Tocfibij kouil weereen warm bart!
Politiek Overzicht
DE GAZET
AALST
EN OMSTREKEN. V«rsthijat de Donderdag en Zondag van iedere week
st-Joris8traat« 25> Aa|st Tel. ar.24.114 P.C. ar. 281.79 - 13 Jaarg. 1,50 fr. 't Nr. Zondag 15 Januari 1956
Nummer 5
VOLKSE OPVOEDKUNDE
(Familiale Krortijk voor Opvoeding en Onderwijs.)
Het is weer een van die prachtspreu- GER OP DE STOEP STAAN DALN
ken van de Bond zonder Naam, een NODIG IS.
spreuk die duizenden wordt toegezon
den opdat zij in werkelijkheid zouden
omzetten wat hun gevraagd wordt door
hun bond...
Zij komt van pas voor deze maand
januari «Toon bij koud weer Uw warm
hart I
Wij hadden tot nog toe niet te kla
gen over dé kou Tot einde december
van het voorbije jaar is het een zachte
herfst geweest en een zachte inzet van
d« winter 't zou heel wat anders kun
nen wezen zijn.
Wij hebben allemaal de tijden ge
kend dat wij van in de maand septem
ber de kachel moesten laten branden
we hadden kou Nu hebben we enkele
koude dagen gekend rond Allerheiligen
en Allerzielen., en voorbij het gure we
der.
Doch de eigenlijke winter staat nog
voor de deur. De wezenlijke wintei-
maanden zijn de maanden januari en
februari.
En hebben wij dan niet verder nog
af te rekenen met de maatse buien en de
aprilse grillen. En een Vlaams spreck-
weerd zegt t einde van mei is 't einds
van de winter
De eerste dagen van dit pas ontloken
jaar waren wezenlijk winterse dagen
Sneeuw, scnerpe wind met winasioten,
sneeuwvlagen en regen... Daarom zegt
de'Bond zonder Naam ons deze maal
TOON HU KOUD YVELR
UW WARM HART
Koud weer is een kans om ons warm
i,harS—~te_. tonen. Wij kunnen nochtans
gans het jaar door ons warm nart to-
n.en, ook' al is de temperatuur niet koud.
Voor sommige mensen is ook de zomer
koud.., mensen die tekort nebben, men
■en die last hebben van ziekte, tegen-
slagen en al wat verder net werkenjne
leven zo al brengen kan... In die talrijke
levensomstandigheden kunnen wij,
allemaal, ons warm nart tonen; tonen
dat wij, begrijpend zijn, meevoelend.da,
wij in éen woord gezegd mens
aijn I
MENS zijn... Velen vergeten het
lomi, bizonder als zij een leidende po
sitie bekleden... In veel gevallen ge
beurt zulks dan nog bij mannen ol vrou-
wan die van «niets tot iets» gekomen
zijn, zoals de wijze volksmond net zegt...
Van dewelke moet gezegd worden
Zij zijn zeker Juin tijd vergeten, dat
zij' waren zoals wij... Het is spijtig dat
het moet gezegd worden, maar sommi
ge ((parvenusstinken van pretentie...
het woord is er uit! Het zijn beulen voor
hun onderhorigen, het zijn mensen die
enkel en alleen leven voor zich zelf, die
ach fcelf immer op het verhoog plaat
sen en de schijnwerper immer op nun
persoontje trachten te mikken,vergetena
dat zij, bij de wezenlijk verstandige, bij
d« edele mensen een toch pover figuur
slaan Als niets komt tot iets, kent
iet zich zeiven niet Dat soort mensen
moet eens even -de spreuk vani vandaag
diep overwegen toon bij koud weer...
uw warm hart. En vergeten wij niet,
dat in het werkelijke leven van alle da
gen dikwijls koud is voor velen en dat
wil dan op dat ogenblik door ons op
treden als «mens» moeten tonen, dat
wij. begrijpend staan tegenover allen
met dewelke wij leven moeten...
Bovengaaande heeft met de werkelij
ke koude, met de winterkoude, met de
sneeuw- en regenvlagen met de ijskoude
regen niets te maken.. Figuurlijk hebben
wij de inhoud van, de spreuk besproken
omdat haar inhoud van dat standpunt
uit gezien, draagt zowel in de zomer als
in de winter
Komen wij nu tot de werkelijke kou
de terug en onderzoeken wij de raad
dia oh® gegeven wordt, de vingerwijzin
gen die ons verstrekt worden om wezen
lijk bij guur, koud winterweer ons warm
hart te tonen
KOUD WEER IS EEN KANS OM
UW WARM HART TE TONEN
Tal van gelegenheden worden ons
■dagelijks geboden, bij koud weder, om
•ons warm hart te tonen. Luister maar
of liever lees
MAT DE MENSEN NIET LAN-
De regen kletst tegen de ruiten. Er
wordt gebeld. Laten wij de persoon die
belt, de bakker, de melkboer, de been
houwer of wie het ook zij al was het
de bedelaar die wekelijks om zijn aal
moes komt niet lang aan de deur
staan in, die kletsende regen... Laten we
ons warm hart tonen... Vlug de deur
openen en met een vriendelijk woord
dat klinkt als «slecht weer, he man! En
gij moet daar zo maar door De bak
ker, beenhouwer of wie het ook zij,
vriendelijk begroetend zal aanvoelen
dat wij met hem als medevoelen hoe
hard het regent Dat kpst toch niets
en wees er zeker van, het is als een zalf
op een wonde
GUN EEN REIZIGER WAT WARM
TE VAN UW KACHEL.
«Och, daar is die zeveraar weer
....Woorden door ons zelf gehoord in
een magazijn waar een handelsreiziger
zijn, waar kwam aanbieden... Buiten
waaide de wind... 't Was ijskoud. Dt
man was heel zeker reeds vroeg op de
been. om den brode... En, van achter de
toog, dicht bij de ronkende kacnel die
een weldoende warmte verspreidde in
gans de ruime winkel, wist «madame»
die handelsreiziger, vader van een tal
rijk gezin misschien, te betitelen als
«zeveraar»... We beten ons op de lip
pen en zegden Och, madame, 't is
al erg genoeg als ge zo uw brood moet
verdienen
De man was toch binnen. Een vrien
delijk woord zou hem wellicht zo aan
genaam zijn geweest als een bestellin;
Waarom die reiziger niet aangesproken
als volgt «Wel wel. wie daar is! En
door zó'n wéder 'Wat zijt U één flinke
kerel Kom, zet u bij de kachel, over
enkel ogenblikken ben ik vrij en te uwer
bescnikking»... Zodoende zou die «ma
dame», die maar al te gemakkelijk haar
brood verdient, haar warm hart hebben
getoond bij dit gure winterweer.
Mens zijn.., mens zijn., meevoelend,.
Zich immer in de plaats stellen der an
deren.. en dan handelen
IS ER GEEN KOPJE KOFFIE VOOR
DIE WERKMAN OP STRAAT
Gij en ik, wij allemaal hebben reeds
werkvolk aan huis gehad. Ons moeder
der de vrouw is er niet over te spreken,
niet over dat werkvolk maar over 'tgeen
vuil maken,» zoals zij dat noemt l
Allemaal waar, doch kappen zonder
stof te maken gaat niet hoor En za-
;en zonder zaagmaal gaat ook niet
Begrijpend staan tegenover iedereen.
Als er werkvolk is en 't is koud, laat
de jongens dan hun botterham in, de
keuken opeten, en schenk ze een kop
warme koffie in.
En als mijnheer thuis is., zal hij ze
wellicht een sigaret of een klein sigaart
je ven om op te roken op zijn ge
zondheid.. Dat is oite warm hart tonen
en meteen wat zon en warmte bren-
;en in het gemoed van die werkman.Dat
is kristelijke naastenliefde omgezet in
daden
OVERCOMPLETE DEKENS, VES-
l'EN, 1 "RUIEN EN WARM ONDER
GOED GEEFT U AAN MENSEN
IN NOOD I
Dat hoeft geen commentaar. Enkel
dit ln elk huis wij zeggen wel in
ELK huis is dat te vinden, dus ook in
net mijne, ook in het uwe.. Toon,, van
daag nog, uw warm hart bij deze koude
dagen, met dat overcomplete, met dat
gene wat gij niet meer draagt te bezor
gen aan «mensen in nood»...
EEN WARM HART... WORDT
OMSTRAALD DOOR DANK
BAARHEID
Lezen wij allemaal "t slot van een
brief toegezonden aan, een mens met
een Warm hart
Die woorden klonken me als een
zoete melodie in de oren.. Het leven is
niet zo eenvoudig als men over bitter
weinig geld heschikt..
Hoe kan ik U naar waarde danken
voor al wat U deedt voor mij Ook
voor de waarderende woorden die U
steeds hebt voor de persoon van mijn
vader zaliger U raakt in mij het diepst
en teerst wat ik bezit: de gedachtenis
aan mijn, goede vader. Daarvoor ook
stuur ik U de verzekering van mijn, zeer
gevoelige erkentelijkheid...
OPVOEDER.
BRIEF UIT CANADA
Reisverhaal van Pater
Cypriaan Verhulst.
St. Boniface, Woensdag 3 janu. 1956.
BESTE STADSGENOTEN,
Ik heb u mijn hele reis naar Canada
en naar St. Bonifa e, mijn verblijf
plaats verteld. Nu wil ik u iets vertellen
over de eerste indrukken in Canada.
Gedurende de reis vein Toronto naar
Winnipeg (een reis van een goede 200U
kilometer) had ik het meegemaakt hoe
de natuur stilaan van uitzicht verander
de en van een land vol leven waren wij
in een woeste en onherbergzame streek
gekomen.
In Quebec en On'ario was de tempe
ratuur zacht geweest. Nu was ik, mij
docht, in het land van de eeuwige
sneeuw.
Toen ik in Winnipeg aankwam lag
de sneeuw er een halve meter hoog in
de straten en de thermometer wees twin-
raden onder zero. Pater Pieter
vertelde mij in de auto waarmee hij me
naar St. Boniface voerde Het is 33
jaar geleden dat er rond deze tijd van
het jaar 15 November) reeds sneeuw
lag.» Maar dat maakte mijn rekeninj
niet. wat er andere jaren voorgevallen
was, kon me geen snars schelen. De
kwestie was dat de sneeuw er lag. En
eens dat de eerste sneeuw gevallen is
ligt hij er tot het einde van de winter
ttz. tot einde Maart, begin April. Dan
smelt hij en komt de grote dooi. Op
een paar dagen tijdsis al de sneeuw
Verdwenen. De rivieren kunnen het
overvloedig water niet slikken en dan
hoort men in de diepere streken
overstromingen.
In het jaar 1951, stond meer dan de
helft van St. Boniface onder water. Na
tuurlijk ik was er geen getuige van. Maar
de mensen zijn nu nog altijd onder de
indruk van die verschrikkelijke natuur-
j> en reeds, zo^rj' lib-wefLb^ver-
haal me verteld datTvhet wel precies
zelf beleefd heb.
Dus de Red River (Rode Rivier) was
builen haar oevers getreden. Hele rijen
huizen werden weggespoeld en dreven
eg. De huizen zijn hier meestal van
hout gebouwd. De mensen beleefden
hier een reeks kwade dagen die veel ge
lijkenis veertoonden met de vlucht in
ons land in 1 940. Langs de pastorij die
ik nu bewoon zag men eindeloze kolon-
nen vluchtelingen: alles wat ze konden
meedragen hadden ze op k ami ons en
karren en auto's geladen. We nodigden
uit om binnen te komen, vertelde me
Pater Pieter, maar ze hadden de aan
rollende en alles meeslepende vloed van
het water gezien en een grote angst
stond in hun ogen te lezen: ze wilden
voort, ze voelden zich nog niet in veilig
heid.
Verkleund van koude zaten de kin
deren boven op de pakken en weenden.
Honderden, ja duizenden zouden nog
door de vloed en de dooi uit hun hui
zen worden verdreven.
Dan kan men begrijpen dat de men
sen van St. Boniface met schrik nu in
de dagbladen lezen dat het 33 jaar ge
leden is dat er nog zoveel sneeuw geval
len is als dit jaar.
Van nu af weten ze met zekerheid dat
dc rivieren met de grote dooi het water
niet zullen kunnen slikken en dus... ma
ken ze zich. reeds van nu af gereed voor
de komende overstroming. Die zal in
Maart of April plaats vinden.
Nu zal ik u iets vertellen over het
stadje zelf. St. Boniface is een voorstad
van de grote stad Winnipeg (een eent-
Indiaanse naam), zoals Anderlecht een
voorstad is van Brussel. Toch. zijn het
twee steden met eigen bestuur en eigen
denkwijze. Een woord uitleg zal het
klaarder maken.
In Winnipeg wonen ongeveer een
half miljoen mensen, de voertaal is er
Engels. Maar men hoort er wel een vijf
tigtal talen spreken want Winnipeg is
een immigratiecentrum bij uitstek.
Rond Winnipeg en St. Boniface lig
gen grote fabrieken en uitgestrekte
farms (boerderijen) Als ik door mijn
venster kijk zie ik tientallen van zwaar-
rokende fabriekschouwen. Ik zie ook
veis graanelevators. Want het vele
graan van de omstreken wordt hier ge
malen en naar Europa gestuurd. Door
dat de stad floreert is er veel nering en
tering. Alle stielen zijn hier vertegen
woordigd: ieder die zijn stiel kent (ge
lijk dewelke) en werken wil kan in Ca
nada leven en groot geld verdienen. Er
zijn Wier genoeg gewone werklieden die
15 tot 20 dollar per dag verdienen.
(Een dollar is gelijk aan 52 belgisch«
iranken). Ik zal een speciaal artikeltje
schrijven over het leven van de door
snee burger en werkman in Canada,
want het is niet al goud wat blinkt. En
ik zou het op mijn geweten niet willen
iemand aan te zetten om naar Canada
te komen die het zich nadien bitter be
klagen zou.
Laat ik nu voortgaan met de beschrij
ving van de localiteit. Alle soorten van
volk lopen in de straten van Winnipeg
.ond: Joegoslaven, Oekraïners, Russen,
Hongaren, Duitsers, Fransen, Koreanen
hinezen, Japanezen, etc. Men heeft er
dan ook zoveel godsdiensten als er ta
len zijn. Winnipeg staat vol kerken toe
behorend aan diverse sekten. Toch
heerst er goede verdraagzaamheid on
der h«t volk en dit komt omdat hier
;een broodnijd bestaat.
Ieder die werken wil verdient hier
;oed zijn. brood. Maar de mensen leven
aier naast elkaar. Ze interesseren
WEDUWEPENSIOEN
ZELFSTANDIGEN PAS
VANAF 65 JAAR
Dc kamercommissie voor de Midden
stand heeft Woensdag de laatste h»niÉ
gelegd aan de herziening van hét web
ontwerp over de pensioenen der zelf
standige arbeiders.
Minister Bossaert diende opnieuw
zijn amendement in om het voorlopig
pensioen van 9.000 fr. voor weduwe»
van 60 tot 65 jaar, af te schaffen.
Dinsdag had de minister dit al ge-
vraagd, maar op aandringen van de C,
V.P. was hij bereid met de minister v*a
Financiën te gaan praten voor h»t be
houd van dit pensioen.
Naar verluidt kreeg minister Bossaert
van: zijn kollega Liebaert bevel hét
amendement te doen goedkeuren, wat
dan ook is gebeurt.
De WEDUWEN ZULLEN DUS PAS
zich VANAF 65 JAAR EEN PENSIOEN
ONTVANGEN, alhoewel minister Bos-
niet aan eikaars leven.
Zo is het niet in St. Boniface. Hier saert oorspronkelijk de ouderdom van
neeft men te doen met een meer autono- 60 jaar had voorzien,
me bevolking. De voertaal is hier Frans. 1 Op bevel van de minister van h»
St. -Boniface heeft zijn eigen bisschop cië had hij nadien voorgeste e e
en zijn eigen geestelijkheid. Het diocees nitief pensioen pas op 3 Jaar te Seyen*
neeft zijn naam te danken aan een ne- maar inmiddels een voor opig pensioen
derzetting van. duitse soldaten een eeuw te geven. Ook dat tnans vervallen,
geleden. Want St. Bonifatius is de pa- Daarentegen aanvaardde de links*
troon van Duitsland. Welnu dat is iets meerderheid wel een amendement va»
de socialist Deruelles, bepalend dat dfc
eigenaardigs: de meeste inwoner» van
St. Boniface zijn van Franse oorsprong,
vandaar dat de voertaal Frans isen hun
patroon is de patroon van Duitsland.
De Franscanadezen van St. Boniface
moeten nochtans dezelfde verbeten
strijd voeren voor hun taal, als wij
Vlamingen in ons eigen land. Stilaan
komen er meer en meer Engels spreken
de families naar St. Boniface over.
St Boniface telt ongeveer 50.000 in
woners en is vani Winnipeg gescheiden
door de historische Red River (Rode
4? --W-U- --an hevnllring in
net dooiseizoen. Maar deze rivier i»
vooral gekend om de grote rol die hij
;espeeld heeft in de oorlogen tussen
blanken en Indianen in de tijd van de
eerste inwijkelingen.
Toekomende week, als het Gode be
lieft, vertel ik iets over de immigratie
naar voordelen en nadelen.
'T VERVOLGT
weduwe haar pensioen verliest bij her
trouwen, maar het behoudt, als zij zon
der meer met een man gaat samenleven.
De linksen verwierpen een amende
ment De Saeger, om de vrijverzekerden
dezelfde gunstige voorwaarden in zakt
onderzoek naar de bestaansmiddelen t«
geven als de zelfstandige arbeider». Q«t
voordeel zou te veel kosten zei minister
Bossaert.
oOo-
LENING
TOT WEDEROPBOUW
TWEEDE SNEDE
Bij de 362 trekking van de Wed«-
opbouwlening (Tweede groep) is
Woensdag een lot van I millioen geval
len op obligatie reeks 5158 nr. 848 eu
een lot van 500.000 fr. op obligatie-
reeks 61 75 nr. 13.
De andere obligaties van die reek««m
zijn uitgetaalbaar aan 1.000 frank
I
IIIIIIIIIIIIIIH!
Te Saarbrucken werd dr. Hubert zouden de Algerijnen over dezelfil®
Ney, leider der pro-duitse C.D.U, tot reenten en plichten beschikken als Je
Franse burgers en zouden de verkie-.
zingskriminaties tevens uitgeschakeld
worden. Verder zou de advizerende Al-
gerijse assemblee ontbonden wordeQ,
en de Algerijnse deelneming aan Je
Franse nationale assemblee toenemen.
Dit plan zal nu door de nieuwe met i-
derheid in de Nationale Vergaderii g
uitgevoerd moeten worden.
Terwijl Frankrijk alles in het weik
stelt om de ongunstige toestand in Alge
rië te doen opnouden blijven de terrp'
risten ook niet bij de pakken nerzitteo.
Volgens de jongste berichten is sin<L
Zondag jij. de terreur in hevigheid toe
genomen, de incidenten volgen zich
steeds sneller tempo op, en meer en
meer en meer Algerijnse stadspersonali-
teiten gedwongen door terroristische
bedreigingen nemen ontslag. Dit alles
niet van aard om de reeds grote verwar
ring in de administratieve diensten te
doen ophouden.
hoofd van de nieuwe Saarlandse
ig verkozen.
Bij de stemming verklaarde hij een
politiek te zullen voeren waarvan het
hoofddoel zal zijn de hereniging van
Saarland met Duitsland te bewerken.
Dat dr Ney die hereniging niet over
haast en met geweld doorvoeren wil
blijkt duidelijk uit een zijner verklarin
gen «De ekononmische banden mei
Frankrijk kunnen en mogen niet door-
ehakt worden als de gordiaanse knoop.
Wij zijn helemaal niet van plan het
moeilijk vraagstuk van de wijziging in
de Saarlandse economie -door een plo.
selinge koerswijziging op te lossen.
De nieuwe Saarlandse minister drong
erder aan op een hervatting van de
Frans-Duitse besprekingen en vroeg
hierbij dat zijn regering niet alleen ge
raadpleegd maar ook bij eventuele be-
lissingen betrokken zou worden.
Op kultureel gebied zullen volgens
di Ney de Saarlandse scholen terug het
Duits onderwijs op de voorgrond stel
len, wat als direkt gevolg zal hebben
dat de leerlingen, die tot nu toe van ir.
de lagere klassen verplicht waren Fram
te lezen, van deze verplichting ontsla
an zullen worden.
Het succes van het Franse eenheids
commando in het Auresgebergte heeft
de Franse ministerraad er toe aangezet
ook in Kalibië, een landstreek vani Al-
gerië, een dergelijk burgerlijk en mili
tair eenheidscommando in het leven te
roepen.
Eerste minister Edgard Faure, heef:
in de ministerraad uitvoerig de beslui
ten waartoe gouverneur-generaal var.
Algerië, Jacques Soustelle gekomen is.
uiteengezet.
Naar uit die besluiten blijkt is Sous
telle een volledige integratie van hel
grondgebied gunstig gezind. Daardoor
In Jordanië werd een nieuwe regering
opgericht, met als hoofd Samir el Rifai.
die van, koning Hoeissein de opdrachi
v-'ottelijkheid en orde in Jor
danië te herstellen.
Deze regering is de vijfde in nauwe
lijks een maand: tijdsverloop gedurer-
de hetwelk Groot-Brittaniê alle, in hei
werk heeft gesteld om het Jordaanw
volk er toe te bewegen tot het pakt van
Bagdad toe ,e „eden. De vorming
kabinet ts de nasleep van de
geweldige incidenten die zich geduren
de het week-end hebben afglspeeld en
schijnt de orde en rust in Jordanië ge
deeltelijk te hebben hersteld. Dadelijk
na de eed-aflegging verklaarde de nieu
we eerste minister dat zijn poljti.k g,.
leid zou worden door nauwe v.iend
schapsbanden met de Arabische zuster-
nalies en drukte hij zijn vertrouwen ui>
m de vaderlandsliefde en samenhorig-
neid van zijn, landgenoten. H. D, V
