d
e
Marris
Maatschappij voor Volksbezit» jNinove verrijkt!
Vijftigste Jaargang
Vrijdag 20 augustus 1976
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NiNOVE
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement330 Fr.
Prijs per nummer8 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Onlangs hebben een viertal C.V.P.-senatoren
een wetsvoorstel bij het parlement ingediend ter
oprichting van een Maatschappij van Volksbezit
Het kapitaal van de onderneming zou dus, zoals de
naam op het eerste zicht laat vermoeden, in het
bezit komen van de grote lagen der bevolking. Is
dit een revolutionaire stap en tevens een nieuwe op
tie in onze economie
Nieuw is wel aan dit voorstel dat de genoemde
maatschappij gefinancieerd zou worden met één
procent van het netto-loon van loon- en weddetrek-
kenden. De afhouding zou gebeuren aan de bron,
nl. de werkgever. En ook de zelfstandigen kunnen
een procent van hun belastbaar inkomen deponeren.
Deze maatschappij, hoewel ze met geïndividua
liseerde rekeningen werkt, is zeker geen soort bank
of spaarkas. Immers, de loon- en weddetrekkenden
krijgen in ruil van het hun afgehouden bedrag kon-
verteerbare obligatiesdit zijn dus schuldbekente
nissen van de onderneming waarbij (in dit geval)
gedurende 5 jaar 8 rente zou worden betaald
en die nadien worden omgezet in risicodragende
aandelen.
Wat was nu eigenlijk het opzet dat achter dit
groots opgevat plan schuilgaat Sociale promotie
Verkiezingspropaganda Neen op de eerste plaats
een financieel-economische operatie gericht tegen
de ongebreidelde groei van de schuldenlasten der
private en publieke ondernemingen.
Tot «Zwarte Dinsdag» 1929 geloofde ieder
een die wat geld had dat je veilig en vooral rap
schatrijk kon worden door speculeren op aandelen,
ledereen kent de gevolgen van deze misopvattm-
gen de grootste crisis in de wereldgeschiedenis,
aandeelwaarden die na een paar dagen enkel nog
waarde hadden als oud papier, fabrieksluitingen,
banken in moeilijkheden.
Dat alles wordt niet zo rap vergeten daarom
ook is vooral na de Tweede Wereldoorlog door men
sen die minder speculatief aangelegd zijn, naar
minder risico-dragende beleggingen gezocht. Hier
bracht de obligatie-lening hun heilwat er ook moge
gebeuren als obligatiehouder krijgen ze hun vast
gestelde rente in het slechtste geval (bij faillisse
ment) kunnen zij - in tegenstelling tot de aandeel
houder die er de totale waarde bij inschiet - nog in
de rij der aandeelhouders gaan staan en een deel
van de overblijvende koek krijgen.
Andere voordelen maakten de obligatielening
steeds aantrekkelijker, ook voor de onderneming.
Vaak is in gewone of hoog-conjunctuur de interest
voet op obligatie- of andere leningen geringer dan
de interestvoet na belastingen, welke aandeelhou
ders verlangen ze spelen immers, wat speculanten
past, het aloude spel van alles of niets.
Bovendien is in onze wetgeving aan derden
betaalde interestaftrekbaar van de fiscale winst,
zodat de werkelijke rentelast in vergelijking met de
dividendlasten ongeveer wordt gehalveerd.
En ook minder rationele en eerder on-economi-
sche overwegingen droegen hiertoe bijplaatsen
van nieuwe aandelen kost veel geld en tijd, maar
de emissie van aandelen aan toonder geeft geen
enkeie garantie dat de aandelen in ongewenste han
den terecht komen. Een vrees die niet altijd onge
grond is want voor holdings en vooral voor de con
currentie heiligt het doel de middelen Tenslotte
zijn niet alle aandeelhouders in staat bij uitgave
van nieuwe aandelen, wegens hun financiële be
perktheid, hun stemrechtpositie te handhaven, wat
vooral bij kleinere, familiale ondernemingen pijnlijke
gevolgen kan hebben.
Maar dit alles heeft ook een enorme schaduw-
zijae. leder jaar moet een enorm bedrag aan inte
resten worden betaald, wat vooral in een jaar van
laagconjunctuur zoals 1975 zwaar op de schouders
van de onderneming en de aandeelhouders drukt.
In de laatste maanden vóór het faillissement van
de Standaardgroep ging zowat 6 van de omzet
naar de afbetaling van interesten.
Deze vier senatoren hebben dan ook terecht
de noodklok geluid en naar een mogelijke oplossing
gezocht die op het eerste gezicht niet zo slecht is
de één procent waarmee de Maatschappij van Volks
bezit wordt gespijsd, wat anders in het kleine spaar
wezen verspreid zou raken, wordt nu langs een grote
maatschappij gekanaliseerd die door haar omvang
- jaarlijks zou naar onze schatting zo n tien miljard
frank naar deze onderneming vloeien - en door de
daaraan gebonden spreidingsmogelijkheid «veilige»
risicodragende beleggingen kan tot stand brengen.
De vraag is wel of de loon- en weddetrekkende
zich daarmee gediend zal voelen Het voorstel laat
echter de mogelijkheid het aandeel of de obligatie
te verhandelen. Men zal dus zijn aandeel kunnen
te gelde maken indien men dat wil. Het gevaar dat
een vicieuze cirkel ontstaat waarin de kersverse
aandeelhouder zijn paket verkoopt aan de traditio
nele spekulant, blijft beperkt. Ook hier heeft het
wetsvoorstel een stok achter de deur voorzien ia
het eerste stadia zullen deze aandelen op naam
worden genoteerd en dus niet de mogelijkheid bie
den voor anonieme en zwarte beleggingen. En tot
nog toe voorziet de wet enkel dat aandelen op zicht
kunnen omgezet worden in aandelen op naam, maar
niet omgekeerd.
Dat zal ook de Minister van Financier, gunstig
stemmen, enerzijds wegens do hulp die hij krijgt
in zijn uitzichtloze strijd tegen de belastingsontdui
king, anderzijds wegens de verhoogde belastings
inkomsten dank zij de hoge taksen op aandelen.
Een wetsvoorstel dus waar pit in zit en waar
iedereen bij te winnen heeftmaar het blijft een
voorstel dat nog lang niet door de parlementaire
commissies en door Kamer en Senaat is gesukkeld.
Een lange lijdensweg voor een voorstel dat hope
lijk niet te verhakkeld uit de debatten komt en niet
het slachtaffer mag worden van de Vlaams-Waalse
koehandel.
Afwachten maar!
Onderhavig relaas komt niet uit het gerafi-
neerde en rijke brein
En zeker en vast zal het Denderklokje niet vals
klingelen...
Want wij hebben ons de moeite getroost de
koninklijke beslissing na te lezen en het eraan ge
hechte plan na te zien.
ZWART op wit - neergepend zonder bijbedoe
ling... - bedingt artikel 1 van het koninklijk besluit
van 11 juni 1976 letterlijk hetgeen volgt:
Ais monument wordt gerangschikt, overeen-
komstig de bepalingen van het artikel 1 der wet
van 7 augustus 1931, het huls Doremont, gelegen
Graanmarkt 15, te Ninove, bekend ten kadaster:
Ninove, deel van het artikel 4827, sectie B, per-
ceel nummer 1134C, eigendom van...
Dit betreft het gebouw thans gekend als
Raadskelder
't Is een gebouw met stijl, 't Heeft een histo
rische betekenis, 't Bezit de mogelijkheid om an
dermaal, na restauratie, een sieraad te worden van
de Graanmarkt.
ledereen, zonder uitzondering, zal zijn rang
schikking als monument toejuichen en, zonder voor
behoud, goedkeuren.
Met artikel 2 komt het katje op het koordeke.
ZWART op wit - andermaal zonder bijbedoe
ling... - luidt het als volgt
Ais landschap worden gerangschikt, overeen-
komstig de bepalingen van het artikel 6 der wet
van 7 augustus 1931, de annexe en tuin van het
huis Doremont, gelegen Graanmarkt 15, te Ninove,
bekend ten kadasterNinove, deel van het artikel
4827, sectie B, perceelnummer 1134C, eigendom
van...
De tuin is de vrije strook naast en achter de
Raadskelder en vóór de annexe.
De annexe is de oude stalling of schuur of berg
plaats of werkhuis, voortijds opgericht op het per
ceel.
Voortijds
Inderdaad voortijds, want de annexe, gerang
schikt als landschap, is... spoorloos verdwenen.
Verdwenen
Ze werd, zonder vergunning, gesloopt en, met
vergunning, vervangen door een flatgebouw, waar
in op het gelijkvloers een bank gevestigd werd, plus
drie verdiepingen met elk een appartement en één
studio.
(Lees verder op pagina 2)
