De JZudtige 7W*
kuë/S.
DE WINDROOS
m TOttKl,
De Europa-Kring
spreekt tot U
RUBRIEK VOOR
KUNST- EN GEESTESLEVEN
kinderen en boeken
en grote mensen met een kinderhart.
Tic weet niet of het ook met andermans
*■- alleen muizestil
kinderen zo is Ik hou ze
Is ik ze een kinderboek in de handen kan
3 offelen. Misschien wel. Maar misschien
"L de mijne toch anders als ze hun boek
„eens neerzwieren en ze, opgezwiept door
storm van hun verbeelding, een «creatie»
i van het boek, dat ze juist verslonden
de schrijver van de Je-
geven
hebben.
Daan Zonderland,
roen-Füogie.
Het is effenaf verschrikkelijk, wraak
roepend zelfs, welke onstuimige krachten
en onstuitbare geestdrift hij bij mijn peu
ters heeft losgeslagen.
Plots rennen ze door de stilte van mijn
huis, schreeuwend als Indianen, met een
scheef laken rond de romp, met een afge
dankte pijpmuts op de haren, ze scharre
len door elkaar als hennen die voor het
eerst de zon zien. Ze slaan hier een vaas
met-tulpen, daar een borstbeeld van Napo
leon en ten slotte een heilige tegen de
grond; uit hun wildemans gebaren zijn de
figuren, die Daan Zonderland door zijn
boeken liet wandelen, opgestaan.
Het is gewoon fantastisch hoe ze de ver
telsels van Zonderland in hun spel doen le
ven. Hoe ze die gedichtjes van Daan kun
nen debiteren. Want Daan staat voor hen
op hetzelfde niveau als Willy Van der
Steen, de overgetelijke schepper van Suske
en Wiske en Lambik. En voor hen is dat
wel het hoogste plankje dat iemand kan be
reiken.
Maar als de dichters geloofwaardig zijn,
moet men aannemen dat ook grote mensen
met een kinderhart rondlopen. Ik neem een
klein voorbeeld. Mijn goeie vriend God
fried Campers, een ver schikkelijk geleerd
man (hoe zou het anders mogelijk zijn dat
die een baard draagt vertelde mij dat
hij voor zijn beduurtjes een nieuw boek
van Zonderland PROFESSOR ZEGELLAK
EN ZIJN KOEKOEK had uitgekozen. En
als hij 's morgens opstond, las hij hieruit
hele fragmenten voor aan zijn dienstmeid
en zijn knecht. (Misschien om die mensen
ook wat bezig te houden). En zo mocht ik
ook eens het voorrecht smaken naar een
fragment te lnisteren. Ik kon mijn geleer
de en bevriende baard zeer moeilijk ver
staan want zijn woorden gleden verloren
in het enorme struikgewas van zijn baard.
Hij had het waarachtig door. Misschien
wel omdat er geen lachrozen uit mijn keel
sprongen. Hij sloeg kort daarop het boek
dicht en zei plechtig Lees dit eens zeer
aandachtig, jonge man. Neem het gerust
mee en behoudt de lectuur voor je beduur
tjes. Misschien zal je vreugde niet minder
groot zijn dan de mijne Ik volgde zijn
raad. Waarlijk, het werd een grandioos
festijn. Ik zou van pure vreugde en dwaas
heid aan de baard van mijn vriend willen
trekken hebben.
U wenst een kort citaat Ziehier een
kleine passage prof. Zegellak zit in de
woestijn, waar hij meende te moeten heen
reizen om zijn koekoeksklok te genezen die
van slag is.
«Aanstonds trok de verbouwereerde pro
fessor Zegellak zijn rechterschoen en sok
uit en begon met zijn grote teen, die bij de
meeste professoren altijd erg lang is, snel
sommen neer te schrijven in het woestijn
zand. Het was een heel lange som, en als
maar achteruit hinkend op zijn linkervoet,
die zoals bij de meeste professoren erg plat
was, rekende professor Zegellak verder tot
dat Zieltje (zijn vrouw) en de kameel meer
te zien waren aan dè gezichtseinder.
Opeens riep het oude mannetje, dat de
professor op de voet gevolgd was, terwijl
hij opgewonden naar de som in het zand
wees, Zie je wel, Zegellak. Je hebt een
komma vergeten en een zeven voor een ne
gen aangezien. De uitkomst is niet ARA
BISCHE WOESTIJN maar AMERIKAAN
SE PRAIRIE.
Je heb gelijk», antwoordde professor
Zegellak beschaamd in het Arabisch...
Het verhaal doet gewoon denken aan
«De Avonturen van Pa Pinkelman» van die
andere humorist, Godfried Bomans. Tussen
haakjes gezegd, onze Noorderburen bezit
ten voor het ogenblik over een heel stel
humoristische auteurs. Bij tijd en wijle zal
ik ook Carmiggelt, schrijver van kolder en
grap, hier even voorstellen. (Momenteel zit
ik juist bezig met deze auteur).
En zo heb ik er dan ook best maar aan
gedacht voor mijn knapen nog enkele an
dere boekjes van Het Spectrum onder mijn
hoed te slaan. Ik vernoem
REX ZET DE BOEL OP STELTEN van
Anton Buckeridge. Een schrijver die in het
komische en het sappige zijn stuivers ver
diend heeft en die juist met die schone
deugd, die de humor is, de jeugd weet te
lijmen.
DE BRUIDSMEISJES van de Engelse
schrijfster Pamela Brown, die aan het
hoofd staat van de jeugdspelleiding van de
B.B.C.
Tenslotte vernoem ik nog van Henriëtte
van Eyk MICHIEL, DE GESCHIEDENIS
VAN MUG. Een poëtisch, zeer fijnzinnig
boekje.
Het is voor niemand een geheim dat het
nationalisme, waaraan Europa een gedeelte
van zijn roem in het verleden dankt, thans
het voornaamste struikelblok is voor zijn
toekomst.
In zijn moderne vorm moet onder natio
nalisme worden verstaan niet de natuurlij
ke liefde van elk mens voor zijn geboorte
grond, maar een aan het belachelijke gren
zende hartstocht voor alles wat «nationaal»
met de daarbij gaande afkeer voor de
«buitenlanders». Het is deze geesteshouding
die de Europa-Kring wil bestrijden: dit vol
komen misplaatste gevoel van superioriteit
over andere volken van wie men meestal
weinig of niets afweet.
Het nationale gevoel is echter een ver-
worven recht van de Europese beschaving
en dient te worden geëerbiedigd. Maar een
gezonde beleving van het nationale besef is
geheel iets anders dan de verafgoding van
de almachtige, géén hogere orde erkennen
de nationale Staat, het nationale egoisme,
waaraan de Euorpese volkeren zich gedu
rende de laatste vijftig jaar schuldig heb
ben gemaakt en dat ons aan de rand van
de afgrond heeft gebracht.
Wij willen wederom leren beseffen, dat
onze nationale gemeenschap niet het cen
trum van de wereld is en dat wij behalve
Belgen ook Europeanen zijn en aldus deel
uitmaken van een momenteel dodelijk be
dreigde westerse beschaving. Juist omdat
wij ons Belg zijn willen behouden, willen
wij het inbrengen in de Europese federa
tie.
Wij moeten de gewoonte aannemen de
dagelijkse gebeurtenissen in Europees ver
band te zien. De verkiezingen in West-
Duitsland, de monetaire toestand in Neder
land, de Franse moeilijkheden in Algerië
zijn zaken die ons als Europeanen aangaan,
omdat het lot van gans Europa erbij be
trokken is.
Derhalve willen wij weer Europees leren
denken en naast een gezond nationaal ge
voel een Europees besef aankweken, dat de
onmisbare geestelijke grondslag zal vormen
voor een sterk Verenigd Europa
Dr. Denis GIIEYS.
door ARBEID EN KUNST
Toevallig in 't Groen Kruis geweest een
dezer avonden. Wat een bedrijvigheid, wat
een drukte Over en weer geloop met pa
nelen; geklop van hamers, verfreuk, zoe
ken met nieuwe projekteurs naar gepaste
lichteffekten, getokkel van de piano, de
herhaling van de zang der hoofdakleurs, en
ten slotte in twee verschillende hoeken der
gelagzaal, twee bestuursleden moe gebo
gen over hun respektievelijke taak. Een,
die naar zijn steeds dunner wordende haren
grijpt en zoekt naar juiste regie-uitbeeldin
gen, de tweede, die cijfert en rekent en
zich de vraag stelt, hoe plaats ik al onze
getrouwe leden voor DE LUSTIGE BOER?
Wij hadden het voorrecht eventjes met
deze twee mensen te praten en hun indruk
ken te vragen over de gang van zaken van
hun operette.
Mijnheer Van Imschoot; hoe staat het
met de voorbereiding der operette
Uitstekend, Mijnheer. De herhalingen
verlopen vlot en het belooft tegen Zondag
a.s. een waar festijn te worden voor oog en
oor.
En het dekor
Het dekor stelt natuurlijk problemen,
vooral in het tweede bedrijf, met de kerk
en paardjesmolen, toch kunnen wij U ver
zekeren dat dekor en uitbeelding een pa
reltje zullen zijn. Dank zij een rationele in
deling kan men zelfs op een kleine opper
vlakte veel verwezenlijken, besloot de re
gisseur dit vraaggesprek.
Wij richtten ons toen tot de secretaris
en polstten hem even wat de belangstelling
betrof.
Wel, heer secretaris, hoe staat het met
de voorverkoop der kaarten, is er vol
doende belangstelling
Hij fronste even de wenkbrauwen alvo
rens te antwoorden. «Hoewel praktisch nog
geen propaganda werd gevoerd, is de be
langstelling buitengewoon.Reeds 2000 kaar
ten werden genummerd. Voor de vertoning
van Zondag 6 Oktober beschikken we over
plaatsen eerste rang te weinig voor onze le
den, zodat wij noodgedwongen leden heb
ben overgeheveld naar de Donderdagverto
ning. Plaatsen eerste rang voor de Zondag
vertoningen zij niet meer te bekomen.
Zodat het succes verzekerd is, Heer
Secretaris
Inderdaad, nog nooit hebben wij zo'n
massale aanvraag tot het bekomen van
kaarten gekend.
Wij wensen U bij voorbaat geluk met
dit reeds prachtige resultaat, mogen wij U
echter nog een laatste vraag stellen in be
trek met de verdere aktiviteit van de kring?
Wat vermeldt het programma na de
operette
In December geven wij een mooie kome
die «Des Duivels Prenten boek» van A. Den
Hertog. Een spiritueel stuk origineel behan
deld.
Eind Januari, onze jaarlijkse voordracht
prijskamp, kort daarop gevolgd door een
kunstavond in het teken van Felix Timmer
mans.
Wij besluiten het seizoen met Nu het
dorp niet meer bestaat». Het sterke Vlaam
se speelstuk van Tone Brulin dat verleden
seizoen volle zalen lokte in K.V.S. Brussel
en een paar weken geleden door hetzelfde
gezelschap met succes opgevoerd werd in
Congo. Het betreft hier een premiere wat
het liefhebberstoneel betreft.
Wij wensen Arbeid en Kunst goede vaart
en veel succes.
DE STAND
DER WERKLOOSHEID
Tijdens de week van 8 tot 14 september
werden er per dag gemiddeld 62.832 volle
dig en 25.954 gedeeltelijk en toevallig werk
lozen gecontroleerd hetzij een totaal van
88.686 werklozen.
Vergeleken met de vorige week werd een
vermeerdering van 803 volledig en van
5.305 gedeeltelijk en toevallig werklozen
genoteerd.
De vermeerdering van de volledige werk
loosheid betreft vooral de sectoren land
bouw, aardewerk (steenbakkerijen) hotels
en spijshuizen, (einde van het toerismesei-
zoen).
De belangrijke stijging van de gedeelte
lijke en toevallige werkloosheid is het
gevolg eensdeels van de ongunstige weers
gesteldheid waardoor de activiteit in de
openluchtbedrijven beïnvloed werd en an
derdeels van een verminderde bedrijvig
heid onder de dokwerkers van de haven
van Antwerpen.
KUNSTNIEUWS.
Met genoegen vernemen wij dat de be
kende Oostendse kunstschilder Pierre VER-
BEKE, met ene mooie verzameling zijner
laatste werken uitkomt in de Belfortzaal te
Aalst van 28 sept. tot 14 October.
Gezien het gehalte, warm aan te bevelen
voor de kunstliefhebbers
oOo
EEN AMERIKAAN TE AALST
Een echte Amerikaanse Broadway-Show
met een uitgelezen kabaretprogramma,
sprankelend van humor, wordt U aangebo
den door 'T LAND VAN RIEM op zaterdag
28 september, te 10 u. in de zaal Madeion
EEN ECHT KABARET met het Radio- en
Televisieorkest «ACTIF CLUB». Nadien ge
zellig samenzijn.
Nog enkele tafeltjes voor te behouden in
het lokaal LAND VAN RIEM Grote
Markt.
Een gezellige en deftige avond wacht U
ssses»»
BEDANKING
We ontvingen van E.P. Diégo Van Schuy
lenbergh volgende bedanking voor zijn wel
doeners, welke we gaarne publiceren.
Ter gelegenheid van mijn derde afreis
naar Panjab, in Pakistan, houd ik er aan
allen te danken die me weldeden de Gees
telijkheid van het Kapucijnenklooster en
der Parochie, de ontelbare gekende weldoe
ners en deze die niet verlangen gekend te
zijn; de dappere toneelgroep De Missie
vrienden de beide Derde Orde's der Ka
pucijnen, de Chirojeugd, de edelmoedige
naaikrans der Kapucijnen. De geldelijke
opbrengst is groot geweest, niettegenstaan
de moeilijke omstandigheden. Grote en
kleine giften zijn evenwaardig voor God.
De Heer God belone en zegene allen die
door hun offer het Rijk Gods de Katolieke
Kerk, helpen vestigen en opbouwen De
Panjaabse mensen die verlangend uitzien
naar de wederkomst van hun Vader en
Moeder» zullen niet nalaten de Heer van
de Wijngaard, voor U allen te bidden. Ik
dank U allen meer dan ik vermag en God
verlene U de allergrootste zegen, vanwege
zijn Lieve Zoon, de Heer Jezus-Kristus
In de Panjabitaal zegt men Main shoek-
ker karna rahna ik blijf U danken. - Bidt,
Broeders, opdat mijn en Uw offer aange
naam weze aan God de Heer Almachtig
Pater Diégo Van Schuylenbergh
GENEESKUNDIGE ZONDAGDIENST
Bij AFWEZIGHEID van de huisdokter
kan men zich voor DRINGENDE gevallen
wenden
ZATERDAGNAMIDDAG 28 SEPTEMBER
en ZONDAG 29 SEPTEMBER 1957
Dr. R. DE MEY, MOORSELBAAN, 179.
Tel. 245.44
oOo—
ZONDAGDIENST DER APOTEKEN.
IS ALLEEN OPEN
ZONDAG 29 SEPTEMBER 1957
van 9 tot 12 en van 14 tot 18 u.
In de week, voor DRINGENDE GEVALLEN
en DIENST NA 7 uur 's avonds
APOTEEK SCHEIRLINCKX, NAARSTIG
HEIDSTRAAT, 55. Tel. 263.99.
De Apoteken der stad zijn gedurende de
WEEK OPEN van 8,30 tot 12 uur en van
13,30 tot 19 uur.
-oOo
STAD AALST.
MUZIEKWEDSTRIJD
Twaalfde Prijs der Stad Aalst.
Op zondag 13 oktober 1957 heeft te Aalst
de Grote Nationale Muziek wedstrijd plaats
voor accordeon, solisten-duettisten, muset-
teorkesten (minstens 3 man) en accordeon
clubs.
De wedstrijd in elke afdeling zal begif
tigd zijn met prachtbekers, medailles en di
ploma.
De jury zal samengesteld zijn uit wel
bekende toondichters, leraars en radiosolis
ten en zal zetelen onder voorzitterschap der
Gebroeders Van Vaerenbergh, radioduet-
tisten.
De wedstrijd vangt aan te 9 uur stipt in
de feestzaal van het Stadhuis, Grote Markt
Het inschrijvingsrecht bedraagt 150
voor alle afdelingen.
Voor inlichtingen Moorselbaan, 176 Aalst,
fr.
Men verzoekt ons het overlijden te mel
den van
HEER
THEO DE SUTTER
Weduwnaar in het 1ste huwelijk van
Mevrouw Marie-Anna Van Vaerenberg.
Echtgenoot in het 2de huwelijk van
Mevrouw Antoinnet Van Mol,
geboren te Erpe, 4 september 1879 en
godvruchtig overleden te Aalst, op 24 sep
tember 1957, versterkt door de HH. Sakra-
menten en Pauselijke Zegen.
De plechtige lijkdienst, gevolgd door de
teraardebestelling, zal plaats hebben op
Vripdag 27 september 1957, te 9 uur, in de
parochiale kerk van St. Jozef te Aalst.
Vergadering ten sterfhuis Koolstraat,
47, te 8,30 uur.
Rozenkrans in de kapel Meuleschette op
donderdag 26 september 1957, te 19 uur.
Vrienden en kennissen die bij vergetel
heid geen doodsbericht zouden ontvangen
hebben, worden verzocht dit als dusdanig
te willen aanzien.
Want, ik weet het, toen hij nog jong was,
was hij zo'n wijd vermaarde vlegel, dat
alle lieve meisjes, uren en uren in den om
trek, van hem droomden, ook degene die
op dat ogenblik toevallig niet met Gusten
«verloofd» waren. Gewis vrolijke, minder
vrolijke en zelfs bedroevende herinnerin
gen moet hij in overvloed bezitten. Aldus
is het wellicht te verklaren, dat hij heden
ten dage zo bezadigd is en zo grondig de
kunst kent, jongelui op te beuren met
woorden zonder inhoud.
Doch was er meteen geen tikje afgunst
mede gemoeid Belette hem dit me volle
dig te begrijpen
Toen trompetterde er een stem over het
erf
Gusten Gusten
Hier riep Gusten terug.
Kom eten, het is gereed
En boer Pamel drukte me warm de hand
en ging gehoorzaam waar zijn dikke, gieri
ge vrouw hem riep naar de keuken. Het
rook verleidelijk naar gebraden spek en
naar melkpap met macaroni. Zonderling, ik
voelde dit allemaal aan als onrechtvaardig.
Het deed me aan den hemel denken, waar
van de kinderen weten dat men er, onder
begeleiding van harpen- en cybalenmuziek,
zoetgekookte rijstbrij eet met gouden lepels
Omdat zij ega nog altijd niet weet wie de
koning is van Zweden. Daarom
O trouw nooit met vt ouwen die niet we
ten wie de koning is van Zweden. Ze zijn
dom, schraapzuchtig en harteloos. Hun
man wordt spoedig kaal, treurig en wijs.
Zijn vrienden schudden het hoofd en be
klagen hem, al eet hij ook gebraden spek. j
Gebraden spek eten, is niet alles, het is de, mannelijke naturen.
kracht. Hij is bovenal te groot, te sterk en
te gespierd om niet een beetje van de
vrouwtjes te houden. Bovendien heeft hij
reeds een blauwtje opgelopen. Niets maakt
iemand meer' meisjesgek dan juist blauw
tjes. Een nederlaag prikkelt de ij delheid,
het verwekt een onweerstaanbare behoefte
naar weerwraak. Ten minste bij de gezon-
Begraf. Arijs en Z. Tel. 211.47.
nog niet het Geluk.
Ook boter betekent nog niet geluk. Maar
toch is het gemakkelijker gelukkig te zijn
MET boter dan ZONDER boter.
Had ik maar duimkruid genoeg
En thuis Nee, ook thuis hebben ze
schielr geen duimkruid meer Zo beweren ze
althans. We moeten bezuinigen, heet het.
In ruil voor hun mooie dochter ontvingen
mijn ouders trouwens geen knoop, integen
deel, de apotheker kreeg nog een bom geld
op den koop toe, voor zijn moeite. Nu mag
hij de boter uitbraden en wij de confituur
smeren.
Deze wereld draai verkeerd.
En toch is er iemand die niet moppert,
Dat is Frans. Ongelooflijk en toch gloeiend
waar. Broer eeet confituur en moppert niet,
Hoe is dit geweldig raadsel te verklaren?
Ja, hoe
Cherschez la femme zei eens een di-
En hier liep ik arme zondaar, over de aarde I plomaat die van alle markten thuis was.
enmocht erop staan gapen. Zou dit hier ook de oplossing zijn
In den hemel rijstbrij. Wie weet,
Bij boer Pamel gebraden spek. 111 Juli dan wordt broer zes-en-twintig.
En waarom vroeg hij mij niet te gast
We vermoeden iets. Vermoedens zijn
echter nog geen zekerheid.
't Was Fifien die onlangs zijn geheim
ontdekte.
Den zondag- en den donderdagavond ver
dwijnt broer regelmatig één uur voor het
souper, om tegen half elf ongeveer vrolijk
en opgeruimd terug te keren. Bobs, die
hem telkens mag vergezellen,: legt zich,
thuiskomend, dadelijk in zijn korf te snor
ken. En geen van beiden heeft dan nog een
greintje honger. Ze hebben reeds ergens
elders» getafeld. Op een zekeren keer
brachten ze ons achttien wafels mede. De
wafels waren afschuwelijk vettig gebakken
uitermate degelijk en zwaar als lood. We
gisten onmiddellijk dat ze van den boer
kwamen. Doch zonder Fifien, op juister,
zonder toedoen van Bobs zouden we mis
schien nooit verder zijn gekomen. Een van
Fifiens leerlingen, de dochter van een hoe
ve gelegen in de buurt van de Meersonne's,
was ziek geworden. Fifien, als een nauwge
zette onderwijzeres, begreep haar plicht.
Verleden Maandag, in gezelschap van den
Hij is groot, sterk, gespierd, «en paarde-[wandelgroen Bobs, trok ze er dan ook uit
op ziekenbezoek. Wat keek ze echter ver
wonderd op, toen de hond haar op een be
paald ogenblik in de steek liet. Bobs was
Meersonne's erf opgerend om daar, voor de
gesloten deur, blij-driftig aan 't bassen te
slaan. Vooraleer ze nochtans de gelegen
heid kreeg den loszinnige blaffer op zijn
vergissing opmerkzaam te maken ging de
deur open en verscheen Clare, de huismans
dochter, op den drempel. O m'n lief,
klein beestje hoorde Fifien haar op een
vleiend toontje uitroepen, zijt ge daar,
Bobsken En waar is uw baasje Heeft
hij zich verstopt de loebas Kom, we gaan
hem zoeken... Toen Fifien, wankelend on
der den schok, zo iets had gehoord, had ze
meer dan genoeg vernomen. Ze liet Bobs
veilig waar hij was, om de gevoelige Clara
«den loebas» te helpen uitvinden; bleef een
kwartiertje bij haar zieke leerlinge verwij
len en keerde dan met bekwamen spoed
naar huis terug. Ze bracht immers nieuws!
Als 'n bom viel ze ons op het dak
Wilt ge nu wat weten, gasten Frans
verkeert met die kleine dikke zwarte van
de Meersonne's. Nu snappen we het, waar
zijn koeien van wafels gebakkken worden
Behendig door vader boven den rooster ge
houden, kregen we aldra van Fifien vol
doende gegevens te horen om te vatten
wat er feitelijk gebeurd was «Ofwel»,
aldus onze uitgeslapen huisheer, is het
de persoon van Clara zelf die Frans daar
heen trekt, ofwel is het... Dat geloof ik
niet, viel moeder hem hierop in de rede,
Frans is een te fatsoenlijke jongen om een
meisje voor den gek te houden. Daarenbo
ven is Clara nog zo leerlijk niet en de Meer
sonne's zitten er warmpjes in...Op dit ogen
blik trad broertje echter zelf de kamer
binnen. Bobs is verdwenen zei Elsje
hem dadelijk, droogweg Goed, sprak
Frans nadat hij verderen uitleg had gekre
gen 't zal Bobs wel vinden. Tot over
'n tiental minuutjes. Doch elf uur sloeg de
westminster toen hij weerom was. Bobs had
hij inderdaad gevonden. En opnieuw had
den ze beiden reeds «ergens elders» het
avondbrood genuttigd.
Dit is alles; voor 't overige tasten we
nog in de duisternis.
Frans zwijgt, Bobs zwijgt.
Maar binnen een paar weken, wanneer
er weer kraloogjes in de soep zullen zwem
men, zullen we vermoedelijk al weten waar
Abraham den mosterd haalt. Indien Frans
dan nog voor het avondmaal er vandoor
glibbert, is het stellig en vast om Clara.
Doet hij het niet, dan is hij...
Een rechte schavuit, zei vader.
Juist, een rechte schavuit
Ondertussen nochtans eet hij confituur
en vergeet te mopperen. Voor moeder is dit
een zegen, alleen ik wordt er fel door ge
duiveld. Wanneer Frans zo dapper is, wat
staat er me anders te doen dan opk moe
dig te wezen en confituur op mijn brood
te smeren zonder enigen commentaar
Soms is dit buitengewoon lastig.
En hoe ik ook beproef hem van stal t«
lokken, het lukt nooit. Zeg ik 't Vervolgt,
