Het geval Ben WAN HOORZCK
Over de stedelijke politiek
DE ZAAK DE STOBBELEIR
Politiek
Overzicht
Het icsüd van Halst deor liberalen cn
socialisten in de steek gelaten.
Grote Voorlichtingsvergadering
Hij waakt voor uw
vrijheid breng hem
blijiieid.
EN OMSTREKEN
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. - TEL. nr. 241.14 - P. C. nr. 881,72 - 14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
DONDERDAG 31 JANUARI 1957
NUMMER
Het is dus geweten dat de communistische leider Bert VAN HOORICK overgegaan
is naar de socialistische partij.
Het loont de moeite na te gaan welke verklaring de Heer VAN HOORICK zelf van
deze «bekering aangeeft. Volgens het communistisch weekblad «R. K. Weekeind»
van 20-1-57, zou Bert Van Hoorick het volgende verklaard hebben
Socialistische arbeiders en militanten van Aalst zijn van mening dat om reden
van de moeilijkheden der plaatselijke socialistische organisatie, ik door ipijn aan-
sluiting bij de B.S.P. de arbeidersbeweging beter zou kunnen helpen en beter de
zaak zou kunnen dienen voor dewelke,ik sedert twintig jaar strijd.
Ik denk dat mijn besluit slechts geldig is voor mijn geval, want ik ben er vast van
overtuigd dat het bestaan van de kommunistische partij noodzakelijk is voor de ar-
beidersklasse, voor de ontwikkeling van haar strijd tegen de geldmachten die de op-
gang naar het socialisme belemmeren.
Het is in deze voorwaarden dat de plaatselijke socialistische organisatie van
Aalst akkoord is met mijn toetreding tot haar rangen.
Uit deze zonderlinge verklaring blijkt
1) dat het socialistische militanten van Aalst zouden zijn die de Heer VAN HOO
RICK bepraat hebben en dat ze daarbij de welgekende tweedracht die in de socialis
tische rangen van Aalst bestaat, hebben doen gelden.
Na dus eerst op een vreemdeling, Mijnheer DE BUNNE, beroep te hebben gedaan,
daarna de naam te hebben vooropgezet, echter zonder gevolg, van de zoon van Achil-
le VAN ACKER, nemen onze socialisten hun toevlucht tot een communist om hun
boeltje op te knappen.
Het is alles behalve glorieus. Het is bepaald vernederend voor de socialistische
voormannen en niet het minst van Burgemeester BLANCKAERT die hierbij een certi
ficaat van onbekwaamheid bekomt.
De Heer VAN HOORICK zegt niet dat het de socialistische leiders zijn die op hem
beroep hebben gedaan. Het blijft dan ook zeer de vraag of deze zich gaan laten doen.
Zij zullen zeker begrijpen dat een man zoals VAN HOORICK zich niet met een
bescheiden plaatske zal tevreden stellen en dat hun plaats van burgemeester, volks
vertegenwoordiger of senator zeer in 't gedrang komt.
Ten tweede, het blijkt uit de verklaring van VAN HOORICK dat zijn besluit
slechts geldig is voor hem zelf, waaruit moet verstaan worden dat volgens hem de
andere communisten gerust bij de communistische partij mogen blijven. Hij zegt
overigens zelf dat de communistische par,tij moet blijven bestaan. Hij gaat zelfs zo
ver dat hij beweert dat de plaatselijke socialistische organisatie hem toelaat op
voorwaarde dat die communistische partij zou blijven bestaan.
Wat heeft dat allemaal te betekenen
Is VAN HOORICK een socialist geworden die de communistische partij een hand
blijft reiken, of is en blijft hij een communist die zich in de socialistische rangen laat
opnemen om er het communisme te blijven dienen
Zuiver is deze toestand zeker niet. In de plaats van de socialisten, zouden wij het
spel niet betrouwen.
Het laatste woord is over deze zaak zeker nog niet gezegd.
Door de huidige regering werd een wets
ontwerp ingediend, bevattende een tienja
renplan, om sommige waterlopen bevaar
baar te maken voor schepen van 1350 ton.
Buiten de ringvaart rond Gent, en de bo
venschelde, is al het overige voor Wallonië.
Vermits hier de kredieten, voor een perio
de van tien jaar worden vastgelegd, diende
Volksvertegenwoordiger Moriau, een wijzi
ging in óm «De Dender» aan dit program
ma toe te voegen voor schepen van 600
ton. (Nu is het 300 ton.)
Dit amendement beantwoorde aan een
rechtmatige verzuchting van heel de bevol
king van de denderstreek. De gemeentera
den van Aalst, Ninove en Geraardsbergen,
bestaande uit socialisten en liberale meei-
derheden, hadden in de laatste weken ver-
beteringswerken gevraagd aan de Dender.
De gemeenteraad van Aalst, vroeg met na
druk de opneming van de denderwerken in
het tienjareplan. De Lodewijk De Raedt-
stichting, was eenparig akkoord, dat dit
vraagstuk boven de politiek moest staan,
en dat de mandatarissen zich zouden in
spannen.
Volksvertegenwoordiger Moriau, verde
digde zijn Amendement in de kamerzitting
van 20 December. Op 15 januari 1957 trok
Mr. D'Haeseleer naar de tribune om de ne
telige toestand van de Dender aan te kla
gen, en hij rekende op de liberale minister
van openbare werken om de werken zo-
haast mogelijk aan te vangen. Het Amende
ment zou hij verwerpen, omdat hij meer
vertrouwen had in de belofte van de mi
nister dan in een wettekst, waardoor al de
volgende ministers gebonden zijn, vermits
in de wettekst zou staan, in welk jaar de
werken zouden worden uitgevoerd.
Volksvertegenwoordiger Van den Ber-
ghe diende hem van antwoord, en onder
lijnde de noodzakelijkheid, het amende
ment Moriau te aanvaarden.
De Liberale Minister van openbare wer
ken kon enkel beloven zijn best te doen,
daar hij gebonden was door de kasmid
delen.
Volksvertegenwoordiger Moyersoen, gaf
hierop de repliek en bewees hoe de minis
ter ongelijk had.
Dat was de gelegenheid voor de onbeken
de liberale volksvertegenwoordiger Violon,
om zijn eerste noot te spelen, in de kamer.
Achterovergelegen in zijn zetel, zegde hij
met een grafstem. «Wij hebben vertrouwen
in de minister
De C.V.P.-groep van de kamer sprak zich
eenparig uit voor het amendement.
De C.V.P. mandatarissen namen persoon
lijk kontakt met hun tegenstrevers, van het
arrondissement.
Op Donderdag, 24 januari werd de grote
klop gegeven. De C.V.P. stemde in blok
voor het amendement. Liberalen, Socialis
ten en Communisten stemden in blok te
gen. Dus ook de liberalen D'Haeseleer en
Violon, en de socialist Van Trimpon stem
den tegen.
Deze handelwijze betekend 1) verloche-
ning van hun eigen standpunt ingenomen
in hun gemeenteraad. 2) Verwaarlozing
van de belangen van hun volk dat hen
heeft verkozen. 3) Bekamping van hun col-
legas uit de Denderstreek, die wel de be
langen van hun volk behartigen.
De 300 miljoen ,die hier onder vorm van
30 miljoen per jaar gedurende tien jaar,
werd voorgesteld, en verworpen, waren
juist voldoende om de Dender te verbete
ren van Dendermonde tot Aalst. Voor heel
het werk dat gepland is, zou er 2 miljard
600 miljoen nodig zijn.
Welke generatie zal dat verwezenlijkt
zien.
Intussen zullen onze mensen maar voort
blijven werk zoeken in den vreemde in
plaats van werk in eigen streek, dank zij
een moderne waterweg, met al zijn toe
komstmogelijkheden.
Een schone kans is hier verkeken.
GEZIEN DE EVOLUTIE VAN DE POLITIEKE TOESTAND ZAL DE
DOORGAAN OP DONDERDAG 7 FEBRUARI, TE 20 UUR.
(en niet op 1 Februari)
IN DE ZAAL VAN HET GROEN KRUIS.
Wanneer de burgers zullen lezen dat we
voor onze soldaten in de bres springen en
al de soldatendeugde opsommen en er op
aandringen speciaal gedurende deze week,
om onze jongens wat meer blijheid te bren
gen, gaan ze meewarig het hoofd schud
den.
De ouderen zullen £r om lachen en zeg
gen dat de soldaat e ;n vertroeteld iemand
wordt; «In onze ti; i» zo zullen zij er aan
toevoegen «was soldfat zijn iets heel an
ders. Nu hebben ze fi';m, welfare en nog zo
veel andere dingen uie hen het troepleven
wat lichter maken. Vroeger bestond zo iets
iieiemaai niet
En ja, de mensen oxe zo oordelen hebben
gelijk en ongelijk. GHijk, omdat het vroe
ger weliswaar anders was, en ongelijk om
dat de soldaat benevens cinema en Welfare
nog iets anders nodig heeft, iets wat wij
nem kunnen geven: morele steun.
Het komt er hier niet op aan de soldaat
op een voetstuk te p'.aatsen en er kransen
rond te leggen, zwa.,r van innige deelne
ming. Neen
Het is allemaal no - niet zolang geleden,
Hongarije Suez. Wij mensen, we ken
den zoals reeds voor ieen in de geschiede
nis de angst om de oorlog. En het meren
deel was egoïst in die» angst. Want wie van
de duizenden die de oorlog en het geweld
vreesden, zou er een moment aan onze jon
gens hebben gedacht yochtans waar het om
oorlog en gevecht gaat, worden onze jon
gens met de uitvoering van de hoofdrol be
last. Zij immers moe.erï strijden voor ON
ZE VRIJHEID.
Het is gemakkelijk gezegd, dat, wamieer
men spreekt over ae oorlog, het leger er
vanzelfsprekend inhtgrepen is. Akkoord.
Maar wie zou er ooit hebben gedacht aan
de martelgangen van de soldaten in oor
logstijd. Misschien wei. HIJ die de oorlog
eens meemaakte, of o-k HIJ die de soldaat
ais mens beziet.
a... wat ïveux iicf*7ijvoofDéeici een sol
daat schelen of er vanavond, ja dan neen,
film is, wanneer de brieven van thuis ach
terblijven. Wat kan het hem schelen dat
hij nachtvergunning krijgt als er iets ha
pert met het meisje.
In dit alles kan men leren dat een soldaat
meer onverschillig leeft, voor iets wat hem
niet aan het harte ligt.
Zeker, het valt niet te betwijfelen, het
soldatenleven brengt grote problemen mee:
elke soldaat, alhoewel er in de kazerne een
grote samenleving heerst, staat met zijn
eigen moeilijkheden alleen...
De soldaten onder elkaar kunnen warme
vriendschap vinden en ze is voor velen een
goede bron. Maar wat baat de vriendschap
in de kazerne wanneer de soldaat voelt dat
degenen waarmee hij vroeger omging voor
hij soldaat werd, hem in de steek laten op
het ogenblik waarop hij nood heeft aan ie
mand die hem begrijpt. Welke soldaat, eens
van huis, tracht niet in alles iets, al was het
een heel klein beetje maar van zijn thuis
terug te vinden.
Van het vroegere milieu kan nochtans zo
veel blijheid naar de kazerne worden ge
bracht. Er is zo bitter weinig nodig om een
soldaat gelukkig te maken. Brieven van
thuis, brieven van de vrienden, lokale bla
den met het nieuws van de parochie. Wel
ke soldaat zou daar niet tevreden over
zijn. De facteurs in de kazerne weten goed j
genoeg hoe blij de jongens zijn wanneer ei
nieuws is. En de soldaten zelf kunnen ge
tuigen hoe het gaat als er een of ander op
de kamer ligt die eens nooit een brief
krijgt.
En dan is er nog Welfare de platen
door en voor de soldaten. Dit werd niet
ingericht voor olifanten meen ik.
En dan zijn er nog de familiebezoeken.
Welke soldaat zou er niet fier zijn aan de
zijnen te kunnen tonen waar hij ligt en
waar hij zijn term klopt.
En dan wanneer de soldaat met verlof is,
zal het hem plezier doen te worden aange
sproken en te horen vragen hoe het hem
gaat en waar hij ligt en wat hij doet; en
van zelf zal hij vertellen over alles en nog
wat van de kazerne.
En zo kan men allerlei dingen opnoemen
die de weg vinden naar het soldatenhart en
die hem doen begrijpen dat wij waarderen
'dat hij die 18 maanden klopt voor ons.
De burger ziet de zaken zo niet in. Hij
zal er precies evenmin aan denken dat de
soldaten de jongens zijn van ons volk, die
paraat moeten staan om grond en recht te
verdedigen als het moet.
Niet dat ik iets heb tegerf de dodenhulde
op 11 november, integendeel «die zijn do
den huldigt is een groot volk». Maar waar
om dan nu niet aan de soldatevr geven wat
ze van ons verwachten BEGillP, MEDE-
VOELEN, ACHTING, MEDELEVEN of
moet er eerst een slagveld komen en ge-
De zaak van de schepen van financiën, voor hoelang nog) wordt voor de 22ste Cor
rectionele Kamer te Brussel behandeld.
De Stobbeleir, voorzitter der vaderlandse verenigingen, ere-voorzitter der belgo-sov-
jetse vereniging, waarvan hij nog steeds zijn ontslag niet heeft gegeven, patriarch
van de weerstand (welke symbool van alle vaderlandse deugden, zit daar de
tweede in de rij, met een bang gezicht, tussen de door hem, in het publiek altans zo
gesmade incivieken.
Aan deze incivieken liet hij zijn medaille van senator zien om hen bij de vervolgde
zwendel, vertrouwen in te boezemen. Daartoe gebruikt die meneer het mandaat hem
door de bevolking toevertrouwd.
De electrieker uit Brussel was met De Stobbeleir in contact naar aanleiding van
de verlichting der openbare gebouwen onzer stad. Wie weet werd deze verlichting
werkelijk door hem niet geleverd. De zaak zelf ziet er voor de verdachten ondertus
sen niet bijster rooskleurig uit, wanneer men vaststelt dat een vooraanstaand jurist
als Mter Hayoit de Termicourt, niet eens de vrijspraak durft te pleiten.
De Heer Procureur des Konings vroeg de zwaarste straffen voor De Stobbeleir Hij
maakte inderdaad misbruik van zijn ambt van Senator om de wet te helpen overtre-
den en ontving hiervoor 30.000 fr.
We voorzien dat de Rechtbank zal veroordelen.
In elk geval zal De Stobbeleir uit het politiek leven onzer stad verdwijnen.
Het is enkel aan de lankmoedigheid en het gebrek aan durf van de socialistische
leden van de gemeenteraad te danken dat hij nog steeds' zijn ambt van schepen kan
waarnemen.
Hebben ze vergeten dat hij noch Debunne, noch de socialistische partij heeft ge
spaard.
De liberale partij heeft het ontslag van De Stobbeleir als senator geeist, omdat ze
van oordeel was dat zijn handelingen haar zouden compromiteren. De Aalsterse be
volking is van oordeel dat de aanwezigheid van De Stobbeleir, in het schepencollege,
zeker als schepen van finantiën, een affront is voor de stad.
Verdere behandeling der zaak op Dinsdag 5 februari.
VER. STATEN.
Foster Dulles herstelt het contact met
Groot-Brittannië.
In diplomatieke kringen te Washington
was men niet weinig verrast door de uit
nodiging van staatssecretaris Foster Dulles
die de Britse minister van Landsverdedi
ging, Ducan Sandys, verzocht heeft zonder
enige formaliteit de internationale toestand
te bespreken. Door de U.S.-senatoren wordt
Dulles over de hekel gehaald om zijn poli
tiek in het Midden-Oosten.
EURATOM EN DE
GEMEENSCHAPPELIJKE MARKT.
De ministersconferentie in Hertoginnedal
is beëindigd met een persconferentie van
voorztitter Spaak. In de ochtend werd ge-
discussiëerd over de associatie van de
overzeese gebiedsdelenn met de voorgeno
men Europese tolunie en speciaal over de
investeringen die de zes landen in de Afri
kaanse gebieden van België en Frankrijk
en in de Nederlandse Antillen, Suriname
en Nieuw-Guinea zouden realiseren.
ALGERIE.
In verband met het aanstaande debat in
de UNO over de Algerijnse kwestie was een
algemene staking van alle Muzelmanse ar
beiders en handelaars in de Noord-Afri
kaanse Franse departementen aangezegd.
In Frankrijk werd de oproep slechts door
40% der Noordafrikanen beantwoord.
ISRAEL.
De Israëlische premier David Ben Goe-
rion heeft in een exclusief intervieuw met
The Associated Press voorgesteld het Si-
nai-schiereiland onder toezicht van de
strijdkrachten der Verenigde Naties te stel
len totdat Egypte bereid is een vredesver
drag of non-agressiepact met Israël te slui
ten.
Ben G-oerion deed dit. voorste]in ant
woord op de vraag of nij kon uitweiden
over zijn opmerking over demilitarisatie
van Sinaï, die hij in het parlement ge
maakt had.
HONGARIJE.
Terwijl de Hongaarse leiders de gebeur
tenissen in Hongarije herhaaldelijk als
contra-revolutionair betiteld hebben,schijnt
het blad «Nepszabadsag» die officiële ver
sie tegen te spreken.
De Hongaarse opstand is uitgebroken als
gevolg van gebrek en willekeur, terwijl de
Hongaarse nationale waardigheid reeds 12
jaar met voeten wordt getreden. Het
meest tragische is dat de Hongaarse soe
vereiniteit juist door diegenen tot een be
spotting werd gemaakt, die dank zij de op
offeringen van het sovjetleger tijdens de
oorlog in Hongarije als bevrijders zijn aan
gekomen.
De Catharinisten behaalden te Aalst een grote bijval met de opvoering van «Miss
Ba» van R. Besier, onder regie van Robert Pauwels. (Cliché «Het Volk»)
sneuvelden eer er kan erkend worden dat
de soldaat de vrijheidsstrijder is
Elk jaar richten wij ons tot de burgers,
opdat ze de soldaten als IIUN JONGENS
zouden beschouwen en omdat ze meer en
meer begrip zouden krijgen over de troep
en kazerneleven, want daaruit moet alles
voortvloeien.
Neen, het is niet in een caféke langs de
kazerne dat de soldaten de blijheid kunnen
vinden, waarover we spreken, daar vindt
hij misschien wel plezier.
Nu de week van de soldaat nadert kun
nen we daar eens beter over nadenken en
de echte blijheid is diegene, die gaat van
mensenhart tot mensenhart. En daar heb
ben onze soldaten zeker recht op.
i REINTJE.
LOTENLENING
TENTOONSTELLING 1958
10e TREKKING.
Bij de 10e trekking van de lotenlening
van de tentoonstelling 1958 is een lot van
500.000 fr. gevallen op obligatie nummer
261.701; een lot van 100.000 fr. op obligatie
nummer 1.030.408; een lot van 50.000 fr. op
obligatie nummer 63.188.
Al de andere obligaties van de groepen
261.701, en 261.800, en 1.030.401 enl.030.500
en 63.101 tot 63.200 zijn terugbetaalbaar a
pari.
oOo
MARY ROSE
100 fantasie
50 ontroering
50 humor.
