d 7\n uhams Raadszitting EDIT ORIAAL Zestigste Jaargang Vrijdag 27 juni 1986 VAN 29 MEI 1986 Bedden en nog bedden... (3) Reklame waar de mot inzit. Drukker Uitgever PAUL LUYSTERMAN Koepoortstraat 10 9400 Ninove Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87 Prijs voor Jaarabonnement700 F- Prijs per nummer: 15 F. VERSCHIJNT IEDERE WEEK. Dhr De Rouck Waarde Collega's, Ik wens voorafgaandelijk te stellen dat deze aangelegenheid zoals het voorgebracht werd, mij enige vrees in het hart bezorgde, en het komt mij voor dat elkeen die een bewuste bijdrage wil leve ren voor het gemeentelijk beleid, een gelijksoortige ervaring moet ondergaan. Deze vrees wordt ingeboezemd ingevolge twee redenen de omschakeling tot deze nieuwe dienst draagt doorslaggevende gevolgen in zich voor de ver dere toekomst van de stedelijke kliniek de grote beperktheid aan informatie in deze kom- plekse materie, bezorgt mij de onzekerheid of al de mogelijke alternatieven onderzocht worden en of al de facetten van deze beslissing wat haar gevolgen betreft, wel grondig werden doorge licht. Ik heb deze onzekerheid ter kennis gebracht aan Schepen Van Eeckhout, die ik bij deze wens te bedanken voor de inspanningen welke hij zich getroost heeft om aan mijn verzuchtingen tegemoet te komen. Desondanks bleef deze vrees aanwezig, en heb ik zo goed als mogelijk alle wetgeving terzake door geploegd en anderzijds kontakt opgenomen met en kele van de geneesheren van de Stedelijke Kliniek die in deze aangelegenheid toch zeker en vast geen ligurantenrol spelen, maar wier tussenkomst ik hier nergens heb mogen aantreffen. Al de ingewonnen informatie heeft voor wat mij betreft geleid tot de volgende bedenkingen 1) Het is voorafgaandelijk onontbeerlijk de juis te betekenis van het begrip «RVT Dienst» te ont sluieren, daar deze afkortingen RVT op het eerste gezicht de indruk scheppen een gelijksoortige dienst te zijn als de bestaande enkele diensten in een ziekenhuis, zoals V-C-D-A diensten en noem maar op, maar niets is minder waar. RVT betekent immers niets anders dan «Rust en Verzorgings Tehuis», dus geen ziekenhuis meer. De personen die in deze dienst zouden moeten verzorgd worden, moeten zich bevinden in twee van de volgende situatie bedlegerig zijn moeten geholpen worden bij het eten zodat een helper de persoon moet voeden iedere dag een volledig toilet behoeven dat door een andere persoon wordt uitgevoerd lijden aan chronische incontinentie, of dienen zoniet gestoord te zijn in de oriënte ring in tijd en ruimte. Zie K.B. van 2.1282. Er wordt verder voorzien dat voor dergelijke behandeling geen dagelijks medisch toezicht ver eist is, dat minstens één verpleegkundige op tien verzorgingsbehoeftigen dient tewerkgesteld zijn. Met andere woorden betekent dit dat deze be slissing duidelijk tot gevolg heeft dat de ziekenhuis- afdeiing van de Stedelijke Kliniek inkrimpt, en deze beslissing tevens een weerslag zal hebben op het aantal en de kwalificaties van het verplegend per soneel, ais tevens voor het huidig medisch perso neel. 2) Alwaar wij in het recent verleden naar buiten uit de erkenning van de V-dienst als verworven heb ben voorgesteld, schijnt dit thans niet meer zo dui delijk vast te staan en zelfs twijfelachtig, vermits uit het organigram van Volksgezondheid, welke een of ficieel dokument ter staving van het aantal erkende bedden zou zijn, zou blijken dat slechts 50 bedden van C en D dienst als erkend worden aanzien. Het omschakelen van een V-dienst, die dus niet officieel zou erkend zijn, komt dus ook als een duis ter gegeven over, en lijkt mij allesbehalve katholiek. Het spreekt dus vanzelf dat de huidige beslis sing nooit mag inpliceren dat de bestaande erkende C en D diensten door deze beslissing ooit in het gedrang zouden komen. 3) Hoewel ik zeker en vast de inspanningen van de OCMW-Raad om deze reeds lang aanslepende erkenningsziekte tot een goed einde te brengen, niet in twijfel wil trekken, kan ik echter niet afleiden uit de gegevens van het dossier, of alle mogelijke al ternatieven uitgeprobeerd werden. Uit de beslissing van het overlegcomité blijkt ook één van de mogelijkheden te zijn de omschake ling naar een G-dienst. Deze mogelijkheid wordt echter verworpen om reden dat een eenheid van een G-dienst 25 bedden zou bedragen, terwijl het OCMW nog slechts 15 bedden zou overhouden (zie notulen aanlegcomité). Dit wordt wel zo gesteld, maar dergelijk be langrijk standpunt had ik dan graag bevestigd ge zien door één of andere brief van het ministerie zelf. In de wetgeving blijkt dit alleszins niet. in deze wetgeving blijkt integendeel dat er nog een andere mogelijkheid bestaat, met name de ver vanging van 1 V-bedden door 1,5 G-bedden, maar met als voorwaarde dat per V-bed gedesaffecteerd in G-bed een tweede V-bed moet gedesaffecteerd met het oog op de oprichting van verzorgingsbed den in RVT-dienst (art. 2 van KB van 2.8.1985). Konkreet toegepast betekent dit 9 x 1,5 13,5 G-bedden 9 x 2,5 22,5 RVT-bedden waarvan minstens 13,5 in een rustoord. Geriatriediensten of G-diensten moeten een kor te intensieve behandeling van hoge bejaarden kun nen verzekeren, en heeft dus o.a. als voordeel dat voor deze diensten het karakter van ziekenhuis be houden blijft. Dit heeft trouwens nog een ander voordeel in verband met de overeenkomst met de H. Harten Ziekenhuis voor het bouwen van een nieuw zieken huis, waarover later meer. 4) Bij het doornemen van de toelichting betref- (Lees verder op pagina 2) 192. Reeds jaren wachten wij op het invoeren van reklame op de BRT. Aangezien wij met de kabel al lemaal een tiental buitenlandse stations kunnen ont vangen is het meer dan logisch dat de BRT ook betaalde reklame gaat uitzenden. Zoniet blijft ai dat lieve reklamegeld van België naar buitenlandse stations vloeien. Er wordt nogal wat gesleurd en getrokken bij het opstellen van de modaliteiten. Temeer omdat het vraagstuk in één zucht wordt behandeld met het doorbreken van het BRT-monopolie. Toch krij gen wij nu reeds een voorproefje wat die reklame in ons land allemaal kan voorstellen. Voor niet com merciële instellingen is het immers reeds enige tijd mogelijk om rekiamespots te sponsoren of pro gramma's te gaan sponsoren. En toen kwam de «Mundial» maar ook de so ciale perikelen rond het besparingsplan van de re gering. De commerciële direkteurs van de spoor wegen, de post, de RTT,... waren zo'n slimme jon gens dat zij een grote reklamekampagne planden tijdens de uitzendingen van de voetbalwedstrijden met enorme kijkcijfers. Tot daar toe was het allemaal nog mooi te noe men. Maar één van de basisregels om geslaagde reklame te realizeren is dat die geloofwaardig moet zijn. En daar loopt het totaal verkeerd. Want wat moet men denken van de «post waar pit in zit», van diezelfde postdienst die je wekenlang laat wachten op brieven, zijn sneldienst «taxipost» die door de akties van niets mag herbeginnen en moet beroep doen op tweehonderd miliciens die, de tijd nodig om de achterstand weg te werken, van vier op twee weken kunnen helpen terugbrengen (zijn die miliciens dan zo produktief En wat te denken van kiokvaste treinen die de pendelaars een paar keer lieten stikken in de Brusselse stations Het minste wat die direkties konden doen was die reklamekampagne onmiddellijk intrekken. Er kar zelfs de bedenking worden gemaakt waarom zij deze ongelooflijke toestand niet voorzagen. Die here^ wisten toch reeds maanden dat vlak voor de vakan tie de regering ging uitpakken met een spaarplan en dat de openbare diensten onze BRT op kop zich geroepen voelden om aktie te gaan voeren. Er wordt gelukkig nog reklame gemaakt voor zaken die buiten de stakingsakties bleven de Lotto, verse vis... Het woord gelukkig is hier wel mis plaatst het peil van de rekiamespots is zo zwak. Er mag sterk worden aan getwijfeld dat zij in Ne derland wel eens onder de strenge normen van de STER-reklame zouden vallen... en niet zouden in aanmerking komen voor uitzending. De imago-reklame voor de legerdienst is mis schien nog de beste. Op het ogenblik dat de leger dienst voor één op vier jongeren met twee maanden wordt verlengd is het wel moeilijk dat imago te ver beteren: Nu ja, onder blinden is éénoog koning, zegt het spreekwoord. Dat zal dan ook wel voor rekiamespots gelden. •7

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1986 | | pagina 1