ssESsaaa olz. we er zelf, met het oog op een moge- ,,jke bloeding, niet uittrekken; zo spoe dig mogelijk moet in dit geval een dokter worden ontboden. Bij het aanmaken van kachels ot j van een gasvuur, kunnen door een ver- keerde beweging, kiederen vlam vat ten. Behoud dan vooral uw tegenwoor digheid van geest. Loop nooit hard weg, dit zou de vlam doen aanwakke ren! Pak het eerste het beste kleding stuk, tafelkleed of deken en werp dit over U heen om het vuur te verstikken, gooi U op de grond en rol heen en weer. Bij verwonding de kleren niet van de wonde trekken, maar losknip pen en er lapjes met olie of speciaal brandverband op leggen. Bij het witten van een plafond kan het gebeuren dat er kalk in het oog komt. Ga dan plat op de grond liggen en laat van 10 cm. hoogte pro pere natte doekjes boven het oog uit wringen. Dit zal de scherpte verminde- ren_ Na een afwezigheid wordt U bij het binnentreden in uw woning een sterke gaslucht gewaar. Pas op voor vuur, zelfs voor een brandende sigaret. Open onmiddellijk alle vensters en sluit de hoofdkraan af. Zoek nooit met een brandende lucifer of kaars naar het lek in de leiding, dit zou fatale gevol gen kunnen hebben. Laat zulke dingen liefst over aan een vakman. Het is zeer gevaarlijk en het kan zelfs de dood tot gevolg hebben, wan neer men met een natte hand, of ter wijl men op een vochtige vloer staat, electrische apparaten, stopcontacten of lampen aanraakt. Gebruikte scheermesjes, gebro ken naalden of roestige spelden beho ren niet op tafel of over de vloer te slingeren. Het zijn buitengewoon ge vaarlijke dingen, die slechts onheil kunnen stichten; vooral daar waar kin deren zijn en dikwijls nog met blote beentjes ronlopen of kruipen. Werp deze onbruikbare dingen dadelijk in de vuilnisbak, maar wikkel ze eerst in een stuk papier. VOORZICHTIGHEID is niet alleen de moeder der porceleinenkast, zoals een oud spreekwoord zegt, maar bete kent ook veiligheid in het huishou den.. TANTE DINA. XAHe nadruk, ook gedeeltelijk, voorbehouden). NIEUW PARLEMENT KWAM BIJEEN. Kamer en Senaat zijn Dinsdagna middag voor de eerste maal sinds 9 Maart bijeengekomen. Ondertussen hebben de volksraadpleging en de ver kiezingen van 4 Juni plaats gehad en werd het parlement in gevoelige mate gewijzigd. De communistische effectieven zijn tot op de helft teruggebracht; in de Kamer bezetten ze nog 7 zetels ergens achteraan in het halfrond. De liberalen worden verdrongen tus sen de C.V.P.-meerderheid en de so cialisten onder wie verschillende nieu we gezichten. IN DE SENAAT. In de Senaat zijn een groot aantal zetels ledig nl. deze van 23 senatoren, die nog moeten gecoöpteerd worden. Het is dhr VAN OVERBERGH j(CC.V.P.) die de Hoge Vergadering i voorzit, bijgestaan door de hh. LEY- NEN (C.V.'P.) en FLAMME (soc.) de twee jongste leden der vergade ring. Dhr VAN OVERBERGH, die als ouderdomsdeken de vergadering voor- zit, verklaart de gewone zittijd 1930 j voor geopend. Er worden enkele commissies aan- gesteld om de geloofsbrieven der recht- jstreeks gekozen en provinciale senato- ren te onderzoeken en onmiddellijk j daarna gaat de Senaat tot heden Don derdag uiteen. Alles samen heeft de vergadering een goed kwartier ge duurd. IN DE KAMER. PAUSELIJKE AUDIËNTIES GESCHORST ZIJNE HEILIGHEID LICHTELIJK ONGESTELD Ingevolge het advies van zijn lijf arts heeft de Paus voor het ogenblik zijn audiënties geschorst. De geneesheer heeft aeen lichte on gesteldheid vastgesteld, die waarschijn lijk te wijten is aan de herhaalde tem peratuurschommelingen van de jongste dagen.» Daarom heeft de Paus slechts een enkele audiëntie toegestaan aan de 730 leden van de Australische nationale be devaart onder leiding van de Aartsbis schop van Brisbane, Mgr. James Du- hig. Men meldt eveneens dat de Paus gedurende de grote hitte niet te Rome zal blijven. Zijne Heiligheid zal zich, zoals ge woonlijk, naar zijn Zomerresidentie te Castelgandolfo begeven en wel onmid dellijk na de laatste plechtige Heilig verklaring van het Heilig Jaar, die op 9 Juli zal plaats hebben. In de Kamer duurt het langer. Het is graaf CARTON DE WIART (C.V.P.die als oudste lid van de Kamer in de voorzitterszetel plaats neemt tussen de twee jongsten, de hh. MEYERS (C.V.P.) en VAN DER SCHUEREN (lib.). Echter voor niet lang. Hij wijst er op dat hij als lid der regering de Wetgevende Vergadering niet kan leiden en dat hij dientengevol ge het voorzitterschap overlaat aan dhr C. HUYSMANS (soc.), die een jaartje jonger is, nl. 79. Dhr Huysmans neemt plaats in de voorzitterszetel en begint met een complimentje voor graaf Carton de Wiart, die hij een even goed politiek als privaat zwemmer noemt, wat een luid gelach uitlokt. Moet ik goede raad geven aan de nieuw gekozenen? vraagt hij. Ik zal het maar laten want dat zou mij niet goed afgaan. Over de rege ring wenste hij zich niet uit te laten daar hij haar nog niet kent doch hij drukt de hoop uit dat zij de ((Stormvo gel» van het parlement zal weten te verwijderen. Wat met die Stormvogel» bedoeld is, weet niemand. Dhr. Huysmans verklaart dan de zit tijd 1950 voor geopend. Er worden vervolgens enkele com missies aangeduid voor het onderzoek der geloofsbrieven waarna de verga dering voor een half uur geschorst wordt. Bij de hervatting brengen de ver slaggevers gunstig verslag uit. Daarna legen alle leden de grond wettelijke eed af. Enkele leden zijn afwezig, o.m. de hh. Demuyter, La- haye (lib.) Collard, Pierard (soc.) en Lalmand (com.)... Wanneer de naam van deze laatste vernoemd wordt hoort men links en rechts roepen naar Moscou Daarna gaat de Kamer over tot de aanstelling van het definitief bureau. Dhr. HUYSMANS hamert vruchte loos. Wanneer het niet stil wordt, zegt hij Ik heb tijd genoeg Dit schijnt effect te maken. Het wordt stil. VERKIEZING VAN HET BUREAU. Er wordt eerst overgegaan tot de verkiezing van de voorzitter. Dhr. MERGET (C.V.P.) stelt dhr Van Cauwelaert voor als voorzitter. Dhr. BO'HY (soc.) brengt hulde aan de onpartijdigheid van dhr Van Cau welaert. Het is logisch dat een lid van de grootste partij voor het voorzitter schap in aanmerking komt. Doch we kunnen niet aanvaarden dat de C. V. P. de meerderheid opeist in het bureau van de Kamer. Uit protest hiertegen stellen we een andere candidatuur voor, zegt hij, nl. deze van iemand die vroeger reeds voorzitter is geweest en die nu als ouderdomsdeken dank zij het hoffelijk gebaar van graaf Carton de Wiart het voorzitterschap waar neemt. Bij geheime stemming behaalt dhr VAN CAUWELAERT 109 stemmen tegen 75 voor dhr Huysmans en 22 onthoudingen. Bij algemene instemming worden de hh. Van Belle (soc.) en jORIS (lib.) tot de eerste en tweede ondervoorzit ter gekozen. Bij stemming worden tot 3de, 4de en 5 de ondervoorzitter aangeduid de hh. Philippart, Heyman (C.V.P.) en Brunfaut (soc.) Bij hoofdelijke stemming worden de volgende leden als secretaris aange duid de hh. Juste (soc.) Maes, Heger (C. V. P. Vercauteren (soc.) Bertrand en Oblin (C.V.P.) Dhr VAN CAUWELAERT neemt vervolgens plaats in de voorzittersze tel na de accolade te hebben ontvan gen van dhr. Huysmans. Voor de rechtstaande vergadering spreekt hij de openingsrede uit.. ROUWHULDE Dhr VAN CAUWELAERT brengt dan een rouwhulde aan de slachtoffers van de mijnramp te Trazegnies. Dhr. DUVIEUSART, eerste minister sluit zich hierbij aan. HET EERSTE DEBAT. Dhr. CARTON DE WIART (CVP) minister van Justitie, legt twee ontwer pen van dringende aard neer, een be treffende de huishuur en een betreffen de de consulaire magistraten. Dhr. VAN HOUTTE, (CVP), mi nister van Financiën, dient de voorlo pige twaalfden in. Dhr. WIGNY (CVP), minister van Koloniën, een ontwerp betreffende zijn tienjarenplan voor Kongo. Dhr DUVIEUSART .C.V.P.eerste minister, vraagt de he^g*Iringendheid. Hij stelt voor bedoelde ontwerpen on middellijk naar een commissie te ver wijzen. De hh. BOHY (Soc.), LEFEBVRE (Lib.), TERFVE (Com.) en HUSSEY (Soc.) vinden deze procedure in strijd met het reglement. Dhr. VAN CAUWELAERT, voor zitter, antwoordt ze is ongewoon, doch niet onregelmatig. Na een tussenkomst van dhr SP AAK (Soc.) die zijn oppositie betuigt, neemt dhr. DE SCHRIJVER het woord om te betogen dat men alleszins de voor lopige kredieten moet steunen. Dhr. VAN CAUWELAERT stelt voor een voorlopige commissie met dit doel samen te stellen. Dit voorstel wordt bijgetreden. Dhr. SPAAK verklaart dat de so cialisten in die commissie niet zullen zetelen. Te 7,10 u. wordt de vergadering opgeheven. Dinsdag a.s. te 2 u. vergadering. langzamerhand de wonde, haar door den onverwachten dood haars lieve- lings toegebracht. Toch herdacht ze nog immer met weemoed het lieve meisje, dat haar zoozeer tot troost had verstrekt, in de dagen van diepe rouw. Maar van lieverlede werd ze kalmer, en reeds begon de blos der gezondheid weder hare wangen te kleuren, toen een nieuwe beproeving haar nogmaals in zorgen dompelde. Op een avond huiswaarts kerende vond zij een jong meisje op haar wach ten, dat dringend verzocht had haar te mogen spreken. Weinig vermoedde Agttes wie er onder die schamele klee ding verborgen was. Was het waarheid, of was zij de speelbal eener wreede begoocheling 1 Was dat eenvoudige jonge meisje, dat zich bij hare binnenkomst aan hare voeten nederwierp, was dat de eenmaal zo trotse Constance Was dat hare weleer zo overmoedige stem, die daar zo nederig smeekend klonk Agnes, lieve zuster Agnes, ver stoot mij niet In den naam van haar, die u zo dierbaar was, heb ik het ge waagd tot u te komen. Met haar naam op de lippen durf ik u smeeken, ijl voor het te laat is, want zijn leven is in gevaar. Hij heeft gespeeld, hij wil de hand aan zich zeiven slaan, om Gods wil, toef niet langer. Gij alleen kunt hem redden. Van schrik buiten zich zelve, stond Agnes als versteend. De radelooze angst van het meisje dat daar voor haar stond, bracht haar tot bezinning. Zonder een woord uit te brengen, ONZE TEXTIELARBEIDERS VOEREN EEN VERBETEN STRIJD VOOR EEN MENSWAARDIG B EST AAL* Men heeft aan het A. C. V. het ver wijt gemaakt in het verleden offers te hebben gebracht om de sociale vrede te bestendigen Vandaag beschuldigt men ons met deze stakingen de leiding hebben ge nomen, en bereid te zijn samen met onze duizenden kameraden te staken tot het bittere einde. We weten het: staken betekent strij den. Het voeren van een harde kamp met alle middelen die ons ter beschik king staan, nadat alle pogingen om het geschil in der mir*»e te regelen zijn af gesprongen. Niemand heeft het recht ons van demagogie te beschuldigen. En diege nen die in deze staking een politieke ondergrond zoeken zijn aan het ver keerd adres. Immers reeds verscheidene maanden verdedigen de Syndikaten in de schoot der Paritaire Commissie rechtvaardige looneisen die gewettigd zijn die de werkgevers kunnen dragen, zonder dat de Textielnijverheid in gevaar komt, en zonder dat de nationale eco nomie wordt ontwricht. Wij bewijzen dat aan de hand van cijfers Waar komt het ten slotte op neer Er werden 5 eisen gesteld 1Een minimum uurloon voor ongeschoolde arbeiders van 15 frank. 2. Een minimum uurloon voor de ongeschoolde arbeidsters van 10,30 fr. 3. Het veralgemenen van de 30 mi nuten schafttijd bij ploegwerk. 4. Stukwerk vergoeden tegen 15 'yc toeslag (op heden 10 c/c 5. Verhogen der basisionen met 8%. Ziedaar zeer koncreet datgene waar over het gaat. Wat de minimum-lonen betreft zal elkeen met ons accoord gaan dat er nog zeer weinig lonen zijn voor de handlangers die minder dan 1 5 fr. uit betaald in gelijk welke bedrijfstak landbouwarbeiders uitgezonderd Hetzelfde voor de vrouwen waar eer. minimum-loon van 10,50 fr. alles be halve overdreven is gezien hierin reeds de 0,50 fr^ compensatiepremie is ver vat. Een schaftijd van een half uur is normaal wil de tewerkgestelde rustig kunnen eten een sigaret roken en zich enkele ogenblikken herzetten van de geleverde inspanning. Wat de twee laatste punten betreft is elkeen accoord dat de arbeider die op stuk werkt een hogere inspanning levert dan een daguurwerker (daarom onze eis voor 15 c/c toeslag). Het vijfde punt schijnt de grote struikelsteen te zijn voor de patroons het verhogen der basisionen met 8 c/c schijnt hen een onmogelijkheid, alle argumenten worden uitgedacht om de ze eisen te kunnen verminderen. Op dit stuk is de houding onzer vertegen woordigers1 echter kordaat: onze eisen zijn verantwoord we handhaven ze niettegenstaande alles. En zo zijn we reeds de derde week van strijd ingetreden. Niet alleen van strijd maar ook van offer. We den ken hier aan onze gesyndikeerde vrien den, aangewezen op de magere sta- kerssteun die absoluut dient herzien. Maar we denken hier met gemengde gevoelens aan de gezinshoofden die met gezinslast staan en werkelijk een bewonderenswaardig offer brengen. Neen, de strijdgeest is niet getemperd ook niet bij de textielarbeiders d e i men gemeend heeft te kunnen m slaap j wiegen met bedreigingen van werk- i loosheid en desnoods rrv2t afdan- king. Deze algemene werkstaking zuilen I de werkgevers nooit vervracht neoben. i En daarom zal deze strijd worden ge- j s treden met verbetenheid en kalmte* zonder de waardige houding te' verlie- I zen die onze stakers hebben aangeno- men. We doen ten slotte een dringende oproep tot alle personeelsleden opdat niemand de arbeid zou hernemen zon der de toelating van de stakingspiket- ten. Voor bedienden meestergasten en pereoneel der onderhoudsdiensten kan er uitzondering worden gemaakt. Op een enkele voorwaarde dat ze zich onthouden van elk werk dat nor maal niet door hen wordt gedaan. Deze staking heeft een kalm waardig tuchtvol karakter. Dat de strijd in dezelfde geest worde verder gevoerd. Dat kan alleen ons prestige verhogen en onze strijd ten goede ko men. We genieten de volle sympathie der bevolking die de verdere evolutie volgt. Dat onze stakers er van overtuigd zijn dat ze de volledige steun en gene- genheid genieten van de ganse Chris- k telijke Arbeidersbeweging. We schrijven een belangrijke blad zijde in de geschiedenis onzer Textiel arbeiders. Moge deze alleszins voor onze kameraden eervol zijn. K. B. AFVAARDIGING KATH, ONDERWIJS BIJ DE MINISTER Een delegatie, samengesteld uit ver antwoordelijke afgevaardigden van de christelijke groeperingen van het la ger-, technisch, officieel en vrij mid delbaar onderwijs, aangesloten bij het Algemeen Christelijk Vakverbond, en onder leiding van de heer Cool, Voor zitter, werd ontvangen door de heer Harmei, Minister van Openbaar On derwijs. De verschillende problemen, die het personeel van deze sectoren aanbelan gen werden besproken. De heer Minister heeft akte geno men van de standpunten door de afge vaardigden verdedigd en de wens uit gedrukt in bestendig contact te blij ven met de sector onderwijs van de Christelijke Vakbeweging. HUIS AFGEBRAND TE HERDERSEM Maandag omstreeks 17 u. 30 is door onbekende oorzaak brand uitgebroken in het woonhuis van Emiel Doorns ge legen Grote Baan te Herdersem. De echtgenoten waren afwezig en de brand werd eerst opgemerkt door Al- fons Doorns, vader van Emiel. De brand, fel aangewakkerd door de wind, nam vlug uitbreiding en be dreigde onmiddellijk het aanpalende huis. De brandweer van Aalst werd op gebeld en verscheen spoedig ter plaat se. Ze diende zich evenwel te beper ken tot het vrijwaren van het buurhuis en de stallen waar het vee intussen was buitengedreven. De raeubels werden door geburen buitengevaar gebracht. Het huis werd de volledige prooi van de vlammen. De schuur evenals de inrijpoort brandde gedeeltelijk uit. ijlde zij op de vleugelen der liefde den vader te hulp, die haar eens zo onmee- doogend verstooten had. Onderweg vernam zij uit een onsa menhangend verhaal van Constance, dat zij reeds sinds enigen tijd hier in den omtrek vertoefden. Haar vader moest zich evenwel schuil houden uit vrees van door zijne schuldeisers ont dekt te worden. Zij woonden onder een vreemden naam in een naburig dorp. Ze had de schemering afgewacht, daar zij het niet waagde zich bij daglicht alhier te ver- toonen. De angst had haar echter ge dwongen tot Agnes hare toevlucht te nemen. Hare moeder had allen invloed op haar echtgenoot verloren. Haar laatste hoop was nu op Agnes gevestigd, wijl vader in den laatsten tijd meermalen ongemerkt haar naam gemompeld had. Ieder oogenblik vreesden zij ontdekt te zullen worden, en den heer Dutour had gezworen zich niet levend over te geven. Een naamlooze angst had zich intus sen van Agnes meester gemaakt. Wat was het plan haars vaders.. Wilde hij zich aan het voldoen zijner schulden onttrekken Waartoe anders dat schuil houden terwijl zijn huis nog in vollen glans stond te prijken Helaas, ze wist het nog niet, het ar me meisje, dat er juist dien morgen be slag op den boedel was gelegd, dat al de pracht waaraan ze eens getuige was geweest, publiek, verkocht zou wor den. En dat alles zou nog niet voldoen de zijn, om de schulden haars vaders te voldoen. Ze wist nog niet dat die schulden, nog vermeerderd door de roekelooze verkwisting van moeder en dochter, tot zulk eene aanmerkelijke hoogte ge stegen waren, dat geen schikking meer mogelijk was. De echtgenooten overlaadden el kander met de hoogste verwijten. De heer Dutour, aan een leven van weelde en gemak gewend, kon zich niet vrij willig in die gedwongene armoede schikken. Ook Constance voegde vaak hare verwijtingen bij de hunne, doch t scheen dat er nog een vonkje van be ter gevoel in dat anders zo trots hart smeulde. Het vertrouwen, dat zij in stilte op het goede hart van Agnes stelde, had haar in dezen uitersten nood bewogen, het gevoel van hoogmoed dat onwille keurig bij haar opkwam, te onderdruk ken en de betere uitspraak van haar hart te volgen. Zij die beter dan iemand anders, het edelaardig karakter harer eenmaal zo verongelijkte zuster kende, zij was er van overtuigd dat ze niet verstooten zou worden. Zij die wist wat Agnes had geleden, zij kende ook de verge vingsgezindheid van dat liefhebbend hart. Zij zag zich in haar vertrouwen niet bedrogen, en door kinderliefde gedreven, snelden de beide meisjes naar 't verblijf der eller.de. Ieder was onder den invloed harer bijzondere gewaarwordingen. Beiden verkeerden in de hoogste spanning. Constance van schaamte doordrongen, bewonderde in haar hart het heldhaftig gedrag harer zuster. Agnes, hoewel het ongeluk haars vaders betreurende, kon niet anders dan het ogenblik zegenen, waarin ze geroepen werd, om dien vader te ver troosten, hulp te bieden. Een vurig ge bed rees omhoog, ten einde 's hemels zegen over hem af te smeeken. Einde lijk waren zij in een afgelegen buurt buiten het dorp gekomen. Daar, in een schamele woning voor ieders oog ver borgen, was het verblijf der eens zo trotsche familie Dutour. Agnes hart kromp ineen, toen ze omzichtig achter Constance binnentredende, een blik in het sombere vertrek wierp, 't Was er kil, duister en geen enkel straaltje licht in dat naargeestig verblijf. Bij 't schijnsel van een naburige lan taarn, onderscheidde Agnes de ineen gedoken gestalte haars vaders. Wat was hij verouderd, sinds zij hem het laatst gezien had 1 Hoe diep rampzalig zag hij er tiit, hij dien zij eens in al den luister van zijn rijkdom aanschouwd had. Wat was hij diep gevallen, de hoogmoedige 1 man, die haar eenmaal zulke trotsche woorden had toegevoegd. Doch Agnes dacht niet aan dit alles, zij zag alleen haar vader aan de diepste wanhoop ten prooi. Alle grievends vergetend wilde zij naar hem toeijlen toen zij iets gewaar werd, dat haar van ontzetting het bloed in de aderen deed stollen. Niet tegenstaande de schemering had haar scherpziend oog, het glinsteren van een pistool ontdekt. De schrik verlamde hare tong, hare ledematen waren verstijfd, ze kon geen stap voorwaarts doen. Barmhartige God sta mij bij», bad (verlaat mij niet in dit vreeselijk oogenblik». Daar bewoog zich de hand haars aders. Nog een minuut, en het was te laat. Een doordringende kreet slakende vloog Agnes met boven mensenlijke inspanning vooruit, en aan de voeten van haar ontstelden vader nederval- lende, riep zij uit. Om Godswil vader houd op. Ons leven staat niet in onze hand. Als van den donder getroffen rees de heer Dutour overeind. In zijn moorddadig voornemen verdiept, had hij beide meisjes niet hooren binnen komen. De plotselinge verschijning van Agnes, juist op dit ogenblik was hem een raadsel. Hevig ontroerd zag hij op het lieve meisje neder, dat daar voor hem ge knield lag. Geen blik van verwijt sprak uit hare ogen, waarin doodsangst te lezen stond. Agnes bracht hij met moeite uit, mijn arm verstooten kind. wat voert v hier Waarom mij niet leien sterven, vergeten en onbetreurd 1 are ik slechts niet zo lafhartig, dat ellendig leven ware reeds sinds lang uitgedoofd, maar ik kan, ik durf niet, en toch... o mijn God, wat ben ik rampzalig, en de ongelukkige man bedekte zich het ge laat met de handen, en heete tranen ontsprongen zijn brandende oogen. i'J VERVOLGT.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1950 | | pagina 3