en omstreken ONZE STADSFINANTIES VAN BEIAARD TOT BALATUM Een zee vol gevaren feest bij ae Hout- en Bouwarbeiders te Aalst De grooo...te scnuiaigeis TiKieme aikiaior m. van aalst Burelen VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK. ST. JOEISSTRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881.72 15" JAARGANG. 1,50 Fr. het Nr. DONDERDAG 19 JUNI 1958 NUMMER 49 Op de dagorde van de gemeenteraad van woensdag 11 juni 1.1. kwam voor «Voor lopige vaststelling van de dienstjaarrekening van de stad, over het dienstjaar 1957. In verband met dit punt werd aan de gemeenteraadsleden aanvankelijk zeer weinig cijfers medegedeeld. Het is dank zij M. Claus, die meer cijfer-materiaal scheen te hebben dan onze sche pen van finanties, dat druppelgewijze de finantiële toestand van de stad klaar werd. Er is op het ogenblik, voor het dienstjaar 1957 een tekort van circa 12,5 miljoen (ge wone dienst 4 miljoen, buitengewone dienst 8,5 miljoen) Daar er echter nog inningen moeten gedaan worden van omtrent 68 miljoen (gew. dienst 10,5 miljoen, buiteng. dienst 67,5 miljoen) en aan de andere kant nog achter stallige betalingen van nagenoeg 80 miljoen. Zo zien wij dat er een totaal vermoelijk mali is van Gewone dienst 8.200.000 Buitengewone dienst 5.800.000 Totaal vermoedelijk tekort 14.000.000 Zegge VEERTIEN MILJOEN Dit tekort is zeer groot. Zeer groot vooral als we rekening houden met het feit dat de stad zeer grote bron nen van inkomsten heeft gehad. De opcentiemen op de grondbelastingen zijn gestegen van 324 opcentiemen in 1952 tot 700 opcentiemen, 't Zij 376 opcentiemen méér. Voeg daarbij dat de waarde van één opcentiem is gestegen en we bekomen een ontvangst voor de stad van 55,5 miljoen in 1952 en nu bijna 16 miljoen De stad bekwam ook een staatsaandeel in begrotingstekort van meer dan 5 miljoen. Dit alles heeft niet mogen baten. Indien nu deze tekorten zouden gedekt w orden door het verhogen van de opcentie men op de grondbelasting (de belangrijkste belasting die de stad heft) dan zouden de huidige 700 opcentiemen bijna moeten verdubbeld worden, (1 opcentiem ongeveer 22.000 fr.) Waar gaan we naartoe, waar gaan we naartoe Laurent DE WOLF, Gemeenteraardslid. BRIEF VAN EEN AALSTEN AAR Wij bedoelen met deze titel iedereen zal het al wel begrepen hebben de Mid dellandse Zee. Inderdaad nauwelijks is er kalmte gekomen in Noord-Afrika een nog zeer onrustige kalmte waarvan men het verder verloop nog niet kan overzien nauwelijks is Libman weer enigszins in peis en vrede gekomen, of daar ontbrandt plots weer de strijd op Cyprus. Het is niet de eerste maal dat dit eiland beroering verwekt in de wereld. Reeds vroe ger ontstonden er moeilijkheden. Cyprus dat eens bij Griekenland behoorde, daarna aan Venetie werd toegewezen, overgeno men werd door de Turken en tenslotte, in 1878, onder Engels mandaat kwam, is een eiland waar zelfs de wortelen der palmbo men Grieks zijn. Het is dan ook te begrij pen dat de bevolking zich nooit heeft kun nen neerleggen bij de vreemde overheersin gen welke deze ook waren. Het eigenlijke probleem, dat wat ons thans bezig houdt want de gemoederen raken inmiddels zo op gehitst dat geen der beide partijen tenslotte nog een toegeving kan of wil doen, omwille van prestigeredenen. Waarbij de Engelsen dan nog eens leren dat het eeuwenoude «divide ut imperes» niet altijd kan worden toegepast en soms wel 'eens uitdraait tegen diegene die het wil toepassen. L. B. Het vlaggefeest, waarmede het zestigja rig bestaan van de Kristelijke Centraie van Hout en Bouw van het arrondissement Aaist werd herdacht en de inschrijving van liet 6000e üd, werd een triom! over gans de lijn. Na een optocht en een kerkelijke dienst tijdens dewelke de nieuwe vlag werd ge wijd, had in de grote feestzaal van het Groen Kruis een akademische zitting plaats begon nu vijf jaar geleden ongeveer, met onder voorzitterschap van de heer Arthur een passieve weerstand van de Cyprioten VaQ De jy[aeie. Spieker gaf in zijn inleiding tegen de Engelsen, weldra omgezet in een ulting aan fierheid deze viering te heo- meer actieve weerstand, toen de EOKA een klandestiene organisatie van vrijheidsstrij ders zich met de zaak ging bemoeien. Het geestelijk hoofd van het eiland, Mgr. Maka- rios, de Grieks-Orthodoxe Ernark die met een ook aan 't hoofd staat van de Cyprioti- ben zien uitgroeien tot de standing die de Centrale bezit. Hij vestigde de aandacht op bepaalde gevaren die de bouwvakarbeiders lopen na de wereldtentoonstelling. De cen trale propagandist voor het arrondissement Bert Becque deed de naam van voorzitter sche vrijheidsstrijd, werd door de Engelsen i toejuicheni die aan basis stond van dit naar een klein, verlaten eiland in de Indi sche Oceaan verwezen, tenslotte weer vrij gelaten maar uit het eiland verbannen. Daarvan maakte de grijze Patriarch ge bruik om in het buitenland zijn meningen te verspreiden en aldus vrienden te win nen voor zijn vrijheidsstrijd, zoals trouwens nog onlangs gebeurde in Kairo. De Arabie ren zijn immers traditioneel bondgenoten van Griekenland, niet in het minst omdat ze vijanden zijn van de Engelsen. Het heeft echter jaren geduurd vooraleer een Turkse minderheid op het toneel ver scheen. Bij het begin van de Cypriotische opstand verroerden de Turken op het ei land die slechts een zeer kleine minder heid uitmaakten geen vin en de regering van Ankara scheen zich de hele zaak niet aan te trekken. Er bestaan sterke aandui dingen dat het de Engelsen zelf zijn die de Turkse minderheid vr.oeger in het harnas hebben gejaagd tegen de Grieken, omdat ze dachten aldus, door verdeling te zaaien, lan ger te kunnen blijven heersen. Ze moeten het zich thans wel heftig be rouwen want de tegenstand der Turken is uitgegroeid tot geweldige straatgevech ten en te Istanbul protesteren honderddui- zende Turken op straat tegen de Cyprioti sche Grieken. De regering van Ankara moet daarbij natuurlijk volgen. Te Athene worden onheilspellende bedreigingen geuit, te Ankara worden die natuurlijk beant woord. De ganse Atlantische verdedigingor ganisatie loopt daarbij gevaar omdat zowel Griekenland als Turkije hiervan deel uitma ken. Ook ziet men thans de Engelse regering in zeven haasten een plan opmaken tot on afhankelijkheid van het eiland in twee etap pen, en met behoud der Engelse basissen, wat begrepen kan worden. Maar of het plan zal worden aanvaard is een ander geval vlaggefeest. Als feestredenaar trad op dhr. K. Godderis, die de nationale voorzitter Kamiel Nuyts verving. Deze ontwikkelde de ontvoogdings strijd van de hout en bouwvakarbeiders en bepaalde duidelijk de positie van de Centra le en de bouwvakarbeiders, die verleden jaar met de groots opgevatte staking in de rug werden geschoten door eerste minister Van Acker, en de algemene centrale van het A.B.V.V. met het gevolg dat onze ar beiders op heden door de schuld van het verradersakkoord zich moeten behelpen met een niet officieel loonbarema. Deze jubel viering kon niet doorgaan zon der de aanwezigheid van pionier Fred Van Geert, hij die van bouwvakarbeider op klom tot de gezagvolle bestendige deputee bij de provincieraad van Oost-Vlaanderen. In gedachten gaat deze vele jaren terug om de geschiedenis te schetsen van de Centrale, meer dan 60 jaar geleden. Het is dat kader dat de hulde moet worden gezien van ver dienstelijke militanten, die het volgend be roepsereteken werden op de borst gespeld 3e klasse - 25 jaar dienst Barrez Frans, Corten Paul, Croeckaert Jan, D'Haese August, Liebaut Adolf, Van Leuven René, Van Biesen Petrus. 2e klasse - 40 jaar dienst Van Vaeren- berghe Petrus. Ie klasse - 50 jaar dienst: Viersé Clement. Vooraleer de vertrekkende direkteur van de sociale werken, E. E. De Vos, zojuist tot pastoor-deken van Herzele benoemd, zijn slotwoord uitspreekt, wordt er nog een spontane hulde gebracht aan de oude pio niers Fred Van Geert, Clement De Ridder en Ernest Hoebeeck. In de geest van de beste kameraadschap wordt het feestmaal opgediend, dat een wer kelijke syndikale hoogdag besloot. De <o-jarige Unaumont (links) is ver moedelijk wel een der oudste nog actie ve fotografen van het land. Hij bracht een bezoek aan de wereldtentoonstel ling, waar men voor zijn toestel uit de jaren 1898 veel belangstelling aan de dag legde. De h. Chaumont is afkomstig uit leper, maar woont thans te Aalst. Cliché «Het Volk». Z. E. H. DE VOS VERLAAT DE CHRISTELIJKE SOCIALE WERKEN VAN HET ARRON DISSEMENT AALST. Vandaag donderdag 19 juni neemt het personeel van de Christelijke Sociale Wer ken van het Arr. Aalst afscheid van de Be stuurder Z. E. H. De Vos die zojuist tot pastoor-Deken werd benoemd te Herzele. Te Herzele zelf zal de nieuwe Deken met geestdrift werden ontvangen want iedereen aldaar \veet uit ondervinding wat ze aan deze bij uitstek Volkse priester hebben. Hij was er immers onderpastoor voordat hij naar Aalst kwam en ontpopte zich daar tot een sociale werker van groot formaat. We waren in die tijd propagandist van het A.C.V. te Herzele en konden persoon lijk ervaren hoe weinig mensen in moeilijk heden niet door de onderpastoor werden ontvangen en geholpen. Op zijn schrijftafel kon men meer briefwisseling aantreffen over sociale aangelegenheden dan over wat ook. In pensioenaangelegenheden had hij zich gespecialiseerd. Zelfs nadat hij reeds zijn intrek had ge nomen te Aalst in de Kattestraat, 13, kwa men er nog mensen uit de streek van Her zele en zeker uit Meldert, waarvan hij ge boortig is, die ne keer moesten klappen met de paster van het Groen Kruis Op het ogenblik dat hij als bestuurder de Christelijke sociale werken verlaat, brach ten Vakverbond en Mutualiteit hun leden tallen op een niveau die nooit werd bereikt. Het is ONMOGELIJK dat hij daar zijn steentje niet zou toe bij gedragen hebben. Terecht mag er op gewezen worden dat we steeds sterke figuren als sociale be stuurders hebben gehad en Z. E. H. De Vos in die galerij beslist niet misstond. We hopen oprecht dat «Mijnheer de De ken» een vruchtbaar apostolaat tegemoet gaat en danken hem voor de vele diensten die hij de arbeidersbeweging bewees. Moge zijn opvolger, waarvan ons de naam op heden nog onbekend is, voor het personeel van onze sterke Organisatie en voor de arbeidende klasse van dit Arr. een man zijn naar ons hart. Een priester die al weldoende door de mensen gaat. K. BONNER. Tegemoetkomend aan het onuitputtelijk uithoudingsvermogen van Meneer Frans j Van Immerseel om toch maar een Aalsterse j reaktie in verband met zijn Ros Beiaard- stoet los te krijgen, stuur ik deze bijdrage naar het Dendermondse weekblad «Dender- land» dat te St. Gillis verschijnt. Bij voorbaat dank ik dit blad voor de j gastvrijheid in hare kolommen («De Gazet van Aalst» nam reeds nicnig Dendermonas en immerseels proza op), en zal nier slechts een paar punten behandelen 1. DIE VAN AALST DIE ZIJN j ZO KWAAD In zijn boek «De Ommegang van Dender- monde door de eeuwen heen», uitgave druk kerij «Het Ros Beiaard», vraagt de Den- dermondenaar Juul Van Lantscnoot zich in 1930 af «Hoe dan de uitdrukking van den wedijver tussen Dender monde en Aaist in het lied van het Ros Beiaard vergroeide V» en zegt over de oorspronkelijke oorzaak «Eenvoudige kwestie van algunst en mis- plaatsten naijver (vanwege de Dendermon- denaars N.v.d.R.) En toch zullen alle Dendermondse ge slachten hun liedje blijven zingen, tot gro te... onverschilligheid der Ajuinboeren. Steller dezer wordt verondersteld het kwaadst van allen tc zijn vermits hij het ontvoeringsplan (waarvan de uitvoering nooit begon) van 1952 bedacht. Jammer ge noeg is hij er nog niet in geslaagd andere Aalstenaars interesse voor de vroegere ri valiteit tussen onze twee destijds gelijk waardige Den der-stadjes bij te brengen. De Heer Van Immerseel heeft op 16 mei jl. uren aan een stuk op de Aalsterse Grote Markt die verlammende onverschilligheid en zelfs onwetendheid der Aalstenaars moe ten vaststellen. En dat is spijtig. 2. DE NAAM «ROS BALATUM» In tegenstelling met wat journalisten en Dendermondenaars denken is de naam «Ros Balatum» de Aalsterse spotnaam voor het Dendermondse paard. Deze spotnaam werd voor 't eerst gebruikt in ons strooi briefje van 17 mei 1952, waarin we o.a. het geheim van de paardenkop onthulden. Een Aalsterse karnaval-groep die sedert 1953 eeen parodie op het Dendermondse Ros Beiaard in de kavalkade rondvoer!, gar aan het nieuwe paard aanvankelijk ook de naam De moeder van het Ros Bala tum». Het minderwaardig jonkske van de moeder staat immers te Dendermonde. De spotnaam «Ros Balatum» komt van iemand die het kan weten, de enige persoon namehjK. aie het aanduride de zozeer veraf gode kop van 't Ros .beiaard aan te raken, en dan nog met vuige Aalsterse vingers, waardoor de ontheiliging volledig was. Dat de doorsnee-Aaistenaar het Aalster se paard «Ros balatum» is gaan noemen, bewijst slechts de afwezigheid van humor, gevoel voor folklore en flair voor publici teit bij het Aalsters Feestkomitee. 3. DE kOOi YxiN 1 AAE61ER6 PAARD In de nacht van io op 16 februari jl. werd te Aalst een machtige grap uitgenaald waar nu eens IEDEREEN ingelopen is, de politie incluis. Het Aalsters paaid werd gerooid, en 's nachts teruggevonden op de baan naar... Dendermonde De Heer Van lm- meiseel, tijdelijk Dendermondenaar, be weert dat het hier een poging betrof om volk naar de Aalsterse kavaiKade te trek ken, alsof zoiets nodig is. De waarheid is echter anders. Een van de veie plaatselijke humoristische Carnavai-groepen, en wel de fijnzinmgste, heelt aan een andere lokaie groep een ferme poets gebakken. En toen de zaak na vele weken uitlekte, werd er I hartelijk om gelachen. Maar dergelijke grappen worden te Den dermonde eenvoudigweg niet begrepen, om dat men er zijn paardenkultus en zijn dito kompleks nog niet is kwijtgeraakt. 4. SAMENWERKING MOGELIJK. Waar het ons nodig lijkt de gezonde riva liteit te onderhouden of beter nog op ie wekken, zullen de Aalstenaars niet ten ach ter blijven bij een AANNEMELIJK aanbod vanwege Dendermonde. Vóór 29 dezer kan nog een reklame-stunt met folkloristische 1 inslag opgebouwd worden omdat wij, zoais in 1952, graag helpen een prestatie als de 1 Ommeganck te steunen. En zingt nadien maar verder van die van 'Oljst die zijn zuè koeèd... Voor ons niet gelaten. I Pol De Paepe. NOG DE BEVORDERINGEN VAN STEDELIJK PERSONEEL Nagekomen inlichtingen inzake de uitdagende politiek der bevorderingen van stads- personeel, wijzen er op dat het kollege deze zeer onsociale beslissingen genomen heeft onder druk van M. D'Haeseleer en zijn 22.0 00 en zoveel voorkeurstemmen. Hatelijke bevorderingen. Hatelijk voor iedereen die nog een weinig sociaal be grip heeft, hetzij hij links of rechts staat. De weerstand die de Heren Cornelis en Steleman boden is gezwicht voor de zich als diktator ontpoppende D'Haeseleer. zij liggen onder de knoet van 22.000 en zoveel voorkeurstemmen. M. Blanckaert rust nog steeds op de lauweren van de overwinning in de strijd om de burgemeesterszetel en M. Laureys laat gaan wat gaat. De passiviteit langs de zijde der socialisten is volledig. Het niet opnemen van verantwoordelijkheid is echter een schuldige passiviteit waarvan de gevolgen niet zullen uitblijven. De grooo...te schuldige blijft echter M. D'Haeseleer. Hij, de zogezegde sociale werker is de auteur van de meest onsociale beslissing die een schepenkollege ooit heeft geno men en dit in weerwil van, of beter dank zij de laksheid der overige leden van het. kollege. Wij zijn er echter van overtuigd dat onze Aalsterse bevolking gezond denkend is. Dat heeft de uitslag van de voorbije verkiezingen bewezen. Die gezond denkende Aalsterse bevolking zal niet dulden dat een niet sociale diktator onder de mom van sociaal dienstbetoon, als een wolf in schapenvacht, zijn néfast werk zal voortzetten na de gemeenteverkiezingen. De uitslag van de gemeenteverkiezingen wordt een verbeterde tweede uitgave van de uitslag der wetgevende Kamers. De geschiedenis herhaalt zich. M. D'Haeseleer is de weg op van alle diktators. Eerst zoeken zij sukses rond hun persoon; dan schakelen zij alle invloed uit; drij ven hun wil door; doen vallen wie hen in de weg staat en als allen gevallen zijn, val len zij zelf. Zij vallen mét de partij, want die' partij zijn zij zelf. Laurent DE WOLF, Gemeenteraadslid. I» De gedecoreerden van Hout en Bouw te A alst. Cliché Het Volk»

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1958 | | pagina 1