de
I
en omstreken
HSiEEilLEEeONOMIE
LoMeliuêMek
M. D'Hneseleer en het
privaat initiatief
Politiek
Overzicht
of
het stelsel der onbeperkte vrijheid
VAN AALST DOOR
DE PAUS ONTVANGEN
met Gelegenheidssermoen door E. H. Weyn.
Opvoering van een vrolijk kindertoneel
ST. ANTON I US EN ZIJN VARKEN
naar F. Timmermans,
door het Jeugdteater NELE.
TUSSENIN VLAAMSE LIEDEREN.
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORIS STRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
DONDERDAG 11 JULI 1957
NUMMER 56
ELAJI
Er gebeuren kurieuze dingen in onze stad.
M. D'Haeseleer weigert de gemeentebelastingen op het plaatsen van koopwaren en
andere voorwerpen op de openbare weg te innen als het gaat om een vreemd organis
me dat te Aalst zijn tenten komt opslaan voor het inrichten van een jaarbeurs.
Een jaarbeurs die de huurprijs van de grond heeft vastgesteld op 275 fr. per m2
alle mogelijke onkosten ten laste van de tentoonstellers. (Als de stad een handels
foor inricht kost zulks slechts 75 fr. per m2 alles inbegrepen verzekering, electri-
citeit, water, enz.)
Dat ze 275 fr. per m2 vragen. Goed. Niemand wordt verplicht er aan deel te nemen.
Maar waarom worden die Heren vrijgesteld van gemeentebelastingen
Ik steun het privaat initiatief zegt M. D'Haeseleer.
Zo, zo
En de vrije scholen De vrije scholen zijn privaat initiatief. Waarom steunt M.
D'Haeseleer die niet
En de aalstenaar die een bal inricht privaat initiatief die moet betalen
En de middenstander die zijn waar tentoonstelt op de openbare weg privaat
initiatief die moet betalen
En de herbergier die enkele tafeltjes en stoelen buiten zet privaat initiatief die
moet betalen
En de handelaar die reklaam maakt met auto en luidspreker privaat initiatief
die moet betalen
En de marktkramer die de openbare weg inneemt privaat initiatief die moet
betalen
En de foorreiziger die onze kermissen komt opvrolijken privaat initiatief die
moet betalen.
En de fietser, ja die moet betalen
Iedereen die iets wil in- of uitrichten met het een of ander lofwaardig privaat
doel moet betalen
Eén uitzondering maakt M. D'Haeseleer voor de vreemden die hunne tenten hier
komen opslaan om van de middenstand enkele slordige honderdduizenden op te strij
ken die moeten NIET betalen
Maarer is een maar
M. D'Haeseleer heeft niet het recht als schepen de gemeentebelastingen te helpen
ontduiken.
Meermaals heeft hij reeds gemeend zich vrijheden te mogen veroorloven en zich
rechten toe te eigenen die hij niet heeft.
Dit keer zal het de eerste maal niet zijn indien hij zijn slag niet thuis haalt.
Wij vermenen dat de aalstenaars niet krachtig genoeg kunnen protesteren want het
huidig wanbeheer onzer stad is zo, dat de belastingen steeds maar stijgen en vermeei-
deren. (Sinds ons links bestuur zijn de belastingen nagenoeg 100% gestegen.)
Kortelings krijgen we zeker nieuwe en hogere belastingen.
En M. D'Haeseleer denkt «De aalstenaars zullen betalen
Laurent DE WOLF.
Wij willen niet spreken over het libera
lisme als politieke partij, als gevangene van
het socialisme door haar godsdiensthaat i
Wij zullen trachten te bewijzen dat het li j
beraal economisch stelsel door zijn doel en
zijn middelen het verdwijnen van de mid j
denstand beoogt.
«Het economisch liberalisme steunt op dc
gedachte dat het individu, de persoon, de
vrije zelfstandige mens het beginsel en he'
einddoel is der Volkshuishoudkunde; dal
het egoïstisch streven naar economische
rijkdom de beste waarborg is der algemene
welvaart.» (Naar E. P. Berthold.)
Een der grondleggers van de liberale eco
nomie is Adam Smith (1723-1788). Deze
Schotse filosoof leerde dat het eigenbelang
het streven naar geldelijk voordeel de
voornaamste drijfkracht van het econo
misch proces en de economische vooruit
gang is.
Niet dat hij de onbeperkte eigenbaa'
goedkeurde; hij doceerde dat een volledi
ge harmonie tussen individueel en algemeer
belang slechts bij vrije konkurrentie ge
waarborgd is. Hij was een fel tegenstande
van monopolies en vijand van te vergaande
Staatstussenkomst. Zijn volgelingen heb
ben dikwijls die beperkingen uit het oog
verloren en de economische vrijheid een
zijdiger en absoluter opgevat dan hij zelf
(Prof P. Hennepman).
Dit absoluut-vrijheidssysteem werd ver
spreid en versterkt door de Duitse rationa
listische filosoof Kant die het ideaal van dc
Staatszorg stelt in de rechtsordening welke
zich enig en alleen voor doel stelt, ieders
persoonlijkheid te vrijwaren zolang deze
met de vrijheid van anderen bestaanbaar
is.
Later nog zal het economisch liberalisme
nieuwe steun vinden in de apoteose van dc
brutale zelfzucht van de Uebermens van
Nietsche, terwijl Spencer e.a. schreven
the Survival is the Fittest. of in goed
Nederlands DE STERKSTE HEEFT AL
TIJD GELIJK.
De liberale economie is naturalistisch en
subjectivistisch. De overeenkomsten, die
wij met elkander sluiten, hangen alleen af
van onze persoonlijke willekeur of van de
drang der omstandigheden. Geen objectie
ve norm regelt de prijs der waren, geen ze
delijke plicht van rechtvaardigheid de prijs
van de arbeid. Het belang alleen beslist
Of iemand zijn vak kent, is zijn zaak en de
zaak van degenen die met hem handelen
Worden ze bedrogen, dat is hun zaak In-
emendo et videndo naturaliter concessum
est, se invicem circumscubere d.w.z. IN
DE HANDEL MAG MEN ELKANDER BE
DRIEGEN
Of zulke handelwijze anderen ruïneert
komt er niet op aan in een maatschappij
waarin de ene tegenover de andere geen
plichten heeft.
Het liberalisme zo schrijft Prof. Hit-
ze (Kapital und Arbeit, blz. 400 en vlg.)
«het liberalisme met zijn frasen van «vrij
heid» en «gelijkheid» betekent het tijd
perk van de ergste klasse heerschappij
Door het Liberalisme ontstaat de wedloop
naar het Groot-Kapitaal door het uitzuigen
der minderen, het rationaliseren, het con
centreren van machtige kapitalen in Grote
Banken, monopolies, trutsen, grootwaren
huizen.
De liberale economie kent slechts twee
klassen rijken en armen.
Het volk is geen abstractum (iets dat
alleen in 't afgetrokkene bestaat) geen blo
te samenvatting van gelijke individuen
want zodra het volk concreet wordt-, hande
len moet, gaat het naar zijn verschillende
levensbeschouwingen en levensverhoudin
gen uiteen, en in plaats van de gelijkheid
komt de ongelijkheid. Zo ontstaat de strijd
der ongelijkheid, WELKE ALTIJD EIN
DIGT MET DE ZEGEPRAAL DER STERK -
STEN.
Dat ondervinden de middenstanders
vooral nu. Grote oorlogswinsten ontsnapten
door investering aan belasting. Verscheide
ne grote industrieën versmolten zich tot
overmachtige concernen en kregen van de
liberale minister Rey zijn miljoenen zegen.
DE KLEINE EN GEMIDDELDE MID
DENSTANDSZAKEN KREGEN NIETS
DE MIDDENSTANDERS-AMBACHTS
LIEDEN BEZWIJKEN ONDER DE SOCIA
LE LASTEN. Duizende kleine familiezaken
verdwijnen. En 't zal nog slechter gaan in
dien de zinneloze strijd naar immer meer
loon aanhoudt. Welke kleine burger kan
nog laten werken tegen, min of meer, 50
fr. per uur Daarover later.
Heji liberalisme is de partij van het Groot
Kapitaal en charité bien ordonnét com-
RUSLAND.
Twee weken voor de grote zuivering in
Rusland plaats had, hebben de vier afgezet
te Russische leiders, Molotov, Malenkov,
Kaganovitsj, en Sjepilov, getracht de par
tijleider Kroestsjev af te zetten.
Op een buitengewone vergadering van het
presidium zetten de vier uitgesloten leiders
een algemene aanval in op Kroestsjev,
wiens politiek zij Trotskyïstisch en oppor
tunistisch noemden.
Zij eisten wijzigingen in het partij secre
tariaat en de regering en legden een ge
reedgemaakte lijst van kandidaten voor.
Hoewel er vroeger een aantal menings
verschillen bestond onder de leden van de
groep, waren zij het bij deze gelegenheid
volkomen eens.
Vermoedelijk hadden de reeds gelegde
contacten hun vertrouwen gegeven, want
zij vroegen de onmiddellijke stemming en
rekenden erop de meerderheid te behalen,
aangezien er drie afwezigen waren. De af
wezigen spoedden zich echter naar de ver
gadering en zo viel uiteindelijk het plan der
vier in duigen.
Nu wordt er dan ook verwacht dat de ont
maskering van de Molotov-Malenkov-Ka-
ganovitsj-groep. gevolgd zal worden door de
zuivering van duizenden partijleden in Rus
land
Selwyn Lloyd heeft met betrekking tot de
afdankingen te Moskou verklaard Het
schijnt dat de macht van Kroestsjev is toe
genomen. De tijd zal leren wat deze machts
toename voor de internationale betrekkin
gen betekent».
In verband met de Britse politiek t.o.v
de USSR verklaarde hij: «Wij begeren geen
duim Russisch terrein; wij willen leven en
laten leven.»
ALGERIJNS CONIGÏuT.
Robert Lacoste, resident-minister van
Algerijnse Zaken, heeft in 'n te Algiers voor
Algerijnse en Franse oorlogsveteranen ge
houden rede de Amerikaanse senator John
Kennedy ervan beschuldigd, dat hij het Al
gerijnse conflict gebruikt voor een binnen
landse Amerikaanse politieke campagne.
Lacoste drong er op aan, dat Kennedy
naar Algerië zou komen om zelf de Alge
rijnse werkelijkheid te aanschouwen.
oOo
KOLLEGESTUDENTEN
De H. Vader heeft Dinsdagmorgen in
audiëntie ontvangen een groep studenten
van de rhetorica van het Sint Jozefcollege
te Aalst, tot wie hij een toespraak heeft
gehouden, waarin hij zegde
Als leerlingen van een katoliek college
heb gij, naar wij hopen, een vuriger en
edelmoediger geloof ontvangen, die niet
alleen een zaak van het verstand is, maar
evenzeer een gevoelige gehechtheid aan de
persoon van Onze Heer Jezus Christus.
Op het ogenblik, dat gij op het punt
staat uw hogere studies te beginnen, wordt
uw verantwoordelijkheid als jonge intellec
tuelen groter, Zij is zwaar, omdat de Kerk
veel van u verwacht. Zij wil, dat gij onvoor
waardelijk trouw blijft aan het ideaal, dat
'u bezielt, zonder lafheid, noch egoïstische
terughoudenheid. Bij de invloed en de lei
ding, die gij u zult verwerven, zult gij een
licht zijn voor hen, die de waarheid zoeken,
een troost voor hen, die lijden en die uw
steun komen vragen. Gaat moedig verder
op de weg die de Heer u gewezen heeft. En
schenkt in overvloed van het goede dat gij
zelf hebt ontvangen.
,m IHTMfifrrïfr
mence par soi même». Eerst moederskind
Het steunt op een valse en aardse levensbe
schouwing.
Het heeft niet alleen op economisch ge
bied grote schade aangericht, maar het
heeft geleid tot politieke centralisatie, tot
vijandigheid of onverschilligheid tegenover
de Kerk en tot laïcisatie van het ganse men
senleven.
De geest van het Liberalisme staat tegen
over de geest van het Evangelie als water
tegenover vuur en daarom blijft het libe
ralisme de hoofdoorzaak van de sociale el
lende van de godsdienstige onverschillig
heid en van de klassenstrijd in de geschie
denis van het moderne maatschappijleven
(Naar E. P. Berthold.)
Middenstanders, leest, overweegt en han
delt. Tweemaal sedert de oorlog hebt gij de
liberalen uw vertrouwen geschonken. Twee
maal werdt gij bedrogen. Alleen een chris-
tene maatschappij een moderne middel
eeuwse zullen we maar schrijven kan u
redden, C. B.
Als slot van dit openbaar debat publice
ren we nog onderstaande bijdrage, over
tuigd zijnde dat beide partijen nu op vol
doende wijze hun standpunt konden uiteen
zetten. DE REDACTIE.
NOGMAALS KEUZE DER STUKKEN.
De Heer J. wist nog niet dat de schrijver
van een aanvallend artikel het zwijgen be
waart nadat een repliek op zijn proza ver
schijnt. Tenzij er beledigingen in het ant
woord zouden voorkomen, of nog noedzake
lijke rechtzettingn onmisbaar zouden zijn
Zo worden immers polemieken gevoerd
omdat eenieder het andere standpunt moei
kunnen dulden.
De Heer J. heeft zich aan die stelrege'
niet gehouden. Hij heeft met schrikbaren
de appetijt van de (te loven) gastvrijheid
van «De Gazet van Aalst» gebruik gemaatt
en tot nogtoe ZEVEN HONDERD TvVET
EN DERTIG LIJNEN gepleegd. Dat alle:
om te zeggen «Toneelliefhebbers, speei'
meer werk van eigen bodem», waarmee ik
het overigens dus eens ben. Doch al he'
daarbijgaand kommentaar, de verkeerde
voorstellingen en de erbij gesleurde aanha
lingen, plus de ware beledigingen aan 't
adres van alle aalsterse toneelbeoei'enaar
zonder onderscheid hebben mij ondanks hel
tot luiheid aanzettend warme weder doen
besluiten nog een woordje terug te kaatsen
De bijzonderste troef in zijn verdediging
heeft de Heer J. gevonden in het feit dal
hem verweten werd zijn aanklacht teger
de aalsterse kringen publiek in een blad te
laten verschijnen. Uit dit verwijt leidt hi;'
triomfantelijk af de nagel op de kop ge
slagen te hebben Voor or.s dat pleziertje
niet gelaten Maar Meneer J. gaat verder.
Hij prikt sluwtjes naar dhr Colson, voor
zitter van een der meest vooruitstrevende
toneelkringen van het land. en beweert na
melijk dat zijn artikel erin geslaagd is dhr
Colson pijn te doen, wrevelig te maken, een
beetje te vernederen, hem te doen vrezen
een blaam van het toneelpubliek zelf te
krijgen, enz. Laten wij meewarig het hoofd
schudden.
De Heer J. schijnt niet te weten dat de
kring van dhr Colson. buiten het vertonen
van méér dat het aangeklaagd gemiddelde
aan nederlandstalige stukken, reeds twee
vlaamse werken creëerde. En tegelijkertijd
als, of zelfs vóór officiële schouwburgen,
opvoeringen bracht van De Wijsgerige
Vrouwtjes (Molière), De Derde Dag (Fo-
dor), De Fluwelen Handschoen (Casey) De
Reiziger van Forceloup (Sion), Meisjes lo
pen School (Molière), Muiterij op de Caine
(Wouk). Toch kreeg ook de kring van dhr
Colson de blaam het beroepstoneel na te
apen. Maar keren wij terug tot de kern van
de zaak.
De Heer J. beweert: «Er is een
GROTE EN RIJKE KEUZE
voorhanden van Vlaamse en Noord-Neder
landse auteurs». En gans dit debat draait
rond de vraag of er wérkelijk nederlands
talige toneelstukken bestaan die ZOUDEN
MOETEN gespeeld worden. Meneer J. geeft
een opsomming van 39 titels, waarvan er
echter reeds minstens 19 te Aalst gespeeld
werden en dus praktisch niet zullen herno
men worden. Van de 20 overblijvende zijn
er enkele in de aard van «De vloek achter
het behangpapier of De kus door het
sleutelgat». Als we het overblijvend cijfer
toetsen aan het aantal stukken dat jaarlijks
te Aalst gespeeld wordt, (meer dan twin
tig), dan lijkt die keuze niet zo groot en
niet zo rijk, nietwaar
Waarom ging Staf Bruggen niet verder
met uitsluitend eigen werk te spelen, wan
neer hij daar een jaar lang sukses mee
had Maar de Heer J. brengt ook een lijst
van
AUTEURS
voor dewelke ik enkele malen mijn wenk
brauwen tot vraagtekens heb gedwongen
(voor zover zoiets mogelijk is, natuurlijk).
In die lijst komen er voor die nooit meer
zullen gespeeld worden (de Tière e.a.), en
kel illustere onbekenden, zelfs een FRANS-
schrijvend landgenoot (de Ghelderode) en
een Hugo Claus, waarvoor menig Hollander
op de knieën gaat zitten, al heeft onze
«wonderboy» nog niets gebaard dat niet
amoreel, immoreel en laag-bij-de-gronds
anti-klerikaal was. Het laatste stuk van
Claus «Het Lied van de Moordenaar» mag
een halve kultuur-schande genoemd worden
en kreeg zelfs in onze B.N.R.O een afstraf
fing zonder weerga.
Als slot brengt de Heer J. nog twee zeer
slecht gekozen aanhalingen van teksten van
twee door hem aanbevolen auteurs
1. PAUL VAN MORCKHOVEN j oer na-
list en verdediger der vlaamse auteurs van
af het ogenblik dat hij zijn enig stuk
schreef «Karei Van Denemarken». Na die
première verklaarde hij zelf «Ik zal het
niet meer doen (Cfr. zijn eigen gazet).
2. GASTON MARTENS kampioen om te
eisen dat meer Vlaams werk wordt opge
voerd. Zal de toneelgeschiedenis ingaan als
de schrijver van «De Wereld vergaat» waar
tegen het Antwerps stadsbestuur na de
première in januari 1954 op ophefmakende
wijze zijn veto stelde, om reden van fat
soen.
Over «De Wereld vergaat» schreef Bruno
Dewinter zaliger
Eén van de gevleugelde woorden die
de grote Vlaamse gentleman. Herman Teir-
linck te pas en te onpas placeert is, eenie
der weet het En de rest is kak
Wel hij zou die kenrnachtige uitdruk
king nu eens niet kunnen gebruiken moest
hij het hebben over het jongste meester
werk van Gaston Martens, die andere
Vlaamse gentleman, want niet de rest maar
alles is daarin kak.
Nu ben ik, net als elk mensenkind, even
zo zeer als Gaston Martens de slaaf van
zekere natuurlijke behoeften. Maar ik vind
dat niet het schoonste van mijn historie en
voor zo'n dingen zonder ik mij dan af en
zorg er voor dat niemend me ziet. Gaston
Martens doet dat anders. Die zet de deur
van 't gemak wagenwijd open en roept de
hele gemeente bijeen om te komen kijken.
Een plezier gelijk een ander, maar waar
voor de direkteur van het Nationaal To
neel toch geen helpende hand zou mogen
toesteken, als ik het zo zeggen mag. Dc
drekkigheid van het onderwerp nog ter
zij gelaten trekt dit stuk op geen klompen
Het is stuntelig van maaksel, armoedig
van stof en onbeholpen van dialogering.
Het is best mogelijk dat Martens des
tijds zijn soldatenplicht vervuld heeft bij
de strontboeren en daar compleksen heeft
van overgehouden. Een dokter moet hem
dan beter kunnen helpen dan een teater-
direkteur.
Aldus Bruno Dewinter.
Was het nu verstandig van de Heer J al
zijn beweringen publiek in de gazet te laten
zetten, en aldus een antwoord uit te lok
ken
Nog één woordje tot de Heer J.:
Als U nog zogezegde harde waarheden
wil zeggen, doe het dan eens met open vi
zier. Dan kunnen we kijken wie er in zit.
En laat onze aalsterse toneelmaatschap
pijen nu maar een tijdje met rust. Zij doen
hun best. POL DE PAEPE.
JEUGDGROEP UILENSPIEGE
en de jeugdbewegingen van Aalst.
10,
10,45
15,—
JEUGDGULDENSPORENFEEST
Donderdag 11 Juli 1957.
Plechtige H. Mis in de H. Hartkerk
Optocht met ontbinding op de Grote Markt.
Groots feest in de Openlucht Schouwburg, Kapellestraat
Inkom 5 fr.
