en omstreken
Komedie - Zonder -
Schouwburg
Bijna 3 miljard te Kort
Wij moeten de
gebroken
potten betalen.
De Wereld Rond
Een beetje bescheidenheid.
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AAL ST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14» JAARGANG: 1,50 Fr het Nr.
DONDERDAG 10 OKTOBER 1057 NUMMER 82
van aalst
BERT VAN HOORICK TOT ALLES
IN STAAT.
De komedie die Bert Van Hoorick voor
het voetlicht van gemeenteraad bracht was
een bursleske klucht met een melo-drama-
tisch slot.
Het komisch-burleske vindt zijn oorzaak
in het feit dat onze nieuwbakken socialist
lijdt aan kronisch geheugenverlies. Als men
Bert Van Hoorick hoort spreken is het pre
cies of hij geen verleden heeft; hij herin
nert zich niets meer van wat hij eens ge
daan of gezegd heeft.
Stel U voor dat de socialisten Bert Van
Hoorick uitkozen om de komedie-zonder-
schouwburg in te leiden in de gemeente
raad. Het scenario was zo opgebouwd dat
uit het spel moest blijken dat de bestendi
ge deputatie door een ongezonde obstruktie-
politiek het bouwen van een schouwburg
onmogelijk heeft gemaakt.
Moeilijk hadden ze het zich zelf niet ge
maakt en de gebruikte argumentatie leek
veel op een kaartenhuisje; het stortte in
een bij het eerste windje.
Toen er in de gemeenteraad voor het
eerst sprake was van een schouwburg in de
Molenstraat en ik dat voorstel met afdoen
de argumenten bekampte,onthield Bert Van
Hoorick zich bij de stemming en bepaalde
als volgt de reden van zijn onthouding
«Ik heb niet neen gestemd omdat ik als be
trokken partij (hij was toen nog komrnu-
nist) het verwijt niet wil oplopen de aan
koop te verhinderen; heb niet ja gestemd
omdat ik akkoord ben met M. De Wolf dat
het een lapmiddel is, en het is jammer dat
het schepencollege geen geschikter gebouw
heeft kunnen vinden..»
En wat verwijt M. Van Hoorick nu de
bestendige deputatie
Val niet omver. Hij verwijt de bestendige
deputatie dat zij een weigeringsbesluit ge
nomen heeft op grond van de door Bert
Van Hoorick zelf aangehaalde redenen
Een kombel Inderdaad
Neen, maak u niet kwaad.Heb kompassie.
DE SOCIO'S LIJDEN DE LEIDING
DER LIBERALEN.
Ook de socio-fraktie zit genepen in smal
le schoentjes omdat zij zich op sleeptouw
laat nemen door de liberalen om een
schouwburgske in de Molenstraat te bou
wen niettegenstaande hun kiesplatform
vóór de verkiezingen een schouwburg be
loofde op de daarvoor best geschikte plaats:
de Hopmarkt.
Het zal dan ook niemand verwonderd
hebben dat «De Aalstenaar» het socialis
tisch bladje dat verschijnt als 't past
«het schouwburg-komplex van het vorig
C.V.P.-bestuur een «GROOTS PROJECT»
noemde WAARIN ALLES VOORZIEN
WAS.
Nu zien de socialisten,
bril, petieterig klein
door de liberalen
M. De Stobbeleir heeft altijd een zwak
gehad om 't schouwburgprobleem op te
lossen. Die zwak heeft hem al heel wat
ontgoochelingen bezorgd omdat hij de op
lossing steeds is gaan zoeken daar waar ze
niet te vinden is.
Zou de Aalsterse bevolking weten dat de
huidige noodschouwburg op 't Vredeplein
op zijn minst reeds een paar miljoen heeft
gekost Na weinig dienst te hebben bewe
zen zal men hem verhuizen van de tweede
verdieping naar het gelijkvloers en zullen
de mensen met een hartziekte er ook kun
nen van genieten. Het is echter eigenaardig
dat deze verhuizing in volle toneelseizoen
moet gedaan worden Mijnheer De Stobbe
leir houdt van onbegrijpelijke dingen.
Dank zij de bestendige deputatie bleef
Aalst gespaard van een schouwburg in de
Nazarethstraat. Dat was ook een van die
bevliegingen van M. De Stobbeleir; dat zou
nogal een stadsschouwburg van keskes-
schiet geweest zijn.
M. De Stobbeleir liet de moed niet zak
ken. Hij zocht en vond een groepje finan-
tieel sterke mensen die met de stad wel een
zaakje zouden willen doen hebben. Een ci
nema bouwen waarin toneel zou kunnen
gespeeld worden en dat op stadsgrond. Die
stadsgrond was de Hopmarkt. De Hopmarkt
die nu, volgens M. De Stobbeleir niet meer
bruikbaar is
Nu geloof ik nooit dat M. De Stobbeleir
zo dom is om niet te weten dat een derge
lijk voorstel onmogelijk kans had door de
hogere overheid te worden goedgekeurd,
't Was voor de galerij dat hij deze komedie
speelde en hij heeft er in de laatste ge
meenteraad nog een bedrijf aan toegevoegd:
Had men naar mij geluisterd; het schouw
burgprobleem zou reeds lang opgelost ge
weest zijn aldus M. De Stobbeleir.
Inderdaad, het zou toch voor iemand goed
geweest zijn
DE LIBERALE ARGUMENTATIE.
Ik geloof nooit dat de Aalsterse gemeen
teraad ooit getuige is geweest van een ver
zameling onzin als deze welke M. De Stob
beleir ten beste heeft gegeven om zijn
schouwburgske van de Molenstraat te red
den.
Of is het soms geen klinkklare onzin te
beweren dat de muren van de uitgebrande
feestzaal nog kunnen gebruikt worden en
dat daardoor dat schouwburgske een finan-
tieel voordelige grap voor de stad zal zijn.
Twee men moet werkelijk een financier
a la De Stobbeleir zijn om te beweren dat
de 700 duizend frank die de zaterdagse
markt voor de stad opbrengt reddeloos ver
loren is als men het mocht aandurven een
schouwburgkomplex aan de Hopmarkt te
bouwen
Truut is het ook te gaan denken dat het
parkeer-probleem staat of valt met de Hop
markt. De open ruimten moeten over
gans de stad verdeeld worden en het esthe
tisch gehalte der stad heeft niets aan een
vormeloos groot plein zoals we de Hop
markt nu kennen.
DE OPLOSSING.
Gedurende zes jaar heeft het C.V.P.-be
stuur gewerkt voor een degelijke oplos
sing van verschillende problemen die ver
vat waren in het zogezegde schouwburg
komplex aan de Hopmarkt.
Zij heeft gans de huizenblok aldaar ont
eigend en gesloopt; voorontwerpen doen
opmaken tot er eindelijk een was dat de
zegen kreeg van alle provinciale en minis
teriele diensten die iets in de schouwburg
pap te brokken hadden.
Toen kwam het linkse Stadsbestuur. Ze
vaagden alles weg en dachten het beter te
zullen doen.
Zoveel beter dat er nu nog geen sprake
kan zijn van een eerste steen.
En... wij zeggen zoals de socialisten
«Dat de bevolking evenwel klaar ziet in dit
schouwburg-schandaal zal de uitslag van de
komende verkiezingen bewijzen
HET MELO DRAMATISCH SLOT.
Uit de kalmte werd een tumult geboren.
Rood en blauw kon in de laatste ge
meenteraad al hun gal uitspuwen over de
bestendige deputatie die beladen werd met
al de zonden van hun eigen lamlendigheid,
zonder dat de C.V.P. fraktie haar kalmte
verloor.
Toen echter Mter Claus het aandurfde
de stoute jongen uit te hangen, door hun
argumenten stuk voor stuk te weerleggen,
steeg de toorn van de in 't nauw gedreven
schepen van finanties ten top; hij dreigde
met een bundel papieren die, naar zijn ei
gen woorden, niets anders was dan een
dossier dat de C.V.P.-fraktie wel tot zwij
gen zou dwingen.
Reeds in een voorgaande zitting had hij
dat dossier (zonder dreigen) bovengehaald,
doch na het voor hem zo vernederends de
bat, stak hij het stillekens zwijgend terug
in zijn aktentas
Ook ditmaal ging het, na een hevige
schermutseling, dezelfde weg.
Laat ons hopen dat M. De Stobbeleir on
ze nieuwsgierigheid niet te lang meer op
de proef zal stellen.
Laurent DE WOLÏ,
Gemeenteraadslid, i
OP TWEE JAAR STEEG LEVENSDUURTE
MET 7
De prijzen blijven maar stijgen. Al het
gepalaber in prijzenkommissies, coördina-
tiekomitees, het geschrijf in kranten en
vaksbondbladen ten spijt.
De prijzen stijgen en de lonen moeten
volgen... en dan stijgen de prijzen opnieuw.
Het is de klassieke spiraalbeweging. Het
wordt duidelijk dat er iets ernstigs moet
gebeuren om die geleidelijke devaluatie te
gen te gaan.
Het is niet genoeg op een of andere sek-
tor drukking uit te oefenen om het in-
dekscijfer niet over het kritieke punt te la
ten stijgen. Er moet een aktie worden ge
voerd die op gans de ekonomie een mati
gende invloed uitoefent.
WAAROM GEEN BEZUINIGING
In de gegeven Belgische omstandigheid
zou de enige goede maatregel geweest zijn
een regime van algemene bezuiniging in de
overheidssektor. De grotere opbrengst van
de belastingen ingevolge de gunstige ekono-
mische toestand moet in zulk een regime
aangewend worden om de openbare schuld
van het land af te lossen. Dan kan de indi-
rekte belasting verlaagd worden, dan ver
meerdert de koopkracht van het loon en
verhoogt de welstand, zonder dat de geld
circulatie toeneemt.
Maar wat zien we integendeel gebeuren
na veertig maanden slorcig liberaal-socia
listisch beheer Van 19öi tot 1954 schom
melden de jaarlijkse ontvangsten tussen
76 en 77 miljard. In 1956 en 1957 zijn we
aan 89 en 90 miljard. Hierin zijn ongeveer
14 miljard welke hadden moeten dienen én
om de investeringsuitgaven van de Staat te
financieren én om de openbare schuld ge
deeltelijk af te lossen. Had de regering zo
iets gedaan, dan zou het prijzenprobleem
thans niet bestaan.
,Maar laten we niet weeklagen en liever
zien wat ons nog te wachten staat. De rege
ring kan een keuze doen tussen twee uitwe
gen
Ofwel een drastische bezuiniging door
voeren, die de overheidsuitgaven met mins
tens 6 a 7 miljard inkrimpt, en een overeen
stemmende verlaging van de onrechtstreek
se belastingen mogelijk maakt, hetgeen de
prijsstijging zal doen omslaan.
De karige berichten die ons echter berei
ken over de begrotingsontwerpen voor
1958, zetten ons er chter niet toe aan te ge
loven dat de regering deze politiek van be
zuiniging zal volgen. Spreekt men niet van
een gewone begroting van 100 miljard en
een buitengewone begroting van 20 mil
jard
Ofwel kan de regering allerlei schijnre-
medies aanwenden die de ziekte wel tijde
lijk verdoezelen, maar de kwaal laten
voortwoekeren en zelfs verergeren. Tot de
ze oplossing schijnen socialisten en libera
len bij voorkeur hun toevlucht te nemen.
FEITELIJKE DEVALUATIE MET 7%
Gaan we dan naar een devalutatie
Waarschijnlijk niet want het woord «deva
luatie» dekt om zo te zeggen een verouderd
begrip. Als de prijzen bijvoorbeeld met 25%
gestegen zijn dan hebben de bezitters van
onveranderlijke geldwaarden een overeen
stemmend verlies geleden, en dan, zijn de
inkomsten van de niet aangepaste pensioe
nen, gezinsvergoedingen en dergelijke, ook
dezelfde verhouding verminderd.
Bekijken we in dit verband even de evo
lutie van de kleinhandelsprijzen van de
laatste twee jaar. Sedert twee jaar is de
levensduurte gestegen met 7%. Welnu dat
betekent dat 100 F die 100 F waard waren
twee jaar geleden, er thans maar 93 meer
waard zijn. De 10.000 F of de 50.000 F die
gij of uw kinderen in 1955 op uw spaar
boekjes hadden staan, zijn er nu nog maar
9.300 F of 46.500 F waard. In feite een de
valuatie van 7% en dat op twee jaar tijds
En dat onder het bewind van een socialis
tische regering die er daarenboven nog niet
voor terugschrikt de lonen te verminderen
door verhoogde R.M.Z.-afhoudingen.
«De prijzen stijgen, de kas is leeg, dus de
toestand is gezond» riep een beroemde be
woner van het Brugse Klaverstraatje eens
in volle Kamer uit. Arme mensen, die door
zulk een Eerste Minister moet geregeerd
worden... en de gebroken potten moeten be
talen, h.
De Verenigde Staten hebben het Mac
Cathisme gekend en God weet hoeveel na
deel dit ziekteverschijnsel hun in binnen-
en buitenland heeft veroorzaakt. Thans
dreigt een even gevaarlijk, misschien nog
gevaarlijker verschijnsel, het Faubisme, dat
de innerlijke rust en de goede faam van
Amerika reeds in aanzienlijke mate heeft
aangetast.
Eigenaardig genoeg hadden beide beroe
ringen een gelijkaardige oorsprong, die de
politieke zeden van Amerika geen eer aan
doet. Mc Carthy had zijn strijd tegen de in
filtratie van het communisme in Amerika
opgevat. Als een politieke stut, als een mid
del om befaamd te worden, om in de kran
ten te komen en beroemd te worden. Hij
had er even goed een ander kunnen kiezen.
Hij heeft zich een roemloze notariëteit en
zijn land de afkeuring van de hele wereld
gebracht.
Gouverneur Faubus heeft moeilijkheden
gezocht bij de toepassing van de antigrega-
tiewet te Little Rock en zijn verantwoorde
lijkheid vooral wat daaruit is gevolgd en
nog zou kunnen volgen, is verpletterend.
Zijn houding werd ingegeven door zijn ver
langen om een derde maal tot Gouverneur
van de staat Arkansas te worden verko
zen. Een derde manvianl vou Uit
werd totnogtoe nooit aan eenzelfde perso
naliteit verleend. En, daar Faubus noch be
roep, noch inkomsten, noch bijzondere aan
leg heeft, tracht hij zijn baantje te redden
door het aanwenden van middelen, die in
Amerika klassiek zijn, maar door alle ern
stige lieden worden veroordeeld. Hij heeft
het landsbelang gewild opgeofferd aan zijn
persoonlijk belang en de ziekelijke driften
van minderheid uitgebuit om als woord
voerder op het podium te worden gehand
haafd.
Wij moeten hier de gebeurtenissen niet
verhalen, die zich te Little Rock, evenals
trouwens in andere gewesten van het Ame
rikaanse Zuiden, hebben voorgedaan. Alle
bladen hebben die in het wijd en in het
breed bekend gemaakt. Wel mag daar wor
den aan toegevoegd dat de grote meerder
heid der Amerikanen ze als beschamend
aanvoelen. Ze geven zich rekenschap van
het nadeel dat aan het prestige van Ameri
ka werd berokkend als mogendheid die de
leiding van de vrije wereld heeft opgevor
derd.
Het wordt moeilijk, zo getuigde Walter
Lippmann in de «New York Herald» van
26 September, van Amerika te gewagen als
de leidende mogendheid die de vrije landen
leidt en de verdrukte en achtergebleven vol
ken naar de zelfstandigheid wil helpen op
voeren, wanneer we in eigen land met inci
denten zitten, zoals er zich te Little Rock
hebben voorgedaan. Het geval is des te er
gerlijker, daar de openbare macht werd ge
bruikt om bestaande kastevoorrechten, die
door de wet werden afgeschaft, te handha
ven, in strijd met de bevelen van 's lands
hoogsteigen president.
Hoe wilt ge dat Amerika zijn zedelijk
prestige tegen het «kolonialisme laten
gelden waar het om de strijdige belangen
van Fransen en Arabieren in Algerie, van
Joden en Arabieren in het Midden-Oosten,
van Pakistanis en Indiërs en zo meer gaat,
wanneer het in eigen land federale troepen
moet inzetten om de legaliteit te bescher-
ien.
Deze gebeurtenissen, zo ging Lippmann
verder, wijzen op de noodzakelijkheid dat
Eisenhower en Dulles, als woordvoerders
der natie, een andere toon zouden aanslaan
en, terwijl ze onze verheven idealen aan de
wereld verkondigen, bescheiden en mense
lijk onze eigen tekortkomingen erkennen.
Waar grote macht met passende beschei
denheid zou worden gepaard, zou de we
reldreactie niet langer zo critisch-afwij
zend maar veel sympathiek-begrijpender
worden.
Aan deze wijze woorden dient geen com
mentaar te worden toegevoegd.
Dr. B.
Verleden week schrok het land op bij het
vernemen dat het plafond der voorschotten
doorbroken werd. Ieder tastte met zijn
hand naar zijn hart, ik wil zeggen zijn
portefeuille Want dat was zéér erg.
Wat is dat juist met het zogenaamd pla
fond van 10 miljard
Op 14 september 1948, tijdens de regering
Spaak-Eyskens, werd een overeenkomst
gesloten tussen de regering en de Nationale
Bank, waarbij deze laatste er zich toe ver
bond om aan de minister van Financiën
voorschotten op ontvangsten toe te staan
voor een bedrag, dat echter niet de 10 mil
jard mag overschrijden.
Is dat verantwoord
In zekere zin wel. De staat boekt zijn
grootste ontvangsten in januari en juli; al
de andere maanden van het jaar geeft de
staat meer uit dan hij ontvangt.
Het voorschot tot 10 miljard heeft tot
doel de schatkist toe te laten het hoofd te
bieden aan alle betalingen en de seizoen
schommelingen uit te schakelen. Maar het
is wel zo, dat de schatkist de voorgescho
ten bedragen moet aanzuiveren, hetzij met
belastingsontvangsten in de gunstige maan
den, hetzij met de opbrengst van leningen.
De huidige regering heeft echter het
voorschot van 10 miljard gebruikt als een
maneuvermassa voor de schatkist. Zij deed
er bestendig beroep op, meestal tot bijna
aan de grens. Zeer dikwijls werd het pla
fond overschreden, doch dan wist men een
middel te vinden, om het geval te camou
fleren, hetzij door het daggeld van de pa-
rastatale instellingen te mobiliseren, hetzij
door te bekomen dat private banken tijde
lijk een som naar de postchecks overschre
ven, hetzij zoals voor nieuwjaar het ge
val was dat de minister een kortlopende
lening bij de banken aanging.
Maar het feit is er het plafond werd
doorboord, de grens is overschreden, de
zonde werd bedreven.
De heer Liebaert heeft het gehaald op de
gouverneur van de Nationale Bank. Hij
heeft de schuldbewijzen afgegeven, en de
gouverneur heeft ze niet durven weigeren,
omdat anders een reeks betalingen, onder
dewelke de wedden en lonen van het staats-
personeel op 1 oktober niet zouden gebeurd
zijn.
Niet-betaling van het overheidspersoneel
zou een paniek in het land verwekt hebben,
en hiervoor is de gouverneur van de N.B.
teruggeschrokken.
Maar nu is een toestand geschapen die
niet alleen onwettelijk is, doch die erg zijn
leen onwettelijk is, doch die erg kan zijn
aan gevolgen. Om een beeld te gebruiken:
er is een molspijp in de financiële dijk,
waardoor het geld lijk water wegvloeit.
Wordt dez pijp dadelijk gestopt, dan is de
toestand gered; maar als de opening niet
dadelijk wordt gedicht, dan gaan we de
weg op van een financieel avontuur...
Het .lek kan enkel gedicht worden door
het heffen van nieuwe belastingen. Naar
het heet, zullen automobilisten voor de
stukken moeten instaan en de essence
duurder moeten betaen. Een plezierig voor
uitzicht voorwaar
Na de mislukte Kleine Ring te Brussel,
twee miljard belastingen. Wat volgt er dan?
De regering haalt er eer van
