de
en omstreken
a<-
In meinoriam bred Van Geert
lid van de bestendige deputatie
arrondissementele voorzitter van het
Algemeen Christelijk Werkersverbond.
11 juli herdenking Kunstschilder Jan-Baptist Coomans,
ZZZZZ= Kapucijn !^Z^ZZZZZZ
te Aalst
Nieuwe
Burgemeester^ te
Erembodegem.
Stad Aalst
Jaarlijkse Brandweermanceuvers.
van aalst
ABONN EMENTSPRIJ S
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jorisstraat, 25, AALST 15de .JAARGANG. |het nummer.
Tel. 241.14. P. R. 88172.
DONDERDAG 16 JULI 1959 NUMMER 56 1 '»50
.- r.
Maandag morgend kwam de droeve ma re, Fred Van Geert had zijn ziel de Schep
per terug gegeven.
Vele, die hem gekend hadden als de sterke strijder voor de belangen van de wer
kende mensen, in het bezonder van die arbeiders, die hun voorvaderlijk geloof niet
geofferd hadden aan het opkomend materialisme, voelden samen met zijn vrouw en
kinderen, de slag aan.
De fiere Sicamber, die het hoofd niet zou gebogen hebben noch voor keizer of ko
ning, zeker niet als ze de belangen van zijnvolk zouden te na komen, heeft zich aan
Gods eeuwige wil onderworpen.
Hij was de onwrikbare rots, waarop de tanden van de tijd geen vat schenen te
hebben en toch moest dit sterke gestel bezwijken voor de levenswetten van de na
tuur, ofschoon zijn levenswil zich tot op het laatste moment uitte in de bekommer
nis om de toekomst van de werklieden-organisaties, welke hij heeft helpen stichten en
groot maken.
Moge zij, die ten huidige dage hun levensbrood winnen, in de kristelijke organisatie
de man gedenken, welke vroeger met trein of velo het arrondissement afdweilde om
dat te verwezenlijken door zijn propaganda, waarvan zij nu de vruchten plukken.
Zij hebben nu het gesneden brood, waar de pioniers de harde korst hebben afgebeten.
En Fred Van Geert was een pionier.
Reeds van jong af karakteriseerde hij zich door zijn wilskracht en politiek door
zicht.
Hij was de zoon van de Krol Van Geert, op wiens schouders het ganse mouterijbe-
drijf van de Firma De Wolf-Cosijns rustte.
Van deze vader heeft hij het gezond verstand gekregen, welke hem later zou kenmer
ken.
Hij was een sef-made man in de reinste zin van het woord, het zal de lagere schooi
niet geweest zijn, die hem mogelijk heett gemaakt in goed Frans te antwoorden aan
zijn kollega uit Henegouwen bij zijne huldiging als vijf en twintig jarig député van de
provincie Oost-Vlaander en. Rechtskundige studiën zullen Fred Van Geert wel vreemd
gebleven zijn, maar zijn interpretasde van de wetten en officiële besluiten waren
steeds klaar en duidelijk en berustten op kennis van deze teksten en hunne bestaan
de praktische jurisprudentie Zijn geweldig geheugen was hier zijn beste hulpmiddel.
Zijn grootste verdienste in zijn leven, was zijn begrip voor de verheffing van de
stand, waaruit hij was gesproten. Zijn strijdersziel, gepaard met de onwankelbare wil
om het goed te doen, maakte het hem soms zeer moeilijk om het begrijpen van tegen
stander als medestrijder. Niemand mag zeggen Fred Van Geert was gehaat, Fred Van
Geert was geducht, omdat hij van het ras was die wilde wat was recht en won wat
hij wilde.
Hij kon jaren vooruit denken in de toekomst. Reeds over een kwart eeuw begreep
hij de toestand dat, zo de Vlaamse arbeider geen trimard of handlanger wou blijven,
hij moet in staat gesteld worden kwaliteits-arbeid, zo geestelijk als lichamelijk, voort
te brengen. Zijn jaren lange bezorgdheid om de vrije technische hogeschool van zijn
vaderstad is hiervan het levend bewijs. Hoevele jonge technische ingénieurs hebben
hunne hoge positie in de maatschappij niet te danken aan het feit dat de Heer ons
een Fred Van Geert geschonken heeft.
Zijn politieke opgang was samenlopend met de medezeggingsschap, welke hij voor
zijn arbeiders-organisaties wist te verovèren op het onbegrip van de konservatieve
leiders toen ter tijde
Er bestond bij hem mogelijk een. innerlijke fierheid, maar hoovaardig was hij
niet en ondanks de hoge sport, welke hij haf! beklommen op de politieke ladder,
toch was hij de nederige man gebleven, die liever de gewone man te woord stond dan
menig hoogwaardigheidsbekleder.
Zijn kritische geest deed hem scherpe oordelen vellen doch kwetste hij niemand, om
dat de vorm, waarin hij zich uitsprak, het goede deed aanvoelen, welke hij bedoelde.
Menig tegenstander ook in de politiek heeft hiervan de getuigenis afgelegd.
Hij laat een ongeschreven testament achter, welke men in één zin kan samenvatten:
de opgang verzekeren, zowel geestelijk als materieel, van ons werkende mensen, zon
der hen hierom hun kristelijk geloof te doen verliezen.
Moge de Heer, welke hij in zijn leven zo trouw diende, hem naar ziel en lichaam
de verdienste geven op de jongste dag. M. D. B.
Zoals telkenjare werd in de oude Keizer
lijke stede Aalst en dit jaar wel op zeer
biezondere en uiterst wel geslaagde wijze
Vlaanderens hoogdag, 11 juli herdacht.
Het plaatselijk Guldensporenkomitee,
daadwerkelijk gesteund door het stadsbe
stuur en aangemoedigd door de aanwezig
heid vooral des avonds op de Grote Markt,
van duizenden belangstellenden en sympa-
tizanten, mag voortgaan op die weg, het is
de goede
Te half zes werd, zondag 12 juli, in de
Sint Maartenskerk een H. Mis opgedragen.
De Eerwaarde Heer De Maeyer Al. hield
er een diep inslaande kanselrede.
Te halfnegen des avonds had op de Gro
te Markt een schitterend geslaagde herden
king plaats. Nadat Rijkstaalinspekteur Ru-
mes, voorzitter van het Guldensporenkomi
tee, de aanwezigen had verwelkomd, het
stadsbestuur bedankt voor de verleende
hulp, gaf hij het woord aan Meester Van
Cauwelaert die in een zeer praktische feest
rede er op wees dat de Talentelling onder
geen enkele voorwaarde mocht doorgaan.
Herhaalde malen werd dit betoog door in
stemmend apDlaus onderbroken.
Vanaf negen uur had de heinde en verre
j vermaarde Kunstgroep «Thor» van Tor-
I hout op met een nieuw programma, waar
mede in de loop van augustus een omreis
I wordt gemaakt door Frankrijk, Oostenrijk.
Yougo-Slavië, Griekenland. Turkije. Bulgn-
rië.
j Deze kunstgroep bestaande uit een vijf-
j tigtal jongens van het Sint-Jozefinstitvut
I te Torhout, is de pionier van een gans nieu-
j we bewegingskunst op een terrein dat ligt
tussen het klassiek ballet en de volksdans.
Niet minder dan 19^ nummers gedrager
door de aangepaste muziek van hoog gehal
te, werden naar voren gebracht onder hei
immer maar herhaald applaus van het
geestdriftige publiek, dat werkelijk genoot
van dit stijlvolle origineel samenbrengen
van vlaggezwaaien, kunstgymnastiek, mi
me en dans, optreden dat immer en immer
maar verder openbloeide tot een kunstpres
tatie van zeer hoog gehalte op .toreogra-
fisch gebied, waarbij niet alleen opvielen
de zeer fraaie en kleurrijke kostutr.es, de
wapperende vlagen doch ook de immer
maar lief-lachende gezichtjes van de be
geesterende uitvoerders van al dat schone
dat zij, in de eerste plaats, beleefden en ons
zielfijn aanbodenzoals wij dat nooit
zagen
Wij moeten ons bepalen 'met een opsom
ming te geven van de gespeelde, gedanste,
gemimeerde nummers die bont en kleurrijk
elkander opvolgden die het publiek ont
roerden en ook lachen deden en immer
maar door genieten van al dat heerlijke.
Eerste gedeelte Wees fier Moeder, ik
draag de vlag Vlaanderen dag en nacht
Parade, Strijd en overwinning Ganzone,
Schotse dans, Paardjes, Muizenbal, Conti
nuo, Moderne schilderij, Breughelfeest. En
na de pauze Allegretto, Scherzando (8ste
sym. Beethoven) Pabinerie (2de suite van
Bach), Perpetuum mobile, Dans aan de zee.
Stijldans, Eeuwige jeugd, Lentewandc-iing.
Twee Hongaarse danse, Vivace en de over
heerlijke Finale
Bij het einde dankte dhr. Schepen Claus
de Kunstgroep en zijn leiders onder luid
applaus van de aanwezigen.
Een daverende Vlaamse Leeuw, recht
staand gezongen door al de aanwezigen, be
sloot deze in de kunstgeschiedenis van
Aalst énig mooie dag
N. B. In een onzer volgende nummers
zullen wij enkele gegevens mededelen no
pens de groep «Thor». Wij zijn overtuigd
dat onze lezers graag wat meer willen ver
nemen over deze werkelijke Kunstgroep,
die wij van harte «tot wederziens» wen-
-oOo
SPREEKBEURT OVER GEWES TELIJKE ZENDER KORTRUK
Ik leerde de Eerw. Pater Jan Baptist
Coomans voor het eerst kennen naar aan-
I leiding van een kolleklieve tentoonstelling
in de gastvrije en stemmige feestzaal van
1 het Franciskushuis te Brugge, tentoonstel-
I ling ingericht door de Westvlaamse Kunst-
1 kring. Ik zal maar dadelijk zeggen dat die
kennismaking mij een onverhoopte meeval
ler was en dit niet uitsluitend om wille van
de esthetische voortreffelijkheid en van het
klassiek aksent der schilderijen, maar ook
en stellig niet het minst, om reden van de
imponerende, uiterst joviale en ipso facto
sympatieke verschijning van de begaafde
kloosterling, wiens fysionomie m. i. sterk
herinneren doet aan die van wijlen Vale
rius De Saedeleer.
Het streven naar schoonheid kan uiter
aard een der attributen heten van de volge
lingen van St.-Franciskus hoe onthecht
ook van wat aards is, kunnen zij naar het
voorbeeld van de sublieme Poverello niet
ongevoelig staan tegenover de poëzie van
Gods heerlijke Schepping en het baart dan
ook geen verwondering, dat degene onder
hen, die daartoe de vereiste aanleg bezitten,
door hun Oversten met ruime inschikke
lijkheid in de mogelijkheid worden gesteld,
die poëzie, met welke uitdrukkingsmidde
len ook te vertolken.
P. Jan Baptist Coomans is op heden niet
de énige kunstschilder, waarop de Francis-
kaanse Orde alhier mag fier gaan; ik meen
evenwel te mogen zeggen, dat geen mede
broeder hem als portrettist evenaren kan,
en dat, hoe onbeduidend ook het aantal
landschappen en stillevens is, dif hij tot
nog toe interpreteerde, hij in dit laatste
soort werken een breedheid van visie een
oorspronkelijkheid van technische verwoor
ding en een distinctie van koloriet aan de
dag legt, die menig specialist hem benijden
kan.
Hij werd in 1903 te Antwerpen geboren
en is naar mijn bescheiden oordeel zo naar
innerlijke wezenheid als in heel zijn ma
nier van optreden, een rasecht sign oor ge
bleven, ondanks het feit, dat hij van zijn
geboortestad, ter oorzake van zijn studiën
en van zijn peregrinaties als kloosterling,
tamelijk vroegtijdig afscheid nemen moest
Het kan van belang zijn hier terloops t.i-
ke!e bijzonderheden over zijn naaste ver
wanten mede te delen, bijzonderheden, die
er opwijzen dat zijn kunstzin en zijn krea-
tieve begaafdheden grotendeels mogen toe
geschreven worden aan heriditaire predis
positie.
Bij koninklijk besluit werd de h. Frans
Boel benoemd tot burgemeester van Erem
bodegem, dit ingevolge het overlijden en
kele maanden geleden van burgemeester O.
De Cock.
De nieuwe burgemeester heeft Maandag
jl. de eed afgelegd voor de gouverneur der
provincie.
Herinneren we eraan dat na de verkie
zingen in deze gemeente een C.V.P.-Socia-
listisch bestuur tot stand kwam.
Moge Erembodegem onder de leiding van
deze jonge, dynamische burgervader een
j welvarende toekomst tegemoet gaan.
Zijn vader, Jaak Coomans, een geboren
Noordnederlander, was niet alleen, een be-
j dreven portretschilder, maar meteen en
j vooral een flink beeldhouwer, die hejaas
om den brode gaandeweg zijn persoonlijk
heid prijsgeven moest door het vervaardi
gen, meestal in seriën, van religieuze beel
den, die hij te Antwerpen in zijn gevestigde
kunsthandel aan de man bracht.
Zijn broer, Johan Coomans, die bestemd
leek om de ouderlijke zaak voort te zetten,
werkte zich eveneens op als beeldhouwer
en ook als etser en kunstschilder. Hij ont
wierp o.m. het alomgeprezen H. Hartmonu-
ment dat te Lot in de provincie Brabant,
werd opgericht en bracht het tot bestuur
der van de akademie van Heist-op-den-
Berg.
Laat mij hier nog aan toevoegen dat hij
een oom heeft van Duitse afkomst die als
een knap beeldhouwer staat aangeschre
ven en een tante langs moederszijde, die de
Keyzer-prijs voor stilleven verwierf en ten
slotte dat hij ook verwant is met Frans Van
j der Mueren, die destijds leraar was aan het
Konservatorium te Antwerpen.
Deze familieale sfeer is op zichzelf reeds
van aard om a priori vertrouwen in te boe
zemen ten overstaan van het werk, dat
door onze Kapucijnerpater wordt voortge
bracht.
Reeds op tienjarige leeftijd werd deze
laatste door zijn vader naar de Antwerpse
i Akademie gestuurd en, hoe bitter jong ook,
legde hij er aldra getuigenis af van een
raak opmerkingsvermogen en van een aan-
geboren grafische vaardigheid.
1 Onder de Directie van Juliaan De Vriendt
werd hij er door een drietal ervaren leraars
1 als een Engelen, een Brunin en een Boom,
terdege in de tekenkunst opgeleid en onge
twijfeld zou hij zijn studiën aan die instel
ling verder hebben doorgedreven, indien,
het was in 1916, dus tijdens de eerste we
reldoorlog, de akademie niet genoodzaakt
was geweest alle lessen totaal te schorsen.
Weldra moest hij zijn humaniorastu
diën aanvangen. Hij werd gestuurd naar
het Jezuïten-kollege te Aalst, waar te dien
tijde enkele paters doceerden die in de we
reld van kunst en letteren zeer hoog ston
den aangeschreven. Het was de bekende
schilder en kunsthistorikus, Pater Taey-
mans, die hem speciaal aanmoedigde om
zich in zijn vrije tijd verder op het tekenen
toe te leggen. In september 1922 deed h«
zijn intrede in het noviciaat der Paters Ka
pucijnen te Edingen.
Vervolg op blz. 4.
In aanwezigheid van een zeer talrijk pu
bliek, verschillende personaliteiten als bur
gemeester Frans Blanckaert; schepenen
Ringoir, Claus en Van Hoorick, enkele
raadsleden, politiecommissaris Jozef Gee-
roms en talrijke bevelhebbers met afvaar
diging van brandweerkorpsen uit de omlig
gende gemeenten ging onder leiding van
Commandant De Vidts Emiel, de jaarlijkse
brandweermanoeuvers door. De Filature du
Canal had weer eens bereidwillig enkele
van haar gebouwen ter beschikking gesteld
om de verschillende oefeningen.
Na verzameling in het Arsenaal er. met
de muziekkapel der Stedelijke Vrijwillige
Brandweer aan het hoofd, werd naar het
Vaartplein opgestapt en gereden.
Na opstelling en officieel in gebruik ne
men van de nieuwe helmen voor de man
schappen en voorstelling van het materiaal
aan de personaliteiten en publiek zouden
de oefeningen een aanvang nemen.
Een eerste oefening was deze met het
springzeil van uit een eerste verdieping.
Niet alleen brandweermannen deden de
sprong, maar ook vrijwilligers.
Dan hadden reddingsoefeningen plaats
langs de reddingskoker op hoogten van 24
en 18 m. en langs de Metz-ladder werd met
het Davy-toestel een «gekwetste naar bene
den gelaten.
Vervólgens had een demonstratie van
brandweersport plaats. Er werd medede
ling gedaan over de behaalde resultaten
van deze brandweerlui. Geen manceuvers
van de brandweer zonder vuur. Bij middel
van hoog en lage drukpomp van een tanlc-
wagen werd gedemonstreerd hoe een brand
van essence spoedig kan geblust worden.
Met de Metz-ladder word gedemonstreerd
hoe gebeurlijk een auto boven water kan
Worden gehaald.
Als apotheose werd een grote brand ver
ondersteld, waarbij het gewenst is zoveel
mogelijk materiaal in dienst te stellen. In
gevolge de brandramp van daags te voren
in de Usines Cotonière te Erembodegem
zagen zij zich verplicht deze apotheose ge
voelig in te korten, om materieel in gereed
heid te houden bij gebeurlijk oproepen
van een nieuwe ramp.
Bijgevolg was het watergordijn tot de
helft herleid en werd alleen gebruik ge
maakt van de zwaarste lansen in gebruik
bij de brandweer. Het watergordijn werd
ook nog met verschillende kleuren van wa
ter omsierd en gaf een prachtig uitzicht.
Na de manceuvers werd met de muziek
kapel der Brandweer aan 't hoofd terug
naar 't Arsenaal opgestapt nadat de man
schappen en voertuigen op de Grote Markt
door de personaliteiten werden geschouwd.
In de ontvangstzaal van 't Arsenaal had
nog een kleine ontvangst voor genodigden
en afgevaardigden plaats.Hr. Burgemeester
dankte Commandant De Vidts en zijn man
schappen om hun vrijwillig optreden tij
dens de verschillende rampen en felici
teerde hen bij hun jaarlijkse manceuvers.
Hij overhandigde aan de bevelhebber het
nieuwe plakket van de Stad Aalst om het
een ereplaats te geven bij de inhuldiging
van het nieuwe arsenaal in de Vrijheid
straat.
Wij ook feliciteren onze pompiers die
vrijwillig dag en nacht ter hulp snellen en
door hun moedig en kordaat optreden reeds
grote rampen hebben geweerd.
