de en omstreken flJUiflEfl Gouden Priesterjubileum van Z.E.H. Kuil J. De Cock, Pastoor-Deken te Aalst. p£nk<*ooi6»vl v. van aalst VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK. Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr. DONDERDAG 9 MEI 1957 NUMMER 38 .Bloemen en... nog bloemen voor kanunnik De Cock. (Cl. «Het Volk» Zondag ging onder grote belangstelling de viering door van net gouden priesterju bileum van Zeer Eerw. Heer Kan. J. De Cock, pastoor-Deken van Aalst. Vóór dat een plechtige dankmis zou wor den opgedragen in de St. Martmuskerk werd Z.H. Exc. Mgr. Calewaert, oisschop van Gent, door de kerkelijke overneid in de dekenij aïgehaaid. Om 9,45 u. werd een plechtige dankmis opgedragen door de Z.E. Heer Jubilaris, pontificaal geassisteerd door Z. H. Exc. Mgr. Calewaert. Aan het altaar werd de deken bijgestaan door E. H. Ver- braeken, pastoor van St-Jozeisparochie Aalst en E. H. De Maeseneer, gevangenis- aalmoezenier te Dendermonde. Bij de troon waren E.H. Caluwez, Directeur te Gent. en E. U. Dp W aepenaert, diocesaan inspecteur en E. H. Bosteels, bestuurder te Wetteren. E. H. Reynlens, was ceremonie meester. Onder de talrijke aanwezigen die de kerk tot in de uiterste hoeken bezette, bemerkten wij Z.H Exc. Mgr. Joiiet, hulp-bisschop te Gent; Baron Moyersoen, minister van sta te; Volksvertegenwoordigers Moyer soen en Moriau; verder de geestelijke over heid van de dekenij en zelts van Duiten de dekenij en nog tal van vooraanstaanden. Na het Evangelie meld Z.H. Mgr. Cale waert een korte toespraak waarbij Hij de vele hoedanigheden en werkzaamheden van de Jubilaris schetste. De driestemmige dankmis van Hulse die meesterlijk opgeluisterd werd door het vol tallige koor van St-lVlartinus onder leiding van E.H.Houtman werd met 'n krachtig ju belend Te Deum besloten. Hierna werd een optocht gevormd waar bij al de katolieke aktie-groeperingen met hun wapperende vlaggen en talrijke sym pathisanten en vrienden de gelielde Jubila ris samen met Z. H. Exc. Mgr. de bisschop vergezelden naar de feestelijk opgesmukte feestzaal van de St. Martinuskring alwaar een plechtige feestzitting zou plaats grij pen. Deze zaal was veel te klein om de tal rijke aanwezigen te herbergen en veel per sonen moesten de feestelijkheden volgen op de koer langs luidsprekers. Nadat de mu ziekkapel het vaderlands lied had gespeeld werd de plechtige feestzitting geopend met het gebed door Z.H.Exc. Mgr. de Bisschop. De feestrede werd uitgesproken door dhr. Etienne Eeman, voorzitter van de Kerkfa briek van St-Martinus. Deze maakte een korte historiek van de jubilaris waarbij wij vernamen dat hij in 1879 werd geboren. In 1907 te Luik tot priester werd gewijd; Hier na leraar werd te Geraardsbergen om een jaar later als professor te St-Niklaas in het Klein Seminarie te fungeren. In 1913 werd hij tot Supérior van het H. Maagdcoilege te Dendermonde benoemd; in 1914 kreeg hij ook nog de zielezorg der parochianen van St-Gillis toevertrouwd. De wederopoouw van het college te Dendermonde in de na oorlogse periode heeft veel aan hem te danken. In 1927 kwam hij naar Aalst als pastoor van St-Jozefsparochie om in 1949 lot pastoor-deken van St-Martinus te wor den benoemd. Gezien de Jubilaris weigerde iets voor hem persoonlijk te aanvaarden werd hem in naam van de kerkfabriek en in naam van alle parochianen een prachtig kleurenrijk glasraam aangeboden, dat het aandenken van dit jubileum voor de komen de geslachten zal bewaren. In rijke varian te kleuren werd de missionering van de Kerk uitgewerkt en onder aan het venster vermeld een tekst Dankbare hulde aan Z. E. H. Kan. J. De Cock, Pastoor-Deken bij zijn gouden Priesterjubileum, 1957. Hierna werd onder leiding van E. H. Houtman door het St-Martinuskoor een jubelcantate uitgevoerd met tekst van Ge- ry Helderenberg en muziek van Renaat Mores. Vervolgens werd op luimige en pittige wijze een feestrede gehouden door dhr J. Ghyselen vanwege de St-Jozefsparochie. Hij handelde over de veelvuldige activi teiten van de jubilaris ten tijde deze pas toor was op St-Jozefsparochie. Hierna is het E. H. F. De Vleeschouwer, onderpastoor van St-Martinusparochie en de bezieler van deze plechtigheden mag worden genoemd, die namens de geestelijk heid en de Parochiale Werken van St-Mar- tinusparohie op zijn beurt zal hulde bren gen aan de Jubilaris. Al het verdienstelijke van de Heer Pastoor-Deken opsommen is inderdaad onbegonnen werk. Brengen wij aan Cesar wat aan Cesar toekomt. Alsdan worden aan de jubilaris enkele prachtige bloemtuilen aangeboden door verschillende organisaties en persoonlijkheden. Z. H. Exc. Mgr. Calewaert, sluit zich eveneens aan bij de verschillende personen en organismen die reeds hulde brachten aan de jubilaris. Hij is gelukkig te kunnen vaststellen in welke geest van verstandhou ding tussen de geestelijkheid en de bevol king hier te Aalst wordt gewerkt. Hij feli citeert de jubilaris in zijn persoonlijke naam als oud-student van Z. E. H. De Cock. Tot besluit van zijn betoog geeft Monsei gneur lezing van een huidetelegram die hem vanwege Zijne H. de Paus uit Rome werd toegezonden ter gelegenheid van dit gouden priester j ubileum. Zichtbaar aangedaan door al deze blij ken van genegenheid en sympatie zal de jubilaris zijn medewerkers, confraters, pa rochianen en overheid bedanken om al de huldebetuigingen die hem werden gebracht. Ook zal hij nog enkele herinneringen uit zijn jeugdleven opdiepen en aantonen hoe hij tot het priesterschap kwam. De strijd zoals hij thans moet gestreden wor den is deze zoals vroeger, toen kwam men tot ^e uiteindelijke overwinning en heden zal men er opnieuw toe komen om de kerk en godsdienst zijn recht te geven. Met een krachtig «Alleluia» van Haendel uitgevoerd door het St-Martinuskoor en een daverende «Vlaamse Leeuw» werd de ze prachtige feestzitting besloten. Wij wensen dat deze kloeke en kranige jubilaris nog menige jaren tussen zijn pa rochianen in volle gezondheid zou mogen vertoeven en het priesterwoord zou mogen verspreiden. oüo Hebt ge 't al eens gemerkt dat onze stee krioeii van hopen vuil; zelfs in de kom der stad. Het ware goed dat, naar het voor- oeeid van de blauwen, een blaadje kon ver schijnen met kiekjes van die hoekjs waar t vuil zich stapelt. De blauwen beloofden ons de «proper- tijd» in pacht te hebben en kuisen dat ze gingen doen Helaao, het enige dat 'k ver nam dat was een kuis in eigen rangen. Hun «liberté» 'n heeft geen plaats gemaakt voor de beloofde «propreté». I Het departement der volksgezondheid lie- 1 ten zij, uit voorzichtigheid, in handen van de roden. Wethouder Lauwereys, kreeg die taak hem toegewezen. Tweemaal helaas; die taak 'n past hem niet; hij begon niet eens met zelf als voorbeeld uit te blinken. Als officier van onzen burgerlijken stand slaat hij een mal figuur; ge moet, zo naar het schijnt, het zien om te geloven. Er is iets waarvoor 'k benieuwd nu ben. Wat nieuws zullen, bij de '-'.iesstrijd die ko men zal, de blauwtjes zuigen uit hun duim. 't Beloven telt niet meer; zelfs bij dwazen vergaat de vreugde als men niets geeft. DIRK. oOo C.V.P.—AALST Door dhr Roger Otte uit Sint Lievens- Houtem, arr. Bondsvoorzitter werd aan al de C.V.P. burgemeesters uit het Arrondis sement Aalst een formulier toegezonden met het doel gegevens in te zamelen om trent het lager onderwijs in de gemeenten. In een begeleidende brief verklaart dhr Otte dat wat de gemeentebesturen voor het lager onderwijs verwezenlijken door de gan se bevolking zeer gewaardeerd wordt. De C.V.P. voorziet in haar verkiezingsprogram ma de kosteloosheid van onderwijs tot 18 jaar voor ieder kind. In een demokratisch land mag geen en kel kind in zijn studies gehinderd worden wegens de inkomsten van zijn ouders. Om de kinderen op de lagere school degelijk voor te bereiden en de kans te geven om met sukses tot 18 jaar te studeren, moeten de onderwijzers in de beste voorwaarden kunnen werken. De «Eenquête» inzake la ger onderwijs moet het mogelijk maken na te gaan in hoever de gemeentelijke over heid kan meehelpen om een echt-goede de- mokratisering van het onderwijs te verwe zenlijken. IN DE C.V.l'. TE BAMBRUGGE In aanwezigheid van ongeveer 50 partij leden ging een voorlichtingsvergadering door. Dhr. Coppens uit Denderleeuw sprak over «Het zal veranderen». Dhr. Wim Ver- leysen gaf een zeer duidelijke uiteenzetting over de nieuwe pensioenwet. De Kantonna le verantwoordelijke, Roger Otte, uit Sint- Lievens-Houtem, wees de partijleden op de grote verantwoordelijkheid van de plaatse- hjke C.V.P. in verband met de voorberei- ng van de aanstaande parlementaire en gemeenteverkiezingen. Door de aanwezigen werd dhr Jozef De Feyter tot plaatselijke partijvoorzitter herkozen. Sint-Martiauskoor, onder leiding van E. H. Houtman luisterde de huldiging van Z. G. Deken op, (Cliché «Het Volk») le MEI. Ik kreeg de indruk dat de 1ste Mei vie ring bij de «Sosjen» maar een «flauw bees tje» was... hier in Aalst toch. En als ik lees wat er elders gebeurde schijnt het mij dat die mensen niet goed wisten waarvoor ze manifesteerden. Ze wa ren zo kalm En dat staat hun gelijk niet Dat gaat hun niet af Nu dat de «roden» het bewind in hander: hebben gaat natuurlijk alles goed en als er geen ruiten te breken zijn of geen kassei stenen te werpen dan zit er, me dunkt, wei nig fut in. Ware de C.V.P. aan 't bestuur geweest ge zoudt wat gehoord en gelezen hebben rond «Marcinelle», rond de «verhoogde be lastingen», de «stijging van de Index», de «winsten van de kapitalisten», enz. enz. Nu... «dubbele pree» ...«officieel onder wijs» en... 't was omtrent alles. Zelfs in Brussel, naar het schijnt, moes ten ze hun toevlucht nemen tot «een Vaar- welhulde aan Spaak. 't Was mager. Zijn de «roodjes» dan ver zadigd Of houden zij zich «koest» met het oog op de volgende verkiezingen Of zit er de schrik al wat in Of moeten ze zwijgen? Ik heb die mensen (de rooie nl.) altijd bewonderd voor de behendige, korte; krachtdadige slagwoorden die zij wisten te gebruiken, bij alle omstandigheden Daar voor alleen ging ik al eens zien om te lezen wat er op hun spandoeken stond. Maar nu was het een tegenvaller. Ik was teleurge steld. Nergens geen energie meer in. Geen schijn meer van Weg met de kapitalsiten Vrijheid voor iedereen De minderheden hebben ook hun rech ten Laat U niet beetnemen Voor gelijk werk, gelijk loon Vermindering van de belastingen Geen oorlog meer Breek uw geweer Zelfs niet eens hun spottend sarcastisch «Voor Pot en Paterland of Godsdienst is opium voor het volk» (die ik vroeger eens op hun «praalwagens» las.) Wat scheelt er Zijn ze gekeerd (dat betwijfel ik, sterk Zijn ze het moe en beu (daar is mis schien wel iets van Steken zij hun ware gevoelens en hun waar gezicht weg (daarin zijn zij zeer vaardig en dat kunnen zij, als ze er belang bij hebben). Vrezen zij de aandacht te trekken van hun eigen troepen op de ellendige houding van «hun» Regering in 't geval van Marci nelle of op de verkwistende, schandalige geldverspillingen van «hun» regering waar van de arbeiders zelf, in hun pree, de slachtoffers zijn Vrezen zij dat hun na- mee- en achterlo pers zouden bemerken dat brullen, dreigen, beloven... en wijs besturen twee verschil lende dingen zijn (Ik geloof dat er hier wel iets van is.) Vroeger beweerden de rode kopstukken «dat de Kerk (de eeuwige Vijand van be- driegrs) de mensen dom hield. Maar ik krijg de indruk dat ze gelijk de Russen aan de anderen verwijten waar ze zelf tegen zondigen. Als men ziet wat er allemaal gebeurt (hier te Aalst en in 't land) met de centen van «de goede gemeente» en ten bate van «de roo en blauwe vriendjes» denk maar aan het Pieter-Coucke-Cabinet; aan de ont eigeningen voor «'t afgelaste sporttterein»; aan de examens ten stadhuize; aan de par tijdige bevoorrading en bevoordeling van de rode families en rode kinderen met uit sluiting van de andere belastingbetalers en hun kinderen in de vrije (katolieke) scho len... en de moeders aan de haard en de talrijke huisgezinnen die wel soldaten mo gen leveren... Als men dat allemaal kalm en onbevoor oordeeld ziet en bekijkt dan vraagt men zich werkelijk af of het wel de Kerk is... die de mensen dom houdt en of het soms niel «de sosjen» zijn die hun nalopers als idioten beschouwen Wat er ook van zij, ik vond het 1ste Mei feest ...flauw. Slechts twee rode «vanen» heb ik gezien Een in de «Diepestraat» en een op «Ons Huis». Men mag veronderstel len dat er op de Molendries ook één hing En misschien nog ergens elders Maar ze zagen er ook wat moe en futloos uit Ze «hingen» daar ook zonder veel... geweld. Neen, dat staat de socialisten niet Hun mond is te groot om stil te manifesteren. Zij zitten beter in de oppositie. Daa: kun nen zij hun hart ophalen en bij hun troepei de schijn verwekken van «krocht», al is hei maar met gebrul, lawaai, sarcasme en ge balde vuisten. Aan «'t stuur» deugen ze niet daar moe ten ze tonen wat ze werkelijk kunnen - en dat is niet veel en als ze aan hun par tijgangers, die toch nog nadenken, het zwijgen moeten opieggen kaa dat niet... marcheren Moest ik het hoofd der Sosjen zijn, van daag nog gaf ik bevel Terug in de opposi tie en... omver en er ove'* Dat verstaan hun troepen beter LÜUiS WIE SPEELT ER KOMEDIE Enkele maanden geleden, hingen de mu ren vol met plakkaten van de coco's Ve- rordnung von Feldmarschalk SPIEDEL in 't Duits en in 't Vlaams... om de mensen op te ruien tegen die Duitse gewezen vijan dige generaal. Nu komt hij, (SPIEDEL ZELF), verleden week naar Brussel en... de socialisten (ministers) ontvangen hem beleefd en... de communisten piepen niet. Waar waren ze Wisten zij van niets En waar waren de mannen van het gebroken geweer En waar waren de mannen van het gemeenschappelijk verweer Hebt gij er van gehoord Ik niet. Is hun vaderlandsliefde dan plots gedoofd... ge lijk de eeuwige vlam aan 't monument der gesneuvelden Of flakkert die liefde maar op als de CVP aan 't bewind is En wat denken de mensen daarvan die zich in 1950 zo lieten maneuvreren.en die men nu poogde op te ruien door die «Verordening» Verleden zondag werd de Z.E.H. Pastpor- Dekon gevierd voor zijn 50-jarige priester wijding-herdenking. De meeste huizen wa ren bevlagd. Het STADHUIS echter niet. Hoe komt dat Uit vergetelheid Uit verdraagzaamheid (Daar zitten toch de mannen die iedereens opinie respecteren Ik vind dat de «wereldlijke overheid» toch hoofs genoeg had moeten zijn om de «gees telijke overheid» te respecteren en te hul digen. Zonden zij hem ten minste een telg- gram Ik veronderstel het... maar ben er toch niet zeker van Kwestie van opvoeding Ware hij een DOMINEE of een RABBIJN geweest... ze hadden het misschien wel gedaan. Wie zei daar weerom dat de katolieken enggeestig zijn ARGUS. ONBETAMELIJK, OM NIET TE ZEGGEN ONWETTELIJK De syndikalist D'Haeseleer die, naar zijn bescheiden, zeer bescheiden mening, be wust is van zijn macht, is tot de vaststelling gekomen dat, dat wat hij op grote schaal doet, een verboden vrucht is voor anderen. M. D'Haeseleer kan en mag iemands rechten en belangen verdedigen. Zelfs als deze rechten of belangen indruisen tegen de belangen van Staat of Stad. Hij mag dat. HIJ alléén. Als iemand anders naar zijn voorbeeld handelt dan noemt hij dat onbe tamelijk, om niet te zeggen onwettelijk. M. D'Haeseleer kan het. niet dulden "dat een gemeenteraadslid de belangen, inzake verhaalbelastingen op de wegenis, van stadsgenoten verdedigt. Niet alleen de be langen, maar ook de rechten. Hij, M. D'Hae seleer, noemt dat onbetamelijk, om niet te zeggen onwettelijk. Dat M. D'Haeseleer meent onwettelijkhe den te mogen begaan om de belangen van de stad te dienen is dat niet onbetamelijk, niet onwettelijk Hij MAG, om zich zelf te dienen, de be langen van anderen verdedigen... zelfs te gen de belangen van de Staat of de stad in. En dat is niet onbetamelijk of niet onwet telijk Hij KAN dat, omdat hij beschikt over bedienden die voor zijn politieke loopbaan werken en betaald worden, rechtstreeks of onrechtstreeks, door de gemeenschap, zoals hijzelf betaald wordt en... rijkelijk. Dat is niet onbetamelijk, om niet te zeggen on wettelijk Ik geef toe, omdat ik ondervonden heb, dat hij bij sommige staatsbedienden een grote macht heeft. Groter dan deze van een drietal ministers samen Maar dat noemt M. D'Haeseleer om niet te zeggen onwettelijk Eigenaardig Inderdaad niet onbetamelijk, Laurent De Wolf, Gemeenteraadslid,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1957 | | pagina 1