k
rist
S/7 wo\^5Se
MOEDER TIBURCE
EDIT ORIAAL
Achtenvijftigste Jaargang
Vrijdag 2 maart 1984
EEN WELDOENSTER EN EEN SIERAAD VAN ONZE STAD
Zomaar een gemeenteraad...
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN JACOBS
Koepoortstraat 10 9400 Ninove
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement 600 F.
Prijs per nummer 13 F.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Moeder Tiburcestraat te Ninove Voor velen, en dan vooral voor onze jonge lezers, is het een
raadsel gebleven waarom, tientallen jaren geleden, het Stadsbestuur de naam van Moeder Tiburce met
een straatnaam vereerde en vereeuwigde.
Wie was Moeder Tiburce dan wel eigenlijk
Niemand kon beter onze kennis hieromtrent verrijken dan onze medewerker die in maart 1945 een In
Memoriam Moeder Tiburce aan deze illustere figuur wijdde.
Een kort doodsbericht, dezer dagen in de kran
ten verschenen, deelt het verscheiden mede van
Moeder Tiburce, in de wereld Mej. Emilie De Mol,
geboortig van Ninove, zendelinge van de Liefdezus
ters van Gent, overleden te Kegalle, op het eiland
Ceylon, in Azië.
Met Moeder Tiburce verliest Ninove een stads
genote waarop wij allen fier mochten zijn en wier
naam wel door een straatnaam mocht vereeuwigd
worden.
Wanneer wij dat hier schrijven, denken wij in
de eerste plaats niet aan haar jarenlange missie-
arbied onder de Tropen: hiervoor, voor een heel
leven van toewijding en apostolaat in dienst van de
zieken, weken en schamelen, heeft Moeder Tiburce
op deze stond in de Hemel voorzeker al het enige
loon ontvangen dat zij betrachtte.
Wij denken ook niet zozeer aan de organisato
rische bekwaamheid en de bekwaamheid van die
even hoogstaande als edele vrouw aan de talenten
van Moeder Tiburce hadden haar oversten de pas
sende en verdiende hulde gebracht, met haar beur
telings aan het hoofd te roepen van de gewichtigste
missieinrichtingen van de Zusters van Liefde op
Ceylon.
Wij denken vooral aan de vaderlandse verdien
sten van Moeder Tiburce. Het hoog aanzien en het
prestige welke die Belgische zendelinge bij de Brit
se Overheid en bevolking verworven had, stelde zij
ten dienste van haar vaderL id gedurende jaren
en jaren is Moeder Tiburce, in die hoek van de
wereld, een levende reklaam geweest voor ons land
Onschatbare diensten heeft Moeder Tiburce be
wezen aan de zaak van de Verbondenen, aan haar
vaderland en aan onze soldaten uit de oorlog van
1914 - 1918. Voor tientallen soldaten van Ninove,
voor honderden soldaten van het Belgisch leger
aldus had Moeder Tiburce het hele patrouilleurs-
peleton van een van onze regimenten als oorlogs
meter aangenomen is Moeder Tiburce, geduren
de de harde jaren toen wij van huis waren afgesne
den, oprecht een moeder geweest.
Niet alleen ontving ieder van haar bescherme
lingen geregeld zijn pak, met ondergoed, sigaretten
en tabak, snuisterijen en kleine geschenken, bij ge
legenheid en waar het nodig bleek ook geld, maar
bovendien kreeg hij van Moeder Tiburce nog even
geregeld zijn eigenhandige brief, altijd voor tedere
bezorgdheid en blakende vaderlandse bezieling.
Letterlijk heel de liefdadigheid van Ceylon dreineer-
de Moeder Tiburce naar haar beschermelingen, naar
het Belgisch leger. Wij kunnen zelfs bij benadering
het bedrag niet schatten van de sommen die nodig
geweest zijn voor het verzenden van die duizenden
pakken, maar zij vertegenwoordigen ongetwijfeld
een fortuin.
Een fortuin dat Moeder Tiburce door haar ini
tiatief en haar onvermoeibare bedrijvigheid ten gun
ste van onze soldaten had vergaard. Niets liet zij
onverlet, de wapenfeiten van onze soldaten werden,
door haar toedoen, in de Britse pers van Ceylon
en Indië in het licht gesteld, onophoudend voerde
zij vaderlandse propaganda voor België geen offi
cieel agent had meer voor ons land kunnen doen
dan zij heeft gedaan, uit eigen beweging en met
eigen middelen.
Ook na de oorlog bleef zij belang stellen in
haar oorlogspetekinderen. Huwelijken, geboorten ge
dacht zij steeds met geschenken in hoeveel huizen,
te Ninove en elders, prijken nog geen ivoren of eb
benhouten olifanten, geen assepotten of andere
voorwerpen in gedreven koper, in hoeveel laden
worden niet nog de zo fraaie, opbeurende brieven
bewaard, die zij ook na de oorlog bleef sturen, als
blijk van haar duurzame belangstelling en genegen
heid In honderden harten zal de nagedachtenis
van Moeder Tiburce ook hier voortleven, zolang zij
kloppen.
Enige jaren na de oorlog had Moeder Tiburce
gehoopt dat zij nog eens haar vaderland, waar zij
zoveel had voor gezorgd en gedaan, zou mogen
weerzien. Wij hadden ons voorgenomen haar, met
een groepje oud-strijders van Ninove, te gaan be
groeten waar ook zij in Europa zou ontscheept zijn
en haar, ter gelegenheid van haar verblijf in België,
de openbare hulde te kunnen brengen die zij hon
derdvoudig had verdiend. Die vreugd werd haar en
ons niet gegund na enige tijd moest zij ons berich
ten dat haar gezondheidstoestand de reis niet toe
liet, zij schreef het zonder bitterheid, zij berustte
er in op haar post te sterven, zoals zij geleefd had,
dienend tot het uiterste.
Met ontroering en tranen in de ogen gedenken
wij heden alles wat zij voor ons, oud-strijders van
1914 - 1918, en voor België heeft gedaan met Moe
der Tiburce betreuren wij een toonbeeld van naas
tenliefde en burgerdeugd, een weldoenster en een
sieraad van onze stad
104.
Op 1 maart 1984 vergaderde de Ninoofse Ge
meenteraad voor een agenda van liefst zevenender
tig punten. Daar bij het ter perse gaan deze Raads
zitting nog niet had plaatsgevonden, kurmen wij
slechts gissen hoelang deze agenda de aandacht
verdiende van de leden van de Gemeenteraad.
Nu is een raadszitting met zevenendertig agen
dapunten lang geen uitzondering meer. Het is zelfs
eerder de regel geworden. Traditioneel worden de
punten op de geheime zitting en deze maal wa
ren er dat twaalf op een drafje behandeld. Een
aanduiding van een vertegenwoordiger in het be
heer van het O.C.M.W. Ziekenhuis te Geraardsber-
gen, tijdelijke aanstellingen, bekrachtigingen ervan,
of de toekenning van verlof zonder wedde voor een
personeelslid uit de stedelijke muziekacademie of
een stedelijke onderwijsinstelling vormt zeiden een
probleem. De meerderheidspartijen hebben boven
dien een goede verstandhouding en op de Gemeen
teraad wordt daarover enkel nog gestemd. De kom-
fortabele meerderheid van C.L. en C.V.P laten dan
ook weinig ruimte voor verrassende stemmingsuit
slagen.
Nog minder debateren gemeenteraadsleden
over bevorderingen, aanvaarding van ontslagen bij
politie of brandweer. Hoewel hoe dan ook het laat
ste woord aan de Gemeenteraad is, verkiest men
tegenwoordig de aanbevelingen van de respektieve-
lijke korpsoversten te volgen. Het is nochtans niet
zoveel jaren geleden dat in de wandelgangen van
de gemeenteraad werd gesproken over kangoe
roes die ondanks adviserende examens voor pro
motie bij de politie tijdens de Raadszitting bokke-
sprongen in de rangschikking bleken te maken.
En ook de benoeming van een halfgeschoold
arbeider bij openbare werken zal rustig verlopen.
De tijd van kort na de fusies is voorbij, toen bij de
uitbouw van de nieuwe kaders er een golf van be
noemingen kwam.
Ook een voorste! tot berusting in een rechter
lijke uitspraak en een machtiging om in rechte op
te treden wordt slechts een formaliteit.
Wat de openbare zitting betreft zijn er wei en
kele mogelijkheden om het vuur in de pan te slaan.
Het is niet altijd voorspelbaar, want voor politici
van de oppositie is het tenslotte de kunst om bij
verrassing een schepenzetel te doen beven.
Vermoedelijk zullen de socialisten heel wat vra
gen stellen over het advies omtrent het aangaan
van een lening onder stadswaarborg met het oog
op het uitvoeren van investeringswerken door het
O.C.M.W. Onmiddellijk na de perskonf eren tie van
O.C.M.W. Voorzitter Johny Timmermans, waarop die
investeringen werden voorgesteld, gingen de socia
listen immers onder leiding van naamgenoot Jac-
(Lees verder op pagina 2)
z\nd weekfr.
