eniomstreken
i
Een brief van
Théo LEFEVRE
KOM BIJ ONS
SLUIT AAN BIJ DE C.V. P
Gemeente- en
Provincie Finantiën
Zondagrust en winkelsluiting
tijdens de week.
Aalsterse referees vierden 15 jarig bestaan van A.L.S.O.
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14° JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
DONDERDAG 14 NOVEMBER 1957
NUMMER 91
MEVROUw
MIJNHEER,
Gij behoort misschien tot de mensen die zich van de politiek niets aantrekken
Maar ook dan, gij hebt het niet gemakkelijk met deze regering.
Want al trekt gij U van de politiek niets aan, toch wordt gij het gewaar aan uw
portemonee dat de omzetbelastingen verhoogd zijn, dat de telefoon- en posttarieven
opgeslagen zijn, dat de kolen deze winter weer duurder worden, dat de fiscus de te
veel geïnde sommen inhoudt, dat de staat zijn uitgaven «dekt» door meer bankbrief
jes te laten drukken... Ge kunt er uw ogen niet voor sluiten dat de gepensioneerden
hun reserves uit de kas zien verdwijnen, dat de landbouwers door de regering in
de rug geschoten worden, dat de middenstand nog altijd staat met de oren vol belof
ten maar de handen leeg, dat de kleine man steeds meer moeite heeft om beide
eindjes aan elkaar te knopen. Ge kunt niet verhinderen dat uw zelfrespekt gaat stei
geren als ge U «boerenbeesten» hoort noemen, en als de socialistische partij dekreteert
dat ge socialist moet worden als ge loonarbeider zijt, en loonarbeider als ge zelfstan
dige zijt...
Er zijn dus negen kansen op tien dat, ook wanneer ge U van de politiek niets aan
trekt, ge deze regering hartgrondig beu geworden zijt en dat gij er naar snakt ermee
af te rekenen.
Ge hebt overschot van gelijk. Want stel U maar eens voor, dat Van Acker Van
Acker zou opvolgen, zoals de socialisten het zouden willen. Wat zou het gevolg zijn?
Om te beginnen zou de fluwelen handschoen van Collard uitgetrokken worden en zou
de ijzeren vuist te voorschijn komen die het vrij onderwijs moet wurgen. Niet al
leen het vrij onderwijs trouwens, maar alle initiatieven van de christelijke ge
meenschap in het openbaar leven. Sociale diensten, ziekenhuizen, mutualiteiten,
vakbonden zouden het te kwaad krijgen.
Gij zelf zoudt ook rechtstreeks die ijzeren vuist gewaar worden. De plannen om
twee derden van de boeren uit te schakelen, de middenstand te vervangen door
grootwarenhuizen, de plattelandsbevolking te concentreren in de grote centra zouden
zonder verwijl worden uitgewerkt. De financiën zouden verder verslechten. Aan de
verkwisting door de staat zou geen einde meer komen. Het nodige geld zou men wel
putten uit de reusachtige en overbodige reserves die voor de geëtatiseerde sociale
veiligheid zouden zijn aangelegd. Men kan zich anderzijds afvragen hoelang in die
omstandigheden de zozeer gevreesde devaluatie zou uitblijven... Kortom, er is een
ramp te vermijden.
Als ge U van politiek gewoonlijk niets aantrekt hebt ge begrepen, nietwaar, dat
ge die ramp moét vermijden. Ge kunt het. Het ligt in uw hand. De volgende verkie
zingen brengen eindelijk de langverwachte gelegenheid om de knoeiers van de linkse
regering aan de deur te zetten.
Er is een uitweg. Het is de enige, maar het is de goede de C. V. P.
De C. V. P. beschikt over de mannen die zelf de knoeiboel, achtergelaten door Van
Acker kunnen herstellen. De C. V. P. wil het levenspeil op 10 jaar met 40 verho
gen, en ze is ertoe in staat ook. Ze wil dat gij meer en beter kunt kopen, en U dingen
kunt permitteren die totnogtoe tot het rijk der dromen behoorden. Ze wil voor allen
die van hun arbeid leven, en daar zijt ge toch bij nietwaar, alsook voor hun gezin,
meer welstand, meer geluk, meer vrijheid. Ze wil voor de arbeiders dat niet de staat
noch de B.S.P. maar zij zelf zouden beschikken over hun lonen en wedden. Ze wil
voor de landbouwers dat ook zij profiteren van de verhoging van het nationaal inko
men. Ze wil voor de middenstanders, dat men zou ophouden hen het leven zuur te
maken. Dit beter leven eist ook dat onze mensen grondiger zouden voorbereid worden
op de taken van morgen. Daarom wil de C.V.P. kosteloos onderwijs tot 18 jaar voor
al wie het wenst, een groot aantal bijkomende studiebeurzen, een echte demokratise-
ring van het onderwijs. Tenslotte wil de C.V.P. voor de Vlamingen die door de link
se regering vier jaar op het bankske gelaten werden, een programma dat recht laat
wedervaren aan de taaleisen, aan de eisen inzake zetelaanpassing en opruiming van
de repressie.
Het is dus in uw belang dat de C.V.P. de komende verkiezingen wint. Ze zal ze win
nen, als ze op U mag rekenen. Nu is het het ogenblik om de C.V.P. te steunen, nu
zeker. Hoe kan U dat doen Prima, als U nog geen lid moest zijn, moet gij lid wor
den de Sluit-aan-aktie van 17 tot 30 november biedt U daartoe een prachtige ge
legenheid. Secundo, de C.V.P. kunt gij steunen door een gift op het strijdfonds voor
de verkiezingen (vergeten we niet dat Max Buset een «daverende» socialistische kam-
pagne heeft aangekondigd). Tertio, de C.V.P. zult gij een stuk van uw tijd afstaan,
door U in te schakelen in de grote propaganda-aktie die zal bekroond worden door
de zege.
Wij vragen U kom bij ons. Antwoord JA, het is in uw eigen belang.
Théo LEFEVRE.
HET BUREAU DER C V.P.-JONG EREN - ARRONDISSEMENT - AALST
NODIGT U UIT TOT HET
ARRONDISSEMENTEEL BAL DER C. V. P.-JONGEREN
OP ZATERDAG 16 NOVEMBER 1957, TE 20 UUR IN DE ZAAL
MODERNA TE DENDERHOUTEM.
HET ORKEST VARIA SPEELT TEN DANS.
Udkaarten zijn te bekomen bij de leden van het arrondissementeel bureau
Juffr. Greta Moriau, 13, Grote Markt, Aalst.
J. P. de Clippele, 29, Keizerlijke Plaats, Aalst
Vnfltk op de Grote Markt om 19,30 uur met private wagens.
Op vraag van Oud-Minister MOYER-
SOEN heeft de Minister van Binnenlandse
Zaken belangrijke inlichtingen verstrekt
over de toestand van finantiën van gemeen
ten en provincies.
a) HET TE GOED DER GEMEENTEN EN
PROVINCIES.
Uit de antwoorden blijkt dat het Fonds
der Gemeenten nog voor dit jaar 1 mil
jard 191 miljoen aan de gemeenten moet
uitbetalen; en het Fonds der Provincies
267.890.625 aan de provincies.
De Minister kan niet zeggen wanneer die
sommen effectief zullen worden uitbetaald.
Het valt zeer te vrezen dat zoals verleden
jaar de gemeenten nog maanden zullen
moeten wachten naar dit saldo. Ze hebben
nochtans dit geld dringend nodig. We we
ten echter dat de schatkistmoeilijkheden
Minieter Van Acker geen zorgen veroorza
ken.
b) VERDELING VAN HET FONDS DER
PROVINCIES.
Sinds 1953 is het Fonds verhoogd van
608.750.000 Fr. tot 826.031.250.
Die verhoging is uitsluitelijk te goed ge
komen aan de provincies met links bestuur.
Brabant kreeg 43 miljoen meer in 1957
dan in 1953; Henegouwen 56 miljoen meer,
Luik 23 miljoen meer, Namen 3 miljoen.
Van de provincies met CVP bestuur krijgt
alleen Limburg dat in volle expansie is, een
verhoging van 12 miljoen. Ondanks de glo
bale verhoging van het fonds ontvangt de
provincie Antwerpen 4 miljoen minder dan
in 1953, de provincie O. Vlaanderen 3 mil
joen minder, West-Vlaanderen 8 miljoen
minder, Luxemburg 1 miljoen minder.
Voorwaar de linksen hebben zich goed
bediend.
c) VERPLETTERENDE VERHOGING VAN
DE GEMEENTEBELASTINGEN.
Onder het linkse bewind zijn niet alleen
de staatsbelastingen verhoogd, maar ook
de gemeentebelastingen zijn in aanzienlijke
wijze gestegen.
In 1953 waren er 1676 gemeenten op 2666
waarvan de opcentiemen 400 of minder be
droegen.
Slechts 990 gemeenten hadden meer dan
400 opcentiemen.
Nu is het gans omgekeerd. Slechts een
kleine minderheid mag zich veroorloven de
opcentiemen op 400 of minder te behouden,
namelijk 633 gemeenten. Al de andere
staan daarboven. Meer dan 900 staan boven
de 500; 362 gemeenten vorderen meer dan
600 opcentiemen.
Men mag gerust schatten dat de last der
gemeentebelastingen van 1953 tot 1956 on
geveer verdubbeld zijn; de cijfers van 1957
kennen we nog niet.
De liberale partij beloofde nochtans 25%
afslag op de belastingen.
Het vraagstuk van de winkelsluiting op
zondag en in de week is alleszins geen
nieuw probleem. Reeds in 1927 werd in het
Parlement een voorstel tot verplichte win
kelsluiting ingediend, dat gunstig onthaald
werd door de commissies maar nooit in
openbare vergadering werd behandeld.
In 1950 werd een nieuw wetsvoorstel in
gediend dat evenmin ter stemming werd
gelegd. De meerderheid van de betrokken
handelaars bleef gekant tegen de winkel
sluiting hoewel het duidelijk was dat de
zondagsluiting steeds meer bijval genoot.
De middenstandsorganisaties en plaatselij
ke komitees, die voor verplichte zondag
sluiting gewonnen waren, hadden niet stil
gezeten.
Het zondagstoerisme lokte, de vermoeie
nis na een week labeuren, de noodzakelijk
heid om over voldoende vrije tijd te be
schikken om boekhouding en sociale en an
dere dokumenten in orde te brengen,, om
zijn beroepskennis te vervolmaken, tenslot
te het voorbeeld van de troontrekkenden
waren tal van faktoren, die zondagsluiting
aantrekkelijker maakten.
Zo werd dan in 1954 een nieuw voorstel
ingediend door de heer Fimmers dat in be
ginsel de verplichting voorstelt op zondag
namiddag alsmede tijdens de week van 12
u. 30 tot 13 u. 30 en na 20 uur.
Dit voorstel dat zeer gematigd is voor de
zondagsluiting legt echter een vooruitstre
vende regeling op voor de weeksluiting. Het
hoeft dan ook niet te verwonderen dat er
enige aarzeling ontstond bij sommige leden
der Kamercommissie, die zich afvroegen of
het wetsvoorstele met de wensen der han
delaars strookte.
Vóór- en tegenstanders hadden ieder hun
mening zodat men tenslotte besloot een on
derzoek in te stellen bij de middenstand
zelf. Aldus werd het Economisch en Sociaal
Instituut voor de Middenstand door de mi
nister van de Middenstand gelast met een
opinieonderzoek bij de handelaars. In hun
Informatieblad, waaraan wij dit artikel
ontlenen, geeft de heer L. Van Wijmersch
als volgt de uitslag van deze beperkte maar
toch sprekende enquête weer.
ZONDAGSRUST
Voor Vlaanderen wijze deze cijfers uit
dat 50 t.h. der handelaars thans een volle
dige dag rust nemen, 46 t.h. op zondag en
4 t.h. op een weekdag. Voegen wij daarbij
de zondagnamiddag sluiters dan bereiken
wij dat 79 t.h. der handelaars minstens één
halve dag op de week sluiten.
Wat de wensen der handelaars betreft
stellen wij vast dat de volledige zondag
sluiting beantwoordt aan het verlangen van
de grote meerderheid der handelaars. In
derdaad 76 t.h. zijn er voorstander van,
slechts 9 t.h. verlangt de zondagnamiddag te
sluiten en 8 t.h. verkiest een volledige dag
in de week. Van de 258 ondervraagde per
sonen zijn er maar 18 (of 7 t.h.) die nooit
wensen te sluiten wijl er nu 54 (of 21 t.h.)
zijn die niet kunnen sluiten om een of an
dere reden. Is het verlangen tot sluiting dus
aanwezig bij 93 t.h. der handelaars dan
stellen wij eveneens vast dat 81 t.h. zich
kategoriek uitspreken voor een verplicht#
sluiting bij wet opgelegd waarbij wij gerust
de 5 t.h. onverschillig mogen voegen, di#
'zich willen aansluiten bij «de wensen van
de anderen». In totaal dus verlangen 93 t.h.
der handelaars een zekere wijze van slui
ting waarbij 85 t.h. de voorkeur geven aan
de zondag en 86 t.h. met een wettelijk ver
plichte sluiting akkoord gaan.
Stippen wij aan dat vooral in Antwer-
pen-stad de cijfers zeer duidelijk zijn.
Hieraan lijkt ons de kampagne niet
vreemd, die door het Aktiecomité voor
winkelsluiting» gevoerd werdt.
In Brussel is het aantal handelaars, dat
thans de gehele zondag sluit, veel geringer:
slechts 26 t.h. tegenover 46 t.h. in Vlaande
ren. Het aantal zondagnamiddagsluiters is
er des te hoger nl. 47 t.h. tegenover 29 t.h.
zodat er praktisch evenveel zaken op d«
zondagnamiddag gesloten zijn 73 t.h. in
Brussel en 75 t.h. in Vlaanderen. In Brussel
sluiten daarenboven nog 4 t.h. op een an
dere hele of halve dag in de week zodat in
totaal 77 t.h. der handelaars een hele of
een halve dag rust nemen.
Het verlangen naar sluiting is in Brussel
eveneens zeer groot zij het dan in ietwat
mindere mate dan in Vlaanderen.
In Wallonië sluit nauwelijks de helft der
zaken 32 t.h. doen dit de gehele zondag, 21
t.h. alleen de zondagnamiddag en 2 t.h. op
een andere dag in de week. De wens tot
sluiting is echter veel groter.
MIDDAG- EN AVONDSLUITING.
De opinie van de middenstand is hier
veel meer verdeeld dan bij de zondagrust.
Ziehier hoe de toestand zich voordoet per
landsgedeelte.
De middagsluiting is eerder ongunstig
onthaald. Alleen in Vlaanderen bestaat er
een kleine meerderheid; in Wallonië en
voornamelijk in Brussel wordt zij beslist
van de hand gewezen. Opmerkelijk is dat
zelfs onder de voorstanders van de middag
en of avondsluiting de bij de wet verplicht#
sluiting veel minder populair is dan in ge
val van zondagrust De cijfers laten niet
toe juist na te gaan hoe de verhouding ge
legen is voor de middagsluiting en d#
avondsluting afzonderlijk maar uit dé>
binnengekomen antwoorden blijkt dat som
mige handelaars wel met een verplichte
avondsluiting alleen zouden kunnen ak
koord gaan. Tenslotte heeft dit minder be
lang gezien de middagsluiting niet erg ge
wenst wordt evenmin als de avondsluiting.
Hieruit trekt de heer Van Wijmersch het
besluit dat, vermits er veel minder voor
standers gevonden worden van de verplich
te middag- en avondsluiting, het beter lijkt
de zaak nog wat te laten rijpen. I. D.
Op schitterende wijze hebben de Aalsterse en Dendermondse referees het vijftiende paaltje van de vriendenkring A.L.S.O.
gevierd. Het werd een feest dat in vette letters in het geschiedenis boek van deze groepering zal worden gegrift.
Inderdaad een indrukwekkende groep sympatizanten was aangetreden om deel te nemen aan het feest dat tevens gepaard
ging met het inhuldigen van de nieuwe vlag. Na het bijwonen van de H. Mis in de kerk van St. Martinus, deed men met d#
nieuwe vlag op kop een optocht door de stad.
Daarna werden de steven gericht naar het stadhuis alwaar in de feestzaal een ontvangst plaats had. Het gezelschap werd
verwelkomd door de schepenen Cornelis en Laureys. Als spreker was het niemand minder dan Edgard Swillen, die als lid van
het scheidsrechterkomité het woord voerde, terwijl we onder de aanwezigen eveneens de hh. Francken en Baert opmerkten.
Voorzitter Ysebaert Gaston kwam natuurlijk als eerste aan de beurt om door de feestredenaar in de bloementjes te worden
gezet, vermits hij het toch is geweest die A.L.S.O. boven de doopvont heeft gehouden. Samen met al de andere scheidsrechters
vermeldden de h. Swillen dan de hh. Van der Vecken, Van de Velde en Goeman, als leden van het provinciaal komité.
Na deze spreker was het voorzitter Ysebaert die in een gevatte toespraak elkeen dankte en zijn tevredenheid uitdrukte over
het prachtig wellukken van het feest.
Met een flink banket en een gezellig samenzijn werden deze feestelijkheden besloten. R. d. P.
