De Buitenlandse Politiek onzer Vorsten ia II is" i:ï iSs PIERLALA moederlegende ii—wmmm Pr3 s H i y &d 9imHBsaB6^««e?wm5BsaBitiaeBaEs«i. EN OMSTREKEN Verschijnt den Donderdag en Nummer 96 Donderdag 1 December 1949 BURELEN Kerkstraat 9, Aalst - Telef.n' 24.114 - P. C. n' Zondag van iedere week. 881.72 - 6e Jaarg. 1,25 fr. 't Nr. DE FORMULE VAN MINISTER SPAAK De buitenlan.dse politiek van de Ko ning, vóór 1940, is opnieuw het voor werp van kritiek. Dat deze kritiek tot uiting komt in de dagbladen van de partij van de Heer Spaak zou ons verwonderen, in dien het mogelijk ware de verwonde ring te vergroten over de houding van een partij die ons reeds aan zoveel on gerijmdheden heeft gewend gemaakt. Het toeval wil nu dat de Heer Spaak niet alleen een politiek man is, die dik wijls van standpunt veranderde. Hij is ook de man die voor ieder standpunt de beste formule wist te vinden Zo heeft onze gewezen Minister van Buitenlandse Zaken, die op het jongste Congres der Socialistise Partij den Ko ning verweet geen weerstander te zjin geweest omdat Hij geen keuze had gedaan,, de weerstand van den Vorst in 1941 als volgt zeer treffend geformuleerd Door zijn koppige weigering tot collaboratie, is de Koning niet alleen het zinnebeeld van de pas sieve weerstand in bezet België; Hij is ook een belangrijk element van de ac tieve weerstand geworden (brief van den Heer Spaak aan den Koning 21 Nov. 1941) (verslag Servais bijlage 170). Het is ook de Heer Spaak die de beste formule heeft gevonden om de buitenlandse politiek van België en van zijne Koningen te omschrijven toen hij verklaarde een buitenlandse politiek na te streven die u ïts'uit en den ge heel en al Belgisch is (une politique exclusivement et intégralement beige). Wij geloven niet dat Hij thans die politiek verlochent. De Heer Pierlot heeft nochtans in zijne brieven aan «Le Soir» een onder scheid gemaakt tussen de houding van den Vorst dienaangaande, en deze van de Regering. In de ogen van de Re gering, zo schreef hij, was de neutrali teit zoveel als een concreet plan, op gelegd door een bepaalden toestand. In de ogen van den Koning beant woorde zij aan een diep ingewortelde neiging. Wij zijn niet in staat de waarde na te gaan van deze discriminatie, die overigens van juridisch standpunt uit, geen betekenis heeft, omdat wij ach ter de uitgesproken redevoeringen, die alleen bindend zijn, de verholen ge dachten die ze ingegeven hebben, zou den moeten kunnen achterhalen. Doch wij geloven vast, dat een uitsluitend en geheel en al Belgische Politiek niet alleen beantwoordde aan de neiging van de Vorst, maar ook aan de traditie van het Vorstenhuis, en overigens ingegeven werd door zijn hoogste plicht. x Men mag niet vergeten, dat de Vorst de enige personaliteit is, aan wie de grondwet de eed oplegt s Lands Onafhankelijkheid te handhaven... Aldus wordt Hem een taak opgelegd die al onze vorsten nauwgezet hebben nageleefd. Die taak legt Hun op, in zaken van buitenlandse politiek, de nuchtere taal van het Belgisch belang te laten horen, zonder zich van de wijs te laten bren gen door vriendschapsbetuigingen, ter wijl, helaas, een groot gedeelte van onze bevolking en van onze politici al te veel geneigd waren en zijn,onze bui tenlandse politiek te bepalen in functie Van hunne vijandelijke of vriendschap pelijke gevoelens tegenover andere mogendheden. Men, mag die bekommernis van on ze Vorsten niet uit het oog verliezen, indien men zekere standpunten of ze kere gedachten wil begrijpen, die Leo pold HI tijdens zijn vertrouwelijke gesprekken met Zijne Ministers voor- uitzetten gedurende de 18 daagse veldtocht, wier nuchterheid zo scherp afstak zo gruwzaam zal Spaak zeggen tegen de verwachtingen van Zijn Ministers. Die gelijk een massa landgenoten steeds hoopten op het Frans mirakel Wat nut zou het hebben een Koning over het land te laten regeren, indien men niet aanvaardt, dat iemand in het land de vaste en blijvende belangen van. het Vaderland steeds op het oog moet houden en v/aakzaam moet zijn opdat geen gevoelspolitiek ons van den weg der nuchtere realiteit zou doen afwijken. Die taak komt een Koning toe, en men moet Koning zijn, dit is de drager van een traditie, de schakel in een con- tinuteit die boven de ebbe en de vloed van vriendschap en haat staat, om dat aan te kunnen. DE TRADITIE KONING ALBERT. Leopold III heeft zich steeds laten inspireren door het voorbeeld van Zijn Vader. Koning Albert was een hardnekkige voorstander van een politiek van «on afhankelijkheid Tijdens den oorlog van 1914-18 heeft Hij met opzet, om onafhankelijk te blijven, nooit België's grondgebied verlaten. Hij duldde niet dat België zou toetreden tot het Pact van Londen, waarvan het doel was het optreden van al de geal- liëerden tot aan de eindzegepraal te verbinden, omdat deze toetreding Bel gië de geallieerde zou gemaakt heb ben van Frankrijk en Engeland, wan neer deze landen onze garanten waren, en niets meer. De Koning voerde de scrupules op dat gebied zover, dat Hij weigerde een j gemeenschappelijk antwoord te on dertekenen op de nota waarin Presi- dent Wilson, in December 1916, aan de Verbondenen vroeg welke hun, oor- logsdoeleinden waren. Hij stond er op dat België een afzonderlijk antwoord zou zenden. De Koning heeft ook steeds gewei gerd het oppervelhebberschap over het leger af te staan In October 1914 poogde Joffre tevergeefs Hem er toe te bewegen om de betrekkingen met het Franse Leger nauwer toe te halen. Poincarré en Foch hadden in 1918 niet meer succes. GEEN ILLUSIES, MAAR WERKELIJKHEIDSZIN Koning Albert maakte zich niet veel illusies omtrent de dankbaarheid der geallieerden na de oorlog. Aan een zijner Ministers zegde Hij over de Fransen Zij houden mooie rede voeringen maar hun daden zijn an ders En over de Engelsen klaagde Hij Zij moesten ons beschermen, en zij konden het niet Vele Bel gen hebben reeds vergeten dat de be lofte van volledig herstel, die ons in de verklaring van St-Adresse, op 29 April 1916 werden gedaan, niet zijn gehouden,, en dat Koning Albert in 1919 verplicht was in eigen persoon in allerijl naar Versailles te vliegen om onze prioriteitsrechten te doen eerbie digen. Koning Albert is nooit voorstander geweest van een politiek die ons in de invloedsfeer van vreemde staten dreig de te betrekken, en de onafhankelijk- heidspolitiek die Leopold III in 1936 proclameerden lag geheel in de lijn van Koning Albert's diepste overtui gingen. Deze onafhankelijkheidspoHtiek.waaüt- van de bestanddelen door staatslieden als Beyens en Poullet reeds tijdens den oorlog waren voorzien, was geïnspi reerd door uitsluitend Belgisch belang eri vond haar steunpunt in de vaststel ling dat het Engels belang met het Bel gische overeenstemde. Dat Koning Albert voor deze poli tiek gewonnen was, blijkt ondermeer uit den brief dien Hij schreef aan Burggraaf Van de Vyvere. naar aanlei ding van de voordracht die Minister Prosper Poullet in 1930' te Rome had gehouden in de «Academie diplomati que internationale» en waarin deze ene onzijdigheidspolitiek had voorgestaan Ik verheug me, schreef de Vorst, bij de gedachte dat de gezonde opvat ting van de eisen onzer onafhankelijk heid, waar u zo diep van doordrongen waart, bij de Katholieke leiders nog een overtuigde vertegenwoordiger zal vinden in de Heer Poullet. DE ONAFHANKELIJKHEIDS- PCLITIEK VAN LEOPOLD III Het heeft een tijd geduurd eer dat de openbare opinie volledig voor de zelfstandigheidspolitiek was gewonnen. Zij was noodzakelijk en alleen bij machte om de eendracht in België te herstellen. Tot hiertoe heeft overigens nie mand, zwart op wit, duidelijk geschre ven welke andere politiek wij hadden moeten voeren. Toen Leopold III in 1936 Zijn be kende rede uitsprak, had de Heer Spaak reeds de formule van een «uit sluitend Belgische politiek» gelanceerd. De rede van den Koning werd overi gens niet uitgesproken om bekend te worden gemaakt. Het zijn de Mi nistère, en, vooral de.socialistische mi nisters, die ze hebben bekend willen maken om 's Konings gezag in de weegschaal te werpen ten einde de partijen tot de stemming der militaire kredieten te bewegen. -Zij hebben goed gehandeld. Zij dragen dan ook de volledige vcrantwoor Viikheid ZIE VERVOLG BLADZ. 3. LEVE DE VRIJHEID «Leve de vrijheid» Een prachtige zin en een nog prachtiger gedachte Jammergenoeg is bet maar een slag zin die we lezen op .een spandoek, een plakbrief en die we horen uitschre- wen door dezen die achter de span doek opmarcheren. Wanneer die «spandoekleuze vo ren en achteraan versierd is met 'ha mer en sikkel» en do letters in zulkda- nig rood zijn geschilderd om een tam me stier in een dol dier te veranderen dan gelooft men van dat geschrijf en getier niks meer. Het is ook opvallend dat die huil- koor mensen» zo geweldig door die drie woordjes zijn overvallen, dat ze als bezeten zijn door geworden. Van pure bezetenheid zien ze alleen nog de ingebeelde kettingen, waarmee an deren dan hun leiders hun vnjheid willen aan banden leggen en voelen de kluisters niet waarmee ze, door de zen die zich de voorvechters hunner geliefde noemen, reeds gebonden lig- gen. Eén voorbeeld, ui de velen, maakt zulks duidelijk. Men noemt hem Pros de Com munist». Pros heeft zichzelf zo gedoopt, of liever geslagen. Zoals men vroeger ie mand tot ridder sloeg, zo heeft de Pros zichzelf tot Communist «geslagen,» en hij doet het nog dagelijks. Uit vrees wellicht dat het Communisme er zou uitgaan. Te pas en ten onpas moet hij gesti- kulerend en luidruchtig verklaren dat hij »de Pros» communist is. Die plech tige verklaring onderlijnt hij telkens met een harde slag van zijn eigen vuist op zijn eigen borstkas en besproeit die met een glas schuimend bier. Die pint bier moet er bij om dat hij zijn keel droog getierd heeft en om zijn com munisme vruchtbaar te maken. Is het dan te verdonderen dat men hem in de gewone gaig der menselijke gesprekken dood 'ewoon Pros de Communist neem'eve mensen zien in de Pros een gevaar voor de orde, de rust en de vrede. Zij die de Pros «goed» kennen hebben er plezier in en, wanneer de Pros op droog zaad zit, t.t.z. als hij zonder centen is, riske ren zich vijf frank of een belga om de Pros in zijn communistisch vuur te krij gen. Ge moet weten dat de Pros nooit communist is wanneer hij nuchter is. Dit gebeurt wel niet veel, maar het ge beurt toch wel! eens. En, in de rare ge vallen dat de Pros niet onder invloed is dan is 'hij de doodgewone kalme, bezadigde en oprechte mens van in zijn jeugdjaren. Waarom is de Pros eigenlijk com munist Ten eerste, hij is eigenlijk geen com munist. Hij weet zelfs niet wat het communisme eigenlijk is. Vraag: hem niet naar het communistisch program ma. Op die vraag zal hij u dwaas be kijken en zijn pint uit drinken om u daarna te zeggen dat hij op £ever en grote woorden niet antwoorcf. Ik be twijfel het sterk of de Pros. het woordje programma wel verstaat. Al hoewel wanneer iemand van zijn par tij aan het meting geven is en grote woorden gebruikt dan zal Pros het hardst in de handen klappen en zeg gen die weet het nogal zitten hé Spijtig dat ik niet geleerd genoeg ben om het te verstaan De Pros zou even goed kunnen So cialist zijn. Immers, waarom hij com munist is dat is, zo beweert hij, omdat de communisten voor den «weirkman» zijn. Welnu dat zijn de socialisten ook. Zodus zou de Pros, volgens zijn sim plistische bewering en omschrijving van het communisme, even goed op zijn borstkas kunr.en slaan en bij hoog en bij laag beweren: «Ik ben socialist». Dat hij communist is heeft nochtans zijn reden en dat vertel ik im een vol gende bijdrage. Dat de Pros zjin eigen vrijheid on bewust aan banden ligt dat bewijst nog een andere verklaring van de Pros. De Pros verklaart immers met dezelfde overtuiging en met de zelfde gesten waarmee hij zijn communist zijn ver klaart dat hij tegen de Koning is en dat die verrader (sic) nooit meer zijne voet in België mag zetten. In de volgende bijdrage zult ge dan kunnen lezen hoe de Pros antikonings- gezind is geworden en zult ge vanzelf de Pros in d* categorie der ondankba re lafaards kunnen plaatsen. PIERLALA. Een stik voor U, Moeder... M??r d"t vader eveneens moet zien., Zoals tevens de g-cte kinderen... kortom n. gans gezin kome kijken naar DE NIEUWE VOORZITTER VAN DE C. V. P. De nieuwe voorzitter van de C. V. P., baron van der Straten-Waillet werd op 22 Januari 1910 te Antwerpen ge boren. Hij studeerde en promoveerde in de Wijsbegeerte te Namen en in de Rech ten te Leuven. Hij beschikt dus. over een grondige vorming, wat er toe leidde dat hij weldra werd opgemerkt door zijn scherpe kijk op de zaken. Na een ernstige ziekte te hebben doorstaan, trad hij in 1934 toe tot de Antwerpse balie, terwijl hij in 1939 werd benoemd tot directeur van het Nationaal Algemeen Christelijk Ver bond der Werkgevers te Antwerpen. Ook tijdens de bezetting was hij ac tief en. werkte o. m. in de clandestie ne sociale commissie, waar werkgevers en werknemers samen plannen ont wierpen voor de naoorlogse sociale po litiek. Men weet dat deze besprekin gen leidden tot de maatschappelijke zekerheid, het fonds tot wederuitrus- ting, enz. In 1945 werd baron van der Stra ten-Waillet benoemd tot algemeen be stuurder der federatie van de Katho lieke Werkgevers. In diezelfde periode werd hij eveneens lid van het voorlo pig Nationaal Bestuur y/n de C.V.P. In Maart 1947 werd hij minister van Buitenlandse Handel in het cabinet Spaak, terwijl hij later minister van Volksgezondheid en Gezin we rd. De C. V. P. heeft nu aan haar lei ding een jonge katholieke voorman die zich in het verleden reeds deed kennen als een dynamische persoon lijkheid, zodat men voor de toekomst het beste hopen kan. VERHOOGDE SPOORWEGTARIEVEN Nieuwe prijzen van 1 Dec. af. In het Staatsblad van Dinsdag 29 November worden de nieuwe tarief maatregelen in het binnen.- en gemengd verkeer van de N. M. B. S. gepubii- :erd. Wat de prijzen toepasselijk op het vervoer van reizigers betreft is door de raad van beheer der spoorwegmaat schappij besloten. 1de prijzen van toepassing op de biljetten met 10 t. h. te verhogen 2. de prijzen der biljetten heen en terug vast te stellen op 85 t.h. van de prijs van twee enkele biljetten; 3. de prijzen der gewone abonne menten en <der schoolabonnementen gemiddeld met 10 t.h. te verhogen, met maximum van 20 t.h. 4. de prijzen der biljetten en abon nementen voor werklieden, alsmede deze der werkabonnementen met 7 Yl te verhogen. 5. zekere bijkosten te verhogen. Verder worden ook de maatregelen gepubliceerd die toepasselijk zijn op het vervoer van goederen. i GUI DO GEZELLE- HERDENKING IN DE RADIO Daar de bijval ingevolge de uitzen ding van HIAWADHA'S LIED van Marinus de Jonge door het N.I.R. zeer groot was heeft de Belgische Nationale Radio-Omroep besloten in het ka der van de Gezelle-herdenking dit werk (tekst van de voor 50 jaren, over leden dichter) opnieuw uit te zenden op Zondag 5 December, te 1 7 uur. Daarmee aldus het N. I. R. is de Guido Gezelle-herdenking voor de mi cro niet beëindigd. Wij vernoemen, ter loops de liederenrecitals op teksten van Gezelle en muziek van R. Herberigs 1 December), Jozef Reylandt (10 De cember), Arth. Meulemans 15 Decem ber) Edg. Tinei (24 December) en nogmaals R. Herberigs (29 Decem ber); wij wijzen even op het feit dat ook het Kinderuur aan de grote pries ter-dichter werd gedacht met de voor dracht van gedichten en van een der weinige stukjes proza welke Gezelle speciaal voor de jeugd heeft geschre ven, maar willen hier reeds onderstre pen de plechtigheid welke door de Belgische nationale radio-omroep in samenwerking met het Comité der plaatselijke Culturele Verenigingen op 26 Dec., te 'Antwerpen op touw zal worden gezet en tijdens de welke, na een inleiding door 1 rot. Baur. de bekende •Gezelle-kenner, ge- dichten en liederen zullen vertokt wor den, alsmede HULDE AAN G. GE- ZEL.LE een, klavierwerk dat alsdan door dé toondichter zelf, Marinus de Jon", ten gehore zal worden gebracht. MINISTER VAN ZEELAND OVER DE EUROPESE EENHEID De h. Paul Van Zeeland, minister van Buiten'andse Zaken, was te Brus sel Maandagnamiddag te gast op een lunch die hem aangeboden werd door de vereniging der buitenlandse pers. 1 De lunch werd voorgezeten door de h. Rizzardi, voorzitter van de vereniging d.er buitenlandse dagbladcorreipondnL ten in Belgie en niet minder dan veer tig Belgische en buitenlandse journa listen namen er aan deel. Minister Van Zeeland nam aan tafel het woord over de Europese toenade ringspolitiek. Wanneer men de hedendaagse po gingen tot eenmaking van Europa na gaat, verklaarde de h. Van Zeeland, wordt men getroffen door het onlogi sche in de houding der Europese lan den. Men krijgt als het ware de indruk dat het vraagstuk onze krachten over treft. Nochtans, laten wij ons herinne ren hoe de economische betrekkingen tussen de Europese landen waren vóór 1914. Toen bestonden er geen pas poorten, geen in- en uitvoercontingen- ten, enz. wat niet belette dat men zich toen reeds bekloeg over de hindernis sen die de Europese handel onder vond. Zou het reeds geen belangrijke en grote stap naar de economische eenheid van Europa zijn indien wij eenvoudig terug konden keren naar de toestand van vóór de oorlog van 1914 Wij leven trouwens in volle tegen strijdigheid sedertdien. Hoe meer de internationale politiek zich is gaan, ont wikkelen, hoe meer wij ons in onze grenzen ingemuurd hebben op politiek gebied. De wetenschappelijke uitvin dingen hebben ons veel meer macht gegeven over de stof, de arbeidersmas sa's hebben, steeds meer bewustzijn ge kregen van hun rechten en de werkge vers hebben steeds meer begrip gekre gen voor deze rechten. Nochtans is er geen tijd van groter ellende geweest en grotere stgffelijke moeilijkheden, in vele landen althans, dan nu. Er is in dit alles iets dat niet klopt, zegt de h. Van Zeeland, en dat is de achterstand die de politiek heeft op de moderne vooruitgang op ander gebied. Wij hebben getracht in dit te kort te voorzien op het wereldplan door de U.N.O. Wij zijn mislukt om dat er een schakel ontbrak De Euro pese eenheid. Aan deze eenheid is het dat wij eerst moeten werken, want in dien wij de huidige kans niet aangrij pen verspelen wij ze voor lang, zoniet voor altijd. Wij weten dat de mensen tot elkaar slechts toenadering zoeken in de uren van het gevaar. Welnu, het gevaar is er. Wij hebben dus geen enkele uit vlucht meer om de eenmaking van Eu ropa uit te stellen. Er werd reeds heel wat verwezenlijkt. De experten komen ■samen om de mogelijkheden te onder zoeken van een economische toenade ring tussen Frankrijk, Italië en de Be- neluxlanden. Hun eerste taak zal zijn het handelsverkeer en de muntverhan- delingen te verruimen. Het kapitaal verkeer komt later aan de beurt. Er kon misschien meer gedaan worden., maar men kan toch niet beweren dat wij bij de pakken blijven zitten. Het ware echter goed, zegt de h. Van Zee land met nadruk, dat wij ons minder blindstaren op de moeilijkheden en de verwezenlijkingen die er zijn meer gin gen onderlijnen. Sprekende over de soms terughou dende politiek van Engeland, verklaar de minister Van Zeeland Wij mogen niet vergeten dat En geland in een bijzondere positie ver keert. Engeland behoort tot Europa maar het heeft tevens een speciale rol in de wereld te vervullen als hoofd van een onmetelijke buiten-Europees Im perium. Wij kunnen niet vergen dat Engeland zichzelf zou gaan verminken om de eenheid van Europa te bevorde ren. Er moet en kan een verzoenings formule worden gevonden.. De positie van Engeland is geen verarming van Europa, zij kan ons vasteland verrij- I ken. Tot slot van zijn rede geeft de h. 1 Van Zeeland, die een veelzijdige geest en een belezen man is, enkele mooie en inderdaad zeer actuele citaten uit verhalen ten beste, citaten die er op I wijzen hoezeer het ware genie, in alle tijden, de drang naar meer ruimte en naar een grote wereldvisie heeft ge voeld. NAAR ROME TIJDENS HET H. JAAR 1958 Met de Diocesane Bedevaart van Gent van 10 tot 23 April. Uw lang gekoesterde droom gaat in vervulling Uitzonderlijke prachtreis Zeer voordelige voorwaarden met maximum aan comfort. Wie langer aarzelt komt zeker te iaat. Inlichtingen en inschrijvingen Mevr. Van de Kerckhove-Cercelet, Aalst- of hij de gewestelijke afgevaardigden.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1949 | | pagina 1