de
en omstreken
SCHOUW BURG - ENQUETE
Een Knalprogramma
1909
1959 TOOGPRAAT
k
<Vl
Les deux cal
cahiers
jubileum - ^zbriedaacjóe -
aanxóe
ermu»
iii ïïTüï
van aalst
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week
BI'REEL St. Jorisstraat, 25, AALST. 15de JAARGANG
Tel. 241.14. P. R. 88172.
ZATERDAG 18 JULI 1959 NUMMER 57
het nummer.
1.50 fr.
liet gouden jubileum van ket ^Capucynenhlccóter,
biedt <^De azet van c&alót aan de erwaarde
ateró 5Capucijnenkaar kartelyke cfelulzivenóen aan.
De reeks artikelen over en voor de vrouw
de laatste tijd verschenen. De vrouw
De vrouw in het gezin De intellectuele
vrouw De toekomstige moderne moeders
enz. deden ons denken aan het boek «Les
deux cahiers» door Paul Van Acker. fPion-
Nourrit 1912).
Les deux cahiers zijn twee dagboeken,
het ene dagboek geschreven door een ge
trouwde vrouw uit de «oude tijd» het twee
de dagboek werd aangelegd door hare mo
derne dochter.
Madame Desaulmin werd opgevoed a
l'ancienne mode» Men had haar geleerd te
gehoorzame^, redelijk te zijn. Vee! was
verboden. Madame las weinig, reisde bijna
niet. Zij kende haar land en beminde het.
Trouwen was een «liefdezaak» het huwe
lijk geen berekening. «Ie mariage ne lui est
pas apparu comme une émancipation.
Sedert heb ik veel meisjes zien trouwen.
Voor de meesten van hen was het huwelijk
een bevrijding Ze zouden vrij zijn, doen
wat ze willen, lezen wat ze willen, schouw
burgen bezoeken, de meest uitdagende kle
deren dragen, sigaretten roken, genieten
van het leven «avec une volupté arden te.
(p. 127).
Het dagboek van Jw. Desaulmin is be
knopt, droog, koud, matematisch. Suzanne
houdt van sport, reist veel en ver. Zij is ge
kleed naar de laatste mode.
Mme Desaulmin boekt Ik was een arge
loos meisje. Heden ten dage zijn er geen
jonge meisjes meer. Aujourdhui il n'ya
plus de robes de jeunes filles. De jonge
meisjes dragen de laatste mode, hoe ge
waagd ze ook is si audaeieuse que puisse
être cette mode. (p. 85).
Suzanne leest, leest veel, leest alles.
Suzanne wil een intellectuele vrouw wor
den. Zij volgt kursussen, studeert wijsbe
geerte, anatomie, talen. Intellectuele vrouw
die haar «onwetende moeder minacht». Ma-
man, de professer heeft niet gaarne dat de
moeders hier komen En gehoorzaam ging
ik heen. Et docile, je m'éloignai. De moe-
I tl h I I I
ders maken plaats voor de dochters.
De spreuk van Suzanne Men moet le
ven Profiteren Genieten. II faut vivre sa
vie
Echtscheiding Een kleinigheid Men
moet het geluk zoeken, en gelukkig zijn is
genieten, n'est que la recherche du plai-
sir. «Het Huwelijk is een keten. Le mariage
est une chaine.
Kinderen Onze kinderen. Welke lucht
kastelen bouwden we voor de geboorte van
onze kinderen. Hoe verlangden wij naar
kinderen. Ik wilde veel kinderen voor God
en land. (p. 137).
En Suzanne Oh kinderen. Later, veel
later. Eerst genieten van het leven. Nous
profiterons d'abord de la vie. (p. 254).
Suzanne is een intelectuele teoriekster,
groot individualiste.
Het individualisme is voor Frankrijk
de grootste gesel van het einde der negen
tiende eeuw en de eerste jaren van de
twintigste eeuw. En voert ons land naar
de ondergang, (p. 167).
De tijd is voorbij dat de vrouwen leef
den in hun huis, bekommerd over het ge
zin en de opvoeding der kinderen. Zij
ren levendig, geestig, kleedden zich fijn,
maakten ook plezier, Maar zij bekommer
den zich ook over en hielden zich bezig met
de grote kuis, met het bereiden van confi
turen, met het herstellen van het linnen:
zij bewaakten de studies van hun kleine
jongens en meisjes. Grote studies hadden
ze niet gedaan, zij waren geen feministen,
geen intellectuelen, zij hadden een zeker
onderricht gekregen, maar zij konden luis
teren, zien, en hun natuurlijk verstand, hun
spontaan gezond verstand, hun takt waren
oneindig veel meer waard dan alle diplo
ma's (p. 187).
Slot van een brief ons gezonden door een
intellectuele vrouw, die een mooie plaats
bekleedde en veel geld verdiende. «Ik was
een intellectuele vrouw, maar niet of veel
te weinig echtgenote en moeder. Zij nam
ontslag. C. B.
Het schijnt dat men de benaming van de
schepen in onze vroede stad schijnt te ver
anderen, 1ste schepen feest schepen, 2de
schepen schepen van sport en plezier, 3de
schepen is schepen zondagrust en 4de sche
pen is de speechschepen,
Onze burgervader dient de regels van het
spel te respekteren dan zullen de mensen
uit het vergeten dorp geen «Uit spel» hem
moeten toeroepen.
Onze 1ste schepen is zo haastig om hen»
overal te laten zien dat hij op zijn sletsen
aanwezig was op de prijsdeling van Bolas-
ka.
Onze nieuwe feestbestuurder moet in het
vervolg zijn kleine balans meebrengen dan
zal hij het verschil kunnen vaststellen tus- j
sen een officieel plaquette en een oude tele- 1
foonboek
De Becqué heeft het nieuwe uniform ge-
lanceerd voor de fanfare open vest en open
hemd, spijtig dat hij niet geschoren was.
De Huylebroeck krijgt in het vervolg
zijn condities, een half kieksken per 5 kilo-
meter, en mits de nodige vulstof stapt de j
fanfare tot aan de grens van Holland.
De ruzie om het nieuw sportkomiteit en
het kriterium is begonnen ^et de zonde te
gen het tweede gebod en de nodige kracht
termen was de wisky van het trouwfeest
nog niet verteerd of was er al een nieuwe
fles ontstopt.
Het woorden steekspel tussen Bert en
Dr Grijpdonck was van de bovenste plank,
jammer dat de fanfare van Denderbelle er
niets van begreep, dat kost het feestkomi-
teit weeral zoveel pintjes.
Het spijt ons voor Üe onserieuse mensen;
maar deze rubriek moet stop gezet bij ge
brek aan stof, het toogstaanverbod van de
jongste dag brengt mede dat het nodige
vocht zal ontbreken om de zever bijeen ie
brengen welke de grondslag was voor dit
artikel.
We willen erop wijzen dat voor verdere
praat, belangstellende zich kunnen wenden
tot de gesloten kring van St. Niklaas of de
open kring te Geel.
in de hovingen en gebouwen van het KAPUCIJNENKLOOSTER
te AALST
op ZONDAG 19, MAANDAG 20, DINSDAG 21 JULI 1959.
FRANKIE WOODS, de vedette van Radio Luxemburg.
ROMANIA ICHAU, onze nationale jodelaarster.
KRAK, de internationale muzikale fantaisist.
JOE CR ETS, de gekende showman.
BARTHOLET en Co, internationale muzikale fantaisisten.
Tn de CAFE'S, BODEGA en REUZE-TENT (1.000 zitplaatsen)
Het CARL TOURNEE-ORKEST o.l.v. Mevr. Carlier.
Het TYROLER ORKEST van René Carlier. met de schoonste
brokjes uit de gekende operetten De Lustige Weduwe
Het Witte Paard De Vogelhandelaar enz. enz....
Het VARIA-ORKEST HAMOND ORGEL TYROLER
en MODERNE MUZIEK.
Alles in een MUNCHENER ATMOSFEER
met Oberbayern-kledij. muziek, zang, lach en leute
Restaurant, fritten, wafelen, enz. en allerlei amusementen
voor groot en klein.
Niemand wil dit missen, want... dit is iets enigs
TOEGANG GRATIS.
De koninklijke tonceibond «Arbeid en Kunst» herdacht zijn vijftigjarig bestaan
en tevens de herstichting der Rederijkerskamer «St-Barbara». Hier een opname
na de ontvangst op het stadhuis. Cliché «Het Volk».
Beschouwen wij om in onze provincie te blijven, de toneel- en kunstmanifestaties in de schouwburg van Sint-
Niklaas bv., een stad die ongeveer hetzelfde aantal inwoners telt als Aalst. De vergelijking van de Aalsterse
culturele bedrijvigheid met deze van St. Niklaas valt zeer ten nadele van Aalst uit.
AREL COLSON, voorzitter Groep
Tijl:Niettegenstaande al de «schouw
burgen» waarover Aalst beschikt,
toch is er echt een schouwburg, maar dan
dé Schouwburg nodig.
In hoevere de afwezigheid ervan een na
delige invloed op het toneel en kunstleven
uitoefent
Hierop is het moeilijk te antwoorden.
Wat zeker is de aanwezigheid van een
schouwburg zal het toneel en kunstleven
bevorderen en meer publiek naar kunst
prestaties leiden.
De ligging De Hopmarkt; een schouw
burg mag niet buiten de kom van de stad,
gezien de parkeer-noodzakelijkheid die er
bijhoort, lijkt alleen de Hopmarkt de ge
schiktste plaats.
MODERNE SCHOUWBURG
Wat betreft bouwstijl, inrichting enz.,
hierover ging best een bijeenkomst door
met verenigingen die van de schouwburg
schikken gebruik te maken. Een bespreking
tussen meerdere personen die weten wat
bij een schouwburg hoort. Het hoeven
daarom allemaal geen architekten te zijn,
zijn die er bij nodig en noodzakelijk.
Een gewoon dekor-bouwer van een onzer
toneelkringen zou bv. belangrijke bemer
kingen kunnen geven.
Begaan we toch niet de fout steeds met
te weinig personen te beslissen over de in
richting van een schouwburg. Dat eerst do
nuttige inlichtingen worden verzameld er.
in acht genomen door de hh. Architekten,
die niet mogen denken, omdat «ze ook al
eens naar een schouwburg gaan kijken» er
alles van af te weten.
Het weze de schouwburg van een werk
gemeenschap en niet van een of ander po
litiek kliekje of politiek persoon.
Bi a.u.b. een volstrekt moderne schouw
burg, zonder daarom alleen maar uit re
blinken met al te ver-gezochte vormen.
Plaatsruimte Hier ook dringt een bij
eenkomst zich op. Al worde niet te veel met
de hedendaagse maat gemeten Jan Pu
bliek is wispelturig.
Of bepaalde schouwburgen in binnen en
buitenland voor Aalst zouden kunnen die
nen Dient er dan altijd afgekeken
DE SCHOUWBURG-KWESTIE TE AALST!
Naar mijn mening wordt heel die schouw
burg-kwestie te Aalst een kostelijke grap
waarmee enkele politiekers en meelopers
zich reeds enkele jaren kostelijk vermaakt
hebben en nog zullen vermaken (...of onle
dig houden.) Of het ooit opgelost geraakt
Ik denk alleen maar wanneer onze Aalster-
se toneelmensen zelf de zaak zullen mogen
oplossen «buiten en boven alle politiek» zo
als dikwijls gezegd wordt.
Maar dan kunnen onze politiekers er niet
meer over «palaberen» en die bouwen zo
geerne.
T. S. A.
DE BETEKENIS VAN EEN-
STADSSCHOUWBURG VOOR HET
CULTURELE LEVEN.
Beschouwen wij, om in onze provincie te
blijven, de toneel- en kunstprestaties in de
schouwburg van Sint-Niklaas bv., een stad
die ongeveer hetzelfde aantal inwoners
telt als Aalst. De vergelijking van de Aalst
erse culturele bedrijvigheid met deze van
Sint Niklaas valt zeer ten nadele van Aalst
uit.
Bij een vergelijking met het culturele le
ven, waarvan het Paleis voor Schone
Kunsten te Charleroi het centrum Is,
schijnt het Aalsterse haast niet meer te
bestaan. Trouwens, men heeft, langs de
radiouitzendingen vanuit het centrum, a.
voldoende kennis kunnen maken met het
culturele en kunstprestaties, welke daar
worden georganiseerd. Bij wijze van voor
beeld De concerten door het Nationaal
Concert van België, hat optreden van Tsje
chische Philharmonie onder de leiding van
Constantin Silvestri; de gastvoorstehingen
door binnenlandse en buitenlandse toneel
gezelschappen.
Wij menen nochtans, dat het Aalsterse
publiek niet minder belangstelling zou be
tonen voor dergelijke voorstellingen dan de
inwoners van Sint Niklaas en Charleroi.
DE BOUWPLAATS.
Een interessante bouwplaats ware wel
licht te vinden aan het Esplanadeplein. Wij
bedoelen het geheel van
1. Het hoekhuis, in gebruik door de
Dienst van het Rode Kruis en de nevenlig-
gende tuin.
2. Het niet gebruikte fabriekscomplex in
de Fabriekstraat
3. De huizen in de Stationstraat, toebe
horende respectievelijk aan de families
D'Haeseleer en Creygelman, die onbewoond
zijn. Deze huizen palen met achterbouw of
tuin aan de twee andere vermelde gebou
wen.
Aldus, zouden de schouwburg en bijge
bouwen in het stadscentrum gelegen Lijn
en zich over een tamelijk grote oppervlak
te kunnen uitstrekken, met twee of meer
toegangsmogelijkheden. Wij stellen ons bv.
voor, dat d^ ingang voor de schouwburg
aan de kant van de Esplanade zou gelegen
zijn, terwijl langs de Stationstraat de in
gang voor de conferentiezaal en andere
len zou voorzien worden.
De Esplanade zelf kan als parkeerplaats
dienen, gebeurlijk ook kan de Stationstraat
de overmacht aan voertuigen en stand
plaats bezorgen.
ARCHITECTUUR.
Voor de architectuur van het Aalsters
culturele centrum is alleszins een moderne
stijl te verkiezen. Neo-klassieke en roman
tische bouwstijlen hebben overal afgedaan.
Zulks blijkt overduidelijk uit de recente
bouwwerken voor schouwburgen en confe
rentiezalen In binnen- en buitenland.
Vervolg op blz. 4
