VREDE?
PIERLALA
DE GAZET VAN AALST
EN OMSTREKEN Verschij nt voorloopig den Donderdag en Zondag van iedere week
Nummer 101 Zondag 23 December 1945 2e Jaargang 1945 1 fr. het Nr.
BUREELEN Kerkstraat 9, Aalst. Telefoon 114.
'Bijna eiken dag wordt hei woordje vrede» op een ondervragenden toon uit
gesproken. Die ondervragende toon stemt tot nadenken bizonder daar dien
toon ietwat spotternij veraardt.
Nu dat er onophoudend over vrede wordt gesproken, geschreven, geconfe
reerd en gediscuteerd, meen ik wel dat men best doet den zang der Engelen
binst den Kerstnacht te overwegen «Eere aan God in den hooge en op aarde
v.sde bij d= mensch™ van gotden wil. r.usach ign g.daanta "m.a'kT dT"op V„'
Dit is de groote Kerstboodschap door het hemelsch koor aan de menschhe.d neer wiegen j de huis g--
gebracht. In dezen zang ligt de noodzakelijke voorwaarde vervat opdat de dar a,g er een ,g k J
menschen waarlijk de zoo vurig verlangde vrede zouden bezitten. j dgen schacjuw tot een reus zien uitgioei-
Deze tweevoudige voorwaarde is diep "en rijk van inhoud. Eere aan God
'T WIT STOOPKE.
Alles krijgt stilaan zijn vóóroorlogsch
uitzicht... ook in Aalst.
Aalst was er voor de eerste bij om de
bevrijding te vieren, maar van de laat
ste om den toes.and «op te klaren». Eia
delijk toch, bengelen s avonds electri-
sche lampen aan verschillende kruis
punten wier lich; 'van de voorbijgangers
ven en van goeden wil zijn Wij beschouwen het dagelijksch menschelijk ge
beuren; wij durven de werkelijkheid in het wit der oogen zien en inderdaad
noch het eerste, noch het tweede wordt in praktijk gesteld.
De landen, de rassen, de standen moeten onderling in vrede leven en Gods
wetgeving wordt zoo niet geweerd dan toe angstvallig buiten gehouden. En de
goede wil bij de leiders is er maar te vinden wanneer eigen-belangen worden
gediend.
De mensch zelf, als individu beschouwd, leeft als een god op zichzelf. Hij
aanvaardt den cultus van eigen-persoontje en al zijn goeden wil komt wils
krachtig tot uiting in den dienst voor zichzelf.
Nu dat de laatste wereldoorlog tot wapenstilstand is geraakt mogen wij
toch nog niet beweren dat de vrede gewonnen is. De landen leven in gewa
pende vrede en beloeren mekaar nijdig en .afgunstig; Volkeren slaan tegen me
kaar op; de mensch ziet in zijn evenmensch een vijandig concurrent; de enke
ling leeft in opstand met eigen denken, voelen en willen.
Midden deze verwarring is het één tasten en zoeken naar de algemeene we
reldvrede.
Men zoekt naar dien Vrede-schat daar waar hij niet te vinden is. Men denkt
dat die schat diep en geheimnisvol ligt weggeborgen. En toch, reeds ^45 jaar
heeft men openlijk uitgebazuind hoe en waar die schat te vinden. Reeds 194->
maal werd die vrede-boodschap plechtig herdacht. Schier elke dag zingt de H.
Kerk hare kinderen en de heele menschheid voor «Eere aan God in den hoo
ge, en op de aarde vrede bij de menschen van goeden wil.
Geen vrede tusschen de landen; omdat *God er noch gekend noch erkend
wordt. Een vredesverdrag buiten Godsnaam is brodwerk, op zand gebouwc,
niet op de rots gegrondvest.
Geen vrede in eigen land; omdat de leiders niet alleen God weigeren te die
nen maar ook hun volk. Het mangelt hen aan den goeden wil om offervaar
dig, nederig en zelfvergetend het algemeen welzijn te dienen in plaats van eigen
eer, eigen belang, eigen politiek,
leering het voorschrijft,
hhek. Gebrek aan dienende liefde, zooals Kristus' r.i,iaajr*
te v«l aan kieinziel.ge tweedracht en rn.8plaat.le OU'dVy°°'°°'-
i. ccrlorkrïrlor, m onp-i- ogsche kennis ontmoeten. He, hol-
om spoedig daarop tot een dwerg
te krimpen.
Lowieken «nooit nuchter» kwam dees
week in Je klein uurkens naar huis ge
waggeld en almeeens bleef hij stokke-
stijf staan en s aarde op een mensche-
lijke zwarte gedaante die daar voor hem
allerlei bokkesp ongen stond uit te voe
ren. Lowieken was half-nuchter van
schrik 'toen hij plots in een luiden lach
losbarstte en vooruit waggelend zei
•l lZat 'k nog noo't geweest, nu
heb ik het toch goed zitten.
Als wij onze stadsmuren, waar aan
plakken niet verboden is, bekijken, dan
ook zien wij dat alles vóóroorlogsch
beginv te worden. Affichen van alle
kleuren wier druksel den nieuwsgierigen
voorbijganger allerhande leugens tracht
wijs te maken. De menschen die al die
reklaam, zóó commercieele als politieke,
s aan te lezen en te bekijken zijn ook
vooroorlogsch aangelegd... want ze zeg
gen tot de omstaanders: «Och God, al
lemaal reclaam, boeren- en kiesbedrog.»
Hij gaat verder, denkt na over 't geen
hij zag en las, gelooft er van heigeen
hem voordeelig -is, stapt n'n café binnen
en achter pot er. pint begint hij die re
claam, dat boeren en kiesbedrog me'
een heilige geestdrift te verdedigen.
Zoo kan men van dees week of op
Orde is godsgeboden onderhouden in open
ontmoeten. Het hol
landsch boerke van Jaak Neefs uit An
werpen lacht onze stadsgenooten weer
om, blakend van gezondheid toe en
vaderlandsliefde. Vrede is orde.
baar, familiaal en privaat leven.
Geen vrede tusschen de sociale standen; omdat de twee sociale deugden vaui s&culllJUUW1 toe
Rechtvaardigheid en Liefde worden genegeerd. De Evangelie-leer is een doode steekt «Het wit stoopke» oude klare
letter. En toch, geen blijvende oplossing aan het standenvraagstuk buiten he. dejr^ggte^ f ^enever is
de*n "wH* om "eigen standSten" te vê^digen'Tn te"v^T aan slechten wil om er toch reeds langen tijd, die heeft zelfs
ügtn standsplichtèn te vervullen. ^.nst den oorlo- n.et ontbroken. Neen,
Ce-n vrede lus.chen de menschen; omdat de mensch vergeten heeft dat Krw- d.e genever-reklaam ,s n.et e,genaard,?.
y n j R™;„ r.nd hóvenal en uw evenmensch als u zelf om maar wat wel eigenaardig is dat is dat
tus groot gebod rs «Bemin God bovenal en iw praklisch omgetoo- woordje wit Zou het niet veel na-
God Hoe 1,£ miin evenmensch voor zooveel ik iuurlijker zijn dat er te lezen stond
t ZWART stoopke» Want «gene-
I ver» en «wit» dat vecht tegen mekaar.
Wie van genever spreekt denkt aan al
verd in: alk bemin mij zelf boven alles en mijn evenmensch voor
kan profijt uittrekken,,. Om God erbuiten te schakelen en z.ch zelf te d,e
S.an piUlIJl tlliuvnnv..,,. 1 I
a ten koste van zijn evenmensch ,s de mensch een gen „never spreekt denkt aan al
Geen vrede in de mensch zelf; omdale men o. van zijn He:r cool en wie aan alcool denkt, duikt on
eigen persoontje onafhankelijk wil staan ook van zijn Schepper, van z'j
en Meeste,, vin God. In e.gen dienst, in het „a.agen van geld geno e„ ple
zier heeft de mensch geen goede en ook geen slechte w,l. Ht, heeft eenvou
dig GEEN WIL meer. Die mensch is een vod geworden.
Met vodde menschen bouwt met geen vrede.
Menschen die nog willen van goeden wil zijn moeten met dezen Kerstdag al
leen den wil hebben om te bidden voor de wereidvr
zijn, door in vrede te leven met God en hun evenme
Met vrede-menschen bouwt men Wereld-vrede 1
naar den top van den
EVEREST
NIEUWE BRITSCHE EXPEDITIE
Een vijfe poging om den nog niet be
treden top van den Everest te bereiken,
zal in het begin van 1947 J°°' ?en
Engelschen alpinist Eric Shipton 38 jaar
oud, gewaagd worden.
Kerstavondvertelling
De lucht was in den namiddag zwaar
geworden en van grijswending overge
gaan tot vuil-grauw, hier-en-daar door
weven met rosse konkels die zoo stil in
het donkere rondom uitsmolten zonder
lappen op hun eigen te vormen en zoo
de eenmalige grauwheid van het gehee-
le niet braken.
Met den avond viel de sneeuw, eeist
in gruizeling, dan in vlokken, maar zoo
dicht en aaneengesloten, dat geheel de
wereld aan de scherpste blikken ver
dween, Dan viel meteen de zware nacht
en de rillende boomen kermden onder
de koortsige windsnokken in de oos
telijke wijdte van de mysterieuze helle,
zwarte ruimte.
Rond den heerd zaten ze op het h t
en zouden Kerstavond vieren: de boer,
met zijn dienstvolk, kinderen en een paar
buren. Het pannekoekijzer lag over der.
heerd en de boerin, met de mouwen tct
de ellebogen opgesloofd. besloeg den
d"JL Hij is aan 't opkomen. zei ze
zich rechtend. strak val ik aan den
bak. maar zouden wij met best eerst ens
avondgebed doen
„Een goed gedacht dan zijn wij
vrij en vallen aan 't vieren, beaamde
dC PhTdraaide zijn stoel, knielde en al
len deden hem na. Zij zware stem zette
der in het ondergrondsche en beland!
op de zwarte markt. Zwart graan, zwart
suiker, zwar;e kolen Zwarte geneverl
Die denkt aan menschen die zich blind
dronken aan 't Zwarte stoopken en
voor wien alles zwart werd. Die denkt
vrede-menschen aan geheimstokers die gesnapt werden
en in 't zwart werden gestoken tot wan
neer ze met zwart geld hun verlossing
uit de donkere cel hebben afgekocht.
Is het misschien omdat de commiezen
Zijn ploeg zal slechts „1, 6 geoefeude J-»£- c
gen dat ze wit worden
Of gaan we ook in de genever kwes-
W, V. H.
alpinisten bestaan.
Tijdens een vorige beklimming van
de Everest, had M. Shipton een hoogte
van 28.000 voet bereikt.
De Everest is de hoogste bergtop ter
wereld.
MGR. COPPIETERS
Op 19 December, is Mgr Coppieters,
bisschop van Gent, zijn 50e priester jaar
ingegaan, 't Was immers in 1896 dat
Monseigneur priester werd gewijd.
Te Overmere-bij-Dendermonde werd
Monseigneur geboren op 30 Maart 1874.
Hij bezocht de lagere school van zijn
geboortedorp deed zijn humaniora te
Eekloo, zijn philosophic te St. Niklaas,
en zijn theologie in het seminarie te Gent.
Steeds was hij de eerste van zijn klas.
Na zijn priesterwijding zette Monsei
gneur zijn studie in de Godgeleerdheid
te 'Leuven voort. En in 1902, na zijn ti
tel van doctor en magister in de theolo
gie te hebben veroverd werd hij profes
sor benoemd aan de Hoogeschool.
Op he. einde van 1917 werd Mon
seigneur professor aan het Seminarie te
Gent. Na den oorlog 1918 doceerde hij
nog een jaar te Leuven, werd in Decem
ber 1919 deken van Lokeren en op 8
Oogst 1924 deken van Aalst. Eindelijk,
op 28 Januari 192 7 hulpbisschop van
Gent benoemd, werd hij gezalfd te Gent
op ('15 Mei 192 7 en als bisschop van
G.nt aanges eld op 17 Mei 1927.
Een rijkgevulde loopbaan dus.
We wenschen Monseigneur welge
meend geluk en hopen ui; Ier harte vol
gend jaar in volle luister zijn gouden
priesterjubileum te mogen herdenken.
KABINETSRAAD
De Kabinetsraad heeft besloten, Jat
tijdens den oorlog opgerichte organis
men, zooals de Landbouwcorporaties,
geen lidmaa'schap meer zullen mogen
innen. De bijdragen en de boeten, door
de Corporatie opgelegd, zullen nochtans
nie. terugbe aald worden. Er zullen ech
ter conservatieve maa'regelen genomen
werden.
De Raad heef; besloten, dat de be
naming B e 1 g a voor onze munt mag
afgeschaf worden.
De toelagen aan de vrije mutualitei
ten zullen voortaan eenvormig berekend
worden op 30 t.h. van de geïnde bij
dragen der leden.
De Raad ving het onderzoek aan van
een viertal ontwerpen be'.effende de
pers, zooals het recht op antwoord, Je
bespoediging van de vervolgingen we
gens laster, enz. Dit onderzoek zal la'er
voortgeze worden.
NIEUWJAARSBOODSCHAP
AAN DEN KONING.
Wij hebben de eer en het genoegen
een warmen oproep aan onze lezers en
vrienden ;e richten. ONMIDDELLIJK
in hunne omgeving lijsten in omloop te
brengen, vermeldend NAAM, ADRES
BEROEP en HANDTEEKENING van
het Nieuwe Jaar aan Z. M. den Koning
willen overbrengen.
Zij zullen aan elke handteekening
EEN FRANK toevoegen voor den aan
koop van bloemen, welke te Pregny den
Vorst zullen aangeboden worden.
Elk inteekenaar bekomt ach eraf ten
ontvangstbewijs.
AANDACHT De lijsten, alsook de
gelden moe en UITERLIJK 27 DE
CEMBER toekomen Jezussfraa' 16, Bu
reel 6, Antwerpen (postgiro 42.46.93
P. Van Eemeren)
Allen dus in uwe stad. gemeente of dorp
aan h_'t werk. Met Nieuwjaar mot'
gansch het Koninklijk Verblijf in Je
bloemen gehuld worden.
N. B. LIJSTEN ZIJN OP VOOR
MELDE BUREELEN TE VERKRIJ
GEN. ZEG HET VOORT
in ik geloof in God, den Vader al
machtig... en voorts gansch den pater
noster, hij voorbiddend, de andere na,
eerbiedig cn gedempt. Na den rozen
krans volgde de Litanie van O. L.
Vrouw, dan een Onze Vader voor een
afwezige, nog een kruisteeken en alk-
maal gingen ze vanher zitten rond den
heerd.
De boerin was geslopen over den
temper, dan stak ze de houtschiertjes
wat toe onder de ijzeren pannekoekplaat
overslreek die met een spekklontje
een oogenblik nadien sis'e de ee
koek op het heet; ijzer.
Aller wezens glimden; enkel de boer
bleef somber, als verre weg in gedach-
«Boer, gaat e:
vroeg de werkman,
jou wat tegen
ge ziet ei zoo ding
,,'t Kan zijn, Manten,» knikte de
boer, «ik peuter me; mijn gedachten in
't verleden. Ik weet niet waarom het inij
nu precies zoo opperst ligt; misschien
wel omdat het morgen Kerstdag is. J
zeker omdat he Kerstdag is.
\Vat bedoelt ge baas Van wat
wilt g' spreken vroeg Manten.
„Van mijn broêr. Mon.» viel het
als een ges'ecn uit boers mond. God!
't is lang geleden, méér dan veerU
jaar... En nooit meer van hem gehoori
Is 'hij dood of leeft hij nog t Ge
beurde ook op Kerstdag... En nooit op-
terug naar het vóóroorlogsche en
zou het dan toch waar zijn dat het «Wit-
stoopke» terug de goede oude klare is?
Kerst- en Nieuwjaarsdagen brengen
licht op de straten
gehouden een Onze Vader voor hem te
bidden, alle dagen, méér dan veerüg
jaar nu... En...
«Alla-alla, Fons.» onderbrak de
boerin, „nu geen miseries op zoo :en
gees'igen avond doet een spel allegaar
er. maakt leuie, eet koeken en laat die
muizennes'en.
«Als 't hem nu ontlast,» middelde
Manten.
De boer schudde zijn schouders, als-
o, hij werkelijk een last afwierp.
Ja», knikte hij. 't geeft mij
soulaas en 't mag wel eens van het hert.
Kijk zoo leelijk niet, vrouwtje, die
menschen hier allemaal weten het toch
Hij hing zijn pijp in 't rek en viel als
voor hem alleen, stil aan t vertellen.
„Onze Mon was dien t jde de snel
ste jongen van de godsche streek. En
peis: tw;e-en-twintig jaar 'k Zie hem
nog voor mij staan: slank, rekkelijk ah
e:n olmens'am met twie oogen in zijn
kop lijk s'erren, een klein ziertje jodc-
neuschachtig. een spotmondje en een
aperijen in de kin... Een geestigaard
Hij hadd: twee s'eens doen lachen. Ge
kun! peinzen: elk hing aan hem. Haddi
hij gewild, maar ja... een bre je te deeg
achtig. enee. Gord genoeg, ja. dat w
Hij hadde zijn hem afgedaan en d.
been van onder zijn lijf geloopcn om
zelfs den armsten duivel te helpen,
maar ja, 'k zeg en 'k herzeg te beer
achtig en vaneigen grillig, soms kopp g
De oude-klare beurt de menschen op!
Moch'en me: Nieuwjaar de oude-ge-
aden worden afgelegd en mocht het
Kerste-Kindje zijn licht brengen in har',
en ziel der menschen.
Mocht de lach, de handdruk en
Kerst- en Nieuwjaarwensch onder de
menschen ook de vóóroorlogsche zijn.
Dat wenscht PIERLALA.
ONWAARDIGE BURGERS
KRIJGEN geen VERGOEDING
In het Staatsblad van 17-18 Decem
ber verschijn; een besluit van den Minis
ter van Oorlogsgetroffenen, dat de per
sonen die zich plichtig hebben gemaakt
aan inbreuken tegen de veiligheid van
den Staat, uitsluit van he; herstel uit
hoofde van lichamelijke schade opge-
loopen door oorlogsfeiten 1940-45.
Het besluit bepaalt
Zijn definitief uitgesloten van het her
stel, verschuldigd aan de burgerlijke
oorlogsslachtoffers uit hoofde van li
chamelijke schaden, veroorzaakt door
feiten van den oorlog 1940-1945
1De personen, die veroordeeld zul
len zijn door de krijgsraden en de mili
taire hoven, uit hoofde van misdaden
en .wanbedrijven tegen de innerlijke en
uiterlijke veiligheid van den S'aat.
2. Zij die krachtens artikel één van
de besluitwet dd. 19 September 1945
me. betrekking op de epuratie in zake
burgertrouw, levenslang zullen vervallen
verklaard zijn van he. recht om open
bare functies, bediennigen of betrekkin
gen 'te vervullen, van het recht om te
s.emmen, e kiezen of verkozen te wor
den van he recht om een cereteekin te
dragen of om gezworene te zijn.
3. Zij die krachtens de beschikkingen
van ar;ikel 2 en 3 van bovengemeld be
sluit, levenslang of voor een tijdperk
van twintig jaar vervallen zullen ver
klaard zijn van de rechten voorzien
door artikel 123, 7" van he S'.rafwet-
boek.
De rechthebbenden van de personen,
die in een van de drie bovengemelde ca
tegorieën voorkomen kunnen geen aan-
spiaak maken op het voordeel van h<»
herstel verleend aan de rechthebbenden
van de burgerlijke oorlogsgetroffenen.
Het rech op het verleenen en het ui -
betalen van een pensioen uit hoofde van
lichamelijke schaden veroorzaakt door
oorlogsfei en, wordt geschorst voor de
burgerlijke slachtoffers en hun rechtheb
bende, die ot 31 December 1946 zul
len beroofd zijn van het recht om als
kiezer of cadidaat deel ie nemen aan
de wetgevende provinciale of gemeente
lijke verkiezingen.
Deze schorsing zal behouden worden
tot op den dag waarop definitieve wette
lijke schikkingen hun toes'and zullen le
gden.
De nieuwe aanvragen tot herstel zul
len moeten g:s aafd worden door een
bewijs van burgertrouw.
De rechthebbenden, zelfs de weezen
van 16 jaar zullen buiten hun eigen gc-
uigschrift van burgertrouw, een verkla
ring van de bevoegde gemeentelijke
overheid moeten voorleggen, ge uigend
da het slachtoffer sinds 10 Mei '940
van den Staat heeft gesteld.
VOOR 12 MILLIOEN
VALSCHE BANKBRIEFJES
VAN 500 FR IN OMLOOP
Dagelijks worden talrijke valsche
bankbriefjes van 500 fr. ontvangen in
verschillende postkantoren.
Het onderzoek dat geleid werd door
onderzoeksrechter Wildiers van het par
ket van Antwerpen, heeft tarlijke aan
houdingen voor gevolg gehad.
De eerste valsche biljetten werden ont
dekt in de omgeving van Kortrijk. waar
de oud-wielrenner Rebry er enkele had
ontvangen van smokkelaars. Spoedig
echter kwam men tot de bevinding, dat
de meeste te Antwerpen werden in om
loop gebracht, waar een bank uit het
Slatiekwartier. er op één dag eventjes
60 had ontvangen.
De rechterlijke dienst wise weldra den
dader, den 36-jarigen Israëliet Frank
furt Herss, Schupstraat, II, bij de lur
ven te vatten.
Bij zijn aanhouding was hij in het
bezit van 103 valsche briefjes, terwijl er
(zijn woning nog een 200-tal ontdekt
werden.
Vervolg op 2' bladzijde.
ook ten tijde cn ten ontijde, koppig lijk
een steenezel. maar karakterloos. Geer-
ne gezien algelijk. Van hem verdroegen
de menschen alles, maar vader zaliger
nie.. 't Ging niet tusschen die twee ze
hadden beiden gelijk en ongelijk.
„Och, zwijg!» hield de boerin te
gen.
'k Ben in zwcê; laat me gerust.
gromde de boer en hij loste voort.
't Was lang. dat het niet meer
ging tusschen hem en vader meest om
derwille van Mons' verkeer met een
werkmeisje. Vader zaliger was te
hard. hard lijk Juda's voorhoofd en
de bomme sprong los op een Kerst
avond. Mon was gaan vieren in kort-
woons'je van zijn meisje en sukkelde
Kers nuchtend dronke thuis, 't Ging rap,
zonder complimenten vader gooide
een pak kleêren buiten de deur, greep
broêr en gooide hem even buiten.. U:
mijn oogen en dat ik jou nooit mee»
zie riep hij Mon na. Mon was het op.
weg en we zagen hem nooit meer, noch
vader en moeder, die stierven van kna
ging. noch wij Algelijk. k zei het
dagelijks bad ik een Onze Vader
voor Mon. jong zijnde en ook ge-
•rouwd. altijd, en nu bidden mijn jon
gens meê. Enee. kinders. ge leest alle
dagen voor nonkel Mon
„Ja w' vader, beaamden de kin
ders.
Er dweilden langgerekte windzweperi
en er zaten tooveressen en serpen'en in
de groote schouwpijp, die in bran
dend schierhoul bliezen.
Buiten leefde alleen de stenende wind.
In huis zwetg alles, behalve he! kwaad
gedoe in de schouw en het sissen der
koeken...
Hoor-hoor riep de werkman
plots, i.d'r klop; iemand aan.»
Hij stond recht, ging de deur openen
en leidde ten besneeuwden. uitgemerg-
den grijsaard binnen, met lompen be-
drk\
„Ze: j man, hier, bij den heerd.»
noodigde dc boer en hij stond op en
wies den vreemdeling zijn eigen stoel >n
't hoekske van den heerd.
Ja-ja. hielp de boerin, 't is
koud; warm je en eet dan een koek',
man.
De man had geen oogen dan voor
de iboer.
„Fons snikte hij.
De boer werd doodsbleek en a: den
schooier op met zijn oogen.
In het huis hadde men een muizeken
hooren loopen.
„Forss, mag ik hier bij jou komen
doodgaan, nokt; de man.
Mon Mon huilde de boer en
hij sprong toe. vaagde zijn broêr in de
armen en sloot hem op zijn borst.
