N° 58.
Zondag 4 February 1872.
2de Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
Kinderlyke liefde.
Aelst, 5 February.
DB DOMINIKANEN VAN ARCUEIL.
Dood en Begraving van
Nieinvstvdingen uit Home.
Builenlaudsch Nieuws.
Aelst
Hp. Bureel von Let l.lo.l Is gevestigd in de Knpellestroet IV" 11, vvner alle Inleven, gelden, en*, vraehtvry moeten toegegonden worden.
Abonnement»,,,-y. K IV. 'sjoers, vooraf betaelbaer. Voor den bulten ban men Insebryven ln al de postkaatooren. en voor de InadeljUe gemeenten by de briefdragers.
Zooals wy hel hebben gemeld heeft de 6,lu
krygsraed uitspraekgedaenin dezaekder moor-
denaers van den Aertsbissehop van Parys en de
vyf andere gyzelaers, op 24 mei 1871, in la
Roquatte gefusilleerd. Ééne, Genlon is ter dood
veioordeeld; anderen, voor hun leven lang of
voor zekere jaren zullen opgesloten worden;
anderen zyn vrygesproken, waeronder de twee
betigtte vrouwlieden, en de beruchte Pigerre;
deze laetste nogtans vvas reeds tot levensdurige
opsluiting v5or andere feiten veroordeeld.
Op 5 February aenstaende zal voor den zelf
den krygsraed opgeroepen worden de zaek der
m jordenaers van de Öominikanen van Areueil.
Het was den 19 mei laetstleden, dat het on-
derwyzingsgesticht van Albert le Grand, be-
stuerd door die religieuzen, overweldigd werd
door compagniën van het 10 le bataillon gefede-
reerden, onder het bevel van Serizier.
Leo Meillet, gouverneur van het fort Bicètrex
kwam de gevangneming voorzitten van de kloos
terlingen en van het personneel der school.
Overal werden de zegels gelegd: belachelykc
formaliteit, welke de school nfet belette eenige
dagen later van onder tot boven geplunderd te
worden.
Veertig religieuzen werden naer'het fort Bicè
tre geleid onder de bedreigingen en schandvloe-
ken der nationale garden van het 101eAgi 102''
bataillon, en overhoop opgesmelen in de kaze
matten van het fort.
Den 21 mei, kwam de beruchte Lucipia, in-
structieregter der Commune dezelve ondervra
gen.
Gy zult gevangen-blyven, zegde hy,om het
kasteel van markies de la Place te hebben in
brand gestoken en alzoo sein te hebben gege
ven aen de troepen van Versailles.
Den 23 mei, verlieten de gef'edoreerden het
fort Bicètre, en voerden de Doiriinikanen mede.
In het gevang gebragt, Avenue d'ltalie, 38,
verbleven er die ongelukkigen tot vier ure.
Op dit oogenblik bragt de meier van het 13de
•arrondissement bevel van ze allen te lusilleéren
tot den bietsten toe.
Het sloeg vier ure toen men ze riep. Zy ko
men uit hunne cellen, zy trekken door de gaen-
deryen de koer over, omringd door het 101"
bataillon, dat ia hunne tegenwoordigheid de
geweeren spant, en men verzoekt hen de poort
uit te stappen, hun roepende: Gaet uit één
voor één.
Achter hen staen nationale garden, die ze met
•de bajonnet in de lenden vooruitstampen, ter-
wyl de booswichten op voorhand uitgezet, op
hen schieten en de ongelukkige Dominikanen
die zoeken te vluchten, onder eene bui kogels,
neder vellen.
Op eenige minuten tyds lagen 40 lyken ten
gronde.
(vervolg en einde.)
De grenadier zag zynen vriend met leederen blik
aen en zeide met treurigèn glimlach:
Ik weet wat iny te wachten staet, doch er blyft
my geen ander middel over. Ik heb alles beproefd wat
my in het legen woo rdiggeval raedzaem scheen, maer,
"helaes! ik heb geene uilkomst kunnen vinden. Ik zal,
ik moet myne oudersdielpen, hen uit den nood red
den. al was het ten kosle van myn leven. Zeg er dus
niets meer tegen. Uit hoofde van myn overigens goed
gedrag, denk ik nog al, dat ik, met twee mael door de
spitsroeden'te loepen, er van af zal zyn. Moet het meer
wezen, dan wille God my beschermen; moet ik er on
der bozwyken, welnu, dan zyn toch myne ouders
gered
Wolbach scheen diep geroerd. Hywischle ter sluiks
een traen uit zyn oog -en wendde op nieuw alles aen
om zynen vriend van zyn voornemen te doen afzien;
niets mogl echter baten, en hy gaf eindèlyk, alhoewel
ongaerne, zyne toestemming, t rits drukte hem mei
aend'oeningde hand-en zeide:
Welnu, laet ons thans haest maken; 't is meer
dan tydHoor wat myn plan is. Ik begeef my, zoo als
ik hier sta, op weg naer liet dorp Langehalz, dal
omtrent 12 uren van hier ligt. Ik hlyl ifaer en lever
my aen u over zoodra ik u zie. Gy vraegl verlof om de
eene of andere reden en komt natucrlyk met den post
wagen. Gy brengt my eerst naer het garnizoen, ont
vangt de honderd gulden en zendt ze dadeivk aen
mynen vader, te Briinn. Zoo als gy ziet, is de geschie
denis zeer eenvoudig.
Goed, zeide Wolbach, beradenik zie dat gy van
uw edelmoedig voornemen niet zyt af te leiden. Ik zal
uwe zaek volgens uwen wil volbrengen. God wille u
besehermen en uwe zelfopoffering boloonen!
En ik zal, sprak Frits, kom ik er gelukkig van
door, u er eeuwig dankbaer voor zyn.
Dit proces zal voorzeker een der roerendste
drama's zyn van dit rampspoedig tydstip.
Dertien beschuldigden zulleo voor den krygs
raed te verantwoorden hebben over die zoo
hatelyke als nuttelooze moorden. Men schat
dat het proces een tiental zittingen zal weg
nemen.
Mgr LAFORÊT,
Rector der Katholyke Universiteit van Leuven.
Vrydag, 26 january, om 11 ure van den avond,
overleed te Leuven Mgr Laforêt., Rector Magni
ficus der Katholieke Universiteit.
Hy was geboren le Graide (Namen) den 3 fe-
bruary 1823, en bad dus slechts den ouderdom
bereikt van 49 jaren.
Opvolger benoemd van Mgr Deram,den 2 au-
gusty 1365, was hy de tweede Rector der Katho
lieke HoógeseiÜool sedert bare herstiebting.
Na langen tyd ziekelyk te zyn geweest, is hy
bezweken aen eene geraektlieid en ontbinding
van het bloed. Voor zyn afsterven bad hy bet
bezoek ontvangen van Mgr Deschamps, Aerts
bissehop van Mechélen; Z. M. Leopold 11 had
ollicieel doen vernemen naer zynen gezond
heidstoestand; en Z. H. Pius IX had hem den
zegen gezonden.
Mgr Laforêt was protonotaris apostolicus,
a. i. p.; eere-kanunnik der Hoofdkerk van Na
mén, doktor in de Godsgeleerdheid, officier van
de Leopoldsorde, commandeur van do Clirislus-
Orde van Portugael, lid der Koniuklyke Akade-
mie van België, lid der Akadémie van den Ka-
tholyken Godsdienst te Rome, en gewoons lee-
raer by de faculteit van Wysbegeerte.
Mgr Laforêt had zyn ganscli, zyn al te kort
stondig leven toegewyd aen den Godsdienst, aen
de wetenschap 'li nou l»«t onJorwy.-,. Zy;» al-
Sterven is een aenzienlyk verlies voor de Katho
lieke Hoogeschool en voorde Katholieke Jeugd,
voor den Godsdienst en bet Vaderland.
Het is aen Mgr Laforêt dat de Universiteit van
Leuven bare school van den burgerlijken Genie
en van de Mynen te danken heeften niet weinig
heeft hy bygedragen om onze Katholieke Hoo
geschool, niet alleen door België en Europa,
maer door ganscli de wereld beroemd te maken.
Dynsdag verleden was de stad Leuven in vol
len rouw; door de straten ontmoette men nie
mand of hy droeg den zwarten floers om den
hoed of om den arm. Hel lyk van Mgr Laforêt
lag uitgesteld in het kollegie van den H. Geest.
Ontrent 11 ure kwam de geestclyklieid van
S'-Michielskerk stoetsgewyze het lyk halen.
Rond hetzelve sponden de aënzienlyke persoe
nen der stad, het professoraelkorps en op de
koer waren meer dan duizend leerlingen verga
derd. Onder de aenwezigen bemerkte rnen
MM. Dc Landtsheere, minister van justitie; Tiii-
baut, voorzitter en Scliollaert, onder-voorzitter
der Kamer; Deschamps, minister van staet; Van-
De vrienden scheidden vnn elkander. Wolbach nam
weder de naeld op; Frits sloop ongezien uit de kazerne
en begaf zich op weg, die hem naer zyn doel moesl
leiden'. Het gelukte hem, daer hy enkel 's nachts
reisde, en zich gedurende den dag verborgen hield,
Langehalz ongehinderd le bereiken. Tot zyne verwon
dering vond hy zynen vriend reeds daer. Wolbach
was hem voor, dewyl hy den afstand met een ryluig
in \e 'I korter lyd had afgelegd, en zal nu in de beste
herberg van het dorp aen 't venster. Toen hy den
deserteur zag, trad hy dadelyk naer hem toe.
Frits, zegde hy, lol nu toe is alles goed gelukt,
maer het erg einde moet nog komen. De kapitein was
woedend van gramschap, en de regiments-comman
dant moet gezworen hebben dat gy er niet onder de
twee honderd stokslagen afkomt, 't Is nog lyd om u
le bedenken. Keer niet terug en red uw leven. Gy zyt
gezond en sterk eii zult gemakkelyk aen iels geraken.
Laet de honderd gulden varen. Met uwe ouders zal
men wellicht medelyden-hebben.... Zy zullen van ge
brek niet omkomen....
F rils bleef een oogenblik als in diep nadenken ver
zoeken. By hel denkbeeld der twee honderd roede-
stagen, scheen eerie zekere huivering hy hem te
ontstaen; maer hy behcersehle dezelve dadelyk en
zeide met vastberaden slem:
Wolbach, er is voor my geene andere uitkomsl;
myu besluit staet vast. Zonder hunne honderd gulden
worden myne ouders uit hunne woning gezel en
worden waerschynlyk nog hunne meubelen verkocht.
En dan sterven heiden van verdriet. Dit weel ik vooraf.
En dit zou ik moeten denken, moeten vernemen? Neen
dan bczwyk ik liever onder de straf die my le wachten
staet; dan zal ik toch weten dat ik myn leven ten beste
heb gegeven voor hen, die my als hunnen oogappel
beminnen, die ook hun leven voor mv zouden opoile-
ren. Ik ga met u terug!
Alzoo sprekende, verlieten zy Langehalz, en begaven
zich op weg naer Weenen, alwaar het garnizoen van
Frils zich bevond, en alvvaer deze laetste, als deser-
derstratcn-Ponthoz, van het huis des Konitigs;
De Merode en Dc Ribaucourt, senateurs; Mgr
De Haerne, MM. Thonissen, Kervyn Van Let-
tenhove, Wasseigc en andere representanten;
de genet alen Marchal en Dev illers; den stal van
liet garnizoen; M. Van Weddingen, aalmoeze
nier by bel Hof; de gemeenteraed; de regtbank;
enz. enz.
Na de gebeden woeden vier lykreden uitge
sproken, i° door M. Thonissen, namens de
Koninklyke Academie; 2" door M. Nainèche,
onder-rector, namens de Katholieke Universi
teit; 3° door M. Baisieux,namens de Sludenlen;
4° door M. De Ribaucourt, namens de Oudslu-
denten der Hoogeschool.
Na de Lezing der redevoeringen stelde zich de
stoet in beweging; de krygscer werd bewezen
aen het'lyk en de plechtigheid was dezellde als
voor de begrafenis van eenen bisschop. De lan-
ciers openden en sloten den stoet. De kist werd
gedragen door de stud enten; de S'-Michielskerk
was in 't zwart bekleed; voor de lykbaer zag
men den staf, den myter en de eereteekens des
overlederi, en op de kist lagen de toog en de
muls van den Rector.
Mgr Anlhonis, hulpbisschop van Mechelen,
officieerde pontiticaellyk. Na de mis zong Mgr
Gescbnmps, aertsbissehop het absolve.
Mgr Gravez, bisschop van Namen, woonde
den cL.'nst hy, benevens Mgr Lauwers, vicaris-
generaal, en verscheidene naemsche kanunniken.
Na de; plechtigheid rigtte zich de stoet naer
de statie waer het, lyk «enigen tyd vergezeld
bleef van eene eerewacht bestaende uit studen
ten, tot dat het werd vervoerd naer Graide om
aldaer begraven te worden.
Men :e tg zeggen dat de gansCho stad heeft
deel. genomen aen de betuigehis van rouw en
spvt door het verlies van Mgr Laforêt veroor-
zaekl. i
Benoeming aen de Hoogeschool.
De Hoogwaerdige bisschoppen van België
hebben in hunne vergadering te Mechelen, den
29 dezer gehouden, tot rector magnificus der
universiteit van Leuven benoemd, Mgr Namè-
che, viee-rector der Alma Mater.
De eerw. beer Garluyvels, president van het
Paus-kolleg!#, is tot vice-rector benoemd dei-
gezegde Hoogeschool.
De eerw. heer kanunnik Pieraerls, bestuer-
der van het Sirtt-Rombauts-kollegie te Meche
len, is president genoemd der pedagogie by ge
melde Universiteit.
De piemonteezen willen tc Rome vyf-en-
twiniig kerken afbreken om plaels Le winnen.
Ouder die kerken zyn er vele die om hunne
oudheid eerbiedwaerdig zyn. Het sehynt dal de
diplomatie zich met de zaek bemoeit en dat de
italiaensche vandalen in bun plan zullen mis
lukken.
leur, in handen der militaire overheid moést besteld
worden, zooals heiden waren overeengekomen.
Onmiddelyk na hunne aenkomst leverde Wolbach
zynen vriend aen den sergeant-majoor der compagnie
ai'. De deserteur werd naer de gevangenis gevoerd en
hem eene straf van twee honderd roedeslagen opge
legd, terwyl Wolbach twee dagen daerna de honderd
gulden ontving, die voor het terugbrengen van eenen
deserteur volgens de militaire wellen bepaeld waren.
Trouw aen zyne belofte, zond Wolbach het geld. aen
den vader van zynen vriend, maer by het schrift van
kennisgeving was ecu gesloten briefje voor Lina ge
voegd, waerin haer de edelmoedige daed van haren
broeder breedvoerig werd bekend gemaekl, haer
levens dringend en plechtig verzoekende dit voor
hare ouders slipt geheim le houden. Wolbach, die
haer kende, had hel liict van zich kunnen verkrygen
haer dc toed ragt der zaek le yerzwygen. Het kwam
hem voor, als zou Lina een of ander ter redding van
den ongelukkige ondernemen; in alle geval moest zy
welen wat Frils ter liefde zyner ouders ondernomen
had.
Lina was juist alleen iu de woning, toen zy de twee
brieven ontving. Spoedig en met bevende hand brak
zy dengenen open, die aen haer adres was, en nau-
welyks had zy met vliegende haest den inhoud gele
zen," en een traen uit hare oogen gewiseht, of zy had
reeds hel besluit genomen onverwyld naer Weenen le
gaen en by de keizerin Maria Thcresia oen verhoor
ter redding van haren broeder te verzoeken.
Zonder bare ouders iels van het gebeurde met haren
broeder le zeggen en zonder haer voornomen te open
baren, nam zy in stilte hare maetregelen. Zy verzocht
hun om voor eenige dagen hare tante, in dc omstre
ken van Ooslenryk's hoofdstad, te gaen bezoeken,
hetwelk haer werd loegestacn. Met de beste hoop in
hel hart ondernam zy de reis en bereikte zonder hel
minste toeval Weenen.
Maria Theresia had eenen bepaeldon dag in de week
bestemd, op welken zy de bezoekingen en smeekingen
bcreidvaerdig aenhoorde, en, naer gelang der om-
Sedert dat de ilalianen te Rome zyn heeft de
stad veel van liaer vorig uitzigt verloren. Het
volk is arm, de eetwaren bereiken eenen over-
tolligenprys; de huisgezinnen lyden gebrek en
dikwyls moet de kleine burger vasten om zyne
kinderen tc kunnen laten eten.
Te Rome sterft er in evenredigheid tegen
woordig meer volk dan te Brussel, te Parys, te
Londen en tc Berlyn. Het is waei-, met do pie-
monteesche overweldiging zyn binnen de muren
van Rome gedrongen ontelbare lieden zonder
naem noch zeden, slechte vrouwlieden, vryden-
kers en goddeloozen wier aenraking zoo nood
lottig is voor lichaem als voor ziel.
De Paus ontvangt voortdurend talryke depu
tation van Romeinen cn vreemdelingen.
ritANKIlVK.
De inschryving voor den vrykoop van het
grondgebied krygt grootc uitbreiding. De geest
des volks begint getroffen te worden. De hallen
scliryven in; de werkhuizen leggen eenen stui
ver byeen; deryke komen vooruit; Nancy geeft
aen al de steden van Frankryk een voorbeeld
dat zy zullen moeten volgen; do afgevaardigden
beraadslagen er over; met een woord, de eer
ste stoot is gegeven. Ongclukkiglyk is de som
die men moet byeenkrygen, zoo kolossael, dat
het sterk tebetwyfelen valt <>f zy wel zou kun
nen volmaekt worden door de grootste pogin
gen van de verkleefdste edelmoedigheid.
Ook wordt er op dit oogenblik vlylig gewerkt
om de meest geschikte middelen aen té wenden
ten einde die vrywilligc belasting-liet meeste
nut te doen opbrengen. Den 27 jan. 7s er eene
vereeniging gehouden in een der bureelen van
de vergadering, om overeen te komen over
eene gg.*,amoiH.ty Lo vv oi l.ingmet liet oog op de
dry milliards, aie binnen een tydverloop van
twee jaren aen Duitschland moeten betaeld wor
den. Iu deze zitting heeft men opnieuw de
vraeg onderzocht, of het niet goed ware eene
geëvenredigde gedwongene, in plaets van eene
vrywillige belasting op te leggen.
Heden moesten er te Parys verscheidene ver
gaderingen gehouden worden, en namelyk in
hel 9" arrondissement, om ccno uMichtige in-
rigting te geven aen de parysche inschryving.
Eindèlyk liecll de kommissie van het budjet
zich gisteren bezig gehouden met een financieel
plan van M. Soubeyran, lid dier kommissie,die
het middel aenbiedt om de dry miliiardsin 1874
te betalen, zonder de toevlucht te n inen tot
ceue nieuwe belasting. Ziehier zyn plan, zoo
als hy het zelf heeft aangeboden:
Nationale Icening van vier milliards, in
obbgatiën van 100 fr., uitkeerbaer aen 200 Ir.
'in 60 jaren, deelhebbende aen de premiëntrek-
kingen, die tof 6 milboen per jaer beloopen. In-
rigting van 720 seriën van 55,556 obbgatiën,
verdeeld in 60 klassen. Eene klas van 12 seriën
zal alle jaren uitkeerbaer zyn. De preiniënlrek-
staudigheden, ook hulp bezorgde. Lina had hel geluk,
dadelyk hy hare komst in de verhoorzaiel door de
keizerin opgemerkt le worden. De openhartigheid,
die op haer gelaet te lezen was, hare tengere gestalte
en hare eenvoudige, doch zindclyke kleeding vielen
de vorstin in het oog. Zy gal' Lina eenen wenk, en het
jonge meisje naderde haer eerbiedig.
Hoe heet gy, myn kind, en welk is uw verzoek?
vroeg Maria Theresia op vriendelyken loon.
Edelmoedige vorstin, myn naein is Lina Weiier,
antwoordde het meisje met ontroerde slem. Ik ben
mt hei dorp Briinn, cn ben gekomen om van uwe
Majesleit voor mynen broeder Frils genade af te smee-
ken. IIy is grenadier der keizérlyke lyfwacht en hier
in garnizoen. Hy is lot de spitsroedenstraf veroordeeld
om gedeserteerd te zynMaer wal zog ik! gede
serteerd? O, neen, dil' was zyn voornemen niet. Hy
was met zynen vriend Wolbach overeengekomen, dat
deze hem, na Weenen le hebben verlaten, zou aen-
houden, hem als deserteur aen de militaire overheid
overleveren, en de 100 gulden, die aen Wolbach voor
dit aenbrengen volgens dekrygswel zouden toekomen,
als de gift eens onbekenden, aen myne ouders le zen
den, die, helaes!
Hier kon Lina haer verhael niet meer voortzetten
zoo weende en snikte zy.
Zyn uwe ouders dan arm, myn kind? vroeg Maria
Theresia deelnemend.
Genadige vorstin, hervatte Lina, door het ver
trek van mynen broeder, door de dure tyden en de
ziekte van mynen vader hebben wy dc som van 100
gulden, die wy aen onzen huismeester Bachmann,
verschuldigd zyn, niet op deu bepaeldon tvd kunnen
betalen. Zoo die som binnen eene week niet is vol-
daen, heeft Bachmann ons bedreigd aen de deur te
zetten en zelfs onze geringe meubelen te verkoopen,
en dan, helaes, dan sterven gewis myne ouders
van droefheid en smart. Dit wist myn broeder, cn dit
hecil hem tol de daed aengezet, wnervoor hy de spits
roedenstraf zal moeten ondergaen. Ziedacr, edelmoe
dige vorstin, de loutere waerhéid. Ach, ik smeek u
