en omstreken
2
*fU»
DIK KA
ST E
HET WARE PROBLEEM
Geen derde
'Volksfront
STEM CVP
FIGARO DEDECTIVE
E
Geslaagde C.V.P.-
Meeting te Aalst
de gazet van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen ST. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881.72 15" JAARGANG. 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 1 JUNI 1958
NUMMER 44
De reusachtige betoging die op 18 mei te
Brussel in aanwezigheid van zowat twee
honderd-duizend personen doorging, heeft
de inzet van deze verkiezingen duidelijk
doen uitkomen. Het is tenslotte om één
van onze fundamentele vrijheden dat het
hier gaat.
De grondwet van ons land heeft deze
vrijheden voorgoed ingeburgerd. De vrij
heid van vereniging, de vrijheid van pers,
de vrijheid van onderwijs. Maar hoe kan
deze vrijheid tot uiting komen zo men niet
komt tot een pluralisme, het enige systeem
dat voor iedereen aanvaardbaar is.
Geen mens in ons land zou het aanvaar
den dat bijvoorbeeld in de maatschappelij
ke sector een verplicht aangeslotene min
der voordelen zou genieten omdat hij bij
een bepaalde mutualiteit is aangesloten dan
een ander. Dat is een vorm van pluralisme
die trouwens in andere sectoren voorkomt.
Waarom wordt dit zelfde recht dan aan het
onderwijs ontzegd
Sommigen menen te moeten inbrengen
dat vroeger het vrij secundair onderwijs
nog veel minder subsidies ontving. Zij ver
geten echter steeds erbij te voegen dat in
die tijd, die gelukkig nu al een eindje ach
ter ons ligt, dit secundair onderwijs uitslui
tend voorbehouden bleef aan de begoede
klassen der bevolking. Op dat ogenblik was
trouwens ook het secundair officieel onder
wijs een betalend onderwijs. Of willen deze
mensen, die zich zo graag demokraat en
volkslievend noemen, terug naar de tijd
toen bijvoorbeeld een dagblad 1 goudfrank
kostte bijgevolg omzeggens zoveel als het
dagloon van een arbeider toen, en dat bij
gevolg dat dagblad niet door de massa
kon worden gekocht of gelezen Wensen
die mensen die tijd terug te zien komen
Laten we liever met rede aannemen dat
de tijden gelukkig geëvolueerd zijn en dat
ook de minder begoede standen thans toe
gang krijgen tot het secundair en tot het
hoger onderwijs. Maar dit moet dan niet
eenzijdig gebeuren en de ouders, om 't even
wie, hebben het volste recht te eisen dat
aan hun kinderen het onderwijs wordt ge
geven dat zij wensen. Het behoort tot de
plichten van de staat voor dit onderwijs te
zorgen, niet daar waar de staat het wil
want de staat is tenslotte slechts de uit
drukking van de gemeenschap maar daar
waar het volk het wil, zonder hetwelk de
staat niet zou bestaan.
Dat is de ware inzet van deze verkiezin
gen. De vrijheid is totaal. Men laat er
niet aan tornen. Want wie thans één van
zijn vrijheden zou opgeven die mag er ze
ker van zijn dat hij ze morgen allemaal
zal verliezen, zijn ganse vrijheid, deze
vrijheid zonder dewelke ons leven niet
meer waard zou zijn te worden geleefd.
De Belgen die morgen ter stembus gaan
hebben hun eigen lot in hun handen. Zij
bezitten nog genoeg verstand en nog ge
noeg vrijheidsliefde om te beslissen of aan
deze vrijheid zal worden geraakt ofwel of
de weg naar de verstaatsing voorgoed zal
worden afgesneden. L. B.
Weer gaan SOCIALISTEN, LIBERALEN
en KOMMUNISTEN hand in hand.
We hadden een VOLKSFRONTREGE
RING, onder Van Acker, om DE KONING
tot de EERSTE INCIVIEK VAN HET
LAND uit te roepen.
We hadden een VOLKSFRONTREGE
RING onder C. Huysmans (de regering op
èèn poot), die een EERSTE KEER IIET ON
DERWIJS ALS POLITIEKE MACHTSMA
CHINE gebruikte.
De LOGE-REGERING van nu is de
logische voortzetting van die na-oorlogse
volksfronten.
GEEN WONDER DAT DE KOMMUNIS
TEN EEN HAND TOESTEKEN IN DE
GREEP NAAR DE MACHT.
Moest het mogelijk zijn, zouden zowel de
LIBERALEN als de SOCIALISTEN een
derde keer een VOLKSFRONTREGERING
vormen met de KOMMUNISTEN.
Tot steeds groter onheil van ons volk.
Wij zeggen op 1 Juni HALT
De C.V.P. is de dam tegen terreur en dik-
tatuur.
VRIJHEID EN RECHT VOOR IEDEREEN.
LET OP HET CIJFER
Iedereen kent wellicht de gekende ope
rette Figaro's bruiloft, ook de auteur ervan
is wereldbekend, Beaumarchais.
Wat misschien minder gekend is, is het
feit dat die Beaumarchais een tamelijk
avontuurlijk leventje kende en in allerlei
spionnage en detectivehistoriés verwikkeld
werd.
Heel de zaak was begonnen met een pro
ces dat Beaumarchais in 1772 voor de Pa-
rijse rechtbank had verloren. Naar zijn zeg
gen, was hij het slachtoffer geworden
van een gerechteriijke dwaling. Hoe ook,
zijn financies kwamen er sterk gehavend
uit en de man zocht naar middelen om ze
weer op dreef te brengen.
Van uit Londen, waar hij uitgeweken
was, schreef hij naar Koning Lodewijk XV
dat hij gehoord had dat een Fransman in
Engeland van plan was een pamflet uit te
geven over het privé-leven van de Koning
en dat dit schrift wel schandaal zou kun
nen verwekken. Het was inderdaad zo en
de Koning gelastte onmiddellijk Beaumar
chais ermee de schrijver van het pamflet op
te zoeken en hen voor te stellen tegen een
royale prijs de uitgave van dit schrift te
vernietigen. Beaumarchais vond de man,
betaalde hem de som uit en hoopte natuur
lijk op een royale beloning vanwege de ko
ning.
Maar hij had pech want nauwelijks te
Parijs terug, overleed Lodewijk XV en zijn
opvolger wou van heel die geschiedenis
niets weten. Zo dat Beaumarchais al even
platzak uit het avontuur te voorschijn
kwam als hij vroeger was geweest.
Toen deed een andere geschiedenis de
ronde en de Hollandse dagbladen van die
tijd schreven er zelfs over. Er zou namelijk
iemand in Holland klaar staan om een pam
flet uit te geven waarbij zou worden aange
toond dat een andere branche van het ko
ninklijk huis feitelijk recht had op de Fran
se troon, namelijk de Bourbons. Koning
Lodewijk XVI dacht plots weer terug aan
die Beaumarchais, die, alles bij mekaar,
dat andere zaakje wel aardig had opge
knapt en gaf hem opdracht onmiddeilijK. te
trachten de uitgave van dit nieuwe schrift
te beletten.
Beaumarchais reist zonder rusten van
Londen naar Amsterdam, rapporteert dat
hij de man heeft ontmoet en dat al de
exemplaren werden verbrand alsmede het
handschrift, maar dat die vent, Angeiucci,
alias Hatknson, een gemene bedrieger is,
want dat hij met een afschrift van het
handschrift naar Wenen is gevlucht, aldus
zijn gegeven woord brekend. Want die An
geiucci had natuurlijk, door toedoen van
Beaumarchais, een aanzienlijk bedrag ge
kregen. Onmiddellijk zet Beaumarchais de
reis in naar "Wenen maar onderweg te Nu-
renberg, wordt zijn koets aangevallen door
Hatkinson en Beaumarchais komt te We
nen aan met verschillende kerven in armen
en gezicht.
De politie van Wenen vond echter de
zaak tamelijk verward en kreeg de goede
idee om de postiljon van de koets te onder
vragen, die te Nurenberg was gebleven. Die
postiljon verklaarde onomwonden, dat even
voor Nurenberg, Beaumarchais de koets
had laten stilhouden, omdat hij zijn benen
even wou uitslaan, en hij zich wou sche
ren. Hij was er met een scheermes O,
Figaro vandoor gegaan en was na enkele
tijd teruggekomen, met kerven in armen en
gezicht, vertellend dat hij overvallen was.
Maar de postiljon geloofde er niets van,
omdat hij niets gehoord had en Beaumar
chais zelf niet om hulp had geroepen.
Ook de politie van Wenen geloofde er
niets meer van en zond onze Figaro in de
dop eenvoudig naar huis. Koning Lodewijk
XVI zat met het hele geval verveeld maar
omdat hij niet wenste dat er enige rucht
baarheid werd aan gegeven, gaf hij Beau
marchais dan maar een jaarlijkse rente.
Het doel van Beaumarchais was aldus be
reikt. Nu kon hij rustig aan het compone
ren gaan. Is. Landres.
Enkele dagen vóór de verkiezingen is een man
in uniform me een oproepingsbrief komen be
zorgen. Ik heb dat kostbaar papier zorgvuldig
op de schouw bewaard. Met dat stuk kunnen
wij allemaal helpen om het te doen veranderen
in het land. Als men mij die brief niet gebracht
had. dan was ik hem zeker zelf op het gemeen
tehuis gaan opeisen. Ze vergeten mij wel nooit
voor de belastingen, dus moeten ze maar naar
mij luisteren met de verkiezingen.
<i Eindelijk was de grote dag daar, een zondag.
Ik ben naar het kiesbureel gegaan met deze
twee papieren mijn oproepingsbrief en mijn
identiteitskaart. Mijn vriendin Hilde had .de
hare vergeten ze is terug naar huis moeten
gaan om ze te halen (het is nochtans niet zo
moeilijk daaraan te denken). Ik heb die twee
papieren afgegeven aan het stembureel en de
voorzitter heeft mij, in de plaats, drie stembrie
ven overhandigd een witte voor de' Kamer,
een roze voor de Senaat en een groene voor
de Provincieraad.
Met die rfrie stukken ben ik in een stemhokje
gegaan (een soort politieke biechtstoel). Zo'n
hokje is heel praktisch. Ge hebt het voor u
alleen. Ik was er op mijn gemak, heel rustig,
niks bang, niks nerveus. Ik kon hier mijn eigen
keuze doen zonder dat iemand anders er iets
in te zeggen had. Ik heb de brieven één voor
één opengevouwen. Ge kunt U niet vergissen
het goede nummer staat bij het vierkantje aan
de kop van de goede lijst. En naast de naam
van iedere titularis en iedere plaatsvervanger
is er ook zo'n vierkantje.
1 5
1
c Nu wordt het interessant. Men had mij gezegd, dat, om goed
te stemmen, ge een van de twee volgende dingen /noet doen
a) Ofwel het witte bolletje zwart maken in het vierkantje
aan de kop van de goede lijst vlak bij het nummer.
Dat is het beste en eenvoudigste.
b) Ofwel het witte bolletje zwartmaken in het vierkantje
naast één naam van de lijst, één bolletje natuurlijk.
Ik heb dus het vierkantje aan de kop van de lijst goed zwart
gemaakt voor de Senaat (roze) en voor de Kamer (wit), maar
voor de Provincie (groen) heb ik het vierkantje gekozen naast
de naam van een van mijn oude kennissen. Nietwaar, dat is
gemakkelijk £n toch zijn er altijd ongeldige stembrieven.»
Twee van mijn vriendinnen
hebben hun stem verloren om
dat ze meer dan één vierkantje
hebben zwartgemaakt. Anderen
zijn zo stom, hun brieven te
tekenen, of zo slordig dat ze
er vegen op maken al die
brieven gaan als nietig de
mand in. Als er iets niet gaat,
is het best U altijd tot de
voorzitter te wenden.
Ik fieb mijn drie brieven ingevuld, nagekeke
toegeplooid op dezelfde manier als ik ze ge
kregen had. Ik ben het stemhokje buitengegaan
en heb de brieven één voor één elk in de
passende stembus laten glijden (er zijn drie
bussen, aangeduid met de drie kleuren van de
brieven zelf). Ik heb ze er zo ingestoken, dat
de voorzitter telkens de officiële stempel op
de stembrief kon zien. Dan heb ik mijn iden
titeitskaart teruggekregen en ik ben naar huis
gegaan, licht als een veertje.
WANT IK HEB GOED GESTEMD.»
In een atmosfeer die ons sterk deed te-
rugdenken aan de onvergetelijke manifes
tatie voor Vrijheid en Democratie zondag
18 mei had woensdagavond een meeting
van de Christelijke Volkspartij in de zaal
Rink, plaats.
Zonder overdrijving mag de opkomst op
2.200/2300 man worden geschat zodat een
stralende Volksvertegenwoordiger Moyer-
soen meer dan reden had zijn grote tevre
denheid over geest- atmosfeer en opkomst
van deze volksvergadering uit te drukken.
Wim Verleysen, voorzitter van Vrijheid
en Democratie, weerlegde als eerste spre
ker aan de hand van cijfers, feiten en toe
standen verschillende beschuldigingen van
liberalen en socialisten. Spreker werd in
zijn klaar betoog tweemaal onderbroken
door de komst van de muziekmaatschap
pijen van Moorsel en Denderleeuw die er
duchtig op los bliezen en de geestdrift in
de zaal op kookpunt brachten.
Hartelijk toegejuicht verscheen Gilbert
Claus, voorzitter van de C.V.P. achter de
micro.
Gelijk het Openbare Ministerie in een
proces stelde hij de hoofdfiguren van de
tegenstrevers in beschuldiging. Oscar De
Bunne, door de B.S.P. geparachuteerd en
door het linkse blok tot burgemeester ge
bombardeerd, liet alle verantwoordelijkhe
den in de steek in omstandigheden die aan
elk gekend zijn.
De kopman van de liberalen senator De
Stobbeleir werd door het Gerecht zelf in de
onmogelijkheid gesteld zijn functie verder
uit te oefenen.
Tenslotte hebben we daar kazakdraaier
Bert Van Hoorich de vroegere nationale
sekretaris van de communistische partij die
als tweede man fungeert op de Kamerlijst
der B.S.P. Het werd een aftakeling in re
gel.
Als derde spreker kwam oud-minister
Verbist aan het woord. Niet minder dan 10
kankergezwellen die op het springen staan
zullen het spoedig overlijden van de huidi-
ge regering ten gevolge hebben. Met een
welsprekendheid en een klare zinbouw ta-
kelt de eminente redenaar rustig de rood- 1
j blauwe coalitie af en stelt daartegenover
de oplossing die de C.V.P. zal en kan ge
ven ten overstaan van de talrijke nationale
problemen die zich stellen. Het is daverend
toegejuicht dat hij zijn merkwaardige re
de besluit met zijn geloof uit te drukken
in het gunstig verloop van deze verkie
zingsstrijd.
Het nationaal lied en de Vlaamse Leeuw
weerklinkt en weldra stappen meer dan
2.000 geestdriftige betoger met de muzie-
ken door de kern van de stad.
Onvergetelijk en diepaangrijpend.
Het Gewest Aalst staat paraat om zondag
de C.V.P. naar de overwinning te voeren.
oOo
LAATSTE OPROEP
TOT EENHEID
VANWEGE DE
KATOLIEKE VLAAMSE LANDSBOND
Aan de vooravond van de beslissende
verkiezingen van a.s. zondag hernieuwt de
Hoofdraad van de Katolieke Vlaamse
Landsbond zijn dringende oproep tot een
heid onder alle katolieke Vlamingen.
De Hoofdraad herinnert aan het manifest
dat hij tijdens zijn vergadering van 24 april
j. 1. goedkeurde na een onderzoek van de
inzet der aanstaande verkiezingen.
Hoewel de Katolieke Vlaamse Landsbond
traditioneel zich niet mengt in de konkrete
partijpolitiek, heeft de Hoofdraad gemeend
van deze gewoonte uitzonderlijk te moeten
afwijken, gezien het buitengewoon ge
zicht van de a.s. verkiezingen, zo in katoliek
als in Vlaams opzicht.
De Hoofdraad kwam tot het besluit dat
een overwinning van de C.V.P. de laatste
kans betekent om de levensmogelijkheden
van onze godsdienst en levensbeschouwing
te vrijwaren. Zij alleen biedt bovendien de
waarborg van praktische verwezenlijkingen
in het belang van Vlaanderen.
Zowel vanuit kristelijk als vanuit Vlaams
standpunt waren het derhalve misdadig, in
de gegeven omstandigheden, te stemmen
voor snipperpartijen, die des te gemakke
lijker verstrekkende doelstellingen aan het
papier kunnen toevertrouwen omdat zij
ervan verzekerd zijn dat zij in het parle
ment nooit iets te verwezenlijken zullen
krijgen. Zelf in de gewaagde onderstelling
dat zulke snipperpartij een paar gekozenen
zou kunnen tellen, dient de Vlaamse kiezer
er rekening mee te houden, dat het behalen
van een zetel in die voorwaarden zou ge
paard gaan met een belangrijk stemmen
verlies, dat onrecehtstreeks ten goedé komt
aan de linkse kandidaten.
Tegenover het eenheidsfront van de mar
xisten roepen wij gans het katolieke Vlaan
deren op om zich eendrachtig te scharen
rond de Christelijke Volkspartij, om met
haar de weg naar geestelijke en stoffelijke
welvaart op te gaan.
A. BOUWERAERTS,
Voorzitter K. V. L.
