d
vu
e
Bkb/
zin
am 5
ROND DE COALITIEVORMING TE NINOVE
EDI TORIAAL
talige JCoogdag
AAN AL ONZE LEZERS
EN LEZERESSEN:
Zesenvijftigste Jaargang.
Vrijdag 29 oktober 1982
Keert het tij
42.
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 Ninove
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement 550 F.
Prijs per nummer: 11 F.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
NOTA VAN DE REDACTIE
«De Denderklok» ontving vorige week donder
dag een schrijven, getekend Emile Milo voorzitter
S.P. Groot-Ninove, met een motie in bijlage.
Ter voorlichting van haar lezers publiceert «De
Denderklok» integraal beide documenten.
De aangevallen scheidende beleidsmens zorgt
voor de repliek.
BRIEF S.P.-VOORZITTER MILO
Geachte,
Tijdens zijn vergadering van maandag 18 ok
tober 1982 besprak het S.P.-bestuur van Groot-Nino
ve de coalitievorming te Ninove voor de bestuurs-
meerderheid voor de komende zes jaar.
In bijlage zend ik U voor elk nuttig gevolg een
persmededeling waarbij de visie van de S.P. op deze
coalitievorming wordt weergegeven.
In de hoop U hiermee van dienst te zijn geweest
verblijf ik inmiddels,
Met bijzondere achting,
De Voorzitter,
Emile Milo.
MOTIE S.P. GROOT NINOVE
De S.P.-afdeling Groot-Ninove heeft er via
de pers kennis van genomen dat tussen de Centrum-
lijst en de C.V.P.-Ninove een akkoord werd afgeslo
ten om in de Ninoofse gemeenteraad gedurende de
volgende zes jaar coalitie te vormen in een bestuurs-
meerderheid.
Tijdens de voorbije gemeenteraadsverkiezingen
van 10 oktober verloren beide partijen elk één zetel.
De S.P., die bij deze verkiezingen één zetel
won en dus als beleidspartij niet werd afgekeurd,
betreurt het dat op geen enkel ogenblik door de
C.V.P. werd ingegaan op haar voorstellen tot onder
handelen om tot een nieuwe bestuursmeerderheid
(met eventueel ook nog de V.U.) te komen, waarin
de C.V.P. de beschikking zou gehad hebben over
de mandaten van burgemeester, 3 schepenen (waar
onder openbare werken) en voorzitter van het O.C.
M.W.
De S.P. wil beklemtonen dat er voor haar geen
andere keuze mogelijk was vermits de lijsttrekker
van de Centrumlijst, de h. COSYNS, reeds in de
loop van 1981 zijn veto had gesteld tegen een op
nieuw samengaan met de S.P.
De S.P. vindt het spijtig dat de C.V.P.-onder
handelaars aan de C.V.P.-bestuursleden en kandida
ten hebben willen laten geloven dat een onmiddel
lijk afsluiten van een akkoord met de C.L. zich op
drong omdat
de S.P. in de namiddag van 10 oktober nog
in onderhandeling zou geweest zijn met de C.L.
(wat niet waar was)
de binnenkomende uitslagen in de namiddag
van 10 oktober de tendens zouden aangegeven heb
ben dat de C.L, naar een volstrekte meerderheid
ging (wat ook al niet waar was).
Deze taktische «leugentjes» moesten evenwel
verbergen dat een akkoord C.L.-C.V.P. reeds was
ondertekend in januari 1982.
De S.P, betreurt het dat de C.V.P. zich bij
haar uiteindelijke beslissing op 11 oktober (met
slechts 62 mensen - Is dat Samen kiezen voor mor
gen. Mee doen. Mee beslissen heeft laten lei
den door weerwraakgevoelens van een van haar
scheidende beleidsmensen.
REPLIEK DE RIEMAECKER
1.
Voorafgaandelijke TERECHTWIJZING. Het is vol
komen onjuist dat de C.V.P. onderhandelaars, om
het ondertekenen in januari 1982 van een C.V.P.-
C.L.-akkoord te verbergen, aan de uitgebreide partij
raad op 11 oktober 1982 hebben willen laten ge
loven
dat de S.P. in de namiddag van 10 oktober
nog onderhandelde met de C.L.
dat de binnenkomende uitslagen in de na
middag van 10 oktober een tendens aangaven dat
de C.L. naar de volstrekte meerderheid ging.
Met thans te betreuren dat de C.V.P. op geen
enkel ogenblik is ingegaan op de S.P.-voorstellen
tot onderhandelen om een nieuwe bestuursmeerder
heid te vormen, eventueel met de V.U.. maakt de
S.P. moedwillig abstractie van het verleden.
De C.V.P. heeft in 1959 in Ninove*stad een
coalitie gevormd met de S.P. die, in de beste ver
standhouding. degelijk bestuurde tot en met 1970.
In 1970 is de C.V.P. niet ingegaan op voorstel
len van de P.V.V. tot het vormen van een andere
bestuurscoalitie mits veel voordeliger voorwaar
den dan deze thans gesteld door de S.P. enkel
en alleen omwille van het feit dat de C.V.P. geen
enkel verwijt te richten had tegen haar bestuurs*
partner de S.P.
De goede verstandhouding werd in 1971 gecom
promitteerd door de intrede van een nieuwe jonge
S.P.-schepen in het College en door zijn onophou
dende ongepaste bemoeiingen in de departementen
van zijn collega's.
(Lees verder op pagina 3)
In een artikel in «De Standaard» van woensdag
20 oktober werd de CVP beschreven als de grote
verliezer van de gemeenteraadsverkiezingen van 10
oktober 1982. Het is ontegensprekelijk dat de partij
een duidelijk zetelverlies leed. In 1976 waren 49,92
van alle zetels in Vlaanderen in handen van CVP-
mandatarissen, in 1982 is dit teruggevallen op 45,12
Dit verlies van de CVP betekende winst voor de
andere traditionele partijen (SP, PVV en VU), die
respectievelijk op 18,80 1,14), 14,26
0,94) en 12,11 0,53) konden neerbuigen.
Niettegenstaande dit ontegensprekelijk globaal
verlies t.a.v. 1976, is men in CVP-middens best te
vreden. De partij blijft niet alleen in de meeste ge
meenten van 't Vlaamse land veruit de sterkste partij
maar ook het débacle van de parlementsverkiezin
gen van 8 november 1981 heeft zich niet herhaald.
Nooit in haar na-oorlogse geschiedenis hebben
de christen-democraten er zo van langs gekregen
als toen. Na een in de Belgische politieke wereld
al even ongewoon lange reeks van overwinningen
in 1974 (39,93%), 1976 (42,83%), 1977 (43.91%)
en 1978 (43.52%) waarbij te pas en te onpas*
door de tegenstanders werd geklaagd over het ont
staan van de CVP staat verloor de CVP in 1981
in een klap bijna één op drie van zijn kiezers en viel
terug op 32%. De partij had deels terecht maar al
evenveel ten onrechte de schuld van alles gekre
gen. Het had lang geduurd maar de crisis had men
taal én financieel het hart van het kiezerskorps ge
troffen. Een heleboel zaken zoals de kernraketten,
de Voer, El Salvador, het staal en het opgeblazen
doembeeld van de CVP-staat die door de leiders
van de partij onhandig werden aangepakt, waren
koren op de molen.
De politieke tegenstanders hoopten en de CVP-
aanhang vreesde de terugslag van deze afgang op
de gemeenteraadsverkiezingen die er nauwelijks 11
maanden later op volgden. Het kon voor de CVP
rampzalig zijn geworden voor twee redenen. Voor
eerst zouden de politieke verhoudingen voor liefst
6 jaar worden vastgelegd. Bovendien en dit hangt
met het eerste nauw samen kon het hebben ge
leid tot de ineenstorting van de sterke lokale struk-
turen van een hele reeks «bastions» en van de
christen-sociale organisaties, de basis van het lange
termijn-succes van de christen-democratie in Vlaan
deren.
Het is in feite een race tegen de tijd geworden
om het nationale débacle van 8 november te doen
vergeten. De CVP - beleidsmensen waren daarom
voorzichtiger geworden het sociaal overleg werd
op een laag pitje levend gehouden en het kinder
geld bleef «bespreekbaar». Ondanks de steeds
zwaarder wegende crisis, ondanks de campagnes
van VU en SP om de lokale verkiezingen in verband
te brengen met de nationale politiek en als conse
quentie met de tendens van de nationale verkie-
(Lees verder op pagina 2)
