d
vu
e
z\n
Milieubeleid en de Gemeente
Vijftigste Jaargang
Vrijdag 17 september 1976
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NiNOVE
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement330 Fr.
Prijs per nummer8 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Stadsmensen, die het modewoord milieube
leid voortdurend op de lippen hebben, durven wel
eens beweren dat de landbouw de vijand van het
groen en de verknoeier van het landschap is. Niets
is minder waar, iandbouw en landschapsbeheer
gaan hand in hand. Vergeten we toch zeker nieit dat
de landbouwers, wellicht niet altijd bewust, eeuwen
lang een belangrijk aandeel in de vormgeving en het
in stand houden van onze typische landschappen
hebben gehad. Een landschap is geen statisch na-
tuurgegeven.
Het is veeleer een dynamisch kultuurgegeven,
omdat het voortdurend door menshanden wordt ge
boetseerd. Zorg voor de landbouw is een eerste
zorg in het milieubeleid.
Maar ook de gemeente zelf bouwt groen. Dit is
een andere, maar toch belangrijke vorm van bou
wen Een mens leeft niet alleen van straten, par-
keerpleinen enz..., hoewel wel eens de indruk wordt
gewekt dat het uiteindelijk vooral daarom zou te
doen zijn.
De gemeente kan op twee manieren groen-bou-
wen. Allereerst zijn er de plannen van aanleg die
haar machtigen het onmogelijk te maken dat alle
grond met beton zou bedekt worden. Zij moet de
bebouwingsdichtheid in de gaten houden en erover
waken dat de hoogte van de gebouwen voor de
omgeving aanvaardbaar blijft.
Hierop streng toezien is ongetwijfeld belang
rijker dan de hellingsgraad van een dak bepalen of
de kleur van de materialen voor te schrijven.
De taak van een gemeente bestaat er niet alleen
in aan de hand van plannen van aanleg de open
ruimte en het groen te beschermen. Zij kan en moet
tevens aktief meewerken aan het scheppen van groe
ne ruimten. Ook hier gaat het om de menselijke di
mensie. Parken en plantsoenen zuiveren de lucht en
verfraaien het woonmilieu. Daarmee is men evenwel
niet rond. Ze moeten ook opengesteld worden als
wandel- en speelruimte Kinderen zijn ravotters,
maar is uiteindelijk een afgeknakte tak niet minder
erg dan ettelijke vierkante meters gras die uitgeroe
pen worden tot verboden terrein voor honden en
kinderen
Overigens, wanneer parken cm soms aanvaard
bare redenen alleen maar voor wandelingen in aan
merking komen, dan zou de gemeente moeten zor
gen voor behoorlijke grote speelweiden, waarin kin
deren zich volledig kunnen uitleven en hun fantasie
kunnen botvieren. Aan die speelweiden bestaat in
vele gemeenten een grote behoefte. En veel geld
hoeft daar nu eens niet tegenaan te worden gegooid.
Met een kleine dosis vindingrijkheid, 'maar voor
al met de vaste wil er iets aan te doen, kan op dit
stuk in een korte periode veel worden verwezenlijkt.
Sommige gemeenten gaven reeds het voorbeeld
door o.m. groenwedstrijden te organiseren, die de
inwoners ertoe aanzetten huis en hof in het groen
en in de bloemen te zetten. De gemeente kan ook
informatie-avonden beleggen met o.m. de medewer
king van landbouwersverenigingen. Zij kan teelaarde
en bloembakken ter beschikking stellen of, in sa
menwerking met de plaatselijke neringdoeners, een
promotieverkoop van bloemen, planten en bomen
organiseren.
Groen kan echter enkel leven wanneer een zui
vere wind door de gemeente waait en een even zui
vere waterloop de gemeente bespeelt. Nu is de ver
ontreiniging van ons leefmilieu, vooral van water en
lucht, in zeer belangrijke mate toegenomen. De
direxte verantwoordelijkheid van de gemeente is
hier echter eerder beperkt omdat een groot deel van
de reglementering terzake gecentraliseerd en, zoals
we vorige week aantoonden, in handen van de sterk
ste is. Maar dat is nog geen reden om op gemeen
telijk vlak de handen in de schooi te leggen en
passief toe te zien..
Ook via de rioleringen worden immers kanalen
en rivieren sterk vervuild. Waarom geen belasting
heffen op de aansluiting op de riolering Met dat
geld kan de bestaande riolering dan worden uitge
breid en aangepast, en kunnen er zuiveringsstations
worden gefinancierd. Allemaal goed en wel, maar
weinigen zijn bereid te betalen voor het leefmilieu
De nationale wetgever moet er voor zorgen dat
strenge normen gelden inzake lucht- en waterbezoe-
deling, en dat die ook worden geëerbiedigd. Maar
het is de taak van een gemeente dat de industriezo
nes op haar grondgebied niet al te dicht worden
gebouwd, en dat er tussen de industrie- en woonzo
nes een voldoende groot groenscherm wordt aange
legd. Langs de aanlegplannen heeft de gemeente
hier wel een greep op.
Lucht wordt echter ook bezoedeld door de uit
laatgassen van wagens. Wanneer het verkeer in be
paalde straten te veel lawaaihinder veroorzaakt en
er de lucht verpest, dan kan hiertegen worden inge
gaan door het verkeer in die straten te beperken, of
desnoods door sommige straten verkeersvrij te ma
ken.
Bomen die de lucht zuiveren kunnen hinderlijk
zijn voor het verkeer. Bijwijlen zijn ze - helaas - stille
getuigen van tragische verkeersongevallen. Meestal
is de oorzaak overdreven snelheid. Nu kan men alle
bomen langs de wegen uithakken. Maar men kan
ook optreden tegen de wegpiraten door snelheids
beperkingen op te leggen.
En dan is er ook nog de massa's huisvuil, sym
bool van onze wegwerpmaatschappij. Huisvuil moet
weg, inderdaad, maar hoe Het ophalen van het
huisvuil en het ergens min of meer netjes storten
kan de gemeente nog wel aan. Alhoewel er op vele
stortplaatsen nog heel wat te zeggen valt. Er zijn in
België ongeveer 1.300 stortplaatsen.
We vrezen dat deze echt niet alle garanties bie
den tegen ratten, insekten, brandgevaar, grondwa
terverontreiniging, stank en verlelijking van het land
schap.
Laat ons eerst eens echt grote kuis houden in die
stortplaatsen. Hierbij moeten we met drie zaken re
kening houden laat het terrein toe om te storten
(de geologische en waterhuishoudkundige geaard
heid van de bodem) is er een voldoende infrastruk-
tuur (toegangswegen voor de vrachtwagens, goede
en zichtverfraaiende afsluiting) zijn er voldoende
voorzorgsmaatregelen genomen (ontratting, ont
smetting, afdekken, waterafvoer). We mogen ons
echter geen illusies maken dat we zullen kunnen
blijven storten.
Hoever staat het gemeenschappelijk dossier
met betrekking tot het vermalen van huisvuil Het
samenpersen Het verbranden Het composteren
Het recycleren
Is de gemeente groot genoeg om de huisvuil-
vernietiging zelf aan te kunnen
Moeten we niet aandringen opdat, met partici
patie van de gemeente, de Gewestelijke Ontwikke
lingsmaatschappij (G.O.M.), dit probleem op rui
mere schaal overneemt
Een speciaal probleem voor een zindelijkmilieu-
beleid is gelegen in de wirwar van palen en kabels,
luchtlijnen en leidingen allerhande die zo dikwijls
straten en pleinen ontsieren in onze gemeenten. Als
objektief moet gesteld worden zoveel mogelijk on
dergrondse netten geen nieuwe woonwijken hieer
met luchtleidingen in de bebouwde kommen stelsel
matige planning voor het ondergronds leggen van
kabels en het slopen van lelijke palen en netten. En
dan liefst is een kolektieve koker, die gemakkelijk
toegankelijk is zonder de hele straat op te breken.
Ronduit lelijk en wanordelijk zijn ook talloze
reklameborden langs de openbare weg. De overheid
zondigt trouwens zelf niet zelden in de verzorging
van aanplakborden of in de grilligheid van verkeers-
signalisaties, tot en met op of aan kuituurmonumen
ten. Een goede reglementering voor reklameborden
en eigen zorg en netheid op het openbaar domein
zijn noodzakelijk.
En ook in deze kiesstrijd moeten allesbelovende
partijen ons milieu beschermen. Het Schepencollege
heeft terecht de terugkeer van de Burgemeester, die
in vakantie was, niet afgewacht en op initiatief van
de Eerste Schepen De Riemaecker alle Burgemees
ters van de fusionerende gemeenten samengeroe
pen en gezamenlijk een 'uit op de beteugeling
van de kiespropaganda uitgewerkt om het later door
de bevoegde, lokale Gemeenteraad te laten bekrach
tigen. Voor Ninove gebeurde het met eenparigheid
van stemmen op de laatste gemeenteraadszitting
van 10 september.
De oppositie drong aan op nog strengere maat
regelen en kontrole driedubbele politiepatrouilles
daar de vandalen, die openbare of private aanplak
borden vernielen of gewoon meenemen, tot nog toe
steeds door de mazen van het net blijven glippen.
Een mooi initiatief vanwege de oppositie maar
naar ons oordeel en dat van zowat alle kiezers -
daar zijn we zeker van - zou ook alle propaganda op
telefoonpalen, kerkmuren enz... moeten worden ver
wijderd en zowel daders als partij zou moeten be
straft worden met een fikse geldboete. Derge
lijke maatregel zou de partijportefeuille(s) «zeer»
doen en tot betere gedachten brengen. Je kunt de
daders inderdaad moeilijk vergelijken met hogerge-
noemde vandalen, maar om persoonlijke redenen
drong de oppositie niet verder aan.
Wij zijn toch allemaal milieuvrienden
