Vw
NATIONAAL
Eenheid rond de C.V.P.
pJlfwK
Ruzie in het socialistische
huishouden.
Politiek
Overzicht
Hummmimm
De Wereld Rond.
Grote Kantonale
C.V.P. - Meeting
Voor een paar dagen verscheen in een
o krant uit Brussel, een zeer merk-
Vlaancl artikel van de hand van Mter Leo
Undemans, de gekende Vlaamse voorvech
ter uit het Brusselse.
Wü menen dat de vraag «CVP of Volks-
J door de schrijver, zo oprecht en met
UnJ „nHiee aanvoelen der problemen, wordt
k antwoord, dat wij niet kunnen nalaten
deze bijdrage ruime uittreksels aan te
halen.
De indeling in rubrieken is van ons.
rvFS VERSCHIL EN TOCII SPLITSING
VAN KRACHTEN.
Nadat Mter Lindemans heeft aangetoond
Hat de programmapunten van de volksunie,
L bestaan van een afzonderlijke partij
niet verrechtvaardigen, en er tevens op ge
wezen heeft dat de CVP als partij van al
gemeen welzijn met eenieders belangen
dient rekening te houden, stelt hij ons op
onze hoede voor gemakkelijke doch on
vruchtbare oplossingen.
Men kan het zich in de politiek gemakke
lijker maken door de formule Volksunie te
kiezen. Last met de kiezer zal men dan ver
meden hebben. Maar dan dient men om lo-
omdat een groot deel van de strijdvaardige
Vlamingen a priori iedere medewerking
weigeren. Met welk recht zouden zij dan
wonderen verwachten van diegenen die niet
moedeloos worden, en niet wegvluchten
naar de serene maar steriele regionen van
de afzondering Anderen beweren dat zij
het geprobeerd hebben met de C.V.P.maar
er geen gehoor hebben kunnen vinden.Maar
geven zij er zich rekenschap van dat men in
een grote partij pas na een jarenlange ak-
tiviteit enig gezag en invloed kan verwer
ven
En dan het verwijt, dat de C.V.P. niets
gedaan heeft voor de Vlamingen. Het is wel
potsierlijk dat verwijt te horen van de zij
de van de Volksunie, die niet alleen nog
niets verwezenlijkt heeft maar bovendien
zo is opgevat, dat zij nooit de kans zal heb
ben iets te moeten verwezenlijken. Het is
gemakkelijk op de spits gedreven leerstel-,
lingen aan het papier toe te vertrouwen,
wanneer men de zekerheid heeft dat men
nooit ter verantwoording zal geroepen wor
den, omdat niets daarvan in werkelijkheid
werd omgezet. Wanneer iets door de C.V.P.
zal verwezenlijkt worden, zal het volgens
de Volksunie natuurlijk te danken zijn aan
gisch te zijn eenvoudigweg de formule van ide «zweepslag» die van haar uitgaat. Doet
een partij van algemeen welzijn overboord I de C.V.P. niets dan zal de Volksunie haar
te gooien en de voorkeur te geven aan het handen wassen in de onschuld; niemand zal
ontstaan van een arbeiders-, middenstan
ders- en boerenpartij, telkens met kriste-
lijke inslag, want elk van die standen kan
oplossingen voorstellen voor zijn eigen pro
blemen vanuit een meer beperkte en der
halve meer aantrekkelijke gezichthoek. De
vraag die gesteld wordt blijkt dus niet te
zijn «C.V.P. of Volksunie», doch wel «één
kristelij£e partij of verschillende». Welnu,
zolang ons kiesstelsel geen kans laat aan
kleinere partijen, tenzij op een ontzaglijk
stemmenverlies, zolang vooral de niet-kris-
telijke opinie van ons land praktisch door
één grote partij wordt vertegenwoordigd,
betekent het eenvoudig zelfmoord het kris-
telijke kamp te verdelen, om iedere groep
toe te laten een gespecializeerd eisenpro
gramma aan de kiezer voor te stellen,
want tot nog toe gaat het alleen over
de formulering van partijprogramma's.
Gewoonlijk is men in Volksuniemiddens
niet ongevoelig voor deze argumentatie,
doch situeert men de vraag op een ander
vlag, te weten dat van de partijorganizatie
en dat van de politieke verwezenlijking.
Aangenomen zijnde dat het Volksunie-pro
gram integraal in de C.V.P. kan en mag
verdedigd worden door de leden en verte
genwoordigende organen van deze partij,
blijft toch altijd het bezwaar, zegt men, dat
zulk program geen kans heeft om door
gans de partij aanvaard te worden, gezien
de struktuur van de C.V.P., en dat het tij
dens het homogeen C.V.P.-bewind gebleken
is dat deze partij niet in staat is, al was
het maar de meest dringende Vlaamse pro
blemen een oplossing te geven. Aangezien
de stem door een Vlaamsgezinde aan de C.
V.P. gegeven toch een verloren stem is,
waarom zou hij dan niet even goed stem
men voor de Volksunie, zelfs met het risico
dat die stem ook daar zou verloren gaan
Op die wijze zou hij niet alleen een stem
uitbrengen, die preciezer zijn verlangens
haar vragen hoe het dan precies gesteld is
met die «zweepslag».
Welnu, het is juist het omgekeerde. In
dien de Vlaamse CVP-ers zo weinig konden
terecht brengen van het oplossen van
Vlaamse problemen door de partij, dan is
dat in de eerste plaats te wijten aan die on
telbare Vlamingen die in de C.V.P. thuis
horen, maar de gemakkelijker weg van kri
tiek in de afzondering hebben verkozen. En
indien de C.V.P. er ooit in slaagt iets van
de Vlaamse eisen in te willigen, dan zal het
zijn ondanks het bestaan van de Volksunie.
Ongetwijfeld kunnen de politieke leiders
en mandatarissen een aandrijving tot het
verwezenlijke van Vlaamse doelstellingen
best gebruiken. Doch deze kan niet méér
doeltreffend zijn, dan wanneer zij van on
deruit stuwing geeft. Laat een massa
Vlaamsgezinden toetreden tot de C.V.P. en
onvermijdelijk zullen zij Vlaamse eisen
helpen inwilligen en aan de partijleiders en
mandatarissen bezorgen die niet alleen
iets willen, maar Ook kunnen doen voor
Vlaanderen. En bovenal, laten onze kui
tuurverenigingen ervoor zorgen dat gans
Vlaanderen méér Vlaamsgezind wordt. Dan
wordt een Vlaamse politiek mogelijk niet
alleen dank zij de C.V.P., maar dank zij
alle partijen die geroepen zijn om in
's lands beleid verantwoordelijkheden op
te nemen.
EENSGEZINDHEID EN POLITIEKE ZIN.
Intussen verkiest de Volksunie haar rol
letje uit te spelen, dat er hoofdzakelijk in
bestaat de Vlaamse C.V.P.-ers te verkette
ren. Zo wordt een vijftien-puntenprogram
van doel tot middel verlaagd de aktie
wordt niet meer voor doch tegen iets ge
voerd. Iedere Vlaamse C.V.P.-er die zich
laat vangen door het goedkoop doch weinig
fraai gespeel van de Volksunie, verzwakt
het licht van het Vlaams program in het
PUBLICITEIT DEVALHENS
DAG EN NACHT
STAAT DE ELECTRICITEIT
TOT UW DIENST
Het is de gemakkelijkst te gebruiken en aan
te passen vorm van energie
U hoeft slechts in te schakelen
EN ELECTRICITEIT IS GOEDKOOP
dank zij het
Raadpleeg het Inlichtingskantoor van de
V. E. B. (Vereniging der Electriciteilabedrijven in België)
Kantersteen, 7 Ravensteingalerij, 4, Brussel, tel. 11.19.70
of uw Stroomverdeler.
DE RUSSEN IN HET OFFENSIEF.
uitdrukt dan een stem voor de C.V.P., maar konkrete beeld van het algemeen welzijn
het zou tevens een «zweepslag« zijn voor de zoals dit door Sans de C.V.P. moet worden
C.V.P. om iets te doen voor de Vlamingen... gevormd en hervormd. En wanneer de
j Vlaamse jeugd geen andere politieke oplei-
Het is juist dat in een grote partij, waar
in zeer uiteenlopende belangen gegroepeerd
worden, waartoe in casu Vlamingen, Walen
en Franstalige Brusselaars toetraden, men
niet altijd en slechts zelden dadelijk gelijk
haalt in vraagstukken die betwist worden.
Vooraleer de C.V.P. als zodanig een Vlaam
se eis op haar program kan nemen, moeten
de Vlamingen in de partij het vooreest on
der mekaar ééns zijn, en vervolgens de
Franstalige leden kunnen overtuigen. Die
moeilijkheid kent de Volksunie natuurlijk
niet, maar zijn de Vlamingen daarmee een
stap verder Het komt er toch niet op aan,
het debat te ontlopen Wat baat het de
Vlaamse zaak, dat tussen overtuigden nog
maals een eisenprogram wordt opgesteld
MET DE TWEE VOETEN OP DE GROND,
VLAANDEREN TEN BATE.
In werkelijkheid is het optreden van de
Volksunie niet anders dan een ontstellende
bekentenis van onmacht van haar aanhan
gers. Dat men niet kome aandraven met het
oude liedje, dat men als flamingant in de
C.V.P. zelfs niet de gelegenheid krijgt om
anderen te overtuigen. Dergelijke lichtzin
nigheden worden alleen verkocht door lie
den, die nooit het leven van deze partij van
binnenuit hebben gekend. Indien wij in de
C.V.P. zo weinig vermogen, is het precies
ding moet krijgen, dan een louter negatie
ve, een die als hoogste betrachting voorstelt
het te brengen tot een oppositiepartij
waarmede dient rekening gehouden te
worden dan mag men zich afvragen hoe
daaruit een generatie groeien kan die po
litiek ook eens iets verwezenlijkt.
De rol van de Volksunie is nog lang niet
uitgespeeld. De socialistische partij heeft
daar alle belang bij en zal er harerzijds
voor zorgen dat het Vlaams eisenprogram
steeds gesteld blijft. Het is voor haar veel
interessanter het rechtse kamp verdeeld te
weten, dan de hoop te mogen koesteren
enkele stemmen op te halen in Vlaamsge
zinde middèns. De C.V.P. bij gebrek aan
voldoende ruggesteun bij de overtuigde
Vlamingen zal die toestand niet kunnen
verhelpen. Alleen is het voortbestaan van
de Volksunie verzekerd.
Maar wat gewordt er van Vlaanderen bij
dit alles Op korte tijd kan er veel gebeu
ren, bijvoorbeeld dat Vlaanderen alle ge
lijkenis verliest met het land van Ruus-
broec en Gezelle; en dat wij een soort Slo-
venen geworden zijn in een Tito-België.
Dan kunnen wij nog eens met weemoed
terugdenken aan de goede oude tijd van
het vijftienpuntenprogram en van de
«zweepslag».
Toen Nikisa Kroestsjov dat was op 4
juli zijn «stalinistische» collega's uit het
Kremlin verjoeg en de personen-cultus ver
oordeelde, waren er velen die meenden dat
de internationale spanning ging afnemen
omdat de Russen wellicht op vriendschap-
pelijker verhoudingen tot het Westen zou
den aansturen. Eens Molotov verwijderd,
leek vreedzaam samenbestaan hun geen on
mogelijkheid meer.
Wij hebben die verwachtingen nooit ge
deeld. Welke was, na de vestiging van
Kroestsjov's heerschappij, het verloop der
feiten Het buitenlands beleid der Russen
werd offensiever dan ooit. Hun belangstel
ling naar het vraagstuk der ontwapening
verminderde met de dag. Adenauer kreeg
een scherpe nota toegezonden om de naken
de verkiezingen te dwarsbomen. Turkije
ontving een brief vol bittere verrassingen
in verband met zijn verweer tegen het Sy
rische gevaar. De Verenigde Staten werden
ervan beschuldigd oorlog te stoken in het
Midden-Oosten. Een sovjet-generaal pakte
uit met de nieuwe raket als het absolute
wapen waarmede de Russen het Westen
konden vernietigen. Russische kruisers en
onderzeeërs voeren door de straat van Gi
braltar naar de Oostelijke Middellandse
zee, bezochten Syrië,trokken door het Suez-
Kanaal en deden aan vlagvertoon in de
Perzische Golf. Intussen verschenen in de
«Prawda» talloze artikels, waarvan de toon
op zijn minst even brutaal was als in de
stalinistische periode of de tijd van Molo
tov, terwijl de Westerse Marines nooit zo
veel Russische duikboten op haar weg ont
moetten, zelfs aan de kust van Amerika of
in de Noordelijke IJzee, waar de Oosterse
vloot haar herfstmanceuvers hield en er het
gezelschap moest dulden van een Russisch
eskader dat, op enkele mijlen afstand,
eveneens «oefenen» kwam.
Middelerwijl zetten de communisten hun
ondermijningsactie en hun onrechtstreekse
aanval op de posities van het Westen voort
in Syrië en in geheel het Midden-Oosten.
Ze strekken die uit tot de oeverstaten van
de Perzische Golf, als Jemen, Egypte en de
Noord-Afrikaanse gebieden, tot aan de
Straat van Gibraltar. Ze spelen er de na
tionalistische kaart, verlenen steun aan de
Arabische wereld en zijn verder op reeds
bedrijvig in Afrikaanse Gebieden, waar de
bodem geschikt en de bevolking ontvanke
lijk zou lijken.
Zodoende volvoeren ze een grootscheeps
opgevat en zeer listig uitgewerkte om-
singelingsmanceuver, dat erop gericht is om
Europa, langs het zuiden, van zijn koloniale
gebieden en van zijn bondgenoten af te snij
den, de overmacht van het Westen in de
Middellandse zee te breken, de bestaande
bondgenootschappen te ontzenuwen en, zon
der oorlog, de vrije wereld een nederlaag
toe te brengen.
Hoe kan men Kroestsjov's durvende poli
tiek verklaren Op de eerste plaats doordat
hij de steun geniet van het leger.' Maar
schalk Joekov verhinderde Molotov's plan
nen, die de val van Kroestsjov beoogden.
Sindsdien is de invloed der militairen ge
stegen en die eisen een sterk Russisch be
leid. Daarenboven is Kroestsjov iemand die
risico's op zich durft nemen. Hij gelooft in
het marxisme en het fatale verval van de
kapitalistische wereld onder de drang van
het communisme. Hij is grenzenloos fier op
Ruslands technische veroveringen en pakt
gaarne uit met de beslissende uitwerking
der Russische wapenen. Hij zag en ziet de
Westesrsen ontwapenen, oordeelt hun kan
sen verloren en meent dat het nu geen tijd
voor onderhandelingen is. Hij ware in
staat alles op alles te zetten om de onder
gang van het Westen te «bespoedigen».
Intussen kijkt het Westen, dat voor eco
nomische moeilijkheden staat, enigszins be
ducht toe. Plannen voor onderlinge samen
werking groeien slechts langzaam op mili
tair, politiek en economisch gebied, terwijl
klaarziende leiders waarschuwen en aan
dringen op tucht, wilskracht en spoed tot
verwezenlijking van een sterke eenheids-
formatie die op grondslag van grote machts-
I ontplooiing alleen in staat ware een ge
beurlijk gevaar te ondervangen. Dr. B.
'k Heb gewacht... en 'k heb gezien 't ko
mediespel der linksen onzer stee.
Nu vraag ik U, wie kan begrijpen, dat de
partij waar Bertje vandaag de dag toe
hoort zich zelve zo besmeurt in de persoon
die met hen de stad bestuurt; ge weet het
toch De Stobbeleir.
Ja, ja, de roodjes zaten op hun eigen kap.,
ze schonden hunnen neus, Zij en hun partij,
zij eisten 't weggaan van 't blauwe kopstuk
dat zwendelde met blauwe briefjes en tot
|$§emaal toe de haan van 't gerecht liet
kraaiën.
Staafke deed niet wat ZIJ wilden; hij
bleef.
De roodjes, vurig als hun kleur, zij ble
ven eisen, zij en de partij, en stemden te
gen De Stobbeleir die moest verdwijnen.
En Staaf bleef.
In de gemeenteraad kreeg Staafke d'eer-
ste stoot van zijne röje vrienden «In 't be
lang der stad; verdwijn zo waren hunne
woorden.
Staaf bleef.
En kwaad «Gij liberale Heren van de
raad, gij steunt ons niet 't Is wat wij be
treuren.
Mijnheer Gustaaf die bleefen ook
de röjen bleven metGustaaf.
ik wacht, DIRK.
ONTWAPENING.
De Amerikanen zijn volop bezig met een
uitgebreide reeks kernproeven. De Britten
hebben zopas gemeld dat zij een proefne
ming gedaan hebben met een kerntuig. En
de Russen zijn in hetzelfde geval.
Het is wel een scherpe tegenstelling, met
de beweging tegen de kernproefnemingen,
die veld wint in de wereld, met de plannen,
behandeld op de ontwapeningsbesprekin
gen te Londen, en met de onderwerpen die
op dit ogenblik in de UNO ter sprake zijn:
een Belgisch voorstel bedoeld om de bevol
kingen nog meer bewust te maken van de
gevaren dezer wapens, en een voorstel van
India om de proefnemingen zonder meer te
staken.
Ten tijde van Stalin werden geleidelijk
alle contacten verbroken en alle regelingen
opgeschorst, maar de gebeurtenissen schre
den voort, en er bleef steeds nog plaats
voor beweging.
Stalin heeft nog een en ander (moeten)
toegeven. Toen was de superioriteit van de
Verenigde Staten en zijn bondgenoten, on
danks de demobilisatie op grote schaal,
dank zij de atoombom, groot genoeg om
stalin tot voorzichtigheid aan te manen en
hem nu en dan een stukje te doen wijken.
Op dit ogenblik echter, voelt Kroestsjev
zich in de militaire macht de gelijke van
de Westerse wereld.
En de Westerse wereld is nog niet bereid,
tot een compromis te komen waarbij beide
kanten elkaar halverwege tegemoet komen
(in de onderstelling dat Kroestsjev daartoe
wel bereid zou zijn).
WEST-DUITSLAND.
Kanselier Adenauer zal in de komende
vier jaar zijn huidige buitenlandse politiek
voortzetten. Daartoe behoort in de eerste
plaats de versterking van het streven naar
de Europese eenmaking in het kader waar
van. Adenauer ook de oplossing van het pro
bleem der Duitse oostelijke gebieden mo
gelijk acht. Op enonomisch gebied over
weegt hij bevordering van de middenstand
en de landbouw, vooral door de kapitaal
vorming voor de middelgrote en hand-
werksbedrijven te vergemakkelijken.
UNO-VERG ADERING.
De Algemene Vergadering van de Uno
heeft dinsdagavond besloten, het vraagstug
der toelating van Communistisch China tot
de organisatie opnieuw een jaar aan te hou
den.
De heer Hammarskjoeld werd opnieuw
tot secretaris-generaal van de Uno uitge
roepen, Dit geldt voor een periode van vijf
jaar. De secretaris-generaal sprak het be
lang uit van de Uno voor de wereld en ver
klaarde hervormingen in de Uno als nood
zakelijk.
De Luikse socialisten hebben Van Acker
niet gevierd. De socialistische leider Renard
zegde dat hem die viering onverschillig
liet.
Het kon niet anders of de heer Van Ac
ker moest in zijn wiek geschoten zijn door
die «onverschilligheid» van de heer Renard,
en de trouwe bewierokers van onze Premier
hebben alles in het werk gesteld om balsem
over de wonde te gieten. Volgens Le
Peuple», zou M. Major, verwijzend naar de
jongste staking in het metaalbedrijf, gezegd
hebben
Ik houd er aan hier plechtig te verkla
ren, dat Achiel Van Acker in deze laatste
staking de metaalarbeiders tot het uiterste
heeft gesteund. Als sommigen hierover ge
ruchten verspreid hebben, is het uit onwe
tendheid of kwaadwilligheid.
Cok dc heer Buseï heeft te Brugge een
even duidelijke zinspeling gemaakt op M.
Renard. Hij had het over «zekere kleine po
tentaten, die zichzelf voor het centrum van
de wereld nemen.» Ook dat was een pijl
naar het rechteroog van de heer Renard.
Maar dit belet niet te erkennen, dat de
heer Renard zich slechts verweerd heeft
wat zijn recht was toen M. Van Acker
hem op een meeting te Leuven voor «anar
chist» had uitgescholden. De heer Renard
is trouwens zeer deftig gebleven in zijn re
pliek op de Premier, tijdens de eerste dagen
van de staking in het Luikse. Hij zegde, dat
hij een collecte zou houden tussen de sta
kers voor de arme patroons en dat hij de
opbrengst van deze collecte zou dragen aan
hun voorzitter, Wetstraat, nr. 16. Dat was
alles. Een, zij het ondeugende, dan toch
behendige insinuatie dat M. Van Acker aan
de zijde van de nijverheid tegenover de sta
kers stond.
GEMEENTE BAARDEGEM.
ZAAL ST. MARGRIET.
Zaterdag 5 oktober 1957
Rondgang in de gemeente met de muzie-
ken van Baardegem en Moorsel.
Spreker LEO VAN ACKERE, Nationa
le Secretaris. Afvaardigingen van gans
het kanton zullen aanwezig zijn.
Aalst vertrekt op de Grote Markt te 7 u.
30 met personenwagens.
