en omstreken
NA 1 MEI
De moeilijke Schoolvrede
Belgie en de interna
tionale organismen.
Links en Rechts.
Rondom het gesprek
A.C.V.- en N.C.M.V.-
Boeren.
azet van aalst
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZATERDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen ST. JOR1SSTRAAT. 25. AALST TEL nr. 241.14 P. C. nr. 881.72 15" JAARGANG. 1,50 F het nummer
DONDERDAG 14 MEI 1959 NUMMER 39
De socialisten hebben eén mei gevierd.
Hun feestviering stond in het teken van
recht op welvaart, op arbeid, enz. (waar
over ze zwegen onder de regering Van Ac
ker). Hun godsdiensthaat moesten ze uit
schreeuwen te Antwerpen. Op een groot
plakkaat, in de stoet gedragen, lazen we
Heer, verlos ons van de Kerk. Een waar
schuwing voor de christene arbeiders die
met de socialisten meelopen.
De humorist Kamiel Huysmans had het
tegen de kapitalisten de uitzuigers van de
arme proletariërs. Kamiel zelf is geen ka
pitalist Hoeveel winstgevende beheerder
plaatsen zou hij bekleden En met de
280.000 fr. parlementaire wedde waar
voor hij geen centiem belasting betaalt
moet hij zwarte armoede lijden.
De socialist Spaak is geen kapitalist
Als algemeen secretaris van de Nato ont
vangt hij jaarlijks een paar miljoenen
waarvoor hij "geen centiem belasting bc-
taalt. En wie telt de andere winstgeven
de postjes.
De socialist Finet, voorzitter van E.G.K.S.
ook is een arme dompelaar. Hij moet leven
met een jaarlijkse wedde van anderhalf
miljoen, waarvoor hij geen centiem belas
ting betaalt.
En zo is het bijna voor alle socialistische
voormannen.
In de radio liet de rode speaker het so
cialisme verheerlijken door een ppar au
teurs en dichters o. a. door de dichteres
Henriette Roland Holst Van der Schalk
Deze grote dichteres werd geboren te
Noord wijk 24 dec. 1869 en stierf te Amster
dam 28 nov. 1952. Zij droomde van een
sprookjesparadijs waar onzelfzuchtige lief
de de lijdende arbeidersstand tot het geluk
zou voeren door stoffelijke welstand.
Zij was achtereenvolgens lid van ver
schillende partijen, die de massa langs we
gen van maatschappelijke actie aan de ge
droomde bevrijding moesten naderbren-
gen S.D.A.P.. Revolutionair Socialistisch
Verbond, S.D.P., Communistische Partij.
Wat de rode radiospeaker niet zei Hen
riette Roland Holst keerde ontgoocheld al
die materialistische partijen de rug, zij
werd religieus socialist partij in Oosten
rijk gesticht door katolieke arbeiders om
na moeizaam en vaak op dwaalwegen
voerende pelgrimstocht te worden met
anderen vinders van de sleutels tot de
wederopstanding in een etisch humanisme,
doordrenkt met de in eeuwigheid onover
trefbare waarden van het christendom.»
(Dr. R. A.)
Zo verloochent Henriette Holst het marx
isme.
Ik heb den duisteren en harden waan
(het materialistisch determunistisch marx
isme)
gelijk een keten achter mij gelaten
en als een kind gaat door de morgenstraten
ga ik, met lichte kleren aangedaan.
Lees aandachtig in stilte de volgende ly
rische gedichten van haar naar God ver-
zuchtendee ziel.
CHRISTUS.
Christus, gij rijst aan elk knooppunt der
[wegen,
voor wie in het Westen geboren zijn
en om de vrede worstlen zij bewegen
allen tot u, al is 't in kronkellijn.
Misschien moeten we nog veel verder zwer-
[ven
Wég van uw hart, uw waarheid en uw wil,
'eer we, rondom ons een wereld in scherven,
keren tot u als onzer dagen spil,
I
'koers zettend naar het broederlijke leven,
'saam brekend 't brood, dat de Vader ons
[gaf
'Christus, we hebbe' u duizendmaal verdre-
[ven
maar onvervaard wijst ons de weg uw staf.
i
'En weer, aan dit knooppunt van rauwe we
igen,
'roept g'ons Kindren leedt ge nog niet
[genoeg
en zwijgt, als ge vaak wenend hebt gezwe
lgen,
toen het te vroeg was... Is het nog te vroeg.
Uit
INKEER
...En zo ik woorden niet kan vinden,
die doven horen doen en riaken blinden
ziende dan is het niet omdat gij zijt
uwer zustren mindre in waardigheid,
nieuw socialisme dat van God getuigt;
maar omdat mijn hart te zwak werd be
sprongen
door liefde voor u, de lucht in mijn longen
niet wordt tot aêm, die God ter ere juicht;
omdat het hart te laat bekeerd
werd
GOD
Ik kende U niet, mijn God,
maar gij riept en liet niet af.
mijn hart bleef in mij onrustig,
soms voelde ik vermetel, soms laf
ik wist het zelve niet,
dat ik worstelde aldoor met u.
Ten leste gaf ik mij over
en vond u niet toornig, maar luw
en in u de late vrede
Ik dank u deemoediglijk
dat ge niet afgesneden
mij hebt van uw wordend rijk
en in mijn bladerloos
getijde ik nog stijgen mag,
met trillende vleugelslag
daarheen waar fonkelt de roos van uw vrede
in de ongerepte dag.
jüank dat mijn zwakke handen
helpen van uw rijk de bouw
dat gij aanvaardt mijn avondtrouw,
mij bindt met zachte banden
en vergeeft het late berouw.
De Kamer der Volksvertegenwoordigers
heeft eensgezind het schoolpakt-ontwerp
goedgekeurd. De woordvoerders van de
drie grote partijen hebben hierbij onder
streept dat deze nieuwe onderwijswet een
periode van schoolvrede zal inluiden.
Inderdaad, de wetteksten zijn aanwezig
om zowel de voorstanders van het vrij on
derwijs, als die van het officieel onderwijs
voldoening te schenken. Maar er is een
zaak die niet in wetten, noch in koninklij
ke of ministeriële besluiten kan vastgelegd
worden en die nochtans van het allergroot
ste belang is, nl. de geest, het klimaat
aarin het schoolpakt zal worden toege
past ip nationaal vlak, maar ook op provin
ciaal en gemeentelijk vlak.
Er zijn enkele zeer typische Vlaamse
spreekwoorden die beduiden dat vast inge
kankerde gewoonten niet zo vlug worden
afgeleerd. Als er één gewoonte is die in de
politiek van vele gemeenten en provincies
is ingeworteld is het wel de onderduimse
of soms openlijke strijd tussen officiële en
vrije onderwijsinstellingen. Eerlijkheids^
halve moeten we zeggen dat ook de kriste-
lijke gemeenschap hier niet steeds vrij
uit gaat.
Gaat dit alles plots veranderen het ant
woord hierop zal niet zozeer afhangen van
de Wetgever in Brussel. Het Parlement zal
voldoende waakzaam toezien op de integra
le uitvoering van het pakt. Dat lijdt voor
ons geen twijfel. Ons inziens zal de school
rede hoofdzakelijk afhangen van de be
stendige deputaties, de burgemeesters, de
schepenen, de gemeenteraadslden, de plaat
selijke partijleiders, school direkteurs, de
pastoors, de leraren enz Immers het kli
maat van de schoolvrede zal onvermijde
lijk heel wat gevestigde tradities moeten
omver worpen in dorpisl en steden waar de
politieke machtverhoudingen in grote mate
beïnvloed werden door de strijd om de
school.
Maar ook provincies en gemeenten, waar
de schoolstrijd nooit bizonder op de voor
grond is getreden, zullen een inspanning
moeten doen om de geest van het school
pakt te eerbiedigen. Twee voorbeelden zul
len dit duidelijk maken. De nieuwe school
wet bevat een bepaling waarbij de toelagen
aan de instellingen zullen worden uitge
keerd volgens het aantal schoolgaande
kinderen. Wat een bekoring Om de norma
le schoolpropaganda in een verderfelijke
«leerlingenjacht» te doen ontaarden
De kristelijke gemeenschap zal ander
zijds moeten aanvaarden dat op Staatskos
ten jaarlijks een zestigtal nieuwe rijkson
derwijsinstellingen zullen worden opge
richt, terwijl men voor de vrije onderwijs
instellingen eens te meer een beroep zal
moeten doen op de vrijgevigheid van de
verdedigers van het vrij onderwijs.
Dit alles laat ons toe te spreken van een
«moeilijke schoolvrede». Maar dat allen
het volgende bedenken Het schoolpakt
werd gestemd door de vertegenwoordigers
van meer dan 9091 van de Belgische bevol-
king. We geven graag toe dat het, zoals elk
menselijk werk, niet volmaakt is en sommi
ge grote problemen onopgelost laat. Maar
het pakt is in staat de schoolvrede te bren
gen op voorwaarde dat eenieder die recht
streeks of onrechtstreeks bij het onderwijs
betrokken is loyaal medewerkt aan de vol
ledige uitvoering ervan, op voorwaarde
jdat niets, maar dan ook niets ondernomen
wordt om de geest van het pakt te ontwij-
ken, tegen te werken of te ontkrachten. Zo
niet wordt het pakt «een vodje papier», om
de woorden van Camille Huysmans te ge
bruiken.
Deze ommekeer zal niet geschieden in
(een ommezien. Ongetwijfeld zullen botsin
gen en betwistingen zich voordoen. Na een
oorlog gewend men zich zo vlug aan de
Bont sndero atmosfeer van de vreae. iviaar
evenals het door velen voor onmogelijk ge
houden schoolakkoord tot stand is geko
men, zullen alle komende moeilijkheden
hun oplossing vinden als men van beide
kanten maar het voldoende water in de
schoolwijn zal kunnen doen. I. D.
i
Ge schenkt mij zeer edelmoedig
het daggeld voor dienst van een uur,
uw liefde vloeit tot mij overvloedig
en ik bid nu alleen om een moedig
hart in het laatst avontuur.
Zo bad de religieus geworden oude dich
teres. Het marxisme brengt geen vrede,
geen liefde, geen geluk. Christus, de tim
merman van Nazareth, God-mens. leert
echte broederliefde. «Wat ge aan de minste
der mijnen doet is aan mij zelf gedaan
Geloofsgenoten, laat ons levende christe
nen zijn, christenen thuis, op straat, op ons
werk, overal.
Patroons, werkgevers, van uw christen
zijn, hangt veel af. De Franse fabrikant
Harmet maakte heel zijn omgeving chris
ten. Toen hij gestorven was, droegen zijn
werklieden zijn lichaam naar de kerk en
van de kerk naar het kerkhof.
Werkgevers en werknemers, laat u lei
den door de geest van Rerum Novarum en
veel arbeiders zullen terugkeren tot de
Kerk. C. B.
KLEINE FEITEN IN EEN
KLEINE WERELD
New Delhi (UM) Voortaan zal men
in de Indische Staat Himachal Pradesh ho
ren spreken van «Neru-appel», «Pant-noot»,
President-amandel» enz., dit tengevolge van
een besluit van het ministerie waardoor
voortaan aan sommige vruchten de naam
van Indische politieke personaliteiten zal
geschonken worden. Zo werd reeds de naam
van de minister van binnenlandse zaken.
Pant, geschonken aan een zeer fijne en
broze noot, die men zo tussen de vingers
kan verbrijzelen; uit kontrast waarschijn
lijk, vermits minister Pant gekend staat
als een eerder ruwe harde kerel. En de
naam van «Nehru» werd gegeven aan een
appelsoort die het dubbele meet van een
gewone appel.
In een dorpje, ergens in de omgeving
van Hoei, vloog een merel tegen het hoofd
aan van een motorist. De man sloeg tegen
de grond en werd deerlijk gekwetst. De vo
gel vloog eenvoudig door.
In Shipton-on-Stour, in Engeland,
leefden twee broers gedurende 23 jaar stom
naast mekaar. De ruzie tussen Reginald en
Georges Manders begon die fameuze avond,
in 1936, toen de koning van Engeland, Ed
ward VIII, over de radio verklaarde dat hij
liever troonafstand deed dan af te zien
van zijn huwelijk met mrs Simpson. Geor
ges nam het voor de koning op en Reginald
voor de regering. Sindsdien hebben beiden
geen woord meer gewisseld. Nu is Reginald
gestorven zonder de stem van zijn broer te
hebben gehoord.
Volgens een enquête uitgevoerd dooi
een specialist van Chicago, zuigen 50% van
de kinderen beneden 6 jaar op hun duim.
Bij de kinderen van 6 tot 10 jaar, zijn er
nog 15% die op duim zuigen, 6% bij die
van 10 tot 15 jaar en bij de volwassenen
boven de 20 jaar, zijn er 2% die op hun
duim blijven zuigen.
De recente moeilijkheden welke zich te
Luxemburg hebben voorgedaan naar aan
leiding van de kolencrisis, hebben eens te
meer bewezen dat België niet steeds de
plaats bekleedt waarop het recht heeft in
de internationale organismen. Bij de be
spreking van de plannen die de Hoge Auto
riteit had klaar gemaakt om een toestan
van crisis uit te roepen, waardoor het mo
gelijk zou worden de productie aan bepaal
de quota te onderwerpen en de buitenland
se invoer te remmen, is eens te meer geble
ken dat, zodra zich moeilijkheden voor
doen, ieder lanm zijn eigen belang op het
oog heeft en bijgevolg de kleine landen
het moeten neerleggen bij de wil var. de
grote.
Dit is trouwens niet alleen waar in ae E.
G. K. S. maar ook in alle andere organis
men die thans zo weelderig opschieten. Het
heeft al heel wat gekost om de kern var de
Gemeenschappelijke markt naar Brussel te
krijgen, alhoewel klaarblijkelijk Brussel de
meeste voordelen van situatie bood. Daar
omtrent is nog steeds niet defi
nitiefs beslist, zodat het verder nog
steeds mogelijk blijft dat de andere lan
den beslissen de zetel van de Europese
Markt en ^Euratom naar een ander land te
verleggen. Hierbij moeten we aanstippen
dat wij steeds trouw op de steun van onze
Beneluxpartners hebben kunnen tellen.
Wat vooral in deze internationale orga
nismen opvalt, is het feit dat ons land zo
weinig vertegenwoordigers heeft in het ka
der. Weliswaar hebben wij onze top-men-
sen waarop we recht hebben, maar in elke
organosatie is het feitelijk het kader dat
de beslissingen treft. En daarin zijn wij
zeer slecht vertegenwoordigd.
Het is bijvoorbeeld geweten dat onze
Belgische drukkers alle moeite van de we
reld hebben om zo nu en dan eens een klei
ne bestelling van drukwerk van de grote
internationale organismen los te krijgen.
Praktisch krijgen ze nooit eens iets, alhoe
wel het volstaat, de begroting van deze or
ganismen na te gaan om vast te stellen dat
de prijzen die betaald worden voor buiten
lands drukwerk even hoog zijn en de kwa
liteit van het werk niet beter. In feite wor
den alle bestellingen door het kader aan
andere landen gegeven. Er wordt zelfs ge
zegd dat onlangs de secretaris-generaal van
de NATO, dhr Spaak, een meubilair wou
aankopen bij een Belgische firma, bekend
om haar hoge kwaliteit en zeer rationele
prijzen. Toen men te Parijs van dit voor
nemen hoorde, werd een hele kampanje op
touw gezet tegen dhr Spaak, waarbij zeAs
gezegd werd dat hij niet helemaal belang
loos was. Dhr Spaak gaf dan maar liever
het boeltje op en België verloor een mooi
bestelling.
Niet alleen is België zeer slecht vertegen
woordigd, maar tevens dient nog opge
merkt dat onze vertegewoordigers niet
steeds blijk geven van een grote nationale
fierheid. Sommigen onder hen gaan zelfs
zo ver dat ze graag hun nationaliteit ver
geten, net alsof ze beschaamd zouden zijn
over hun oorsprong en land.
Het is dan ook de plicht van de regering
er over te waken, niet alleen dat ons land
op rechtmatige wijze vertegenwoordigd zou
zijn, maar ook dat onze vertegenwoordig
gers zo worden gekozen, dat alle waarbor
gen aanwezig zijn omtrent hun degelijk
heid en onkreukbaarheid. Dit zou ons voor
de toekomst heel wat narigheden kunnen
sparen, die we best kunnen missen. L. B.
BENOEMING.
De heer Van Nuffel, lie. in handels- en
finantiële wetenschappen, uit Herdersem,
werd door het Actiecomité voor economi"
sche expansie in het arr. Aalst belast met
de leiding van het vast secretariaat.
OPERATIE MUSEUM.
Ruim vijftienhonderd bezoekers hebben
verleden zondag een opmerkelijke belang
stelling betoond voor de tentoonstelling in
de Belfortzaal, in het kader van de Opera
tie Museum.
GEMEENTERAAD.
Het schepenkollege zou het inzicht heb
ben binnen afzienbaren tijd de raadzittin
gen te laten doorgaan in een te restaureren
zaal van het Belfort, waar thans nog het
Meuseum is ondergebracht.
HANDELSFOOR.
De feestcommissie, afdeling handelsfoor,
heeft de laatste hand gelegd aan de redac
tie van het reglement ten behoeve van de
exposanten. Het voorstel werd overwogen
enkele fair-hostesses aan te werven, die
naar de smaak van de schepenen, in een
keurig wit uniformtje de honneurs zou
den waarnemen.
LEZERS SCHRIJVEN ONS
In verband met onze beschouwingen, ge
wijd aan de recenie kontaktname-avond
tussen ACV, NCMV en Boeren te Aalst,
hebben ons enkele reacties bereikt van le
zers welke wij hieronder afdrukken.
Alleen brieven mei de vermelding van
naam en adres eventueel met opgave van
initialen komen voor publicatie in aanmer-
king. 8A/.OLÜA.
UNIVERSEEL DENKEN
De poging om te Aalst te komen tot een
gesprek onder de verschillende standen
verdient alle waardering. Dan aiieen wan
neer arbeiders, middenstanders en boeren
mekaar hebben leren kennen, begrijpen en
waarderen ligt de weg open naar een
vruchtbare samenwerking, die tot nogtoe
slechts uitzonderlijk en sporadisch tot
stand komt. Men zou in gans het land tot
dergelijke kontaktnamen moeten kunnen
overgaan. Indien het experiment moest
mislukken (men moet niet te rap opgeven)
zou het oude systeem van de standspar
tijen, die altijd in het Parlement tot een
compromisoplossing komen, de enige uit
weg zijn. Dat zou echter de splitsing van de
christelijke krachten meebrengen terwijl
de idee van de klassenstrijd niet verzoen
baar is met de christelijke beginselen van
algemeen welzijn.
Op het ogenblik dat precies die gebon
denheid van de standen in de schoot van
de C.V.P. meer dan geboden is, is het no
dig dat de diverse standen zich gaan bezin
nen over hun eigen positie en over die van
onrloro sUnHpn waarrnede ziiin een
brede geest van solidariteit moeten kunnen
samenwerken. Op het ogenblik dat België
stilaan gaat lijden aan intellectuele werk
loosheid voor vele afgestudeerden, zou er
m.i. in de schoot van de vakverbonden iets
moeten veranderen. Ik bedoel de mentali
teit die anti-universitair zelfs anti-intellec
tueel is. Universitair gevormde mensen
vinden er, behalve op de hoofdzetel te Brus
sel, practisch geen plaats. Dat bemoeilijkt
in niet geringe mate het gesprek met de
andere standen die flinke intellectuelen in
hun gelederen tellen. Het ACV is nog steeds
een school voor self-made men waarvoor
men de grootste achting moet hebben.Maar
het is toch zo dat de buitenstaander het
vakverbond ziet als een burcht die alleen
toegang verleent aan diegenen die de ver
eiste tekenen van onderworpenheid verto
nen en in geen geval een intellectuele ba
gage bezitten die groot genoeg zou zijn om
de machtsbezitters in het gedrang te bren
gen. Men moet de zaken eens durven zeg
gen zoals ze zijn om te helpen verbeteren
wat krom is.
Geen ooglappenpolitiek Vuurt voort,
Bazoeka C-D.R. Aalst.
OP ZOEK NAAR
MANDATARISSEN
Een uitgebreider kontakt tussen CVP-lei-
ders en CVP-leden is inderdaad een grote
noodzakelijkheid. Ik bedoel niet de tegen
woordigheid van mandatarissen bij gele
genheden als vlaamse kermissen. Dat ook
heeft zijn belang. Maar de leden moeten
m. meer gelegenheid krijgen de mandata
rissen van heden te volgen en deze van
morgen te ontdekken. Binnen 3 jaren zal
de Aalsterse CVP-schuit zeer waarschijn
lijk met 2 of 3 nieuwe mandatarissen naar
het parlement varen. Laten wij eindelijk
eens kieskeurig zijn bij de aanduiding van
de kandidaten. Bevoegdheid op de eerste
plaats, maar dienstbetoon (onbaatzuchtig!)
van de kandidaten op de tweede plaats.
Het ACV en het NCMV hebben recht op
een flinke vertegenwoordiger. Men zal niet
lang moeten zoeken.
Ra, ra, ra.. D. Aalst.
NOTA We hebben enkele pikante no
ten, getoondicht aan het adres van enkele
parlementsleden om reden van welvoeglijk
heid weggelaten. Maar het melodietje is
gebleven...
KUNSTNIEUWS
STAD AALST BELFORT
KUNSTSCHILDER FRANS PEREBOOM
stelt ten toon van 24 MEI tot 7 JUNI 1959,
met zijn werken die op 15 en 16 novem
ber 1958 werden uitgezonden door de
Vlaamse televisie.
Open alle dagen. Toegang vrij.
