en omstreken
Vacantie
7toieeUi&ïiek
azet van
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 30 JIJN 1957
NUMMER 53
VOLKSE OPVOEDKUNDE.
(FAMILIALE KRONI.JK VOOR OPVOEDING EN ONDERWIJS.)
Lang verwacht, lang betracht,
eind'lijk toch gekomen
WAT EEN VREUGD VOOR DE JEUGD en zich eens vuil maken... Weet U dat
Eindelijk is de langverwachte dag aange- «zich eens vuil maken» biezonder voor de
broken Het schooljaar 1956-1957 is achter
de rug... De hogeschoolstudenten zijn nog
aan «den blok» in schier ai de gevalien...
doch hun tijd zal ook wel komen. Wij wen
sen hun de allerbeste uitslagen en... een
aangenaam, een prettig en welverdiend ver
lof
Een schooljaarke is zo vlug voorbij Die
eerste schooltermijn Daar scheen geen
eind aan te komen vier lange maanden
September, oktoüer, november en decem
ber... Brr En we hadden daarbij een be
trekkelijk late Pasen zodat de laatste
schooltermijn voorbij is gevlogen als rook
Het jaar is om, beste jongens en meisjes
hoera Daar is het verlof, het groot vei lof,
het zomerverlof
En 't en zijn niet alléén de studenten en
studentinnen die blij zijn dat het verlof
aangebroken is, ook het lerarenkorps is te
vreden het schooljaar geëindigd te zien.
Wij kunnen en mogen zeggen, dat onderwij
zen en opvoeden geen gemakkelijke taak is,
biezonder in de huidige omstandigheden,
en dat het onderwijzend personeel, zwwel
ais de schooljeugd, enkele weken verlof ver
diend heeft Wij gunnen het de opvoeders
van onze kinderen van harte Velen besef- j
fen nog niet welke zware taak de volkson
derwijzer, zowel als de leraar uit het mid-
H. PIUS X-KERK
TE LOURDES WORDT
MEESTERWERK
Te Lourdes wordt het eeuwfeest der ver
schijningen aktief voorbereid. Dit feest dat
plaats heeft in 1958, zou in het wereldbe
roemde bedevaartoord 7 tot 8 miljoen be
devaarders doen samenkomen. Ook de
bouwwerken aan de H. Piuskerk werden
zonder verpozen voortgezet.
Op Zaterdag, 22 Juni jl., zijn onder het
voorzitterschap van Mgr Théas, bisschop
van Tarbes en Lourdes, de architekten, le
den van het internationaal raadgevend co
mité en verscheidene technici samengeko
men om de problemen in verband met de
genoemde kerk te onderzoeken. Het werk
kondigt zich aan als een der technisch
meest stoutmoedige meesterstukken van
deze tijd.
De ruimte tussen Grot en Gave kan
Vergeten wij ook niet dat er specifieke s^ec^s plaats bieden aan 5 tot 600 perso-
jongens- en meisjesspelen zijn en laten wij nen' Men wd dus een brug bouwen over de
die spelen door onze kinderen i rivier die het zal mogelijk maken, een gro-
Verstandige moeders weten toch nog, ge- te massa voor de Plaats der verschijningen
durende het verlof, als het weder zich nietisamen brengen. De meeste bisschoppen
leent tot «buiten te spelen» hun kinderen, I ud §edee* be wereld hebben hun gelovigen
biezonder de meisjes, al spelend een handje j verz°cbt aktief mede te helpen aan de ver
te laten toesteken Zij «mogen» de afwas
jongens, het allergrootste vacantiegenot is:
water, zand, modder Lopen en springen
over gracht en berm... Vallen en weer op
staan... En daarvoor over het nodige mate
riaal beschikken Dan is de vacantievier-
der de koning te rijk Onthoudt dat beste
ouders Dat het niet immer klinke pas op
voor uw broek Uw rok is weer bemorst
Kijk eens, weer een «gat» in uw kous en
verder meer Gezanik en gezeur dat het
vacantiegenot verknoeit
doen, zij «mogen» de bedden heipen opma
ken, zij «mogen» dit en dat doen... schier
als beloning Nooit «moeten» zij op bood
schap... Alles klinkt en wordt voorgesteld
als een beloning... En ook voor de jongens
is zulks het geval Zij «kunnen» dit kar
weitje opklaren, ze zijn immer «jongens»
((ons meiskens kunnen dat niet, he man
nen Zij verrichten kleine werkjes thuis
of in de hof en «zij kunnen dat zo goed als
vader... Die zal ogen opentrekken als hij
i van avond thuis komt Gij zijt «mannen»
delbaar ol technisch onderwijs, op zien zal hij zeggen Hebt ge ,t vast beste va_
genomen Zij hebben samen met de ders en moeders 't Is maar 'n weten, he
ouders, de hun toevertrouwde leerlingen
naar hun levenstoekomst te leiden Velen
hebben aan hun eerste onderwijzers en hun
latere leraars of leraressen zeer veel te
danken. Laten wij dat nooit vergeten en
doen wij niet mede aan het smalend ge
bruiken van het woordje «schoolmeester»
zoals dat nog, spijtig genoeg, af en toe ge
schiedt door oninge wij eten of... ondankba
ren Wij houden er aan, bij de aanvang
van dit verlof, hulde te brengen en dank
aan deze elitemensen die als ambt het apos
tolaat van het onderwijs en de opvoeding
der jeugd hebben gekozen
Wie soms met minder gulle lach het groot
verlof zien naderen, zijn de ouders Wat
een vreugd, voor de jeugd» zingt het lied
je... voor de kinderen, zegt moeder de
vrouw er bij Doch laten we hier ook niet
overdrijven. De sociale levensomstandighe
den zijn zo geëvolueerd, dat ook de gewone
man zijn kinderen en zichzelf eens af en
toe wat verlof kan gunnen.
Komen wij dan terug tot het eigenlijk
verlof en stellen wij ons enkele vragen des
betreffend.
WAT IS VACANTIE OF WAT MOET ZE
Kwestie van «aanpassing»
HOE ZAL ELK. VERLOF TEN GOEDE
KOME AAN WIE OOK ER BIJ
BETROKKEN IS
Dat zal als het verlof op rationele wijze
ingericht wordt en als dusdanig verloopt.
De kinderen zullen uitgerust wezen en met
nieuwe moed het wenkend schooljaar af
wachten. De ouders zullen leren beseffen
hebben wat het te betekenen heeft hun nog
«zeer kleine», «kleine» of stilaan «groot-
wordende» jongens en meisje twee maand
thuis te hebben.
Zij zullen inzien dat contact tussen
school en huis noodzakelijk zijn en
I wezenlij king der H. Piuskerk te Lourdes.
oOe
DE K.A.J. EN DE MILITAIRE
DIENSTPLICHT
GEEN DAG LANGER DAN NODIG.
De nationale leiding van de Katolieke
Arbeidersjeugd te Brussel samengekomen,
onderzocht de kwestie van de militaire
dienstplicht.
Zij stelt vast dat het inderdaad mogelijk
was de diensttijd te verminderen.
Zij stelt echter aan^e^verantwoordelij
ken in dit land de vraag' of 15 maand wel
een minimum is in het kader van onze in
ternationale verplichtingen. Wij zouden niet
kunnen aanvaarden dat, omwille van ver
kiezingsberekeningen, een verdere vermin
dering van de dienstplicht zou uitgesteld
worden, indien deze nu reeds mogelijk is.
Zij brengt haar vroegere stelling in her
innering die is en blijft Zoveel dienst
plicht als nodig, maar geen dag langer.
Zij brengt hulde en dankt haar duizenden
leden en militanten die samen met zovele
anderen de vermindering hebben bespoe
digd.
Zij spoort haar leden en militanten aan,
het 1 het probleem van de militaire dienstplicht
weik der school beter leren waarderen. Ook imet aandacht te blijven volgen en de even-
het onderwijzend personeel zal er goed bij tuele richtlijnen trouw te blijven.
varen. Ontspanning na maanden-lange in
spanning en gelegenheid om zich verder te
ontwikkelen door reis en leergang allerhan
de...
WAAR VACANTIE VIEREN
In familie Thuis Buiten huis In ei
gen dorp of stad Groepsgewijs Veel
mogelijkheden doen zich voor de dag van
vandaag. Veel kinderen hebben op twaalf -
WEZEN VOOR DE KINDEREN, VOOR DE Jarige ouderdoin reeds «gezien» wat wij op
OUDERS EN VOOR HET ONDERWIJZEND j veertl£jarige ouderdom niet zagen. Goed
Slecht Wat blijft er van over Snobis
me Mode Antwoordt zelf op die vragen,
PERSONEEL
In een paar woorden gezegd Een ont
spanning na een maandenlange inspanning,
die meteen een allerbeste voorbereiding
wezen kan om, over twee maanden, met
nieuwe moed en lichamelijk fit het nieuw
schooljaar aan te vangen
Verlof, vacantie moet een ontspannings
periode wezen zowel voor de ouders als
voor de kinderen. En dat zal veel afhangen
van de ouders zelf. Een degelijk opgevat
verlof zal de familiegeest bevorderen.
Hoofdzaak zal het hier eens te meer we
zen dat wij volwassenen ons aanpas
sen aan het kind dat met verlof is. Aan
passen aan de mentaliteit, aan de aard van
het kind en aan de verlofperiode Een hele
kunst, weet u, beste vaders en moeders
Wij zijn er immers voor onze met verlof
zijnde kinderen en... niet omgekeerd
Die aanpassing kan van weerskanten ge
schieden als ze geleid wordt door verstan
dige ouders. Hoe zulks kan geschieden
Luistert.
Eerst en vooral moeten wij, ouders ons
beste ouders In ieder geval blijft het im
mer waar in alle zaken Te Midden is de
gulden weg
Eén zaak kunnen wij toch wel aanbeve
len Ons werd gevraagd Kent U een mid
del om onze grootwordende kinderen de
gelegenheid te geven zich gedurende het
verlof te vervolmaken in het Frans U
weet dat het tegenwoordig met de uitslagen
van het Frans in welkdanige school ook
biezonder op gebied van «spreken» maar
poverkens gesteld is... 't Is bijna zo slecht
als het met aanleren van het Nederlands
in Wallonië is
Een raad Ziet gij de gelegenheid om Uw
jongen of uw meisje gedurende enkele we
ken in een deftige familie onder te bren
gen waar het een kameraadje van dezelfde
ouderdom vindt Een gezin waar dan dege
lijk Frans wordt gesproken en waar uw
kind op gebeurlijke fouten bij het spreken
wordt gewezen
Niet gemakkelijk om vinden, hoor Al
lerlei factoren komen om het hoekje kij-
aanpassen aan onze met vacantie zijnde i ken natuurlijk vooraleer wij onze kinderen
jongens en meisjes. Onze kinderen moeten aan anderen toevertrouwen. Doch één zaak
een speciaal «verlofpak» hebben een spe- staat vast Deze handelwijze kan flinke
ciaal kostuum waarmede ze mogen ravotten uitslagen opleveren. OPVOEDER.
DE KATOENKONINGIN KOMT J
op het groots Arrondissementeel C. V. P.-
Tuinfeest te Leeuwergem op 14 juli.
WILL FERDY ZINGT
op het groots Arrondissementeel C. V. P.-
Tuinfeest te Leeuwergem op 14 juli.
Ten slotte vraagt zij aan haar leden en
aan alle jonge arbeiders hun noodzakelijke
diensttijd op een gewetensvolle wijze te
vervullen in het kader van de internationa
le inspanningen tot vrijwaring van de vre
de over de wereld.
-oUo-
DE ONGEVALLEN OP DE
WEG NAAR EN VAN
HET WERK
'S MAANDAGS GEBEUREN DE MEESTE
ONGEVALLEN.
De nationale vereniging tot voorkoming
der arbeidsongevallen heeft zojuist de sta
tistieken bekend gemaakt van de ongeval
len op de weg naar en van het werk tijdens
de drie eerste maanden van dit jaar.
Gedurende deze periode deden er zich
5.145 ongevallen voor op de weg naar en
van het werk, waarvan 27 met dodelijke
afloop, 179 met bestendige ongeschiktheid,
en 3.348 met tijdelijke ongeschiktheid van
1 tot 28 dagen.
Het is kenschetsend dat 's maandags de
meeste ongevallen gebeuren, d.i. 20,47 t.h.
Op de weg naar het werk hadden er 3.177
werkongevallen plaats, terug van het werk
integendeel 1.968. De verplaatsing der
slachtoffers gebeurde hoofdzakelijk per
fiets (33,35 t.h.) te voet (29.08 t.h.) en per
motor (16.40 t.h.)
Van de 5.145 ongevallen gebeurden er
1.184 in Brabant, 1.016 in Henegouwen. Dan
volgt Luik met 809, Oost-Vlaanderen met
661, Antwerpen met 651, West-Vlaanderen
met 336, Namen met 286, Limburg met 195
en Luxemburg met 466.
VLAAMSE TONEELWERKEN
MET EEN WOORD EEN WEDERWOORD
EN EEN ANTWOORD.
Ik had nooit gedacht of durven hopen dat
op het artikel DE KEUZE DER STUK
KEN» in dit blad verschenen op 6 juni, naar
aanleiding van een bijdrage van de toneel
auteur JOS. JANSSENS, en dat, naar de
mening van de «PANORAMIST» (zie De
Gazet van Aalst dd. 20-6-57) «strenge ban
bliksems» zijn aan het adres van onze
Aalsterse Toneelkringen die niet genoeg
Vlaamse werk spelen, een WEDER
WOORD... UIT DE PRAKTIJK», zou geko
men zijn. Mijn bedoeling was er slechts al
leen opgericht de aandacht te vestigen dat
het artikel van Jos Janssens een harde
waarheid bevat en dat ook in onze stad de
toneelliefhebberskringen zich bezondigen
aan het «uitsluitend» spelen van vreemde
auteurs. Ik vroeg alleen meer Vlaamse
werken» en niet «UITSLUITEND VLAAM
SE WERKEN.»
Het artikel EEN WEDERwoord... UIT
DE PRAKTIJK van de hand van dhr K.
COLSON (zie «De Gazet van Aalst» dd.
23-6-57) heeft mij dan ook blij verrast en
ik dank dhr Colson dan ook oprecht voor
zijn belangstelling en het feit dat hij zijn
mening «in 't openbaar» durft naar voren
brengen. Wat is spijtig vind is het feit dat
uit zijn artikel niet op te maken is of hij
werkelijk in zijn persoonlijke naam spreekt
ofwel dat hij zijn stelling naar voren brengt
als voorzitter van een plaatselijke toneel
groep. Ik zou niet wensen dat men de in
druk krijgt dat mijn artikel tegen één per
soon of tegen één toneelgroep gericht is.
Ik ben inderdaad tegenstander van alle per
soonlijke geschillen. Ieder heeft ten andere
het volste recht zijn mening naar voren te
brengen, zowel dhr Colson als dhr Jos Jans
sens en de schrijver van dit artikel.
Dhr Colson beweert dat ik een vergissing
bega waar het de stadskringen betreft en
zeker «daarbij met dergelijk artikel voor
de voeten te werpen in 't openbaar». Uit die
zinssnede moet ik dus besluiten dat geen
enkele Aalsterse Toneelkring een blaam
verdient; allemaal dus spelen ze geregeld
Vlaamse werken, (zie naar mijn lijstje van
de laatste toneelopvoeringen), niemand gaat
dus over het muurtje kijken bij de geburen
of bij vreemde auteurs; allemaal creëren ze
een Vlaams stuk; ze steunen daarmede de
Vlaamse auteurs, kortom, geregeld zien wij
op affichen «Vlaamse» werken verschijnen.
Niemand, geen enkele Kring verdient dus
de «banbliksems». Het is dat toch dat dhr
Colson bedoelt Neen, dat is het niet De
schoen nijpt ergens anders. Dhr. Colson
moet bekennen dat dhr Jos Janssens en
ik misschien ook (maar dat durf ik niet
luidop denken) de nagel op de kop hebben
geslagen. En die vaststelling heeft hem
pijn gedaan en wat wrevelig gemaakt... en
't is natuurlijk pijnlijk en misschien ook
wel een beetje vernederend dat te moeten
vaststellen en daarom kan men het moei
lijk velen dat het in 'T OPENBAAR werd
gezegd. Daar ligt het hem; het mag niet aan
t klokzeel gehangen worden dat men op
zijn vingers krijgt. Het publiek moet in de
zoete waan gehouden worden dat alles
«goed» gaat bij de keuze der stukken. Het
publiek heeft er geen uitstaans mee dat uit
sluitend vreemde auteurs en geen Vlaams
werk op de planken komen. Vreest dhr Col
son een blaam van het toneelpubliek zelf
Is het misschien daarom dat hij beweert
dat het «een vergissing was een dergelijk
artikel voor de voeten te werpen en daarbij
zo in het openbaar
Ik weet heel goed, vriend Karei (kom,
waarom zou ik U mijn vriend niet noemen,
ik ken u minstens reeds 25 jaar) dat het
een hele krachttoer betekent 't publiek van
Aalst en omliggende naar de schouwburg te
krijgen. Maar om Gods Wille, komt toch
niet altijd met het oude deuntje aandra
ven... de kinema. Die is nu al meer dan 40
jaar de zondebok en niet alleen te Aalst...
Het is bewezen dat de kinema weinig men
sen van de toneelzalen weghoudt. En na de
kinema zal nu de televisie de zondebok wel
worden. Neen, neen, er zijn heel wat andere
redenen die algemeen kunnen zijn maar die
ook specifiek plaatselijk kunnen zijn. Alge
meen het gemak der verplaatsingen au-
toreizen, zelfs in de winter, de cabarets, de
shows, de bals. Men is niet meer honkvast.
Men gaat te gemakkelijk buiten de stad.
Een andere grote reden Het gebrek aan
enthousiasme bij de jeugd. Wordt voldoen
de aandacht geschonken aan de jeugd
Wordt hun de weg naar de schouwburg ge
leerd Neen, en daardoor staat de jeugd
onverschillig tegenover de oudste volks
kunst. Wij prenten onze kinderen te weinig
liefde in voor het toneel. Daar ligt een eer
ste grote oorzaak van de weinige interesse
die de jeugd aan de dag legt tegenover de
toneelspeelkunst. Maar het toneel, zal on
danks alles, blijven leven. Omdat toneel
rechtstreeks tot ons spreekt; omdat toneel
iets tastbaars is, iets dat geboren werd in
het hart en de ziel van de mens. Toneel
spreekt meer tot het «eigen zieleleven». Ja,
elk volk heeft zijn eigen zieleven, zijn eigen
psyche, zijn eigen gevoel voor eigen aard,
eigen leven en eigen kunstuitingen. Kunst,
de echte is natuulijk van alle volken en
alle tijden.
Er zijn ook redenen die van plaatselijke
aard zijn en die het publiek, zogezegd, weg
houden van de schouwburg. Het gebrek aan
een behoorlijke stadsschouwburg. We
wachten reeds 22 jaar op de nieuwe. Komt
hij er ooit Zolang de stad niet beschikt
over een moderne, aangepaste ruime
schouwburg, zal het publiek moeilijk naar
het toneel te krijgen zijn. Er is ook nog een
andere reden er zijn TE VEEL TONEEL
OPVOERINGEN. Ja, ja, trekt maar geen
verwonderd gezicht. Er zijn 7 gevestigde to
neelkringen in de stad die ieder seizoen
minstens 3 reeksen opvoeringen geven; dat
maakt reeds 21 toneelvoorstelllingen met
minstens 3 vertoningen of 60 avonden.Voeg
daarbij de college's, de patronagen, de wijk-
toneelgroepen, de af en toe vreemde groe
pen die in de stad optreden en we komen
tot een getal van ongeveer 80 opvoeringen
gedurende een winterseizoen dat amper 6
maanden duurt. Dat betekent minstens 3
opvoeringen per week En zegge dat* er tel
kenmale volk komt kijken. Begrijpe wie
kan. En toch klaagt men, met reden, het ge
brek aan belangstelling van het publiek.
Inderdaad, wanneer elke toneelgroep zijn
eigen klein getal publiek beschouwt. De ge-
legenheidsgroepen verhinderen in vele ge
vallen het publiek naar de gevestigde to-
neeakringen te gaan kijken. Het krijgt min
derwaardig werk (heel dikwijls toch) te
zien en dan gaat het van de veronderstel
ling uit dat ook de «echte» toneelgroepen
minder goed werk zullen leveren, 't is toch
maar «komedie».
En nu komen we tot de kern van de
zaak VLAAMSE WERKEN.
Dit is voor een volgende bijdrage (tot
toekomende week). j
Een feestelijke stoet trok zondagnamid
dag door Zomergem onder overweldigende
belangstelling. Vooral de keurige groep
«Markies Willem Bette» uit Lede bij Aalst
oogstte uitbundig bijval.
