WIJ ZIJN BE
V ERDRAAGZAMEN
Geheim Leger]
DANK U "ACHÏÊL
Ditjes en Datjes
Wanneer wij de regeringspers moeten
geloven, dan heeft de CVP. onder haar be
stuur niemand anders benoemd dan leden
van haar partij, is de CVP. ook op dat ge
bied zeer onréchtvaardig opgetreden tegen
over haar tegenstrevers.
Deze regering heeft dan ook, waar het
enigszins mogelijk was, benoemingen ver
broken, om het evenwicht' te herstellen.
Want zij zijn toch zo verdraagzaam.
Wanneer wij de vurige CVPers horen,
dan zijn zij integendeel van mening dat de
CVP. op dat punt veel te zwak is geweest,
veel te veel linksen heeft benoemd en ei
sen zij van hun partij een veel strakkere
houding, als zij in 1958 weer aan het be
stuur komt.
Wij zijn van oordeel dat de huidige rege
ring op gebied van onverdraagzaamheid
niet veel lessen te krijgen heeft. Twee we
ken geleden hebben we in «de Volksmacht»
een voorbeeld gegeven van die rood of
geen brood» politiek van de ACOD.; dit
rode syndikaat geeft de indruk dat zonder
haar steun er voor het moment aan geen
postje te geraken is bij de post of de
spoorweg of bij gelijk welk andere dienst
van het ministerie van verkeer.
Arbeidsraad werd* door minister Van
Daele ook een linkse benoemd.
den
In de pers zijn er de laatste dagen meni
ge artikelen verschenen over benoemingen
van hoge ambtenaren aan de post, telegraaf
en telefoon; voor de katolieken en de Vla
mingen zijn die benoemingen inderdaad be
neden alles. Tegenover dat fanatisme van
minister Anseele (en de andere ministers
zijn niet beter) steekt de verdraagzame
houding van de CVP. ministers o.i. schril
af een linkse werd benoemd tot de grote
baas bij de spoorwegen; als dhr. Julien van verdraagzaamheid en humanisme
Kuypers werd ontslagen als secretaris-ge-
Dat zijn drie voorbeelden van benoemin
gen van ambtenaren der hoogste categorie.
Er zijn er ook te geven van ambtenaren
van lagere klas: toen het officieel betalings
organisme voor werklozen werd opgericht,
dan werd er van te voren tussen de syndi-
katen en het departement van arbeid een
soort overeenkomst getroffen om de benoe
mingen wat evenredig te verdelen.
Als wij nagaan hoe deze regering op
treedt, dan is het geen verdraagzaamheid
meer; wij denken bv. aan de benoemingen
bij het toelage- en voorzorgfonds voor het
pensioen der zelfstandigen.
SCHUILOORD «LE HIBOU» AALST.
BESTE STRIJDMAKKERS,
Op 17 november 1957, zal het Geheim Le-^
ger overgaan tot de inhuldiging van het me-1
moriaal opgericht ter herinnering aan 13^
kolonels, 500 officieren, 1500 onder-officie-^
ren en 4500 soldaten gesneuveld in de ran-k
gen van het Geheim Leger.
De ceremonie zal vereerd worden door de!
aanwezigheid van Z. M. de Koning. J
Het bestuur van het Schuiloord «Le Hi-^
bou» doet een oproep aan al de leden, vank
nu af, reeds schikkingen zouden treffen™
teneinde een verzameling op touw te zet-^
Wij, CVPers, zijn natuurlijk de onver-
draagzamen; wij willen niet alleen de Vla
mingen onder den klerikale domper hou
den, odk de linkse Walen willen wij kleri-
kaliseren en alle diensten hebben wij vol
gestopt met rechtse en gewoonlijk onbe
kwame kreaturen. De linksen die zijn recht
vaardig en hebben zin voor evenwicht
Onlangs werd de Hoge raad voor Volks
opleiding opgericht; deze Vlaamse Raad
heeft onder zijn bevoegdheid alle uitingen
van volkskuituur zoals bv. toneel, muziek,
Film, ontspanning, toerisme, naschools on
derwijs. In Vlaanderen gaan zeker 75% van
die aktiviteiten uit van katolieken; het wa
re billijk met die toestand rekening te hou
den. Weet Gij hoe minister Collard de ver
deling deed Zeer simpel, de socialisten
zijn er de baas 10 socialisten waaronder
de voorzitter, 6 katolieken en 4 liberalen.
De openbare boekerijen zijn in Vlaanderen
voor 80% katolieke inrichtingen, op dit
ogenblik is geen enkel inspecteur door het ger dragen onze leden een armband A.S.
ministerie benoemd katoliek.
Dan hebben de socialisten de mond vol
neraal bij het ministerie van Onderwijs,
dan werd hij in dat zeer belangrijke minis
terie vervangen door een linkse; aan het,
hoofd van de nieuw opgerichte Nationaleker het geval.
Men zegt dat hoe meer men over de
liefde spreekt, hoe slechter het is; op ge
bied van verdraagzaamheid is het dan ze-
Clemens DE Paepe.
Bij de «Eendrachtige Gerrebolders» te Aalst werden
Alfred Ringoir als kampioenen gehuldigd.
Elvira Walfgraef en
Cliché «Het Volk»
«Vreugd in Deugd» tc Lede zorgde voor een geslaagde opvoering van De
Erfgename». Voor dit succes zorgden de hh. Achiel en René Nijs, Antoine
Van Molle en de dames Jos De Craecker-Lamagie, Madeleine De Kerpel,
Odette Bijl, Irène Luwaert, Christiane Lievens en Hilda Lanckman, onder de
algemene regie van Marcel Van Heddeghem, Cliché «Het Volk».
ten waardig aan de traditie van het^
Schuiloord Le Hibou en het Geheiml
Leger, zowel door de getalsterkte dan door«
de tocht van zijn leden. k
Te 10 uur O. L. V. Zavelkerk, Kerke-®
lijkedienst ter nagedachtenis van al de]|
weerstanders gesneuveld voor het Vader-N
land.
Alle vaandels der Verbroederingen zullen!
op die dienst tegenwoordig zijn. J
Op de zelfde uur (10 uur) zullen de le-®
den der Verbroederingen zich in de Stro-k
straat (rue de paille) verzamelen. (De Stro-j
straat is gelegen rechts beneden de Grote!
Zavelplein wanneer men de rug naar dej
kerk keert.)
Buiten de vlaggendragers, geen gelegen-k
heid H. Mis te horen voor de leden.
Tijdens de betoging van het Geheim Le-1
ragen onze leden een armband A.S. -w
G.L.
Op vertoon van hun kaart der Verbroe-k
dering van het Geheim Leger zal de N.M.B, J
S. een individuele vermindering toekennenÉ
van 35% op de prijs van twee enkele bil-J
jetten.
VRAGEN Brussel CENTRAAL, twee|
enkele biljetten 35% vermindering ceremo-J
nie van 17 november.
Wij. vertrekken met de trein te Aalst tek
8,20 uur.
LEDEN VAN HET SCHUILOORD Le|
HIBOU» ALLEN OP POST.
HET BESTUUR.
-oOo
STAD AALST.
11 NOVEMBER 1957 - 15 NOVEMBER 1957.
Het stadsbestuur maakt hierbij bekend
dat volgende plechtigheden zullen plaats
hebben
Maandag 11 novemb. 1957: Herdenkingsdag
1) te 10 uur, in de St. Martinuskerk,
plechtige H. Mis gevolgd van «Te Deum».
De burgerlijke en militaire overheden,
alsook de maatschappijen vergaderen ten
stadhuize, te 9,30 uur, om zich stoetsgewij
ze naar de kerk te begeven.
2) Na de H. Mis, gezamenlijke optocht
naar de monumenten om er bloemen neer
te leggen.
3) Na de optocht, ten stadhuize, aan
spraak door de heer Burgemeester.
Uitreiking van eretekens.
Vrijdag 15 november 1957 Koningsdag-
In de St. Martinuskerk, te 11,30 uur «Te
Deum».
Men begeve zich rechtstreeks naar de
kerk.
De bevolking wordt vriendelijk verzocht
op deze dagen de huizen te bevlaggen en
aan de plechtigheden deel te nemen.
I.O. De Gemeentesekretaris,
Fr. DE MEYST.
De Burgemeester en Schepenen,
Fr. BLANCKAERT.
oOo
DAVIDSFONDS AALST-MIJLBEEK
Op zondag 10 november 1957, te 18,30 u-
in de parochiale Feestzaal
DEKLAMATIE AVOND
uit werk van Karei VAN DE WOESTIJNE,
Samuel FALKLAND, Ernest CLAES door
Herman NIELS en Paula SEMER.
Beschermleden hebben vrije toegang met
gans hun gezin.
Andere belangstellenden betalen 10 F als
deelname Zn de kosten.
DE AALSTENAAR DENKT ER HET ZIJNE VAN
EENDRACHT AALST heeft lange tijd geschipperd op weg naar de titel, zodat
velen zelfs grimmig werden op de wit-zwarte familie. Nu, vreeselijk is dit niet,
want onthoudt goed dat de storm dikwijls het sterkst woedt, waar hij niet ge
hoord wordt. Lange tijd was «de Eendracht» geschraagd door twee pijlers, die
meer dan eens aangevallen werden door heimelijke stormen, dat waren Dolf De
Buck en Karei Voogt. Ze stonden beiden voor een zeer lange periode samen op de
grasmat en trokken dus aan één en dezelfde teugel, deze die Eendracht moest
leiden. Daar is nu een punt aan gezet, de wit-zwarte trui hangt aan de nagel van
de souvenirs. De Buck en Voogt gingen elders hun tenten opslaan.
Aanbiedingen waren er niet tekort, hun ervaring en rijkbedeelde talenten zijn
niet zomaar door iedereen te evenaren. Maar, ze bleven aan de Denderboorden,
waar de weerslag van hun verrichtingen ook het meest had ingewerkt, en waar
ze uiteindelijk elkaar terugvinden. Dolf De Buck borg de kompetitiestuts hoog in
de nok, Karei Voogt bleef de groene grasmat trouw en spande zich voor de wagen
van Standaard Denderleeuw; De Buck trok naar Geraardsbergen, om er zijn raad
gevingen te verkondigen. Nu is het gedaan om samen op het terrein te verschij
nen en elkaar te omhelzen wanneer een doeltje wordt genet, ze staan radikaal te
gen elkaar in het gelid.
EN DOLF LACHTE.
Karei Voogt deed haast dadelijk de Standaard-aanhang in vreugdekreten uit
barsten, hij wandelde van zege naar zege. Dolf De Buck moest het meer beschei
den doen, hij kwam slechts heel langzaam onder doom, maar bereikte toch met
zijn ploeg een voortreffelijke konditie, toen hij Voogt in eigen nest mocht bekam
pen. En kijk daar bouwde zich dan een schouwspel op, dat ons Karei Voogt voor
stelde in strijd tegen de jongens van Dolf De Buck, die zelf, in de neutrale zone
natuurlijk, «Giesbergse» aanhanger was. Had Dolf nog een deel van de Voogt-
streken onthouden Het is mogelijk, want de schalkse glimlach bij het debuut
ontwikkelde zich tot een uitbundige zegevreugde, toen De Buck de tweestrijd
won met 23. Aan beide zijden is de partij al een weinig uit de gedachten ver
dwenen, maar bij ons kwam het idee pas op toen men ons het volgende voorstel
de Hebt ge er al even op nagedacht wat het zou worden, moest De Buck met S.K.
Geraardsbergen voortgaan zoals thans en tenslotte tegenstander nummer één zou
worden van Standaard Denderleeuw (Karei Voogt) «Ja, nu eens zuiver op de
keper beschouwd, het stof dat dit samentreffen zou doen opwaaien, zou beslist
geen klein wolkje zijn
BRUSSELSE AALSTENAARS
Een voetballer zelf weet maar al te best dat een selektie voor het fanionelftai
dikwijls door een uiterst klein feitje kan gedwarsboomd worden. Dat is één, ver
volgens, wanneer een team de titel speelt en de overwinningen opstapelt, waarom
zou men andere schakels inlassen. Gerard Vervecken en Florent Kindermans
kunnen daar een aardig woordje over meepraten, maar zijn tenslotte nog in goe
de handen terechtgekomen. Inderdaad, Vorst had de blikken naar de Ajuinenstad
gewend en trok hen samen met de Volharder Corten de «kiekenfretter»-trui aan.
Iedereen staat versteld over het nuttig werk dat onze jongens daar leveren,
want Vervecken is er de beste doelschutter tot hiertoe. Een ganse clan Aalste-
naars, die dikwijls het stokpaardje, Vervecken, bereden, was hierover natuurlijk
tenzeerste entoestiast. Hoort u zelf maar, wat ze zeer raak naar ons hoofd
slingerden «Wat zou men te zien gekregen hebben op het Eendrachtveld hadden
de wit-zwarten de titel op het nippertje gemist Dan zouden Kinder mans en
Vervecken twee mannen zijn die tot taak zouden krijgen, Aalst uit verband te
spelen Dit is allemaal zeer mooi op papier, maar de overgang is bewerkt, en
van een dergelijke konfrontatie zal er dus voorlopig niets in huis komen. Meer
nog, indien alles blijft draaien zoals thans, dan zal men nog ettelijke seizoentjes
op zijn neus kijken.
Opvallend is toch, hoe in de supporterskringen van Eendracht Aalst de figuren
van voorheen blijven rondzwerven, en stipt op de voet gevolgd worden.
t G? «e' ^etLmen werpt niet ZOIbaar het eens geprezene in de vergeethoek, wat
^enslotte slechts respekt kan doen oplaaien. Louis De Pelsmaeker.
Allen die de huldiging van Achiel Van
Acker hebben bijgewoond, reeds meer dan
een maand geleden moeten bekennen dat er
heel wat ontroerende ogenblikken waren
die dag. Maar het meest pakkende was
toch toen een groep «ouw peekes» voorbij
de eretribune werden geleid met in hun be
vende handen een plakkaatje waarop ge
schreven stond «Dank U Achiel».
Het was ontroerend, ...maar het was een
grap, een schaamteloze komedie, een leu
gen.
Tenzij we die bordjes niet scherp genoeg
i hebben bekeken... want kijk eens, mis
schien stond er in kleine lettertjes wel bij
geschreven
Dank U Achiel omdat gij de scholen
van één miljoen Belgische kinderen tot de
bedelstaf hebt verwezen;
Dank U Achiel omdat gij de katolie
ke familievader nog steeds zijn 400 frank
kompensatievergoeding niet hebt gegeven
waarop hij recht heeft voor elk van zijn
kinderen dat het nationaal katoliek onder
wijs bezoekt;
Dank U Achiel omdat gij de katolieke
leraren zo goed uitbetaald dat sommige on
der hen reeds meer dan honderduizend
frank zijn moeten gaan lenen om niet in de
mizerie te vallen;
Dank U Achiel omdat ge de afhoudin
gen op het loon nogmaals hebt verhoogd
zodat we in de plaats van opslag, enkele
maanden geleden afslag kregen van onze
wedde;
Dank U Achiel omdat we meer mogen
betalen voor het bediendenpensioen;
Dank U Achiel voor uw diktatuur-
maatregelen tegen de bedienden van de
Spaarkas;
Dank U Achiel voor uw onovertroffen
wet voor het pensioen der zelfstandigen;
Dank U Achiel voor de verhoging met
tien frank voor de kindervergoeding voor
de moeder die thuis blijft, terwij] haar
buurvrouw die uit werken gaat, 110 F meer
krijgt;
Dank U Achiel voor de verdriedubbe
ling van de slachttaks waardoor de prijs
van het vlees de hoogte is ingegaan;
Dank U Achiel voor de verhoging
der telegramtarieven met 40%;
Dank U Achiel voor de
van de posttarieven met 25%;
Dank U Achiel voor de
der tramtarieven met 20%;
Dank U Achiel voor de
verhoging
verhoging
- - - verhoging
van de sigaretten, de suiker, de telefoon,
enz...
Dank U Achiel voor de stijging van
de levensduurte met 7% in twee jaar tijds
die maakt dat 10.000 F op ons Spaarboekje
in 1955 er thans nog maar 9,300 waard zijn;
Dank U Achiel voor het geknoei met
de indeks zodat de werkelijke levensduurte
in feite sneller stijgt dan het loon;
Dank U Achiel voor het «technisch in
cident» met de Nationale Bank dat er ons
toe verplicht in een periode van voorspoed
de riem toe te halen;
Dank U Achiel voor het ander «tech
nisch incident» op de ringlaan van Brussel
waardoor de lachlust werd opgewekt van
alle binnen- en buitenlandse humoristen en
waardoor uw leuze «Z'azi et puiz ze réfJé-
zi» weer eens bewaarheid werd;
Dank U Achiel voor het prestige dat
ge aan ons land bezorgt door uw wellui-
dende taal en uw kennis van internationa-
le aangelegenheden;
i Dank U Achiel voor al uw andere be
kende en onbekende weldaden;
Dank U vooral Achiel omdat ge het
binnenkort zult afstappen. jf.
