TV is ni@t zo duur
als U denkt
Huiswerk geen Huiswerk
of tocli Huiswerk
m
EN OMSTREKEN
Burelen St. JORISSTKAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14
VERSCHIJNT DE D0NDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
P. C. nr. 881,72 14' JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr. ZONDAG 3 FEBRUARI 1957
NUMMER 10
VOLKSE OPVOEDKUNDE
(FAMILIALE KRONIJK VOOR OPVOEDING EN ONDERWIJS.)
Huiswerk moet immer blijven een opvoedingsmiddel.
Nooit mag liet worden een dwangmiddel
We gaan het groot publiek mee hebben, kwestie helemaal niet gelegen liggen of
de ouders, maar we zullen sommige leer
krachten tegen hebben. En tóch zeggen we
onze mening
We staan niet alleen met onze overtui
ging die gegroeid is uit bijna 50 jaar onder
vinding. Ook een nog jong doch zeer be
voegd Inspekteur deelt onze mening. We
hoorden hem tot de ouders spreken ter ge
legenheid van een Ouderfeest. We trachten
zo bondig mogelijk zijn en onze gedachten
weer te geven inzake huiswerk.
WAT ZEGT HET LEERPROGRAMMA
In het Modelprogramma 1922 lezen we
deze zakelijke bedenking «De aan huis te
maken werken leveren zelden nut op voor
de leerlingen; zij zijn integendeel dik
wijls schadelijk voor hun lichamelijke ont
wikkeling. Na een gevulde dagtaak in de
school is het spel in de openlucht zo nood
zakelijk voor het kind als zijn voedsel.
Ook het leerplan 1936 biedt gezonde be
schouwingen op het stuk Op de lagere
school is KLASWERK hoofdzaak. De leer
ling moet trouwens een zekere geestesrijp-
heid bereikt hebben om de noodzakelijk
heid van het huiswerk in te zien. Bij de
leerlingen van de derde graad (5e en 6e
leerjaren) kan huiswerk wezenlijk een ver
standelijke en zedelijke waarde hebben.
(Drie, viermaal per week een lichte huis-
taak, gemakkelijk en snel te verbeteren.)
Aan de kleinen kan men vrije taken opge
ven prentjes opzoeken, documentatie in
plakken, een tekening of een blad schrift
afwerken, enz. Om over de doelmatigheid
en de geschiktheid van de huiswerken te
oordelen, zal de meester altijd rekening
moeten houden met het milieu waar het
kind leeft.
Het huiswerkprobleem blijft in al zijn
kompleksiteit bestaan. Op de ouderavonden
en dergelijke kontaktvergaderingen, waar
de «school» en «het gezin» mekaar omzich
tig komen besnuffelen, wordt regelmatig
aan het huiswerkprobleem wat geleuterd
en gepeuterd. Maar per slot van rekening
komt men steeds opnieuw tot het voorzich
tige besluit dat much might be said on
both sides
WAT ZEGT DE PEDAGOOG
Kamerpedagogen en andere ekstremis-
ten, die hoog in de zadel doordraven op het
ros van hun principes, houden het met ka
pitale kapmessoluties Huiswerk, kort
gezegd, is een van de vele slechte gevolgen
van een slecht systeem. De enige weg tot
een zuivere oplossing ligt in de radikale
wijziging van het systeem. Aldus Dan
Stiles, in High Schools for Tomorrow. De
deftige lui, die strak en streng de wacht
optrekken in de tempel van de traditionele
klassieke studiën tot welker voorberei
ding de lagere school speciaal werd uitge
vonden, zoals elkeen wel weet -houden
van huiswerk, veel huiswerk, voor on
misbare haver in de kribbe van de toe
komstige primus perpetuus.
WAT ZEGT DE WERKELIJKHEID
In de werkelijkheid vindt men in de la
gere scholen, al volgens hun aard en aard
rijkskundige ligging, of dagelijks huiswerk,
of helemaal geen huiswerk, of zeer geva
rieerde tussenliggende formules. In die la
gere scholen, die de voorbereidende afde
lingen van instituten voor middelbaar on
derwijs vormen, worden de leerlingen al
vroeg en gaande weg met immer overvloe
diger huiswerken gekweld. In vele zelfstan
dige lagere scholen daarentegen, vooral in
de industriewijken en te lande, zijn de
meesters dikwijls voorstanders van de zui
vere en algehele afschaffing van alle huis-
taken.
WAT ZEGGEN DE OUDERS
De meningen van de ouders zijn zeer uit
eenlopend. Al volgens de graad van hun
bevoegdheid resp. onbevoegdheid ter zake,
hun kulturele standing, hun huiselijke ge
woonten, hun beroepsbezigheden en dito
narigheden, laten de ouders zich aan de
integendeel, kletsen en klagen over de
schromelijke lange huiswerken waarmee
het schattig kroost getormenteerd wordt, of
over de godsjammerlijke minderwaardig
heid van dat knoeischooltje waar «ze nog
nooit een huiswerk hebben moeten maken,
meneer
HET PROBLEEM
IS HET ONDERZOEKEN WAARD
Het lijkt derhalve wel de moeite waard
onze aandacht te besteden aan het huis
werkprobleem. En ons af te vragen in hoe
verre het opleggen van huistaken ofwel ze
ker ongewenst, of misschien nuttig, of nog
volstrekt onmisbaar is in de school. Een
enige, algemene regeling nergens huis
werk of overal huiswerk, is utopisch. Men
moet immers rekening houden met de zeer
grote verscheidenheid in levensvoorwaar
den, mogelijkheden en doelstellingen, die
de lagere scholen vertonen. In onderwijs
zaken zijn radikale formules te simplistisch
om bruikbaar te zijn. Het leven, ook het
schoolleven, laat zich niet in administratief
pedagogische polsbeugels kluisteren.
Het is een welbekend feit dat schier
overal, in de steden en in de dorpen, de
meederheid van de ouders wensen en ver
wachten dat de kinderen huistaken te ma
ken krijgen. Althans van een zekere leef»
tijd af; laten we zeggen van 9 a 10 jaar af.-
Of die ouders gelijk of ongelijk hebben,
blijft hier buiten bespreking. De school is
nu wel geen winkel, maar toch moet ze
steeds beginnen met haar kliëntele voldoe
ning te schenken. Niet alleen uit taktische
overwegingen, maar eenvoudig om psycho
logische redenen. Wil de school het ver
trouwen van de ouders verwerven en be
waren, dan moet ze deze niet in hun ver
wachtingen teleurstellen. Het is echter de
taak en de kunst van de direktie en
de leerkrachten de huistaken in frekwentie
en kwantiteit derwijze te dozeren, dat een
opvoedkundig aanvaardbaar kompromis
bereikt wordt.
Dit is niet steeds gemakkelijk. Scholen
in volkswijken of in landelijke woonplaat
sen staan voor deze moeilijkheid dat som
mige of zelfs vele kinderen thuis niet in
de vereiste voorwaarden verkeren om een
huistaak te kunnen maken. Volwassenen en
kinderen verblijven er in een woonkamer,
's winters de enige verwarmde plaats,
waar voortdurend gepraat en gestommeld
wordt. In zulke gevallen zijn de ouders
veelal de school dankbaar wanneer deze
een vrije studie-uurtje inricht, onder lei
ding en toezicht van een leerkracht, zowat
van half vijf tot zes, en waar de leerlingen
van de derde en de vierde graad hun wer
ken maken en hun lessen leren.
Doorgaans verlangt het ouderpubliek niet
dat de jonge kinderen, van 6 tot 8 jaar,
huistaken zouden opgelegd worden, waar
dit evenwel toch gewenst wordt, en dit
doet zich voor in grote steden wegens de
noodzaak dat de stumpertjes en flatkinde
ren met stille bezigheid koest te houden,
dan bedisselde men het geval zó dat de
taak, waar mogelijk, prettig weze en alles
zins op weinig tijd en gemakkelijk uitvoer
baar. Geschikt zijn het verder afwerken en
kleuren van een tekening, het na- of af
schrijven van een paar woordjes in ver
band met het werkelijkheidsonderwijs, en
een paar rekensommetjes.
Tegen de opdracht om thuis dokumenta-
tiemateriaal, plaatjes en voorwerpen op te
sporen en te verzamelen, zijn wel enkele
bezwaren in te brengen. Alle voorzorgen
moeten getroffen worden opdat dergelijke
taak door het kind zelf, en graag, verricht
zou worden, en niet door volwassen huisge
noten die voor zulke liefhebberijen geen
lust voelen en er ook veelal de tijd niet
voor hebben. Men hoort soms ouders er
over klagen dat waardevolle boeken en nog
niet gelezen magazines en kranten ten
prooi vallen aan het onverbiddellijk
schaartje van de kleine speurder. Vervolgt.
OPVOEDER.
In het «Centrum» te Aalst ging de eindw edstrijd door van 't biljartkampioenschap
HET ONTSLAG VAN DE
RECTOR DER GENTSE
UNIVERSITEIT.
Wij mogen inderdaad deze titel gerust
gebruiken, want het is zeker dat de rector
van Gent zijn ontslag aan Minister Collard
verleden week heefi aangeboden. Dat rec
tor Gillis, die de naam heeft een gematigd
socialist te zijn, daar redenen moet voor
hebben, betwijfeld niemand; ware de rector
een katoliek, dan zou men wellicht kunnen
spreken van een politieke zet tegen een te
genstrever, maar hier wordt dat vermoeden
zelf niet geuit. Integendeel men mag ver
onderstellen dat rector Gillis veel geduld
zal geoefend hebben.
Wat verwijt hij aan de regering De
rechtor heeft daarvan geen geheim ge
maakt. Bij de opening van het academisch
jaar, later in een persintervieuw heeft hij
verklaard dat de regering voor de universi
teit van Gent alleen schone woorden over
heeft, maar geen daaen. Er is geen geld om
administratief en technisch personeel te
benoemen, er is geen geld om nieuwe ge
bouwen en uitrustingen. Is er geld, dan
krijgt men de toelating niet om het te ge
bruiken.
Wat de maat heeft doen overlopen, dat
schijnt het feit te zijn dat de universiteit
ook moet besparen in het kader van de al
gemene besparing, die deze regering van
de hoogkonjunktuur aan iedereen oplegt,
evenals het schandaal der laatste benoe
mingen aan de universiteit.
Wat die besparingen betreft, willen we
aanstippen dat de enige sector waarin er
niet moet bespaard worden volgens Collard,
deze is van het bouwen van nieuwe open
bare scholen. Op het budget van de univer
siteiten, op dat van het vrij onderwijs moe
ten miljoenen worden bezuinigd; maar aan
het officieel middelbaar onderwijs mag
niet geraakt worden; integendeel scholen
die er niet nodig zijn, zal men om louter
politieke redenen oprichten. Rector Gillis
heeft gelijk zijn minister ter verantwoor
ding te roepen: in zijn redevoeringen kan
hij het schoen seg^^-'Gii Collard is goed
genoeg op de hoogte om te weten dat ons
universitair onderwijs er zo schitterend
voorstaat. Wanneer een regering moet be
sparen op zijn universiteiten, dan is het
ver gekomen.
Ook de benoemingen van de laatste maan
den liggen de rector zwaar op de maag, Het
advies van de faculteit of academische
raad is van geen tel meer; van veel groter
belang als verworven diplomas, gepres
teerd wetenschappelijk werk is de partij
kaart van de BSP. Wij moeten over die fei
ten niet verder uitweiden, de pers bracht er
uitvoerend relaas over.
Volgens een bericht van de regering
heeft Collard het ontslag van de rector
niet aanvaard en zal men een deel van zijn
wensen inwilligen. Eerst zien
Wat de benoemingen betreft, stelt er
zich wellicht in 't kort een probleem voor
de katolieken mogen wij onze studenten
nog te Gent laten studeren Gent wordt
stilaan een succursaal van Brussel Indien
de katolieken alleen nog in aanmerking ko
men voor een leerstoeltje van derde rang
en dat men dan gaat zoeken of men daar
voor geen liefhebber vindt in de oude
franskiljonse garde, dan moeten de kato-
lieke Vlamingen de besluiten trekken.
WIE ZIJN DE
MISSIEVRIENDEN
Ph. Van der Taelen,
K. Colson,
R. Cornand,
Cl. Ruyssinck,
M. Van Heddeghem,
H. Clarijs,
L. De Prijck,
W. Van Loocken,
R. De Brauw,
E. Eeman
Zoals U weet voeren ze op
JEF POTJES SPEKULEIRT
Een Aalsterse klucht in 3 bedrijven.
DATUM 24 februari.
ZAAL E. P. Capucijnen.
DOEL Steun aan de Missie van onze
stadsgenoot E.P. Diego Van Schuylenbergh.
«'t Land van Riem» genoot veel bijval met de opvoering van Walsdroom
(Cliché Het Volk
INDEXCIJFER
JANUARI 105,88
DE OFFICIËLE MEDEDELING
Het ministerie van Economische Zaken
deelt mede dat het indexcijfer der klein
handelsprijzen in januari 1957 105,88 be
draagt tegenover 105,45 in december.
Die verandering van het indexcijfer is
voornamelijk het gevolg van de stijging der
prijzen van zeep, olie, vlees en textielpro-
dukten en van de daling van de prijs der
eieren.
Er zijn zeer eigenaardige vooroordelen in
omloop over de televisie-kwestie.
Zo wordt er door vele personen, die geen
televisietoestel bezitten, als voornaamste
argument naar voren gebracht dat de prijs
van het ontvangstoestel te hoog is.
Als men deze personen echter meer in
detail ondervraagt, dan blijkt dat zij deze
prijs sterk overschatten zij bepalen deze
tussen de 18.000 tot 40.000 frank.
Vele anderen hebben bovendien in het
geheel geen denkbeeld wat betreft de som
die zij moeten storten om zich een «kijk-
venster op de wereld» te openen. Het is
trouwens zeer interessant te noteren dat
zeer weinig Belgen een idee hebben over
hetgeen de aankoop en de installatie van
een antenne kosten.
Het is dan ook nuttig in het jcort het fi
nancieel aanzicht van de TV nader, toe te
lichten, zowel wat betreft het ontvangst
toestel als de antenne.
HET ONTVANGTOESTEL
Om het zogenaamde uitverkopen tegen te
gaan en redelijke prijzen te behouden ge
lijk voor allen hebben de voornaamste
constructeurs en verkoopinrichtingen van
het land kortgeleden besloten een noemens
waardige prijsvermindering in te voeren.
Op deze manier kost het goedkoopste
televisietoestel, dat op de markt bestaat,
9.450 fr. Het beschikt over een scherm van
44,3 cm. en is voorzien voor het ontvangen
van de programma's die uitgezonden of ge-
relayeerd worden door de Belgische zen
ders in de Franse en Vlaamse taal van
Brussel, Antwerpen en Luik.
Wanneer men binnen het bereik van de
zender van Rijsel woont, dan is een prijs-
toeslag van 500 fr. voldoende opdat dit
zelfde ontvangtoestel, de Franse uitzendin
gen kan ontvangen.
Natuurlijk, er bestaan nog duurdere te
levisietoestellen, maar het is dan hetzelfde
als bij om het even welk ander artikel de
uitgave is in functie met de vereiste verfij
ningen.
Bovendien moet men zich hier reken
schap geven van een dikwijls onbekende
waarheid. De TV. is niet de radio. De beste
markt der radiotoestellen van een zekere
kwaliteit, met 8 lampen, kost 5.600 Fr. Ter
wijl een televisietoestel niet uitgevoerd
wordt met 8 lampen maar met minstens 20.
En wat het werkloon aangaat, dat ligt even
eens veel hoger daar een televisie-ontvan
ger niet minder dan 600 soldeerpunten telt.
Tenslotte beslaan alleen de controlehande
lingen reeds bijna 60% van de kostprijs.
Daar uit volgt dat het helemaal niet ver
wonderlijk is dat de prijs van een TV ont
vanger nooit vergeleken kan worden met
die van een radio-ontvangtoestel.
DE ANTENNE.
Een buitenantenne is niet altijd noodza
kelijk om een goede ontvangst te verzeke
ren in de goede ontvangstzones is een bin-
nenantenne voldoende die minder dan 1000
Fr. kost.
Vele televisiekijkers, die op korte afstand
van een zender wonen, genieten inderdaad
van een uitstekende ontvangst. Het betreft
hier degenen die de huizen bewonen bin
nen een straal van enkele kilometers van
het Justitiepaleis te Brussel, het Torenge
bouw te Antwerpen of van de «Bol d'air» te
Luik.
Het volstaat wanneer er zich geen enkele
EEN GOUDEN RAAD
komt nu zondag 3 februari
naar de vertoning van
MARY-ROSE
grote hindernis voordoet tussen de anten
ne en de zender. De draagwijdte van de
TV-golven is inderdaad sterk beperkt aan
de zichtbare horizon van de zendantenne.
Trouwens, zelfs in het geval dat een bui
tenantenne noodzakelijk is, is men nog niet
altijd verplicht een monumentale mast te
plaatsen.
Andere televisiekijkers die in de «goede
ontvangstzone» van een plaatselijke zender
wonen, wensen nog andere mogelijkheden
er aan toe te voegen door op rechtstreekse
wijze een buitenlandse zender te ontvangn.
In de meeste gevallen vereist deze kracht
toer» de installatie van een grotere anten
ne dan degene die normaal voldoet. Nog
maals de verfijning is niet noodzakelijk
voor de beperkte beursen.
Er valt trouwens op te^ merken, dat ten
gevolge van de internationale programma-
uitwisseling, de meeste buitenlandse uit
zendingen, en vooral de opmerkelijkste en
de meest op prijs gestelde, gerelayeerd wor
den door de Belgische zendstations.
Blijven dan nog over de minder bevoor
rechte zones, dat wil zeggen de plaatsen
waar de televisiegolven niet gemakkelijk
kunnen doordringen, altijd als gevolg van
hun rechtlijnig voortplantingsprincipe.
Bijvoorbeeld wanneer een terreinplooiing,
een bomenrij of enkele grote gebouwen tus
sen de zender en de ontvanger staan.
In deze gevallen, en onder voorwaarde,
wel te verstaan, dat men zich in de voort-
plantingsstraal bevindt van de zender, is
de installatie van een goede buitenantenne
noodzakelijk. Zijn rol zal bestaan uit het
«duiken» in het net der TV-golven dat over
de plaats gaat waar de ontvangst plaats
moet vinden.
Vanaf dat moment is het raadzaam dat
een bekwame installateur van te voren een
veldmeting verricht. Deze technicus, kan de
gunstigste ontvangstzone boven het betref
fende gebouw bepalen, en zal de koper raad
kunnen geven bij de keuze van de toe te
passen antenne.
Drukken we nogmaals op het feit dat in
de meeste gevallen een monumentale in
stallatie overbodig is. Beter een goede
antenne dan een grote antenne
De resultaten die verkregen worden door
het combineren van verschillende antennes
of een overdreven hoogte van een antenne
zijn inderdaad zelden in verhouding tot de
benodigde uitgave.
EEN KLEINE BEREKENING.
Verzamelen we in het kort de vooraf
gaande gegevens
De goedkoopste der televisietoestellen
kost ongeveer 9.500 fr. Voege we bij dit be
drag als antenne-onkosten 1.500 Fr. ruim
berekend, voor een zone van gemiddelde
ontvangst.
Als gemiddelde levensduur van een tele
visietoestel, mag men schatten op 8 jaar
ongeveer, hetgeen overeenkomt met onge
veer 2.900 verstrooiing brengende avonden
in familiekring.
Op deze manier kan een familie voor
minder dan 4 Fr. per dag en in huiselijke
kring genieten van minstens 4 uur dage
lijks schouwspel.
Vergelijken we dit cijfer met het bedrag
dat door een gemiddeld huisgezin wordt
uitgegeven, iedere maal dat het besluit
naar een bioscoopvoorstelling te gaan.
Het verschil is verbluffend.
De TV, uitstekende verstrooiing voor de
familiekring, is dus binnen ieders bereik.
Kaarten bij dhr O. Van Pamel, Grote
Markt, 25. Tel. 212.81.
