en omstreken
VIOOLRECITAL THEO OLOF
Is de tabak uw vijand?
Open brief aan de Heren
Moyersoen, Moriau, D Haeseleer,
en Van Hoorick.
Het Davidsfonds in Kongo
Sankties tegen
Aalsterse socialisten
Civitas DeiopdeW.T.
Brusselse Zesdagen
Na maandenlange stilte zullen weldra
terug de tonen van onze Beiaard
over tie
stad
weergalmen.
;sss*aEaE2?£zr?3
van aalst
:!®ss';«ars cmssKiE* s ix&stmati&mM&simK
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZATERDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen ST. JORISSTRAAT, 25, AALST. TEL nr. 241.14 P. C. nr. 881.72 15 JAARGANG. 1,50 F het nummer.
DONDERDAG 20 NOVEMBER 1958
NUMMER 92
GEACHTE HEREN VOLKSVERTEGENWOORDIGERS,
Een dezer dagen zal de Borinage een grote finantiële tegemoetkoming trachten te
bekomen als steun voor deficitaire kolenmijnen die sinds lang moesten gesloten zijn
naar alle bevoegde opvattingen. Misschien zal de regering zwichten voor de klassieke
bedreigingen van sommige Walen, die reeds spreken van een mars op Brussel.
Wij verzoeken U beleefd, zelfs wanneer deze zaak niet ter sprake moest komen
in het Parlement, aldaar niettemin de stem te verheffen namens ons door de werk
loosheid zo zwaar geteisterd arrondissement.
Is een Waals mijnwerker meer waard dan een Vlaams textiel-arbeider Is het
leed dat honderden onzer gezinnen niet zo lang geleden ondergingen, niet even schrij
nend als datgene wat de Walen misschien te wachten staat
U gelieve, Geachte Heren Volksvertegenwoordigers, de tekst van Uw parlementai
re tussenkomsten aan «De Gazet van Aalst» voor publikatie' mede te delen, en zo moge
lijk ook het bereikte resultaat wat de officiële steun aan de textiel-nijverheid betreft.
In afwachting tekenen wij, Geachte Heren Vertegenwoordigers van het Volk, met
.de meeste hoogachting. De Panoramist-
j Na de gemeenteverkiezingen was een ak-
i koord tot stand gekomen tussen de C.V.P.
en socialisten om samen een schepenkolle-
Ige te vormen. De overeenkomst was echter
tegen de zin van een deel der socialisten.
In strooibriefjes werd dit samengaan
scherp veroordeeld door socialistische be-
J stuurslèden en gemeenteraadsleden.
De hh. Jan Bomon, socialistisch gemeen-
i teraadslid, voorziter van C.O.O. en raadge
vend lid van het partijbestuur en Karei
Smekens, socialistisch gemeenteraadslid,
penningmeester van de partij en bestuurder
I van de Koöperatie: Vooruit, warden voor
i het uitgeven verantwoordelijk gesteld.
I Tijdens de vergadering van het partijbe-
stuur werden thans maatregelen getroffen.
Karei Smekens werd uit zijn ambt van pen
ningmeester ontzet. Ook werd aan Bomon
en Smekens het recht ontzegd de zittingen
van het partijbestuur en van de groep der
gemeenteraadsleder- bij te wonen. Voor de
h. Smekens is de zaak nog erger geworden.
Bij aanbevolen schrijven werd hij uit zijn
ambt van Koöperatiefbestuurder ontzet.
-oOo-
Wanneer het juist gesticht werd is ons
onbekend, maar dat het bestond, moet ook
in België niet onbekend zijn gebleven
daarvoor zal «De Belleman» wel hebben ge
zorgd, het orgaan van deze heerlijke kui
tuurvereniging, dat zo degelijk aangekleed
de wereld weet te verkondigen wat er aan
de hand is in het kuituurleven van het
Vlaamse volk
En met dat eerste pluimpje voor het
«Davidsfonds» zijn we dan al op weg, ook
in Kongo...
In moeilijke omstandigheden is het Da-
vidsfonds in Kongo tot stand gekomen; die
omstandigheden waren van allerlei aard en
het heeft weinig zin en geen nut ze hier op
te sommen of zelfs maar terloops aan te
stippen. Het feit dat zij overwonnen kon
den worden en «het» kuituurorganisme van
het moederland ook in Kongo kon worden
geplant, is al voldoende genoeg om ons te
verheugen in het voor de zoveelste maal
waarheid geworden gezegde waar een
wil is, is een weg Er was een wil en de
weg was vrij gauw geëffend.
Eens zo ver was het Davidsfonds in Kon
go echter nog lang niet in kannen en krui
ken; de fundamenten-bouwers hebben ge
wroet en gezweet tot zij eindelijk «boven
de grond» waren en dan hebben ze beslist
en besloten «anderen zullen het gebouw de
hoogte in werken». En thans is het zo ver:
het eerste bestuur van het Davidsfonds-
Kongo heeft zich teruggetrokken en werd
vervangen.
De man die thans het Davidsfonds in
Kongo in handen nam, heeft reeds zijn
sporen verdiend op het gebied én van de
Kongo-kennis én van de kuituur-kennis én
van kennis van de literaire kunst én van
de volksontspanning onder auditief op
zicht... Zijn naam is Bert Fierens. Hij was
het die het initiatief in handen nam om
de tocht naar de hoogte aan te vangen
en die van het verblijf te Leo van senator
Delport gebruik wist te maken om, niette
genstaande de lome hitte die het regensei
zoen voorafgaat, een eerste en puik ge
slaagde vergadering bijeen te roepen, die
voor onze «kongolezen», om ze maar eens
te noemen zoals ze in het moederland wel
meer worden geheten, van «interessant» is
uitgegroeid tot «uiterst leerzaam». Senator
Delport gaf inderdaad een uiteenzetting
over de mening van «de doorsnee Belg ever
Kongo», zoals «De Week» fier blokletterde!
En zijn interessante lezing werd gevolgd
door een drukke bespreking, die alleszins
aantoonde dat de kongolees» zijnde de
koloniaal, wel belang hecht aan de mening
van het moederland over hem. De aandacht
die spreker genoot bewees dat trouwens
niet minder.
Maar gezien van het standpunt «Davids-
fonds-Kon'go» kortweg, was er toch nog iets
voornamers en wel het inleidend woord van
Bert Fierens zélf. Hij gaf, bij gelegenheid
van dit renouveau, niet alleen de doelstel
lingen van het Davidsfonds nog eens ten
beste, (aanmoediging van het Nederlands
door bevordering van de literatuur, be
hartiging van alles wat strekt tot meerde
re ontwikkeling van de Vlaming, aan
wakkeren van de nationale geest), maar
door zijn overzicht van wat Kongo zich
voornam in dit eerste jaar van herleven te
verwezenlijken, stak hij de kongolese Vla
ming een riem onder het hart. Dat voorne
men omvat o.m. een reeks lezingen te Leo
van eminente hoogleraren en sprekers uit
Vlaanderen, het inrichten van een jaarlijk
se en groots opgevatte letterkundige prijs
kamp voor en aan alle vrije onderwijsin
richtingen van Kongo, de stichting van een
ex-librisdienst onder leiding van de gekende
glazenier Wauters en, last not least, een
kampanje door heel Kongo om alle kon
golese Vlamingen onder te brengen in de
schoot van het Davidsfonds
Het lijdt geen twijfel of onder de dina-
mische zweepslag van een Bert Fierens
gaat het Davidsfonds in Kongo dit keer
wérkelijk een monument worden waarnaar
eerder vroeg dan laat het moederland met
trots zal opkijken. Dat wensen en hopen
we van harte, de Davidsfondser van Kongo
koppige moed en vastberadenheid toeroe
pend I. K. ALEXANDER.
E. H. Ascoop voorheen onderpastoor te Aalst op St. Jozef, plechtig tot pastoor
aangesteld te Welden, (Cliché «Het Volk»)
Tijdens de ganse duur der Wereldten
toonstelling werden in de kerk van Civitas
Dei in totaal 2.380 missen opgedragen
waarvan ongeveer 1.450 door buitenlandse
priesters.
In totaal werden 101.000 kommunies uit
gereikt en 20.285 biechten gehoord. Het
overzicht der voornaamste religieuse akti-
viteiten in de tentoonstellingskerk werd
driemaal gepubliceerd voor een eerste
peiiode van 20 april tot 20 juni. In die eer
ste periode noteerde men 650 opgedragen
missen, 30.000 uitgereikte kommunies en
3.760 biechten. Dc tweede periode liep van
i 1 juni tot 20 a.'-gustus; toen werden ge-
7.925 biechten. De derde en laatste periode
boekt 900 missen, 35.000 kommunies en
gaf 830 missen, 36.000 kommunies en 8.600
biechten.
Tijdens de laatste W.T.-maand was het
bezoek van buitenlandse priesters aan Ci
vitas Dei enigszins afgenomen; op 830 mis
sen werden er toen 514 door vreemde
priesters opgedragen. Gemiddeld woonden
25.000 personen de mis op zondag bij; voor
de zondagen van 5 tot 19 oktober noteerde
men zelfs 30.000 personen. Eveneens voor
de laatste periode was er tijdens de week
dagen een gemiddeld aantal van 100 per-
personen voor de mis van 10,30 uur, 250 te
12 uur en 400 voor de avondmis van 18,30
uur. Eenmaal per maand werd op een za
terdagnamiddag een gebedswake van on
geveer 45 minuten gehouden ter intentie
van de W.T.-bezoekers. Nagenoeg 300 per
sonen woonden deze godsdienstige plech
tigheid telkens bij.
-oOo
HULDE AAN MAURICE MEULEMAN
De bekende beroepsrenner, Maurice Meu-
leman, uit Mere, die zich, gezien de jongste
uitslagen (Waalse Pijl, Schelde-Leie-Den-
der, Prix d'Isberges te Frankrijk, enz.) een
stevige plaats veroverd heeft tussen de kan
didaten voor internationale bekers, heeft
eindelijk het besluit genomen zich voor de
eerste maal op de piste te wagen voor de
zes dagen van Brussel.
Eenvoudig, zelfbewust en geconcentreerd,
praktisch zonder oefening, hebben wij hem
zien vertrekken met z'n ploegmaat Edgard
Sorgeloos.
Wij weten dat z'n enige doel was deze
zes dagen uit te rijden en meteen een noot
van vertrouwen vast te leggen voor z'n vol
gende ondernemingen.
Z'n indruk als premier op de piste Een
renner die groen is op de planken kent goe
de en slechte dagen. Men vergete niet dat
de afstand op die zes dagen ongeveer Aalst-
Nice bedraagt. Als men dit waagstuk aan
durft met amper 3 maal training, moet
men wel optimist zijn en vast besloten die
harde les door te maken, het kostte wat het
wil.
De goede indruk van het publiek was er
werkelijk. Wij hebben mensen (met hon
derden: aan het juichen gehoord toen Mau
rice 's Maandags en 's Dinsdag vijf en drie
ronden nam met een werkelijk verbluffend
gemak.
De grote Rik Van Steenbergen, van wiens
ploeg (Peugeot) Maurice deel uitmaakt,
wenste hem na het verloop van het spekta
kel persoonlijk proficiat voor zijn presta
ties.
Wij hopen dat het heilig vuur bij deze
renner niet geblust worde opdat hij na een
heilzaam zomerseizoen op de baan, toeko
mend jaar op de piste z'n supporters niet
zou ontgoochelen.
Iets waar wij hem zeker niet van ver
denken
Goed heil Maurice P. A.
De torenbrand van 1879 heeft onze mooie beiaard die uitsluitend van eenzelfde gie
ter was, namelijk de befaamde klokkengieter G. Dumerij uit Brugge vernietigd. De
enkele klokken die overbleven waren werden het jaar daarna terug in de toren ge
plaatst samen met nieuwe klokken gegoten door Van Aarschot uit Leuven.
Die beiaard schonk geen voldoening op gebied van juistheid van toon. Meermalen
had de overleden Beiaardier Karei De Mette aangedrongen bij het stadsbestuur om
de beiaard te doen stemmen, doch was hierin nooit gelukt.
Zijn opvolger Robert De Mette verkreeg voldoening en het beste systeem was al de
klokken er uit te nemen en naar een klokkengieterij te doen overbrengen.
Na grondig onderzoek bestatigde men dat het grootste gedeelte der klokken te
laag van toon waren, die moesten dus hergoten worden.
Om een zeer mooie beiaard te hebben was men ten lange laatste tot het besluit
gekomen alles te hergieten, zodat de beiaard die nu uit 52 klokken bestaat uit de hand
van een en dezelfden gieter komen, namelijk de Heer Eysbouts uit Asten.
Op de vier grote klokken heeft men de namen aangebracht van vier onzer ver
dienstelijkste Aalstenaars namelijk
VALERIUS DE SAEDELEER 1867 1941.
PIETER COECKE 1502 1549.
KAREL DE METTE 1867 1941.
GUSTAAF PAPE 1857 1920.
Deze beiaard die gestemd is volgens de modernste methode met een trillingen op
name apparatuur mag bij een der beste van ons land gerekend worden.
Wij hopen dat het stadsbestuur, na de voltooingswerken, welke 3 tot 4 weken zullen
in beslag nemen, een huldigingsfeest zal op touw zetten en in de zomerperiode spe
ciale beiaardconcerten zal inrichten om toeristen en vreemdelingen naar onze stad te
lokken.
PRO ARTE.
Op dinsdag 2 december a.s. te 20 u. gaat
in de Feestzaal van het Stadhuis een viool
recital door dat zal gegeven worden door
de beroemde kunstenaar THEO OLOF, die
zal begeleid worden door de pianist MARI-
NUS FLIPSE.
Op het programma staan werken van
Bach, Beethoven, Saint Saens, de Sarasate,
Novacek en Ravel.
Plaatsbewijzen te verkrijgen op volgend
adres Pro Arte, Parklaan. 89, Aalst, tel.
216.49. Prijzen der plaatsen 75, 50, 25 Fr.
7 3 OESTA
Winston Churchill houdt van een fijne
sigaar en van een goede grap. Toen, vóór
enkele jaren, Winston nog eerste Minister
was, en een lid van het lagerhuis hem
vroeg of hij het niet nodig oordeelde de
fabrikatie van cigaretten te beperken
aangezien zij blijkbaar de onrustwekkende
stijging van het aantal longkankers in de
hand werkten antwoordde hij zonder
verpinken Men moet voorzichtig zijn
met statistieken... Ik kan evengoed bewij
zen dat het aantal gevallen van longkan
ker gedurende de laatste dertig jaar pre
cies in dezelfde mate is toegenomen als het
aantal leden van de labourpartij En
daarmee dacht hij dan weer al aan ?ijn
geurige sigaar
Feit is dat het aantal longkankers de
laatste jaren is toegenomen. Maar op welke
argumenten is de verklaring gebaseerd als
zou de cigaret hiervoor verantwoordelijk
zijn Op statistische gegevens, verzameld
in ziekenhuizen. Zo hebben onderzoeken,
gedaan bij 600 longkankerlijders, uitgewe
zen dat hieronder een hoog percentage
meer dan 65% grote cigarettenrokers
zijn. En deze 65% bevatten grotendeeld de
rokers die de rook inhalen.
Natuurlijk stemmen dergelijke cijfers tot
nadenken. Maar daartegen wordt dan weer
ingebracht dat deze onderzoeken slechts op
een bepaald aantal zieken betrekking heb
ben en zelf dan nog niet helemaal werden
doorgevoerd. Inderdaad schijnt men niet te
hebben gevraagd of de rokers veel cigaret
ten rookten of weinig, hoe ze rookten, of ze
niet heel dikwijls, zoals het in Amerika de
gewoonte is, hun sigaret half-opgerookt
wegwerpen, enz.
En dan wordt nog van bepaalde zijde
een ernstig argument ingebracht dat tot
nadenken dwingt kijk eens, zeggen de
twijfelaars, die in dergelijk geval wel ge
lijk kunnen hebben, wijst het feit dat een
mens veel aan het roken gaat, niet op een
pathologische toestand van het organisme,
die terzelfdertijd een goede bodem uit
maakt voor de longkanker En wat dan
gezegd over de steeds onreiner wordende
lucht die we inademen Meer en meer ne
men wij met de lucht verbrande uitlaatgas
sen van motoren en industriën op. Ook de
onreine bestanddelen in de lucht stijgen,
mischien nog sterker dan het verbruik van
sigaretten.
Eén enkele trek tabaksrook brengt in on
ze longen twaalf miljard gasmoleculen. Dit
moet ons echter nog niet zozeer afschrik
ken, aangezien elke teug ingeademde lucht
eveneens een dergelijk aantal gasdeeltjes in
organisme voert, en dat ademen toch le
vensnoodzakelijk is. Trouwens, wie een
simpele boterham eet, krijgt in de maag
duizenden miljarden moleculen die niet
steeds even voordelig zijn voor het orga
nisme.
Een recent onderzoek heeft uitgewezen
dat in een stad zoals Brussel gedurende de
Winter, wanneer schouwen en fabrieken
rook de lucht in sturen, er zowat 38 ton
stof per km2 oppervlakte neerkomt. Daar
bij komen dan de tienduizenden m3 uitlaat
gassen van allerlei soort motoren. Men
hoeft slechts even op een vluchtheuveltje
van een autobusstilstand te gaan staan om
bij vertrek van een van die «karretjes» de
dikke zwarte mazoutrook te zien opstijgen.
Het pakt je telkens bij de keel, en er is
reeds gewaarschuwd dat op dergelijke
plaatsen, aan stopplaatsen of straten waar
de bussen vertragen en weer op gang moe
ten komen, de lucht oververzadigd is aan
gevaarlijke gassen die de longen aantasten.
Voeg dan nog eens daarbij de ontelbare
mazoutvuren, in de huiskamers, waar geen
planten meer kunnen bij leven.
Trouwens, die vervuiling van de lucht
krijgt nog een ander staartje. Naarmate de
luchtkring steeds meer met kooloxyde-stof-
fen wordt vervuild, vermindert de afkoe
ling van de aarde: er zijn zelfs mensen die
zeggen dat deze langzame verwarming van
de aarde tenslotte de ijspolen zal doen
smelten, en morgen het peil van de oceanen
met enkele meters de hoogte zou kunnen
injagen.
Uw sigaretje is dus niet de enige vijand.
Alleen hoeft men zich hier te gedragen zo
als met alle goede dingen matigheid duurt
het langst Serge MOUND.
