en omstreken
A
MAAR HOE
Weg met de Beeldverhalen
Diocesane Lourdesbedevaart
van bet Bisdom Gent
Van 16 tot 26 juli 1957.
Aalsters Panorama
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelea St. JORIS STRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14« JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 28 JULI 1957
NUMMER (il
VOLKSE OPVOEDKUNDE.
(FAMILIALE KRONIJK VOOR OPVOEDING EN ONDERWIJS.)
In ons voorgaand Volks Opvoedkundig welke beide faktoren niet geheel synoniem
praatje hadden wij het over hetzelfde on- zijn van elkaar, vermits de eerste, in dienst
derwerp, namelijk over de BEELDVERHA- van de lezende massa, aanstuurt, op het
LEN waarvan er veel goed en wellicht nog 1 genieten van degelijke volkslektuur en de
meer kwaad te zeggen is, gezien de wijze tweede, vooral voor studerenden bestemd,
op dewelke zij door sommigen «geëxploi- 'dezen leert opgaan in boeken en bladen, die
teerd» worden ten nadele van de verstan- litterair, artistiek en wetenschappelijk hun
delijke en zeer dikwijls van de morele vor
ming van onze kinderen.
Aan de hand van een studie van dhr Van
Tichelen bewezen wij dat nochtans de
Beeldverhalen van opbouwende waarde
kunnen wezen en aan welke voorwaarden
zij dan dienen te beantwoorden.
Wij beëindigden onze bijdrage met een
oproep te doen tot de ouders hen aanma
nend kontrole uit te oefenen op de lektuur
van hun kinderen gedurende deze vakantie
periode.
Wij willen thans dit onderwerp ander
maal aansnijden.
DE ROL DER OFFICIËLE INSTANTIES
We rekenden dat de offiële instanties wel
zekere maatregelen treffen zouden, zegt
dhr. Van Tichelen, om de JEUGD TE BE
SCHERMEN tegen onwaardige beeldverha
len en dito romans in 't biezonder. We stel
len ons inderdaad niet voor, dat zij de aan
wezigheid van dergelijk goedje zouden dul
den in de openbare bibliotheken, die voor
meer dan 10-jarigen toegankelijk zijn, of in
kinderboekerijen, die wellicht door de al
lerjongsten worden bezocht.
We nemen evenmin aan dat ze zich geheel
afzijdig zouden wensen te houden tegenover Sint v00r 2«n leden de werkelijk opbou
aparte betekenis hebben. Een maal bedoel
de eisen vastgelegd, zou dat centraal orga
nisme, hoe het ook hete, voor de lezende
jongeren van 8 jaar en er over, alle zoge
zegde romans en verhalen uitschakelen,
welke uitsluitend of hoofdzakelijk uit pren
ten bestaan, en dat publiek alleen zulke stof
aanbieden, waarin de leestekst de belang
rijkste rol vervult. De allerkleinsten, van 4
tot 8 jaar, mogen dan worden bedeeld met
druksels,die aan een voortreffelijke illustra
tie en in bijkomende orde aan een simpel
aantrekkelijk verhaaltje de eerste prikkel
tot kennismaking met boeken en bladen
ontlenen. Alleen, bij dat alles dient de cen
trale er attent op te wezen, dat geen beken
de, soms vermaarde leesstof, die in haar
terschap van Z. H. Exc. Mgr. de bisschop
van Gent, beginnen.
De bedevaart zou pas officieel in de na
middag worden ingezet na het nemen van
de bedevaartfoto vóór de Rozenkranskerk.
Circa 1200 bedevaarders verdrongen zich
na de sacramentsprocessie op de brede trap-
ppen vóór de Basiliek de knapenzangers
in hun witte kleedjes, de chiromeisjes in
hun blauwe uniformen, de honderden stra
lende gezichten rondom hun geliefde bis
schop en het bestuur van de bedevaart. Na
dat hier de twee prachtige nieuwe vaandels
van de bedevaart door de bisschop waren
gewijd, zette de lange stoet zich in bewe
ging naar de Grot... en weergalmde het in
Lourdes van onze Vlaamse Marialiederen.
Aan de Grot werd de bedevaart officieel
geopend door Z.E.H. Van Bossuyt, Dioce
saan Directeur van de Bedevaart, die bij
het bidden van een eerste rozenkrans de
grote intenties van de bedevaart inleidde.
De predikant, Z. E. H. Lippens belichtte
daarna in zijn gloedvol openingssermoen de
diepste betekenis van de bedevaart: door
Maria naar Jezus... naar een rijker christe
lijk leven Met ontroering zouden hierna
alle bedevaarders door de Grot trekken en
de geliefde rots van de verschijning voor
't eerst vereren, 's Avonds in de kaarskens-
processie dreunde reeds duidelijk afgete-
vruchtig neder voor het uitgestelde Sacra- j kend het «Te Lourdes op de Bergen» uit vol-
lste Vervolg.
II. BLAUWE TREIN OVER LISIEUX
EN DE MONT ST. MICHEL.
Blauwe trein... hoe goed gekozen was de
ze benaming. Immers meer dan twee hon
derd dertig chiroleidsters namen aan de
bedevaart deel. Hun frisse keurige blauwe
uniformen, hun tientallen kleurrijke vaan
dels, vormden een schril contrast met de
loodgrijze hemel.
De jeugd bracht ook de stemming en zelfs
de onophoudende regen kon de geestdrift
niet verminderen.
Zonder zon, maar met jeugdige overmoed,
kleur en stemming vertrokken wij uit Gent
St. Pieters naar het H. Treesje van Lisieux
en naar het Wereldwonder de Mont St. Mi
chel.
Onder de bekwame en kundige leiding
van Z. E. H. Lippens M., Z. E. H. A. Roe-
giers en De Heer Appelmans J., moest deze
bedevaart lukken, zelfs al pruttelde het we
de school- en klassebibliotheken, voor zover
wende taak,de al of niet beredeneerde lijsten
die bestaan, en de schoolbesturen, wie ter samen te stellen van de talrijke oorspron-
kelijke en vertaalde boeken en de tamelijk
zeldzame bladen, die voor aankoop door
zake enige volmacht verleend wordt, het
smetwerk niet radikaal de deur zou wijzen.
Alleen, indien we zeer inschikkelijk daarin
willen geloven want we hebben in ver
band daarmee nog nooit een voorschrift of
een leiding gevende circulaire gezien
noemen we dergelijke uitschakelingen een
waardeerbaar eenzijdig detail en zeker nog
niet een ernstig ingrijpende aktie.
Wat er ook moet komen en zonder te
veel uitstel nog wel, gaat dhr. Van Tiche
len verder, is een POSITIEF DOORTAS
TENDE POLITIE, NET ENKEL VAN UIT
SLUITING, MAAR OOK EN HOOFDZA
KELIJK VAN OPBOUW, jarenlang volhar
dende opbouw, inzonderheid langs de weg
van SCHOLEN en BIBLIOTHEKEN, doch
eveneens langs die van de PERS.
DE PERS
We zouden de pers, in casu de dagblad
pers, meent dhr Van Tichelen, hier onge
moeid kunnen laten, maar zij, de steeds
groeiende macht in de staat, beschikt over
zulk een ruime verspreiding en„ waar ze
wil, over een zo grote invloed ten goede,
dat we vóór alles beroep op haar moeten
doen om dergelijke misstanden tot het
kleinst mogelijke kwaad te herleiden... Of
de uitbuiting der beeldverhalen en beeld
romans op zich zelf een voldoende reden
uitmaakt om apart daartegen een ernstige
publieke strijd aan te binden
Wij menen van wel, maar zo eenmaal een
werkelijke aktie gevoerd wordt, kan die
evengoed gaan tegen het algemene ken
merk van deze tijd, namelijk tegen het ver
snipperen en vervlakken der belangstelling
en de heersende vertroebeling der morele
begrippen. We zeggen zelfs meer deze
kwaal heeft, getuige de bittere klachten
welke we zowat uit alle landen vernemen,
zo grievend diep de volksmentaliteit en niet
het minst de mentaliteit van de rijpende
jeugd aangetast, dat zeer binnenkort door
een internationaal leidend kultureel orga
nisme een afdoende maatregel zou dienen
getroffen om, door bemiddeling der regerin
gen, de meest krasse buitensporigheden de
kop in te drukken.
DE OPENBARE BIBLIOTHEKEN
EN DE SCHOLEN.
We verkiezen echter op ons eigen, meer
beperkte gebied te blijven vertoeven en ons
even bezig te houden met wat OPENBARE
BIBLIOTHEKEN EN SCHOLEN tengoede
kunnen verwezenlijken; en vooraf, met wat
hun in het algemeen schijnt te ontbreken,
namelijk EEN ERNSTIG KRITERIUM,
WAARAAN HET AANVAARDEN OF VER
WERPEN VAN BOEKEN EN BLADEN
ZOU WORDEN GEBONDEN.
We gaan hier niet de positieve eisen her
halen die aan de lektuur voor jongeren
dient gesteld. Een centraal organisme, dat
uit een klein aantal bevoegden ter zake be
staat, zou die kunnen samenvatten, met het
oog primo op de gezonde ontspanning en
Ifcuttde op de fcujturele vorming der jeugd,
oorspronkelijke vorm zekere vaste leeftijdder tegen,
aanspreekt, verknoeid wordt tot uitgaafjes I Le gr°te verscheidenheid en afwisseling
die de auteurs niets dan ondienst bewijzen 1 *n programma met als voornaamste
en het gevaar medebrengen, dat later nooitpunten het gebed, muziek en gecommenta-
meer begrepen wordt of zelfs maar ver- rieerde reisbeschrijving, deden de uren ver
langd wordt naar de lezing van het origine-1 vliegen en voor we het goed wisten waren
le geheel als zodanig. we te Lisieux.
Is dat centraal organisme eenmaal zover, I Na *en steviê avondmaal bezochten wij
dat bedoelde restrikties ernstig worden ge- en*ê mooie Basiliek, knielden we god-
maakt en in praktijk gebracht, dan pas be-
ment met een kort lof, werden wij bezield
door de zeer mooie geschiedenis van het H.
Treesje, om verder bij het verlaten van de
Basiliek aangenaam verrast te worden door
de prachtige verlichti/ig^-an het Heiligdom
en een spannend en indrukwekkend luister
spel.
Dat was de eerste goed gevulde dag. Een
weinig vermoeid sliepen wij die nacht de
slaap der rechtvaardigen. Morgen komt er
een nieuwe, niet minder drukke dag.
In de Carmel zagen wij elkaar terug voor
de Heilige Mis. Wij bezochten de Relikwie-
schat, les buissonnets. 't Was er alles zo
ontroerend eenvoudig, zo indrukwekkend.
Maar de tijd staat niet stil. Reeds wacht
te de trein om ons vlak door het mooie
Normadie te brengen naar de Mont St. Mi
chel.
Een flinke klimpartij bracht ons tot bo
ven aan de eeuwenoude abdij. Wat een
heerlijk panorama over de baai. Wat een
prachtige bouwtrant. - Wat een ontroe
rend hoofdstuk uit de rijke Franse geschie
denis.
Een flink avondmaal, een aangenaam
chiro-uurtje en vooruit naar Lourdes.
Overgelukkig kwamen wij te Lourdes
aan om samen met de bedevaarders van
openbare bibliotheken en scholen geschikt
zijn, maar dan vooral ook mits de niet te
verwaarlozen voorwaarde, dat aan hun
stoffelijke inkleding de nodige zorg besteed
werd. Flapperige populo drukjes met min
derwaardige prentjes er in doen slechts af
braak aan de smaak, de goede smaak,
waarin de jeugd dient te worden geschoold.
Hier moet echter, wat de keus der aan
kopen betreft, een opmerking gemaakt van
niet altijd gewaardeerde betekenis. Er hoort
namelijk een zeer ernstig onderscheid ge
maakt tussen een openbare bibliotheek, in
casu haar jeugdafdfeling die geweldig uit
gebreid kan zijn, en een schoolbibliotheek,
in dit geval het geheel van haar klasse-boe
kenrekken, dat beperkt en vooral eklektisch
d. i. de beste uitgekozene moet blij
ken. Met andere woorden van de openbare
bibliotheek die meestal de 10-jarigen en
ouderen, maar in dat raam soms duizenden
klanten bedient, kunnen we geredelijk
zegt dhr Van Tichelen zij het wat nood
gedwongen, aanvaarden dat ze bij haar
keus tussenbei afdaalt van het allerbeste tot
de amper middelmatige werken, om genoeg
uitleenstof in reserve te houden; van de
schoolbibliotheek en haar onderafdelingen
moeten we eisen niet enkel, dat ze bij het
genieten van boeken en boekjes mee de 4-8-
jarigen, dus tevens het volkje uit de kleu
terklassen, betrekt, maar ook en bovenal
dat de aankopen in hun beperktheid een
werkelijke selektie uitmaken, zowel op zich
zelf als in verband met de opvoedende en
de informatieve leervakken die worden be
handeld. Of nog anders men beschouwe de
schoolbibliotheek als een onmisbaar inlei
dend en vormend element en als de eerste,
maar ernstige stap naar de openbare bilio-
theek waar kontrole en toezicht minder
scherp zullen zijn.
OPVOEDER.
le borsten.
ZONDAG 21 JULI. Dit was de grote dag:
de nationale feestdag. Na reeds om 7 u. een
eigen communiemis te hebben bijgewoond,
waren om 9 uur alle bedevaarders, samen
met alle landgenoten, die in Lourdes ver
blijven, vóór het altaar van Ste Bernadette
verzameld voor de plechtige pontificale
hoogmis, die volgens jaren lange traditie
door de Bisschop van Gent wordt opgedra
gen. Ook de zieken zouden tot hun grote
vreugde deze heerlijke plechtigheid bijwo
nen.
Na het Evangelie sprak Monseigneur
Calewaert in het Nederlands en in het
Frans tot de duizendkoppige menigte land
genoten. Hij dankte vooreerst in hartelijke
bewoordingen de bisschop van Lourdes,
Mgr. Théas voor zijn aanwezigheid. Zijn
woord was een dringende oproep tot alle
landgenoten om Christus liefdesboodschap
als de enige zekere waarborg aan de grond
slag te leggen van de nationale samenhorig
heid. Het knapenkoor met hun zilveren
stemmetjes luisterde de H. Mis op en Z. E.
H. A. Roegiers leidde de samenzang. Na de
H. Mis werd door allen het Te Deum en het
gebed voor de koning vurig meegezongen.
De OostVlaamse bedevaarders begrijpen
Witte en Roze trein heerlijke dagen van be- dat in Lourdes veel moet gebeden worden
en geestelijke rijkdom alhier te be- j reeds te 2 uur was een belangrijke groep
aan de baden aanwezig, om samen luid en
III. DE WITTE TREIN. vurig de Heer te smeken om genezing en
Onder leiding van Z. E. H. R. Van Bos
suyt, Diocesaan Directeur, vertrok op Vrij
dag 19 juli uit Gent St. Pieters de witte
sterkte voor onze dierbare zieken. Om 3
uur waren honderden aanwezig in de Ro
zenkranskerk voor de gezamenlijke gebeds-
trein naar Lourdes. Benevens een talrijke stonde, die door Z. E. H. Reyntens werd ge-
leid- Hierna namen allen ontroerd deel aan
de Sacramentsprocessie en de plechtige ze
gening van de zieken. En 's avonds kron
kelde weerom de lange sliert Oost-Vlaamse
bedevaarders met de brandende kaarsjes
over de Esplanade... Deze eerste volle dag
is reeds tot een hoogtepunt uitgegroeid...
En vraagt men de bedevaarders om hun in
druk, het antwoord luidt eenparig het is
onvergetelijk... wij komen als 't God belieft
teru2 'T VERVOLGT.
schare bedevaarders werden 130 liggende
zieken medegenomen. De heenreis verliep in
de beste omstandigheden. Toegewijde dok
ters, verpleegsters en brancardiers ver
leenden de tederste zorgen aan onze zieken,
lievelingen van onze bedevaart.
Op het voorziene uur kwamen wij Zater
dagmorgen te Lourdes aan. Straks zullen
beide andere treinen de onze vervoegen en
kunnen de grootse godsdienstige plechtighe
den in tegenwoordigheid en onder Voorzit-
Zondag geleek de kust een klein we reldje op haar eigen. De toegestroomde badgasten vormden
sen, see en wind een levendig geheel; voorbeeld kier van Oostende.
er samen met
(Cl. «Het Volk»).
BEGIJNHOF.
Op een maandag van vorige maand kwam
een zware hijskraan met hels lawaai het
plein van het begijnhof opgereden. Dit ge
beurde op een eerder ongewoon uur, want
het was zes uur in de morgend. Dies waren
de uit hun slaap geschrokken bewoners er
stellig van overtuigd dat eindelijk, en dan
nog wel met de grote middelen, een aanvang
zou genomen worden met de opruiming van
wat een plein genoemd wordt, maar meer
gelijkenis vertoont met een moerassig oer
woud.
Edoch,... gans de dag bleef de hijskraan
staan. En veertien dagen later deed zij dat
nog.
Vlugger ging het met de afbraak van de
ingang langs de Sterrestraat, in welker om
geving zich na de franse revolutie de pot
sierlijke plechtigheden afspeelden, met de
medeplichtigheid van sommige onzer inci
vieke voorvaderen. (Zie «Alostum Religio-
sum», onlangs in dit blad verschenen).
En zopas werden de laatste huisjes, waar
vroeger nog authentieke begijntjes woon
den, voor goed gesloopt. Het uitzicht van de
Pontstraat is er geheel door veranderd.
PRIESTER DAENS HERDENKING
De herdenking van deze destijds fel om
streden Aalstenaar riskeert niet helemaal
van een leien dakje te zullen lopen omdat
de steen waaruit beeldhouwer Mare De
Bruyn het monument te voorschijn moet
toveren harder zou zijn dan verwacht. Hier
door zou het monument niet tijdig klaar
komen, tenware de laatste afwerking op het
Werfplein zelf zou gebeuren. Ditmaal zullen
de «belagers» van kunstenaar De Bruyn
niet kunnen beweren dat ze niet zien waar
over het gaat. Aan de voorkant staat Pries
ter Daens, de hand reikend aan twee ar
beiders, met het gelaat in de richting van
de proletarische Molendries.
SINT MARTINUSKERK
De herstellingen aan dak en toren zijn
eindelijk zo goed als voltooid. Thans wordt
nog gewerkt aan puntgevel en ramen langs
de Pontstraat, en de gevel boven de hoofd
ingang. Is me dat een miserie geweest met
die herstellingen En hoeveel liter regen
water is door het openliggend dak niet te
midden der kerk terecht gekomen, blijven
de sporen latend in ingevreten gewelven
Na de brand hadden sommigen nog ge
dacht dat het ogenblik gekomen was om de
St. Martinus-kerk helemaal te bouwen zoals
oorspronkelijk voorzien was, namelijk tot
in de Lange Zoutstraat. Dit zal nu wel nooit
meer gebeuren, en de ««oorlopige» afslui
tingsmuur in baksteen van weleer werd
thans vervangen door een mooie gevel die
past in het kader van het geheel.
LOUIS
Gewoonlijk wordt in een blad pas een
woordje gewijd aan een plaatselijke figuur
of personaliteit, wanneer deze komt te ster
ven. Omdat een geschikte gelegenheid ont
brak om over de persoon in kwestie iets te
zeggen tijdens zijn leven zelf.
Dank zij zijn herstel van een ziekte krij
gen we thans de kans ccn woord te schrij
ven over een persoon die met de St. Marti-
nuskerk vergroeid is, nl. de Suisse (in
't frans), de Zwiche (in 't aalsters) de
kerkbaljuw (in 't nederlands, of nog de
zwitser van d'aa keirk» (zoals oneerbiedige
zwanzers hem soms noemen).
Bij de genezing van Louis drukken we
hier de wens uit dat we in onze hoofdkerk
nog lang zijn eerbiedafdwingende gestalte
mogen zien, zijn fiere houding en zijn scho
ne moestache.
Louis maakt sedert tientallen jaren deel
uit van St. Martinuskerk, en het mag wel
eens gezegd dat hij de meeste zijner aalst-
erse kollega's in waardigheid vér overtreft.
En mogen zijn ogen nog vele jaren ver
vaarlijk rollen naar babbelende kinderen,
tot (ingetogen) jolijt der groten.
OSCAR.
Op het ogenblik dat deze lijnen verschij
nen heeft Oscar Van Pamel opgehouden ca
fé-baas te zijn. Hierop moesten we wachten
om over hem een artikeltje te maken, om
dat onze vele lezers-herbergiers niet de in
druk mogen krijgen dat we lieve vriendjes
hebben.
Oscar Van Pamel was niet een gewoon
herbergier. We menen te mogen beweren
dat hij de gewiekste, de slimste en de ple
zantste aller aalsterse bierwinkeliers is. Of
was. Want Oscar gaat rentenieren.
Fijn psycholoog, hardnekkig toneellief
hebber, handig goochelaar en geestig vertel
ler wist dhr Van Pamel zich samen met zijn
madam een talrijk kliënteel te maken,
waartussen een grote verscheidenheid van
mensen en politiekers zich thuis voelden.
DE PANORAMIST,
