eniomstreben
SPOETNIK DOCET
7OMebufaUk
I Terugblik op de Kompetitie.
Jeugdavond EXPO '58
Bedanking
Lnika mag ons
Hongarije niet doen|
vergeten.
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72 14® JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 17 NOVEMBER 1957
NUMMER 92
Een zware steen viel in de Westerse kik
kerpoel. De Amerikaanse verwaandheid
kreeg een diepe deuk, de Wersterse naïvi
teit werd belachelijk gemaakt. De «achter
lijke» Russen lanceerden de eerste sateliet.
Verscheidene Paters Scheutisten, vele ja
ren missionaris in China, zegden ons dat de
Amerikanen toch zo naïef zijn ze denken
met hun dollars alles te kunnen kopen,
maar zien niet, dat hun geld voor het groot
ste deel gebruikt om enkele familiën te
verrijken. Amerikaanse zendelingen ka-
tolieken en protestanten verwittigden de
regering der U. S. gij onderschat de kom-
munisten Uw geld wordt verbrast Die
missionarissen klopten aan de dovemans-
deur. Tchen Kaï Check moest vluchten; de
kommunisten bezetten geheel China.
In eigen land deden de Verenigde Staten
liever aan negerverdrukking en ketterjacht
dan aan het uitbreiden en verzorgen van
het onderwijs.
Mc Carthy ontketende een onmedogende
jacht op kommunisten en gewezen kommu
nisten. Het heden en verleden van tiendui
zenden van wetenschapsmensen vooral
werden onderzocht, minitieus onder
zocht. Wie ooit met kommunisten had ge
flirt, werd uitgeschakeld, soms gevangen,
veroordeeld. Grote atoomgeleerden als
Oppenheimer b.v. werden afgezet. Grote
vrees maakte zich meester van vele weten
schapsmensen, en diplomaten ver
scheidene vluchtten naar de vreemde, ook
naar Rusland, waar ze hun wetenschap in
dienst van het kommunisme stelden.
Grote onenigheid en naijver heersten tus
sen leger, lucht- en zeemacht. In plaats van
hun opzoekingen te coördineren, ging elk
zijn eigen weg, zocht elk «ZIJN» satelliet.
Rusland werkte het kommunistisch ideaal
van de Griekse staatsman Plato uit Ieder
burger werd tot dat éne bedrijf, waartoe
hij 't meest geschikt is, gevoerd, opdat zij
de burgers daardoor, ieder zich met
vlijt toeleggend op dit éne, dat het best met
zijn aard overeenstemt, niet velen, maar
één worden. Alle wetenschapsmensen wa
ren welkom.
«De Nieuwe Rotterdamse Courant» geeft
volgende bijzonderheden over het hoger
onderwijs in de Sovjetrepublieken en V.S.
In de Sovjetunie bestaan thans ongeveer
3000 wetenschappelijke instellingen, waar
van de meeste zich aan z.g. speurwerk wij
den in 1920 bedroeg dat aantal 1560. In
1929 bedroeg het aantal ingenieurs 40.000.
In 1940 waren er zevenmaal meer, veertien
jaar later, ondanks de oorlog, 430.000 en in
1954 had Rusland 540.000 ingenieurs. Telt
men de landbouwingenieurs en de acade
mici bij de ingenieurs dan bekomt men het
reuzenaantal wetenschapsspeurders van
890.000
In 1954 waren er in de Verenigde Staten
500.000 ingenieurs en landbouwingenieurs,
andere academici 210.000. Dus heeft Rus
land 180.000 ingenieurs en academici meer
dan de V. S. gelukkig 245.000 minder dan
in de V. S. en West-Europa samen.
Eindelijk heeft President Eisenhower
begrepen, dat allen het samenbundelen van
alle krachten uit de vrije wereld de achter
stand tegenover Rusland kan laten inlopen.
Zullen de Staten hem volgen Vorige
maand weigerden ze de kredieten voor het
bouwen van nieuwe schoollokalen.
Walter Lipmann schrijft dat de open
bare instellingen en met name het onder
wijs en de research diensten worden ver
waarloosd.
In de Verenigde Staten is een overgroot
tekort aan schoollokalen en leerkrachten.
De leerkrachten worden zo slecht betaald,
dat de onderwijzers na hun klasuren kell-
ner spelen of babysitter, enz. om de twee
eindjes te kunnen aaneenknopen. Weten
schapsmensen die voor de Staat werken,
maken van de eerste de beste gelegenheid
gebruik om naar de privaat-nijverheid, die
veel beter betaalt, over te lopen.
Terecht betreurt Lipmann verder het
gebrek aan eerbied, sterker nog, de achter
docht tegenover oorspronkelijk denkende
mensen.
In een lezing voor de B.B.C. verklaarde
Georges Kennan, beroepsdiplomaat Om
het best het Russische gevaar te bestrijden
moeten we onze eigen tekortkomingen be
strijden op gebied van rassenpolitiek, de
onderwijspolitiek, de jeugdmisdadigheid...
Zou minister Collard die woorden niet
willen overwegen en een einde maken aan
zijn onzalige schoolstrijd
SPOETNIK II
ontmaskert de schijnheiligheid.
In Spoetnik II zit(zat) een levende
hond. Het «dier» zou zeer nuttige weten
schappelijke gegevens overseinen o.a. over
de invloed der verschillende stralen op het
organisme van een levend wezen.
Ieder mens weet dat de wetenschap de
geneeskunde bv. dagelijks proefnemin
gen doet op allerlei dieren en dat het aan
die proefnemingen te danken is, dat de ge
middelde levensduur der mensen meer dan
verdubbeld is in de loop der XX eeuw.
Een hond in een Spoetnik Schande De
Britse dierenbescherming treedt in actie
honderden honden krijgen plakkaten aan
het lijf en moeten met hun meesters mani
festeren vóór de Russische ambassade
O schijnheiligheid
Gedurende de oorlog werden miljoenen
onschuldige vrouwen en kinderen door
luchtbombardementen aan stukken gereten
of levend verbrand in Engeland, Frankrijk,
Japan, Nederland, België Leuven, Mort-
sel, Meirelbeke, Kortrijk en MEN
vocht voort. MEN juichte wanneer de
verwoestingen gebeurden in vijandelijk
land Moest het nu oorlog worden
Wij eindigen met de woorden uitgespro
ken door de kinderdoktores Dubois T.V.
uitzending. Als men ziet wat er gedaan
wordt om een kind in leven te houden moet
ik met alle moeders uit alle landen en van
alle rassen de schrijnende hartekreet sla
ken, neen, uitschreeuwen
NOOIT MEER OORLOG
Mogen alle Spoetniken en alle ruimte
vaartschepen gebruikt worden voor het wel
zijn van het menselijk geslacht. C. B.
Nu de feesten, ingericht op zondag i0de-|
zer, ter gelegenheid van ons XV-jarig be-^
staan, achter de rug zijn houd ik er aan!
iedereen te bedanken die meegewerkt heeftk
om het welslagen hiervan in de hand tel
werken, namelijk k
het College van Burgemeester en Sche-™
penen,
de fanfare Ste Barbara der Stedelijke^!
Vrije Brandweer,
het Vibratokwartet met de zangers Me-J
juffer en Mijnheer Slagmulder.
het amusementsensemble Willy Lievens,k
de nijveraars en handelaars die bereid-^
willig prijzen hebben geschonken voor!
onze tombola.
de bevolking die ons bij de optocht haar!
sympatie heeft geschonken.
Aan allen nogmaals onze welgemeende!
dank. Ns ALSO,
De Voorzitter, G. YSEBAERT.
Spoetnik en de hond Laika hebben ons!
de Hongaarse revolutie doen vergeten. Een-J
ieder van ons zal dit moeten bekennen als!
hij even nagaat hoe hij vorig jaar dacht J
over Rusland, het kommunistisch regime^
en het IJzeren Gordijn en hoe hij nu denkt^
over hetzelfde regime na het succesvol lan-B
ceren van twee kunstmanen, een wonderk
van techniek en nauwkeurigheid.
«Als ze daartoe in staat zijn, moet het er!
nog zo slecht niet zijn Hoe dikwijls hoor-N
den we deze woorden gedurende de laatste!
weken We zijn immers gemakkelijker ge-jj
neigd het aangename te geloven dan het!
tragische. Het is zoveel eenvoudiger en hetk
bevrijdt ons als het w?,re van een zware^
verantwoordelijkheid. k
Maar juist op dit menselijk zelfbedrog*
hebben de kommunistische leiders gespecu-!
leerd. Zij trachten de waarheid, de koncen-J
tratiekampen, de godsdienstvervolging en!
het schrikbewind achter glimlachjes, offi-J
ciële communiqués en spektakulaire verwe-l
zenlij kingen te verbergen. En wij lopen erk
maar al te gaarne in.
Maar stellen we tegenover de spoetniks,!
tegenover de glimlach van Kroetsjev, tegen-"
over de ontwapeningsvoorstellen eens de|l
verklaring opgenomen in het aangrijpende!
boek van de Noor Otto Larsen Night-J
mare of the Innocents Op het ogenblik!
dat deze Noor in juli 1953 ging vrijgelatenk
worden uit het concentratiekamp van Pot-^
ma, zei hem een van zijn medegevangenen:^
55E555E=
ZATERDAG 16 NOVEMBER XE 19 U.
ZAAL GROEN KRUIS AALST.
Wanneer gij thuis zult zijn, kunnen de"
ussen gemakkelijk aankondigen dat allel
politieke gevangenen vrijgelaten werden uitj
dit soort dingen» en hij wees op hetÉ
kamp «en dat dit soort dingen niet meer^
bestaat. Geloof het niet. Maak dat er nie-B
mand in gelooft. k
Gij moogt er slechts geloof aan hechten1™
als het aan de arbeiders van de kapitalis
tische landen toegelaten zal zijn hier te rei
zen en het land te doorkruisen. En, hetgeen
nog belangrijker is», voegde hij er aan toe,
me bij de arm vattend, «wanneer eenvoudi
ge Russische arbeiders gelijk waar zullen
mogen reizen in de kapitalistische landen.
Dat is de enige manier waarop de wereld
de waarheid over Rusland kan vernemen.
En luister ook niet naar de kletspraat
welke de delegaties u zullen verkopen die
van Rusland terugkeren na er goed gege
ten en gedronken te hebben en er een har-
jtelijk onthaal te hebben genoten. Want dat
zijn de gevaarlijkste van allemaal...» H.
SPOETNIK II NEEN. DE INDEX J
BIJ EENDRACHT AALST
ENKEL WILLY BELLON SPEELDE ALLE WEDSTRIJDEN OP
ZIJN BACKPLAATS.
Neen, we hebben geen statistiekbevlieging gekregen, om u een portie cijfers
en dergelijke op te dringen, zover zullen we het niet drijven.
Enkel hebben we het interessant gevonden om even alle Eendracht-ploegen on
der ogen te nemen die tot hiertoe uit de bus kwamen. Maar, vooraf willen we u
een kleine voorbeschouwing in het oor fluieteren; dat ge nu niet moet afleiden
dat hij of een ander de beste was, neen, we doen dit enkel en alleen, om op de ak-
tiviteit van het wit-zwart selektiekomité te wijzen. Daaruit vloeit natuurlijk
voort dat men kan afleiden welke plaats het meest onder ogen moest genomen
worden, dus, waarmee men het meest last had.
BACK BELLON AAN DE TOP
De grillige gegevens die cijfers heten, kunnen wel een verschil aan het licht
brengen, doch al wat men erop baseert, kan dikwijls een grote nul betekenen.
De linkerbackplaats is nochtans tot heden ten dage absoluut geen probleem ge
weest, want van de eerste oefenwedstrijd af tegen Lierse tot de laatste officiële
match, vonden we Willy Bellon als achterspeler. We zullen ons zelf zeker niet
tegenspreken wanneer we Willy Bellon wel degelijk als één van de regelmatigste
op het voorplan brengen. Maar draaien we de medailje om dan dringt zich de
vraag op, wie er eigenlijk bekwaam zou zijn om Willy doeltreffend te vervangen,
laat staan, beter te doen.
OOK VAN VAERENBERGH MET HET MAXIMUM
Haast nog voor de schaduw van Willy Bellon vinden we Kamiel Van Vaeren-
bergh die over evenveel capes kan bogen als Bellon maar op twee posten moest
optreden. Op alle tonen van de voetbalsnaren is het reeds bezongen dat hij het
was die ons het vertrouwen schonk dat we wel degelijk een rol konden spelen in
de kompetitie. De vondst van Van Vaerenbergh heeft het Eendracht-roer radikaal
omgegooid, en is na een kleine zwenking terug helemaal in koers gebracht.
Het was tegen Lyra dat Kamiel voor de eerste aanvalsleider speelde, wat
voor ons de eerste overwinning was. We vergaten het bijna, maar vergeet niet
dat men onlangs zijn rol als midvoor aan iemand anders schonk, zodat Van Vae
renbergh nu binnenrechts speelt. Dit alles om u even aan te tonen hoe een klas
sespeler als Van Vaerenbergh beslist op alle handen goed is, en door een bestuur
zonder risiko overal mag geprobeerd worden.
VOORUITGANG EN TEGENSLAG
Onmiddellijk erachter nu volgt een vijftal met 2 selekties, waarin we weer eens
belangrijke feiten kunnen naar voren brengen.
Inderdaad, dat Van der Eist, Van der Meirsch, Palsterman en Lockef er erbij
behoren, dat zal beslist voor iedereen normaal toeschijnen. Maar, dat Alain Van
Langenhove dit aanvult, bewijst op en top welke vooruitgang hij heeft gemaakt
sinds verleden jaar, en nu een van de steunpilaren is geworden. Nogmaals een
wenk voor de reserven die wanhopen nooit een beurt te zullen krijgen, volhar
ding moet men aankweken, want Alain Van Langenhove heeft ook lange tijd
moeten zwoegen om te bereiken dat hij nu van iedereen het vertrouwen geniet.
En de andere Ajuinen die verleden jaar de titel veroverden Wel, de tegenslag
heeft door de rekening van velen een lelijke streep getrokken, zoals Wies Demae-
re en Kapitein Flips die respectievelijk met vier en zeven capes beslist minder
waren dan verleden jaar. Voor onze kapitein zal er nu weer geen verbetering aan
te pas komen, met zijn enkelbreuk, terwijl Demaere opnieuw zijn blijde intre
de heeft gedaan. Iemand die we verleden jaar slechts bij naam kenden, is ook
achter het hoekje verschenen, Gilbert De Ridder, die liefst achtmaal als binnen-
links in de aanval liep. Maar, het is opvallend, hoe hij verdwenen is samen het ver
wijderen van Kamiel Van Vaerenbergh als center voor. Langzaam maar zeker
plukt ook Jan Van Poel voorde de vruchten van zijn sterkere technische bagage,
zodat hij nu als buitenspeler heel nuttig werk verricht. Als slot willen we nog
even het bijzondere feit aanhalen dat van al de nieuwelingen die de wit-zwarte
trui aantrokken, niet één in een officele wedstrijd uitkwam, daar ze allemaal na
een korte, oefenwedstrijd te licht vielen. We zullen zeker geen ketterijen verkon
digen, door te beweren dat we het tot hiertoe uiterst verdienstelijk hebben ge
daan met ons eigen spelersmateriaal, dat desnoods op het einde van de kompeti
tie, wanneer men frisse krachten vraagt kan aangevuld worden met een andere,
jonge kracht, om hem even het ritme op te leggen. Wie zegt dat er in deze jeugdi
ge jongens volgend jaar geen witte merel huist LOUIS DE PELSMAEKER.
ENGELEN ZONDER VLEUGELS
door DE CATHARINISTEN.
Het tema van dit franse blijspel van Al- in staat in zijn figuur te doen geloven. Het
bert Husson is werkelijk origineel, zoals
het programma laat opmerken. En het is
zeker een staat een aangename avond te
bezorgen. Maar... er is een maar
Want buiten de originaliteit van het te-
ma heeft Husson zijn stuk verder niet zo
heel veel meegegeven. Het plezierige van
de handeling berust in hoofdzaak op het ko
misch vermogen van zijn drie hoofdfiguren,
drie veroordeelden in het franse bagno
Cayenne, die karweitjes opknappen bij de
burgerij, en aldus verstrengeld geraken in
een familie situatie bij de niet heel eerlij
ke maar tenslotte onschuldig-naieve Felix
Ducotel. De drie boeven slagen erin met
hun geheel onkonventionele metodes
daar komen ondermeer twee zeer oorspron
kelijke uit-den-weg-ruimingen bij te pas
die men bezwaarlijk met Moord zou kun
nen betitelen omdati ze o, zo onschuldig, en
o, zo onbaatzuchtig zijn de hele situatie
voor Felix Ducotel en zijn lieve dochter in
het reine te brengen.
De komiek berust dus praktisch alleen op
de manier waarop deze drie boeven de si
tuatie vóór de toeschouwer brengen. En
daar liggen voor de liefhebbersgezelschap
pen de meeste klemmen. Ook bij de opvoe
ring van De Catharinisten kwam dat dade
lijk tot uiting. Van de drie bagnards slaag
de alleen Phil. Van der Taelen erin een
zenlijk komische figuur op de planken te
brengen, zonder daarom ook maar in het
minst op effekt te spelen. Zijn rond debiet
en zijn dienstvaardigheid waren de elemen
ten die telkens weer de lachlust opwekten.
Maar daar bleef het dan ook bij, want geen
zijn beide kompagnons was ook maar
is jammer want met een goede repliek zou
Van der Taelen dat trio nog tot hogere ko
mische regionen opgevoerd hebben.
De familie Ducotel was samengesteld uit
Jef De Jaegher, die uit zijn schapraai van
karakterloze maar naieve toneelpersonna-
ges een nieuw eksemplaar haast pasklaar
had overgenomen; uit Mw Meert, die uit
haar moeder-emplooi alles, en zeggen we
zelfs, meer wist te halen dan erin zit; uit
Mej. Slagmulder tenslotte, die naast een
dosis vrouwelijke koketterie die hier alles
zins op haar plaats was, vlot en simpatiek
akteertalent ten toon spreidde.
De Juste Trochard van A. Vandenbosche
was als verschijning geslaagd, maar praat
te voor een franse handelaar zeker niet
vlot genoeg. Als Paul Cassagnon had Her
man Slagmulder niet bijster veel werk. Hij
liet zich graag afzoenen door Isabelle...
Regisseur Robert Pauwels leverde flink
werk. Beweging en opstelling waren vlot en
gevarieerd. Uit zijn spelers haalde hij wat
hij kon. Alleen ontbrak hier en daar de
stof.
Na een vertoning die zeker mag geklas
seerd worden bij de middelmatige liefheb
bersopvoeringen, vraag ik me toch eigen
lijk af wat onze liefhebbers in zo'n licht
frans werk nog kunnen gaan zoeken. Der-
we- gelijke dingen liggen ons niet, ook al zijn
- ze origineel en zelfs spiritueel. We kunnen
er met onze speelstijl niet bij, en het wordt
tenslotte haast zeker een minder goede
voorstelling. De Catharinisten zijn ook aan
dat lot niet kunnen ontsnappen, en zijn ons
een revanche verschuldigd.
TOON LENOT,
