h
r'StG/? ui "°*f 9 596
^Qa/ns
j\nd WBebfi,
Qtf
EDIT ORIAAL
SINT-ALOYSIUSFEEST
iv
i m-V I «Pê
wê l m i
i i - Ifr-
Zesenvijftigste Jaargang
Vrijdag 4 juni 1982
De gemeente en de K van kuituur.
19 8 2
IN HET COLLEGE TE NINOVE
f
jv 'JÉ#'
i I I i Pi f
v v..:
m. r ••-.■F
HL,;,
Vrijdag 4 juni vanaf 19 u,
RESTAURANT met inschrijving.
Zaterdag 5 juni vanaf 19 u.
de traditionele FEESTAVOND
in de bovenzaal
ONTMOETINGSAVOND
VAN V.O.S.A.
in de benedenzaal.
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
^oepoortstraat 10 - 9400 Nlnove
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-47
Prijs voor Jaarabonnement: 500 F.
Prijs per nummer: 11 F.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
27.
Over de jaren zeventig, laat staan over de jaren
tachtig hoor je vandaag de dag weinig goeds. Het
zijn de jaren van de crisis, de jaren van de werk
loosheid, de tijd van de onredelijke bouw van auto
wegen, de toenemende criminaliteit.
Over een paar jaar zal men waarschijnlijk wel
meer genuanceerd terugblikken. Misschien zal men
dan spreken van de periode van cultureel reveil
een renaissance een nieuw bewustzijn waarbij
de groenen en de leefmilieubewegingen slechts
als een deel van een groter geheel zullen worden
beschouwd.
Deze nieuwe wending komt zo maar niet uit de
lucht gevallen. Met de economische crisis kwam
een einde aan de veiligheid en de overvloed van
de golden sixties en treden steeds meer mensen
opnieuw in een onzekere toekomst op materieel en
economisch vlak. Grote groepen en niet op zijn
minst de jongeren gaan gebukt onder de consequen
tie van de werkloosheid beperkte financiële midde
len, verveling, gebrek aan zeifrealisatiemogelijkhe-
den en vertrouwen in de toekomst. Het leidt geen
twijfel dat dit alles drukt op de hele levenssituatie.
Een ander gegeven in de ontwikkeling is de
grotere tijdsruimte die beschikbaar komt voor vrije
tijd. De verminderde arbeidstijd en de nu blijkbaar
toch van de grond komende deeltijdse arbeid zijn
daar zeker niet vreemd aan.
Tegelijkertijd stelt men vast dat steeds meer
mensen de loutere consumptie- eo wegwerpmaat
schappij afwijzen. Steeds meer komt het voor dat
iemand die een (nog) hogere functie in een bedrijf
kon krijgen hiervoor bedankt. Vaak gebruikt men
dan het smoesje dat men er van af ziet omdat de
belastingen er toch met alles van door gaan In
feite moet worden toegegeven dat het te maken
heeft met een grotere aandacht en belangstelling
voor de eigen levenswijze en het leefpatroon.
Concreet komt dit het sterkst tot uiting in de
bekommernis voor het leefmilieu en de vrede. De
milieugroepen die vroeger slechts sporadisch en
occasioneel van zich lieten horen, zijn op een paar
jaar tijd uitgegroeid tot sterk gestructureerde orga
nisaties en niet te onderschatten drukkingsgroepen.
Sommige politici voelden ze eerst aan als een soort
vijfde kolonne. En dat was slechts het begin. Na
het leefmilieu in de enge zin van het woord krijgt
het leefmilieu in ruimere betekenis meer aandacht.
Honderdduizenden mensen bijvoorbeeld bekommer
den zich nu zozeer om de vrede dat ze gingen de
monstreren tegen de installering van nieuwe kern
wapens in Oost en West. Het waren de grootste en
ook de vreedzaamste betogingen die België in veer
tig jaar heeft gekend. Het massakarakter van al deze
bewegingen evenals het feit dat de politieke partijen
het steeds moeilijker waar kunnen maken bij de
verschillende bevolkingslagen zeggen reeds genoeg.
Het valt hierbij moeilijk te ontkennen dat het bewust
groeien en denken van deze beweging een grote
invloed heeft op het kuituurpatroon en de levens
wijze van de doorsnee-burger in de komende jaren.
Niet een nieuwe men wenst niet alles over
boord te gooien maar een geleidelijk vernieuwde
levensvisie is ontstaan uit de basisgemeenschappen
hoewel de massamedia de algemene verspreiding
nóg hebben versterkt en versneld. Wie in Vlaanderen
basisgemeenschap zegt, zegt familie, vereniging,
dorp... gemeente.
De gemeente is als laagste echelon in de staats
structuur het best geplaatst om aan deze nieuwe
noden te beantwoorden. Het zal ook van haar zijn
dat de burger het meest verwacht. Het gemeente
bestuur moet dan ook zijn beleid afstemmen en
aanpassen aan dit gewijzigd maatschappijbeeld.
Kuituur wordt steeds meer hét departement om
als politieke partij dynamisch en actief te gaan wer
ken, om van zijn stijlloos voetstuk te komen en tot
de basis door te dringen. Het is echter ook een
moeilijke branche het is niet altijd gemakkelijk om
met de nodige soepelheid de noden en behoeften
op te vangen en deze niet passief te ondergaan.
Met de enorme moeilijkheden die gemeenten als
Ninove te wachten staan (een hogere schuldenlast,
de afbouw van de nationale fondsen, de verminde
ring van de belastingsinkomsten) zal ook hier Sin
terklaas spelen gedaan zijn. Het prestigieuse Kul-
tureel Centrum zou men moet men best ver
geten en veeleer aandacht geven aan kleinschalige
projekten waar kwaliteit primeert op kwantiteit.
De gemeente heeft een rol te spelen als kui
tuurbewaarder de zorg en de eerbied voor de kul-
turele uitingen van onze voorouders in gebouwen,
kunstwerken maar ook tradities, moeten meer aan
dacht krijgen. Monumenten- en landschapszorg, de
folklore, de restaurering van huisjes, hoeven, mo
lens,... zijn prachtige dingen die echter in een rui
mer kader moeten worden geplaatst zoniet wordt
het een echte wigwar. «Het jaar van... uitroepen
is maar een pleister op een houten been die enkel
voor nog meer poespas zorgt. Weet u nog? 1975...
het heilig jaar van het vrouwelijk monument.
Belangrijk is dus veeleer het kader waarin onze
monumenten en gerestaureerde gebouwen opnieuw
moeten worden geplaatst. Wat is hun bestemming,
hoe kunnen ze worden geïntegreerd in onze heden
daagse leefwereld Het is een pertinente vraag
waarmee Ninove met al zijn lege gemeentehuizen
en gemeentescholen wordt geconfronteerd.
En waarom zou de gemeente ook niet in staat
zijn de kuituur te stimuleren Het is vanzelfspre
kend niet gemakkelijk plaatselijke kunstenaars en
kultureie experimenten te bevorderen. Opstelwed
strijden, voordrachten en zelfs de aankoop van wer
ken van kunstenaars uit eigen streek kunnen waarde
vol zijn (op voorwaarde natuurlijk dat ze betaald
worden en komen te hangen waar ze moeten han
gen).
De kuituurverspreiding is al even belangrijk.
Bibliotheken, musea, kultureie uitstappen zijn zeer
waardevol. De gemeente moet hiervoor de nodige
infrastructuur ter beschikking stellen. Maar dat is
nog niet voldoende de gemeente moet kuituur at-
traktief en volks maken. Onevenwichtige experimen
ten zoals wij hebben meegemaakt met de centrali
satie van de bibliotheken, waarbij vooral kleinere
gedecentraliseerde (hoofdzakelijk vrije) bibliothe
ken het moesten ontgelden, zegt genoeg. Men heeft
er nu eindelijk de onvoorstelbare financiële en an
dere consequenties van ingezien... en men komt
enigszins op kousevoeten terug.
(Lees verder op pagina 2)
v V'
mt&i
f L a -u t 'S-lr* -
.i if f i -
r i T'
