De Gazette
van Aelst.
JERUSALEM
VERGADERING
t
Zondag 3 December 1893.
5 centiemen per nummer.
Is"1 Jaar N° 8
VOOR AL DE KATHOLIEKE WERKLIEDEN,
Kerkelijk Nieuws.
Soldaterij.
IVec Spe. Mee Metu.
ABONNEMENTSPRIJS
Dit Blad verschijnt den Zondag van iedere week
de prijs ervan is 2,50 s' jaars voorop betaalbaar.
De inschrijving eindiot met 31 december. Men
abotineert zich in alle postkantoren des lands.
Ongeteekende brieven worden geweigerd.
DRUKKER-UITOEVER
PETRUS VAN NUFFEL,
MOLENSTRAAT. N° 32. AELST.
ANNONCENPRIJS
Petdrukregel 10 centiemen. Reklamen. fr 1.,
Vonnissen op de 3e bladzijde50 centiemen.
Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij ac-
coord. Men wordt verzocht de inzendingen te
doen ten uiterste tegen 's Vrijdaags avonds.
Aelst, 3 December 1893.
STAD AALST.
KIEZING VOOR DEN WERKRECHTERSRAAD.
GROOTE ALGEMEEN!
in de zaal van den Katholieken Werkmanskrlng:,
op Zondag 3 October, om 6 ure 's avonds.
DAGORDE
1. Uiteenzetting en bespreking van de aanstaande
kiezing van den Werkrechtersraad.
2. Verslag over aangewende middelen die tot eene
verzoening of overeenkomst moesten leiden.
M. Alexander VAN DE VELDE, Voorzitter der
16 Afdeeliug van den Werk- en Nijverheidsraad onzer
stad, zal. benevens andere Werkmansvrienden van Aalst
het woord voeren.
Het Bestuur zal weigeren naar goeddunken. De
leden van den Werkmanskring, die bij vergetel
heid geene uitnoodiging zouden ontvangen hebben, wor
den vriendelijk verzocht dozen oproep te beantwoorden.
I)e ingang is langs de Zonnestraat.
Namens het Bestuur van den Katholieken Werk
manskring en van den Anti-Socialistischen Werkmansbond.
Wij hebben maandag jo[ joo.v iam hoeren spreken over
eene bijeenkomst, Zondag 11. inden liberalen Concordia,
alhier, gehouden. Afgeveerdigden der liberale en socia
listische partijen waren er vergaderd ten einde elkaar te
verstaan in de aanstaande kiezing voor den Werkrech
tersraad. Nu. de socialisten stelden hunne bondgenooten
voor, een verbond aan te gaan met de katholieken en de
socialisten is te zeggen dat iedere groep een kandi
daat zou voordragen.
Ja maar, de roodjes rekenden zonder den waard, want
de Concordianen riepen in choorNa! Na! daar willen
wij niet van Daarop volgde een geweldige stormmen
sprong recht, schreeuwde alsverkens, dreigde als... kor
tom u was weldra een leven van d'andere wereld. Geluk
kiglij k dat de policie in tijds kwam, om hetgene gewoon-
8
Boerinnen met mandjes op het hoofd gingen naar de
nabijgelegene stad om hare waren te venten. Oude boe
ren, het pijpje in den mond en het laudbouwershalam op
de schouders gingen naar het veldhier en daar bemerk
te men een groepje vrouwen die onderling praatten,
maar wat voorzeker de beweging overheerschte was eene
kudde knapen, die aan de kerk vergaderd waren en daar
zoo luidruchtig lachte en jokte dat alle aandacht op hen
getrokken werd; men verteld daar van vechten en stu
ren, moorden en branden en al wat verschrikkelijk was.
Het waren bengels, zooals wij nog hedendaags zien, die
de troepen welke langs onze steden en dorpen doorrijden,
een eind wegs ver vergezellen, en dan moe en afgemat
naar moeders dak terug keeren.
Het vertrek des kleine legers was bepaald op tien ure
van den morgendmen moest vergaderen aan de kerk-
plaats.
Het werd 10 ure en reeds begonnen de boerenknapen
ongeduldig te worden, toen de bazuinblazers opdaagden
en na hunnen oproep gedaan te hebben weldra vervoegd
werden door hunne krijgsmakkers. Wilfried ook ver
scheen op de plaats over zijn wezen lag een zweem van
zalige blijdschap, daar hij zag hoe zyne dappere keur
bende er welgemoed cu volkomen uitgerust uitscheen.
Een lang bazuingeschal klonk over het dorpje. Het
was de aftochtde rangen kwamen in beweging de dor
pelingen wuifden met ae zakdoeken en de knapen spron-
k<
lijk op zulke tooneelen volgt, te voorkomen.
De Socialisten dan, zoo kwaad als een huis, besloten
eene nieuwe vergadering te beleggen tusschen hen, de
katholieken en de anti-socialisten, om te zien of er zon
der de liberale pisbroeken geen akkoord zou kunnen tot
stand gebracht worden.
Eene nieuwe bijeenkomst greep dan plaats, verleden
maandag, ter herberg van M. Kamiel De Vos,Hoogstraat.
Nagenoeg 40 werklieden-kiezers waren opgekomen,
onderwelke socialisten, anti-socialisten en katholieken.
De socialisten stelden voor van allen, werklieden under
elkaar, met hand en tand te werken tegen deze die de
vereeniging der arbeidersklasse tegenwerken, die den
werkman uitbuiten, hem beletten zijne rechten te ver
dedigen, en zoo voorts, enzoo voorts.
Na lange gesprekken, effen en leggen, onder een vloed
van onnoembare uitdrukkingen van wegens de rooden,
wees de klok reeds 11 ure, en minder dan ooit was er
apprentie van eene overeenkomst, Integendeel, hoe later
het werd, hoe onbeschaamder, hoe dommer en ezelach
tiger de gezegdens der socialisten werden. Ziehier een
staaltje
Er zijn drie soorten van socialistenriep een chef,
te wetende gematigden de hevige en de anar
chisten
Wat! antwoordde daarop een koene arbeider....
Anarchisten En het zal dan met moordenaars zijn dat
wij ons gaan vereenigen!?... Rekent erop, als Paschen
op een Vrijdag valt ("Algemeen gelach)
't Een gezegd gelijk t, ander, wij dachten de roo chefs
toch slimmer dan zij er uitzien, immers Vooruit zweert
dagelij ksch bij hoog en laag dat zij met de anarchisten
geen net minste uitstaans hebben en dat er tusschen hen
en zij een hemelbreed verschil ligt. Enfinwij hebben
nu de overtuiging dat al hunne cheffen, kleermakers,
torenwachters, bakkers en alle oude pensiouaatgasten
er in begrepen, nog dommer zijn als 't peerd van Chris
tus... en 't was 'neu ezel.
Op den langen duur en was 't geen eerlijke discusie
meer, zooals het blijven moest, maar eene mengeling van
onbeschaamde leugens en laffe aanvallen op de kap der
anti-socialisten. Neen, neen, de kiezing van den Werk
en Nijverheidraad ligt nog te versch in net geheugen der
geklopten en zij kunnen die zware pil om den djauter
maar door de maag niet krijgen... Ahze wisten op voor
hand wel dat in de aanstaande kiezing den Katholieke
Werklieden eenen nog schitterenden Zegepraal voorbe
reid iszij weten maar al te wel dat den 17 December
voor hun een nieuwe dag van DEERLIJKE KLOPPING
zal wezen 't is daarom en daarom alleen dat ze ons de
hand der overeenkomst, maar geenszins de hand der
verzoening wilden toereiken.
De anti-socialisten hebben den wolf in zijn schaapsvel
bijtijds ontdekt en ontmaskerdzij hebben vlakaf den
wolvenpoot geweigerd en zij hebben gelijk.
Onze vrienden zijn alleen machtig genoeg van te over
winnen en zij zullen tevens het genoegen hebben socia
listen en liberalen te zien hoebben en toebben zooveel
gen en dansten voorop. Maar dit laatste duurde niet
lang. want nauwelijks had het leger eenige mijlen wegs
afgelegd, of al de guiten wareij reeds naar het dorp we
dergekeerd. Na een goeden marsch afgelegd te hebben,
kwamen de Kruisvaarders nog voor het vallen van den
avond, aan eene groote stad.
Hier kon geene spraak wezen van te blijven uitrusten
het zou onvoorzichtig of hoogst gevaarlijk geweest zijn,
daar men niet kou weten of er vrienden of vijanden in
gehuisvest waren. En toch, men kon de stad niet ont
wijken om de Heilige Stad te bereiken. Er werd dan be
sloten dwarsdoor te gaan en eenige mijlen verder de
rusttenten op te slaan.
Hun doortocht baarde den poorters niet weinig op-
ziens; allen waren bloedige vijanden der Kruisvaart,
welkers zegepraal op de verbrande stad zij maar niet
konnen verkroppen. Eensklaps waren de gemoederen in
gisting; de inwoners liepen te wapen; de alarmklokken
begonnen te luiden en zelfs vrouwen en kinderen huil
den met den volkstoeloop meê.
Goede raad was duur! dit begreep Wilfried en zonder
eralen gebood hij van het op een loopen te zetten.
Maar de woede zijner soldaten was reeds in het harte
ontvlamd
Strijden, strijden tot der doodwas den algemeeuen
uitroep...
Welaan, makkers! riep de hoofdman in vervoering,
Voor Jesus-Cliristus en het Heilig Graf Valt aan
En allen stormden met opgeheven wapen op den on-
zachlijken drom van vijanden toe.
Eilaas niets, noch moed, noch dapperheid kon ba
ten Wat vermocht een leger van drijhonderd man, te-
het hun hartje lust.
Christeue Werklieden, Ambachtsmans en Burgers, gij
die nog doordrongen zijt, van den ouden Godsdienst en
Voorvaderlijke Zeden uwer roemrijke Voorouders, dier
bare handvesten, die met de verwoestingen of oorlogen
der tijden, niet verdwenen, maar telkens, alsden pheuix,
met meer macht uit het vuur opstond en met verdubbel
de kracht opvloog; gij zult heden op de algemene Ver
gadering tegenwoordig zijn, om U tot den grooten Strijd
voor te bereiden.
TEN STRIJDE!!!
Heden Zondag, advent, feestdag van den H. Francis-
cus Xaverius; Evangelie: Voorteekens van het einde der
Wereld: H. Franciscus.de glorierijke missionaris, pa
troon van onze Aalstersche Franciscanen, die machtige
schaar van deftige werklieden; Maandag, H. Barbara,
patroonnesse der Pompiers, kanonuiers, mijnwerkers
enz; onze pompiers vieren himneu feestdag, zooals wij
gezed hebben, Zondag en acht dagen; wij zijn curieus urn
hun muziek eens te hooren. Wat mag het zijn?.... De
Jonge Garde heeft Zondag ook op meesterlijke wijze uit
gevoerd Les Francs JugesDijnsdag, H.Sabbas; Woens
dag, St-Nikolaas, patroon der winkeliers; te Gent wordt
dat veel gevierd; Donderdag, H. Ambrosius, bisschop;
Vrijdag O. L. Onbevl. Ontvangenis en Zaterdag, voor
het sluiten der week H. Leocadia. Wij hebben in ons
bureel te koopWegwijzer voor tijd en eeuwigheid, door
Alban Stolz, (2 d.) een boek, onbetaalbaar van weerde.
Generaal Brassine vindt dat er te veel officieren in de
bureelen van het ministerie van oorlog zittenhij ga«lt ze
door burgerlijke ambtenaars vervangen. I)e burgers zul
len er zich niet over beklagen, en do officiereu, die naar
hunne regimenten teruggezonden worden, zullen daar
ongetwijfeld hunne bezigheden vinden, die beter over
eenkomen met hun beroep.
Maar ei- is een andere hervorming, die niet minder
wenschelijk is: hoeveel soldaten, door de loting aan hun
ne families ontrukt, wordeu enkel gebruikt voor de
huiselijke bezigheden in de woning der officieren! Is het
aan te nemen dat honderde, duizende soldaten uiets an
ders te doen hebben dan de hh. officieren te dienen en
deze aldus te ontslaan van 't nemen van dienstknechten,
die zij zouden moeten betalen?
Indien al die soldaten zonder nadeel aan den militai
ren dienst kunnen onttrokken worden, dan is zulks een
bewijs dat men ze in het leger niet noodig heeft en dat
het contingent, dat onder de wapens geroepen wordt, te
groot is. Dat, generaal Brassine voorstelle te verminde
ren, en hij zal de dankbaarheid des volks verdient heb
ben.
gen dit van duizenden die op eigen grond streden En
niettemin vocht men als leeuwen de rasse smeltin"
van hun al reeds te zwak getal, sloeg hun met schrik en
afgrijzen, maar het verdubbelde hunne woede, hunne ra
zernij... Slechts nog een honderdtal der Christenen wor
stelden tegen eene gewisse dood.
De kryg was uitgewoedde zegepraal aan de stad
Wilfried was met, een zeventigtal, de laatste overgeble
venen, op de vlucht gegaan. Reeds gansch den necht
had men geloopeu, zonder een oogenblik te rusten, im
mer den geduchten vijand achter de hielen wanende.
Toen de morgenstond aanbrak kwamen zij aan het uil
einde van een bosch, waar een oud maar prachtig slot
voor hunne oogen opreeshet scheen onbewoond, want
nergens was een schildwacht of vlagge te bespeuren.
Allen wierpen zich op het gras néér, en het was slechts
na gemimen tijd rustens dat men aan eenigen arbeid
daeht. Zij hakten dan de takken der booraen af. welke
zij samen bonden om slaaptenten te maken of om een
vuur aan te leggen. Tegen den avond kon ieder zijne rust
plaats innemen.
De schildwacht, bleef trouw op post.
Lieve Lezeres en Lezer, stappen wij samen de valbrug
op van het grijze burchtslot, overgaan wij het neerhof
en begeven wij ons langs een smalle wentelende trap, op
eene kamer van het tweede verdiep,
Hier bevinden wij ons in de tegenwoordigheid eener
jonge maagd, die droomeud met een breiwerk in de fijne
hand zit. Hare klecdiug is bijna eenvoudig en mist allen
zwier.
Wordt voortgezet.
