de
en omstreken
Jan Baptist LUCSOC
MILAC-AALST I Een heugelijke gebeurtenis
in 1T LAND VAN RIEM
Friet en Praat seinen
Muziek Poezie
C.V.P.-Voorlichtings
vergadering te Mere.
Ilii
I
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72
14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
DONDERDAG 19 DECEMBER 1957
NUMMER 101
Op 30 september laatstleden was het 200
jaar geleden dat alhier in de Keizerlijke
stede Jan-Baptist Luyckx geboren werd.
Geen woord van hulde werd hem ge
bracht noch door de besturende Commissie
van Onze Tekenschool, waarvan hij lid is
geweest, noch door de Openbare Onder
stand der Stad Aalst, die zo veel aan hem
verschuldigdis, noch door de een of andere
folklorist waarvan hij een der verre voor
lopers is.
Het was een eigenaardig en zonderling
man, die wat men niet vergeten mag
geleefd heeft op een keerpunt der tijden.
Hij groeide op en werd man onder het
Oostnrijks regime, beleefde de wereldschok
kende gebeurtenis van de Franse Revolutie
kende Napoleon, leefde onder het Hollands
regime en zag de jonge Belgische staat ge
boren worden en opgroeien.
De 9 maart 1836 stief hij te Aalst.
Jan Baptist Luyckx was een rentenier,
die teruggetrokken leefde als een kluize
naar op het nu nog bestaande buitengoed
«De Motte» gelegen op de Ledebaan in de
praterij van Schaarbeek. Leefde hij terug
getrokken, dat betekende niet dathij anti
sociaal was. Integendeel de talenten, die hij
gekregen had, en de goederen, die hij ver
worven had, stelde hij ten dienste van de
maatschappij.
Zijn buitengoed had hij zelf aangelegd en
beplant met de hulp van werklui. De muren
ervan heeft hij eigenhandig met zonder
linge taferelen beschilderd, die voorzeker
een grote folkloristische waarde hebben. In
een afzonderlijke studie hopen wij hier op
terug te komen dank zij de welwillendheid
van de familie Van Den Hende, die met
grote zorg deze stukken bewaart voor on
dergang en vernietiging.
Binst zijn leven mochten de wandelende
Aalstenaars 's zondags zijn zonderling bui
tengoed bezoeken mits een inkomgeld van
10 centiemen. De opbrengst ervan schonk
hij gedeeltelijk aan de armen en gedeelte
lijk voor het oprichten van het Oudman
nenhuis. Een herinneringssteen in de gevel
van dit gesticht verkondigt nog steeds aan
de Aalstenaars de mildheid van J.B.
Luyckx.
Het is niet te verwonderen dat de man
die veel teken- en schildertalent bezat als
een gegeerd lid van de Commissie van onze
tekenschool fungeerde. In die tijd was hij
een van de baanbrekers, die verborgen ta
lenten trachtte te ontdekken, hun het be
lang van hun vorming liet inzien en aanzet
te tot artistieke scheppingen.
Hij heeft ons ook twee werken nagelaten,
die wel geen letterkundige waarde hebben
maar ons schatten bezorgen op het gebied
van de geschiedenis, de folklore en de dia-
lectenkunde.
Op zijn buitengoed schreef J.-B. Luyckx
zijn rijmwerk «De Wedergekomen Pierla
la» een handschrift van 380 blazijden. Het
werd in 1928 uitgegeven te Aalst bij de
Drukkerij «De Volksstem» dank zij de zor
gen van Petrus Van Nuffel. Dit was een
zeer verdienstelijk werk, want naar de
schrijver Petrus Van Nuffel ons in zijn
«Alostum Religiosum» uitgegeven in 1911
bij G. Van de Putte mededeelt op blz. 194
«De Wedergekomen Pierlala, rijmwerk van
niet minder dan 380 bladzijden in het bezit
van juffer Maria Van Den Hende» en in
jzijn inleiding op de uitgave van het hand
schrift «Daar schreef Luyckx zijn rijmwerk,
een handschrift van 380 bladzijden thans
in het bezit van de familie Van Den Hen
de» blijkt het nu volgens het zeggen van
de familie Van Den Hende zelf dat het
handschrift jammer genoeg nu ook
verdwenen is. Zo konden wij het genoegen
niet smaken de uitgave van Petrus Van
Nuffel aan een vergelijkende studie te on
derwerpen met het oospronkelijk hand
schrift. In een volgende bijdrage komen wij
uitvoerig terug op de inhoud van dit boek.
Hij liet ons ook een verzameling kin
derspelen» na, het handschrift hiervan heeft
gelegen op de Folklore Tentoonstelling te
Antwerpen in het jaar 1930. Ook nu weet
men niet met zekerheid waar het zich er
gens bevindt.
Op dit gebied der folklore is J.-B. Luyckx
een der eerste verzamelaars geweest.
Ligt er hier geen schone taak weggelegd
voor de Vereniging voor Aalsters Cultuur-
schoon om deze beroemde Aalstenaar te
huldigen en wellicht een «Pierlala pad» uit
te stippelen, dat de weg zou volgen van zijn
«De Wedergekomen Pierlala» en dat zou
eindigen op het «De Motte» goed zelf waar
de schilderwerken van J.-B. Luyckx met
een grote zorg bewaard worden voor
het nageslacht. J. V. D. H.
IK STA OP WACHT
Mijn hart doet pijn.
Verleden week had ik het over de uit
zending voor de soldaten; en wat uw taak
in dit opzicht omvat. En enkele maanden
kunnen we tijdens deze uitzendingen een
Vlaams liedje horen, op plaat gebracht
door een Hollands korporaal en een solda-
tenkoor «Ik sta op wacht». Dit liedje ver
tolkt op enkele omstandigheden na, en
tamelijk juist de stemming in een kazerne
op feestdagen en dagen dat de anderen
naar huis zijn. Slachtoffers zijn er altijd.
Vandaag wens ik daarop nogmaals enke
le woorden te richten tot U, ouders en
vrienden van de soldaten.
Deze dagen, ter gelegenheid van de ein
dejaarsfeesten zult U uw jongen thuis ver
wachten. Hij zal weken en weken uittellen,
dat hij dan op die of gindse morgen de B.
P.S.... mag verlaten om enkele dagen ver
lof thuis door te brengen in familiekring.
U zult hem opwachten vóór Kerstmis en
vóór Nieuwjaar zult U hem weer de trein
zien nemen, want niet allen hebben het ge
luk beide feestdagen thuis te kunnen door
maken. Kunt U nu voorstellen hoe de stem
ming van uw jongen is als hij weet dat nu
thuis alles vrolijk en feestelijk is. Hij zal
in zijn verbeelding zijn stoel in de huiska
mer zien, die men dan maar niet bij de ta
fel geschoven heeft omdat hij er toch niet
is. Hij voelt zich eenzaam en is bekwaam
het «kot» af te breken of om het even wat
uit te halen om toch maar thuis te zijn. Ziet
U hem aan de toog van de kantine hangen-
Herkent U daarin uw jongen Wist U wat
heimwee kan teweegbrengen bij een sol
daat Veel kunnen wij" daar niet aan ver
anderen. Het enige wat we daar kunnen
voor doen is onze sodate i te gedenken met
een brief. Schrijf hem reielmatie
Stuur hem het nieuw.s'u'it zijn familie en
zijn vriendenkring, zeker ter gelegenheid
van de eindejaarsfeesten. Hij heeft er nood
aan, nu meer dan anders
Want wat doet een soldaat op zondagen
en feestdagen in ,de kazerne dan denken
aan thuis, monter hem dus op met een
briefje. Hij zal er u dankbaar voor zijn.
PRO ARTE
STED. FEESTZAAL
DINSDAG, 7 JANUARI 20 uur.
Het Harpen Kwartet MIREILLE FLOUR.
De Actrice DORA VANDERGROEN.
MIREILLE FLOUR geboren te Marseille, behaalde zij op 13 jarige leeftijd een eer
ste prijs voor harp aan het plaatselijke conservatoire in de klas welke door haar moe
der werd bestuurd. Zij studeerde nadien aan het nationaal conservatorium te Parijs
waar zij nauwelijks 15 jaar oud, met brio de hoogste onderscheiding wegkaapt.
Wanneer de beste harpenisten van bij ons in competitie treden voor een professo
raat aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Brussel, wordt Mireille Flour uit
verkozen. Het zal wellicht de eerste maal geweest zijn in de geschiedenis van dit eer
biedwaardig instituut, dat een leraar op 21 jarige leeftijd debuteert en een zo schit
terende carrière aanvangt.
M. FLOUR trad als soliste op in Frankrijk, België, Engeland, Nederland, Luxem
burg, Zwitserland, Italië, Duitsland, Denemarken, Zweden, Noorwegen.
Zij verzorgde concerten voor Radio- en T.V. stations te Parijs, Brussel, B.B.C., Hil
versum, Luxemburg, Sottens, Monte-Ceneri, Beromunster, Kopenhagen, Oslo, Stock
holm, Keulen...
LOCATIE PRO ARTE, PARKLAAN, 89. TEL. 216.49.
Tijdens het jaarlijks feest in het locomotief depot en station Aalst, werden een
12-tal personeelsleden vereremerkt, nl. Bourgois Polydoor, De Brouwer Albert, De
Smet Frans, Ottoy Ed., De Mey A., De Schrijver A., Galle J. Hendrickx Alf., Ael-
brecbts A., De Landsheer V., Surdiacourt J. en Van Eerlaert J. (Cliché «Het Volk»)
-OQO-
De Jubilarissen met hun dames in gezelschap van het Bestuur van «'t Land v. Riem».
Op Vrijdag 13 december 11. hield de C.V.
P. van het kanton Aalst een voorlichtings
vergadering te Mere. Als spreker trad op de
Heer Jef De Schuyffeleer, voorzitter van de
Vlaamse vleugel van de C.V.P., die sprak
onder de hoofding «Met de C.V.P. naar
meer welstand.
Spreker haalde een oorlogsherinnering op
om te illusteren dat men gewoonlijk maar
iets weet te waarderen wanneer men het
verloren heeft. Nu weet men wat het bete
kent gedurende vier jaar de politieke macht
in de handen der linksen te moeten laten.
Een marxistisch bewind heeft de verdwij
ning op het oog van een aanzienlijk percen
tage van onze huidige middenstanders en
boeren. Aldus streeft het socialisme naar
het scheppen van een nieuw proletariaat,
waarvan men terug zal kunnen zeggen
«Ze hebben niets, ze zijn niets, en ze wor
den voor niets geteld
Wat het probleem der werkloosheid aan
gaat toonde spreker aan bij middel van
cijfers dat de regering hoegenaamd niet
heeft te boffen.
Op het gebied van de schoolpolitiek is de
C.V.P. niet met weer wraakgevoelens be
zield tegenover de officiële scholen. Alle
sectarisme is hier uit den boze, doch ieder
een die bekwaam is moet de gelegenheid
krijgen zich te ontwikkelen.
Spreker besloot met een enthousiaste op
roep tot de aanwezigen om zich voor de
komende verkiezingen in te spannen met de
volle inzet van hun persoonlijkheid.
Tot slot van de avond werd de volgende
kantonale vergadering aangekondigd welke
doorgaat te Lede op Vrijdag 20 december
as. Om kwart vóór acht vertrek aan de zaal
volkskring voor een optocht door de ge
meente. Daarna spreekbeurt door Volksver
tegenwoordiger Van Elslande in de zaal
Volkskring.
Ik heb zondag 15 dec. het jaarlijks Ste
Ceciliafeest bijgewoond van het Toneelge-
zeischap 't Land van Riem. Het was de
eerste keer, en... ik hoop dat die vriende
lijke gastheren mij nog zullen uitnodigen.
Het was er werkelijk goed, aangenaam, ge
zellig en het eetmaal idem. Ik wist niet dat
die liefhebbers van toneel en een goede ta
fel en ook van de... drank zich zo onder el
kaar konden vermaken. Gewoonlijk ken
nen wij die mensen slechts van op de to-
neelscene, maar in hun eigen kring zijn zij
voor ons, buitenstaanders minder gekend.
En toch is het mij geweldig medegevallen.
Ik werd doodeenvoudig beschouwd als een
der hunne en dat heeft mij geweldig veel
genoegen gedaan. Maar laat ik hu een kort
relaas geven over hun feestelijkheden.
Er werden dit jaar 3 jubilarissen gevierd,
een enig feit omdat de drie jubilarissen ook
dezelfde dag in 1932 hun intrede in de Ver
eniging deden, 's Morgens werd dhr Apote-
ker T. Renneboog, voorzitter, door het vol
tallig Bestuur en de Leden van de Toneel
commissie ten huize afgehaald en aan zijn
achtbare Dame werden bloemen aangebo
den. Vandaar ging men bij dhr Gust. Van
der Eist, Lid van het Technisch Comité, ju
bilaris en tevens de speciale gevierde van
dit jaar aan hem werd de jaarlijkse
nieuwjaarswens opgedragen; een werk van
dhr Rumes P. Voorzitter-honoraris. Mid-
derwijl waren de genodigden en de leden
bijeengekomen in het lokaal om vandaar,
met de vlag van 't Land van Riem aan kop,
naar de St. Martinuskerk te gaan waar te
11 u. een H. Mis werd opgedragen voor de
overleden Leden. Dit waardeer ik steeds bij
onze Vlaamse Verenigingen eerst wordt
aan de doden gedacht en daarna mogen de
levenden vieren. Een schoon christelijke
uiting van onze mensen. En 't was werke
lijk ook schoon dat twee leden van de
Kring, deftig in smoking, de H. Mis dien
den. Het viel de mensen in de kerk op en
ook dat er zoveel ten Offergingen.
's Namiddags feestmaal ten lokale. Ge
zellige atmosfeer en gezellige feestzaal. Na
het gebed richtte dhr Voorzitter Renneboog
een welkomwoord tot de aanwezigen en bi
zonder tot de Dames van de Jubilarissen.
Tijdens de gerechten in werden verschil
lende spreekbeurten gehouden. Dhr. De
Block, de ijvervolle secretaris en de organi
sator van de feestelijkheden, hield lezing
van het jaarverslag, een verslag dat mij in-
zonder opviel door de realiteit er werd
gewezen op zwakke plekken maar er werd
ook lof toegezwaaid aan deze die het ver
dienden. Dhr Renneboog hield dan de hui
derede voor de drie Jubilarissen een re-
L E D E.
C V P. KANTON AALST.
Op vrijdag a.s. 20 december, te 8 u. gaat
te Lede in de Volkskring de zesde kanton
nale CVP-voorlichtingsvergadering door.
Volksvertegenwoordiger Renaat Van Els-
lande spreekt over »CVP, welvaart voor
iedereen».
Aan al onze vrienden een hartelijk wel
kom.
De Aalstenaars vergaderen te 7,30 u. stipt
aan de «Beurs van Amsterdam». Voor ver
voer wordt gezorgd.
de die een staaltje was van optimisme en
studentikoziteit... en van oprechte dank aan
de drie gévierden, namelijk dhr De Rauw
Fr. Ondervoorzitter, dhr Ongena G. pen
ningmeester en dhr Van der Eist Gust. Lid
van het Technisch Comité.
De Dames werden bedacht met bloemen,
nog bloemen en... zoenen.
Aan de drie jubilarissen werd als blij
vende herinnering een kunstschotel aange
boden, een schotel die voor elk een bizon-
dere betekenis had. Het was het werk van
dhr Fritz De Coninok, medebestuurslid. Hij
mag fier zijn over zijn werk. Het zijn ware
kunststukjes. Verder werd aan de jubila
rissen het Zilveren Ere-diploma van het
Toneelverbond aangeboden door de secre
taris.
De Jubilarissen waren diep onder de in
druk van de hulde die hen gebracht werd.
Zij dankten dan ook oprecht en welge
meend het Bestuur en hun talrijke vrien
den, zowel de Riemers als de Buitenstaan
ders die aan hen hadden gedacht op deze
uitzonderlijke viering. Als buitenstaander
1 wil ik hier toch een kleine bedenking ma
ken het is spijtig dat alle toneelverenigin
gen van de stad zich niet aansloten bij deze
j uitzonderlijke huldiging. Slechts eer» 3-tal
hadden zich de moeite getroost een tele
gram of brief van felicitaties te zenden.
Als slot van deze hulde sprak dhj* Jozef
Borreman, oud-burgemeester en Ere-voor-
zitter van 't Land van Riem. Hij sloot zich
aan bij sympathieke huldeblijken en, als
Officieel Persoon, speldde hij, in naam van
Z. M. de Koning de Zilveren Medaille van
de Kroonorde op de borst van dhr Ongena
G. Spijtig is het te noemen dat de regiemem
ten voor het toekennen van een ereteken
niet voorzien dat ook de andere gevierden
er konden van genieten.
Nog een paar gelegenheidspeechen wer
den gehouden, die tussen haakjes, werke
lijke pareltjes waren van spreekkunst...
die mannen kenner er iets van.
En als een verrassing werd dan nog Mej.
De Geyseleer Godelieve gehuldigd omdat
zij dit jaar het Gouden Eremetaal kreeg
voor zang. Dat was voor allen de inzet dan
ook van de verdere gezellige avond. Ik
wens hier niets meer aan toe te voegen Ik
stel alleen vast die Riemers kennen iets
van feesten en te belonen wie beloont moet
worden. Ik druk slechts twee wensen uit
i ten eerste dat 't Land van Riem verder mo-
gen bloeien en dat dergelijke feesten nog
zullen gegeven worden: dat onderhoud de
vriendschap.
Vrienden - Riemers dank en tot toeko
mend jaar. Goed heil. D. Sp.
Dat er grote veranderingen op til zijn jn de schoot van de grootste wielerklub uit
onze stad, met als inzet de verhuizing naar een nieuw lokaal. Wie als overwinnaar
uit de bus zal komen, zal een geheime stemming met gesloten deuren moeten uit
maken.
Dat naar het schijnt een zekere Akademie uit onze stad gewapende mannen aan de
uitgangspoort zal zetten, om te beletten dat de leerlingen zouden overlopen naar de
nieuwe school op de Grote Markt. Anders zou het kunnen gebeuren dat binnen
afzienbare tijd de lokalen ten dienst gesteld worden voor jonggehuwden die naar
een woning zoeken.
Dat zekere personen verlegen zitten met een brand in de achterbuurten van onze
stad, waartegen onze mooie lanen en kerstbomen klein bier zijn.
Dat in zekere kringen van onze stad plannen worden gesmeed voor een grote hulde
aan het adres van mijnheer Oscar omdat hij zo een mooie job gevonden heeft.