en omstreken
De Staat kan zijn personeel
op tijd niet betalen
OUDE JONGE DOCHTERS
De Kruiswijding op
Goede Vrijdag
Kleingeestige administratieve plagerijen
hinderen ontplooing van missieonderwijs
De landbouw wordt
gewurgd
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P C. nr. 881,12 14« JAARGANG: 1,50 Fr.
ZONDAG 14 APRIL 1951
Nummer 31
VOLKSE OPVOEDKUNDE
(FAMILIALE KRONIJK VOOR OPVOEDING EN ONDERWIJS.)
NABESCHOUWINGEN.
We hebben in een reeks opvoedkundige
praatjes de rol van de moeder trachten te
omschrijven met het oog op het zonnig
licht dat zij, als vrouw en als moeder, in
haar gezin brengen kan en moet.
Niet alleen de moeder, de gehuwde vrouw
weet warmte en zon te brengen in vele har
ten, ook menige ongehuwde vrouw, de zo
gezegde oude jonge dochter, weet zeer
dikwijls, door haar leven van opoffering,
zonnewarmte en stralend licht te brengen
niet in de harten van haar gezinsleden, van
haar echtgenoot of kinderen, maar in het
hart van vreemden, van zieken, van veria-
tenen. Dergelijke vrouwen zijn zeer hoog
aan te schrijven
In 1954, menen wij, werd in Nederland
een kongres gehouden van celibataires,
voor ongehuwden. De oude jonge dochters
en de jonggezellen stonden die dagen in het
midden van de belangstelling.
GEEN SPOT ALS 'T U BELIEFT
MAAR EERBIED IN MENIG GEVAL
De naam van oude jonge dochter wordt
gewoonlijk met een tikje spot uitgesproken.
De mensen denken dat ze doorgaans onge
huwd bleven omdat ze geen man konden
krijgen.
Dat is echter lang niet immer waar, want
menige jonge dochter is op tijd niet ge
trouwd omwille van zeer verheven doelein
den. Zo kennen wij persoonlijk een speci
fiek voorbeeld daarvan. Mogen we het u
vertellen
Tante was drie en twintig en had kennis
met een ernstige jonge man. Ze spraken
zelfs al van trouwen. Toen stierf haar
schoonzuster in het kinderbed. Ze liet een
man en vijf kinderen na. Het oudste was
pas zeven, het jongste enkele uren oud.
Wat moes er van het huishouden gewor
den Een wezenhuis was de meest voor de
hand liggende oplossing. Maar daar wilde
de man niet van weten. Bij elke zuster en
broer een kind uitbesteden Iedereen was
bereid een kind aan te nemen, maar daar
kwam tante tegen in. Het is niet goed, re
deneerde ze, dat het gezin verbrokkelt en
dat de vader van de kinderen gescheiden
wordt. Ik zal er bij intrekken en proberen
de moeder te vervangen. Nog dezelfde dag
haalde ze haar bundel kleren en trok bij
haar broer in. Ze leidde het huishouden
met vaste hand en de kinderen voedde ze
op tot flinke mensen.
Die schone daad kostte haar heel wat
strijd. Haar verloofde was niet met de
nieuwe regeling ingenomen. Hij drong er
op aan volgend jaar met Pasen te trouwen.
Ze weigerde. «Ge ziet Uw broer en zijn
kinderen liever dan mij», zei de jonge man
en daarmee brak hij zijn verloving af.
Tante heeft nog moeten zien dat hij een
poosje nadien met haar eigen vriendin be
gon te verkeren en er, het volgend jaar met
Pasen, ook mee trouwde.
Nu is tante oud. Ze woont alleen met
!haar broer, want al de kinderen zijn uitge
trouwd. Maar is gelukkig, want van haar
•eigen kinderen en kleinkinderen zou ze niet
meer plezier kunnen hebben dan van haar
pleegkinderen.
Het geval van tante is geen uitzondering
Ieder dorp, iedere stad kent dergelijke
heldinnen. In de ogen van de mensen is hun
daad vanzelfsprekend, maar wat al moed
en sterkte is er niet toe nodig
EEN ANDER SOORT HELDINNEN
Er is nog wel meer dan een ander soort
heldinnen onder de oude jonge dochters.
Hun aantal is zelfs zeer groot.
Het zijn zij die vrijwillig aan het huwe
lijk verzaken om hun vader en moeder in
hun oude dag op te passen. Terwijl hun
ouders nog leven hebben zij het dikwijls
zeer zwaar, want oude mensen zijn wel
eens nukkig en lastig. En na hun dood
wacht hun de eenzaamheid en zeer dikwijls
de zware strijd om het bestaan.
Er zijn dan verder de sociale werksters,
de parochiale helpsters en verpleegsters,
enz. die niet huwen om zich helemaal aan
de evenmens te kunnen geven. Zij beoefe
nen metterdaad de werken van barmhar
tigheid, die bij Onze Lieve Heer zo hoog
aangeschreven staan.
Wij hebben veel respect voor dergelijke
oude jonge dochters, die zich zelf om ande
ren vergeten, en wij brengen hun graag
onze hulde
En moeten wij spreken van die talrijke
kloosterzusters die zich door God geroepen
voelden om zich gans het leven door te of
feren in dienst van de evenmens Weet
gij wat velen onder ons, gij, ik, uw kinde
ren aan die Zusterkens-onderwijzeressen te
danken hebben, en dat van in de kleuter
school Beseft gij, goede lezers en lezeres
sen, wat een verheven doch zeer vermoeien
de taak het is dag in dag uit met tientallen
kinderen soms te moeten omgaan, alle ver
schillend van karakter, die men moet kne
den en vormen om er schone mensenkinde
ren van te maken Hulde aan die brave
kloosterzusterkens-onderwijzeressen-opvoed-
sters Zij en ook hun wereldlijke collega's
verdienen onze hulde en dank Planten wij
in het hart van onze kinderen die gevoe
lens van dank en hulde die zij verschuldigd
blijven, heel hun leven lang, aan deze vrou
wen die zich offerden, ongemeten, in dienst
van het Kind De grote Kindervriend van
hierboven zal ze, we zijn er van overtuigd,
weten te belonen voor al het goede dat zij
deden
En wat dan gezegd van dat ander soort
heldinnen, die ook niet huwden, omdat zij
zich geroepen voelden te «dienen» naar
Gods wil, de zieken en de kranken, de onge-
neesbaren, de geesteszwakken en krankzin
nigen
Wij zijn toch allemaal reeds in een hos
pitaal geweest, in een kliniek, waar de
zusterkens en de wereldlijke verpleegsters
liefdevol de zieken verzorgen, helpen en
opbeuren... Zouden wij immer het werk
willen... of durven doen dat deze heldinnen
dagelijks met blij gemoed verrichten, voor
wildvreemde mannen en vrouwen Zou
den wij
Hebt U ooit een gesticht bezocht waar
abnormale kinderen, lichamelijke en gees
telijke wrakken, geliefkoosd en vertroeteld
worden door liefdevolle zich offerende on
gehuwde vrouwen, kloosterlingen of we
reldlijke. Wij wel En 't is immer met die
pe ontroering en waardering dat wij der
gelijke instituten verlaten en denken Hel
dinnen zijn het, in de ware zin van het
woord
Zo zouden wij verder kunnen gaan om en
het soms droeve lot van eenzame oude jon-
De jonge Aalsterse zanger, Willy Paul
De Schrijver, die erg in de smaak valt.
Cliché «Het Volk».
HET KRUISBEELD TERUG
OP DE EREPLAATS
EEN KORTZICHTIGE EN GEVAARLIJKE POLITIEK DER LINKSEN.
Het is niet de eerste maal dat de school
politiek van de liberale minister Buisseret
aanleiding geeft tot gegronde kritiek van
katolieke zijde. Op die kritiek antwoordt
Buisseret gewoonlijk met een communiqué
waarin hij zijn goede bedoelingen uiteen
zet, zijn bezorgdheid voor de schoolvrede
in Kongo vooropstelt en alle moeilijkhe
den wijt aan een of ander spijtig misver
stand. Spijtig genoeg voor hem en nog spij-
tiger voor de missies stapelen de laatste
maanden deze misverstanden zich zo hoog
op dat de missieoversten en ook buiten
staanders zich verplicht hebben gevoeld,
hiertegen krachtdadig protest aan te teke
nen.
Het bloeiende missieonderwijs is klaar
blijkelijk een doorn in het oog der socialis
ten en liberalen. Ten alle prijze willen zij
in de korst mogelijke tijd een uitgebreid
officieel lekenonderwijs in Kongo op
richten om de zwarten te onttrekken aan
de invloed van de missionarissen. Zij hou
den hierbij geen rekening met de onmetelij
ke offervaardigheid en de ongekende edel
moedigheid der katolieke zendelingen en
gelovigen die een volwaardig onderwijsap-
paraat in dit uitgestrekt gebied hebben
uitgebouwd.
Neen, in plaats van dit onderwijs met al
le middelen te helpen en geldelijk te steu-
In zijn Vastenbrief van verleden jaar
heeft Zijne Eminentie kardinaal van Roey
er de nadruk op gelegd Het kan niet
volstaan het kruis enkel te vereren gedu-j nen opdat het zijn taak des te beter kunnen
rende de plchtigheid van Goede Vrijdag, vervullen en zich zou kunnen aanpassen
het moet tot zijn volle recht komen in heel1 aan de steeds groeiende noden, trachten de
het leven. In ieder christelijk gezin moet I huidige bewindvoerders door administra-
kruisbeeld aanwezig zijn en er de tieve plagerijen en kleinzielige vitterijen
een
ereplaats bekleden. Waar zulks nog niet
het geval is, hopen Wij dat deze vergeteJ
heid hersteld moge worden bij gelegen
heid van Goede Vrijdag.
Ook keurt Zijne Er.ilnentie ten volle goed
dat in aansluiting met de plechtige dienst,
de kruisbeelden aangebracht door de paro
chianen, gezamenlijk zouden gewijd wor
den. Deze wijding harmonieert volkomen
met de verheven Kruisliturgie van die dag.
De proeven in de parochies van Groot-
Antwerpen en Groot-Brussel hebben bewe
zen dat alwaar het apostolaat van het
kruisbeeld ernstig werd georganiseerd, tal
rijke, ja honderden gezinnen een kruisbeeld
te wijden hebben aangeboden om het
vroom op te hangen op een ereplaats in
hun woonst.
Te Antwerpen in de volksparochie van
St-Walburgis, werd het verheugend hoogte
punt bereikt van de plechtige en gezamen
lijke wijding van 1500 kruisbeelden. Alzo
biedt Goede Vrijdag voor het herstellen
van het kruis in huis een énige gelegen
heid.
Verleden jaar werd omwille van de alge
hele liturgische hernieuwing van de Goede
Week de aandacht van dit Kruisapostolaat
en Kruiswijding enigzins afgewend.
Doch wij hopen dat dit jaar deze plech
tige Kruiswijding op Goede Vrijdag met
verdubbeld ijver zal worden voorbereid en
doorgevoerd.
Moge het Kruisbeeld weldra prijken in
vele familiekamers, kantoren, winkels enz.
en de zegen van de Gekruisigde Verlosser
ge dochters te beschrijven... Doch ook kun- |neerstralen op talrijke woonsten.
nen wij aan de andere kant het vreugde
vol bestaan schetsen van ongehuwde vrou
wen die hun zielsgeluk zoeken in het ver
zorgen der zieken, der misdeeld en, der ver
iatenen, der kranken.
Eén zaak vragen wij van U Eerbied
voor die vrouwen Bewondering voor deze
heldinnen die zich noemen Oude Jonge
Dochters OPVOEDER.
-s
De R.T.T.-mannen belegden in de Aalsterse telefooncentrale een kaartprijskamp
tegen de post. Zij wonnen het pleit maar schonken de beker aan hun genodigden.
Foto toont post Aalst. (Cliché «Het Volki
Kan. A. C-
De Kamer heeft de begroting van Land
bouw besproken Zoals ieder jaar, sedert de
linkse regering aan het bewind is, werd
het een helaas gegronde litanie van
klachten.
Algemeen werd er vastgesteld dat de
rentabiliteit van de landbouw blijft dalen.
De kostprijzen werden steeds hoger, de
indeks van de opbrengsten vertoont daar
entegen een dalende lijn. De richtprijzen
worden niet geëerbiedigd, noch inzake tar
we, noch inzake varkens. De regering
grijpt niet in om die toestand te verbete
ren. En de lange uitleg van de minister
bleef grotendeels naast de kwestie.
Eigenlijk verwondert dit niemand meer.
Want het is duidelijk geworden dat de re
gering inzake landbouw een socialistische
politiek voert. En we weten sinds enkele
weken dat het programma van de socialis
ten er toe strekt 2/3 van de huidige land
bouwers van het land te verjagen en te pro
letariseren.
Met de huidige politiek is men daarmee
goed op weg.
het leven van vele scholen te bemoeilijken.
Dan is het natuurlijk gemakkelijk zich te
beroemen op het betrekkelijk groot sukses
van de lekenscholen in Kongo, vooral als
deze laatste nog op een ondulbare wijze be
voordeeld worden.
Om aan te tonen dat bovenstaande kri
tieken niet uit de lucht gegrepen zijn maar
door feiten kunnen gestaafd worden willen
we hier enkele feiten aanhalen, die staats
minister De Schrijver trouwens ook heeft
gebruikt in zijn interpellatie over de eng-
geestige onderwijspolitiek van de h. Buis
seret, minister van Koloniën.
BESTAAN VAN SCHOLEN BEDREIGD
De funktionering, het dagelijks leven van
vele scholen wordt erg bemoeilijkt.
Dit uitzicht is wellicht het pijnlijkste.
Gedurig vertrekken uit Leo brieven met
maatregelen die het dagelijks leven en
zelfs het bestaan van de inrichtingen be
dreigen. Zij werken ontzenuwend op dege
nen die hun leven veil hebben voor de op
voeding van de jeugd.
Zo werd er in januari 1956 aan de mis
sies beloofd dat zij in november 6956 het
saldo van de terugbetalingen van de staat
zouden ontvangen. Begin maart 1957 had
den ze er nog niets van gezien. Dat be
draagt miljoenen per vikariaat. Voor de pe
riode september 1956-oogst 1957 werd een
voorschot beloofd. Het beloofde voorschot
was in maart 1957 slechts gedeeltelijk uit
betaald. De missies zitten in geldverlegen
heid en bijna alle moeten lenen en geld
schieter zijn van de staat. Vele zijn niet
meer in staat hun monitoren te betalen
De reiskosten van de blanke leraars
moeten op voorhand betaald worden door
de missies. Veel later pas worden ze ver
goed. Voor het kollege Albert te Leopold-
stad betekendt dat jaarlijks bij de 2 mil
joen; de Broeders van de Kristelijke scho
len moesten verleden jaar bij die gelegen
heid 3 miljoen ontlenen. De rente die de
missies aan de bank te betalen hebben wor
den door de Staat niet vergoed...
De Zusters van Thysville betaalden
sinds September jl. 180.000 F huurgeld voor
de huizen van hun blanke leraressen.
Tweemaal schreven zij naar Leo voor de
vergoeding. Zij kregen noch antwoord,
noch vergoeding tot hiertoe.
De rektor van het kollege van Stanley-
stad moest 120.000 F sociale lasten betalen
voor wedden die door de Staat niet betaald
waren.
DISKRIMIN ATIE
De blanke leerkrachten uit het algemeen
onderwijs voor zwarten krijgen de uitrus
tingspremie niet van 7.500 F die hun kolle
ga's van het lekenonderwijs krijgen.
Ook de zwarte leerkrachten worden onge
lijk behandeld.
Herhaaldelijk hebben de missies ge
protesteerd tegen het feit dat de staat aan
zijn monitoren met onvolledig diploma, de
vergoedingen van hulpagent verleent, ter
wijl dezelfde gediplomeerden in het missie
onderwijs slechts de mindere vergoeding
genieten.
De aanpassing van de wedden van de
monitoren uit het missie-onderwijs aan de
grote verhogingen toegestaan aan de bezol
digden van de staatsdienst, is nog steeds
niet ingevoerd.
Bij sommige monitoren die de werke
lijke toestand minder goed kennen, veroor
zaken deze ongelijkheden wantrouwen te
genover de missies. Zij vermoeden dat deze
laatste de ongelijkheid willen. Overal
groeit de misnoegdheid bij de monitoren
van de missies en ontstaan bedreigingen
van staking. Het kan toch de politiek van
het departement niet zijn, zulke ontevre
denheid te willen kweken, zoals zij zich
veropenbaarde te Leverstad en in de Ka-
saï
LEERLINGEN ACHTERUITGESTELD
Men is zeer streng voor de leeftijds
grens van de leerlingen bij hun opname in
de missiescholen, vooral in de grote centra.
Maar waarom niet voor de leerlingen van
officiële scholen in de voorsteden van Leo?
Te Lisala geeft de staat uit, per leer
ling in het lekenonderwijs, voor hun onder
houd in het internaat, 40 F per dag. Aan
de missieschool, in hetzelfde centrum ge
vestigd, wordt per intern, voor het onder
houd 30 F per week toegekend. Moet het
ons verwonderen dat de internen van de
lekenschool prat gaat over hun behande
ling Is deze stand van zaken gezond en
rechtvaardig
Vele andere voorbeelden zouden nog
kunnen aangehaald worden omtrent het
verschil in de toepassing van de reglemen
ten op het stuk van de leeftijdsgrens, het
aantal schooldagen, de aanvaardingsvoor-
waarden, enz.
Op al deze feiten en nog vele andere
door Staatsminister De Schrijver aange
haald, antwoordde Buisseret dat het slechts
ging om lokale gevallen of om administra
tieve missingen.
Wij zijn nochtans van oordeel dat deze
diskriminaties een onderdeel uitmaken van
een sektaire politiek die met voorbedachte
rade van het missieonderwijs een tweede-
rangsonderwijs tracht te maken. Dat deze
politiek de verontwaardiging van de inland
se bevolking opwekt en een gevaarlijke
verwarring schept bij de geëvolueerden,
schijnt minister Buisseret zich niet aan te
trekken. I. D.
Einde verleden jaar kon de heer Liebaert ge vraag om uitleg, maar ze had de eigen
zijn ambtenaren niet betalen, ondanks de!schap, de heer Van Acker in een blinde ko-
lening bij de bankiers. Het rijkspersoneel j leire te plaatsen. Gans zijn uitleg, gans zijn
moest tot begin januari geduld oefenen. verdediging, beperkte zich in feite tot de
Men had kunnen hopen dat de toen opgere- herhaalde uitroep dat het een schandaal
zen protesten iedere herhaling van een zo was, zo het krediet van de Staat aan te tas
ten op een ogenblik dat een Staatslening is
uitgsc-hreven. De heer Eyskens had klaar
blijkelijk in de roos getroffen.
schandalig feit in toekomst zouden onmoge
lijk maken.
Welnu, wie daarop gerekend heeft ,is be
drogen uitgekomen. Einde maart, ja zelfs
op 4 april, waren de wedden en weddetoe-
lagen aan het personeel van het vrij mid
delbaar en technisch onderwijs voor de
maand maart nog niet uitbetaald.
Bij ordemotie werd daarover in de Ka
mer een vraag gesteld door C.V.P. groeps-
Maar is het niet juist door een dergelijke
woedende reaktie, die een slecht geweten
verraadt, dat de verdenking wordt gewekt,
dat de staatskas inderdaad op het punt
staat haar bodem te laten zien Als de be
volking een dergelijke konklusie heeft ge
trokken, dan heeft de Eerste Minister dit
voorzitter Eyskens. Het was een eenvoudi- alleen te wijten aan zichzelf.
