tizUiks
'ieuVS.
DE WINDROOS
t
RUBRIEK VOOR
KUNST- EN GEESTESLEVEN
OP STAP IN ROME.
Een nieuw gedenkschrift in de romeinse
galerij is Wandeling door Rome van
Godfried Bomans. Zijn standpunt
wordt niet bepaald door Baedeker-inspira-
tie, ook niet door officiële reisgidsen. Bo
mans staat met zijn gezonde nuchterheid en
opmerkingsgeest in het hart van Europa en
luistert als een geneesheer naar de slag er
van. Is dat hart ziek, kan het nog vele ja
ren mee, en vanwaar komt eventueel het
jeugdige bloed Hij vertelt, achterover ge
leund in zijn zetel te Haarlem, niets ver
zwijgend van wat hij een jaar lang in deze
streken mocht ervaren. Hij noteert het zelf
in zijn inleiding «Uit toeristisch oogpunt
zijn deze beschouwingen geen toevoeging
aan de honderden werken, welke vanuit de
ze gezichtshoek zijn samengesteld. Dit ware
ook nutteloos. Liever schreef ik over deze
stad een boek, dat eenvoudig een afspiege
ling was van het plezier, waarmee ik er
gewoond heb. Hij laat ons Rome zien zo
als hij het aanschouwde. Hoe evenwichtig
en toch romantisch, hoe nuchter en boorde
vol dromengeluk, hoe tuk op realistische
in... En hoe dieper in de nacht, hoe mooier.
Al die knetterende ploertjes zijn naar bed,
en de oude, vermoeide stad geeft een diepe
zucht, schikt haar marmeren kleed en be
gint te pralen. En hoor, overal ritselt het
fijne, dunne water uit haar verweerde
flanken, als uit een oude boom, die pas
's avonds, wanneer niemand kijkt, zijn sap
pen geeft. Het ritselt en sproeit om u heen,
het ruist in schalen en bekkens, het fluis
tert en murmelt maar door, overal dat fris
se, levenwekkende geluid van water, het
zuiverste geluid dat God geschapen heeft.
En het is zo innig omdat het uit een oud,
afgemat lichaam komt, dat niet sterven
wil en nu het liefste geeft, dat het te geven
heeft. Is er nog iemand op straat Neen,
nu is er niemand meer, u bent alleen. Hoog
boven u rijzen de versleten muren, die uw
holle stap weerkaatsen en u dwaalt maar
voort, stil en opgetogen, over de kleine plei-
dehouder van Christus. Ik vond dit het
mooiste moment van de gehele audiëntie.
Men zag, dat deze uiterst verstorven en ne
derige man, die niets voor zichzelf vraagt
en een leven leidt van de diepste zelfverloo
chening, leed onder die hulde en zich gelijk
daarover verheugde, omdat zij de Meestei
betrof, die onzichtbaar achter hem stond.»
«O©
DE CVP-KANTONNALE
MEETING TE BAARDEGEM.
Het kanton Aalst heeft verleden zaterdag
te Baardegem zijn aangekondigde propa-
gandatocht ingezet.Te 8 u. was de zaal «St,
Margriet» volgelopen, nadat de fanfare de
laatste toehoorders had aangebracht.
Op het podium hadden plaats genomen
dhr. Leo Van Ackere, nationaal sekretaris
en spreker van de avond, Mter G. Claus,
arrondissementeel voorzitter, alsmede de
arrondissementele sekretaris en dhr Robert
De Pauw, sekretaris der plaatselijke afde-
Op de eerste rijen bemerkten wij Z.E.H.
Pastoor, oud-minister L. Moyersoen, burge
meester Raemdonck, dhr. Mon Coppens
en talrijke gemeentelijke mandatarissen uit
de streek.
Nadat de plaatselijke sekretaris, in naam
nen door de nauwe stegen, en dan opeens, Ivan de voorzitter door ziekte weerhouden.
.1 A/-,»• C\7TJ_wor-
daar ligt het forum, dat brokkelig gebied
van de tijd. Aandoenlijk, die oude, ver
weerde mond, die eens de ganse wereld be
val en die nu weerloos openligt, de tanden
omgevallen en gebroken. En daarachter de
beweeggronden en hoe heerlijk genietend reusachtige holle kies van het Collosseum,
van het grootse der menselijke onderne- dat ontzettende gat, dood, leeg, gestorven.»
ming. Over de toerist als dusdanig heeft Bo-
Iedere bladzijde verrast ons niet alleen mans een interessant hoofdstuk geschreven,
door een min of meer wijsgerige oi morele Hoofdzakelijk komt het hier op neer
stellingname, ook de klaarheid waarmede
hij die positie transposeerde op een vlak
waar we hem goed kunnen volgen, is merk
waardig. Geen star dokument, bekeken
«De ideale toerist is de man die tegelijk
de kennis bezit van de plaats waarop hij
staat, en de onbekommerdheid om er te
gaan zitten en een sigaar te roken. Die
door een microscoop van alle eeuwen,
'volledig weet en tevens afstand kan doen
maar een boeiende synthese van alles wat b
a n van dat weten. Dit zich alles herinnert, en
leeft in het Rome '53-'54. Beter dan de pre
tentie van de kritiek leert dit boek ons een
eersterang-dedektive kennen, die niets weg
heeft van een betweterig en sensationeel
journalist. Eerder waarheden met eeuwen
wijsheid geladen, beeldspraak zo fonkel
nieuw dat naast de fijnzinnige humor, door
het geheel een draad loopt van frisse aan-
6 Tling kijken naar een dienstmeisje dat boven
trekkingskracht. Ik wil de kandidaat-lezer J
L1 i uit hot room hino Hn oncolrlA hpt klaar om
tegelijk alles vergeten kan. Zulk een man
was Stendhal. Zijn boek «Promenades dans
Rome» ligt niet alleen in tijdsorde tussen
beide in, het is ook het juiste milieu
tussen de twee polen van kennis en heilige
argeloosheid. Stendhal kon voor het Palaz
zo Farnese staan en met intense belangstel
van dit werk een voorsmaakje geven van
het leesgenot, dat hem te wachten staat.
«HET LAWAAI IN ROME is anders dan
dat van Parijs, Londen of New-York. Ik heb
die steden goed leren kennen, maar stel
uitdrukkelijk vast dat dit al een paar jaar
geleden is. Mogelijk zijn ze nu ook bedor-
uit het raam hing. Hij speelde het klaar om
in heilige eerbied door de Thermen van
Caracalla te dwalen en plotseling op zijn
horloge te kijken, omdat hij zelf die avond
in bad wilde. Kijk, dat zijn de ware broe
ders. Zij sluiten zich om het sublieme, om
dat zij los en ontpannen blijven. Zij kij
ken niet, zij ervaren. Zij lopen niet, zij
ven. Het rumoer is daar één machtig geluid, jWandelen. Ils se promènent... les promena-
zoals van een reus die zichtbaar adem I deg dans Rome
haalt. De samenstellende delen van dit ge
luid zijn niet te onderscheiden, alle com
ponenten gaan op in het resultaat. Dit re
sultaat is éven ontstellend, maar verliest na
een paar uur, zelfs het karakter van hoor
baarheid. Men went er aan. Men wordt op
genomen in de bloedsomloop van zo'n stad,
omdat de harteklop één enorm diffuus ge
luid is. Dis is nu in Rome niet het geval.
Het lawaai blijft lawaai, omdat het indi
vidueel lawaai is. Ieder gooit zijn eigen
persoonlijk geknetter in de heksenketel,
maar het wordt niet één pap van geluid.
Dit vindt zijn grond in die alle noodlottig-
ste uitvinding der laatste jaren: de motor
scooter... Daarmee is aan het stadsbeeld
het laatst ontnomen wat nog aan onze vroe
gere animale staat herinnerde de wande
laar. Nu reeds is hun aantal in Rome sterk
afgenomen. En met ziet aan deze schichtige
figuren dat zij ten dode staan opgeschre
ven.
Voor de rasechte bezoeker heeft Bomans
een recept «Het is eenvoudig onmogelijk.
(Rome bij dag te bezoeken.) Men komt ver
doofd thuis en heeft niets gezien. Dit is
mijn advies doe 's ochtends uw werk,
slaap 's middags en trek 's avonds Rome
Godfried Bomans, Wandeling door Ro
me. Elsevier, Brussel 1956, 216 blz.
omdat het niemand goed gaat Ze kunnen
geen lijden verdragen, ook niet bij ande
ren voor hen is de oorlog niets anders dan:
de Oorlog. Geen ogenblik vragen ze zich in
alle ernst af, waarom is het oorlog Ze
aanvaarden den oorlog niet, daarmee
basta.
Hoe stelt Udo het nog vraag ik, om
van wal te steken.
Hoe zou hij het stellen Sinds den
dood van zijn moeder, nu veertien dagen
geleden, heb ik hem nog niet weergezien.
Een zware slag voor den jongen.
Gillis knikt.
En Frank
Frank Meersonne
Het schijnt me toe dat ik thans de juiste
snaar getroffen heb. Mijn bezoeker ver
toont blijken van belangstelling. Zijn strak
gezicht ontdooit in een glimlach
Wien de liefde blind maakt, Stefaan,
dien schenkt ze ten minste de begooche
ling in een kleurrijker wereld te wonen.
Frank bemint, Frank droomt, Frank is ge
lukkig. Niets boezemt hem nog belang in
op aarde en in den hemel, niets, uitgenomen
Rosa Martens, het meisje met de zwarte
ogen. «Een olifant verliefd op 'n gazelle
lacht uw broer. Doch laat hem ginnegappen.
Erg mooi is het ook al niet, vooral niet
omdat hij, Frans Devuyst, heel wat meer
dan ik over Meersonne's roman zou weten
te vertellen.
Frans roep ik verrast waarom
juist Frans
Wanneer we bedenken dat in dit zomer
seizoen zoveel tienduizenden naar het zui
den zullen trekken om met een bruine rug
naar hun burelen weer te keren, en daar de
hoogste dekoratie van hun zuidelijke pres
tatie te ontdekken, vragen we ons af hoe
zulke mensen nog zin hebben voor één
vleugje poëzie van het diepe warme leven
zoals Bomans het ons voorschotelt; dichters,
denkers en kunstenaars hebben van onze
robottijd maar één meewarig verwijt ge
kregen dat ze zonderlingen zijn... omdat
ze het leven tenslotte schatten en genieten
maar échte normen en waarden.
Bijna feilloos is Bomans in zijn defini
ties. Oved de heiligheid «Ik geloof, dat de
voornaamste kracht om een heilige te wor
den is gelegen in het besef, het niet zijn.
Over de kunst «Kunst begint daar, waar
de kunstenaar afwijkt van het gegeven ob
ject.
Treffend is zijn beschrijving van een au
diëntie bij de Paus. «Rechtop, de handen
gevouwen onder het gouden kruis, het ge
laat tegen de branding van geluid verheven,
liet hij de hulde overzich gaan, in roerloze
majesteit en tegelijk, door de even neerge
slagen ogen, in diepe ootmoed, omdat dit
alles niet hem betrof. Eugenie Pacelli, maar
Paus Pius XII, opvolger van Petrus en ste-
een overzicht had gegeven der CVP-wer
king te Baardegem, en hierbij speciaal de
nadruk had gelegd op het verleende sociaal
dienstbetoon, leidde ter G. Claus de spreker
van deze voorlichtingsvergadering in.
Op een gemoedelijke en door de talrijke
aanwezigen diep aangevoelde toon, schetst
Leo Van Ackere de nafaste politiek der
linkse regering, tegenover de ganse christe
lijke gemeenschap. Doelbewust streeft deze
marxistische ploeg met een nooit gezien
fanatisme de ontkerstening, de proletarisa-
tie en etatisatie van het land, doch bijzon
der van Vlaanderen na, opdat ons volk met
geknakt weerstandsvermogen het marxis
me ten prooi zou vallen.
Het zullen geenszins de liberalen zijn die
dit proces zullen tegengaan, want op dit
ogenblik is 't gezegde van Anseele dat «de
tijd eens zal gekomen zijn dat de liberalen
de rode vlag zullen volgen» klare werke
lijkheid.
Aan de CVP dus zich sterk te maken op
dat een einde zou kunnen gemaakt worden
aan een regime dat ons land moreel en fi
nancieel ontreddert.
Dat Buset zijn plannen voor een volstrek
te meerderheid voor goed op zak steke,
want ons allen zal hij als onverbiddelijke
tegenstrevers op zijn weg ontmoeten.
Met deze fel toegejuichte uitroep, besloot
dhr. Van Ackere zijn rake rede.
Hierna kondigde de voorzitter de volgen
de kantonnale meeting aan, welke te Haal-
tert, op zaterdag 26 oktober zal plaats heb
ben. Tevens nodigt hij alle leden uit voor
het Arrondissementeel Congres dat te Zot-
tegem, op zaterdag 19 en zondag 20 oktober
doorgaat, met als sprekers oud-minister G.
Eyskens, dhr J. Deschuyffeleer en Mter
Delwaide.
m—if nu wirwaMreafSi
ROOD KRUIS NIEUWS
In de maand november hernemen de les
sen voor het bekomen van het diploma voor
helper (ster) en ambulancier (ster) van het
Rode Kruis.
Verleden jaar waren er een zeventigtal
inschrijvingen. Het was een succs en het
bewees trouwens de grote belangstelling
voor de gegeven lessen.
Dit jaar moet dit nog beter zijn. Reeds
talrijke inschrijvingen mochten wij boeken.
Wij verwachten er nog meer. De lessen
worden 's avonds gegeven, zodat iedereen
de gelegenheid krijgt deze te volgen.
Voor de inschrijvingen dienen volgende
voorwaarden
1) Minimum 16 jaar oud zijn.
2) Lid zijn of worden van het Rood
Kruis (21,fr.)
Hierna laten wij de lijst volgen waar de
inschrijvingen kunnen geschieden vóór ein
de Oktober 1957.
AALST Juffrouw Troch Julia, Katte-
straat Juffrouw Eemans Louise, Mo
lenstraat, 49. In het lokaal Esplanade,
11.
BAARDEGEM Joosten Henri, Gemeente
huis.
EREMBODEGEM Phlips Marcel, Ninove-
steenweg, 69. Perdaens Yvonne, Berg
straat, 20.
ERONDEGEM Van der Eecken Clement,
Schoolhoofd.
ERPE V. Droogenbroeck Germaine, Gent
sesteenweg, 26.
GIJSEGEM Franssen Godelieve, Drap-
straat, 5.
HAALTERT Bogaert Richard, Hollestr., 2.
HERDERSEM Mevrouw Van Mulders,
Grote Baan, 113. Mevrouw Jansegers-
De Strooper, Pontweg.
HOFSTADE De Ridder Suzanne, Zijpstr.
KERKSKEN Heiman Hermine, Bergstr.81.
MELDERT Maesschalk, Gemeentehuis.
MERE Dokter De Vis, Dorp, 11.
MOORSEL Timmerman Petrus, Groen
straat, 6.
NIEUWERKERKEN Mevrouw De Smet-
Van den Steen, Rijdenstraat, 8.
OTTERGEM Standaert Donatus, Burge
meester, Dorp.
VLEKKEM De Winter Hector, Gemeen
tehuis.
WIEZE Juffrouw Van Roy, Brouwerij.
Men verzoekt ons het overlijden te mel
den van
HEER
EDMOND PERMENTIER,
echtgenoot van Mevrouw
RACHEL METSU,
Oudstrijder 14-18.
Vereerd met verschillende Eretekens,
geboren te Aalst op 22 maart 1883 en al
daar godvruchtig overleden op 3 oktober
1957, Versterkt door de HH. Sakramenten
De plechtige lijkdienst, gevolgd door de
teraardebestelling heeft plaats gehad Maan
dag 7 Oktober 1957, te 8,30 u., in de paro- j
chiale kerk van St. Jozef te Aalst.
Rouwhuis Kerrebroeckstraat, 147.
Vrienden en kennissen die bij vergetel
heid geen doodsbericht zouden ontvangen
GENEESKUNDIGE ZONDAGDIEN ST
Bij AFWEZIGHEID van de huisdokter
kan men zich voor DRINGENDE gevallen
wenden
ZATERDAGNAMIDDAG 12 OKTOBER en
ZONDAG 13 OKTOBER 1957
Dr. D. DE WOLF, BURGEMEESTERS
PLEIN, 3. Tel. 243.71.
oOo—
ZON DAGDIENST DER APOTEKEN.
IS ALLEEN OPEN
ZONDAG 13 OKTOBER 1957
van 9 tot 12 en van 14 tot 18 u.
In de week, voor DRINGENDE GEVALLEN
en DIENST NA 7 uur 's avonds
APOTEEK LAMONT, KORTE ZOUT-
STRAAT, 28. Tel. 243.32.
De Apoteken der stad zijn gedurende de
WEEK OPEN van 8,30 tot 12 uur en van
13,30 tot 19 uur.
oOo
STEDELIJK KERKHOF.
Er wordt ter kennis gebracht van het
o- publiek dat, ten einde het kerkhof behoor-
hebben, worden verzocht dit als dusdanig lijk te kunnen opschikken ter gelegenheid
van Allerheiligen en Allerzielen, alle wer
ken aan de graven en zerken dienen geëin
digd vóór ZONDAG 27 OKTOBER 1957.
De Burgemeester, BLANCKAERT F
te willen aanzien.
Begraf. Arijs en Z. Tel. 211.47.
1 SöOQ»®Ö«ie»©©C
Doodeenvoudig omdat het precies uw
assgtgaKaaafeir: aim niiiiiM—i i
STAD AALST.
TE BEGEVEN PLAATSEN VAN KLERK.
OUDERDOM Ten minste 21 jaar en ten
hoogste 30 jaar oud zijn op de uiterlijke da
tum vastgesteld voor het indienen der kan
didaturen. Deze uiterste leeftijdsgrens van
30 jaar wordt opgevoerd met 5 jaar, hetzij
tot 35 jaar voor diegenen die de prioriteits-
wetten van 3 augustus 1919 en 27 mei 1947
kunnen inroepen.
Kandidaturen met bewijsstukken in te
dienen bij het College van Burgemeester en
schepenen, uiterlijk op 4 november 1957.
Voorwaarden te bekomen ten stadhuize,
6e afdeling REKENDIENST EN PERSO
NEEL».
oOo
Provincie Oost-Vlaanderen.
Arrondissement Aalst.
STAD AALST.
Op dinsdag 15 oktober 1957, te 11 uur in
de voormiddag, zal in de zittingszaal van
het College van Burgemeester en Schepe
nen, Stadhuis te Aalst, overgegaan worden
tot het openen der aanbiedingen voor
«Waterleidingswerken aan de Boude wijn
laan en aanpalende straten» te Aalst.
Bestek 2.590.489,60 F.
Erkenning vereist Kategorie C; Onder-
kategorie C 02; Klas 2.
Lastenboek en plans liggen ter inzage
van de belanghebbende op het stadhuis te
Aalst, Bureel 14 (Openbare Werken), alle
werkdagen van 9 tot 12 uur en in het Kan
toor der Aanbestedingen, Luxembuigstr.,
49, te Brussel.
Deze stukken kunnen bekomen worden
1. Ten stadhuize, Bureel 14 (Openbare
Werken) mits betaling of voorafgaandelijke
storting op P.C.R. nr. 192,74 van het stads
bestuur Aalst;
2. Kantoor der Aanbestedingen, Luxem
burgstraat, 49, Elsene (Brussel) mits beta
ling
PRIJS Bijzonder Lastenboek 150 F.
Plannen 300 F.
Inlichtingen kunnen verstrekt worden
door de Heer Deprez P., stadsingenieur,
Direkteur der stadswerken iedere werkdag
van 9 tot 12 uur, de zaterdag uitgezonderd.
Het model van aanbieding wordt koste
loos afgeleverd.
De aanbiedingen moeten uiterlijk aange
tekend ter post besteld zijn op ZATER
DAG 12 OKTOBER 1957. Het afgeven van
de aanbiedingen ter zitting wordt niet toe
gelaten.
I.O. De Gemeentesekr. De Burgemeester,
Fr. DE MEYST. Fr. BLANCKAERT.
TERECHTWIJZING.
De aanbieders voor de openbare aanbe
steding «Waterleidingswerken aan de Bou-
dewijnlaan en aanpalende straten, te Aalst»
wordener op gewezen om bij hun prijsof-
ferte rekening te houden met volgende er
rata
Post 9 van de beschrijvende opmeting
a) uitgravingen moet zijn 12.182 m3 x
40 487.280 m3 in plaats van 175.320 m3.
c) beton voor fundering moet zijn
0.937 m3 X 40 37.4880m3 in plaats van
13.480 m3.
&Q&-
NATIONAAL WERK
DER OORLOGSINVALIDEN
Arrondissementscomité AALST en
Nationaal Verbond der militaire
Oorlogsinvaliden. Afdeling Aalst.
Op ZATERDAG 9 NOVEMBER 1957
om 21 u. (deuren open om 20 u.) in de zaal
«MADELON» Grote Markt, Aalst
GROOT CABARETAVOND gevolgd van
BAL met medewerking van het orkest
RENE CARL1ER en 9 medewerkers en de
vedetten FRANKKIE WOODS, Vedette
der Olympiaplaten en Radio; JENNY DU-
RAND, Vedette Deccaplaten, Radio en An
kers Los, STANNY STIJN, Muzikale Fan
tasist en Animator.
Tombola Algemene inkom 30 F.
Voorbehouden tafels: 20 F. Te bespreken:
Bureel N.W.O.I.-N.V.I. vanaf 20 oktober
1957 op de zitdagen.
KAARTEN TE BEKOMEN Bureel
N.W.O.I.-N.V.I. Graanmarkt 11, Aalst. En
verder bij de Leden der beide Comités.
©Q
broer is die Frank zijn liefdesbrieven op- dat is het neusje van den zalm weten te
knapt. Wist ge zulks niet 'vatten. Elk zijn smaak nochtans. Voor mij
Een wijl verbijsterd, schud ik het hoofd, 'is Clara Meersonne al te poezelig, veel te
Maar thans worden me schielijk veel din- I rond. Het schijnt evenwel dat ze vermage-
meteen voor zijn eigen toekomst zorgén, goeci was> de meisjes mooi en ge overal een
gen duidelijk. Broers avondlijke bezoeken
aan de Meersonne's zijn inderdaad net be
gonnen op het tijdstip dat Rosa Martens
naar een anderen oom van haar, ergens in
Veurne Ambacht, is verhuisd.
Behaaglijk strekt Gillis zijn ooievaars
benen uit, glimlacht malser dan ooit
Overdreven pienter is onze dikhuid
nooit geweest, vervolgt hij, maar juist
door zijn volslagen gebrek aan ij delheid,
heeft zijn domheid iets beminnelijks. Hij
was het zelf die mij van het feit op de
hoogte stelde. «Roza,« zei hij, «is een
geleerd meisje, ze speelt viool en leest En
gelse verzen. Kan ik haar nu in 't Vlaams
schrijven Zou dat niet te plat zijn? Daar
om doet Frans het voor mij. In één trek
heeft hij een Franse brief klaar. En of het
klinkt. Ook Frans is het die vader helpt
bij 't invullen van de vele paperasen, die
de boeren tegenwoordig dagelijks in de bus
gegooid krijgen. Geld wil hij voor zijn
moeite niet aanvaarden, doch hij eet graag
'n wafel of 'n spekkoek zo tussendoor...
Gillis schept even adem, drinkt zijn glas
leeg en bedient zichzelf opnieuw. Hij is ie
mand die zich overal thuis voelt.
Ja, besluit hij glunderend, uw
broertje is niet van gisteren. Iemand anders
minnebriefjes schrijven, wafels smikkelen
ringsthee gebruikt, misschien wel op aan
raden van haar lieveling.
We lachen in vaders kantoortje. Buiten
regent het nog aldaar een streep. Ergens
op de Balkan wordt gevochten. We lachen
en zijn het vergeten.
Die brieven van Frans Hum, 't zul
len me de epistels zijn.
Dingen op pooten, daar kunt ge op
aan
Gillis hinnikt als een vrolijk veulentje
in de groene lentewei.
Enne, wat denkt ge, heeft Frank zijn
kans
Vanderpereboom schokschoudert
Bah, waarom niet Als hij wat ge
duld oefent, als Rosa ondertussen geen
dokter of advocaat aan 't lijntje krijgt,
wel... alles kan, behalve omhoog vallen. In
afwachting besckikt Frank althans over
't materiaal om zich een pracht van een
luchtkasteel te bouwen. Dit betekent ook
iets in dit triestig leven...
Het lachen is alweer uit. Weer overvalt
Gillis de weemoed. Misschien denkt hij op
nieuw aan zijn fluwelen leventje van vóór
den oorlog, toen hij met zijn kleine gele
Opel over de banen van het vaderland
snorde, vrij als een mus in de lucht. Toen
maals was hij altijd vrolijk, omdat het bier
Amerikaanse biefstuk met pickles kondt
bestellen zonder zegeltjes. Tegenwoordig
zijn de meisjes nog mooi, maar het bier is
het bier niet meer waard. En het ene zon
der het andere, dat is maar lafheid. Tot
zijn noodlot behoort Gillis nu eenmaal tot
die soort, die uit het leven alles willen ha
len, omdat ze maar al te best weten dat een
dag nooit terugkeert.
Indien ik het echter nog eens beproefde
met een mop Moppen brengen soms merk
waardige gevolgen teweeg. Moppen, dat
zijn veiligheidskleppen van het mensen
hart onder drukking. En was het mensen
hart ooit meer gedrukt dan heden ten dage?
Nu dan, laat mij maar los
Zeg, kameraad, hebt ge al dat grapje
gehoord over de n ieuwbakken Rijkaard
Loont het de moeite
De stem van den driedekker klinkt half
dreigend, doch hier in mijn vaderhuis voel
ik mij den sterkste. Daarom zwijg ik, rook
onverschillig door.
Hallo, ik luister
Goed. Mijn gevoelige inborst krijgt weer
de bovenhand. Ik zal het hem vertellen
Denkelijk is het u bekend, weledele
heer Vanderpereboom, dat oorlogen den
aandachtigen opmerker steeds een vreemd
verschijnsel te aanschouwen geven het
paddenstoelen verschijnsel van de Nieuwe
Rijken. Gisteren melkboer, vandaag geld-
boer, en de duivel lacht in zijn baard.
Satan lacht en, beter dan gij en ik, weet hij
es©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
waarom. Nu, zo geschiedde het met Jasper
Devilder, een paardenslager en worstenfa
brikant. In normale tijden kunt ge van een
oude knol tweehonderd-zestig kilogram cer-
velaat draien; in een oorlogstijd is het
natuurlijk heel wat meer, vooral als ge den
duivel laat lachen. Bovendien moet ge dan
niet bang zijn dat uw producten aan den
balk zullen blijven hangen. Wie rammelt
van den honger, is voor geen hapje be
nauwd. En Jasper Devilder toverde de
worsten te voorschijn, worsten en worsten
en worsten ja, precies alsof hij zo maar
uit de uitstallingen van de vermaarde Pool
se ruiterij te putten had. Daar de snaak
nooit zelf van zijn eigengemaakte lekker
nij at, bleef hij kerngezond en werd blik
semsnel rijk. Zodanig rijk, dat hij besloot
met vrouw en dochter naar Brussel te ver
huizen. Hier gebeurde voor zijn dochter het
wonder,'waarop alle lichtzinnige meisjes
hopen: de zoon van een raszuiveren baron
werd op haar verslingerd, op haar mooie
ogen of op haar mooie duiten of op beide.
Hoe dan ook ,dit zijn slechts bijkomstighe
den. Het voornaamste was, dat vader Jas
per Devilder niets tegen den jongeheer als
schoonzoon had in te brengen. Onlangs nu
greep de bruiloft plaats. Het was een luis
terrijk feest, waar de champagne bruiste
als de waterval van Coo en de gebraden
eenden, bevallig als dansesresjes, onderda
nig voor uw gulzigheid bogen. Bovenal was
er de muziek.
'T VERVOLGT.
