DE WINDROOS
RUBRIEK VOOR
KUNST- EN GEESTESLEVEN
DE TAAK VAN HET UNIVERSITAIR
ONDERWIJS.
De universiteit heeft als eerste opdracht:
een leerschool te zijn voor durvend, per-
soonlijk en onbaatzuchtig wetenschappelijk
denken. Van zodra men dit ideaal verge
lijkt met bepaalde toestanden zoals we die
aan onze universiteiten kennen, springen
onmiddellijk volgende tekorten in het oog.
(1). Men doet vooreerst te veel beroep
op de reproduktiemogelijkheden van de
student. Men varlangt op het eksamen zo
nauwkeurig mogelijk te horen wat men ge
durende het jaar gezegd heeft. Men be
schouwt de studenten te veel als te vullen
vaten, als levenloze reservaten, als dode
recipiënten. Heel wat professoren herhalen
gedurende het jaar tot in den treure dat ze
erop vertrouwen dat de toehoorders het
vernomene persoonlijk zullen uitwerken,
maar op het eksamen waarderen ze slechts
dat ze het geïnvesteerde kapitaal terug
krijgen, de opgegraven talenten terugzien,
het geregistreerde in dezelfde volgorde ho
ren.
(2.) Er is ten tweede, wat ik geneigd ben
te noemen, de lafheid van een verkeerde
visie op de beschavingsgeschiedenis. Men
legt een onverantwoord misprijzen aan de
dag voor de eenzijdigheid van bepaalde
systemen. Dit misprijzen werkt aansteke
lijk ofc de kritiek waaraan men die syste
men meent te moeten onderwerpen. Men
doodt de bewondering van de student voor
de meest frisse wetenschappelijke inzich
ten en weet slechts een apatisch seepticis-;
me in de plaats te stellen.
(3). Van de andere kant, namelijk van
die van het grenzenloos geloof in de com
munis opinio, dreigt nog een derde gevaar.
Opgenomen als ze zich weten in een hyper-
demokratisch tijdsbestek gaan ook bepaal
de wetenschapsmensen zweren bij het
meeste aantal stemmen. Wat verschillende
geleerden van. elkaar afschrijven, de groot
ste gemene deler, dat is de waarheid. Wat
daarboven uitsteekt, wordt met de haag
schaar van een zo geprezen, voorzichtige,
meestal doorzichtige, bijna altijd kort
zichtige middelmatigheidsdrang afgeknipt.
(4). Er is, ten vierde, de nefaste invloed
van de onrechtvaardige kritiek. Hoe dik
wijls gebeurt het niet dat in de samenvat
ting van een bepaalde teorie alleen die
elementen worden aangeduid tegen dewel
ke men iets kan inbrengen. Men heeft zijn
argumenten klaar en men versmalt de ge
wraakte teorie zodanig dat men ze met een
handomdraai meent te kunnen weerleggen.
Daar waar het erkennen van de waarde
van de tegenstander toch de eerste voor
waarde is tot het tot stand komen van het
wetenschappelijk dialoog.
(5). Ten vijfde is er dan nog het on
begrip voor eigen vooroordelen. Hoe zei-
derf hoort men een Prof slechts spreken
over de beperktheid van zijn stellingname.
Zeker, in het wetenschappelijk werk dat
hij publiceert, zal hij eventuele critici te
gemoetkomen door eer herhaaldelijk op te
wijzen dal zijn arbeid slechts een bijdrage
is, slechts een cf ander aspekt weergeeft,
niet volledig is en dies meer. Maar van zo
dra hij in de klas komt legt menig prof
zijn minderwaardigheidskompleks af
verkondigt hij ex cathedra zijn alles om
vattende inzichten. Sommige profs gaan
zelfs zo ver dat ze weigeren bepaalde ver
gissingen te erkennen, ook al sleurt een
student er alle mogelijke hulpmiddelen bij
die de betrouwbaarheid van oordeel ten
overvloede bewijzen. Ook hier dient erop
gewezen dat men ophoudt wetenschappe
lijk te zijn in een of andere uiteenzetting,
als men zijn feilen niet erkend.
Ten aanzien van deze vijf tekorten (er
zijn er nog meer, we noemen slechts diege
ne die ons het meest opvielen) dient men
zich rekenschap te geven
1. van de noodzaak de persoonlijke vin
ding en de persoonlijke terreinverkenning
opnieuw en oprecht te waarderen;
2. van een schrijnende behoefte aan be
langstelling voor de geschiedenis als een
aanmoedigend hulpmiddel voor verder
onderzoek;
3. van de sanerende invloed die kan uit
gaan van een hernieuwde twijfel aan de-
gemeenplaats;
4. van eenheid die vereist is voor de stel
lingnamen van anderen;
5. van de zo nodige durf zijn persoonlij
ke vooroordelen te erkennen.
WAT BETEKENT DIT NU. MEER
KONKREET
1. Dat er meer aandacht moet zijn voor
persoonlijk werk. Om het persoonlijk werk
mogelijk te maken is het nodig dat er zeer
vroeg een differentiatie intreedt.
2. Dat de lessen in speciale geschiedenis
beter moeten uitgebouwd worden.
3. Dat meer belang dient worden gehecht
aan het feit dat een student (indien dit
enige kans heeft) kan verdedigen, dan aan
zijn eventueel grenzeloos en onverstoor
baar vertrouwen in de hem voorgehouden
teorieën.
4. Dat een. student meer en meer moet
beschouwd worden als een medewerker.
Als men tot enig ploegwerk wil komen, dan
moet de wederzijdse eerbied tussen prof
en student toenemen.
5. Dat de student er voortdurend moet
van overtuigd worden dat de eerste vereis
te tot grondig werkei s de beperkingen
zien van zijn standpunt, wel wetend dat
geen enkele vooruitgang mogelijk is zonder
bepaalde vooroordelen.
G. CAMPHORST.
C. V. P. AALST.
Op Donderdag 26 dezer richt de C. V. P.
een belanrijke voorlichtingsavond in,
waarop alle belangstellenden zijn uitgeno
digd.
De plaatselijke voorzitter Mter G. Claus
zal handelen over «Wat er zoal ter spra
ke komt bij het verdwijnen van de burge
meester
Oud-Minister Moyersoen zal de gevol
gen van de wet Collard voor het vrij on
derwijs in onze stad uiteenzetten.
Deze vergadering gaat door in het
GROEN KRUIS te 20 uur,
huist de beslistheid van de Xaveeren,waar
mee ze destijds, ondanks alles, haar René
volgde en nu als moeder haar zoon de les
zal spellen.
Jongen, ge doet mij en vader ver
driet.
Waarmee, moeder
Ik wil u niet verwijten dat ge ons i
waarloost. Gij hebt misschien te veel werk.
Maar de kerk, jongen Ge zijt er in drie
weken niet meer in geweest
Ja.
Aldegonda wil niet vragen waarom. Ze
begrijpt, dat de geheimzinnigheid van Bru
no in verband staat met zijn verzuimen
van de H. Mis.
Zo hebben wij u toch niet opge
bracht
Waaraan ge denkt, zegt Bruno wreve
lig en bekijkt haar onthust, wijl ze kort en
streng voortgaat
Luister, Bruno. Ge zijt nu wel 'n kop
groter dan ik en gij zijt daarbij 'n hele
mijnheer, 'n dokter, maar gij blijft de
zoon en ik de moeder en zolang ik leef, zult
ge mij niet ontgroeien.
Daar denk ik zelfs niet aan, maar ik
kan toch niet naar de mis gaan tegen mijn
zin
Vrees God en leef zoals wij u hebben
grootgebracht.
Maar, moeder, ik kan toch niet... Hoe
zou ik het zeggen 'n Mens eet toch niet
tegen zijn zin
Toch... misschien wel met moeite.
Z. E. PATER MOYERSOEN
TERUG IN HET LAND.
Wij vernemen dat Z. E. P. J. Moyersoen
verleden zaterdag te Napels geland is, ko
mende uit Indië.
Zijn vader, Baron Moyersoen, is hem
daar te gemoet gegaan.
Pater Moyersoen zal een paar weken in
Rome verblijven en dan naar België afrei
zen, om er enkele maanden te vertoeven.
Men weet dat onze stadsgenoot de (ver
ste is van de Jezuitenmissie te Ranshi de
sie van E. P. Lievens Een maand ge
leden werd deze missie als een zelfstandige
provincie van het Gezelschap van Jezus
opgericht. Pater Moyersoen is er de eerste
provinciaal van.
We heten onze stadsgenoot op voorhand
welkom.
oOo
IN MEMORIAM
CLEMENT DE VLEESCHAUYVER
Voorzitter van de Bond der Geteisterden.
Tussen de titels die de achtbare aflijvige
voerde was deze van Voorzitter van de
geteisterden wel de sympathiekste. Hij
droeg hem met liefde omdat hij daardoor
in de mogelijkheid was gans belangloos
hulp te kunnln verlenen met raad en met
daad.
Waar de wet op c'e oorlogsschade die
verre van volmaakt is, groot nadeel be
rokkende aan de geteisterden is M. De
Vleeschauwer bijgesprongen om zijn rijke
gaven van doorzicht, van nauwgezetheid
en van rechtvaardigheid, kwistig aan de
benadeelden uit te delen.
De leden van den Bond die reeds zoveei
verloren hadden aan Voorzitter O. Ghee-
raerdts z.g. en ook aan dhr. Michel Ernst
pas overleden, zijn diep getroffen door het
verscheiden van voorzitter De Vleeschau
wer.
Zij bieden aan zijn kinderen hun innige
gevoelens aan van kristelijke deelneming
en verzekeren hen dat zij, en zijn honder
den die genoten hebben van zijn wijze
raad, van hem de beste en dankbaarste
herinnering Zullen blijven behouden.
Van wege het secretariaat
van de Bond.
-oOo—
STAD AALST.
1" REEKS ZOMERCONCERTEN 1956.
Door het Feestcomité werden, in verband
met de l,te reeks Zomerconcerten 1956,
reeds volgende datums vastgesteld
30 April (Meiavond) fanfare Hand
aan Hand».
9 Mei (Rerum Novarum) fanfare «Kunst
en Vermaak».
Deze concerten zullen gegeven worden
op de Grote Markt, telkens te 20 u. 30.
De datums der andere zomerconcerten
zullen later worden bekendgemaakt.
HET FEESTCOMITÉ.
©S©*©©©©®©©©®©®©©©®®©®©©©©®®®®'
Anders sterft hij, zegt ze eenvoudig.
Ge begrijpt me niet.
Mogelijk. Ik heb u gezegd wat ik u te
zeggen had. Gij kent uw plichten.
Deze strenge woorden en zijn enig ver
weer «Ge kunt me niet begrijpen,» blijven
na Aldegonda's vertrek in zijn hoofd zin
deren. Hij kan en wil niet spreken over de
teleurstelling van zijn leven, die hem ver
bittert en de kasteelbewoners doet haten,
en dat God had moeten verhinderen dat de
roeping van twee mensen niet kon gevolgd
worden. Doch de Voorzienigheid heeft met
zijn mislukte liefde geen uitstaans. Hij kon
Liliane niet volgen, omdat zij het niet wil
de. Hij wil niet meer redeneren en luistert
slechts naar de verbitterde opwellingen
van zijn ziel. God had moeten beletten, dat
zij de roeping, die Hij in haar ziel legde,
niet volgde.
Bruno's verdere leven is een voortdu
rend sterven. Het is een vruchteloos wach
ten op de medicijn die hem kan genezen,
doch onbereikbaar is. Hij mag zelfs niet
hopen op genezing.
In geweten en volgens zijn godsdienst
mag Bruno Liliane niet meer begeren,
maar hij verlangt naar haar en naar 'n
wandeling op den Sparberg, waar hij haar
met al de onstuimige kracht van zijn ziel
wil kussen, ofwel naar den dood. Hij mag
ook geen zelfmoord plegen. Wat moet hij
doen Een revolver tegen zijn slaap plaat
sen en hem afvuren ofwel verlangen naai
de vrouw van een ander Wat kan hij met
V. E. V. OVER TEXTIELPROBLEMEN
TE AALST.
Zaterdag hielden de h. Meerseman, di-
rekteur van de Federatie van de Belgische
Textielnijverheid en dhr Leymena, eerste
handelssekretaris van de legatie van Indo
nesië, een causerie voor het V.E.V. Gewest
Aalst.
Voorzitter h. Jan De Schrijver betreurde
de geringe belangstelling van de betrokke
nen, waarna dhr De Stobbeleir, voorzitter
van het Ekonomisch Ijureel van de stad een
beeld ophing van de téestand: Sedert 1947
zegde hij onder meer verminderde de
textielnijverheid met 34 eenheden in de
stad. Het aantal arbeiders verminderde
met 731.
De h. Meerseman schetste dan het belang
van de textiel en van de uitvoer van deze
sektor in het kader van de nijverheid ii
het algemeen. «Onze uitvoer zegde hij
0 m is kwantitatief niet verminderd te
genover het vooroorlogse. De prijzen zijn
echter ongunstig. Dat is de oorzaak van de
krisis in deze sektor. De toestand hangt
niet zozeer af van de regeringen, maar van
een doelmatige leiding van de ondernemin
gen, wat niet wegneemt dat er in de han
delsakkoorden een ruimer aandeel moet
weggelegd voor de textiel.
De h. Leymena onderstreepte het aard
rijkskundig en ekonomisch belang van In
donesië, voornaam afnemer van Belgische
textielprodukten. Hij drong aan op degelij
ke en goedkope waar en legde de nadruk
op het belang van eigen vertegenwoordi
gers in zijn land.
Tot slot lichtte de h. Stappers, afgevaar
digde beheerder van V.E.V.de doelslellin
gen van het Verbond toe.
8M05S««««9«5«»9555555S«55S595!
zijn zondige gedachten in de kerk doen
Om een oplossing en troost smeken Hij
gelooft niet meer aan 't gebed. De Voor
zienigheid bekommert zich niet om 'n lief
dezaak, alhoewel ze voor hem 'n kwestie
van leven en dood is. Hij wil Lilrane ha
ten, doch kan niet en heeft zelfs wroeging
om zijn «willen».
En zijn ouders Zijn gedrag bedroeft
hen.Voor hem is het slechts 'n kleine opof
fering zijn moeder terwille te zijn en naar
de kerk te gaan. 't Is ten slotte zijn gewe
ten ontlasten door zijn gewilde koppigheid
te bedwingen.
Den volgenden Zondag gaat hij naar de
hoogmis en vandaar zal hij samen met zijn
vader naar het Bietenhof gaan om er den
namiddag door te brengen.
In de kerk kijkt hij onwillekeurig naar
de stoelen van 't kasteel». Verlamd en ge
fascineerd voelt hij zelfs zijn hart niet
bonzen. Hij ziet slechts één persoon Li
liane. Hij kan er den blik niet van afwen
den.
Het jonge echtpaar keerde gisteren onver
wachts laat in den avond van de huwe
lijksreis uit Nizza terug. De ouders keken
zeer verwonderd op. Zij dachten namelijk
zoals het trouwens afgesproken was,
dat hun kinderen den winter in het Zui
den zouden doorbrengen. Liliane kon het
echter in het buitenland niet uithouden
en verlangde naar huis.
De wittebroodsweken zijn nu voorbij.Het
burggrafelij k gezin bewoont de rechtervleu
C.V.P.-JONGEREN
ARRONDISSEMENT AALST
Het arondissementeel Bureau kwam op
21 april te Aalst bijeen onder voorzitter
schap van F. De Sutter.
De besprekingen waren hoofdzakelijk
lewijd aan de uitbreiding der C.V.P.-Jon-
;erenwerking. Verslag werd uitgebrach
over de toestand in St-Maria-Oudenhove
ilaaltert. Lede. Denderleeuw. Herzele er
;t-Lievens-Esse. In de meeste dier gemeen-
en is het terrein gunstig voor het oprich-
:en van een Jonge Ploeg, en zal het nodigt
jedaan worden opdat zo gauw mogelijk to
oen regelmatige werking zou worden over
gegaan.
Besloten werd op 27 mei te Aalst een
arrondissementele vergadering te houden
.vaarop alle bureauleden der bestaande
Jonge Ploegen zijn uitgenodigd en waai
/ooral richtlijnen zullen worden gegeven.
Het Arrondissementeel Bureau spra"
tijn voldoening uit over de flinke deelne
ning van het Arrondissement aan de Na-
ionaie Ontmoetingsdagen te Antwerpen.
Tenslotte was er een oproep opdat aan-
:tonds zou worden aangevangen met het
met het abonneren op het Tijdschrift der
longeren.
oOo
I.M. van ONDERLINGE BORGSTELLING
VOOR
KRED3ET AAN DE
MIDDENSTAND
ARBEIDSTRAAT, 67, AALST.
AGENTSCHAP VAN HLT
CENTRAAL BUREAU VOOR
HYPOTHECAIR KRED/ET
Openbare Staatsinstelling.
Voor uw hypothecaire leningen, bouwc*.
:open of inrichten van uw huis met hé;
oog op- hypothecaire schulden terug te be
talen, die opeisbaar zijn of waarvan oi
ast te groot is, wendt U tot bovenstaand
adres.
Rentevoet 5.25 en 5,50 p.c.
Duur maximum 20 jaar met zeunar.n
delijkse stortingen zié voorbeeld hieron
der).
Bedrag der tussenkomst 50 tot bO p.c.
an de verkoopwaarde der waarborgen
N. B. n de door de wee van 3 maari
1954 voorziene voorwaarden, kan de tus
senkomst 90 p c. bedragen van de waarde
an het aan te kopen of te bouwen goed.
VOORBEELD
100.000 Fr. worden terugbetaald (kapitaa!
en intresten inbegrepen).
rentev. 5,25 ren tv. 5 5C
in 10 jaar met 20 zes-
maandelijkse storting, v. 6.49.1 6 565
in 15 jaar met 30 zes-
maandelijkse storting, v. -1.860 4.940
in 20 jaar met 40 zes-
maandelijkse storting, v. 4.07^ 1.155
oOo
DAVIDSFONDS AALST.
ZOMERWERKING.
ZWERFTOCHT DOOR ANTWERPEN.
Op tweede Kermisdag, 2 juli 1956, gaan
wij met een bus naar Antwerpen op zwerf
tocht. In de voormiddag geleid bezoek aan
de haven met een boot. In de namiddag
bezoek aan de zeer interessante assem
blagefabrieken van de General Motor Cie.
's Avonds bijwonen van een of ander thea
ter en gezellig samenzijn. Wie meewil,
schrijve onmiddellijk in Prijs voor de reis
en boottocht hoogstens 95 fr.
NAAR ROESELARE
Op één juli gaan wij naar Roeselare naar
de Rodenbachtentoonstelling, de - Roden-
bachstoet en het Rodenbachspel. Ook nu
reeds inschrijven. Prijs busreis 90 Fr.
plus kaart van 60 Fr. (we onderhandelen
nog over de reductie voor deze kaarten. In
schrijven op het sekretariaat.
i©£©©S®©SSS3®S©®G53©e®®©ö®©®S®®
gel van het kasteel. Het lsven begint...
Het feit dat de man de vrouw volgt en
niet omgekeerd, wordt weieens aangeraakt,
maar de rijkelui lopen met hun familieza
ken niet te koop en weten wat ze doen.
In den voormiddag laat de burggraaf
zich naar zijn bank voeren, waar hij als
beheerder een paar belangrijke zaken in
studeert en zijn handtekening zet onder
enkele brieven. Rond vijf uur brengt zijn
chauffeur hem opnieuw naar het kasteel,
waar hij met zijn chauffeur hem opnieuw
naar het kasteel, waar hij met zijn «chérie
tendre» een zijn aangetrouwde familie sou
peert. Bijna eiken avond gaan de jongge
huwden, samen met den jongen heer de
Laville, naar de stad bij kennissen den
avond doorbrengen. Ze gaan met die wel
edele vrienden naar de club en naar den
schouwburg. Eerst naar het theater, dan
naar de club, 'n luxueuze nachtkroeg waar
de hoge wereld zich laat bedwelmen door
dranken, muziek en geldspel. In dat vro
lijk midden vertoeft Liliane twee- of drie
maal per week. Haar mooiheid is opval
lend in de mondaine wereld, 'n Avontuur
lijk flirtje hangt slechts van haar af. Zij
heoft aanbidders bij de vleet. De burggraaf
merkt het al gauw. Haar succes stemt
hem wrevelig.
Die vereerders, die rond u zwerven,
bevallen met niet.
O... Zijt ge achterdochtig 7
In de verste verte niet.
Ge hoeft niet bang te zijn. Ik zal niet
UILENSPIEGEL NODIGDE UIT
Contact tussen de verschillende jeugdbe
wegingen is nodig denken velen, daar zou
iets moeten voor gedaan worden, zeggen
anderen, en enkelen nemen er dan toch
eens het initiatief voor.
Jeugdgroep Uilenspiegel riep al de jeugd
leiders en leidsters samen en de meesten
gaven er gehoor aan. In zijn openings-
.voord schetste de voorzitter het ontspan
ningsleven van de jongens en meisjes tot
ongeveer twaalf jaar. Hoevelen trekken er
liet naar de film, waar er toch ook veel ge
geven wordt dat, alhoewel misschien niet
uitdrukkelijk slecht, toch meestal voor hen
liet geschikt is. Wat is er van de andere
cant op de straat aan goeds te leren Ja,
werkelijk, daar is niets te doen, want
slechts het kleinste gedeelte behoort tot een
leugdbeweging, waar er dan toch meestal
ontspanning op het programma staat, .ge
schikt voor kinderen.
Enkele mensen hebben zich tot doel ge
steld ook de niet georganiseerde te berei-
cen. Alhoewel zij nog geen jaar werken,
lebben, ze toch al één en ander verwezen-
ijkt, wat we konden opmaken uit hun ver
slag. Inderdaad vanaf oktober zijn er reeds
aen paar films vertoond, verschillende pop
penspelen deden hun best enkele aangena
me uurtjes voor te schotelen; terwijl de
peide Andersennamiddagen werkelijk een
ïeel goeie prestatie mogen genoemd wor-
Jen. Voor de volgende maanden wachten
jok reeds degelijke programma's op uit
werking.
Zonder toekomstplannen te bespreken,
gaat er zeker geen enkele jeugd vergade
ring voorbij. De heer Blendeman liet ons
Jan ook wat van Uilenspiegel s'plannen
ïoren en zeker kunnen we daar elk een
steentje toe bijdragen.
Misschien zou er nu en dan een groep
voor nummertjes kunnen zorgen, elke
jeugdgroep heeft toch haar eigen bewe
gingsliederen. vele schone liedjes kunnen
aangeleerd worden, de kampvuuratmos-
.eer kan wel eens op een namiddag ver
plaatst worden Plannen voor de toe
komst, die er zeker zouden toe bijdragen
urn onze kinderen iets van de eigen volks
aard te doen aanvoelen. Het Guldensporen-
i'eest voor de jeugd zal, mits een degelijke
oorbereiding toch iets schoons kunnen
worden.
Deze contactvergadering mag zeke>- niet
de laatste zijn, besloot de heer Van der
Hulst, want door contact komt er samen
werking en die is er zeker nodig. Immers
degenen die zich bekommeren om de jeugu,
en die trachten hoger op te tillen, mogen
niet los staan van elkaar, maar stevig de
handen in mekaar slaan, dan zullen er ouk
meer resultaten kunnen bereikt worden.
We hopen dat de jeugdgroep er zal in
slagen, regelmatig veel jongens en meisjes
te bereiken, en ze een degelijke ontspan
ning zal kunnen bezorgen, die niet alleen
aangenaam is, maar ze tevens kan laten
groeien in een sfeer van kristen-vlaamse
schoonheid.
EEN DIE ER BIJ WAS.
»Oo
NAT. VERBOND DER MILITAIRE
OUD-KRIJGSGEVANGENEN.
Afdeling Aalst.
Zondag a.s. 29 april 1956, algemene ver
gadering voor alle leden, in het lokaal,
«Burgershuis», Grote Markt, om 10 uur
stipt.
Op de dagorde staan allerlei punten.
HET BESTUUR.
oUo
POPPENKELDER TIJL
KALFSTRAAT 14, AALST.
Doorsteek Korte Zoutstraat-St. Jobstraat
ZONDAG 29 APRIL 1956
te 14 uur, opvoering van
«WIE NIET STERK IS MOET SLIM ZIJN»
in 4 bedrijven.
Deelname in de onkosten Volwassenen;
0 fr.; Kinderen: le Rang: 10 fr. 2e Rang
5 fr.
flirten.
- Dat ben ik niet, doch er wordt vlug
gebabbeld.
Ik hoop dat ik geen aanleiding gaf...
Neen, natuurlijk niet.
En dat ge aan mijn trouw niet twij
felt
Ze denkt slechts den commentaar: zij die
haar omringen, haar man en broer incluis,
vindt ze te onbenullig om er zich druk over
te maken. Zij zijn mensen zonder ziel,
automaten, die haar onverschillig laten,
omdat zij met het leven waarnaar zij
niet ophield te verlangen, geen uit
staans hebben. Misschien echter wel in
dien zin, dat die mensen haar belemmeren
haar roeping naar het echte leven te vol
gen.
In de wittebroodsweken begon haar straf
reeds, want geen ogenblik is Bruno uit
haar gedachten geweest. Nu nog is hij bij
haar en ze ziet verachting in zijn schitte
rende ogen. Eiken dag probeert ze een ver
standige kasteelvrouw te worden. Zij wil
zich aanpassen aan het mondaine leven
van haar stand.
Lach, praat en drink. De roes zal doen
vergeten. De reeds lang verloren hemel
moet vervangen worden. Maar kan de hel
'n hemel zijn Kan André, dien ze haat,
Bruno, dien ze bemint doen vergeten 7
Geen champagne kan dat. Hij bedwelmt
haar niet. Ze voelt in zich 'n nooit geken
de stoutmoedigheid.
'T VERVOLGT,