HET LIED DER WOESTIJN
lm
Jubelfeest in Sint-Jozefscollege
te Aalst
ild
EN OMSTREKEN
Barelen ST. JORISSTRAAT, 85. AALST. - TEL.
V-ERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEER.
P. C. nr.88i,72 12' JAARGANG. 1,50 Fr. het Nr. DONDERDAG 4 OKTOBER 1956
i christen zijn gevoed en aangewak-
Te Aalst werd bet 125-jarig bestaan van het Sint Jozefscollege gevierd. Boven
enkele oud-studenten van het college, o.w. staatsminister Moyersoen, de bh De
Scbaepdnjver, Th.enpont, Van der Meersch en De Paepe. Onder de personali
teiten op het podium tijdens de academische zitting. (Cliché «Het Volk»)
Het katholiek onderwijs in Aalst getuigt Wij mogen hen geen verdere toegang verle-
van degelijke traditie dat wordt bewe- nen om te vermijuen dat wij uwe stille mij-
zen door de twee jUDilerende onderwijs-1 meringen aoor misschien te peisoophjke
inrichtingen van onze stad; voor het verlof herinneringen zouden Komen storen,
het üt. iviaartensinstituut oal zijn Voe jaar l sinds onze klas dit College heen verla-
hestaan vierde en nu net St.Jozeicollege datten zijn meuwe leraars, surveillanten, pie-
it*"5 Verjaarcia° 'ler herstichting her- tecten en rectoren genomen, het Jesuiten-
legioen stent niet uit; allen met dezeitde
dacht.
Als eerste plechtigheid in de jongste
feestuctivileiten komt de Academische zit
ting van zaterdag i.l. Z. z. iJ. hector richtte
een welkomswoord tot alle aanwezigen, in
t bijzonder tot heer Doktor Sassen, voor
zitter van de vereniging van de Oudstuden
ten van de Duitse Jezuitencolleges en te
vens medestichter van de Europese Federa
tie van Oudlearüngen der Jezuïetencolleges.
Hij verleende dan het woord aan L.
Moyersoen, wiens merkwaardige rede we
nier laten volgen.
ZhDR EERWAARDE PATER RECTOR,
EERWAARDE HEREN,
MEVROUWEN, MiJNE HEREN,
Deze avond, gewijd aan de viering van
de lzoste verjaring van de herstichting van
dit College, roept bij ons allen een stoet op
van herinneringen van onze collegejaren.
Door de magische kracht van de memo
rie beleven wij opnieuw zovele gebeurte
nissen uit ons veiieden. We zien terug de
bonte wemeling van de studenten op de
grote oi de kleine Koer; van uit de panelen
die de oude leestzaal versierden lacht ons
Oost-Vlaanderen toe in de gedaante van een
üentse bloemenKweKer; een verre voorou
der van ivoionel i\asser dckijki ons stoer,
op een achtergrond van pyranuaen; terwij.
vader Vondel, die bov
met andere bebaarde letterkundige
roemdheden ons leerstelling voorhoudt dat
de wereld een schouwtoneel is, eik er zijn
deel krijgt en zijn rol te spelen heelt...
De oei heelt de tweede maal geluid voor
de studie een betrekkelijke state treedt
in; op het meest ongelegen ogenbak daagt
plotseling de Goliaimaanse gestalte op van
Pater Taymans, schilder bij de gratie Gods
en prelect, schijnbaar in aeternum...; mid
den pencelen en veripotten vlak voor de
watermolen van Mijlbeek oi de witte gebo
gen brug van de Pausipone, wordt stral op
gedaan of vrede gesloten...
We zien opnieuw de brede ploegerssiap
van Pater Van Opdenbosch, we horen de
dreunende aanspraken van die wonder-pro-
tessor die ons zo diep wist aan te grijpen.
Proke Plebs wordt wonderschoon voorgele
zen door Pater Maas; (die goede Pater ver
keert nog steeds in bloeiende jeugdige ge
zondheid... hetgeen hij overigens aan zijn
apostolische afkeer voor rook en drank ver
schuldigd is.,.) Potgieter, en zijn zinrijk
proza worden ons opnieuw vertrouwd ge
maakt door zijn proleet Pater Grootaert
zaliger.
We zien onze tijdgenoten terug op het
toneel, in komische en dramatische rollen;
we zien ze op het speelplein, in de turnzaai,
bp de bedevaarten naar Lede... op een scho
ne lentemorgen...
Lieve klanken en beelden uit het verle
den ,die zich in njassa komen opstellen en
uphopea aan de poort van ons geheugen.
sianke lijn doch soms zo verschillend.
Velen zijn hier onder ons, anderen zijn
leeus oveneden.
Pater Van Dommelen ging aan het bou
wen en het College kreeg een aangenamer
uitzicht.
De oorlog kwam. We eren vandaag die
gene d;e gestorven zijn of geleden hebben
voor het Vaderland. Boven hen rijst de
zachte doch sterke liguur van Pater De
Pauw, die liever de kerker inging dan de
lijst der leerlingen aan de Nazis over te le
veren.
We weten dat de toverkracht van de tijd
veel gebeurtenissen en verhoudingen uit het
verieuen in een iicniarmg zet van aange-
naamneid en pret, cue zij toen weincht
aue dagen Dezaten... we wihen ons dan
ook uoor die Deelden met langer laten ver
tederen.
Er zijn meer essentiele zaken die ons
aan dit college hechten vandaag. De bedrei
ging die op onze Katnolieke onderwijsin
stellingen van overheidswege weegt, doet
ons naar de kern der zaken grijpen.
De kern is, dat hier te Aalst op deze
plaats, smds 162U, met een continuïteit die
enig is ui de geschiedenis, Katholiek onder
wijs en christelijke opvoeding door de Pa-
net goruijii prijkt ters Jesuieten wordt verstrekt.
Wij vieren vandaag de honderd vijf en
twintigste verjaring van de herstichting
van het College in 1831... Het was in 1773
Dij de ontbinding van het Gezelschap van
Jesus geschorst geweest. Na de val van Na
poleon was de fakkel overgenomen door
Kannunik Van CromDrugge, de stichter van
de Dames van Maria en der Joseplueten,
de latere vertegenwoordiger van het arron
dissement Aalst in het Nationaal Congres,
alwaar hij de vrijheid van onderwijs kra
nig verdedigde.
Doch reeds in 1825 werd het opnieuw do
delijk getroffen door het koppig anti-libe-
ralisme van de protestantse Koning Willem
I. Het College ging ten onder met de vrij
heid en herrees met de Belgische onafhan
kelijkheid in 1831.
Zo is dit college de eerste vrucht geweest
van de grondwettelijke beschikking die de
vrijheid van onderwijs in ons land heeft
uitgeroepen als een der essentieelste begin
selen van onze staatsgemeenschap; vrucht
ook van onze gemeentelijke autonomie.
Voor de tweede maal op verzoek van het
magistraat kwamen de Jesuieten naar Aalst
en betrokken er opnieuw de oude gebouwen
waar zij reeds 150 jaren hadden gedoceerd
en die de Staatsheerschappij onder Keizer
Napoleon, gedeeltelijk althans, in paarden
stallen had omvormd....
U zijt hier opnieuw 125 jaar, Eerwaarde
Paters, en generaties na generaties hebt U
de jeugd gevormd en gekneed, U hebt stijl
gegeven aan haar leven, liefde ingeboezemd
voor haar volk, en vooral haar christelijke
geest
kerd.
Uwe methodes hebt U aan de evolutie
der wetenschap en der sociale opvattingen
aangepast, soms met een vertraagd rythme,
de grote Ignatiaaanse traditie zijt U
getrouw gebleven.. Zij heeft de harde
proef der tijden zegevierend doorstaan, en
op een ogenblik dat or.j onderwijs ten allen
kante in zijn wezen zelf wordt bedreigt te
stikken in een gulzige jacht naar steeds
meer uitgebreide leeislof en de drukking
ondergaat van allerlei imtiatiefdouende in
specties, keren wij ons naar die grote tradi
tie als naar een redffibgshaven; met ce
vaste hoop dat U in uwe colleges etc ware
geest van het algemeen" onderwijs üut van
onze kinderen m de eerste plaats humanis
ten, en dan wel chnsuinjne ..u;i.amsiv;«.
moet maken, gestand zul; oiijvvn
Een college ual inaj. 2U;. 0_.n j
verleden, heeit een mstonscn ie.
deiwijsveistrekking verworven.
deel in de glone v.
Uiulieke Kerk in Beigioj die houdt
vóór de Staat, aan talloze gesi.
eidaden van het humanistisch ondeiwijs
neett gebraent; en er op ent ogenbiik gi
nag op gaan dal zij vandaag m de groot
ste verscheidenheid van onderwijsvormen
aan Dijna een miljoen'jongelingen een ue-
enjke intellectuele enj tecnmsciie vorming
erstrekt.
Dat onderwijs is nief alleen degelijk, het
is in de eerste plaats substantieel en essen
tieel, en het proclameert het xier ten over
staan van ïeuereen, een cmisteiijK onaei-
wijs.
rvat andersdenkenueit die om geroer mei
ueien, met steeus begrijpen noemer ilCi po
ellier cnristeujk Kaïak.er vail net unuei-
wijs ons ter harte gaat', is mogeujk.
Het komt er op aan in aeze zaak, zien in
onze piaats te stehen in cte praats van oe
gelovige, en wetenae wat mj weet uetrei-
renae net leven, zijn oorsprong en zijn
einaaoei, over goea en kwaau, over net
mernamaais, te Desellen aat een oncteiwij:
en een opvoeding, verstrekt op grondslag
van de grote waarneaen van ons geioor,
geen slavernij Deiekem, maar opbeurmg,
achten ae noop, en waie bevnjding Drengt.
Zwijgen over Hoa ^over net merna
maais, zegde Prosper i'oullet zo gevat, De-
tekent niet dat men neutraal düjii tussen
de Godsgedaclite en Godsontkennmg,
betekent dat men de waarheden die es
tieel zijn voor het geluk van onze kmueren
verzwijgt.
Zo komt het dat wanneer men ons zegt
dat m de schooi een neutraliteit moet neer
die alle overtuigingen eeiDieoigt, wij
antwoorden «wij zijn ui net Dezit van ka
pitale waarheden; net verzwijgen van deze
waarheden, noe eeroiedig ook, is een ver
raad tegenover onze kinueren...
Die kapitale waarneaen zijn diegene die
smas meer aan 25U jaar binnen aeze mu
ren, door de zonen van ignauus aan ae
christelijke Devoikmg van aeze stad jaar in
jaar uit worden aangeleerd...
Werk in de eerste plaats van sterk gelooi
en van otterende liefde.
Want laat het ons met vergeten, dit on
derwijs lner wordt bestraald door een le
vendig ideaal en geschraagd door de zelt-
verloochende lielde van de leraren...
Wat de onvervangbare waarde uitmaakt
van het congreganistisch en van het pries
terlijk onderwijs is dat het aan de grond
slag heeft het sacrificie van een leven.
Ze zijn Goddank nog duizenden in dit
land de Paters en de Nonnekens, de geeste
lijken en de broeders, die gans hun leven
toewijden aan de vorming van de jeugd.
Het is dat echt idealisme dat vaart door
gans het heerlijk gebouw van het Katho
liek onderwijs in dit land, dal zijn groot
heid uitmaakt en de sterkste waarborg is
van zijn onvergankelijkheid...
HONDERDJARIG BESTAAN VAN HET KLOOSTER
DER ARME KLAREN TE AALST.
i>e mooie
voorgevel van het klooster der Arme klaren te Aalst. (Cliché «Het Volk»)
VIERING IN AANWEZIGHEID VAN
MGR. CALEWAERT.
an de Sinte-Annalaan en de Gentse steen-
i --'eg. Kinderen uit de Ste-Annaparochie,
De plechtigheden werden ingezet met een en de Meisjeschiro van Ste-Anna, begeleid
de weldoeners van het door de geestelijkheid, leidden de bisschop
communiemis
klooster opgedragen door pater L. Verhae-
ghe, Rector der Paters Jezuïeten.
Te 8 u. werd een plechtige mis opgedra
gen door pater Bruno, O. F. M. Cap. gar
diaan der Paters Capucienen en bestuurder
der Zusters Arme Claren, en te 10 u. door
pater Illuminnatus Lannoo O.F.M. klooster
ling-assistent van de Vlaamse Klarissenfe-
deratie «St-Clare St-Coleta» met assistentie
van pater Venantius Gyselinck, provinciaal
der Paters Minderbroeders en van pater
Peregrinus O.F.M. Cap. Definitor. De ser
moenen werden gepredikt door pater Bru
no.
In de namiddag werd Monseigneur Cale-
waert stoetsgewijze afgehaald aan de hoek
de ingang van de kerk der Arme Cla
ren waar een grote massa gelovigen en in
woners van de wijk opgesteld stonden.
Een hartelijke welkomsgroet werd voor
gedragen terwijl het geschenk geld
voor kazuivels voor de kerk en een nieuw
harmonium door de geburen aan de
Zusterkens overhandigd werd.
Nadien had een pontificaal Lof plaabs
gezongen met aanspraak door mgr. Cale-
waert, bisschop van Gent. Hij werd aan het
altaar geassisteerd door Kan. Deken De
Cock en pastoor Verbraeken der St. Jozefe
parochie. De gezangen werden uitgevoerd
door het koor Pro Musica onder de lei
ding van de h. Gaston De Cock.
M'n bronzen hoed houdt d'hersenen saam
die zwellen van 't geweld dat 'k mezelve
aan moet doen om 't ongelooflijke te be
grijpen.
Hoe zou bij het overwegen van de heer
lijke zending van het christelijk onderwijs,
van zijn historische opgang en zijn heden
daagse existaitiele werkelijkheid, onzen
geest niet zinderen van een gewettigde fier
heid, ons hart niet openbloeien tot
hymne van dankbaarheid
Dit groot verleden, die zich zo sterk op
dringende hedendaagse heerlijke werkelijk
heid, spreken ons echter vandaag aan
unperatieve wijze. Zij manen ons aan tot
daadvaardigheid. Die kapitale waarheden
die dit College,mede als honderdtallen ande
ren, voor ons heeft gaaf gehouden, piogen
we niet laten aantasten.
Op het ogenblik dat de geest van het
kwaad Staatsmacht 'aanwendt, om de in
stellingen, waaruit het Katholiek leven
sinds honderden jaren voor het welzijn van
ons volk onophoudend opborrelt, in hun
materieel bestaansmogelijkheden te tref
fen, legt ons geloof en onze gehechtheid aan
dit college, onze dankbaarheid jegens onze
meesters,en de meesters onzer kinderen, een
plicht op van getrouwheid, van edelmoedig
heid en van strijdvaardigheid...
De trouw van ons volk aan het Katho
liek onderwijs is opnieuw gebleken bij de
Zie vervolg 2de blz.
Terwijl de straten onzer stee door onze
•oede stedevaderen, geëffend worden met
een zwart goedje dat dag na dag meer sleet
vertoont en aan de stadskas zoveel geld
ontneemt, alsof ze dixit onze scoobinale
wegendokter met een goudlaagje te
pronken lagen, stoeft al wat rood of blauw
kleur aannam, op de met beleid be
stuurde stad.
Men hoedje spant van langsom meer naar
maat dat 'h denk aan wat mijn stadsgeno
ten wacht.
Op 't Landhuis cijf'ren en hercijf-ren de
waarnemende hoofden van 't waarnemende
bestuur om 't ellendige tekort te drukken
dat 't stedelijk mali ons tonen zal.
Helaas 't Verkwisten zit hen in 't bloed
en 't loopt met millioenen in een bodemloze
put. 't Belasten helpt niet meer. 'k Ver
wacht dat z'het tot 't dubb'le brengen zul
len en verschiet u toch niet dood als, g'in
de plaats van de beloofde 25 procent een
klappe krijgt van 600 opcentiemen, noch
min, noch meer.
Ja, ja, 't is zo ver
Ook de scholen van de linkse heren kos
ten veel, zeer veel geld. Maar 't moet om
't klerikaal gespuis te nekken met hun ei
gen centen, of dacht ge soms dat ze 't vrij
onderwijs eens danken zouden voor d'enor-
me kapitalen die z' uit 't budget hen spa
ren.
Zonder de katolieke scholen zou de belas-
tingspil onmogelijk te slikken zijn.
En wat ik nu niet begrijpen kan en on
gelooflijk vind
Wel, 't is dat ons mensen nog langer dul
den kunnen dat men zo licht verbrast, dat
wat zij met zwaar labeur gewonnen heb
ben en steeds meer en meer voor fiskus
moeten leggen.
De linkse honger is niet verzadigbaar
DIRK.
oQo-
DE EEUWIGE VLAM
WERD GEDOOFD
Alwie langs het Vredeplein wandelt be
merkt het met verbazing en vraagt zich af
welke zin een «eeuwige vlam» heeft die re
gelmatig uit zal gaan.
Wij weten nu wel dat dit geschiedde on
der de verontwaardigde storm van protes
ten die te Aalst opgingen tegen de commu
nistische reis van dhr De Stobbeleir.
Of zal dit licht van vroom aandenken tel
kens bij de afwezigheid van dit Heerschap
worden gedempt
Hij toch alleen is het die ons lessen in
vaderlandsliefde kan geven
Hij toch alleen is het die slechts zich zelf
waardig acht de fallel van civisme hoog te
dragen
Hij toch ALLEEN, de grote afwezige
Laat dus allen rusten tot Mao Tse ons het
licht terugschenke.
LE CHANT DU DESERT DESERT SONG DAS LIED DER WUSTE.
de grote Amerikaanse show-operette van Sigmund Romberg
wordt nog opgevoerd op ZONDAG 7 OKTOBER (19 u.) en
MAANDAG 8 OKTOBER (20 u.)
DAARBIJ NOG TWEE BIJKOMENDE VERTONINGEN OP
DONDERDAG 11 OKTOBER, OM 20 UUR STIPT.
ZONDAG 14 OKTOBER, OM 19 UUR STIPT.
Toneelkring Arbeid en Kunst Feestzaal GROEN KRUIS, AALST.
