k
r'st
en
Qams
25 Jaar Provinciaal
Onderwijs te Ninove
Zestigste Jaargang
Vrijdag 18 april 1986
Drukker Uitgever
PAUL LUYSTERMAN
Koepoortstraat 10 9400 Nlnove
Tel. (054) 33 27 27 Prk. 0000478685-87
Prijs voor Jaarabonnement700 F-
Prijs per nummer: 15 F.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
In aanwezigheid van Gemeenschapsminister L.
Waitniel en tal van vooraanstaanden uR de Provin
cie, de Stad en het Technisch Onderwijs, had vorige
vrijdag de viering plaats van het 25-jarig bestaan
van het Provinciaal Technisch Instituut te Nlnove.
Directeur van de school, de Heer H. Vervinckt,
sprak vooreerst een algemeen welkomstwoord uit
tot de aanwezigen en richtte dan een bijzonder
dankwoord tot hen die vroeger en nu begaan waren
en zijn met het welzijn en de groei van het Ninoofse
Instituut.
Toen ging hij als volgt verder
Wat betekenen 25 jaar in het leven van een
school In het leven van de mens mag 25 jaar een
aanzienlijk tijdssegment uitmaken, voor een school
is het niet meer dan het «volwassen-worden», een
zekere rijpheid bereikt hebben. Deze volwassenheid
blijkt niet enkel uit de steeds groeiende en aan de
noden van onze tijd minitieus aangepaste program
ma's, die de inhoud en de doelstelling van deze leer
school nauwkeurig beschrijven, maar ook uit het
indrukwekkend uiterlijk voorkomen van deze pas ge
bouwde werkhuizen en klassen met hun nieuwe toe
stellen en didactische uitrusting, die telkens weer
de bezoekers verrassen die de paviljoentjes en lood
sen, waarin onze school haar jeugd heeft gesleten,
hebben gekend.
Er is een tijd geweest waarin ons volk, vanuit
het onderwijskundig aspect bekeken, in twee groe
pen moest worden ingedeeld een zeer kleine, eli
taire groep materieel rijken die ook inzake intellec
tuele vorming het monopolie bezaten, zodat onze
toenmalige scholen voor leerlingen ouder dan 12
jaar scholen waren voor geprivilegieerden, die dan
ook de rijkelijk betaalde beroepen voor zich konden
opeisen, terwijl de grote massa van ongeletterden
met karig vergoede arbeid het dagelijks brood moest
zoeken te verdienen.
Een eerste evolutie werd ingeluid door de wet
op het verplicht onderwijs tot 14 jaar. Op die leef
tijd bleek toch weer een fatale splitsing in twee
groepen onvermijdelijk voor onze maatschappij
zoals voorheen bleef zij verdeeld in een weliswaar
talrijker, maar todh nog weinig bevolkte elitaire
groep intellectuelen, die na de klassieke humaniora
als unieke vorm van Middelbaar Onderwijs te heb
ben doorlopen, aan de universiteit niet enkel een
titel of een diploma hadden verworven, maar zich
ook voor de rest van hun dagen installeerden in de
best betaalde functies en beroepen tegenover de
grote massa, die na de vierde graad van de lagere
school weliswaar niet meer analfabeet mocht wor.
den genoemd, maar toch hoofdzakelijk diende als
een bron van goedkope arbeid in een zich stilaan
industrialiserende wereld.
En toen kwam de industriële revolutie ge
dwongen door steeds nieuwe technische uitvindin
gen en verbeteringen, volstond het voor de arbeider
niet meer over een zekere, uit natuurlijke aanleg ge
boren handvaardigheid te beschikken, hij moest ook
inzake techniek in de breedste zin van het woord
over een zekere kennis, een aangepaste scholing
beschikken.
Aldus werd, als een kind van de stoommachine,
als de vrucht van de elektriciteit en als de bekro
ning van de energie creërende nieuwe uitvindingen
en hun toepassingen, de technische school geboren.
Deze zou voortaan niet enkel voor de opleiding van
de arbeiders, ploegbazen, werkleiders en noem
maar op instaan, dus hen het gebruik van de ma
chine als een soort automatisme aanleren, maar
ook de machine zelf als studie-object in beslag
nemen. Zo is het technisch onderwijs gegroeid en
heeft het zich deze onschatbare verdienste verwor
ven daar waar in de eerste fase van de industriële
revolutie de mens niet meer was dan een verleng
stuk, ik zou zelfs zeggen de slaaf van de machine,
heeft hij, dank zij de mogelijkheden hem in het
technisch onderwijs geboden, de machine leren ge
bruiken, leren beheersen en doelbewust leren rich
ten tot een instrument dat betere levensvoorwaarden
en levensomstandigheden schept. Zo heeft het tech
nisch onderwijs de mens humanior - meer, beter,
mens gemaakt.
Het weze mij toegelaten dit welkomst en dank
woord te besluiten met een korte toelichting over
de wijze waarop wij de viering van het vijfentwintig
jarig bestaan van onze school hebben opgevat.
Het is, in een tijd waarin techniek en technologie
een ongekende vlucht hebben genomen, paradoxaal
om vast te stellen dat de waardering voor het tech
nisch onderwijs bij ouders en kinderen blijkbaar af
neemt. Er zijn cijfers en statistieken die dit aanto
nen. Is dat een goede situatie Er komen steeds
meer zwakke richtingen in het algemeen vormend
secundair onderwijs, met bijgevolg minder kansen
voor die leerlingen om succesvol hoger onderwijs
te volgen. Dit werd onder meer door professor Bonte
aangetoond. Bovendien levert een ASO - richting
geen beroepskwalificatie op. Wie dus niet verder
kan of wil studeren, heeft niet veel in handen om
te starten in de beroepswereld. Dat blijkt uit het
grote aantal werkzoekenden die uit het ASO komen.
Waarom sommigen dan aarzelend staan tegenover
het technisch onderwijs Ten onrechte heerst de
overtuiging dat technisch onderwijs minder goed. te
een zijdig op technisohe vorming en ontwikkeling
van de leerling zou gericht zijn, en dit terwijl het
leerpakket nochtans net zo goed alle cultuurcompo
nenten, waar men in het ASO mee zwaait, omvat.
Het technisch onderwijs behandelt ook mens en
maatschappij, de ethiek, het woord en de literatuur,
het exact-wetenschappelijke, de kunst en de tech
nologie verstrekt met andere woorden en evenwich
tige en evenwaardige opleiding.
Dit evenwicht hebben wij willen illustreren aan
de hand van een aantal tentoonstellingen, waarin
de diverse aspecten van het mens-zijn in de breedst
mogelijke zin worden getoond, en waarin de evolu
tie van mens en technisch aan bod komen.
De voorgestelde onderwerpen behandelen even
goed de geschiedenis van de schrijfmachine, als de
geschiedenis van onze stad, evenzeer het ontstaan
en de evolutie van radio en televisie als de aard
rijkskundige aspecten van de Denderstreek, even
goed de technische aspecten van de energiewinning
en -bevoorrading als het leefmilieu, zowel de spaan-
loze technieken als het taailabo en de schoolbiblio
theek. Zo wil het tentoongestelde symbool zijn voor
de veelzijdigheid en de rijkdom van onze leerpro
gramma's en studierichtingen.
Anderzijds hebben wij een aantal oud-leerlingen
van dit instituut uitgenodigd en bereid gevonden
om hier te komen tonen waartoe het diploma of
getuigschrift dat zij hier, als leerling van dag- of
avondschool, hebben verworven, hen uiteindelijk
heeft geleid. Om praktische redenen hebben wij ons
daarbij beperkt tot oud-leeriingen, die voor een zelf
standig beroep hebben gekozen. Zij illustreren, zo
als hun vrienden, oud-leerlingen van dit instituut dat
doen op hun werkterrein, deze wijsheid, die gold
toen dit instituut werd opgericht en meer dan ooit
geldig blijft met name dat het verwerven van om
het even welk diploma geen waarborg inhoudt voor
een ongestoord bestaan, maar dat zowel de intellec
tueel als de technicus dag in dag uit moet bewijzen
door zijn prestaties dat hij niet enkel met zijn
op school verworven kennis weet waar te maken,
maar dat hij de ontwikkeling van zijn vak jaar in
jaar uit op de voet volgt en derhalve blijk blijft ge
ven van die vakcuriositeit, van die weetgierigheid,
die hem reeds als tiener op dit Technisch Instituut
eigen is gemaakt.
En dan mag onze school er zich op beroemen
dat zij, door middel van de studie en de praktijk
van een evenwichtig opgebouwde leerstof, van haar
leerlingen prestatie-bewuste en dus gelukkige men
sen heeft gemaakt.
De feestrede werd uitgesproken door de Heer
J. Dambre, inspecteur-generaal
Na 25 jaar, en vooraleer feest te vieren, moeten
wij ons bezinnen over de vraag wat maken wij er
morgen van Het is een blijvende plicht, maar dan
nu in een versneld tempo, altijd bereid te blijven,
dag na dag, tot kritisch onderzoek van wat gepres
teerd werd, want door menselijke kennis en kunde
wordt de toekomst nu vlug heel anders. Zonder
voortgezette bij- en nascholing en kritische herscho
ling komen wij er nu niet meer.
Spreker belichtte dan twee aspecten van de
huidige schoolopdracht.
De school geeft niet meer alleen kennis door
maar moet de leerlingen voorbereiden op de huidige
maatschappij. Daarom moet de school zich ook wij
den aan het leren leven het leven te leren en de
leerlingen op te voeden tot volwaardige mensen in
de samenleving van morgen.
Tot slot bleef de inspecteur-generaal nog even
stilstaan bij het feit dat het uitspelen tegen mekaar
van een technische of niet-technische opleiding in
de onderwjiswereld. de reinste onzin is.
Als laatste spreker kwam Bestendig 9fgevaar-
digde de Heer A. Vercamer aan het woord die de
historiek van de school belichtte en hulde bracht
(Lees verder op pagina 2)
