d
e
zul
Qr/
Wüams
Rood sz'i tti ng
EDIT O R IA AL
Negenenvijftigste Jaargang
Vrijdag 6 december 1985
VAN 24 OKTOBER 1985
Naar de begroting.
HERNIEUWING
VAN DE ABONNEMENTEN
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN
Koepoortstraat 10 9400 Ninove
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement: 700 F-
Prijs per nummer: 15 F.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
29.2) Voorstel van dhr De Rouck tot herziening van
het verhaaibelastingreglement en invoering van
een forfaitaire wegenbelasting.
Dhr De Rouck
A. Waarom grondige herziening van de verhaai-
belastingen
Door de verhaalbelastingen worden de boord-
eigenaars (aangelanden) belast voor het verwerven
van straatbeddingen, de aanleg van riolering en het
aanbrengen van voetpaden en opritten.
De uitgaven die door de gemeente worden ver
richt voor de uitvoering der werken, worden verhaald
op de boordeigenaars om deze terug te winnen. Aan
gezien de uitgaven relatief hoog liggen en het aantal
aangelanden gering, is de druk van deze belastingen
bijzonder zwaar, zelfs wanneer gebruik wordt ge
maakt van de mogelijkheid de betaling te spreiden
over 20 jaar. Vandaar dat deze belastingen haast in
de regel een bron van ergernis vormen en alle initia
tieven van de gemeente inzake openbare werken
met achterdocht en zelfs met vijandelijke gevoelens
onthaald worden.
De wijziging van het belastingsreglement door
dit stadsbestuur in 1983 en het milderen van de be
lastingspercentages, betekende ongetwijfeld een po
sitieve tegemoetkoming aan de reakties van de be
trokkenen. Wanneer trouwens de historiek nagegaan
wordt van deze belastingen die in Ninove ingevoerd
werden in 1951, dan blijkt duidelijk dat de toepas
sing ervan alsmaar milder werd (terugbetaling over
het ganse bedrag en betalingstermijn over maximum
5 jaar, nadien 10 jaar, en later werd de belastbare
grondslag alsmaar gunstiger).
Ondanks deze niet te onderschatten verbeterin
gen, stel ik mij de vraag of deze reeks maatregelen
niet slechts de uitwerking hebben van een pijnver-
zachtend middel, en de fundamentele kritiek op deze
soort van belastingen wel opheffen.
Deze verhaalbelastingen vonden oorspronkelijk
hun verantwoording in de meerwaarde die de aan
palende eigendommen door de straataanlev en de
nutsvoorzieningen verwierven (zie J. Van Crombrub-
ge, Tijdschrift voor notarissen, april 1984, p. 105;
De Gemeente, Permanente Commentaar, deel II, p.
103).
Vele wegen dienden immers door de gemeente
nog aangelegd te worden, waardoor gewone gron
den (meestal landbouwgronden) bouwgronden wer
den, en hierdoor aldus een aanzienlijke meerwaar
de verkregen. De belasting was dus op dat ogenblik
ongetwijfeld verechtvaardigd.
Thans hebben de gemeenten grotendeels hun
volledige stratenpatroon bekomen, zodat de huidige
verhaalbare wegenwerken omzeggens nooit meer
het statuut van de percelen in financieel gunstige
zin wijzigen.
Het ontstaan van een reële meerwaarde voor de
aanpalende eigendommen is in sommige gevallen
bedenkelijk. In andere gevallen kan die meerwaarde
wel aanwezig zijn, maar alsdan is het niet zo evident
dat deze (meestal niet gevraagde) wegenwerken
een meerwaarde met zich meebrengen gelijkwaardig
aan de opgeëiste belasting.
In nog andere gevallen is er niet alleen geen
sprake van afwezigheid van meerwaarde, maar kan
er zelfs minwaarde voor de eigendommen vastge
steld worden. Denken we even aan die straten waar
bij bijvoorbeeld een gedeelte van de tuin of zelfs
gebouw onteigend wordt, en de wegzate ruim ver
breed wordt, het verkeer hierdoor uitnodigend tot
snelheid en veelvuldiger gebruik. Het verstoren van
de rust, het gevaar van het verkeer zullen zeker geen
gevolgen zijn die door de plaatselijke bewoners
zullen ervaren worden als waardevol.
Anderzijds kan dus ook niet ontkend worden
dat de wegeniswerken ook belangrijke voordelen
met zich brengen voor de niet-aangelanden, in zeer
aanzienlijke mate voor de wegbedekking (verkeer),
en in mindere mate voor de voet- en fietspaden.
Zelfs indien deze overwegingen niet zouden kun
nen overtuigen, kan zelfs de meest struisvogelachti
ge onder ons, de felle protesten niet ontkennen, die
de plaatselijke bevolking bij elke toepassing ervan
gemanifesteerd heeft.
Voorbeelden zijn legio de Daalstraat, de Wil-
derstraat, de Eichemstraat, de Krepeistraat, de Zie
kenhuisstraat met haar «overkoepelend comité voor
afschaffing der verhaalbelastingen» en thans de Ter
rasstraat om niet te moeten spreken van de Van
Der Schuerenstraat.
Als vertegenwoordigers van onze gemeentelijke
bevolking kunnen deze aanklachten, die in sommige
gevallen extreme vormen hebben aangenomen, niet
genegeerd worden.
Deze kritieken kunnen niet afgewimpeld worden
als normale symptomen «omdat niemand perdefinitie
graag belastingen betaalt».
De intensiteit van de protesten lijkt veeleer het
gevolg van ot feit dat de verhaalbelastingen thans
als fundamenteel onrechtvaardig worden aangevoeld
Het onrechtvaardig karakter ervan wordt trou-
wens m.i. bevestigd door de vaststelling dot zelfs
het Hof van Cassatie afgezien heeft van de oor
spronkelijke verantwoording van het bestaan van
meerwaarde voor de aangelanden, en integendeel
thans als juridische basis de algemene verplichting
van de gemeente van veiligheid en politie der we
gen inroept (zie Van Crombrugge, Tijd. not., april 84
p. 106; De Gemeente, deel II, p. 103; F. Wasteels,
Administr. Goederenrecht, p. 132).
Wanneer het juridische stof van deze belangrij
ke stellingname wordt afgeklopt, blijft er de vast
stelling over dat zelfs het Hof van Cassatie stelt de
toepassing van de verhaalbelastingen vreemd is aan
het bestaan van enige meerwaarde voor de aange
landen, en maar enkel het gevolg is van maatrege
len ten voordele van het algemeen belang.
Er blijft dus geen enkel billijk motief meer voor
handen om ALLE uitgaven te doen dragen door
enkele personen.
(Lees verder op pagina 2)
173.
Op 6 en 7 december buigt de hele gemeente
raad zijn hoofd over de gemeentebegroting. Inder
daad, sinds een paar jaar is dit zo'n boterham ge
worden dat de gemeentevaderen zich geroepen en
genoodzaakt voelen om er twee dagen voor uit
te trekken.
De cijfers op zichzelf zeggen reeds veel. De
ontvangsten op de gewone dienst liggen al jaren
in de buurt van het half miljard, in 1984 kwam men
zelfs op ruim 544 miljoen. De uitgaven lagen iets
lager zodat er een overschot was van 269.197 F.
Dit overschot is met de jaren wel geslonken.
Het bedroeg, na goedkeuring van wijzigingen, nog
5.242.212 frank in 1982 en 1.783.880 in 1983. Het
valt moeilijk te zeggen of dit is toe te schrijven aan
de steeds beperktere financiële omslag van de ge
meenten dan wel aan een betere planning en strik
tere uitvoering van de begroting.
En dan is er nog de buitengewone dienst. Daar
de uitgaven meer projektgebonden zijn, zitten er
ook meer serieuse cijfers bijde ontvangsten op
de buitengewone dienst varieerden van 269 miljoen
in 1982, over 96 miljoen in 1983 tot 128 miljoen in
1984.
Het loopt dus niet meer in het honderd maar
wel in de miljoenen.
Die cijfers zeggen de mensen niet zo veel. Heel
wat meer interesse bestaat er voor de belastingen
die door de gemeente worden geheven. Een hele
kluif waarbij het schepencollege vaak heel wat ver
beeldingskracht tracht (of moet) aan de dijk te leg
gen en de oppositie zich geroepen voelt de rechten
van de burger tot op het bot te verdedigen door het
afbreken van deze of gene belasting.
Bijna elk jaar wordt er een nieuwe belasting
ingevoerd. In 1983 was er de retributie van 400 F
per m3 voor het ophalen, op verzoek, buiten de
voorziene maandelijkse gratis-ophaling van 1 m3,
(Lees verder op pagina 2)
Wij nodigen onze abonnenten vriendelijk uit hun
abonnement voor 1986 te hernieuwen door storting
of overschrijving van 700 F op postrekening nummer
000-0478685-87 van Paul Luysterman, Ninove.
Natuurlijk kan dit bedrag ook betaald worden
op ons redactieadres.
Oprechte dank
i
