de
en omstreken
dt
FILOSOFIETJES
Ook de Posterijen
moeten stipt zijn.
BloecJtransli
ransrusie re
mensenlevens
Wereld
reword
Bieclill loren.
hei
ndracht-nieuws
Uitbreiding
van personeel te Aalst noodzakelijk.
Dat hoort men achter
de schermen.
van aalst
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week.
BUREEL St. Jorisstraat. 25, AALST. 15de JAARGANG.
Tel. 241.14. P. R. 88172.
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1959 NUMMER 03
11,50 fr.
het nummer.
DE RHESUS FAKTOR.
In de maand oktober zal ons blad een bijzonder nummer wijden aan de verschillen
de aspecten van de Rode Kruiswerking in het algemeen en aan de bloedtransfusie in
het bijzonder. Plaatselijke chirurgen en geneesheren-specialisten zullen hieraan hun
medewerking verlenen. Bij wijze van inleiding tot het tenia van de bloedtransfusie
drukken wij hieronder een wetenschappelijke bijdrage af van de hand van dr. Frans
Matthieu, hoofdgeneesheer van de Bloedtransfusiedienst van het Rode Kruis te Aalst.
Wij verhopen dat zijn uitleg over de Rhesus-faktor waarvan thans niemand meer
onwetend mag zijn, velen nog eens het nut moge doen inzien van de bloedtransfusie,
die dagelijks mensen het leven redt, en de blijk van naastenliefde die het bloedge-
ven ls. F.
DE RHESUS-FAKTOR.
Sinds enkele tijd is de titel van dit artikel
het onderwerp van talloze gesprekken ge
durende namiddagtheeuurtjes en andere
dergelijke samenkomsten. Talrijke vragen
werden ons reeds hierover gesteld in de
bloedtransfusiedienst, zodat het wel nodig
bieek wat meer en vooral duidelijke uitleg
te geven.
De Rh-faktor heeft deze geheimzinnige,
geleerde benaming van «faktor» gekregen
om de zeer eenvoudige reden (zoals dat
trouwens vaak gebeurd) dat men er de
scheikundige natuur nog niet van kende
en trouwens nog niet met zekerheid kent.
Men weet alleen dat deze stof geïntegreerd
is in een bepaald onderdeel van het bloed
nl. de rode bloedlichaampjes, en hieraan
aldus de eigenschappen verschaft, die we
weldra zullen bespreken.
Toen Landsteiner en Wiener in 1940 deze
faktor voor het eerst ontdekten bij de aap
Macacus Rhesus vandaar de naam Rhe
sus gaven zij zich zeker geen rekenschap
van het belang van hun ontdekking. Een
jaar later reeds stelden Wiener, Peeters en
onze landgenoot Moureau ook zijn aanwe
zigheid vast bij de mens, althans bij een
groot gedeelte. Daarom maakte men dade
lijk onderscheid tussen Rh-positief bloed
en Rh-negatief, al naargelang iemand de
Rh-faktor bezit of niet.
Wanneer iemand, die Rh-negatief bloed
bezit, d.w.z. waarvan de rode bloedcellen
geen Rh-faktor bezitten, in kontakt komt
i met Rh-positief bloed, hetzij door een
j bloedtransfusie, hetzij, zoals we dit verder
(zullen zien, door zwangerschap, dan wordt
jde Rh-faktor als een vreemde indringer be
schouwd en zal een mekanisme in aktie
treden, dat er zich zal tegen verzetten. In
het bloedserum zullen stoffen worden ge
produceerd die hem zullen trachten te neu
traliseren. Men zegt dat zulke personen
geïmmuniseerd zijn. Heeft een tweede
transfusie of zwangerschap plaats, dan zul
len deze «antilichamen of agglutininen», zo
als men ze noemt, reeds aanwezig zijn en
dadelijk hun vernietigende werking uitoe
fenen. Bij de tweede geboorte doet dit
nieuwe kontakt er een supplementaire hoe
veelheid ontstaan, zodat de koncentratie
aanzienlijk stijgt. Telkens wanneer dus
Rh-positief bloed in de aders komt van een
Rh-negatief persoon zal het aantal antili
chamen stijgen.
Deze reakties hebben echter zeer scha
delijke gevolgen. Wanneer men aldus een
druppelbloedserum van op die wijze geïm
muniseerde personen in aanraking brengt
met een druppel bloed van een Rh-positief
persoon, dan zullen de agglutininen de rode
bloedcellen aaneen doen kleven en aldus
kleine bloedklonters doen ontstaan. Het
zelfde gebeurt ook binnen in het lichaam,
wanneer een Rh-negatief geïmmuniseerd
Zie Vervolg blz. 3.
Het wereldrekord Biechthoren wordt nog
steeds gehouden door de Vlaamse Witte Pa-
I ter Van Sichem, in Ruanda-Urundi. Vorig
jaar moet hij 63.000 Biechten hebben ge-
hoord, en hij doet het nog steeds tegen een
gemiddelte van 150 a 200 per dag
De missie van Mujerero waar hij werk
zaam is, werd gesticht in 1923 en telde toen
500 kristenen. Thans vindt men er 44.000
gelovigen en reeds vier inlandse priesters.
Heden zaterdag 8 augustus, te 14 uur,
vagen de oefeningen aan der Kadetten en
Miniemen.
Deze trainingen staan staan ooder de be
voegde leiding en toezicht van de Heren
Hippoliet Van den Bosch, Léon Becqué en
Verscheuren, Licenciaat in Lichamelijke
Opvoeding en Sport.
Ouders, laat uwe jongens aansluiten bij
K S.C. EENDRACHT. Daar zullee zij op
flinke en deftige wijze opgeleid worden tot
volwaardige sportmensen.
De inschrijvingen geschieden op zater
dag van 14 tot 16 uur, en op woensdag van
17 tot 19 u alsook bij alle bestuursleden
van S. C. Eendracht.
Te Aalst vierden de echtgenoten Jozef De Backer en Alice Verhagen
hun gouden bruiloft. (Cliché «Het Volkv)
De echtgenoten Gustaaf De Bruyne-Hertsens vierden te Aalst hun gouden bruiloft.
Hier een opname tijdens het bezoek van de magistraat. (Cl. «Het Volk»)
VERGEET NIET TE LEVEN
Men voorspelt dat de meest winst
gevende beroepen van de toekomst
deze zijn van zenuwarts en psychiater.
Reeds nu ondergaat iedereen de gevol
gen van de fantastische evolutie die
zich in een zulkdanig tempo aan het
voltrekken is dat men gewaagt van een
nieuwe industriële revolutie, die eerst
met het bruikbaar maken van de
stoomkracht, daarna van de electri-
sche energie en thans van de atoom
energie is begonnen.
Wij leven, zonder dat wij het vol
doende beseffen, in een andere wereld
waarin wij ons nog niet volkomen
thuisvoelen. De vooruitgang heeft de
mens anders gemaakt, dwingt hem zich
aan te passen aan de nieuwe om
standigheden. De toekomst is volop be
zig en niemand kan precies zeggen hoe
de UTOPIA-wereld waaraan met man
en macht wordt gewerkt zal eindigen.
De technicus tracht langs de weg van
ononderbroken wetenschappelijk on
derzoek het bestane te verbeteren en
het nieuwe te ontdekken. De vakbond
leider zit gereed op de sprong om de
meerdere welvaart die daaruit zal
voortvloeien te verdelen, hogere lonen
te eisen en mindere arbeidsuren. De
socioloog, die de gedragingen van de
mensen moet nagaan, kan in deze ner-
veuse opgejaagde toestand de mens
nauwelijks volgen. De mensen zijn zo
als de golven van de zee altijd de
zelfde en toch anders. De meesten lei
den een leven dat boven hun normale
inkomsten uitgaat, wat hen belet om
het geluk dat zij nastreven te bereiken.
Degenen die hun goed humeur bewaren
zijn uitzonderingen geworden. Humo
risten die erin slagen hun publiek aan
het lachen te krijgen worden vetbetaal-
de artisten. De mensen voelen zich zo
danig opgeslorpt door hun bezigheden
dat velen van hen èr niet durven aan
denken, op gevaar af terrein te verlie
zen op hun naaste concurrenten, enige
rust of vacantie te nemen. Wij leven
werkelijk in een wereld, zoals Hobbcs
heeft gezegd, waarin de ene voor de
andere een wolf is (homo homini lu
pus). Elkeen die geen maat meer weet,
klaagt over zijn zenuwen. Wat niet snel
gaat, komt te laat.
Veel verdienen, veel genieten op de
kortst mogelijke tijd, is het onmiddel
lijke doel geworden. De zin voor rust
om te herstellen van de gedane inspan
ningen, de zin voor stilte om na te den
ken waarvoor al die onophoudelijke
arbeid moet dienen, is grotendeels ver
loren gegaan. Naastenliefde heeft een
gans andere klank gekregen. Buiten de
zeldzame gevallen waar deze nog aan
wezig is, is de politiek van do ut des
in de plaats getreden. Men geeft om te
krijgen. De politiek zoals de politici
deze hebben gemaakt, is een echte ca-
ricatuur geworden. Men belooft om te
paaien, zonder zich om het resultaat te
bekommeren. Het komt erop aan zich
zelf op zijn voetstuk te handhaven en
ervoor te zorgen dat onmiddellijke te
genstanders stante pede uit de weg
worden geruimd.
En wanneer dan zovelen eindelijk de
rijkdom bezitten, die zij zolang hebben
nagejaagd, durven zij er niets van af
doen om er zelf van te genieten. Zij
doen zichzelf tekort om te sparen voor
anderen.
Anderen lopen dagelijks met hun
hoofd in de wolken alsof zij halve go
den zijn waarnaar iedereen moet op
zien. Voor hen geldt de spreuk van
Salomon
Jahweh verafschuwt alle hooghartige
mensen
De hand er op ze ontkomen niet aan
hun straf.
VIC.
INGEVOLGE ons artikel over bepaalde wantoestanden bij de postdiensten, waar
mede we evenals het weekblad «De Middenstand», het nut van de spoedbestellingen
betwijfelen, ontvingen we andermaal een brief van een lezer wiens uiteenzetting een
klaar licht werpt op de toestanden te Aalst.
Deze brief luidt als volgt
In verband met uw reeds gepubliceerde artikels over de Postdiensten lijkt het mij
billijk, zulks om alle mogelijk misverstand uit de weg te ruimen, de aandacht van
uw lezers te willen vestigen op het feit dat onze plaatselijke postdiensten niet ver-
antwoordelijk kunnen worden gesteld voor de aangeklaagde wantoestanden in het
Aalsterse.
Eerst en vooral past het er op te wijzen dat onze postdiensten hoegenaamd niet
tussenbeide komen in de uitreiking van de spoedbestellingen. Zulks geschiedt uit-
sluitend door de diensten van de Regie T. T. en dienvolgens kunnen de postbedien-
den niet aansprakelijk worden gesteld voor gebeurlijke vertraging.
Wat de suggestie betreft om door het openstellen van ai de beschikbare loketten
de wachttijden in de postkantoren te verminderen, zulks is vanzelfsprekend de ge-
wenste, logische oplossing. Doch, om meer loketten te openen is er natuurlijk vol-
doende personeel nodig en ik meen te weten dat in Aalst sedert jaren een verbeten
strijd wordt gevoerd met de Hogere Overheid om toch een kleine uitbreiding van
bediendenpersoneel te kunnen bekomen. Het geduld van onze Vlaamse bevolking is
werkelijk bewonderenswaardig en te Brussel zouden dergelijke toestanden spoedig
een einde nemen. (Vetjes van ons. Redaktie.)
Zoals vooropgesteld in uw geëerd blad kunnen onze vertegenwoordigers van het
volk, door hun krachtdadige steun, terzake zeer nuttig werk verrichten ten bate van
onze Aalsterse bevolkingn.
Ik heb, als vriend van onze postbedienden, het als mijn plicht beschouwd Ued. de-
ze kleine tekst over te maken als aanvulling van uw artikels over de postdiensten.
Met de meeste achting. EEN LEZER.
Vooreerst willen we onze vriendelijke briefschrijver er op wijzen dat bedoeld artikel
niet zozeer de plaatselijke diensten op het oog had, met uitzondering wat aangaat
het openstellen der loketten.
Evenmin kan de Regie T.T. voor wat betreft de vertraging van spoedbestellingen
verantwoordelijk gesteld worden. Woordelijk hebben we in het nr. van 25 juli 11. ge
schreven «hoezeer de diensten te Aalst zich ook inspannen opdat de verzendingen
met spoed te Brussel zouden toekomen, eenmaal aldaar begint de slakkengang.
Het is ons ten andere niet onbekend dat de uitreiking van spoedbestellingen in tal
van omliggende gemeenten vanuit Aalst gebeurd en nog wel p°r fiets, met al de gevol
gen vandien.
Met belangstelling noteren we verder de opmerking van onze lezer t.o.v. het tekort
aan personeel in de postdiensten van de stad. Hieruit blijkt dat ook hier, Aalst een
stiefmoederlijke behandeling te beurt valt.
Parlementair dienstbetoon lijkt hier dringend geboden.
door Louis De Pelsmaeker.
Het Aalsters criterium heeft misschien
nog nooit zo een indruk gemaakt als dit
jaar, want die tweede zege van Rik Van
Steenbergen schijnt de wielermensen wer
kelijk geimpressioneerd te hebben. Noch
tans, wanneer men alles goed en wel over
weegt, en wanneer men even de nadruk legt
I op de feestzitting die na het criterium
plaats greep dan kan niets ons beletten om
voor volgend jaar reeds alle hoop te koeste
ren dat het nog grootser en meer overwel
digend zal worden dan in 1959. Immers,
men mag het jubileum van volgend jaar
niet vergeten het wordt inderdaad het vijf
en twintigste criterium, en in verband hier
mee hebben we reeds enkele verrassende
nieuwsjes gehoord achter de schermen. En
dan nog in die kringen die niet recht
streeks in betrekking staan met de inrich
ting van het Aalsters criterium, waarvan
we echter, veiligheidshalve, nog niet de
naam willen vermelden. Het is nu immers
een zekerheid dat men volgend jaar iets
speciaal zal willen doen voor hen die reeds
vijf en twintig jaar met de organisatie van
het criterium bezig zijn, en die een derge
lijke onderscheiding zeker zullen verdienen.
Verder willen we er ook nog op wijzen dat,
indien alles gesmeerd loopt, volgend jaar
het centraal sportkomité een werkelijkheid
zal zijn, waardoor de viering we veron
derstellen maar misschien zou kunnen
uitgaan van alle organisaties uit de Ajui-
nenstad van de grootste tot de kleinste.
DAT BELOOFT
Souveniertjeó
AFSCHEID OP PERRON
MET een glimlach die het leed om
het afscheid niet kon verbergen heeft
Mar ja vaarwel gezegd aan haar Vlaam
se verwanten en vrienden, aan het dorp
langs de Dender waar ergens in de scha
duw van hoge populieren een lieve do
de rust.
Want Mar ja keerde terug naar Oe
kraïne, haar oude geboorteland waar
uit het oorlogsgeweld haar in 1942 ver
joeg.
Op het perron stonden allen rond
om haar geschaard; men hoopte dat
Mar ja uiteindelijk nog zeggen zou ik
blijf. Maar men besefte hoe ijdel deze
hoop was. Toen kwam brusk het si
gnaal. Men riep veel schrijven hé,
enz. tot de stemmen verloren gingen in
het lawaai van de vertrekkende trein
die dra aan de kromming van de spoor
lijn verdween.
Prostjai, Marja, vaarwel. Ergens
in een dorp van Oekraïne zal je dezer
dagen voor het eerst na vele jaren te
rug bij je oude moeder zijn, die reeds
grijs en gerimpeld was toen je haar
verlaten moest.
Je zal haar vertellen van je lieve do
de, van je schoonouders, vrienden en
vele andere dorpsgenoten. Je zal praten
over net stadje waar je 's zaterdaags
ging markten, over de Expo 58 waar
één en ander de herinnering aan je
jeugdjaren opriep, zodat mettertijd het
heimwee naar het oude land niet lan
ger om dragen was.
De foto's aan zee op de Vlaamse
Kermis en zoveel andere uit de da
gen van je groot geluk kunnen ondui
delijk worden, maar zij die je kennen
weten dat de tijd nimmer de herinne
ringen aan Vlaanderen zal uitwissen.
Prostjai, Marja, bewust of onbewust
zal je in dat mooie Oekraïne waarover
je zo boeiend kon vertellen, de bood
schap uitdragen dat over de grenzen en
ideologlën heen, overal ter wereld men
sen van goede wil wonen tot de welke
ook jij behoort
CLERCK.
Op het H. Ilart te Aalst was men in feest bij de viering der gouden bruiloft van de
echtelingen Antoon Verbrakel en Palmyre Wauters. (Cl. «Het Volk»)