nen leggen.
Dikwijls gebeurt het dat, in een ge
zelschap, dc eenvoudigste, de meest
ongekunstelde dame de meeste aan
dacht vestigt. Bevalligheid immers is
het geheim, een gave door de natuur
geschonken. Het is, eerst en vooral, de
grote kunst om iemand in gezelschap
en soms in netelige omstandigheden
op zijn gemak te zetten, hem het ge
voel te geven dat hij thuis is.
Een andere gave, vooral voor een
dame van de wereld is dat zij er moet
kunnen in slagen, sympathie op te
wekken door te bewijzen, dat zij op
verstandige v/ijze weet te luisteren.
Een dame zonder bevalligheid is
overigens gelijk een bloem zonder geur
De uiterlijke knapheid is in dit op
zicht nooit doorslaggevend.
ONS WEKELIJKS PRAATJE.
AAN MOEDERS
VAN AANKOMENDE MEISJES
Als onze dochters op beginnen te
schieten en zich beginnen te interes
seren voor haar kleding dan is dat het
juiste ogenblik voor Moeder om door
takvkol ingrijpen de smaak van het
het meisje in de juiste richting te lei
den, haar te leren beseffen wat een
vrouw van smaak wel en niet dragen
kan.
Voor alles is het nodig haar te le
ren dat eenvoud altijd het elegantst
is en dat zij, vooral op jeudige leef
tijd alles moet vermijden, dat haar op
schik zweemt. Het aankomend meisje
voelt zich immers maar al te vaak aan
getrokken tot die kleding welke alleen
geschikt is voor volwassen dames. En
dat mag moeder zeker niet laten ge
beuren. Van de andere kant mag zij
echter ook niet proberen het kind te
jeugdig te kleden.
Een meisje van 15 jaar 'behoort
bijvoorbeeld geen kniekousen meer te
dragen, maar schoenen met smalle ho
ge hakken zijn eveneens af te keuren.
De gulden middenweg is hier noodza
kelijk. Jonge meisjeskleding moet
fleurig en vlot zijn, en mag best een
enigszins sportief karakter hebben.
Ook voor het haar krijgt het meisje
meer interesse. En dit kapselproblecm
is niet zo eenvoudig. In de eerste plaats
moet gelet worden op dc vorm van het
gelaat. Zo moet een meisje met een
lang smal gezichtje het haar nooit in
midden gescheiden dragen; terwijl de
ze dracht een meisje met een rond ge
zichtje juist het best zal staan.oBij-een
laag voorhoofd moet het haar naar
achteren worden gekamd, een hoog
voorhoofd daarentegen kan gerust wat
ponny of krullen verdragen.
En als uw vijftienjarige dochter
U vraagt - Moeder mag ik rouge ge
bruiken» moet U niet dadelijk boos
worden, maar liever bedenken dat ge
een heel goed kind hebt. Een ander
zou misschien voor de spiegel gaan
staan en heimelijk allerlei schoonheids
middeltjes gebruiken. Men moet de
kleine die zo trouwhartig deze vraag
stelt aan het verstandbrengen, dat het
belachelijk zou zijn zo'n frisse rozige
kleur te bedekken met een kunstmatig
laagje.Wanneer het meisje echter bleek
ziet moet men haar toch een weinig ro
se poeder toestaan. Lippenstift blijve
echter streng verboden. Op vijftienja
rige leeftijd mag men de lippen met
cacaoboter of honing zacht maken,
maar dat is dan ook alles.
Een beetje poeder kan echter geen
kwaad. Maar dan moet ook crème ge
bruikt worden anders heeft dc huid
ervan te lijden. Moeder zelf moet de
Nu, ik werkte dikwijls uren achtereen
met een kind op mijn rug; wij arbeid
den hard en spaarden ons zeiven niet.
Mijn man was echter een paar malen
gelukkig in zijne ondernemingen, en
zodoende kregen wij langzamerhand
het wat ruimer; het ging daarna hoe
langer hoe beter, totdat wij eindelijk
rijk werden; en, is het niet vreemd
nu waren wij met onze kinderen juist
niet gelukkig ziet gij, zij schaamden
zich over hun vader en moeder.
De baron merkte zeer koeltjes aan,
dat die kinderen zeer af te keuren wa
ren, wanneer zij zich over hunne ou
der schaamden.
De jonkman in den hoek zeide niets;
maar om het juiste woord te bezigen,
hij had medelijden met de schoone
jonge dame, wier leven hij pas gered
had; en hij vond het zeer jammer, dat
mevrouw Engerhof zoveel over haar
verleden sprak, en dat nog wel met
een man als zijn vader.
'Maar zij was nu eenmaal op haar
stokpaardje; en doe wat ge wilt, wan
neer dit het geval is, is het onmoge
lijk, een mens tot zwijgen te brengen.
Welnu, ziet ge. van onzen Oud
sten zoon hadden wij een dokter ge
maakt, en hij was zeer knap, God
zij hem genadig, voegde zij er bij, ter
wijl zij onder het spreken een kruis
maakte; maar ik geloof, dat hij nooit
zoveel verdriet had, als wanneer ik
over onze vroegere dagen sprak. Dik
wijls, wanneer wij zo te zamen waren,
zeide hij tot mij Beste moeder, ik
zou_ zo gaarne willen, dat gij niet zo
veel aan mijne patiënten verteldet. Die,
juiste crcme kopen, neutraal, ongepar
fumeerd, en het dochtertje leren hoe
ze zich goed en onopvallend moet
poederen. Hoe men het te veel aan
poeder moet wegborstelen met een
zacht borsteltje, met een in eau de co
logne gedoopt watje langs de haarran
den strijken, om h#.t haar van poeder
vrij te houden en de wimpers en
wenkbrouwen met een harden tanden
borstel glanzend moet houdend. Een
gesoigneerd jong meisje heeft verzorg
de handen met nagels die niet gelakt
zijn maar gepolijst.
Nog een zeer delicate vraag van het
jong meisje, die veel moeders hoofd
brekens kost, is of zij dansen mag le
ren. Men zou hierop een volmondig
«ja» moeten antwoorden, want dansen
behoort tot de opvoeding.
Er zijn tegenwoordig zelfs meisjes
pensionaten waar de jonge leerlingen
de eerste danspassen worden aange
leerd. Onberispelijk en keurig te kun
nen dansen is niet alleen een genoe
gen, maar kan dikwijls noodzakelijk
blijken bij de maatschappelijke positie,
die het meisje van nu later als vrouw
zal bekleden. Persoonlijk heb ik het
als jonge vrouw dikwijls als een te
kort» aangevoeld dat ik niet kon dan
sen.
Het is echter de strenge plicht voor
Moeder te zorgen dat haar dochter het
dansen leert in een beschaafde omge
ving en in een deftig gezelschap.
Veel ouders denken dat een meisje
van 15 jaar nog te jong is om dansen
te leren. Dit is niet waar, immers hoe
jonger deze rhytmische bewegingen
worden aangeleerd hoe natuurlijker en
gracievoller ze zullen uitgevoerd wor
den. Het bezoek aan dancings moet
echter ten alle tijde vermeden worden.
TANTE DINA.
(Alle nadruk ook gedeeltelijk
verboden).
oOo
EEN RECHTSGEDING
vol spanning en ontroering,
boeiend van begin tot einde
DE DERDE DAG
oOo
IN HET LEGER
GOUDEN STER VOOR
ONDEROFFICIEREN
Volgens een verslag van de commis
sie van Landsverdediging telde het Le
ger, na de bevrijding, 2.400 hulpon-
derluitenanten.
Deze opdrachten werden verleend
aan 'verschillende categorieën van per
sonen (burgerlijke en militaire) ver
zetslieden, politieke gevangenen, per
sonen die konden bogen op roemrijke
daden, of "die de wijk hadden genomen
naar Belgisch-Congo, Groot Brittan-
nië, enz.
Van die 2.400 aangestelde officie-
"en hebben er zich 1.563 candidaat ge
steld voor de overgang- naar dc actie
ve kaders, de anderen (594'Trans-
taligen en 227 Ncdcrlandstaligen)
vroegen hetzij' hun overplaatsing naar
de reserve, hetzij de terugkeer naar het
burgerleven, of nog hun wederopne
ming in het kader der beroepsonder-
officieren.
Van de 1.563 candidaten werden er
1.132 aanvaard; 431 (290 Franstali-
gcii, 141 Nederlandstaligen) werden
afgewezen daar zc niet in de examens
waren geslaagd.
Sommigen 'zijn naar het burgerlijk
icven teruggekeerd, anderen naar het
kader der beroepsonderofficieren.
Als antwoord op een vraag, gesteld
dopr een lid van de commissie, wordt
hieraan toegevoegd dat er van deze
laatste categorie ongeveer 80 wegens
arme Jan gewoonlijk vergat ik dade
lijk weder alles, wat hij mij gezegd
had; want natuurlijk, zodra ik ene
mijner kennissen zag, dach ik er niet
meer aan. En somtijds werd ik zelfs
boos op mijn zoon. Ik herinner mij
nog zeer goed, dal ik eens tot hem ge
zegd heb Och, jongen, houd toch
op met je praatjes; alleen aan mij en
uw vader hebt gij het te danken, dat
gij nu niet met opgeslagen hemdsmou
wen aan den weg staat te werken. Het
speet mij wel dat ik die woorden, had
gesproken, voegde zij er bij, met een
fraai geborduurde zakdoek een traan
wegvegende, want ik ontdekte, dat ze
hem veel verdriet veroorzaakten.
Dit meisje i- hem volkomen gelijk; ik
kan zien, dat zij niet op haar gemak
is, als ik over die zaken begin te spre
ken.
Uw geld, mevrouw, heeft u in
staat gesteld, uwe kinderen die voor
delen te verschaffen, welke gij in uwe
jeugd niet genoten hebt. Het is niet
goed, al te gemeenzaam te zijn met ie
der, dien men ontmoet. Gij moet daar
om iets toegeven aan het gevoel van
uwe dochter, antwoordde de baron;
en daar hij gaarne van zijne onwelko
me gast bevrijd wenste te worden, zei
de hij tot Eduard Gij moest eens
bellen om het gas te laten aansteken,
dan kan Jakob met mij naar mijne
kamer gaan.
Ik zie het wel, mijnheer, gij zijt
juist zoals ik; gij wilt het gas van de
mensen sparen. Ik geloof niet, dat de
Vermeulen's er zo over zullen dénken.
Bij deze ^voorden begaf zij zich
roemrijke daden benoemd werden tot
adjudant- pelotonoverste» 62 hun
ner waaronder 49 Transtaligen en 13
Nederlandstaligen,'zijn thans nog in
dienst.
De auteur van het voorstel wenst
dat deze 62 adjudanten- pelotonover
sten li opnieuw als reserveofficieren zou
den opgenomen worden en dat ze hun
gouden ster zouden terugkrijgen dat
hun de gelegenheid zou geboden wor
den bij hel Leger te blijven met de
gewone 'bevordering: mogelijkheden
der reserveofficieren.
Het Departement van Landsverde
diging verzet zich tegen dit wetsvoor
stel o. a. omdat de aanneming van de
ze officieren een ongunstige weerslag
zou hebben op het statuut van officier.
oOo
NIEUWERKERKEN-BIJ-AALST-
ZONDAG 4 MAART, opvoering in
de zaal VOLKSKRING)) door de Da-
vidsfonds toneelgroep van
MEVROUW PILATUS
spel in drie bedrijven door
Willem Putman.
oOor
DE KLUCHT VAN DE BRAVE
MOORDENAAR
EEN SCHATERLACH
KATHOLIEKE MIDDENSTAND,
Giole Markt, 28, A-Jst
MIDDENSTANDERS,
AMBACHTSLIEDEN,
NERINGDOENERS
KENT GIJ DE VESTIGINGSEISEN
VOOR UW BEROEP
Komt allen naar de Massavergade
ring. op DONDERDAG 22 FEBRUA
RI 1951, te 7 uren 's avonds in de zaal
MADELON, Grote Markt, Aaist.
waar de Heer L' F. A. WUYTS, Secre
taris van het Economisch en Sociaal
Instituut voor de Middenstand zal
'spreken over «DE VESTIGÏNGSPOLI-
TIEK
ALLEN DAARHEEN
IEDEREEN, WELKOM
oOo>-
IJZERBEDEVAART-FILMAVOND.
De filmavond ,tei> bate van de her
opbouw van de IJzertoren gaat door
op DONDERDAG 1MAART te 19 u.
30 in de Stadsschouwburg, Vredeplein.
Op het programma komen voor
1filmen over de Ijzerbedevaarten
1938 en 1950.
2) de film Vlaanderen, o welig
huis si. Deze film werd tijdens het fes
tival te Venelië bekroond met de
eerste prijs in de reeks culturele filmen
folklore en toerisme. Hij werd door de
Federatie van Toerisme der provincie
Oost-Vlaanderen bereidwillig tot onze
beschikking gesteld.
3) de Rubensfilm van Stock-Hae
saerts.
Verder heeft Dr. Jef Rombauts er in
toegestemd een korte spreekbeurt te
komen houden. 1
Een puik programma, voorwaar
Er zal een toegangsprijs gevraagd
worden van 10 frs. om de kosten te
dekken. Het eventueel batig saldo zal
aan het IJzerbedevaartcomité overge
maakt worden.
naar het venster, alsof zij naar het
strand wilde zien; maar eigenlijk was
het nergens anders om, dat zij door
vrouwelijke nieuwsgierigheid gedreven,
bgeerig was te weten, wat de jonge
Van Stralen toch wel achter dien
schildersezel uitvoerde.
.O, hoe prachtig! gij zijt zeker in
vreemde landen geweest, mijnheer, an
der-: kondt gij zulk een heerlijk land
schap niet schilderen riep zij en be
schouwde het stuk met ongeveinsde
bewondering.
Zij keerde zich om, maar haalde
daardoor een paar schetsen, die tegen
den ezel stonden omver. Hare onbe
leefde nieuwsgierigheid spoorde haar
aan, ook die te bezien; nauwelijks
echter had zij de ene opgenomen, of
zij riep uit
Lieve tijd, dat is mijne Margare-
ta Hoe zijt gij aan haar portret ge
komen, mijnheer Van Stralen
HOOHFDSTUK V.
Nadat Vermeulen van Pater Kamps
afscheid genomen had, sloeg hij het
pad in naar ene kleine herberg, die op
korten afstand van den weg stond. De
eigenaar van de herberg stond be
kend als iemand, die bij zijne hande
lingen niet altijd met zijn geweten te
rade ging, en was reeds herhaalde ma
len in moeilijkheden geweest met ba
ron Van Stralen, wiens eigendom hij
niet met den nodigen eerbied scheen te
behandelen.
Ieder wist, dat David Smits niet in
de beste omstandigheden verkeerde.
Men vermoedde bovendien, dat hij
niet geheel vreemd was aan' zekere
T
Men verzoekt ons het overlijden te
melden van
MIJNHEER
HENRI HOFMAN
echtgenoot van Mevrouw
JOSEPHINE WELLEKENS,
geboren te Aalst, de 12 Februari 1902
en aldaar godvruchtig overleden de 2 1
Februari 1951, versterkt door de H.H.
Sacramenten der stervenden.
De plechtige 'éjkdienst gevolgd van
de begrafenis zal plaats hebben ZA
TERDAG 24 FEBRUARI 1951, om
9 ~/i u. in de kerk van St. Jozef.
De Vigiliën zullen gezongen worden
Vrijdag 23 Februari te 5 /z u.
Men vergadcre ten sterf huize Gent
sesteenweg, 163, om 9 u.
Vrienden en kennissen die bij ver
getelheid geen rouwbericht ontvingen,
gelieven huidige bekendmaking als
dusdanig te aanzien.
VERKEERSONGEVALLEN
Van Eeckhout Maurits van Aalst
had zijn personenauto geparkeerd op
de Molendries ter hoogte van het huis
nummer 20. Op zeker ogenblik werd
zijn voertuig aangereden door de per
sonenauto gevoerd door Den Haerynck
Albert uit Ronse, dewelke van de Var-
kensmarkt naar de St-Annabrug wilde
rijden. Hierbij werden beide voertui
gen beschadigd.
De Rycke Juliaan uit St. Jans-
Mo'enbeek reed met een autovrachtwa
gen in de Nieuwstraat in de richting
van de Grote Markt naar het Vrede
plein. Ter hopgte van het huis num
mer 6 kwam het tot een aanrijding met
de personenauto toebehorende aan
Lauwaert Lucien uit Ninove, dewelke
er geparkeerd stond. Hierbij werd de
auto van Lauwaert beschadigd.
Van Stalle Petrus uit Aalst reed
met een personenauto op de Parklaan
in de richting van de Osbroekstraat
naar het Park. Bij genomen aansluiting
kwam het tot een aanrijding met de
personenauto gestuurd door Scherens
Alfons uit Brugge, dewelke in de rich
ting van de Haring naar het Park reed.
Beide voertuigen werden hierbij be
schadigd.
De Naeyer Paul uit Lebbeke had
zijn personenauto geparkeerd in de
Kattestraat ter hoogte van het huis
nummer 47. Op het ogenblik dat hij
met zijn voertuig wilde vertrekken en
de rij geparkeerde auto's wilde verla
ten, kwam het tot een aanrijding met
de bestelauto gestuurd door Rodrigus
Carolus van St-Niklaas, dewelke in de
richting van dc Grote Markt naar de
Esplanade reed. Beide voertuigen wer
den hierbij beschadigd.
Voor al deze ongevallen bestaat er
verzekering en werden de nodige vast
stellingen ter plaats door de politie
vei richt.
DE KLUCHT VAN DE BRAVE
MOORDENAAR
wordt opzevoerd door de Cstharin'sien
oOo
DIEFTE IN GROOTWARENHUIS
V. C. uit Mollem werd in het groot
warenhuis in de Kattestraat op heter
daad van diefstal betrapt door één der
verkoopsters. Bij nader onderzoek
werd vastgesteld dat zij drie paar lede
ren handschoenen en een paar nylon
kousen in haar bezit had, die zij haar
aangeschaft had zonder te betalen.
Proces-verbaal werd ten hare laste op
gesteld.
soort van strafbare handelingen, maar
zoals het gewoonlijk met dergelijke
gevallen gaat, de mensen hoorden
slechts de halve waarheid, en vertelden
het overige er zelf bij. Van daar dan
ook, dat, toen alles er in De drie
Kraaien» (zo heette de herberg) beter
begon uit te zien; toen het gehele huis
eens goed gerepareerd werd; de waard
?ijn kaal zwart pak door een nieuw
stel kleeren. verving, en alles met con
tant geld bij den voornaamsten kleer
maker in de naburige stad kocht; toen
zijne vrouw in een nieuw groen-zijden
kleed des Zondags naar dc keik ging,
en in de week in mousseline voor de
klanten verscheen; toen er verscheide
ne nieuwe meubelstukken te voorschijn
kwamen, dat toen de tongen der
praatzieke vrouwen druk werk had
den. Maar wat deze er ook van wisten
te vertellen, het rechte bleef toch on
bekend.
De een wist te zeggen, dat David
Smits van een verre bloedverwant ene
rijke erfenis gekregen had een ander
verhaalde, dat hij ene aanzienlijke
som uit de loterij getrokken had, want
het was niet onbekend gebleven, dat
hij in den laatsten tijd zijn geluk had
beproefd. Hierin stemden allen over
een, dat hij eene groote som geld
machtig geworden was; maar voor het
overige 'bleef iedereen bezijden de
waarheid.
David Smits was de goede makker,
de vriend én de vertrouwde bondge
noot van Daniël Vermeulen, en diens
betaalde spion. Hij werd rijkelijk be
loond, omdat hij nauwkeurig alles na-
ZAAL DERDE-3RDE
CAFUCIENENKLOOSTER, AALST,
ZONDAG 25 FEBRUARI, te 2 en
te 6 J/2 u. geeft 't POPPENTHEATER
.DE TROUBADOURS» twee voorstel
lingen van DE WENSLANTAARN
VAN JANTJE KLAAS, in 5 bedrijven
Prijzen Volwassenen 10 fr.Kin
deren 5 fr.
DE KLUCHT VAN DE BRAVE
MOORDENAAR
in het Groen Kruis Zondag I I Maart
Maandag 1 2 Maart
Donderdag 1 5 Maart
OQO-
ZAAL BELFORT.
TENTOONSTELLING
JOS VAN SCHUYLENBERG
Vanaf 18 Februari tot 3 Maart 195 I
steil kunstschilder Jos. Van Schuylen-
berg zijn werken ten toon. Deze Aalst-
erse schilder, die Jarenlang in stilte
werkte, brengt ons hier een zeer op
merkelijke verzameling schilderijen.Bij
de eeiste kennismaking kan men zich
niet ontdoen van de frisheid van kleur
die uit deze werken straalt.
Hier is geen somberheid, geen grauw
maar de levende kleur zoals zij steeds
met voorliefde werd gebruikt door de
rasechte schilder. En dat hij een gebo
ren schilder is bewijst Van Schuylen-
berg ten volle.
Bij hem spreekt vooral de kleur en
de synthese van verscheidene gevoels
indrukken welke hij in zijn werken
tracht weer te geven. Met opzet ver
waarloost hij het detail, onbekommerd
als hij is, om steeds de grondidee van
een werk vooral te laten spreken. Hij
is een oprecht schilder van het harde,
brutale soort. Hij kiest de zijde der
modernen, maar dan ook zonder enig
voorbehoud. Geen enkele toegeving
om het de toeschouwer gemakkelijk te
maken wordt door hem gedaan, maar
hij grijpt recht naar het hart voor wie
zich enige moeite geeft om in het schil
derij de mens te zoeken, zoals hij bij
het opnemen van een schoonheidsin-
druk voelde en dacht.
Een grote verrassing waren dan ook
voor de Aalstenaars de verschillende
marines die Van Schuylenberg hier ten
toon stelt. Bij ons weten is hij hier
mede als Aalsterse jongere vrijwel de
enige die ons werken van de zee
bracht. Hierin toont hij zich van zijn
sterke zijde. Met een minimum aan
technische middelen tovert hij ons de
zee voor in een golvende vloed van
kleur, licht, zon.
Plaatsruimte belet ons de aandacht
te vestigen op zijn merkwaardige schil
derijen die wij in de tentoonstelling
mochten bewonderen. Wie zich voor
de moderne kunstvorm, en dan spe
ciaal voor de schilderkunst interesseert
mag deze gelegenheid tct kennismaken
met het werk van een veelbelovende
kunstenaar niet laten voorbijgaan.
Hij zal er een schilder leren kennen
die ons een andere wereld leert ken
nen dan deze van ons. Een wereld
van schoonheid, vol licht en kleur.
Een wereld waarin de kunstschilder
Jos. Van Schuylenberg leeft en werkt,
waarin hij steeds verder op zoek gaat
naar datgene dat hem niet met rust
Iaat, omdat hij een geboren kunste
naar is: de schoonheid, deze subtiele
edelsteen, waarvan hij ons in zijne
schilderijen toch enkele facetten heefl
laten zien en genieten.
oOo
DE KLUCHT VAN DE BRAVE
MOORDENAAR
LACHEN LACHEN LACHEN.
ging, wat er op de 'buitenpaats voor
viel; en dit was de reden, dat de za
ken in «De drie Kraaien» zoo vooruit
gingen.
De goede Pater Kamps lag in diepen
slaap gedompeld. Hij sliep gerust, want
hij had den gehelen dag doorgebracht
in werken van gerechtigheid en mild
dadigheid, en zijn hart was in vrede
met God en de mensen. Alles was
donker en in rust in de kleine pastorie;
maar in de verte zag men nog licht
branden, in de gelagkamer van de
herberg. Weinig dacht de eerwaarde
priester er aan, dat de twee mannen,
die daar zaten, nog in een druk ge
sprek waren over hem en hetgeen hij
verrichtte. Hij kon niel'ibevroeden, dat
hij sedert zijne aankomst op Stralen-
stein het voorwerp hunner gedachten
was geweest.
Het uiterlijk van David Smits was
volstrekt niet innemend. Hij had een
zeer groot hoofd, en zijne diep inge
zonken oogen kwamen gluipend onder
een paar zware, grijze wenkbrauwen te
voorschijn.
Er lag ene onheilspellende uitdruk
king op 's mans gelaat, dat van tijd tot
tijd een spottende glimlach vertoonde,
waarbij hij dan de hoeken van zijn
mond optrok, zodat hij altijd scheen
te lachen over hetgeen men tot hem
zeide. Daarbij had hii de onverdraag
lijke gewoonte, gedurig de hand voor
den mond te houden, als hij lachte,
waardoor men onwillekeurig cp het
denkbeeld moest komen, dat hij zich
moeite gaf, om niet in een luiden spot
lach uit te barsten. 't Vervolgt.