Het ontslag van Sena
tor De Stobbeleir
Rede uitgesproken
door M. De Wolf bij
de besprekingen van
de begroting.
Politiek
Overzicht
Sportnieuws
Belgisch Congo J
OUDE ABDIJSTRAAT.
100 fr.. Mevr. Wwe Jansegers.
25 fr.: Van den Steen Renii.
20 fr. Heren Van Tienen L., Vinck A.,
De Backer L., Backaert Ph., Speeckaert L.
10 fr.: Heren Roelandt A., Van Hende V.,
Ilendrickx L., Van Nieuwenborgd F., De
Smet A., V. Nieuwenborgh J. 't Vervolgt.
De C.V.P. laat bomen groeien in de dak
goot van het Belfort, langs de kant van de
ivaitestiaat. Gaat kijken, de boom is reeds
EEN meter hoog. Denkt gij dat de bomen
goed doen in de dakgoten
Aldus schreef Gusiaai De Stobbeleir in
zijn kiesmanifesten van 1952. Iemand die
in de Senaat zetelde en geroepen was om de
noogste belangen van het land te dienen
pende dergelijke onnozelheden neer en ba
seerde zijn herkiezing op zulkdanige (trou
wens leugenachtigemotieven.
De rest van zijn manifesten was alles
even simplistisch. En wanneer hij in de
Senaat eens een opmerking maakte werd
er soms luidop gelachen, zoals bij een op
merking van zijn partijgenoot De Muyter
in 't Parlement.
Beschamend voor Aalst is het dat één
zijner inwoners van dergelijk kaliber zo
hoog in de politiek kon opklimmen. Toen
Adolf Van Glabbeke de regering moest ver-
TENTOONSTELLING KAREL DE BAÜW.
Voor zijn talrijke vrienden en bewonde-
aars in Aalst was het lang, al te lang ge
leden dat kunstschilder Karei De Bauw in
Belfort nog geëkspozeerd had. Nu, ge
lukkig, hij is terug, en het mag gezegd, met
een prachtige verzameling.
Karei De Bauw als schilder is een alzij
dige kunstenaar: met evenveel brio, met
dezelfde gloed en geestdrift behandelt hij
zijn paarden, landschappen, bloemen, inte
rieurs, als zijn typen en portretten. Hij is
de Brabantse schilder bij uitmuntendheid.
Met wellust wandelt de bezoeker hier rond,
elk vindt er zijn gading. Heel dit werk is
eén hymne aan Brabant, zijn dierbaar en
schoon land van Brabant.
Brabants zijn z'n volkse typen en koppen,
Brabants z'n Bruegheliaanse landschap
pen, Brabants dan vanzelfsprekend
paarden, die (nr. 52) VERSTANDIGE KOP
van een volbloed uitgezonderd. Zijn bonkig
en geliefd driespan leeft door de seizoenen,
(nr. 36) rustig en stil in de trillende zon
an de overdadige midzomer, (nr. 12) in
actie voor de ploeg door de mistige Novem-
oer, nr. 38) VOOR DE AANZET paraat en
de oren reeds gespitst voor 't bevel dat ko
men zal, (nr. 41) in de VOLLE PRACHT
van hun verbonden kracht aan de zware
arbeid, of (nr. 25) moe en op na de vol
brachte taak ziet ge ze op het binnehof
door de WIJDOPEN HGEVEPOORT.
Dat de kloeke hand die dat machtig drie-
iaten voor het zaakje van «Art et Techni
que» heeft het zelts geen haar gescheeld Paarde" schiep zo'n tere weelde
of Gustaaf De Stobbeleir werd
minister bloemen schildert is op zichzelf al een
van Openbare Werken. Arme liberale par
tij.
Die Van Glabbeke heeft twee jaar gele
den eens veel geld gekost aan de Aalsterse
stadskas toen hem in 't bureel van Sena
tor De Stobbeleir een pompeuse receptie
werd aangeboden zonder dat daar reden
toe was. Rond die tijd was het dat
groie luxueuse ijskast in 't bureel van Me
neer de Questeur van de Senaat werd geïn
stalleerd. Niet om dezes hoofd koel te hou
den bij 't werk, maar om wijn en likeuren
in te bergen op kosten van de gemeenschap.
Reeds in 1953 werden op ons stadhuis 470
ilessen Riesling Pétillant, 116 flessen porto
en daarbij nog een paar flesjes whisky, gin
en cognac uitgedronken.
«Kiezers, doe (sic) Uw ogen open» schreef
Senator De Stobbeleir bij elk verkiezing.Ze
zouden het de volgende keer eens kunnen
doen
In de zaak van het nieuwe grootwaren
huis heeft Gustaaf De Stobbeleir een dub
belzinnige rol gespeeld, maar niettemin ge
poogd grotere simpatie bij de Aalsterse
middenstanders te kweken. Eigenlijk is
tistiek wonder. Naar keus: chrysanten, mar
grieten, capucientjes en veldpapavers met
kamomillen; bloemen voor de dames...
Zijn rijke interieurs waar de zon met
voorliefde door de ramen straalt en het
binnenhuis in volle adellijke glorie, zijn een
wellust voor oog en hart.
De lof van Karei De Bauw als land
schapschilder hoeven wij niet meer te
zingen, zijn Brabantse zichten deden reeds
lang hun intrede in de beste salons, en ik
wil er mij daarom toe beperken de aan
dacht van de bezoekers even te richten op
(nr. 44) KERSTSTEMMING de ster, de
onzichtbare, de ster die het dal en
kerkske van te lande bestraalt is de ster
an zijn grote warme liefde voor zijn
bacht, de ster van zijn vreugde-zingende
kunst.
Maar Karei De Bauw zingt zijjn hoog
lied in zijn portretten, zijn Brabantse kop
pen en typen, hij kleedt ze, hij kleurt ze,
ze leven, hij maakt ze onsterfelijk. Hier is
hij idealist en realist te zamen. Ze zijn
sterk en stevig gebouwd en geborsteld als
(nr. 21) BOER EB BACCHUS, (nr. 30) DE
WEELDERIG-LACHENDE KR1EKZIJ1 PER,
G. D. S. als handelaar in porto, ohen, ape- rt.
I die zich een flinke pint gezond bloed lacht
ntieven, vetten, verzekeringspolissen, h-'An nn) u-HoiroiarnKit
keuren, autos en effekten als een grootwa-
ienhuis op zichzelf.
Kringen waarin hij zich met voorliefde
bewoog waren al de vaderlandse vereni
gingen van Aalst. Hij kon het zelfs zo ver
Krijgen dal hij als voorzitter van hun ver
bond werd, op grond van 't feit dat hijzelf
slachtoiier was van het duitse nazisme,
negenen die de werkelijke reden van zijn
aanhouding kennen zijn steeds verontwaar
digd geweest over zoveel aanmatiging en
let.
Het is niet zo zeker dat Gustaaf D. S.
voor goed van 't politiek toneel zal ver
dwijnen. Er zijn in 't verleden nog dingen
gebeurd welke thans helemaal vergeten zijn
en waarover we hier niet eens spraken. De
tijd komt nog wel dat Meneer Gustaaf met
opgeheven hoofd op de eerste rij van alle
mogelijke optochten zal marsjeren, en zijn
«Bal van de Senator» zal openen. Eens dat
de hoogmoed in 't hoofd is geslagen geraakt
hij er moeilijk nog uit. En we gunnen
graag elk zijn pleziertje.
Maar het MISBRUIK dat heerschappen
als een De Stobbeleir van verkiezingsuit
slagen maken, zullen we steeds aan de kaak
stellen.
<©©©©©©C
scssssssosssssseeeeeeos
en een pot kriekelambik laat smaken: of-
jwel meer vergeestlijkt, in delikate tinten
Igezet als (nr. 29) RIJKE VREUGDE.
Bekijk ook nog maar eens (nr. 33) UIT
VOLLE BORST. (nr. 19) LUSTIG TRIO
o.a., en ze blijven on-ver-ge-te-lijk. Hun
lach is aanstekelijk, hun lied sleept ons
mee, ze bekoren en overrompelen ons.Deug-
deiijk smaken wij mee uit de geurige
kruiken en kannen Brabanus hoppebier dat
t onze neusgaten prikkelt en kittelt, en
lustig zingen we mee het lied van de vreug
de.
Karei De Bauw is een eerlijke en heer
lijke optimist, zijn doeken zijn als zovele
kleurgedichten, poëma's met penceel zijn
volk en land tot eer. Hij leve lang
En mij was het een genot en een vreug
de hem nogmaals bij ons kunstminnend
publiek in te leiden.
23-12-1956. Albert BAEYENS.
oOo
GEMEENTERAAD.
Vrijdag 29 december 1956, te 20 uur, zit
ting van de gemeenteraad, ten stadhuize,
gewone zittingszaal.
Op de dagorde staan 21 punten.
-jiseosssïïssisssescsssssesscs'.
Plots voelt hij zich vader, vader van die
gemeenschap, die opgescreven en bestemd
as voor den dood. Met Gods hulp. die van
'n pintje kopen, zoals een doodgewone boer
of werkman dat zegt en doet. Voor de men- de heidelucht en zijn wetenschap schenkt
sen is hij een man die 't arm volk niet uit Bruno leven. «Heer sta hem bij.»
de hoogte bekijkt. De meesten, indien ze in Wanneer de oogst binnen is, doet het
zijn schoenen stonden, zouden vergeten van nieuws de ronde, dat de zoon van René een
wie ze eigenlijk voorkomen. naar het schijnt belangrijke ontdek-
De gang van de wereld zou beter zijn, in- ing gedaan heeft. Het staat trouwens in
Mevrouwen, Mijne Heren.
In tegenstelling met wat M. De Stobbe
leir beweerd, ben ik van mening dat een
stadsbestuur niet moet trachten een ap
peltje voor de dorst weg te leggen, noch een
put in de stadskas te maken. Het moet
trachten een begroting voor te brengen die
evenwicht is. Als we dat weten, dan stel
len wij vast dat de linkse stadsbesturen
steeds van die grondregel afwijken.
Inderdaad. In 1946 erfden wij van een
links stadsbestuur een te gezonde kastoc-
stand. Wat er natuurlijk op wijst dat zij .te
belastingen hadden geheven. Onze
bevolking kan veel beter dat geld gebrui
ken dan dat het in de stadskas moet blijven
rusten.
Daartegenover zondigt het huidig stads
bestuur in tegenovergestelde zin en brengt
can jaar tot jaar.een begroting voor waar
van het mali steeds stijgens is. Beide
toestanden zijn ongezond.
De oorzaken die ten grondslag liggen van
deze onrustwekkende kastoestand zijn te
vinden in het feit dat het huidig stadsbe
stuur boven zijn vermogen leeft.
Immers; de inkomsten zijn op zijn minst
gestegen in verhouding van de levensduurte
Zo de inkomsten- van de opcentiemen op de
Rijksgrondbelasting van circa 5 miljoen
in 1952 tot bijna 14 miljoen voor 1957; dit,
tengevolge van de verhoging der opcentie
men van 324 tot 600 en de stijging van de
waarde van een ópcentiem.
Het winstaandeel voor de stad van de
electrieiteitsmaatschappij is ook zeer guns
tig gestegen van 1 miljoen in 1952 tot 5,5
miljoen, ingevolge de stichting vai
tercommunale EDAS. Dit is, zoals M. Bor-
reman verleden jaar zegde, een bedekte be
lasting die overeenstemt met meer dan 180
opcentiemen op de Rijksgrondbelasting.
Alhoewel er voor 1957 geen Rijkstussen
komst meer voorzien is voor de lonen van
tewerkgestelde werklozen, zouden deze van
1956, zijnde 11 miljoen een gunstige inslag
moeten gehad hebben om de begroting in
evenwicht te brengen.
Terwijl dus, dé.inkomsten in aanzienlijke
male zijn gestegenn; zo ook is het mali ge
stegen en dit zou omgekeerd evenredig
moeten zijn.
Het tekort van circa 20 MILJOEN, niet
tegenstaande de zeer gunstige inkomsten, is l
toe te schrijven, niet aan de uitgaven van
jaar, maar zij verspreiden zich over vier
jaar.
Het is een feit.dat ,er over de vier verlo
pen jaren. uitgay'ën>zijn gedaan geweest
die, gezien de slechte toestand van de stads
kas, niet te rechtvaardigen zijn receptie's,
reiskosten, aankoop feestmateriaal en in
richten van feestelijkheden, toewijzing van
het melkhuisje aan een te lage bieder, in
richten van het bureel van de burgemees
ter, aankoop van aiito's overbevolking van
de kaders van werklieden en bedienden,
nóch in de buitengewone begroting een
ernstige poging om de uitgaven te vermin
deren.
Ik vermeen dat het in de huidige omstan
digheden de taak en plicht is van het stads
bestuur om alle nutteloze uitgaven te ver
mijden. en dat zij terzake zelf eerst het
goede voorbeeld zou moeten geven.
Wat het uitvoeren van werken betreft,
zou zij een zeer oordeelkundige keuze
moeten doen en zich beperken tot de wer
ken van eerste noodzakelijkheid en van het
grootste nut.
Wat het bouwen van scholen betreft, ge
loof ik niet dat er iemand zal gevonden
worden om het af te keuren, indien
scholen noodzakelijk zijn. Ik vrees echter
dat het schepencollege onvoldoende inlich
tingen heeft ingewonnen om er die noodza
kelijkheid van vast te stellen. Wij hebben
immers gezien dat de school van de Nieuw-
beekstraat haar deuren heeft moeten slui
ten door een mangel aan leerlingen; niette
genstaande de propaganda die er door het
college, in een verzorgde brochure, werd
voor gemaakt.
Wij moeten trachten inzake onderwijs ie
dereen vrij te laten zijn keuze te doen. Die
vrijheid moet ook inhouden dat alle scho
len dezelfde finantiële voordelen bieden.
Ik ben ook van mening dat het huidig
PARKET
der
RECHTBANK VAN EERSTE AANLEG
TE
DENDERMONDE
Nr. 243 BN.
De Procureur des Konings bij de recht
bank van eerste aanleg te Dendermonde
heeft de eer ter kennis te brengen yan het
publiek dat
VAN DEN BERGH COLETTE-SUZAN
NE, geboren te Rijsel (Frankrijk) op 26
juni 1935, gehuisvest te Aalst, de Vilander-
straat, 53 van Franse nationaliteit, door ge*
boorte, op 18 december 1956 vóór Hem een
verklaring van keus voor het verwerven
van de hoedanigheid van Belg heeft afge
legd, ingevolge artikel 6/2" van de wetten
op de verwerving, het verlies en de her
krijging van de nationaliteit, samengescha-
keld bij Koninklijk besluit van 14 decem
ber 1932 en ingevolge artikel I van de wet
'an 11 februari 1953.
De Procureur des Konings doet, overeen
komstig artikel 10 van voornoemd Konink
lijk besluit, een onderzoek nopens de ge
schiktheid van voornoemde.
De personen die opmerkingen te doen of
inlichtingen te verstrekken hebben met be
trekking tot deze verklaring, mogen deze
doen gelden door tussenkomst van de heer
stadsbestuur te willekeurig te werk gaat Politiecommissaris te Aalst tot 10
enz. enz.
Een klein staaltje uit de rekeningen va
dit jaar zal u daarvan overtuigen. Ik vind
daar de aankoop van 350 fl. Riesling,
il. champagne, 60 fl. Bourgogne, 36 fl. Whis-
Ky, 20 fl. Cognac, 12 fl. Grand Marnier en
een aanzienlijke hoeveelheid flessen Porto.
Voeg daarbij dat er in de coöperatief
«Vooruit» voor een bedrag van 17.794
Porto en cigaren werd aangekocht; dat
schijnt mij ruimschoots voldoende om al de
schijnbare voordelen van de 100.000 fr., die
in de begroting zijn ingeschreven voor aan
moediging van de middenstand, in rook te
doen opgaan.
Nergens vinden wij, nóch in de gewone,
dien al die hoge bazen en geleerde bollen
zo eenvoudig als de dokter waren.
Bruno spreekt over koetjes en kalfjes,
over den oogst, die belooft en het fruit, dat
mislukt door de late vorst.
't Is niet altijd gemakkelijk voor hem zo
heel gewoon te doen, precies of alles voor
den wind gaat en dat de heide en de Spar-
berg niets voor hem betekenen. Soms voelt
hij een lichte wroeging om Helen.
De jarenlange beroeringen hebben zijn
liefde voor Liliane vermoeid, zodat ze
zacht in hem sluimert en zijn onbewust ge
worden is, zoals het denken in een slaap.
Slechts somtijds spreekt de weemoed hard.
't Is wanneer hij denkt aan de kinderen
de zijne die hadden moeten spruiten uit
den huwelijksband, die hij zich gedroomd
had.
Traag wandelt hij naar het park van de
preventieve afdeling.'n Jongetje van 'n jaar
of zeven komt naar hem toe.
Goeiendag, dokter, zegt het helder.
Dag Hermantje.
Hij tilt het in de hoogte en kijkt naar de
wangen die bruinen en de ogen die leven.
Dat is Gods werk, waaraan Bruno meehelpt
Wat wordt ge zwaar, lacht Bruno.
't Ventje kijkt hem aan. 't Is een onschul
dige kinderblik waardoor hij koud wordt.
een ovatie brengen, die hem ontroert. Hij
raagt om stilte en wanneer hij eindelijk
kan spreken, heeft hij slechts dankwoor
den voor de sympathie van de bevolking
tegenover den strijd* die op de heide gele
verd wordt.
Uw houding is 'n spoorslag om de be
gonnen taak voort te zetten en met de hulp
van Hogerhand tot een goed einde te bren
gen.
De bevolking is fier op haar dorpsge- I René, die dicht bij zijn zoon staat, moet
oot, wien Zondag, ondanks zijn tegenstrib- ,op zijn tanden bijten om niet te snikken
-•elen, een serenade zal gebracht worden. «Dat ge zo iets niet hebt mogen meemaken,
>e burgemeester en de toekomstige hebben Gondake en zijn kinnebak schokt.
Na de ontvangst op het kasteel kijkt
le kranten.
.ier de hand in het spel. Die zijn ook ge-
eldig veranderd, in den gunstigen zin wel
te verstaan.
Voor zover de oudste bewoner van het
orp, Pierke Baas, die volgende maand
;ht-en-tachtig wordt ,het weet, heeft er
:ooit een de Laville tot het volk gesproken.
Ze lieten hun knechten bevelen. Nu neemt
- baron, in hoogsteigen persoon, het
woord om den zoon van René lof toe te
zwaaien.
«Wij» zegt hij, «moeten steeds eensgezind
ijn als het er op aankomt het goede te
!°en: aan hetzelfde touw trekken. Haat of
lijd mag niet bestaan! De ene is rijk, de
mdere arm, maar we zijn allemaal mensen.
De ene is echter niet meer dan de andere
.•oor God. Het zijn niet steeds de rijken
lie zich 't meest verdienstelijk maken. Dat
-vordt bewezen door het feit, dat 'n volks-
ongen als dokter Bruneel van meer nut
voor de maatschappij is dan sommigen met
'itels en geld. We mogen fier op hem zijn!»
Bruno staat opnieuw voor de mensen, die veroordeelden. Laat mij sterk blijven
hem verfoeiden en die hem nu spontaan door U geroepen.
Bruno dromend naar het volk, dat het park
verlaat. Morgen begint de week, het werk
en het dagelijks leven met vreugde, bekom
mernissen en den eeuwigen strijd voor het
bestaan, 's Avonds wordt er zoals de pas
toor het vroeg, voor de gemeenschap van
de heide gebeden.
Samen met zijn vader verlaat Bruno het
kasteel, wandelt naar het Bietenhof en diep
denkend gaat hij in de deemstering. Geen
nare herinneringen vanavond Hij voelt
slechts geluk en 'n geweldige kracht voor
de taak die wacht.
Aan den ingang van het sanatorium het
«Tehuis», blijft hij staan en overschouwt
zijn werk, dat zijn wereld is geworden.
Er stroomt 'n ongekend gevoel in hem.
Hij wil op zijn knieën vallen, maar hij wan
delt verder en doet het eenvoudig op zijn
kamer.
Zegen mijn werk, Onze Lieve Heer, niet
om mij, doch om de arme bedreigden of
met het geven van opdrachten. Zo b.v. de
stadsschouwburg, waarvoor er reeds plans
werden opgemaakt vóórdat de aankoop der
eigendommen werd goedgekeurd. Andere
opdrachten werden gegeven zonder dat het
schepencollege de materiële of finantiële
mogelijkheden van uitvoering heeft onder
zocht. Aanzienlijke nutteloze uitgaven gaan
hiermede gepaard.
Al de hiervóór aangehaalde feiten, die
zich merendeels van jaar tot jaar hebben
herhaald, zijn de oorzaak van het ongeloof
lijke deficiet, dat in de privaat sektor, reeds
lang op een falliet zou zijn uitgelopen; zij
zijn ook oorzaak dat wij tegen de begro
ting zullen stemmen.
oOo
STAD AALST.
GEBOORTEN BINNEN DE STAD VAN
20 TOT EN MET 23 DECEMBER 1956.
Carmen Michiels, Zonnestr., 39, Aalst.
Wilfried Haelterman, Keerstr., 116, Otter-
gem. Dirk Bruylandts, Immerzeeldreef,
8, Aalst. Valère Cardon, Bosstr., 29, He-
kelgem. Marie-Jeanne Van de Walle, Pa-
pegem, 45, Vlierzele. André Verpaelst,
Steenweg, 25A, Pamel. Marleen Peeters,
Brusselse steenweg, 26, Ternat. Norbert
Van Mulders, Kloosterstr., 25, Moorsel
Frangois Philips, Graanmarkt, 9, Aalst.
Dirk Van Impe, Statiest., 116, Haaltert.
jMia Daelman, G. De Scheppers t., 23, Erem-
bodegem. Francine Van Hende, Oude
Abdij str., 49, Aalst. Geert Biebaut, Kwa-
lest., 35, Nieuwerkerken. Herman Van
Keer, Minneveld, 7, Buggenhout. Marie 1
Christine De Coster, Kasteelstr., 14, Bug
genhout. Monique Beernaert, Evendael-
straat, 10, Herzele. Patrick Cocquereaux,
Bremtstraat, 1, Teralfene. Jean-Marie
Stalpaert, Maj. Ch. Claserst., 17, Aalst.
oOo
1957.
Dendermonde, 21 december 1956.
De Procureur des Konings,
A. SOBRY.
Beschouwd vanuit het standpunt «vrede»
in de internationale betekenis van het
woord, geeft onze onrustige wereld ons wei
nig reden tot vreugde. Het ergste een
wereldoorlog hebben we vermeden, maar
alle gevaar in dit opzicht is nog niet geheel
geweken.
In Hongarije is wat de strijd betreft het
ergste geluwd.
In Port-Saïd zijn de laatste bezettings
soldaten vertrokken en is het gezag op
nieuw in handen der Egyptenaren.
Het Sinaïschierland wordt geleidelijk
door de Israëlische troepen ontruimd, ge
volgd door Joegoslavische en Indische een
heden.
Nochtans zijn alle problemen hier verre
in opgelost er is Gaza, waarover Ben
Goerion gezegd heeft dat deze kuststreek
niet opnieuw aan de Egyptenaren overge
dragen zal worden. Ook de Egyptische on
wil om tot vredelievende betrekkingen te
komen is een ernstige hinderpaal.
In Syrië blijft het woelig, terwijl ook
Jordanië en Libanon in gisting zijn. Zelfs
Polen is nog niet geheel tot rust weerge
keerd.
In het sovjet-imperium heerst onrust, al
hoewel van een gans andere aard.
Nochtans is er Formosa, dat praktisch
van het internationaal toneel verdwenen
HONGARIJE.
De Amerikaanse vice-president Nixon, op
terugreis uit Oostenrijk, heeft verklaard
dat hij ervan overtuigd is, dat de vrijheid
in Hongarije tenslotte de overhand zal ha
len. Het verzet tegen de schimregering Ka-
dar betekent het einde der uitbreiding van
het internationaal communisme. Als wij
vaststellen dat de communisten mislukt
zijn bij de studenten, arbeiders en intellec
tuelen, drie groepen waarop zij hun in
spanning hadden gericht dan is het dui
delijk, dat er iets niet in orde is in de com
munistische wereld.
EINDE,
KORRESPONDENTEN- h
onderzoekers!
worden overal gevraagd om inlichtin-|
gen te verschaffen over achtbaarheid N
J en betaal ver mogen van firmas en par-l
ft tikulieren. Past voor gepensionneer- C
J den of bedienden met vrije tijd.Schrij-1
I ven aan «X.B»,Office de Publicité, 16 k
k Marcqstraa», Brussel.
BIJ VOLHARDEN.
ERONDEGEM VOLHARDEN 0—2.
Verleden zondag speelde Volharden- zijn
achterstallige wedstrijd op het veld van
hekkensluiter Erondegem.
De supporters waren talrijk aanwezig en
men zou zich onder het publiek wel op het
plein van onze Aalsterse groen-zwarten
hebben gevoeld.
Volharden won de toss en begon, berg
op.
Onmiddellijk zag men dat er tussen beide
ploegen een merkelijk verschil bestond.
Onze stadsgenoten domineerden hun tegen
strevers stuk voor stuk, doch het passenspel
liet te wensen over en ook de geringe afme
tingen van het speelveld lieten hun invloed
gelden. Ieder dieptepas, waar anders een
doelkans kan uit voort spruiten, kwam bij
de doelwachter terecht
Reeds aan de 8e minuut wisten de Vol-
harders de stand te openen. Op corner ge
geven door Van Langenhove, wist Meert,
nadat De Kerpel het leder in de goede
richting bracht, met kopstoot binnen te zet
ten. 01.
Volharden bleef verder aandringen en de
sporadische aanvallen van de thuisspelers
waren zonder gevaar, op uitzondering var.
een harde kanjer, die nipt naast vloog.
De stand bleef ongewijzigd tot aan de
rust.
Pas vier minuten waren er in de tweede
helft gespeeld en Volharden had reeds drie
reuzenkansen gemist. Iedereen dacht dan
ook dat het voor de rode lantaarn een af
straffing van belang zou worden, doch na
poos aandringen lieten de Aalstenaars
de armen hangen en hoewel ze \erder in
de meerderheid bleven moesten we tot de
70e minuut wachten om De Kerpel de stand
op 0L te zien brengen.
Erondegem berustte in de nieuwe en zo
veelste nederlaag en Volharden miste nog
een paar reuzenkansen om de stand op te
drijven.
Toen de scheidsrechter, die de flauwste
akteur op het veld was, het einde floot kon
men van geen grote voetbalwedstrijd ge
wagen. Volharden had gewonnen omdat
het werkelijk een klas sterker was, maar
kon niettegenstaande dat op geen flinke
prestatie bogen. Met een ploeg in forme zo
als voor enkele weken zou het voor Eron
degem veel erger hebben kunnen worden.
De andere uitslagen
Res. II-D Volharden Berlare 8U
Res. III-E Bambrugge Volharden 2—8
oOo
BIJ O.C. ADELAARS.
Zaterdag 29 december 1956, gaat er op
het plein van O. C. Adelaars, aan den Ha
ring, een grote voetbalmatch door tussen
de Veteranen van O. C. Adelaars en R.S.C,
Anderlecht.
Sportliefhebbers komt naar de Léó de
Bethunelaan om de oude gloriëft van An
derlecht aan het werk té zien. Aftrap 16 d.
de KOLONIE
voor haar
standing, k
Bij voorkeur ongehuwd!
jCOMMERCIELE DIENSTENÏ
jonge kracht, met goede standing,2
max. 30 jr.
en met ervaring in de
TEXTIELBRANCHE 2
liefst katoen, weefsels, enz. Interes-J
santé betrekking voor 1ste klasse!
N kracht. Brieven met nadere gegevens 2
k worden ingewacht bureel blad, nr. 33.!
DRUKK. DE GAZET VAN AALST.
Gustaaf SANpERS,
