fafodaMei HET LIED DER WOESTIJN Overzicht EN OMSTREKEN Burelen ST. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. n VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK. r.881.72 13' JAARGANG. 1,50 Fr. het Nr. - DONDERDAG 27 SEPTEMBER 195C NUMMER 78 Het één-zijn van het mensdom wordt meer dan eens buiten de wetenschap bewezen. Een wereldramp b.v. maakt de mensen solidair, doet ze één-voelen. Om de slachtoffers van de watersnood in Nederland te helpen werden Belgische, Franse, Engelse, Amerikaanse legerafdelin gen gemobiliseerd. Dagen lang streden zij tegen de woeste elementen om mensen te helpen, die hun redders, volkomen onbe kend waren. De mijnramp te Marcinelle ontroerde de hele wereld. Zij aan zij bevochten Vlamin gen, Walen, Franse en Duitse redders de vreselijke vuurgloed, daalden af in de zwarte diepte der geteisterde mijn, waar bij elke stap de dood dreigde. Noch taal noch volk noch ras kwamen ter sprake alle mensen werden broeders. Miljoenen werden geschonken om de on gelukkige weduwen en de meer dan drie honderd wezen te helpen. Schoon, edel Wereldsolidariteit ge meenschappelijke verbondenheid, gemeen schappelijke verantwoordelijkheid. De leu ze één voor allen en allen voor één werd waarheid. Zó moet het In iedere mens een broer of zuster zien, helpen waar nood is, goed zijn voor iedereen, zelfs voor dezen die ons kwaad deden. Moeilijk Aartsmoeilijk Daarom duurt de «solidariteit» niet lang. Eén der grootste vijanden (of vijandin nen van dit gemeenschappelijk gevoelen, van het allen-voor-één is de politiek. Dat ondervinden de Italiaanse mijnwer kers e. a. te Marcinelle. Vele koolmijners leven ginder in krotten. Door de maat schappij voor goedkope woningen Le Foyer worden nieuwe woningen opgetrok ken. Om een van die huizen te bekomen zijn de mijnarbeieders verplicht hun kinde ren naar de officiële school te zenden (cfr. «De Standaard»). Solidair met de arbeiders Wat gebeurt er in onze stad en in veel andere steden Al onze volksscholen officiële en vrije worden bezocht door kinderen van het volk, door kinderen van werklieden. Auto bussen halen de kinderen, die de officiële scholen bezoeken, aan huis af. De leerlin gen van de aangenomen volksscholen mo gen te voet naar school door hitte of kou, door regen en wind. Wat kan het linksen schelen dat die kinderen, zelfs kleuters van drie, vier jaar, verkleumd of doornat ir klas komen Eerst de partij Partijsolida- riteit boven volkssolidariteit. «Wraakroepend schandaal» zei een ge- pensionneerd niet christen officier En dan noemen die mannen zich de «vrienden van het volk, de verdedigers van de kleine man.» Solidariteit kent geen politiek. Solidair zijn met de arbeiders is gemeenschappelij ke gebondenheid met ALLE arbeiders, ge meenschappelijk voelen met ALLE arbei ders, gemeenschappelijke verantwoordelijk heid dragen met ALLE arbeiders. Wie deel der arbeiders uitsluit uit dat gebon den-zijn, is niet solidair met de arbeiders, maar verraadt de arbeidersstand. Waarom zijn de mensen niet méér soli dair Waarom zijn de mensen niet méér één Er is maar één «waarom». Dit waarom» gaf me vorige week in de Molendreef een eenvoudige volksvrouw Er is geen religie meer, mijnheer. Er is geen religie meer. Daarom vallen duizenden gezinnen uit een; daarom stierf de verstandhouding on der geburen; daarom kunnen noch witten noch zwarten vergeten; daarom is er klas senstrijd, daarom groeit de misdadigheid; daarom brengen de duizend en één vredes conferenties geen verstandhouding onder de volkeren. Er is geen religie meer, mijnheer. Mochten de mensen echt en hecht soli dair zijn; mochten ze allen één worden in Christus, dan zou er vrede zijn, dan zouden vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid het leven op de wereld schoon en rustig maken. 30 SEPTEMBER DAG DER GROOTMACHTEN. NOOIT WAS DE NOOD ZO GROOT Het is de eerste maal dat de Bisschoppen van België in gezamenlijk overleg een dag bepaald hebben 'op dewelke in alle kerken en openbare kapellen de aandacht van de gelovigen moet gevestigd worden op de moderne grootmachten pers, film, radio en televisie. Hunne Doorluchtige Hoogwaardigheden hebben inderdaad redenen te over om aan dacht te vragen voor deze cruciale proble men. Nooit, inderdaad, waren de gevaren inharent aan deze grootmachten zo groot als thans, nooit waren de verantwoorde lijkheden van de katholieken tegenover henzelf, tegenover hunne familie en de maatschappij zo aanzienlijk. Het past dat wij ons ten minste eens per jaar bezinnen over de macht ten goede of ten kwade uitgaande van de machten die de opinie boetseren de pers, de bioscoop, de radio, de televisie. De H. Vader laat geen enkele gelegenheid voorbijgaan om er de aandacht op te vestigen. De opinie machten beheersen het menselijk leven, zij geven vorm en gestalte aan de huidige be schaving, zij kunnen een oneindig goed zijn, maar ook een grondeloos verderf. Op miljoenen van onze landgenoten oe fent de bioscoop een fascinerende invloed uit. Zij houden er aan zich te verlustigen in een schijnwereld en de meesten vragen zich niet af welke gevolgen zulks voor hun verder leven, voor hun familieverhouding, voor hun eigen gaafheid zal meebrengen. De plicht van de gedoopte is duidelijk stelselmatig dienen alle wufte, zedelijk- schadelijke, ongezonde films voorbijge gaan; tevens dienen de goede producties met alle middelen bevorderd en aangemoe digd. In elke huiskamer is er een radio-appa raat. Het ligt in ieders bereik niet alleen de nationale zender, maar ook deze van vreemde landen te beluisteren. Ook de ra dio kan een oneindig middel ten goede zijn en de geesten van anders nooit bereik bare mensen prenten met de christelijke beschaving. De radio kan tevens oneindig veel kwaad stichten. Wie van ons zal het betwijfelen De gevaren verbonden aan film en radio, zijn samengevoegd in de televisie, de schoonste uitvinding van deze eeuw. Er zijn zendposten die een schandaal zijn, die de meest sexueel-opwekkende shows en revues van de «pleziersteden» in de huiskamer brengen. God alleen weet hoeveel gewetens hierdoor gekwetst, hoeveel Jeugdige ideaal- lievende harten hierdoor verdord werden. De familievaders dragen ter zake een enor me verantwoordelijkheid. Wie zich van deze verantwoordelijkheid ten overstaan van film, radio en televisie bewust is, stelle eèn positieve daad. Hij sluite aan bij de Katholieke Filmliga. Hij abonnere op «Film en Televisie», waarvan de gegevens hem tot leidraad moeten strek ken bij het bezoek aan de biscoop, bij de keuze van radio- en T.V.-programma's. Er is ten slotte de grootmacht van de pers. Z. H. Paus Pius XI heeft deze groot macht lumineus omschreven tijdens talrij ke toespraken «De Pers is een souvereine macht geworden» (24 nov. 1923). Gij, journalisten, vertegenwoordigt de grootste macht van de wereld. Men zegt vaak dat de openbare opinie de macht uitmaakt; het is een klaarblijkelijke dwaling, want het is de Pers die de opinie vormt en de oor zaak is altijd machtiger dan het gevolg» (7 jan. 1935). «Het goede dagblad is de moderne predicatie van het Evangelie» (7 dec. 1923). «De journalisten weten, voe len, dat het door hen gepresteerde werk even verreikend is als de katholieke Kerk zelve, d.i. zo ruim als de wereld» (juni 1933). Ook de thans roemrijk regerende Paus heeft, bij elke gelegenheid, déze gedachten ontwikkeld en belicht. De regelmatige lezing van een goddeloze krant heeft fataal de ontkerstening van de lezer tot gevolg. Hij is onvermogend tegen de immer herhaalde sofismen, listige voor opstellingen, wanneer het geen gemene leu gens zijn. Druppel na druppel tast het ver gif zijn zedelijk weerstands\lTmogen aan. j Het is voldoende te weten welk blad iemand leest, om te weten met wie men te doen heeft. i Het mijden van slechte lectuur, van anti- katholieke bladen en van bladen die zich i hullen in een neutralisme dat een leugen is omdat er maar één Waarheid bestaat, is gewetensplicht voor allen. Wij hebben in dit blad er altijd naar gestreefd onze volle plicht als katholieken te vervullen. Geve God dat wij hierin mogen volharden DE SUEZ-CRISIS Als wij een vergelijking maken tussen het standpunt der Westersen en dat van Nasser, komt men tot het besluit dat beide partijen akkoord gaan over de te berei ken doeleinden, maar niet over de te ge- buiken middelen. Inderdaad, Nasser en de 18 Naties zijn akoord over 1) de noodza kelijkheid van vrijwaring der Egyptische onaf hankel ij kheid 2) de vrije doorvaart in het Suez-kanaal, i 3) het eigendomsrecht van Egypte op het kanaal. Waar Nasser niet meer akkoord gaat met de Westersen, is de eis van internationale controle. Op de Conferentie van Londen, die op Vrijdag 21 September, beëindigd werd, werd de onenigheid in het Westerse kamp zelf over de aan te wenden middelen, dui delijk in het licht gesteld.. Een Vereniging der Kanaalgebruikers werd opgericht; maar ze is niet dat wat Engeland er van verwachtte. De eerste leden er van waren de V.S.A., Italië en Engeland. Engeland en Frankrijk hebben daar in Londen werkelijk een harde noot te kraken gekregen. Zij hebben dan maar beroep ge daan op de Veiligheidsraad, over het hoofd an Dulles heen, oplossing waarvoor zij tot hiertoe niet te vinden waren. Maar hun verwachtingen in verband met deze inter ventie, zullen wel anders zijn dan deze van Dulles. (Indien dit werkelijk zo is, staat het bijna vast dat zij zich eens te meer illusies maken.) Dit organisme werd voor woensdag sa mengeroepen. Verwacht wordt dat de be spreking over de grond van de zaak enkel op 3 oktober een aanvang :al nemen. Amerika heeft alle reden om tevreden te zijn. Dat het voorlopig in de kaart van Moskou speelt, acht hoc zonder belang. Rusland heeft inderdaad de unie ke gelegenheid, om vaste voet te krijgen in het Midden-Oosten, met beide handen aan gegrepen. Baseert men zich op een uitspraak van de Egyptische Minister van Landshervor- j ming, Sajed Marei, waaruit blijkt dat een 1 oplossing voor het probleem van de over-' bevolking van Egypte mogelijk is door ge- boortecontrole, dan mag men aannemen i dat de invloed van Amerika momenteel overwegend is. De V.S.A. hebben zich reeds een trieste reputatie op dit gebied verwor-1 ven door de fameuze commissies die ze naar het Verre-Oosten gezonden hebben, ten einde er de geboortebeperking te be vorderen. (Rusland van zijn kant, heeft, evenals dit het geval was met onze kapita listen uit de 19" eeuw, te grote behoeften, I aan arbeidskrachten om zijn industrie uit te bouwen, om een zodanige politiek te volgen De beslissing van Egypte, waarbij uit- )er naar Frankrijk, Engeland en Israël verboden wordt, laat voldoende uitschijnen wie als werkelijke vijanden van Egypte be schouwd worden. Zoals de toestand thans evoluëert, zou het wel kunnen gebeuren dat Nasser stilaan verplicht wordt in te binden. Waar twee honden vechten om een been, gaat er een derde mee lopen. z Te Aalst had de jaarlijkse liopprijskamp plaats in de lokalen van het stadsmagazijn. Hier een opname tijdens de keuring. (Cliché «Het Volk») C. V. P. AALST. GROEN KRUIS. Vrijdag 28 september, te 8 u. CONGO BEDREIGD Reisindrukken met kleurfilm, door volks vertegenwoordiger Ludovic MOYERSOEN. Iedereen welkom LOTENLEN1NG TENTOONSTELLING 1958 6de TREKKING Bij de 6de trekking van de Lotenlening van de tentoonstelling 1958 is een lot van 500.000 fr. gevallen op obligatie nummer 967.694. Een lot van 100.000 fr. op obligatie nummer 758.678. Een lot van 50.000 fr. op obligatie nummer 814.589. Al de andere obligaties van de groepen 967.601 tot 967.700, 758.601 tot 758.700 en 814.501 tot 814.600 zijn terugbetaalbaar a pari. DEKENIJ VAN MOLENSTRAAT EN WERF Het moet in 1933 geweest zijn dat de han delaars van Molenstraat en Werf voor 't eerst de koppen bij mekaar staken. De Kat- testraat had een gans nieuwe straat versie ring verworven en 't jaar daarop had ook de Molenstraat lampen in 't midden van de straat. Te dier gelegenheid werd de eerste braderij gehouden. Het vooroorlogs bestuur bestond uit de heren Brantegem Hubert, De Paepe Philip, Saey Leon, Schell'out Valëry, Vergeylen Ro bert en Van den Bulcke Edward. Tengevolge van de brand der fabriek «Fi lature du Canal» op 16 mei 1940, ging ook het laagst gelegen gedeelte van de Molen straat geheel in de vlammen op. Daar de brandweer verbod kreeg in te grijpen ging handelshuis met volledige inboedel van een 50-tal' inwoners in de brand Verloven Hei zou einde 1950 worden eer de eerste han delshuizen MOCHTEN wederopgebouwc worden. Intussen had het «Komiteit der geteister den» een ononderbroken aktie op touw ge zet om van urbanisatiediensten en verschil lende departementen een weinig vooruit gang inzake wederopbouw te bekomen. Ve le jaren gingen verloren door administra tieve sleur en slenter. Nog na de bevrijding werden afgevaardigden van de Molenstraat door drie verschillende ministers van we deropbouw ontvangen. HERSTICHTING DEKENIJ De specifieke dekenij-werking werd na de oorlog hernomen op initiatief van dc toekomstige sekretaris Pol De Paepe. Eer. eerste vergadering ging op 10 februari 195C door bij dhr Adolf De Bruyn. Met man en macht werd geijverd vooi opruiming van puinen (ja, nog altijd!), vooi 't aanbrengen van een noodverlichting (was er nog steeds niet!), voetpaden, be strating, enz. Tientallen brieven gingen naar stadsbestuur, ministeries van open bare werken, wederopbouw, volksgezond heid, finantiën. Alle parlementairen werden aangezet om te bemiddelen. Twee minis ters bezochten de wijk. Het urbanisatie-ge bied kreeg tenslotte prioriteit om ekonomi sche redenen. Zeer traag kwam de herle ving. Elf jaar na de brand. BRADERIJ. Het huidig bestuur bestaat uit Deken Arnold Mahieu, deurwaarder, sekretaris Pol De Paepe, schatbewaarder Frans Saey leden: Jozef De Saedeleer, Omer Schellaert en Robert Vergeylen. Hulpsekretaris Willy De Sutter. De bijzonderste aktiviteit bestaat uit de Kapellekc-Kermis einde maart,en vooral de flink ingerichte braderij einde september. Dit jaar gaat de vijfde na-oorlogse braderij door. In de Molenstraat zijn kansspelen en loterijen, zelfs 't gebruik van eigen mikro en luidsprekers verboden. Elk jaar staan tientallen kramen buiten en wordt een groot aantal gunstkoopjes aangeboden. De inwoners van deze nijverige handelswijk zullen op 't einde van deze week, als 't we der een klein beetje meewil, voor de vijfde maal goede dagen beleven. STUDIEDAG WELVAART EN CULTUUR ZONDAG 30 SEPTEMBER 1956 «Stoffelijke en verstandelijke ontwikke ling zijn zo inkig verbonden, dat men zo niet kan scheiden; aan het ene werken is ook het andere bevorderen. (Lodewijk de Raet Men gaat meer en meer belang hechten aan de wisselwerking tussen de econo- misch-sociale sector en de culturele sector van het volksleven. Onze culturele verheffing wordt bevor derd en de achteruitstelling welke wij als Vlamingen ondergaan kan voor een deel ongedaan gemaakt worden door de maatre gelen of verbeteringen die hoofdzakelijk op het sociaal-economisch vlak liggen. Anderzins worden onze economische wel stand en sociale ontvoogding in hoge mate gediend door onze culturele groei en dooi de vervulling van de traditionele Vlaamse eisen. Aan deze wisselwerking tussen welstand '/iltuur heeft de Stichting- Lodewijk de Raet reeds twee studiedagen gewijd op 15 April te Rceselare en op 22 April te Hasselt. Dit belangrijke vraagstuk zal nu ook te Aalst worden behandeld, Zondag 30 sep tember van 10,tot 12,30 en van 14,30 tot 17,uur, in de Hugo Lefevrezaal van het stadhuis. Als sprekers treden op de heer Vloe- berghs, lid van de algemene raad van de Stichting, die zal handelen over «De eco nomische toestand van Vlaanderen»; en de Heer Maurits Van Ilaegendoorn, voorzitter van de Stichting, die zal spreken over «De culturele gevolgen van onze sociaal-econo mische toestand». Het standpunt van uit Aalst zal ingeleid worden door de heren Herman De Geest en Jan Van der Hulst. Men komt naar deze studiedag niet enkel om te luisteren naar lezingen of voordrach ten, maar hoofdzakelijk om met deelnemers uit verschillende kringen een gesprek te over de gestelde problemen. De mooie muziek van SIGMUND ROMBERG De weelderige montage door ARBEID EN KUNST ALS SEIZOENOPENING FEESTZAAL DAT WORDT EEN PRACHT-SPEKTAKEL Deze Amerikaanse show-operette wordt opgevoerd GROEN KRUIS op ZONDAGEN 30 SEPTEMBER en 7 OKTOBER, om 19 uur stipt, en MAANDAGEN 1 OKTOBER en 8 OKTOBER, om 20 uur stipt. ZO'N GELEGENHEID KRIJGT U MAAR EENS PER SEIZOEN. GRIJPT ZE

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1956 | | pagina 1