nen leggen. Dikwijls gebeurt het dat, in een ge zelschap, dc eenvoudigste, de meest ongekunstelde dame de meeste aan dacht vestigt. Bevalligheid immers is het geheim, een gave door de natuur geschonken. Het is, eerst en vooral, de grote kunst om iemand in gezelschap en soms in netelige omstandigheden op zijn gemak te zetten, hem het ge voel te geven dat hij thuis is. Een andere gave, vooral voor een dame van de wereld is dat zij er moet kunnen in slagen, sympathie op te wekken door te bewijzen, dat zij op verstandige v/ijze weet te luisteren. Een dame zonder bevalligheid is overigens gelijk een bloem zonder geur De uiterlijke knapheid is in dit op zicht nooit doorslaggevend. ONS WEKELIJKS PRAATJE. AAN MOEDERS VAN AANKOMENDE MEISJES Als onze dochters op beginnen te schieten en zich beginnen te interes seren voor haar kleding dan is dat het juiste ogenblik voor Moeder om door takvkol ingrijpen de smaak van het het meisje in de juiste richting te lei den, haar te leren beseffen wat een vrouw van smaak wel en niet dragen kan. Voor alles is het nodig haar te le ren dat eenvoud altijd het elegantst is en dat zij, vooral op jeudige leef tijd alles moet vermijden, dat haar op schik zweemt. Het aankomend meisje voelt zich immers maar al te vaak aan getrokken tot die kleding welke alleen geschikt is voor volwassen dames. En dat mag moeder zeker niet laten ge beuren. Van de andere kant mag zij echter ook niet proberen het kind te jeugdig te kleden. Een meisje van 15 jaar 'behoort bijvoorbeeld geen kniekousen meer te dragen, maar schoenen met smalle ho ge hakken zijn eveneens af te keuren. De gulden middenweg is hier noodza kelijk. Jonge meisjeskleding moet fleurig en vlot zijn, en mag best een enigszins sportief karakter hebben. Ook voor het haar krijgt het meisje meer interesse. En dit kapselproblecm is niet zo eenvoudig. In de eerste plaats moet gelet worden op dc vorm van het gelaat. Zo moet een meisje met een lang smal gezichtje het haar nooit in midden gescheiden dragen; terwijl de ze dracht een meisje met een rond ge zichtje juist het best zal staan.oBij-een laag voorhoofd moet het haar naar achteren worden gekamd, een hoog voorhoofd daarentegen kan gerust wat ponny of krullen verdragen. En als uw vijftienjarige dochter U vraagt - Moeder mag ik rouge ge bruiken» moet U niet dadelijk boos worden, maar liever bedenken dat ge een heel goed kind hebt. Een ander zou misschien voor de spiegel gaan staan en heimelijk allerlei schoonheids middeltjes gebruiken. Men moet de kleine die zo trouwhartig deze vraag stelt aan het verstandbrengen, dat het belachelijk zou zijn zo'n frisse rozige kleur te bedekken met een kunstmatig laagje.Wanneer het meisje echter bleek ziet moet men haar toch een weinig ro se poeder toestaan. Lippenstift blijve echter streng verboden. Op vijftienja rige leeftijd mag men de lippen met cacaoboter of honing zacht maken, maar dat is dan ook alles. Een beetje poeder kan echter geen kwaad. Maar dan moet ook crème ge bruikt worden anders heeft dc huid ervan te lijden. Moeder zelf moet de Nu, ik werkte dikwijls uren achtereen met een kind op mijn rug; wij arbeid den hard en spaarden ons zeiven niet. Mijn man was echter een paar malen gelukkig in zijne ondernemingen, en zodoende kregen wij langzamerhand het wat ruimer; het ging daarna hoe langer hoe beter, totdat wij eindelijk rijk werden; en, is het niet vreemd nu waren wij met onze kinderen juist niet gelukkig ziet gij, zij schaamden zich over hun vader en moeder. De baron merkte zeer koeltjes aan, dat die kinderen zeer af te keuren wa ren, wanneer zij zich over hunne ou der schaamden. De jonkman in den hoek zeide niets; maar om het juiste woord te bezigen, hij had medelijden met de schoone jonge dame, wier leven hij pas gered had; en hij vond het zeer jammer, dat mevrouw Engerhof zoveel over haar verleden sprak, en dat nog wel met een man als zijn vader. 'Maar zij was nu eenmaal op haar stokpaardje; en doe wat ge wilt, wan neer dit het geval is, is het onmoge lijk, een mens tot zwijgen te brengen. Welnu, ziet ge. van onzen Oud sten zoon hadden wij een dokter ge maakt, en hij was zeer knap, God zij hem genadig, voegde zij er bij, ter wijl zij onder het spreken een kruis maakte; maar ik geloof, dat hij nooit zoveel verdriet had, als wanneer ik over onze vroegere dagen sprak. Dik wijls, wanneer wij zo te zamen waren, zeide hij tot mij Beste moeder, ik zou_ zo gaarne willen, dat gij niet zo veel aan mijne patiënten verteldet. Die, juiste crcme kopen, neutraal, ongepar fumeerd, en het dochtertje leren hoe ze zich goed en onopvallend moet poederen. Hoe men het te veel aan poeder moet wegborstelen met een zacht borsteltje, met een in eau de co logne gedoopt watje langs de haarran den strijken, om h#.t haar van poeder vrij te houden en de wimpers en wenkbrouwen met een harden tanden borstel glanzend moet houdend. Een gesoigneerd jong meisje heeft verzorg de handen met nagels die niet gelakt zijn maar gepolijst. Nog een zeer delicate vraag van het jong meisje, die veel moeders hoofd brekens kost, is of zij dansen mag le ren. Men zou hierop een volmondig «ja» moeten antwoorden, want dansen behoort tot de opvoeding. Er zijn tegenwoordig zelfs meisjes pensionaten waar de jonge leerlingen de eerste danspassen worden aange leerd. Onberispelijk en keurig te kun nen dansen is niet alleen een genoe gen, maar kan dikwijls noodzakelijk blijken bij de maatschappelijke positie, die het meisje van nu later als vrouw zal bekleden. Persoonlijk heb ik het als jonge vrouw dikwijls als een te kort» aangevoeld dat ik niet kon dan sen. Het is echter de strenge plicht voor Moeder te zorgen dat haar dochter het dansen leert in een beschaafde omge ving en in een deftig gezelschap. Veel ouders denken dat een meisje van 15 jaar nog te jong is om dansen te leren. Dit is niet waar, immers hoe jonger deze rhytmische bewegingen worden aangeleerd hoe natuurlijker en gracievoller ze zullen uitgevoerd wor den. Het bezoek aan dancings moet echter ten alle tijde vermeden worden. TANTE DINA. (Alle nadruk ook gedeeltelijk verboden). oOo EEN RECHTSGEDING vol spanning en ontroering, boeiend van begin tot einde DE DERDE DAG oOo IN HET LEGER GOUDEN STER VOOR ONDEROFFICIEREN Volgens een verslag van de commis sie van Landsverdediging telde het Le ger, na de bevrijding, 2.400 hulpon- derluitenanten. Deze opdrachten werden verleend aan 'verschillende categorieën van per sonen (burgerlijke en militaire) ver zetslieden, politieke gevangenen, per sonen die konden bogen op roemrijke daden, of "die de wijk hadden genomen naar Belgisch-Congo, Groot Brittan- nië, enz. Van die 2.400 aangestelde officie- "en hebben er zich 1.563 candidaat ge steld voor de overgang- naar dc actie ve kaders, de anderen (594'Trans- taligen en 227 Ncdcrlandstaligen) vroegen hetzij' hun overplaatsing naar de reserve, hetzij de terugkeer naar het burgerleven, of nog hun wederopne ming in het kader der beroepsonder- officieren. Van de 1.563 candidaten werden er 1.132 aanvaard; 431 (290 Franstali- gcii, 141 Nederlandstaligen) werden afgewezen daar zc niet in de examens waren geslaagd. Sommigen 'zijn naar het burgerlijk icven teruggekeerd, anderen naar het kader der beroepsonderofficieren. Als antwoord op een vraag, gesteld dopr een lid van de commissie, wordt hieraan toegevoegd dat er van deze laatste categorie ongeveer 80 wegens arme Jan gewoonlijk vergat ik dade lijk weder alles, wat hij mij gezegd had; want natuurlijk, zodra ik ene mijner kennissen zag, dach ik er niet meer aan. En somtijds werd ik zelfs boos op mijn zoon. Ik herinner mij nog zeer goed, dal ik eens tot hem ge zegd heb Och, jongen, houd toch op met je praatjes; alleen aan mij en uw vader hebt gij het te danken, dat gij nu niet met opgeslagen hemdsmou wen aan den weg staat te werken. Het speet mij wel dat ik die woorden, had gesproken, voegde zij er bij, met een fraai geborduurde zakdoek een traan wegvegende, want ik ontdekte, dat ze hem veel verdriet veroorzaakten. Dit meisje i- hem volkomen gelijk; ik kan zien, dat zij niet op haar gemak is, als ik over die zaken begin te spre ken. Uw geld, mevrouw, heeft u in staat gesteld, uwe kinderen die voor delen te verschaffen, welke gij in uwe jeugd niet genoten hebt. Het is niet goed, al te gemeenzaam te zijn met ie der, dien men ontmoet. Gij moet daar om iets toegeven aan het gevoel van uwe dochter, antwoordde de baron; en daar hij gaarne van zijne onwelko me gast bevrijd wenste te worden, zei de hij tot Eduard Gij moest eens bellen om het gas te laten aansteken, dan kan Jakob met mij naar mijne kamer gaan. Ik zie het wel, mijnheer, gij zijt juist zoals ik; gij wilt het gas van de mensen sparen. Ik geloof niet, dat de Vermeulen's er zo over zullen dénken. Bij deze ^voorden begaf zij zich roemrijke daden benoemd werden tot adjudant- pelotonoverste» 62 hun ner waaronder 49 Transtaligen en 13 Nederlandstaligen,'zijn thans nog in dienst. De auteur van het voorstel wenst dat deze 62 adjudanten- pelotonover sten li opnieuw als reserveofficieren zou den opgenomen worden en dat ze hun gouden ster zouden terugkrijgen dat hun de gelegenheid zou geboden wor den bij hel Leger te blijven met de gewone 'bevordering: mogelijkheden der reserveofficieren. Het Departement van Landsverde diging verzet zich tegen dit wetsvoor stel o. a. omdat de aanneming van de ze officieren een ongunstige weerslag zou hebben op het statuut van officier. oOo NIEUWERKERKEN-BIJ-AALST- ZONDAG 4 MAART, opvoering in de zaal VOLKSKRING)) door de Da- vidsfonds toneelgroep van MEVROUW PILATUS spel in drie bedrijven door Willem Putman. oOor DE KLUCHT VAN DE BRAVE MOORDENAAR EEN SCHATERLACH KATHOLIEKE MIDDENSTAND, Giole Markt, 28, A-Jst MIDDENSTANDERS, AMBACHTSLIEDEN, NERINGDOENERS KENT GIJ DE VESTIGINGSEISEN VOOR UW BEROEP Komt allen naar de Massavergade ring. op DONDERDAG 22 FEBRUA RI 1951, te 7 uren 's avonds in de zaal MADELON, Grote Markt, Aaist. waar de Heer L' F. A. WUYTS, Secre taris van het Economisch en Sociaal Instituut voor de Middenstand zal 'spreken over «DE VESTIGÏNGSPOLI- TIEK ALLEN DAARHEEN IEDEREEN, WELKOM oOo>- IJZERBEDEVAART-FILMAVOND. De filmavond ,tei> bate van de her opbouw van de IJzertoren gaat door op DONDERDAG 1MAART te 19 u. 30 in de Stadsschouwburg, Vredeplein. Op het programma komen voor 1filmen over de Ijzerbedevaarten 1938 en 1950. 2) de film Vlaanderen, o welig huis si. Deze film werd tijdens het fes tival te Venelië bekroond met de eerste prijs in de reeks culturele filmen folklore en toerisme. Hij werd door de Federatie van Toerisme der provincie Oost-Vlaanderen bereidwillig tot onze beschikking gesteld. 3) de Rubensfilm van Stock-Hae saerts. Verder heeft Dr. Jef Rombauts er in toegestemd een korte spreekbeurt te komen houden. 1 Een puik programma, voorwaar Er zal een toegangsprijs gevraagd worden van 10 frs. om de kosten te dekken. Het eventueel batig saldo zal aan het IJzerbedevaartcomité overge maakt worden. naar het venster, alsof zij naar het strand wilde zien; maar eigenlijk was het nergens anders om, dat zij door vrouwelijke nieuwsgierigheid gedreven, bgeerig was te weten, wat de jonge Van Stralen toch wel achter dien schildersezel uitvoerde. .O, hoe prachtig! gij zijt zeker in vreemde landen geweest, mijnheer, an der-: kondt gij zulk een heerlijk land schap niet schilderen riep zij en be schouwde het stuk met ongeveinsde bewondering. Zij keerde zich om, maar haalde daardoor een paar schetsen, die tegen den ezel stonden omver. Hare onbe leefde nieuwsgierigheid spoorde haar aan, ook die te bezien; nauwelijks echter had zij de ene opgenomen, of zij riep uit Lieve tijd, dat is mijne Margare- ta Hoe zijt gij aan haar portret ge komen, mijnheer Van Stralen HOOHFDSTUK V. Nadat Vermeulen van Pater Kamps afscheid genomen had, sloeg hij het pad in naar ene kleine herberg, die op korten afstand van den weg stond. De eigenaar van de herberg stond be kend als iemand, die bij zijne hande lingen niet altijd met zijn geweten te rade ging, en was reeds herhaalde ma len in moeilijkheden geweest met ba ron Van Stralen, wiens eigendom hij niet met den nodigen eerbied scheen te behandelen. Ieder wist, dat David Smits niet in de beste omstandigheden verkeerde. Men vermoedde bovendien, dat hij niet geheel vreemd was aan' zekere T Men verzoekt ons het overlijden te melden van MIJNHEER HENRI HOFMAN echtgenoot van Mevrouw JOSEPHINE WELLEKENS, geboren te Aalst, de 12 Februari 1902 en aldaar godvruchtig overleden de 2 1 Februari 1951, versterkt door de H.H. Sacramenten der stervenden. De plechtige 'éjkdienst gevolgd van de begrafenis zal plaats hebben ZA TERDAG 24 FEBRUARI 1951, om 9 ~/i u. in de kerk van St. Jozef. De Vigiliën zullen gezongen worden Vrijdag 23 Februari te 5 /z u. Men vergadcre ten sterf huize Gent sesteenweg, 163, om 9 u. Vrienden en kennissen die bij ver getelheid geen rouwbericht ontvingen, gelieven huidige bekendmaking als dusdanig te aanzien. VERKEERSONGEVALLEN Van Eeckhout Maurits van Aalst had zijn personenauto geparkeerd op de Molendries ter hoogte van het huis nummer 20. Op zeker ogenblik werd zijn voertuig aangereden door de per sonenauto gevoerd door Den Haerynck Albert uit Ronse, dewelke van de Var- kensmarkt naar de St-Annabrug wilde rijden. Hierbij werden beide voertui gen beschadigd. De Rycke Juliaan uit St. Jans- Mo'enbeek reed met een autovrachtwa gen in de Nieuwstraat in de richting van de Grote Markt naar het Vrede plein. Ter hopgte van het huis num mer 6 kwam het tot een aanrijding met de personenauto toebehorende aan Lauwaert Lucien uit Ninove, dewelke er geparkeerd stond. Hierbij werd de auto van Lauwaert beschadigd. Van Stalle Petrus uit Aalst reed met een personenauto op de Parklaan in de richting van de Osbroekstraat naar het Park. Bij genomen aansluiting kwam het tot een aanrijding met de personenauto gestuurd door Scherens Alfons uit Brugge, dewelke in de rich ting van de Haring naar het Park reed. Beide voertuigen werden hierbij be schadigd. De Naeyer Paul uit Lebbeke had zijn personenauto geparkeerd in de Kattestraat ter hoogte van het huis nummer 47. Op het ogenblik dat hij met zijn voertuig wilde vertrekken en de rij geparkeerde auto's wilde verla ten, kwam het tot een aanrijding met de bestelauto gestuurd door Rodrigus Carolus van St-Niklaas, dewelke in de richting van dc Grote Markt naar de Esplanade reed. Beide voertuigen wer den hierbij beschadigd. Voor al deze ongevallen bestaat er verzekering en werden de nodige vast stellingen ter plaats door de politie vei richt. DE KLUCHT VAN DE BRAVE MOORDENAAR wordt opzevoerd door de Cstharin'sien oOo DIEFTE IN GROOTWARENHUIS V. C. uit Mollem werd in het groot warenhuis in de Kattestraat op heter daad van diefstal betrapt door één der verkoopsters. Bij nader onderzoek werd vastgesteld dat zij drie paar lede ren handschoenen en een paar nylon kousen in haar bezit had, die zij haar aangeschaft had zonder te betalen. Proces-verbaal werd ten hare laste op gesteld. soort van strafbare handelingen, maar zoals het gewoonlijk met dergelijke gevallen gaat, de mensen hoorden slechts de halve waarheid, en vertelden het overige er zelf bij. Van daar dan ook, dat, toen alles er in De drie Kraaien» (zo heette de herberg) beter begon uit te zien; toen het gehele huis eens goed gerepareerd werd; de waard ?ijn kaal zwart pak door een nieuw stel kleeren. verving, en alles met con tant geld bij den voornaamsten kleer maker in de naburige stad kocht; toen zijne vrouw in een nieuw groen-zijden kleed des Zondags naar dc keik ging, en in de week in mousseline voor de klanten verscheen; toen er verscheide ne nieuwe meubelstukken te voorschijn kwamen, dat toen de tongen der praatzieke vrouwen druk werk had den. Maar wat deze er ook van wisten te vertellen, het rechte bleef toch on bekend. De een wist te zeggen, dat David Smits van een verre bloedverwant ene rijke erfenis gekregen had een ander verhaalde, dat hij ene aanzienlijke som uit de loterij getrokken had, want het was niet onbekend gebleven, dat hij in den laatsten tijd zijn geluk had beproefd. Hierin stemden allen over een, dat hij eene groote som geld machtig geworden was; maar voor het overige 'bleef iedereen bezijden de waarheid. David Smits was de goede makker, de vriend én de vertrouwde bondge noot van Daniël Vermeulen, en diens betaalde spion. Hij werd rijkelijk be loond, omdat hij nauwkeurig alles na- ZAAL DERDE-3RDE CAFUCIENENKLOOSTER, AALST, ZONDAG 25 FEBRUARI, te 2 en te 6 J/2 u. geeft 't POPPENTHEATER .DE TROUBADOURS» twee voorstel lingen van DE WENSLANTAARN VAN JANTJE KLAAS, in 5 bedrijven Prijzen Volwassenen 10 fr.Kin deren 5 fr. DE KLUCHT VAN DE BRAVE MOORDENAAR in het Groen Kruis Zondag I I Maart Maandag 1 2 Maart Donderdag 1 5 Maart OQO- ZAAL BELFORT. TENTOONSTELLING JOS VAN SCHUYLENBERG Vanaf 18 Februari tot 3 Maart 195 I steil kunstschilder Jos. Van Schuylen- berg zijn werken ten toon. Deze Aalst- erse schilder, die Jarenlang in stilte werkte, brengt ons hier een zeer op merkelijke verzameling schilderijen.Bij de eeiste kennismaking kan men zich niet ontdoen van de frisheid van kleur die uit deze werken straalt. Hier is geen somberheid, geen grauw maar de levende kleur zoals zij steeds met voorliefde werd gebruikt door de rasechte schilder. En dat hij een gebo ren schilder is bewijst Van Schuylen- berg ten volle. Bij hem spreekt vooral de kleur en de synthese van verscheidene gevoels indrukken welke hij in zijn werken tracht weer te geven. Met opzet ver waarloost hij het detail, onbekommerd als hij is, om steeds de grondidee van een werk vooral te laten spreken. Hij is een oprecht schilder van het harde, brutale soort. Hij kiest de zijde der modernen, maar dan ook zonder enig voorbehoud. Geen enkele toegeving om het de toeschouwer gemakkelijk te maken wordt door hem gedaan, maar hij grijpt recht naar het hart voor wie zich enige moeite geeft om in het schil derij de mens te zoeken, zoals hij bij het opnemen van een schoonheidsin- druk voelde en dacht. Een grote verrassing waren dan ook voor de Aalstenaars de verschillende marines die Van Schuylenberg hier ten toon stelt. Bij ons weten is hij hier mede als Aalsterse jongere vrijwel de enige die ons werken van de zee bracht. Hierin toont hij zich van zijn sterke zijde. Met een minimum aan technische middelen tovert hij ons de zee voor in een golvende vloed van kleur, licht, zon. Plaatsruimte belet ons de aandacht te vestigen op zijn merkwaardige schil derijen die wij in de tentoonstelling mochten bewonderen. Wie zich voor de moderne kunstvorm, en dan spe ciaal voor de schilderkunst interesseert mag deze gelegenheid tct kennismaken met het werk van een veelbelovende kunstenaar niet laten voorbijgaan. Hij zal er een schilder leren kennen die ons een andere wereld leert ken nen dan deze van ons. Een wereld van schoonheid, vol licht en kleur. Een wereld waarin de kunstschilder Jos. Van Schuylenberg leeft en werkt, waarin hij steeds verder op zoek gaat naar datgene dat hem niet met rust Iaat, omdat hij een geboren kunste naar is: de schoonheid, deze subtiele edelsteen, waarvan hij ons in zijne schilderijen toch enkele facetten heefl laten zien en genieten. oOo DE KLUCHT VAN DE BRAVE MOORDENAAR LACHEN LACHEN LACHEN. ging, wat er op de 'buitenpaats voor viel; en dit was de reden, dat de za ken in «De drie Kraaien» zoo vooruit gingen. De goede Pater Kamps lag in diepen slaap gedompeld. Hij sliep gerust, want hij had den gehelen dag doorgebracht in werken van gerechtigheid en mild dadigheid, en zijn hart was in vrede met God en de mensen. Alles was donker en in rust in de kleine pastorie; maar in de verte zag men nog licht branden, in de gelagkamer van de herberg. Weinig dacht de eerwaarde priester er aan, dat de twee mannen, die daar zaten, nog in een druk ge sprek waren over hem en hetgeen hij verrichtte. Hij kon niel'ibevroeden, dat hij sedert zijne aankomst op Stralen- stein het voorwerp hunner gedachten was geweest. Het uiterlijk van David Smits was volstrekt niet innemend. Hij had een zeer groot hoofd, en zijne diep inge zonken oogen kwamen gluipend onder een paar zware, grijze wenkbrauwen te voorschijn. Er lag ene onheilspellende uitdruk king op 's mans gelaat, dat van tijd tot tijd een spottende glimlach vertoonde, waarbij hij dan de hoeken van zijn mond optrok, zodat hij altijd scheen te lachen over hetgeen men tot hem zeide. Daarbij had hii de onverdraag lijke gewoonte, gedurig de hand voor den mond te houden, als hij lachte, waardoor men onwillekeurig cp het denkbeeld moest komen, dat hij zich moeite gaf, om niet in een luiden spot lach uit te barsten. 't Vervolgt.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1951 | | pagina 3