de en omstreken dt FILOSOFIETJES Ook de Posterijen moeten stipt zijn. BloecJtransli ransrusie re mensenlevens Wereld reword Bieclill loren. hei ndracht-nieuws Uitbreiding van personeel te Aalst noodzakelijk. Dat hoort men achter de schermen. van aalst ABONNEMENTSPRIJS 40,fr. per 3 maand 75,fr. per 6 maand 150,fr. per jaar. VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week. BUREEL St. Jorisstraat. 25, AALST. 15de JAARGANG. Tel. 241.14. P. R. 88172. ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1959 NUMMER 03 11,50 fr. het nummer. DE RHESUS FAKTOR. In de maand oktober zal ons blad een bijzonder nummer wijden aan de verschillen de aspecten van de Rode Kruiswerking in het algemeen en aan de bloedtransfusie in het bijzonder. Plaatselijke chirurgen en geneesheren-specialisten zullen hieraan hun medewerking verlenen. Bij wijze van inleiding tot het tenia van de bloedtransfusie drukken wij hieronder een wetenschappelijke bijdrage af van de hand van dr. Frans Matthieu, hoofdgeneesheer van de Bloedtransfusiedienst van het Rode Kruis te Aalst. Wij verhopen dat zijn uitleg over de Rhesus-faktor waarvan thans niemand meer onwetend mag zijn, velen nog eens het nut moge doen inzien van de bloedtransfusie, die dagelijks mensen het leven redt, en de blijk van naastenliefde die het bloedge- ven ls. F. DE RHESUS-FAKTOR. Sinds enkele tijd is de titel van dit artikel het onderwerp van talloze gesprekken ge durende namiddagtheeuurtjes en andere dergelijke samenkomsten. Talrijke vragen werden ons reeds hierover gesteld in de bloedtransfusiedienst, zodat het wel nodig bieek wat meer en vooral duidelijke uitleg te geven. De Rh-faktor heeft deze geheimzinnige, geleerde benaming van «faktor» gekregen om de zeer eenvoudige reden (zoals dat trouwens vaak gebeurd) dat men er de scheikundige natuur nog niet van kende en trouwens nog niet met zekerheid kent. Men weet alleen dat deze stof geïntegreerd is in een bepaald onderdeel van het bloed nl. de rode bloedlichaampjes, en hieraan aldus de eigenschappen verschaft, die we weldra zullen bespreken. Toen Landsteiner en Wiener in 1940 deze faktor voor het eerst ontdekten bij de aap Macacus Rhesus vandaar de naam Rhe sus gaven zij zich zeker geen rekenschap van het belang van hun ontdekking. Een jaar later reeds stelden Wiener, Peeters en onze landgenoot Moureau ook zijn aanwe zigheid vast bij de mens, althans bij een groot gedeelte. Daarom maakte men dade lijk onderscheid tussen Rh-positief bloed en Rh-negatief, al naargelang iemand de Rh-faktor bezit of niet. Wanneer iemand, die Rh-negatief bloed bezit, d.w.z. waarvan de rode bloedcellen geen Rh-faktor bezitten, in kontakt komt i met Rh-positief bloed, hetzij door een j bloedtransfusie, hetzij, zoals we dit verder (zullen zien, door zwangerschap, dan wordt jde Rh-faktor als een vreemde indringer be schouwd en zal een mekanisme in aktie treden, dat er zich zal tegen verzetten. In het bloedserum zullen stoffen worden ge produceerd die hem zullen trachten te neu traliseren. Men zegt dat zulke personen geïmmuniseerd zijn. Heeft een tweede transfusie of zwangerschap plaats, dan zul len deze «antilichamen of agglutininen», zo als men ze noemt, reeds aanwezig zijn en dadelijk hun vernietigende werking uitoe fenen. Bij de tweede geboorte doet dit nieuwe kontakt er een supplementaire hoe veelheid ontstaan, zodat de koncentratie aanzienlijk stijgt. Telkens wanneer dus Rh-positief bloed in de aders komt van een Rh-negatief persoon zal het aantal antili chamen stijgen. Deze reakties hebben echter zeer scha delijke gevolgen. Wanneer men aldus een druppelbloedserum van op die wijze geïm muniseerde personen in aanraking brengt met een druppel bloed van een Rh-positief persoon, dan zullen de agglutininen de rode bloedcellen aaneen doen kleven en aldus kleine bloedklonters doen ontstaan. Het zelfde gebeurt ook binnen in het lichaam, wanneer een Rh-negatief geïmmuniseerd Zie Vervolg blz. 3. Het wereldrekord Biechthoren wordt nog steeds gehouden door de Vlaamse Witte Pa- I ter Van Sichem, in Ruanda-Urundi. Vorig jaar moet hij 63.000 Biechten hebben ge- hoord, en hij doet het nog steeds tegen een gemiddelte van 150 a 200 per dag De missie van Mujerero waar hij werk zaam is, werd gesticht in 1923 en telde toen 500 kristenen. Thans vindt men er 44.000 gelovigen en reeds vier inlandse priesters. Heden zaterdag 8 augustus, te 14 uur, vagen de oefeningen aan der Kadetten en Miniemen. Deze trainingen staan staan ooder de be voegde leiding en toezicht van de Heren Hippoliet Van den Bosch, Léon Becqué en Verscheuren, Licenciaat in Lichamelijke Opvoeding en Sport. Ouders, laat uwe jongens aansluiten bij K S.C. EENDRACHT. Daar zullee zij op flinke en deftige wijze opgeleid worden tot volwaardige sportmensen. De inschrijvingen geschieden op zater dag van 14 tot 16 uur, en op woensdag van 17 tot 19 u alsook bij alle bestuursleden van S. C. Eendracht. Te Aalst vierden de echtgenoten Jozef De Backer en Alice Verhagen hun gouden bruiloft. (Cliché «Het Volkv) De echtgenoten Gustaaf De Bruyne-Hertsens vierden te Aalst hun gouden bruiloft. Hier een opname tijdens het bezoek van de magistraat. (Cl. «Het Volk») VERGEET NIET TE LEVEN Men voorspelt dat de meest winst gevende beroepen van de toekomst deze zijn van zenuwarts en psychiater. Reeds nu ondergaat iedereen de gevol gen van de fantastische evolutie die zich in een zulkdanig tempo aan het voltrekken is dat men gewaagt van een nieuwe industriële revolutie, die eerst met het bruikbaar maken van de stoomkracht, daarna van de electri- sche energie en thans van de atoom energie is begonnen. Wij leven, zonder dat wij het vol doende beseffen, in een andere wereld waarin wij ons nog niet volkomen thuisvoelen. De vooruitgang heeft de mens anders gemaakt, dwingt hem zich aan te passen aan de nieuwe om standigheden. De toekomst is volop be zig en niemand kan precies zeggen hoe de UTOPIA-wereld waaraan met man en macht wordt gewerkt zal eindigen. De technicus tracht langs de weg van ononderbroken wetenschappelijk on derzoek het bestane te verbeteren en het nieuwe te ontdekken. De vakbond leider zit gereed op de sprong om de meerdere welvaart die daaruit zal voortvloeien te verdelen, hogere lonen te eisen en mindere arbeidsuren. De socioloog, die de gedragingen van de mensen moet nagaan, kan in deze ner- veuse opgejaagde toestand de mens nauwelijks volgen. De mensen zijn zo als de golven van de zee altijd de zelfde en toch anders. De meesten lei den een leven dat boven hun normale inkomsten uitgaat, wat hen belet om het geluk dat zij nastreven te bereiken. Degenen die hun goed humeur bewaren zijn uitzonderingen geworden. Humo risten die erin slagen hun publiek aan het lachen te krijgen worden vetbetaal- de artisten. De mensen voelen zich zo danig opgeslorpt door hun bezigheden dat velen van hen èr niet durven aan denken, op gevaar af terrein te verlie zen op hun naaste concurrenten, enige rust of vacantie te nemen. Wij leven werkelijk in een wereld, zoals Hobbcs heeft gezegd, waarin de ene voor de andere een wolf is (homo homini lu pus). Elkeen die geen maat meer weet, klaagt over zijn zenuwen. Wat niet snel gaat, komt te laat. Veel verdienen, veel genieten op de kortst mogelijke tijd, is het onmiddel lijke doel geworden. De zin voor rust om te herstellen van de gedane inspan ningen, de zin voor stilte om na te den ken waarvoor al die onophoudelijke arbeid moet dienen, is grotendeels ver loren gegaan. Naastenliefde heeft een gans andere klank gekregen. Buiten de zeldzame gevallen waar deze nog aan wezig is, is de politiek van do ut des in de plaats getreden. Men geeft om te krijgen. De politiek zoals de politici deze hebben gemaakt, is een echte ca- ricatuur geworden. Men belooft om te paaien, zonder zich om het resultaat te bekommeren. Het komt erop aan zich zelf op zijn voetstuk te handhaven en ervoor te zorgen dat onmiddellijke te genstanders stante pede uit de weg worden geruimd. En wanneer dan zovelen eindelijk de rijkdom bezitten, die zij zolang hebben nagejaagd, durven zij er niets van af doen om er zelf van te genieten. Zij doen zichzelf tekort om te sparen voor anderen. Anderen lopen dagelijks met hun hoofd in de wolken alsof zij halve go den zijn waarnaar iedereen moet op zien. Voor hen geldt de spreuk van Salomon Jahweh verafschuwt alle hooghartige mensen De hand er op ze ontkomen niet aan hun straf. VIC. INGEVOLGE ons artikel over bepaalde wantoestanden bij de postdiensten, waar mede we evenals het weekblad «De Middenstand», het nut van de spoedbestellingen betwijfelen, ontvingen we andermaal een brief van een lezer wiens uiteenzetting een klaar licht werpt op de toestanden te Aalst. Deze brief luidt als volgt In verband met uw reeds gepubliceerde artikels over de Postdiensten lijkt het mij billijk, zulks om alle mogelijk misverstand uit de weg te ruimen, de aandacht van uw lezers te willen vestigen op het feit dat onze plaatselijke postdiensten niet ver- antwoordelijk kunnen worden gesteld voor de aangeklaagde wantoestanden in het Aalsterse. Eerst en vooral past het er op te wijzen dat onze postdiensten hoegenaamd niet tussenbeide komen in de uitreiking van de spoedbestellingen. Zulks geschiedt uit- sluitend door de diensten van de Regie T. T. en dienvolgens kunnen de postbedien- den niet aansprakelijk worden gesteld voor gebeurlijke vertraging. Wat de suggestie betreft om door het openstellen van ai de beschikbare loketten de wachttijden in de postkantoren te verminderen, zulks is vanzelfsprekend de ge- wenste, logische oplossing. Doch, om meer loketten te openen is er natuurlijk vol- doende personeel nodig en ik meen te weten dat in Aalst sedert jaren een verbeten strijd wordt gevoerd met de Hogere Overheid om toch een kleine uitbreiding van bediendenpersoneel te kunnen bekomen. Het geduld van onze Vlaamse bevolking is werkelijk bewonderenswaardig en te Brussel zouden dergelijke toestanden spoedig een einde nemen. (Vetjes van ons. Redaktie.) Zoals vooropgesteld in uw geëerd blad kunnen onze vertegenwoordigers van het volk, door hun krachtdadige steun, terzake zeer nuttig werk verrichten ten bate van onze Aalsterse bevolkingn. Ik heb, als vriend van onze postbedienden, het als mijn plicht beschouwd Ued. de- ze kleine tekst over te maken als aanvulling van uw artikels over de postdiensten. Met de meeste achting. EEN LEZER. Vooreerst willen we onze vriendelijke briefschrijver er op wijzen dat bedoeld artikel niet zozeer de plaatselijke diensten op het oog had, met uitzondering wat aangaat het openstellen der loketten. Evenmin kan de Regie T.T. voor wat betreft de vertraging van spoedbestellingen verantwoordelijk gesteld worden. Woordelijk hebben we in het nr. van 25 juli 11. ge schreven «hoezeer de diensten te Aalst zich ook inspannen opdat de verzendingen met spoed te Brussel zouden toekomen, eenmaal aldaar begint de slakkengang. Het is ons ten andere niet onbekend dat de uitreiking van spoedbestellingen in tal van omliggende gemeenten vanuit Aalst gebeurd en nog wel p°r fiets, met al de gevol gen vandien. Met belangstelling noteren we verder de opmerking van onze lezer t.o.v. het tekort aan personeel in de postdiensten van de stad. Hieruit blijkt dat ook hier, Aalst een stiefmoederlijke behandeling te beurt valt. Parlementair dienstbetoon lijkt hier dringend geboden. door Louis De Pelsmaeker. Het Aalsters criterium heeft misschien nog nooit zo een indruk gemaakt als dit jaar, want die tweede zege van Rik Van Steenbergen schijnt de wielermensen wer kelijk geimpressioneerd te hebben. Noch tans, wanneer men alles goed en wel over weegt, en wanneer men even de nadruk legt I op de feestzitting die na het criterium plaats greep dan kan niets ons beletten om voor volgend jaar reeds alle hoop te koeste ren dat het nog grootser en meer overwel digend zal worden dan in 1959. Immers, men mag het jubileum van volgend jaar niet vergeten het wordt inderdaad het vijf en twintigste criterium, en in verband hier mee hebben we reeds enkele verrassende nieuwsjes gehoord achter de schermen. En dan nog in die kringen die niet recht streeks in betrekking staan met de inrich ting van het Aalsters criterium, waarvan we echter, veiligheidshalve, nog niet de naam willen vermelden. Het is nu immers een zekerheid dat men volgend jaar iets speciaal zal willen doen voor hen die reeds vijf en twintig jaar met de organisatie van het criterium bezig zijn, en die een derge lijke onderscheiding zeker zullen verdienen. Verder willen we er ook nog op wijzen dat, indien alles gesmeerd loopt, volgend jaar het centraal sportkomité een werkelijkheid zal zijn, waardoor de viering we veron derstellen maar misschien zou kunnen uitgaan van alle organisaties uit de Ajui- nenstad van de grootste tot de kleinste. DAT BELOOFT Souveniertjeó AFSCHEID OP PERRON MET een glimlach die het leed om het afscheid niet kon verbergen heeft Mar ja vaarwel gezegd aan haar Vlaam se verwanten en vrienden, aan het dorp langs de Dender waar ergens in de scha duw van hoge populieren een lieve do de rust. Want Mar ja keerde terug naar Oe kraïne, haar oude geboorteland waar uit het oorlogsgeweld haar in 1942 ver joeg. Op het perron stonden allen rond om haar geschaard; men hoopte dat Mar ja uiteindelijk nog zeggen zou ik blijf. Maar men besefte hoe ijdel deze hoop was. Toen kwam brusk het si gnaal. Men riep veel schrijven hé, enz. tot de stemmen verloren gingen in het lawaai van de vertrekkende trein die dra aan de kromming van de spoor lijn verdween. Prostjai, Marja, vaarwel. Ergens in een dorp van Oekraïne zal je dezer dagen voor het eerst na vele jaren te rug bij je oude moeder zijn, die reeds grijs en gerimpeld was toen je haar verlaten moest. Je zal haar vertellen van je lieve do de, van je schoonouders, vrienden en vele andere dorpsgenoten. Je zal praten over net stadje waar je 's zaterdaags ging markten, over de Expo 58 waar één en ander de herinnering aan je jeugdjaren opriep, zodat mettertijd het heimwee naar het oude land niet lan ger om dragen was. De foto's aan zee op de Vlaamse Kermis en zoveel andere uit de da gen van je groot geluk kunnen ondui delijk worden, maar zij die je kennen weten dat de tijd nimmer de herinne ringen aan Vlaanderen zal uitwissen. Prostjai, Marja, bewust of onbewust zal je in dat mooie Oekraïne waarover je zo boeiend kon vertellen, de bood schap uitdragen dat over de grenzen en ideologlën heen, overal ter wereld men sen van goede wil wonen tot de welke ook jij behoort CLERCK. Op het H. Ilart te Aalst was men in feest bij de viering der gouden bruiloft van de echtelingen Antoon Verbrakel en Palmyre Wauters. (Cl. «Het Volk»)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1959 | | pagina 1