derige lege leventje beu, en wijdde ze zich aan liefdadigheid. Haar opont houd in Franse steden benutte ze om ziekenhuizen te bezoeken en zich be kend te maken met alles, wat hiermee verband hield. Toen ze, 33 jaar oud, een plaats kreeg als directrice van een huis voor adellijke oude dames, scheen het, dat ze haar bestemming ge vonden had. Een jaar later, in 1854, werd Enge land? geweten wakker geschud door de verschrikkelijke berichten, die uit de Krim kwamen. Namenloze ellende heerste daar in de barakken; zelfs aan de meest nodige dingen scheen het te ontbreken', koorts en vervuiling hielden eor moorddadig huis. Was het werkelijk, zoals de overle vering wil, het uitladen van een ge wonden transport, dat Florence bij woonde, of was het de natuurlijke ver ontwaardiging van een vrouw, die Flo rence aanspoorde tot daadwerkelijke hulp Genoeg, ze wist, wist met grote zekerheid, dat haar uur gekomen was. Door niets liet ze zich weerhouden; de invloed van haar familie maakte het haar gemakkelijk en wat tot nog toe .nog geen vrouw ondernomen had, wat in de geschiedenis der mannelijke oo:J.'ogen ongehoord was, gebeurde van buitengewone volmachten voor zien, in gezelschap van 38 verpleeg sters, scheepte Florence Nightingale zich op 21 October 1854 in ten einde zich naar de terreinen van haar zelf gekozen werkkring te begeven. Veer tien dagen later landde ze in Scoetari. De toestanden, die ze daar aantrof overtroffen haar ergste verwachtingen. Het ontbrak aan alle mogelijkheden tot onderdak, aan personeel, medicij nen, doktoren, levensmiddelen, ja, zelfs aan de goede wil van diegenen, die aangewezen waren haar te helpen. Maar ad deze tegenstand kon Floren ce's wil niet breken en in deze chaos ontplooide ze een organisatietalent, een fenomenale begaving, die zonder dit stukje wereldgeschiedenis gedoemd ge weest zouden zijn, ongebruikt te zijn gebleven. Het werk van Florence Nightingale is al legende geworden en door Long fellow bezongen in zijn verzen aan Fi- loimena». Het handjevol gewonden, die ze bij haar aankomst vond, werden er tienduizenden; uit de bespotte ((ex centrieke juffrouw werd de directrice van diverse lazarets langs de Bosporus geboren. Aan haar woorden werd waarde gehecht en toen ze, na 't slui ten van de vrede, koningin Victoria verslag deed van haar hervaringen, zei deze «Wat een hoofd; ik wou, dat ik die in het ministerie van oorlog had!» In 1910 stierf Florence Nightingale, maar haar werk leeft voort. Het was de stoet voor alles, wat in de Conven tie van Genève op 22 Augustus 1864 besproken werd en een symbool vond »n de rode kruisvlag. TANTE DINA. (Alle nadruk, ook gedeeltelijk, voorbehouden) BELGEN~SCHENKEN 10 GR. RADIUM AAN TURIJNSE KLINIEK De directeur van de radiologische kliniek «Fornaca» te Turijn, heeft uit Belgie 10 gram radium ontvangen, ter waarde van 15 millioen lira. Het radium is geplaatst in het bij zonder apparaat, dat voor de behande ling van kanker wordt gebruikt, en, volgens de beschikkingen van de schenkers, zal het gedurende vier uren per dag kosteloos aan de behoeftigen worden ter beschikking gesteld. frank, zou ik er u misschien achttien tot twintig ten hoogste hebben kunnen geven. Gij zijt bedankt. Karei, zei Sofie. en tranen kwamen in haar oogen, maai ik ben toch zoo verlegen geweest; God weet hoeveel ik 'gebeden heb en de kinders heb doen bidden. Ach Ka- rel, waart gij gepakt geweest, en te Duinkerke voor zes maanden in de ge vangenis gestoken, wat zou er van ons geworden zijn Kom, kom, Sofie, met al uw vod den: steek al die prullen uit uw hoofd. Meent gij dat het maar te pakken is, dat ik daar zbu blijven zitten gelijk een o'nnoozel katte jong Gij hebt daar geen gedachte van, en dat is de oorzaak van al uw ongegronde verle genheid en angst; maar 'k zal u dat vanavond op mijn gemak uiteendoen; dat zal daarmee wel beteren. En Karei, met ul de welsprekenheid waarmee hij begaafd wa«, vertelde op de bebloemdste wijze geheel zijn reis Men zou gezegd hebben daar waren nergens kommiezen; of waren er, 't was maar voor de grap. Dan begon hij te beschrijven en te berekenen wat hij zou kunnen winnen in een jaar, in twee jaar, in tien jaar enz. en deed daar gehee'Ie rijen cijfers voor Sofie's oogen glinsteren. Hij sprak ook van Sanders vrouw, hoe ook zij verlegen was geweest in 't eerste, en hoe zij nu daarop nooit meer" peinsde en bovendien lachte met haar verlegenheid van vroeger. Hij bracht het te pas van dé vis6chersvrouwen, en sprak nog van veel vijven en zessen. WERKLOOSHEID EN MISBRUIKEN WAT DE BUITENLANDSE REGIMES ONS LEREN Het vraagstuk van de werkloosheid blijft nog steeds een der belangrijkste moeilijkheden, waartegen de regering en het land te kampen hebben. Al is de toestand in de jongste maanden er voor zekere nijverheidstakken wel iets op vooruitgegaan, toch bij ft het onge hoord grote aantal werklozen zwaar drukken op het economisch apparaat van het land. In zekere milieu s wordt de mening voorop gezet, dat de grote werkloos heidscijfers alleen het gevolg zijn van het systeem van werklozensteun, dat in ons land wordt gehuldigd, en dat die cijfers voorzeker zouden dalen, wanneer het gehuldigde regime de stempelende arbeiders meer tot werk- zoeken zou aanzetten. We willen niet zover gaan, deze mening volledig bij te treden. De realiteiten van de econo mische structuur tonen immers ai te duidelijk aan, dat de huidige crisis wel degelijk wat anders betekent dan lou ter de uiting van een profiteurs-menta liteit, die in de kringen der «doppers» zou voorzitten. Wel schuilt er echter een grond van waarheid in de bewering, dat ons hui dig steun-systeem zekere misbruiken in de hand werkt. Op het ogenblik, dat bijzondere rijkscommissarissen aan de uitbouw van een hervorming van het hele stelsel der Rijksmaatschappelijke Zekerheid werken, is het zeker niet on gepast, daarop de aandacht te vestigen. Niet om op de veroordeling aan te stu ren van de arbeiders, die buiten hun wil zonder werk zijn gevallen, maar veeleer om een sanering te bereiken van een situatie, die, door de niet te ontkennen misbruiken, al te opvallend in het nadeel van die oprechte werk zoekers uitvalt. KUNNEN DE MISBRUIKEN VOLLE DIG WORDEN UITGESCHAKELD Om een antwoord te geven op deze vraag, zou men eerst en vooral moeten onder 't oog nemen, dat zulk ant woord moet gemotiveerd worden door plychologische gegevens, die nu een maal in ons land van die aard zijnr dat imen wel moet beslutien, dat het niet mogelijk is alle misbruiken «in globo» uit te schakelen. De Belg is door zijn karakter een plantrekker, die overal het beste middel weet uit te vin den om zijn eigen voordeel te achter halen en zich daarbij bitter weinig ge legen laat aan algemene beginselen van nationale of volkssolidariteit. Het is een gekend axioma, dat iedere wet in België een achterpoortje openlaat voor ontduikers, wat dan betekent, dat de Belg altijd wel betrekkelijk gauw zulk een achterpoortje weet te ontdek ken. Daarom hoeven we er ons geen illusie over te maken: geen enkele re glementering van de werkloosheidson dersteuning zal ooit alle misbruiken uitroeien. We) is het nochtans mogelijk een systeem uit te bouwen, dat. de misbrui ken zoveel mogelijk beperkt. Het is opvallend, wanneer we het Belgische regime met de systemen van het bui tenland vergelijken, dat er nergens een zo brede en zo voordelige reglemente ring in voege is als in ons land. Elders heeft men beperkende voorwaarden gesteld, die voorzeker in ruime mate het leger der werklozen kunnen sane ren.Het ligt niet in onze bedoeling, vol ledig dezelfde maatregelen voor Bel- totdat zij eindelijk hun avondgebed baden en nog een goeien Onze Vader en bij voegden om God te bedanken voor Kareis voorspoedige reis. Einde lijk gingen zij te ruste, en Sofie sliep dien nacht een put in haar hoofdkus sen: trouwens, de drie vorige waren maar arme nachten geweest. Karei ook was moe, en sliep dat het een oog 't ander niet zag; en hij droomde van blauwen, van kalfsribben, gestoofde konijnen, en wat weet ik al, tot laat in den Zondagmorgen, bij zoover, dat hij zich moest haasten om op een treffe lijke tijd in de hoogmis te zijn. DAiAR zijn reeds zeven jaar vervlo gen sedert Karei zijn eerste pak over droeg; maar zooals het wel te voorzien was, was het 't laatste niet geweest. Bijlange niet; Karei, na wat voor San| der en zijn broeders gedragen te heb ben, kocht zelf zijn pak en droeg het over voor eigen rekening- en hij ge lukte zoo dikwijls en zoo weJ dat hij in die zeven jaar die voorbij zijn een rond b'#urzeke géld vergaard had. Met 't zwingelen was 't lang uit en al zijn alaam was verkocht. Karei woonde ook al in zijn klein arm huizeke niet meer. maar Sofie hield nu een schoonen la) kensnijderswinkel te Roesbrugge, en zij had veel nering; trouwens Sofie was van iedereen gaarne gezien en zij had goe waar en ter trouwe. Karei was een van de doors?.epenste en stoutste blauwers geworden,'k moet niet zeggen van de streek, maar van vele streken. Hij blauwde op alle wijzen en ken de alle middelen om de kommiezen te gie voor tc stellen, maar wel kunnen die buitenlandse voorwaarden een richting aanwijzen, die bij een hervor ming in Belgie nuttige resultaten zou kunnen opleveren. EEN NUTTIGE VERGELIJKING. In Belgie wordt de werkloosheids vergoeding uitgekeerd gedurende de ganse lijd van de inactiviteit. Hetzelfde vinden we enkel terüg in het Franse systeem, met dien verstande evenwel, dat in Frankrijk de steun vermindert na twaalf maanden uitkering, en dat alleen de arbeiders die een staat van behoeftigheid kunnen inroepen, er van kunnen genieten. Die éis van behoeftig heid is te begrijpen, omdat in Frank rijk de werkloosheidsvergoeding geen deel uitmaakt van het systeem der Maatschappelijke Zekerheid, en de werkgevers en de werknemers zelf niet tussenkomen voor de financiering er van, die volledig ten laste is van de staat en de gemeente. In andere landen evenwel is de duur tijdens dewelke een ai beider aanspraak kan maken op werklozensteun, beperkt In Engeland 180i dagen, in Nederland 126 dagen (21 weken), terwijl in de Verenigde Staten een strekking be staat om de duur van de steun-uitke- ring uniform op 26 weken te houden, wat het maximum is dat thans in ver scheidene staten van de U. S. A. in voege is in 21 staten van de grote Amerikaanse federatie wordt de steun thans niet langer dart twintig weken uitgekeerd. Op te merken valt, dat in al die landen de steun voor werklozen wordt gefinancierd door stortingen van patroons en werknemers, al of niet aangevuld met een staatstussen'komst. IS DAT NIET ON-SOCIAAL Men zou kunnen opwerpen of een dergelijke beperking van de duur, tij dens dewelke een arbeider aanspraak maken mag op werklozensteun, niet on-sociaail is en indruist tegen de hui dige socialiserende tendens van het he le sociaal-economisch apparaat. Het antwoord ligt voor de hand. De we tenschap, dat de steun, waarvan hij ge niet, na bepaalde tijd zal ophouden, schept bij de werkloze een psychologi sche toestand die hem- er zal toe aan zetten, met onvermoeibare ijver een niéuwe werkgelegenheid te zoeken, zelfs al moest hij daarvoor naar een andere economische branche overgaan, dan degene waarin hij 'tot dan toe zijn brood zou hebben verdiend. Automa tisch heeft dat dus èen sanering van de economische structuur én de verdeling der arbeidskracht voor gevolg, wat voor een land als Bélglë, bijzonder in het licht van de crisis die we thans doorworstelen" van br.fe^aglijk belang is. L. V. DE FORMULE VAN DE KONINKLIJKE PRINS In het Staatsblad is een Koninklijk Besluit verschenen tot vaststelling van de arresten, vonnissen,1 bevelschriften, gerechtsbevelen of akten die dadelijk tenuitvoerlegging medebrengen. Het is het eerste besluit dét de handtekening van de Koninklijke Prins draagt. In het Besluit heet h'et dat bovenge noemde formulieren tijdens de periode van de machtsopdracht als volgt zullen worden ingeleid «Wij, BOUDEWIJN, Koninklijke Prins, die de grondwettelijke macht van de Koning uitoefenen, Aan aLlen, tegenwoordig en toe komenden, brengen ter kennis. bedriegen. Den eenen keer ging hij over met snuif, en den anderen keer met kanten; en als hij naar Belgie te rugkeerde, deed hij zijde mee en won a-zoo geld al gaande en al keerende. Ha! zei Karei, daar is geen tijd te verliezen; terwijl ik het schoon heb, zal ik het schoon nemen. Maar was Karei welstellend gewor dend en verbeterd van staat, hij was verslecht van gedrag. Hetgeen te vree zen was. was gebeurd. Hij was ver van een slechterik te zijn dat is waar maar 't was Karei niet meer van vroe ger. Hij ging nog naar de mis, hield zijn Paschen; maar zijn godsvrucht was bitter klein geworden. Hij kon den pastoor van Roesbrugge noch zien noch luchten, omdat hij hem eens had durven verbieden nog te blauwen, en omdat hij op een zondag van op den preekstoel tegen het blauwen was uit gevallen. Een maand qf twee later had de pastoor wederom tegen de blauwe- rij gepreekt en dat had den genade- klop gegeven aan 't laatste spranketje godsdienstig gevóélen dat nog in Ka reis hart smeulde. In dat sermoen had de pastoor ge- zeid dat, al is 't dat blauwen op zijn eigen geen onrechtvaardigheid was, toch om veel groole redenen verboden w-as, voornamelijk voor die welke ei een stiel van maken: ten eerste, omdat die menschen in hun hart geheel slecht gesteld zijn, en vast besloten zijn zelfs een kommies dood £e slaan om te kun nen ontsnappen; ten tweede, dat zij zich blootstellen aan zeer groote boe ten een lange gevangenis, die hun huis gezin in de ellende fttorten; ten derde, C. V. P.-WETSVOORSTEL BETREFFENDE DE WET OP ARBEIDSONGEVALLEN DE HUIDIGE WETGEVING TE OUD De huidige Belgische wetgeving be treffende de arbeidsongevallen kreeg haar ontstaan gedurende 'het jaar 1903 iets wat doet begrijpen dat zij niet meer beantwoordt aan de sociale evo lutie van deze tijd en waaraan het te vens in grote mate te wijten is dat on ze werkersgezinnen, waarvan de kost winner door een werkongeval getroffen werd, dikwijls niet in staat verkeren om in menswaardige omstandigheden te leven. Met het oog op de hervorming van de wetgeving op arbeidsongevallen, waarvan de noodzakelijkheid door nie mand meer kan betwist worden, heb ben de C.V.P.-volksvertegenwoordi- gers Van den Daele, Heyman, Wi'llot en Kofferschlager, op aanvraag van het Algemeen Christelijk Vakverbond en met de goedkeuring van de ganse Christelijke Volkspartij, in de Kamer een wetsvoorstel ingediend, waarvan wij hierna de voornaamste punten la ten volgen. WERKONBEKWAAMHEID Bij tijdelijke werkonbekwaamheid zouden de arbeidsslachtoffers, gedu rende de eerste 28 dagen die op hun ongeval volgen. 80 van hun loon ontvangen. Vanaf de negen-en-twintigste dag deze vergoeding op 90 van het loon gebracht worden. Bij de volledige werkonbekwaam heid zou er een -rente toegekend wor den waarvan het bedrag zou gelijk zijn aan het loon dat de betrokkenen vóór zijn ongeval verdiende. Wanneer het gaat om zwaar gekwet sten, die steeds de hulp van een ander persoon nodig hebben, zou de rente op 150 van het loon kunnen gebracht worden. ONGEVAL MET DODELIJKE AFLOOP Bij dodelijk werkongeval zou er een begrafenisvergoeding uitgekeerd wor den wiens bedrag zou moeten overeen stemmen met 30 maal het dagelijks loon van het slachtoffer, zonder dat de som minder dan 4.000 fr. mag bedra gen. Aan de weduwe zou er een rente toegekend worden van 60 van het loon dat haar overledene echtgenoot verdiende. Elk kind ten laste zou een rente ont vangen van 15 van het loon indien één der ouders nog leeft, en 20 in dien zijn beide ouders overleden zijn. Aan de rente die volgens de hui dige wetgeving, voor alle kinderen sa men 45% van het loon niét mag te boven, gaan -zal geen maximum meer 'toegekend worden, wat een ge voelige verbetering zal betekenen voor de kroostrijke gezinnen. Bij elke algemene loonsverhoging Zouden de renten met hetzelfde pro cent moeten stijgen. Volgens het wetsvoorstel zouden ALLE werkgevers verplicht worden van hun personeel tegen het risico van arbeidersongevallen te verzekeren. De arbeidsslachtoffers zouden het recht moeten hebben van zelf hun ge neesheer, apotheker en kliniek te kie zen. PARITAIR BEHEER. De verzekering op de arbeidsonge vallen zal per bedrijf opgericht worden met paritair beheer. Aldus zal er meer mogelijhkeid bestaan om, per nijver dat zij soms hun evennaaste veel schade veroorzaken met door hun vel den en vruchten te loopen, enz enz. Hij had ook gesproken van de werke loosheid en het misbruik van den drank, die er uit volgden, en geëindigd met te verklaren, dat de blauwerij, om bovengemelde redenen verboden, de zekerste weg is tot een zedeloos, god deloos en losbandig leven. Dat sermoen had Karei zoodanig verbitterd, dat hij na eenigen tijd niet meer naar de mis wilde gaan; en over al waar het te pas kwam of niet, viel hij uit tegen de geestelijken en de Kerk die de blauwerij verbood. Ja, ja, riep hij, de pastoors, die geheele dagen met hun vingers in 't vet zitten, kunnen niet lijden of verdragen dat een mensch geld wint voor zijn vrouw en kinders. Weg met de papen 't zijn al geldduivels, bloedzuigers, die maar goed zijn om te smeren. Duizend andere goddelooze onge- gerijmheden rolden uit zijn mond, en al wie te Roesbrugge goddeloos of ze deloos was, gaf hem gelijk en wist hem nog op te ruien, bij zoover dat Karei handelde en sprak als iemand die aan niets- meer geloofde. Hij zag Sofie en zijn kinderen nog altijd even gaarne, dat moet geZeid te zijner eer; en 't was nog altijd voor hen dat hij blauwde. Hij wilde zijn kinders een schoone opvoeding geven en later een treffelïj - ken stand in de samenleving bezorgen. Daarom ook dronk noch braste hij, gelijk doorgaans als de blauwers, al is 't dat hij, als hij thuis was, op «stami nee» ging en de klanten van zijn win kel den penning gxmde. De menscheij hadden medelijden i heidstak, na te gaan welke maatrege len er moeten getroffen worden om de werko n geval 1 e n zoveel mogelijk te voorkomen. De arbeiders zuilen alzo ook medezeggenschap hebben in het beheer van de verzekering. Ten bate van de werkgevers, die in hun onderne ming de arbeidsongevallen gevoelig deden verminderen, zal de premie re gelmatig herzien worden. Er wordt bij de Regering op aange drongen opdat het bovengenoemd wetsvoorstel zo spoedig mogelijk in bespreking zou genomen worden door Kamer en Senaat. AARDAPPELPLAAG NEEMT UITBREIDING VOORZORGSMAATREGELEN Ingevolge het warm en vochtig we der der laatste dagen, heeft in sommi ge streken van het land, de aardappel- piaag een sterke uitbreiding genomen. De door de plaag aangetaste aar dappelen worden het best zonder uit stel en zo mogelijk bij droog weder gerooid. De nodige voorzorgen dienen genomen om de knollen niet te kwet sen daar elke wonde of kneuzing oor zaak kan zijn van verrotting. Alle rechtstreekse aanraking van de knollen met het zieke loof dient vermeden door het zo mogelijk voorafgaand af te maaien en te verwijderen. Vooraleer de knollen in de berg plaats te brengen, moet men ze enige dagen laten uitzweten in een goed ver lucht lokaal, daarna zal men ze zorg vuldig uitlezen. De gekwetste of twijfelachtige knol len worden best gestoomd en vervol- gens als veevoeder bewaard. STAATSBETREKKINGEN Het Vast Secretariaat voor Werving van het Rijkspersoneel gaat thans over, tot het aanleggen van een wervingsre serve van toegevoegde technische per soneelsleden ten behoeve van het Mi nisterie van Openbare Werken. De hiernavermelde betrekkingen, zijn onmiddellijk te begeven inge nieur; conducteur; technisch ingenieur; architect; tekenaar, controleur der wer ken; operateur topograaf; meetkundi ge schatter van onroerende goederen jverkopzich'tertekenaar-copii'st. De betrekkingen van ingenieur, ar chitect, tekenaar en tekenaar-copiïsti zijn toegankelijk voor de candidaten van beider kunne. De overige betrek-: kingen zijn uitsluitend voor mannelij ke candidaten toegankelijk. Voor nadere inlichtingen, gelieven, de belangstellenden zich te wenden tot het Vast Wervingssecretariaat, Mid daglijnstraat, 29, te Brussel 3, waar de aanvragen om deelneming gesteld: op ongezegeld papier uiterlijk op 21 'Augustus e.k. dienen toe te komen. DE UITGAVEN VOOR LANDSVERDEDIGING De Bank voor Internationale Veref feningen publiceert volgende cijfers, die de uitgaven voor Landsverdediging geven in percent van het nationaal in komen. Verenigd Koninkrijk 7.4 Nederland 6,1 Verenigde Staten, 5,9 Turkije 3,8 Frankrijk 5,0 t.h. Italië, 3,8 Zweden, 3.6 r Canada 3,0 t. h.. Zwitserland 2,7 'c. Belgie 2,5 Noorwegen 2.5 Denemar ken 1,9 Dit was vóór de gebeurte nissen in Korea. Ondertussen hebben de meeste landen nieuwe militaire cre- dieten gestemd. met Karei en bekloegen hem; maar zij bekiloegen voornamelijk Sofie, die de parel van de huismoeders was; want ze zagen het wel, al is 't dat zij trachtte het te verduiken: Sofie was opgegeten van verdriet, omdat Karei zulk een plichtvergeten mensch geworden was* En och Heer 't ging nogal verslech ten. Zoo nu, 't was Zondagavond, en daar zat een schoon gezelschap een stil pintje te drinken en een lekker pijpje te rooken in de Heibeke, bij Djoos Tuimelaere. 't Waren omtrent al gebu- ren, die daar eiken Zondag hun avond doorbrachten. Daar werd gekout en geklapt van 't weer, van de vruchten, van den handel, van den tijd en van wat weet ik al; onder ander ook van 't blauwen; misschien wel omdat er daar ook twee blauwers bij de kachel zaten, die ondereen een partijtje rams- den. En al klappend van 't blauwen, kwam Karei Velde natuurlijk op 't ta pijt. *t Was Djoos, de baas dan nog die eerst begon en zei Karal Velde heeft algelijk ziji| fortuintje gemaakt met blauwen. Gij weet het ook wel die man, toen hij hier zwingelde, had al sparend niets over, en hij was een naarstig werkman. Dat is waar, zei Seraphyn Kwac- kelaey, maar waar zijn er nog zulke Hij is niet grijpelijk en d,» kommiezen beweren dat hij met den duivel omgaat, O! als ze Karei maar eens konden van gen, ze zouden het voor de moeite niet laten; want ze zijn er maar klein van; en 't schijnt zelfs dat hun overheden ze, berispt hebben en bedreigd met ver plaatsing, als ze Karei niet gauw vast* krijgen.. 'T .VERVOLGT.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1950 | | pagina 3