denkling van het gezin was men zeer
hulpvaardig. De kinderen werden 's
middags hier en daar te eten gevraagd;
opdat moeder minder te doen zou
hebben en meer-rust kon nemen. Nu
bracht deze, dan gene versterkende
middelen verse eieren, fruit, een fles
wijn, enz.. Ook mijn vriendin toonde
zich zeer hulpvaardig.
Thans echter merkte ik goed aan
haar, dat de belangstelling langzamer
hand verminderde. Men raakte er aan
gewoon, dat de man eri kinderen al
tijd maar weer antwoordden, wanneer
men hun vroeg hoe de zieke het maak
te «Het bfijft hetzelfde bi
Tenslotte vroeg men helemaal niets
meer. En enigszins bitter besloot mijn
vriendin In het begin liet ik iedere
Zaterdag een dozijn eieren brengen,
maar het duurt te lang men kan zo^
iets uiteindelijk niet volhouden.
Lang nadat wij afscheid hadden ge
nomen, hamerde het nog in mijn
hoofd «HET DUURT TE LANG!
Maar ik vraag me af, wat deze lan
ge duur betekent voor de zieke zelf
welke pijn, welke zorgen moet. zij ver
dragen Is het dan niet de-plicht van
de gezonden haar, de zieke, te omrin
gen met kleine attenties, die de zieke
en voornamelijk de lange tijd «'behoef
tige zieke», verkwikken en verblij
den Laat men zich niet wijsmaken,
dat men mettertijd aan ziekte gewent.
Pijn, die voortdurend knaagt, blijft
voelbaar denk maar eens aan tand
pijn. Bovendien wordt de toestand
door de lange duur steeds moeilijkei
Betreft het, zoals in mijn voorbeeld,
de moeder van het gezin, dan wordt
de toestand steeds onhoudbaarder,
doordat alle kleine werkjes onged;
blijven.
Het is onze plicht te zorgen, dat de
ziekte, die ons al te lang duurt, voor
de zieke zelf geen ondraaglijke last
wordt.
Men kan wel zeggen, dat de kuituur
van een volk weerspiegeld wordt in
zijn verhouding tot de hulpbehoeven
den. Volkeren, die slechts de stérken
dienen, die slechts ruwe kracht erken
nen verkillen. Zoals wij ons gedrager
tegenover lijdenden, daarin weerspie-;
gelen zich onze andere menselijke kwa
Hteiten.
Laat het nooit voor ons TE
LA'NG duren, wat anderen moeten
"verdragen; maar laten we er liever aan
denken, wat dit «te lang» voor de an
deren betekent. En als het dan niet
mogelijk is, om alleen op discrete en
tactvolle wijzen te helpen, doet het
dan samen; want... de zieke ligt al zo
lang
Denk eraan, dat het oneindig beter
is te geven en te helpen, dan zelf ge
holpen te moéten" worden. Laten wij,
gezonden dankbaar zijn voor ons ge-
lulf en laten we trachten een beetjfc
van dit geluk over te brengen op de
zieke.
TANTE DINA.
(Alle nadruk, ook gedeeltelijk,
voorbehouden)
NA DE MOORD OP LAHAÜT
MINISTER VAN JUSTITIE
DRINGT AAN
Dhr Moyersoen, minister van Justi
tie heeft Maandagochtend procureur-
generaal Tahon in audiëntie ontvan
gen. Hij onderhield zich met hem over
de bedrijvigheid van het parket bij
het Hof van Beroep te Luik inzake de
moord op dhr Lahaut.
De minister heeft het parket
zocht alles in het werk te stellen om de
daders van deze misdaad te identifice
ren en aan te houden.
REGERIMG KEURT LAFFE
AANSLAG AF.
POLITIEKE MOORD BETEKENT
EEUWEN ACHTERUITGANG
IN ONZE GESCHIEDENIS
Oprccp tc; herstel van vertrouwen
rust en openbare orde
De heer Pholien, Eerste-ministrer,
heeft tengevolge dc laffe moord op
Volksververtegenwoordiger Lahaut,
volgende verklaring tegenover de jour
nalisten afgelegd
Ik heb de moord op de h. Lahaut
vernomen. Onmiddellijk zijn door de
autoriteiten, met name de Eerste-mi-
nister en de minister van Justitie, maat
regelen uitgevaardigd om het onder
zoek met de grootste spoed en ijver
in te zetten.
De regering veroordeelt alle geweld/
daden. Het mensenleven is heilig. Wij
bezitten nog geen nadere gegevens
over de misdaad en weten evenmin of
het hier om een politieke moord gaat.
Ik heb besloten te 1 3 u. een verkla
ring over de radio af te leggen.
De h. Coppé zal de verklaring ir
het Nederlands afleggen.»
VERKLARING VAN DE
REGERING
«Mijn waarde landgenoten,
Deze morgen, hebben wij allen met
diepe verontwaardiging vernomen dat
twee onbekenden de h. Julien Lahaut,
lid van de Kamer van Volksvertegen
woordigers en voorzitter van de com
munistische partij, gisteravond in zijn
woning te Seraing hebben vermoord.
Uit naam van de regering kom ik
hier publiek deze laffe aanslag ten
zeerste afkeuren en de daders en aan
stokers er van op de meest kordate
wijze brandmerken.
De gebeurtenissen van de laatste
weken hebben ongetwijfeld de gemoe
deren in ons land opgezweept en een
zware slag toegebracht aan het geloof
en het vertrouwen van een groot aan
tal onzer landgenoten in hun vrije,
vreedzame democratische instellingen.
De regering is zich bewust van de
ernst van deze toestand. Daarom heeft
ze in haar regeringsverklaring ondub-/
belzinnig haar wil te kennen gegeven
met alle krachten te werken aan het
herstel van de verstandhouding onder
de Belgen in de eerbied voor de wetv
telijkheid en voor de gevestigde instel
lingen, die de Belgische natie zic'h vrij
heeft gegeven. Pas dan zal een vreed
zaam samenwonen van de Belgen opl
nieuw mogelijk worden.
Mijn duurbare landgenoten, we'moj
:en de weg die ons land sinds enkele
/eken ingeslagen heeft niet verder
opgaan. Onze bevolking verafschuwt
elke vorm van 'politiek geweld. Wij
ijn aan deze zeden niet gewend en
;eheel ons nationaal karakter konit er
egen in opstand. Wij hebben tal vah
niddelen, waardoor wij/ onze mening
kunnen uitdrukken en onze méningsr
verschillen kunnen regelen. De politie
ke moord echter betekent een achter
uitgang van eeuwen in onze geschiede
nis.
De regering is dan ook vastbesloten
alle maatregelen te treffen, die nodig
blijken om een einde te maken aan de
gevaarlijke afglijding waarvan we tol
ons diep leedwezen en veroniwaardi
ging, in de jongste weken getuigen zijn
geweest.
Ik ben er mede belast u te verklap
ren, dat onderrichtingen gegeven wer
den met het oog op een streng gerech
telijk onderzoek ten einde de misdadi
gers voor hun rechters te brengen. Ik
vraag ten slotte met aandran*
maakt, zijn kalmte zou bewaren en
met al zijn krachten zou medewerken*
het herstel van het vertrouwen, de
rust en de openbar^ órde.
De regering kan1'déze taak van mo
reel herstel niet tot een goed einde
brengen, zonder de krachtige zedelijke
steun van alle goede burgers, die meer
prijs stellen op daggenen dat de Bel
gen bindt dan op elatgene dat hen
scheidt. Door de gevestigde overheid
in haar taak terzijde te staan, zult gij
een onschatbare dienst bewijzen aan
uw vaderland, aan uw medeburgers
aan uw vrouw en aan uw kinderen en
ten slotte ook aan u zelf
DE NIEUWE INGANG
VAN HET NOORDSTATION
TE BRUSSEL
Naar aanleiding van het bericht be
treffende de buitengebruikstelling van
de lokalen van het= Noordstation te weldra gevolgd door ministers
DE XXHÏe
IJZERBEDEVAART
MEER DAN 60.C0C BEDEVAAR
DERS ZWEREN TROUW
Zondag waren wij getuige van de
Vlaamse trouwe, van de Vlaamse
vroomheid, maar ook deze keer van;
Vlaanderen's eendrachtige wil zich
weerbaar te stellen en een einde te ma
ken aan het al te erge spotten met zijn
rechten.
Van in de vroege morgen kwamen
van over gan? het Vlaamse land, langs
alle wegen de honderden autob)
auto's en moto s
naar Diksmuide.
Rond tien uxr bewoog zich ii
straten van het stadje een dichte mas
sa naar de IJzerbrug toe, waar reeds
duizenden en duizenden neergehurkt
zaten in de 'bedevaartweide achter het
monument.
Even voor half elf komen H. Exc.
ministers Segers en De Boodt plaats
nemen op de voorbehouden plaatsen,
- - De-
dat zij een nieuwe periode Leeft inge
luid in ons Vlaams volii.icvcn Zij zei,
door dc vrome bezinning, clccr tien
duizenden opgedaan op het graf ven
hen die wisten te sterven vcor hun
ideaal, nieuwe beziei ng brengen :n r.et
bewustzijn dat Vlaanderen alleen doer
harde strijd groot kan worden.
de speciale tremen
alle
Brussel doet de Nationale Maatschap
pij van Belgische Spoorwegen ons de
volgende rechtzetting geworden
1De buitengebruikstelling van de
huidige lokalen van hpt Noordstation
is slechts voorzien voor de volgende
week, nl. voor Dinsdag 29 Augustus.
Tot die datum is er 'niéts veranderd
wat de in- en uitgangen van het station
betreft.
Het overbrengen van de diensten
voor het publiek naar de nieuwe sta
tionsgebouwen in de Vooruitgang
straat zal naderhand met alle gewen
ste bijzonderheden ter kennis van het
publiek worden gebracht.
2. Van Dinsdag 22 Aug. af te 10 u.
zijn in het verhoogd station van Brus
sel-Noord twee nieuwe sporen in ge
bruik genomen. Terzelfder tijd zijn in
het laag station twee sporen buiten gei
bruik gesteld
Dientegengevolgp zullen voortaan
een aantal treinen van de lijn 36
(Brussel-Luik-Herbestal) in het ver
hoogd station binnenkqmen. Voor de
reizigers van die-lijn wordt er.echter
niets gewijzigd voor het binnen- en
buitenkomen van het station noch
voor de aflevering der biljetten, die
steeds aan de vroegere loketten
moeten genomen worden.
naam van
dat iedereen i
C. V. P.-KONGRES EEN
WEEK VERDAAGD
Het kongres .van dp. CVP, dat voor
16 en I 7 September t vóórzien was,
wordt.naar 23. en 2/4 September ver
schoven, omdat het kongres.., van het
Davidsfonds eveneeins. op 1,6 en 1 7
September moet doorgaan. Na.bespre
king met deze organisatie is gebleken
dat het voor het Davidsfonds onmoge
lijk was het kongres naar een andere
datum te verschuiven om- materiële
redenen.
Bovendien komt een internationale
Romebedevaart van christelijke parle
mentairen slechts op 18 September te
rug. Aan deze bedevaart nemen katho
lieke parlementairen deel uit Neder
land, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk
en België. Daar de aanwezigheid van
de Belgische katholieke parlementai
ren op het C-.V.P.-kopgres gewenst is,
en vele leden van het' Davidsfonds te
vens lid zijn van de CVP, heeft de
partij besloten het kongres op 23
:en pint; maar
lachte of een
maar vrees, vogel, 't zou wel kunnen
tegen uw schenen waaien: men spot
nooit straffeloos met God.
Daar zie boertje Boone, dis
vóór een oogenblik predikant was,
wordt nu profeet: hij voorspelt mijn
ongeluk. Gauw, Djoos, geeft mij nog
een pint, dat ik eens drinke óp die
voorzegging.
De baas baalde nog
daar was niemand diè
woord sprak.
Karei werd het gewaar en 't ging
hem niet; hij was bij zijn volk niet.
*t Ging beter voor hem te Roesbrugge:
Jaar vond hij nog hier en daar een,
die peinsde en sprak lijk hij. Hij ging
zich bij het tafeltje der twee blauwers
zetten, die maar altijd voort aan het
kaarten waren gebleven.
't Leed niet lang, of hij geraaktq
met hen in gesprek over de blauwerij,
en 't was boffen en stoffen met zijn
slimheid, zijn ervarenheid, zijn macht
en zijn zeereloopen, enz.
Nu 't scheelde geweldig, en elk be
gon /pin wedervaren te vertellen. Of
zijn logen of niet, dat kon niemand
weten; maar toch is 't zeker dat zulke
mannen heel gemakkelijk overdrij
Nu laat ons met al die andere boeren
uit nieuwsgierigheid stil luisteren wij
2u)len aJzoo het blauwerslcven leeren
kennen.
Ik, riep Karei, 'k ben nog nooit
gepakt geweest: maar kerlamenten
't loog soms aan geen haar, of 'k zat in
de klauwen 'k zal 't u vertellen
Als 't October is, zal 't zeven jaar
geleden zijn, 'k blauwde nog met San-
der Or-tyrj en zijn broers van Honde
de imöeilijke tijden die ons land door- 24 September te houden.
quae. De Taye en Van den Daele.
Nog steeds schuiven de bedevaar
ders langsheen de IJzeroever naar de
weide, die met een steeds dichter op
mekaar gepakte massa gevuld wordt.
Wanneer wij van boven de poort een
overzicht nemen, hebben wij de in
druk een vooroorlogs beeld te zien van
de Ijzerbedevaarten. Ook nu zijn zij
ontelbaar. Als wij ons aan een schat
ting mogen wagen nemen wij een mi
nimum van 65 a 70.000 mensen.
DE H. MIS.
Thebaanse bazuinen kondigen om
half elf het begin van de plechtigheid
aan. Z. E. H. Kan. Vercruysse, vica
ris generaal van het Bisdom Gent,
draagt het Heilig Misoffer op tot ziele-
lafenis van onze Vlaamse soldaten ge
veld in de loopgrachten van de Ijzer,
van onze duurbare doden van 40-45
en van alle gesneuvelden in de twee
oorlogen. Aangrijpend is de stilte, die
over de dichte massa hangt. Niets dan
het prevelend gebed van de priester
aan het altaar, dat langs de luidspre
kers over de mensenzee ruist. Aan
dachtig volgen de bedevaarders de
handelingen van de celebrant en
knielen als hostie en de kelk met het
bloed van Kristus omhoog gaan.
Gezamenlijk wordt het O Kruise
den Vlaming» aangeheven, begeleid
door een orkest en onder de leidin;
/an dhr Veremans.
Sterk wordt de onzeglijk schone
bindtekst, gedicht door Antoon Van
Wilderode, door de voorzegger dhr
Nackaerts voorgedragen.
Hij richt zich tot de jeu:_
Vlaanderen, vooraleer dhr Verbakei
haar in zijn begeesterende taal zal tóë-i
spreken.
Hierna komt Wim Verbrakel aan hei
woord.
DE ONTROERENDE BLOEMEN
HULDE.
Na eer*. gezamenlijke uitvoering van
het c Lied der Vlamingen», brengt het
koor ons de IJzerpsalm.
Ondertussen hebben de honderden
en honderden jongeren zich langsheen
de poort opgesteld met kransen en
bloemen, om onder het zingen- van het
enig mooi door het koor uitgevoerde
«Strooit bloemen op hun wegen», naar
de voet van het kruis op te marcheren,
waar het weldra een berg van bloe
men wordt, waarond zich dan de on
telbare vaandels opstellen.
Met de gezamenlijke geestdriftige
uitvoering van «De Vlaamse Leeuw
werd deze 23ste Ijzerbedevaart beslo
ten.
jhem. Ge kent ze misschien Nu
totdaar! we hadden elk een pak van
honderd pond. 't Was schoon aange
naam weer; maar een beetje te donker.
Wij gingen door langs de Killem-linde,
recht naar Warrem en vandaar draai
den wij op naar Bergen, teweeg.
Ja maar, kerlamenten niet ver van
den Hagemolen maar wij moeten
voorzeker verraden geweest zijn,
daar sprongen vier kommiezen uit, met
hun duivehche honden, en ze zaten ons
achterna. Onze pakken vlogen daar,
en we liepen zoo snel als wij rekken
konnen, de eene alhier en de andere
aldaar.
De kommiezen maakte een leven
van de andere wereld zij schoten hun
geweren af in de lucht, en riepen «A
moi a nioi om razend te worden.
Ja maar, de kommiezen van de andere
standplaatsen hoorden dat en kwamen
ter hulp. Kerlamenten 't werd ge
vaarlijk, Waar nu geloopen Voor mij
hoorde ik kommiezen, die ook kwamen
geloopen al roepend «A moi en
al schietend, en op eenige stappen ach
ter mij, een kommies met zijn hond.
Ik keek naar niemand meer. 'k Peins
de: 't is elk voor zich, en 'k liep mijn
volste macht, altijd maar loopen.
Maar de kommies, die mij achtervolg
de was ook vlug te been, en met dien
hond hij vloog, stappen zoo breed
als de herberg hier. 'k Zag dat ik er
aan moest, 'k Peinsde: wat gedaan
de kommies zijn hond een trek geven:
dat is mogelijk maar gevaarlijk, 'k Heb
nog aleens. gehoord dat die duivels dan
op den blauwer schieten om dood. Ik
zag daar een groote boomgae.rdhaa'
TEGEN DE BEMOEJiNGEM
VAN DHR. ROS
PROTEST EN ONTSLAG DER
KONINGSGEZINDE POLITIEKE
GEVANGENEN
De ondergetekende, ontslaggevendfc
leden van de Nationale Confederatie
der Politieke Gevangenen en Recht
hebbenden, de tolk zijnde van ve e
Koningsgezinde makkers, tekenen he-
protest aan tegen onbegrijpelijke
mkomst van zekere leiders van de
Confederatie bij Z. M. de Koning.
Zij verklaren dat deze leiders, aan
hangers van het communisme, het so
cialisme, het liberalisme of het ude-
bisme, geen enkel mandaat hadden
ontvangen om aan de Koning te vra-
jen zich in het belang der Natie terug
te trekken. Gedurende de vijf jaren
ballingschap van de Koning, had de
Confederatie zich integendeel, vrijwih
lig stipt onpartijdig gehouden. Nog
niet zo heel lang geleden werden de
P. G. door dezelfcle leiders uitgenq^
digd, als dusdanig, geen standpunt te
nemen in de debatten rondom het Ko
ningsprobleem. De P. G. die de Kpr
trouw zijn gebleven, hebben zich
dan ook ten zeerste gekrenkt gevoe!4
bij het vernemen dat de leiders der
Confederatie hen in hun vertrouwen
hadden bedrogen door zich het recht
toe te eigenen voor de Vorrst een
standpunt te verdedigen waartegen zij
zich. steeds hardnekkig hadden ver
zet.
Zij zijn de mening toegedaan dat,
instede van gemene, zaak te maken
met de opstandelingen en aldus dp
verantwoordelijkheid te dragen voor
de dodelijke sjag, die aan Belgies
eenheid gebracht werd er eerder een
krachtdadige oppositie moest gevoerd
worden tegen de actie van de verde
lers van het Vaderland.
In nazikampen opgesloten VOOR
VADERLANDSLIEVENDE V E R-
ZETSDADEN, en na te hebben gele
den om de vrijwaring van onze vrij
heden, waren zij opnieuw bereid hun
plicht van vaderlander te doen, om de
orde te doen zegevieren en het regime
te handhaven.
Dientengevolge, om de terugkeer
van dergelijkefeiten te beletten, ne
men zij het besluit een «Verbroedering
van Koningsgezinde Politieke Gevan
genen.» te stichten, die onder meer zaj
streven voor de verdediging van de
Troon, van het Koningdom en van
nze grondwettelijke vrijheden.
Zij nodigen de P. G. die er deel
■illen aan nemen uit, zich te wenden
tot het voorlopig secretariaat van V.K.
P.G. Montenegrostraat 41, te Brussel.
(GET.)
Cbanteux, Declercq Ir., de Gerla-
che de Gomery, geboren van
Oost, Delgambe J., Delsaut, De-
weire J., De Vogelaer Ch., de
Styczynski W. Th., Dokter Gof-
fart, Gourdet,. L., Hannincq Fr.
Hcndrickx Ach., Hendrickx Aub.
Hendrickx M., Hupin G., Jacques}
Lebailly H., Lejeune R., Logelain
R., Peeters F., Rhodius G., Ver.-
haegen P
en 'k dacht 't is goed 'k liep
naartoe, en 'k wipte er over gelijk niet.
't Was tijd, want de hond was mij op
de hielen. Maar nu begon de klucht,
zoodra ik over de haag wipte, schoot
de hond door. een hol en was zoo gauw
aan de overzijde als ik; maar de kom
mies kon door dat. hol: niet, en hij werd
door zijn hond zoo onbarmhartig met'
J zijn aangezicht door die doornen ge
trokken, dat hij moord riep van de
pijn. 't Duurde nogal eer hij zijn riem
los kreeg, en uit die verwenschte haag
'geraakte; en intusschen, was ik weg en|
uit te voeten.
En de anderen geraakten zij ook
nog uit hun klauwen
Alleen Ko werd gepakt, en naar
Duinkerke mee gedaan voor zes maand
I sedert heeft hij den puf gekregen van
de blauwerij en hij werkt nu bij de
boeren.
J 't Is zeker en onbetwistbaar dat
de kommiezen met hun hond op 't
platteland veel vooruit zijn, en dat niet
I een blauwer het zou kunnen houden
tegen hen; maar als men over een haag
of *ekkei\ kan geraken, moeten ze 't
laten steken.
Een anderen keer was ik er nog
dichter aan. Gij weet die hofstede
staan rechts van den kiezel, dicht bij
Kwaadieper plaats 'k vergeet altijd
den naam van den boer.
Karei Hovaere vroeg een der
blauwers.
Ja, juist - Karei. Hovaere. Wel
nu voor vier of vijfjtjaar, 'k wil er
af zijn, nu dat doetnniets Ver zaak.
Lie weet nog altijd wel, het was op
een nieuwjaarsavond 'k peinsde
't is vannacht goe doen de kommie
zen van middernacht voort, schieten en
poefen gedurig om 't nieuwe jaar aan
te kondigen en ze verraden alzoo hun
standplaats; wat meer is, ze zijn van
den eenen en den anderen boer, of ge
lijk wien, beschonken met druppels
nieuwjaarswafels, zoodat ze dien
nacht niet oppassen gelijk andere nach
ten. En 'k trok het Fransche in met
pak van honderd en tien pond; '.li
was moederme.nsch alleen, 't Was goe
weer. 'k Zocht niet uit, en stout en
boud, alsof er geen kommiezen meer
waren, ging ik maar dapper aan langs
Rekspoede, - Westkappel.
k Verliet zelfs nooit den openba
ren weg, tenzij als ik iemand hoorde
ipkomeiv Dan sprong ik over d.
;radht, ging honderd stappen ver
veld in, ofwel 'k dook mij achter een
Kaag of 'n boom. 'k Geloof dat ik al-
zoo drie of vier keer moest plaats ma
ken voor nachtpekkers, die 't nieuwe
jaar met natte keel en waggelende bee-
i wilden instappen. Toen ik geko
men was op een kwartier van Kwaa
dieper plaats, werd ik moê en 'k
daar, een stapje binnenwaarts een hof
stee staan; 'k peinsde: 'k zal daar een
beetje rusten. Zoo 'k sloeg de dreef
in recht naar 't hof, 'k zag licht
waren nog op. k Zeg in mijn eige
ze vieren zeker ook nieuwjaarsavond,
en ze zitten te kaarten jaar uit jaar
in. 'k Smijt mijn pak in het wagenkot
op een van de wagens en 'k rust daar
wat. Daar alzoo zittend, 'k weet niet,
'k krijg al opeens gading óm mijn
neus binnen te steken, 'k zeg: misschien
zijn ze aan 't eten en jnjsschien zal
daa iets afmogen voor mij; want mijn
maag kraaide van den honger. Er is nu
;een gevaar: 't is twaalf en hoor de
kommiezen schieten dat het kraakt
door de lucht.
Zoo, 'k trok op, zoetjes, zoetjes, op
mijn zokken. Niemand die mij koq»
hooren; zelfs de hond rechtte zijn kop
niet, 'k geraakte bij de vensters. De
=ordijntjes waren dicht; er was maar
een klein spleetje, langswaar ik binnen
kon loeren; maar 'k hoorde klaar eri
duidelijk alles wat ze zeiden, 'k Keek
en 'k loerde door de spleet en 't zag
de boerin: ze zat bij de tafel en sneed
koekeboterhammen.'t Water liep langs
mijn kin; 'k luisterde en hoorde dat
aan twee tafels aan 't kaarten wa
ren; maar 'k kon ze niet zien.de spleet
as te nauw.
De 'boerin had al twee groote hop
pen gesneden en geboterd; ze stond
op, ging naar de kachel, kwam terug
schonk eenige koppen vol.
Komaan riep ze, is uw spel
haast uit De chocolade is geschon
ken, en alles is gereed.
Kerlamenten Het was om te be-
waaien, 'k kon het niet meer uithou
den; 'k ging tot aan de deur en krak!
'k was binnen. Ze verschoten allen da*
ze ophutsten om mijn plotseling bin
nenkomen; maar ik verschoot kerla
menten, nog meer. Nauwelijk had ik:
gezeid 'k wensch u allen een geluk
kig en zalig nieuwjaar. en nog vele
navolgende, als 't u zalig is, of ik be>
merkte daar in den hoek van den
haard den brigadier van de kommie
zen, Berloot, die mij bekeek met zijn
twee grijze oogeo, alsof hij mij wilde
doorkijken.; 'i Vervolgt.
