d
e
Z\n
dtris
A M A DA
SCHULDENLAST
IN DE PRIVÉ-SECTOR
Hernieuwing
van de Abonnementen
Vijftigste Jaargang
Vrijdag 17 december 1976
RECHT OP ANTWOORD
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement360 Fr.
Prijs per nummer9 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Naar aanleiding van het onder deze hoofding
verschenen artikel van A.D.R. in ons nummer van
vrijdag 19 november 1976, ontvingen wij op onze
Redactie een Recht op Antwoord van Mevrouw
Mia Vande Winkel, Brilstraat 11, 9490 Denderwin-
deke, dat wij hier integraal overnemen.
Eerst en vooral wou ik met klem duidelijk ma
ken dat ik geen polemiek zoek noch verlang. Dat
leidt nergens anders toe dan naar een elkaar uit
kafferen. Meer dan eens heb ik dat geconstateerd
in dag- en weekbladen. Zo n praktijken passen niet
in mijn zienswijze en in die van christen-democraten
neem ik aan.
Mijn enige bedoeling met dit recht op antwoord
is: mij te verantwoorden, en niet: aan te vallen.
Mijn overtuiging isiedereen zijn mening en van
de anderen respect voor die mening. Ook al kun
nen wij niet akkoord gaan met iemands opinie, dan
is dat nog geen reden om die andersdenkende aan
te pakken in bewoordingen en in een stijl zoals
A.D.R. dat deed in zijn artikel. Om dan nog te zwij
gen van de inhoud
Waar haalt A.D.R. het lef vandaan te insinueren
dat iedereen die tekende op de peterslijst van ama-
da ook voor die partij stemde Verdraagzaam zijn,
respect hebben voor andersdenkenden, democra
tisch zijn door amada de kans te geven zich kan
didaat ie steiien voor de gemeenteraadsverkiezingen:
dat alles heeft weinig of niets te zien met het feit
of men werkelijk amadist is. Dat zijn twee geschei
den zaken.
Daarom waarom beweert A.D.R. dat wij aan
politiek doen op school en dat wij dus verwijder
bare leer-« krachten zijn Woonde A.D.R. ooit on
ze gesprekken met collega's en onze lessen bij
Waar haalt hij die negatieve informatie
Daarenboven waarom amada afbreken tot en
met het laatste steentje Als wij eens goed naden
ken wat politiek eigenlijk is, wat zowat alle politieke,
gevestigde partijen of partijgenoten op hun kerfstok
hebben, dan moeten wij niet zo fier zijn op die po
litiek. Politiek is een straatje zonder eind, een mani
puleren van allerhande zaken en personen, een ver
anderen en aanpassen van zijn eigen visie. Ik be
weer niet dat men daartoe soms niet gedwongen
wordt. IntegendeelWaar verscheidene opinies sa
menkomen en een besluit moet getroffen worden,
moet men zich aanpassen, moet men toegevingen
doen.
Wij hebben het zo graag over de verzuiling van
onze gevestigde, politieke partijen, waar voor ieder
een gevaar in schuilt. Waarom dan geen vernieuwing
dulden Pressiegroepen zijn nodig om dat probleem
van de verzuiling al was het ook maar een ietsje
lichter te maken. Ik zeg nietop te lossen. Dat zou
maar al te mooi en irreëel zijn.
Kijken wij even naar Adolf Daens en zijn daen-
sisten. Vroeger verguisd, nu opgehemeld. Indertijd
werd het deze priester ook kwalijk genomen dat
hij eerder links dacht, zodat hij een bedreiging
vormde voor de conservatieve katholieke partij en
voor de machtige voorman en staatsman Woeste.
Deze laatste aarzelde dan ook niet de invloed van
de kerkelijke overheid in te schakelen tegen Daens
en zijn volgelingen. Beweer nu niet dat ik amada
en priester Daens op dezelfde lijn zet - daar zijn
de tijden en de verhoudmgen te verschillend voor -
maar ik zie er toch een grote vergelijkingsmogelijk-
heid in
Tot slot een citaat uit De wereld van Soo
Moereman (Gerard Walschap)
Hewel, zegt Tiske, meneer Slachmuylders,
hoe is t tegenwoordig met de polletiek Want die
Slachmuylders was in de polletiek.
Met de polletiek Wat kende gij daar nu toch
van -
De polletiek, zegt Tiske, dat was een vief
snebberke, daar ken ik zoveel van als gij.
Ja
Ja Als mijn kiekens s avonds slapen gaan
dan kakelen ze en ze vechten. Weet ge waarom
Ze willen allemaal op de bovenste stok zitten. En
als ze dan op 't leste op de bovenste stok zitten,
dan sch... ze op ae kop van de andere en dat is
polletiek
En wat gebeurt er als die kip ooit eens van
de bovenste stok verjaagd wordt
VANDE WINKEL MIA.
In het tijdschrift van de Nationale Bank van
België, mei 1976, werd er een zeer interessante stu
die gewijd aan de evolutie van de schuldenlast van
de Belgische niet-financiële bedrijven en particu
lieren van 1960 tot op heden.
Men kan vaststellen dat zowel de schuldenlast
van de gezinnen als van de bedrijven sinds 1960
in een zeer sterke mate gelijkmatig is toegenomen
in beide sectoren met jaarlijks circa 11%.
Einde 1960 bedroeg de totale schuldenlast van
de privé-sector ongeveer 315 miljard tegen 1350
miljard einde 1973.
Wi' dit zeggen dat de terugbetalingskapaciteit in
de privé-sector overschreden is
Hier moet men een onderscheid maken tussen
de schuldenlast van de gezinnen en de schuldenlast
in de bedrijfssector.
Voor de gezinnen blijkt deze toename van circa
11% per jaar tot nu toe aanvaardbaar. Inderdaad
moet men enerzijds rekening houden met het feit
dat de gemiddelde prijzenstijging gedurende die
periode beperkt bleef tot circa 4% per jaar en an
derzijds ook nam het gemiddelde gezinsinkomen
jaarlijks met ongeveer 10% toe. Met andere woor
den: de schuldenlast in het gezin bleef proportio
neel gelijk met het globaal inkomen. Trouwens zijn
er enkele aanwijzingen die deze zienswijze staven.
Statistieken hebben aangetoond dat in 1961 onge
veer 6,5% van de gezinsinkomens dienden om in
teresten en kapitaalaflossingen te betalen; in 1974
was dit 7%.
Ook de financiële positie van de gezinnen bleef
ongewijzigd in deze zin dat zowel in 1960 als in 1974
siechts 1% van het totaal bedrag niet regelmatig
werd betaaid.
Anderzijds was de spaarquote van de gezinnen
in 1974 15% tegenover 9% in 1961, wat er duidelijk
op wijst dat de financiële positie van de gezinnen
nog verbeterd is.
Anders is echter de positie van onze bedrijven.
Indien de schuldenlast gedurende de periode van
1961 tot 1974 zoals voor de gezinnen jaarlijks toe
nam met gemiddeld 11%, dan kan men niet hetzelf
de zeggen van de bruto of netto inkomens van onze
bedrijven.
(Lees verder op pagina 2)
Stilaan naderen wij het einde van het jaar en
meteen ook de periode om uw abonnement op De
Denderklok te hernieuwen.
Om U en ons veel tijd, moeite en kosten te
besparen, nodigen wij onze abonnenten uit, in de
loop der eerstvolgende dagen, hun abonnement te
hernieuwen door overschrijving of storting van
360,- fr. (B.T.W. inbegrepen) op postcheckrekening
000-0478685-87 van Paul Luysterman, Ninove.
Gr. Hert. Luxemburg en Nederland 390 fr.
Frankrijk, Italië, Duitsland, Spanje635 fr.
Natuurlijk kan men dit bedrag eveneens op ons
redactie-adres komen betalen.
Wij danken U vooraf voor uw bereidwilligheid.
i
m^»i. J»
