaar antwoord
eisen.
Voor een regering die het volle vertrouwen van
het Parlement geniet, kan desnoods een kort ja of
neen voldoende zijn, bij welk antwoord iedereen,
oppositie inbegrepen, zich zou dienen neer te leg
gen. Als om staat-, ekonomische- of andere ernstige
redenen geen openbaar antwoord wenselijk is, dan
kan dit per brief of nota gebeuren en zal de oppo
sant zelf oordelen of dit antwoord openbaar mag
gemaakt. Maar dan, en dit wensen we uitdrukke
lijke te onderstrepen, moet deze oppositie haar volle
verantwoordelijkheid nemen en met feiten het be
twiste antwoord weer-leggen.
Daar tegenover staat ook dat elke regering het
volste recht heeft sommige zaken geheim te hou
den. maar dan alleen deze die belangrijk zijn voor
het hele land, niet deze die door partijpolitiek zou
den geïnspireerd worden.
Van dit standpunt bekeken moeten we zeggen
dat de manier waarop Premier Leburton en co-
BSP-president Van Eynde reageerden op de inter
pellaties van de Volksunie en FDR-RW bedenkelijk
was. Dat de Premier, aangevallen door een meer
dan verdachte vraag van de V.U. over zijn persoon
lijk appartement, zich in zijn eer aangetast voelde
■begrijpen we volkomen. Maar waarom direct uit
pakken met scheldwoorden als fascist en nazi
In zijn plaats hadden wij kort geantwoord dat
zijn mijn,, niet uw zaken En daarmee was de kous
af en stond Van Steenkiste als een onnozelaar te
kijken.
Het schelden, gepaard aan gemene verdacht
makingen bereikten een hoogtepunt toen de zaak
Baudoux, de in failliet verklaarde rode ondernemer
uit Charleroi en toevallig goede vriend van de
Premier, te berde kwam. Groots in deze strijd was
bakhuis Van Eynde, die zijn zeer uitgebreid reper
torium van scheldwoorden bovenhaalde, gaande
van bende smeerlappen over zwartzakken
tot vangers toe; allemaal lieftalligheden die ka
meraad Aziel, President van de Kamer, uit het of
ficieel verslag deed schrappen zogezegd uit eerbied
(ja, watte!) voor het Parlement, in feite om te be
letten dat het nageslacht zou weten welke hoog
staande staatsmannen de socialisten aan het land
hebben geleverd.
Bij dat al rijst bij ons de vraag in hoe ver
Leburton zelf niet schuldig is aan de verdachtma
kingen die hem op de hals worden geschoven. Alles
is begonnen met de voor de socio's vervelende RTT-
schandalen die de rode leiders als afgehandeld be-
scnouwden na het verplichte ontslag van Minister
Dubois en de ziekte van Minister Anseele.
Gedwongen door de openbare opinie moest Le
burton tegen heug en meug een onderzoek doen
instellen door het onverdachte Hoog Comité van
Toezicht dat algemeen RTT-beheerder Baudrin in
beschuldiging stelde, het onderzoek verder uitdiep
te en in de streek van Nivelles tot enkele aanhou
dingen deed overgaan. Het beloofde rapport kwam
op tijd en stond bij de Premier binnen, maar sinds
dien wordt er al weer zoveel geheimzinnigheid om
getoverd dat we ons afvragen of er niet, vanwege
BSP-zijde, moedwil bij te pas komt.
Zelfde geheimzinnigheid-waar-ze-niet-past om
ringde ook de geboorte van Ibramco, een socialis
tisch geesteskind dat in verdachte omstandigheden
werd geboren, een volkomen rood monopolie dat
een gewone regering fataal zou zijn maar nu, na
wat politiek gekonkelfoes door de drie nationale
partijen werd geadopteerd.
In het geval Baudoux gaat de Premier ook niet
helemaal vrij uit. Niet dat we de goede trouw of
de eerlijkheid van Leburton in twijfel trekken,
maar op zijn minst is het toch verdacht dat bij de
reis van Leburton en Claes zelfde Baudoux ook in
Teheran was om er te handelen over de bouw van
20.000 woningen. Hetzelfde trouwens als in Zaïre
waar Baudoux verscheen in het zog van het gevolg
van de Premier, niet bekleed met enige officiële
functie, maar toch kontakten legde voor de aan
bouw van een Maison de la Mutualité of iets in die
aard. Een onvoorzichtigheid te meer vanwege Le
burton die, als Premier, maar niet de lijn kan trek
ken tussen politieke overtuiging en zijn nationale
plicht eerst het land te dienen.
Want daar ligt de grote knoop. Eenmaal de
macht in handen zijn de socialisten niet langer de
dienaars van een welbegrepen democratie, maar
sturen ze recht aan op de dictatuur van het prole
tariaat - dictatuur die, overal ter wereld waar ze
heerst, geen kritiek toelaat, opzettelijk het partij
met het nationaal belang verwart en niets liever
doet dan de kritiek monddood te maken.
In dit verband wijzen we naar de poging van
ex-Premier Van Acker met het inbeslag nemen van
dagbladen die hem al te ruw behandelden, naar
een Major en een Van Eynde die het aandurfden
voor radio en TV sommige reporters voor fascisten
uit te schelden, alleen maar omdat ze niet in de
gewenste rode lijn meeliepen - een conditio sine
qua non waar zelfs de hardsten en slimsten niets
tegen vermogen.
Simonet, een intelligent man, die naar een mo
dern socialisme toe wilde, werd naar het Europees
Parlement overgeheveld, tot zijn groot spijt. Zagen
we nu niet zelfde Simonet, bij een congres van
linkse jongeren, openbaar verklaren dat de socia
listen opnieuw méér naar links zouden moeten en
terug grijpen naar de Charte de Quaregnon. Dat
feit spreekt zeer duidelijke taal. Ais Simonet terug
wii in de Belgische politiek zal en moet hij de
strakke partijlijn volgen - zijn politieke carrière
ligt aan deze prijs.
Samengevat kunnen we alleen vaststellen dat
de naïvelingen die nog altijd geloven in een omme
keer in de rode gedachten, weer eens bedrogen
uitkomen en, blijven wij allemaal zonder reactie,
vroeg of laat de gebroken potten zullen betalen.
Democratie is géén rode dictatuur, wel het
vrijwillig aanvaarden van controle en kritiek op
het staatsbeleiid.
Vorige zondag, een autoloze zondag overgoten
met een vriendelijk winterzonnetje, vierde de Ni
noofse Vrijwillige Brandweer haar patroonheilige
Sint-Barbara.
Met het muziekkorps voorop werd gestart naar de
dekenale kerk waar te 10.30 u. de H. Mis werd op
gedragen voor de afgestorven leden.
Na deze kerkelijke plechtigheid legde Comman
dant Moeremans een bloemengarve neer aan het
monument der gesneuvelden, terwijl het muziek
korps Te Velde en het Vaderlands Lied speelde.
Aan de vernieuwde monumentale gevel van de
kerk werd een groepsfoto genomen.
Toen gaf de Fanfare tot 13 u. een wandelconcert
ten beste en werden enkele leden-herbergiers be
zocht. Het hele gezelschap reisde dan naar de feest-
(Lees verder op pagina 2).
Stilaan naderen wij het einde van het jaar,
en meteen ook de periode om uw abonnement op
u De Denderkiok te hernieuwen.
Om U en ons veel tijd, moeite en kosten te
besparen, nodigen wij onze abonnenten uit, in de
loop der eerstvolgende dagen, hun abonnement te
hernieuwen door overschrijving of storting van
190,- Fr. (B.T.W. inbegrepen) op postcheckrekening
4786.85 van Paul Luysterman, Ninove.
Natuurlijk kan men dit bedrag eveneens ep
ons redactie-adres komen betalen.
Wij danken U vooraf voor uw bereidwilligheid.
