OE GAZET VAN AALSl Volksvertegenwoordiger Moyersoen verdedigd liet Verdrag van Brussel WAN P ELLESSEN De Sehool buiten de Schooi PIERLAL EN OMSTREKEN Nummer 36 BURELEN Kerkstraat 9. herschijnt den Donderdag en Zondag van iedere wc Zondag 1 en 2 Mei 1948 Aalst. Telef.n. 114. P. C. n. SS1 - 5e Jaarg Volkse Opvoedkunde (Familiale Kronijk voor Opvoeding en Onderwijs.) OF Het zal wel af en to; reeds zijn voor gevallen, dat sommige buitenstaanders wij bedoelen hiermede personen die niet rechtstreeks tot het corps van het onderwijzend personeel behoren de mening geuit hebben i Wat doen die leerlingen toch zoveel op straat, en dan nog met hun meesters of meesterressen, gedurende de school- of klassuren Hun plaats is dan toch In en niet-bui- t;n de klasse... Men leert toch IN en niet BUITEN de school Kwestie van opvatten... en kwestie van interpreteren Een degelijk voor bereid;, geleide en toegepaste les BUI TEN de school of buiten de klasse, zal ze:r zeker veel meer vruchten opbren gen dat een nog zo degelijk voorberei d.\ verstrekte en toegepaste les. IN de klasse met het BOEK in de hand.. Waar in het eerste geval het BOEK DER NATUUR geraadpleegd werd werd in de tw.-ede les, het KLASSE- BOEK, het HANDBOEK geconsul- te-rd, werd daaruit en daarin gelezen, verklaard, geleerd en in h:t verstand gewerkt... De eerste method: de les in'en uit een boek is de oude method?, cje naamdc BOEKENMETHODE.de twee de manier, de tweede methode is de nieuwere, en de moderne methode, de NATUURLIJKE METHODE. Zo valt het nog wel meer voor dat de i moderne school - slecht' begrepen wordt door niet moderne mensen, d; wil zeggen door de mensen die niet mé de1 evolueren met d: nieuwere, de be proefde methodes die het WOORDEN- ONDERWIJS willen vervangen dooi het DAADWERKELIJK onderwijs. De ouderen van dagen menen nog maar al te vaak dat de school hierin bestaat de leerlingen te binden aan de banken met het boek vóór hen, op de estrade de perorerend; meester of meesteres, en de zogezegde luisterende schoolkinde ren... wij z:ggen wel de zogezegd luisterende schoolkinderen wel wetend, ondervinding, dat veel van wat door het i woord .nonderwijs tot hen komt hei een oor in en het ander oor uit gaat, zonder het minste spoor na te laten. Onderscheiden school werkzaamheden worden niet uit slechte wil, maar meestal bij gebrek aan kennis z:er dikwijls slecht verstaan. verkeerdelijk! geïnterpreteerd door oningrwijden W'i willen bij de aanvang van deze zomer- termijn. d'e wellicht gelegenheid bieden zal aan het onderwijzend personeel dat het goed meent m:t zijn leerlingen want het is vc:l gemakkelijker met de schoolkinderen op school te blijven dan ?r mede in hof. tuin, park. straat of op;n veld een openlucht les te geven, wij willen dus. zoals wij het hoger zeg den. op dit ogenblik de aandacht ves tigen op de waarde van het onderwijs m dégelijke omstandigheden gegeven 'buiten de schoollokalen, in dc natuur, bij dc zaken zelf. d:. als levend aan schouwingsmateriaal spreken tot het verstand van dc studerende jeugd, veel bet r, oneindig lretcr dan gelijk welk schoolboek, plaat of prent dat ooit zou- kuiin;n do;n. H wezenlijke, het uiteindelijke doel van dc school :o niet hoofdzak I jk aan dc studerend j ugd. aan dc scholieren zoveel mogelijk wetenschappelijk: ba gage med: t* gev.n. dan w.ï ze te vor men tot verstandig;, persoonlijk den kende en oordelend wezens. G.-leerd- hcid is n-et net hoofddoel van d: school noch van de lager;-, d; middelbar.- ;j zelfs niet van dc hogeschool, het hoofd do 1 is z; te vormen tot MENSEN, tot PERSOONI IJKHEDEN. zet ONT WIKKELEN opdat z later, gtmoti veerd en beredeneerd hun eigen w; zouden kunnen gaan aldus hun eigen geluk bewerkend en meteen dat van dc gemeenschap in wiens denst zij - allen derhalve staan of uiteindelijk moeten komen te- staan willen wij n' t als egoïsten door het leven gaan, niets producerend voor d. gemeenschap en verdoorend in eigen egoïsme. Het is z.-k-r dat op school zeker we tenschappelijke kennissen en vuardigh: den dienen med gegeven. Die welen schappelijke bagage zal vergrot.n, v.r zwaren en uitbreiding nemen al naar ge lang van h.t lager onderwijs wordt overgegaan naar h.t middelbaar of het hoger onderwijs. Doch even zek-r is en blijft bet. dat net altijd dezen cl me:st van di: wetenschap in zich heb- De School IN het leven brengt Leven IN de school ben opgenomen, die derhalve meest, best of beter geleerd zijn, h;t daarom verst brengen in h:t practische leven, dat ook nog wel wat meer vergt dan geleerdheid en kennis.ln het leven komt het er in de eerste plaats op aan mens t zijn, overal als mens op te treden en met de mensen te kunnen omgaan. D; eigen lijke geleerdheid, voor het allergrootste deel der stervelingen is hetgeen "i »r;inst van putte of beter van pas komt in het leven van alle dagen van de gewon; mens. hierbij d; wetenschapsmens uit gesloten, die niet tot de gewone sfeei der gewone sterv;!ing;n behoort en ir een ander milieu leeft dan de zakenman, de burger, de winklier, d: handelaar, de bediende of de patroon. Om dat uiteindelijke doel van het leven te b:r.-iken. om daartoe in de ma te van het mogelijke voor te bereiden van op de schoolbanken is er wat me;r en wat anders vandoen. d; dag vandaag, dan boekenonderwijs 'boekengeleerdheid. De nieuwere metho des h;bben zich hierbij weten aan te passen, en wij. buitenstaanders, mo d; huidige moderne school met zijn althans voor ons nieuwe of 1 meuwde methodes niet veroordelen om dat wij menen dat het in n onze tijd er het anders en... beter toeging I... Een dezer speciale en sedert de laat- jaren vruchtbaar uitgebate metho des is, onder meer, de uWandelles», de zogenaamde schoolwandeling wa' een verkeerde benaming is. 't Is geen ndeling, maar een les al wandelend geven, waaraan niet alleen en hoofd-" zakelijk de onderwijzer, de leermeester, de leraar, de professor deel neemt en actief optreedt, maar hoofdzakelijk de rling, die al werkend, al waarnemend ter plaatse bij en door de zaak zelf be ter tot de volledige en d'cPe kennis er van komt. Het plaatsen van de leervakken en d er bij behorende methode in het werke lijke leven, kan op onderscheiden ma nieren gebeuren. Eerst en vooral is het van belang uit de onderscheiden leer- :ikken, uit de onderscheiden weten happen dat als leerstof te putten, aan te leren uit te diepen en in toepassing te brengen, wat meer rechtstreeks met het wezenlijke leven, het practisch leven, het leven van alle dagen te maken heeft Zo is het van het allergrootste be lang dat ieder die schoolloopt zeer de gelijk de vier hoof ^bewerkingen kenne en kunne. Het toepassen van deze be werkingen is van alledaags nut, dan waruieer de kennis van de breuken de evenredige verdeling, dc menging en le gering en andere zaken waarmede wij onze hersens moesten vullen of trach ten te vullen slechts, zeer uitzonderlijk van pas komen in het leven. Uitschake len moet niet worden gedaan maar hoofdzakelijk dient in deze tijden van struggle for life elk ondeiricht een practische kant te hebben. Wij hebben,, het hier natuurlijk hoofdzakelijk het lager onderwijs en het middelbaar onderwijs gedeeltelijk althans, het hi ger onderwijs een andere strekking e doeleinde nastrevend. Nevens het plaatsen d;r leervakker het licht der levenspraktijk, en d leerstof te putten in elk der onderschei den leervakken komt dan de methode de wijze van aanleren aan de leerlingen. De methode is van het allergrootst - be lang. Een degelijke method, leidt schiet onfaalbaar naar een degelijke individuen Ie en klassikale uitslag bij dc leerlingen, omdat deze methode de leerlingen zal weten te interesseren aan het 'eervak aan de leerstof en interesse ligt a.an d« basis nn het zich aanwerven van ken nis. \t at men gaarne doei doet men ge, woonlijk goed. zegt dc Vlaamse volks mond. Zorg er voor dat uw kinderen het graag doen., daarin ligt het gehei an een goede uitslag. ij willen de ouders er h;er op wij- en dat /ij derhalve bij voorbeeld erkecrdelijk mogen interpreteren de ■s die ond.r vorm van schoolwandel- les of schooluitstap wordt gegeven. Be^ ken aan steden cn veld-n. aan mu sea aan at-hers zijn levende lessen die de b;s*uitslagen medebrengen. Dit weze hier censgezegd om alle mis verstand uit d: weg te ruimen nu dat .ij onz: schoolkinderen er zulbn zien op u.ttrekken in dit inooic seizoen. OPVOEDER. (Nadruk vc»boden). EINDELIJK IS D£j VERZEKERlj Dc lang verwachtte, d( vrede is eindelijk geen hoop meer, het is werkelij Kon die werkelijkheid dan in de mooie meimaa Ge hebt van het vree niets vernomen. Ge hebt het nog nerge Ge hebt nog maar pas gehoord dat er in de spaak loopt Dat er op plaatsen gevochten wordt nog geen enkel land ter er geen onlusten zijn of barsten Och kom Als REDE rhoopte i sverdti i gelezen angs de radio vereid zo veel verschillende 1 Dat er zelfs ereld is waar Jreigcn los te Aaar aanleiding van de bespreking an het Verdrag van Brussel heeft olksvertegenwoordiger Moyersoen. na i;ns de C. V. P. de volgende r;de uit gesproken Op het oogenblik dat deze buiten landse politiek, dank zij in de eerste plaats d- ijver en het prestige van onze Eerste Minister, tot concrete venvezen- lijkingen is gekomen, en de Kamer ge- I roepen is om rechtstreeks dezs politiek te bepalen door har-: goedkeuring te Dcier KomtnJ)"1»'™ f wji«et«n aan «;n akkoord j dat zond.r hare toestemming geen be staan heeft, past het dat wij wel over wegen wat wij gaan doen. De instemming die wij met het V' Landenpacte. of het Facte van Brussel wensen te betuigen, zal des te meer bete kenis hebben, daar zij sterker berede neerd is, en klaar verantwoord. Het pacte legt de grondslag van een veelzijdige en langdurende samenwer king tussen de vijf landen. Geen loutere politieke samenwerking maar ook eene economise, sociale cn culturele samenwerking, en dit met een aoel dat op een plechtige wijze in dc inleiding wordt uitgedrukt. Ik wil even bij dit doel blijven staan. Ik stel vast dat de contracterende partijen de behoefte hebben gevoeld om. aan hunne samenwerking een ideo- logise grondslag te geven. Wie zich de moderne staatstheoriën herinnert die een eeuw lang opgeld h.b- ben gemaakt in Europa, cn volgens de welke een Staat neutraal moest zijn. er geen eigen doctrine mocht op nahou den, om des te beter de vrijheid van den Staatsburger om eigen ideën te erkondigen en te propageren te eerbie- i - V"." digen, kan niet ontkomen aan den in N-an men beter en meer v ensen Is er druk dat Hel hoord en niet gelezen hebt' dai ge- "i1 pot-dof en steke-blind Hebt ge de aanplakbri gezien en niet gelezen waa: vieringen worden aangek; herdenking van Rerum-N' Hebt ge nog niet gehoc ken en onder welk motte zijn doorgegaan en zullen Neemt, beste lezers. de#aankond.„. van het Communistisch P Mei-feest. Wat wil het Communistne Vrede T en... een betere, wereld Is dat niet prachtig, uitstekend op de I Mei- ndigd en de varum d in welk te- die vieringen doorgaan i zijn :ets schoner om naar te «treven, en te werken, te leven en aL 't moet oor te sterven Spijtig dat aan dood gten vrede vooraf gaat. Neemt, deze der socialirten. Een wereldbol. op die wereldbol at de rode-vaan geplakt (deze der socialisten) en ook in dikke letters Vrede. De socialisten laten die oetere wereld er af. Het is ook overbodir. want d er is toch geen vrede in een - echte wereld. Er is nog geen vrede ir e-./slecht gezin ook niet in eer. rfecoë-flBVt;- - En de i Rerum-Novarum- feesten der Christene arbeidersbeweging staan ook in het taken dtr vrede. Öp die aanplak- brieven drukken de mensen broederlijk en vredelievend elkaar onverbreekbaar de hand. Vergeet nu niet dat deze verschillen de betogingen, herdenkingen en feest» vergaderingen uitgaan van drie arbci- dersbew ïgingen. De arbeiders die de overgrote meer derheid uiimaken der bevolking Arbei ders die de eerste en laatste slachtoffers zijn van geweld, opstand en oorlog. Arbeiders die door de vrede alles te winnen en door den oorlog alles te ver liezen hebben, waar er anderen zijn die binst de vrede fait gaan en binst den oorlog miljoenen rijk worden. Als nu die drie bewegingen, alle drie om ter meest wedijveren voor de vrede, kan er dan nog sprake zijn van oor log Ik beweer dat alle militaire pacten alle uno s, alle veiligheidsraden en alle conferenties, die allemaal hopen geld kosten, gerust mogen afgeschaft den. En. als ik ongelijk heb dan is het omdat er muilentrekkers bij zijn. Par tijen d:e door mooie woorden aan een ieders verlangen voldoen, maar heel wat anders dan vrede aan den binnenkant van hun schild Aan dit alles zijn er twee zaken die mij toch doen veronderstellen dat ei inderdaad muilentrekkers tussen lopen Dat is ten eerste dat het jammer is dat de hele wereld als één man zo geen gezamenlijke vrede-betoging houdt. En... ten tweede dat de toon waa op die vredes wil wordt uitgedrukt niet altijd vredelievend klink'. Over vrede spreken met haat in de ogen en in de ene hand d: hamer zwaai en en in de andere de sikkel, schijnt niet zo vredelievend. Over vrede spreken met den kreet Te wapen om het wapen veronder steld ook door oorlog vrede In ieder geval we hebben toch al dit gewonnm dat allen weten dat iedere ;ns vrede wenst. Het komt er nu op aan te weten op 'Ike manier en ten voorde! van wiep men de vrede wenst op te bouwen. .ve een eind hebben af- i: gelegd, en dat zich in het Pacte zelf! dan in een bik een kentering veropenbaart die op zich Klein I and alk an diepe betekenis is. el vi De verdragsluitende partijen bevesti gen hun vertrouwen in de fundamentele rechten van den mens, in dc waardig heid en de betekenis van d: menselijke persoonlijkheid en in d: overige be ginselen gehuldigd in het Handvest van de VcTeenigtiNatiën. Zij willen de democratise beginselen, de persoonlijke cn staatsburgerlijke past dat wij d redenen daarvan even nagaan om te z tv of ze thans, en in welke mate z: nog kunnen gelden. Die afke.r berust hoofdzakelijk op twee beweegredenen. De eerste die geldt voor elk klein land dat een verbond sluit met een root land. Onvermijdelijk, zegde m.n. wordt dit kien land to: dc rol van aatnliet veroordeelt en gedwongen blind-Ün^s i«» d: ke.rkring der Groot-Macht t- dwalen, bij zoover dat het weldi. zelfs'andigh-id veriest. V ei bond met een groot lanc. b.-tee- ktnl vaasaliteit. Het was het diama van dc Sn ten var. het Oosten d:e ste d« met bm.d-.v-- notcn sterker dan zij z-If onafw rtbaar bittere ontgochelingcn t.-gemo t gingen. Het bljft het drama van deze stat n. Een tweede argument wa-< gen aan onz: aardrijkskundige positie Wan neer B.lgie een wedcrk.rig waarborg- cidrag aangaat met lar.dtn als klank rijk en Engeland, die er n lev.nsbe- lang bij hebben ons ni t alleen te 'aten darT geeft België neet d.rgelijk verdrag.' meer dan het ontvangt. Als Frankrijk en Engeland zich ver binden om ons t; verdedigen. da-> is h t voer hen geen zware verplicht r„.. Met d; onafhankelijkheid van BelgU - be schermen, beschermen zij voor alles z ch zeiven. Zijn deze bezwaren nog steekhou dend cn werden zij op voldoend - in t oog gehouden GEVAAR VOOR ONZE ZELFSTANDIGHEID. Het spreekt vanzelf da dit g k-oor eigen zelfstandigheid di: twistbaar bestaat veel minder een plurlaieraal verdra- k.j I verdrag xva - nv.t het Grot; tafel zit vooral wanneer in dat ver drag twee Groot-Mo - ndheden deelne men wJke vaak tegenstrijdige belangen een evcnwichtpolitiek mogelijk maken. Er valt ten tweede op t: merk-.ti dat deze twee mogendheden zelf diep ge kneusd zijn en ons nodig hebben. Onze morele posit: r zou ten zeerste verzwakt zijn indi.n wij in het verbond moesten treden met a ij ze onbe- dit. h.t j ...uu. iu:. een minderwaardig- vnjhe.d, de constitutionele tradities en heidsgevoel. en met dc pot in d- hand de eerbied voor tk «j. welke hun ge Het is net omdat w,j ons aangc'rok- meenschappelijk erfdeel vormt, verster- ken voelen, zooals vroeger wel ken cn handhaven Nt. t jzen was door een sterk kulturecl en all;en Proclameren de parLjcn i CConomis middenpunt dat op die wijze hunne aanhankelijkheid1 ien. maai aan een bepaalde philosophic van den - - islui- PIERLALA. ZONDER WATER Ja reinii nigt. wat; Mevrouw, men kan zond r Dank zij het Lavécire. dat rei- vasch' cn boent, enkel met born- Vraagt bet boenwas Lavccir: hji drogist» mens, en aan een bepaalde staatsdoctri- nc. maar zij gaan in art. 3 de verbint nis aan hun volken een dieper begrip bij te brengen van de 'beginselen die ten grondslag liggen van hunne gemeen schappelijke beschaving Als besliste aanhangers van een spi ritualistic levensbeschouwing verheugen wij ons dat hier op die wijze wordt er kend dat dc wereldgebeurtenissen niet in hoofdzaak bepaald worden door de botsing van stoffelijke belangen. De democratise Staten hebben te ang gedacht dat zij konden blijven be staan zonder belangstelling en waarde ring bij hun eigen onderdanen voor de principes waarop hun regime is geves tigd. op te wekken. dat zij zich zelf konden blijven rechthouden door de onzijdigheid en'dc verdraagzaamheid zo ver t< voeren dat zelfs hun eigen grondvesten door de machten der ont binding mochten worden ondermijnd zonder reactie van hunnentwege uit te lokken Volkeren zoals individuen hebbel een zeker idealisme nodig, een hoog;r reden van bestaan. Geen Democratise Staat kan aan de drukking van totalitaire machten. die een geweldig potentieel van idealisme ontketenen, weerstaan, indien hij bij zijn eigen onderdanen het geloof in de beginselen die hem leiden, en de liefde voor de vrijheid niet weet op te wek ken en te onderhouden. POLITIEKE BETEKENIS Het is nodig dat wij de omvang ei dc draagwijdte kennen van de vei plichtiugen die wij door de politieke bepalingen van het verdrag aangaan. Het is de eerste maal dat Belgie zoo- ■er reikende verbintenissen aanvaardt. Met het pact van Brussel bekomen wij waarborgen van Engeland, Frank rijk. Nederland en Groot Hertogdom Luxemburg doch wij geven onzen waarborg en dit voor de eerste maal naast Frankrijk ook aan Groot-Britanje. aan Nederland en Lu xomburg. De waarborg speelt in geval van el ke gewapende aanval van wie hij ook kome ook van derden als hij aar gewap;nd is en in ELuropa ge- hiedt. Ook de satellietlanden van So\jet- Rusland sloten dergelijke verdragen ARGUMENTEN TEGEN Er is in ons land en niet in min- bij_"t Vlaams: volksdeel steeds vedïrkrrige verdragen. :1 omdat samenwerkin an d: noodzakelijkheid uit hoo- grr nood geboren, in d; lijn ligt van dc historic ontwikkeling d«r Volken van het Westen. In dat v.rbond met V. zijn we feite lijk met 3 Frankrijk. Groot Britanj: en de landen van Benelux. Drie grote economise machten, di: gemakkelijk in evenwicht kunnen staan tegenover mekaar. Ik houd er aan te onderstrepen dat de uitnodiging tot deze samenwerking uitgegaan is uit Groot Britanje tot de Benelux-landen en dat deze t~ sa men na overleg eene beslissing hebbrn getroffen. Aldus werd van den begin af aan schier officieus deze band erkend die ons bindt met Nederland en Luxemburg en die ons toelaat figuutf te maken van Groie Mogendheid in dit nieuw uitge* breid verbond. Het is mijns inziens 'n onvermijde lijke voorwaarde om het evenwicht te behouden die de waarborg is van onze zelfstandigheid dat der: sa menwerking en het gezamenlijk optre den van de Beneluxlandcn sl.-eds zou •orden gehandhaaffi. Niet alleen bij d: wording van dez; diaboratic in de plurilateral: samen stelling ervan vinden wij waarborgen tegen een politiek der groot-mogrndhe den. die ons verder zou voeren dan wij wenen, maar ook het Verdrag zelf :eft ons waarborgen. D; verplichte tussenkomst is be» grenst tot een eventualiteit van een ge wapende niet-uitgelokte aanval. De verwijzing naar art. 5 1 van het Handvest wijst dit duidelijk uit. Dit artikel dat op vttdrukkelijk ver zoek der Zuid-Amerikaanse Staten in het Pact werd ingelast, luidt als volgt: Niets in dit Handvest zal afbreuk doen aan het natuurlijk recht tot indi viduele of COLLECTIEVE zelfverdedi- indien een gewapende aanval plaats heeft tegen een lid van de Ver- eenigde Naties totdat de Veiligheids raad de maatregelen heeft genomen die nodig zijn voor het handhaven van in ternationale vredesveiligheid. Het is dus alleen het geval van ge wettigd; zelfverdediging die wordt t voorzien zoowel deze van individue le als van collectieve zelfverdediging. Het is gans in overeenstemming met het pact. dat de V verklaren dat elke val op het grondgebied van een hunner hun stelt in staat van collectieve zelfverdediging inaar er moei aan- «en Ugenovt» at,-.yke „I. r.VS „it-tlokU »»nv„l 2ijn. I VERVOLG IN VOLGEND NUMMER.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1948 | | pagina 1