en omstreken
=t®4
1
Sovfjet-infiltratie op de
Molendries
MILAC - AALST
Friet en Praat seinen
Het regent niet....
De Vereniging van Aalsters
Kultuurschoon vraagt uw aandacht.
Bericht aan onze
Lezers
WH TONEEL
ie L^T
van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen ST. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881.72 15* JAARGANG. 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 16 FEBRUARI 1958
NUMMER 14
Dat een socialist reeds een halve kommu-
nist is wordt algemeen aanvaard. Sinds
Sovjet-Rusland daarenboven van taktiek
veranderd is en naar het woord «socialis
me» grijpt om «kommunisme» te beduiden,
staat de socialisticshe partij weerlozer dan
ooit tegen kommunistische insijpeling.
Zo werd de ex-kommunistische minister
Demany redacteur van «Le Peuple».
Een ganse lijst «bekeringen» zou men al
dus kunnen opmaken, om tenslotte te be
landen op de Aalsterse Molendries, waar
dhr. Van Hoorick carrière maakt.
De vraag welke ieder Aalstenaar zich bij
dit alles met reden stelt is de volgende
IS DE VIJAND NIET HET MACHTIGST
BINNEN DE BURCHT of duidelijker ge
zegd «Is Bert je niet gevaarlijker binnen de
Molendries, dan er buiten
Als sluwe taktikus begint de kommunist
met zijn ondermijningswerk onderaan de
jonge wacht der Socialistische Partij is het
gemakkelijkst te beïvloeden, temeer dat de
socialistische leer op dit ogenblik een ern
stige crisis doorstaat.
Kd. Ray De Smedt werd derhalve uitge
nodigd om aan de jonge socialisten van de
partij-van-Bert Van Hoorick» de buiten
landse politiek der Sovjet-Unie uiteen te
zetten.
Bert je, dit keer is uw spel toch te door
zichtig.
Ziehier wat «Het Volk» over deze kome
die schrijft (van harte opgedragen aan de
socio-liberalen die niet zien willen)
COMMUNIST TRAD OP IN HET
SOCIALISTISCH VOLKSHUIS TE AALST
Een typisch staaltje van de communis
tische ondermijningstactiek kwam ons te
ore.
Verleden woensdag had in het Volkshuis
te Aalst een vergadering plaats, ingericht
door de Jong-socialisten.
Spreker was niemand minder dan Ray
mond Desmet, hoofdredacteur van «De Ro
de Vaan» en communistisch gemeenteraads
lid voor Aalst.
Deze bekende communist onderhield de
Jong-socialisten over de buitenlandse poli
tiek van de Socjet-Unie.
Voorzitter van bedoelde vergadering was
een zekere mijnheer Steenhoudt, werkzaam
bij de Sabena, de man die enkele maanden
geleden het initiatief nam voor een motie,
waarbij de Jong-socialisten van Aalst
openbaar stelling kozen tegen de hulde aan
Eerste-minister Van Acker. Zij weigerden
trouwens naar Brugge te gaan om hun gro
te voorman te vieren, maar zij weigeren
niet hun tribune open te stellen voor een
woordvoerder van Moskou.
Schijnbaar is Raymond Desmet nochtans
de aartsvijand van Bert Van Hoorick. On
derduims schijnen zij nochtans aan hetzelf
de touw te trekken.
Waarlijk de communistische komedie
wordt flink gespeeld, maar de socialisten
schijnen stekeblind. De communistische
worm zit in de vrucht, en zij krijgen er
hem niet meer uit.
GASTON ST.
Rêêds zijn meer dan vijf jaar verstreken
sedert een eerste vergadering werd belegd
waartoe alle kulturele verenigingen van
Aalst uitgenodigd werden met de bedoeling
van gedachten te wisselen omtrent de op
richting van een vaste organisatie wier
taak hoofdzakelijk zou bestaan in het be
veiligen van het kunsthistorisch uitzicht
van onze stad.
Aanleiding hiertoe was de spijtige teleur
gang van het Begijnhof hetgeen nog fris in
ieders geheugen ligt.
Op 16 december 1952 ging dus, op initia
tief van Bolaska, deze eerste kontaktname
door, die traag maar zeker 2ou uitgroeien
tot de definitieve stichting van de Vereni-
gng voor Aalsters Kultuurschoon.
Tien maand later, op 21 oktober 1953,
hechtte de algemene vergadering van de
WAK, bestaande uit de afgevaardigde
van 25 aangesloten kulturele verenigingen
van de meest diverse opvattingen en akti-
viteiten, met eenparigheid van stemmen
haar goedkeuring aan de statuten van de
nieuwe vereniging.
Inmiddels was uit deze afgevaardigden
een bestuurskomitee samengesteld hetwelk,
het weze in alle nederigheid gezegd
tijd noch moeite spaarde om de WAK te
laten uitgroeien tot een vereniging die haar
taak tot een doeltreffende ontplooiing wil
brengen.
De WAK heeft sedert haar ontstaan een
•waakzaam oog gehouden op alles wat er in
estetisch opzicht in onze stad gebeurt. Van
in den beginne heeft de WAK geijverd
voor het volledig herstel van het Oud-
Gasthuis, dit met een tweevoudige bedoe
ling enerzijds een kunsthistorisch gebouw
van de totale ondergang redden, anderzijds
het zien uitgroeien tot een centrum van
kunst en kuituur. Plans werden aan de be
voegde instanties voorgelegd en het dient
gezegd dat zowel de stedelijke als de pro
vinciale diensten hun steun toegezegd heb
ben.
Kontakten worden genomen met openba
re besturen teneinde zekere verdwijningen
afslopingen te voorkomen, ongelukkige ini
tiatieven te doen spaak lopen en herstel
lingswerken en restauraties te doen uitvoe
ren.
Diverse publikaties over Aalst werden
verspreid in dagbladen, weekbladen en
tijdschriften.
In samenwerking met de Aalsterse Foto
club werden verscheidene projektieavonden
met kleurdias ingericht die het schone en
het karakteristieke over Aalst en omgeving
leerde kennen. Een tentoonstelling onder
het motto Aalst in de XlXe eeuw» werd
in juli 1956 in de Belfortzaal ingericht.
Een retrospektieve over het werk van de
grote Aalsterse schilder Valerius de Saede-
leer wordt op initiatief van de WAK en
met de steun van het Stadsbestuur in het
vooruitzicht gesteld, in het kader van de
Wereldtentoonstelling.
Dat dit alles onvermijdelijk geld kost
hoeft zeker niet te worden beklemtoond.
Totnogtoe werden de allernoodzakelijkste
onkosten gedekt door de spontane bijdragen
van verscheidene kulturele verenigingen.
Een paar weken geledien stuurde het be
stuur van de WAK een omzendbrief aan
ongeveer 300 vooraanstaande figuren uit
de kulturele, politieke, sociale, ekonomi-
sche, religieuse en onderwij smiddens van
Aalst met de bedoeling deze mensen te
overtuigen van de noodzakelijkheid van het
bestaan van de WAK en hiervoor hun fi-
nantiele en morele steun te verkrijgen.
In deze omzendbrief werd in grote lijnen
uiteengezet waarin het opzet van de WAK
bestaat en welke resultaten tot op heden
j werden bereikt.
1 Het bestuur van de WAK is van mening
7 dat het wenselijk ware tot individuele le
denwerving over te gaan. De bijdragen voor
het lidmaatschap werden als volgt vastge
steld 50 Fr. voor gewone leden, 100 Fr.
voor ereleden en 250 Fr. voor steunende le
den.
Naast de bijdragen van individuele leden
zullen de toetredingen van bestaande ver
enigingen, groeperingen en vennootschap
pen als steunend lid worden aanvaard.
De bijdragen kunnen overgemaakt wor
den aan één der bestuursleden van de
WAK of rechtstreeks gestort worden op
postrekening 50.59.10 van advokaat Remy
Moreels, Steenweg op Dendermonde, 98.
Aan de nieuwe leden zal als tegenpresta
tie een eksemplaar van onze laatste bro
chure, van de hand van onze sekretaris
Fritz Courteaux, en handelend over De
oudste bidplaats te Aalst» worden toege
stuurd.
Wij danken bij voorbaat alle sympathi
santen die ons werk willen steunen; slechts
met de daadwerkelijke steun van alle wel
denkende Aalstenaars zullen wij ons doel
kunnen verwezenlijken, nl. Het behoud en
de ontwikkeling van het Aalsterse kuituur-
schoon.
Het bestuur van de V. V. A. K.
De voorzitter Raymond De Schaepdrijver.
De sekretaris Fritz Courteaux.
De bestuursleden Ben Blanckaert, Jean
De Gheest, Antoon Machiels, Remy Mo
reels, Leo Singelijn, Jozef Van Herrewe-
ghe, Emiel Van Schuylenbergh, Raymond
Vernaeve.
De pater, zijn volk en een schamel kap-
pelieken... dat vindt ge overal in onze mis
sie.
De tegenwoordige «kerk» van Narowal is
een langwerpig zaaltje waar geen lucht in
kan. Het is sinds vele jaren veel te klein.
Elke zondag wordt de mis opgedragen in
open lucht. Het zou anders moeten zijn.
Het zou anders kunnen zijn, indien het
maar eens geld regende en... het regent
niet
Om een «kerkje» te bouwen van 35 m.
lang zijn 500.000 F nodig. Wie in België
bouwt, weet wat hij met zo'n som doen kan.
We hoopten 500.000 F bijeen te halen.
Het heeft echter niet geregend Slechts
enkele duizenden franks, niet eens genoeg
om een effen muur op te trekken... En
nochtans die kerk is onze grote zorg. P.
Xaveer De Vooght zaliger wilde een kerkje
bouwen. Nu is hij bij de Heer. Zal hij het
ooit aanschouwen uit den hoge
Wij, missionarissen, moeten nog lange
jaren betrouwen op het goede hart van on
ze landgenoten. Kon deze spreuk toch eens
belogen worden Uit het oog, uit het
hart
Wij hebben nog zorgen... En kon het
maar eens regenen, anders verdroogt het
graan.
Wij hopen er op veel mensen zullen zich
bedenken en de oproepen langs verschil
lende bladen van het land beantwoorden.
Onze goede mensen van Vlaanderen kun
nen het droge seizoen hier veranderen. Zij
kunnen het doen regenen. Al waren het
maar druppelkens... als het lang genoeg re
gent, wordt de grond wel nat... U bijdrage
zal alles veranderen ter ere van God en van
zijn Kerk en van uzelf. Onthoudt Wie
een steen geeft, die krijgt een beloning en
wie er meer geeft, krijgt beloning naar
gave. Dat zei Sint Frans en die bouwde
ook met zijn hart en met... stenen.
Het MOET NU REGENEN, anders kan
de gedachteniskerk niet worden gebouwd.
Wie geen Postcheck zenden kan op nr 9,
Prokurator der missie, Antwerpen, kan zijn
gift ook geven aan een Pater, Broeder of
Ijveraarster. Akkoord
P. Diëgo Van Schuylenbergh.
oOo
REIS 402.
Berichten aangaande de MILACKARA-
VAAN, reis gaande naar de le Jagers te
paard BPS6 Datum 28-30 Maart.
Reisroute van AALST over Asse, Brussel,
Leuven, Tienen, St. Truiden, Tongeren,
Moarsticht, Aken, Keulen, Siegen.
Prijs 355 Fr. vovor de reis en 18 Dm voor
Hotel en Eetmalen.
Mogelijkheid tot het meemaken van de
Bataljonsfeesten te ARNSBERG in de ka
zerne der ESK A BPS 37.
De ouders en familieleden van militairen,
gekazerneerd in BPS6 2e TTR; BPS 10 le
Bon Med.; le Bon Ord.; 2e Bon TPT 10E
Kie TPT en 14e Kie TPT kunnen eveneens
deze reis meemaken, maar echter geen be
zoek brenken aan de kazernes, daar er op
dit ogenblik geen bataljonsfeesten zijn. De
hotel- e% eetmaalsosten bedragen in dit
geval 19 Dm.
Alles is voor U geregeld zonder verder
moeilijkheden docr het Reisagentschap O.
V.I.T. Burgstraat 57 te GENT. Daar kunt
U, mits toevoeging van een postzegel voor
het antwoord bij uw vraag te steken alle
nuttige inlichtingen krijgen.
Weet U wat een bataljonsfeest betekent
En weet U wat het zou betekenen voor
Uw jongens, moes. U daarop aanwezig zijn?
Maak die dagen eens uw jongen speciaal
gelukkig door hen in de kazerne te bezoe
ken.
Schrijf in VOOR 5 MAART; aldus be
wijs U dat U hel moeizaam opgebouwde
werk van MILAC waardeert.
In dienst van liJw jongen. Milac.
Wanneer De Jazet van Aalst U soms
niet, of onregelnatig, door de postbode
besteld wordt, grieve U ons hiervan ten
spoedigste kennis te geven.
Wij zorgen er tan voor dat de afleverin
gen regelmatig gtschieden.
De Redactie.
GROEP TIJL BELEEFT
GELUKKIGE DAGEN
Neen, dat is geen woordspeling die met
heel wat moeite uit het brein van uw repor
ter werd geperst; de uitdrukking kwam zó
bij me op bij het genieten van deze voor
treffelijke vertoning.
Ja, Groep Tijl beleeft gelukkige dagen:
deze jeugdige kring kan het zich immers
permitteren zes jonge mensen in het strijd
perk te sturen, waarvan er sauf erreur et
emission, vijf praktisch aan hun proefstuk
zijn. Daarbij werden deze onervaren we
zens dan nog toevertrouwd aan de hoede
van een regisseur, die als akteur naam
heeft, maar nog geen regiewerk leverde.
Als er iets van jeugdige overmoedige durf
getuigt, dan is het wel deze planning
Nou moet het mij direkt van het hart dat
de leiding van Tijl allicht wist wat voor
vlees het in de kuip had vooraleer deze
I sprong te wagen. En misschien werd het
stuk wel opzettelijk gekozen om deze kers
verse elementen hun kans te gunnen. Want
«Gelukkige Dagen» van de franse auteur
Claude-André Puget (co-auteur met Paul
Bost van «Un nommé Judas» dat onlangs
voor de Vlaamse T. V. verscheen) is een
stuk over de jeugd.
Gedurende 48 uren worden vijf jonge
mensen tussen de zestien en de twintig
door hun ouders alleen gelaten omdat ze
aanwezig moeten zijn op een begrafenis.
Dat buitenkansje wordt natuurlijk waarge
nomen om een en ander uit te leven dat
normaal bij aanwezigheid der ouders nog
een paar jaartjes onderdrukt zou moeten
blijven kalverliefde en romantische
Schwarmerei kris-kras dooreen onder het
vijftal. En om het de nuchtere Olivier, die
niet zo happig is op een flirt, wat moeilij
ker te maken, wordt zelfs voor de charman
te Marianne een pretendent uitgevonden,
zo maar met stukken en brokken uit je
reinste fantazie ineengehakt; dat geeft ech
ter aanleiding tot heel wat komplikaties
als bij dat vijftal een jonge man in huis
komt vallen, die evenals de gefingeerde
verloofde jong, elegant, charmant en... pi
loot is. Twee meisjesharten brengt hij al
i dadelijk aan 't kloppen.een derde ook,
maar ernstiger, trager, dieper. De wraak-
lust van de jongens brengt hij integendeel
j op kookpunt, wat tot een paar heftige sce-
I nes zal uitgroeien. Maar tenslotte zal er
j toch een oplossing komen, behalve voor het
trage, ernstige hart...
Er gebeurt inderdaad niet veel in dit
stuk. Maar het eigenaardige is dat ik nog
maar zelden zo'n springlevende vertoning
heb gezien. Regisseur Emiel Van Cleemput
liet zijn spelers op stoelen hangen, huppe
len, stoeien, plagen en lachen zoals alleen
echte jonge mensen dat kunnen. Om dan
het volgende ogenblik te vervallen in een
pseudo-ernstige en Werther-achtige filoso
fie, die bij alle adolescenten weelderig
bloeit.
Kregen de spelers flinke en persoonlijke
leiding, dan brachten ze ook individueel de
nodige toneelkracht op om hun personnage
naar het leven te tekenen. De drie zusjes De
Ro neen, geen toneelzusjes, maar de drie
actricetjes die de rollen van Pernette, Ma
rianne en Francine voor hun rekening na
men blonken uit door hun natuurlijk
heid Godelieve-Francine kalm, rustig en
wijs, met een diepdoorvoeld slot van III;
Nelly-Marianne koket, lief en toch rap-van-
de-wijs; Annie-Pernette tenslotte een zeer
oorspronkelijk geziene mengeling van kor-
j date bakvis en diep-ernstige droomster...
O neen, geen drie volleerde aktrices, maar
frisse jonge meisjes met vele mogelijkheden
voor hun jeugdig talent
Zie vervolg blz. 3.
dat er op de laatste gemeenteraad zekere personen waren die morden wanneer
men hun boekje openlegde over de organisatie van hun Jaarbeurs. De donderslag
kwam met de aankondiging van een verhuring van de Esplanade voor 100.000 fran
ken, die nog schappelijk zou zijn in verband met de gevraagde prijzen. Schone
liedjes duren niet lang
Dat Dendermonde en Sint Niklaas een omhaling zullen doen om iets te verzamelen
Voor hun vrienden van de stad Aalst opdat deze iets zouden kunnen doen voor de
wereldtentoonstelling. Zij als vooraanstaanden moeten dat zeker willen doen voor
hun zusterstad, denk maar aan die 13 miljoen...
dat- er bij alle Aalstenaars die Aalst hebben verlaten om naar de buiten te gaan
wonen, zal gevraagd worden waarom ze de stad hebben vaarwel gezegd. Het schijnt
dat daar iets speciaals de reden zou van zijn, of hebt ge het reklameblad van
Carnaval niet gelezen
dat ze de raad geven aan alle carnavalvierders op te passen met wat ze zeggen,
daar ze wel eens een hoop «recht op antwoord» zouden krijgen. Er zijn mensen
die daar een bijzondere voorliefde voor hebben...
dat er een nieuw comité zal opgericht worden, dat zal bestaan uit al de voornaam
ste vertegenwoordigers van de «aanzienlijke, maar niet interessante steden van de
provincie». Met grote guirlandes zal men optrekken hier zijn de vissers achter
het net
dat Waegeman het gevonden had midden al dat droeve nieuws dat Aalst nu eens
niets zou krijgen voor de Expo 58 een telefooncel midden op de Markt... spitsvon
dig, nu het Aalsters telegraafkantoor toch geheel en al vernieuwd is...
dat er op de Grote Markt een prijskamp zal uitgeschreven worden, om het grootste
Carnaval masker op te hangen. Er is iets te verdienen voor het stadhuis...
dat de Eendrachtspelers speciale onderrichtingen hebben gekregen in het teken
van de wedstrijd op Brugge «Arbeid adelt, plezier na de arbeid.» Dit omdat men
niet zou denken «Carnaval adelt, arbeid na de Carnaval...
jSSy
Het ensemble «Super-Accordeonica» uit Aalst is wel enig in zijn soort. Dit orkest
telt 28 spelers, knapen en meisje van 7 tot 15 jaar. Leraar-componist Jean-Pierre
Raman is fier op zijn groep, te meer daar hij reeds aanbiedingen heeft ontvangen
om op te treden voor de radio en op de w ereldtentoonstelling. Cliché «Het Volk»
