de
en omstreken
1
DEMAGOGIE
Nog meer nuttig laadvermogen
MERCEDES'-BENZ
gevende opvoedkunde
leidings-
maneuvers
Garage RESIDENCE N. V.
Parklaan, 50 Tel. 267.51/52.
W-We)
van aalst
en
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week.
BUREEL St. Jorisstraat, 25, AALST. 15de JAARGANG.
Tel. 241.14. P. R. 88172
ZATERDAG 19 DECEMBER 1959 NUMMER 101
oude kinderkenner met veel jaren
ervinding zei Van in de wieg wordt
kind opgevoed.
Sis Heyster schrijft in Levende
oedkunde De opvoeding van een kind
int bij de ontvangenis in de schoot van
moeder. We hopen op die bewering la-
terug te komen, maar onderstrepen
dat zeer veel psychiaters de mening
hun Nederlandse kollega delen,
andaag geven we ter overweging aan
ouders enkele grepen uit het werkelijke
Elk aangehaald feit is echt gebeurd,
en brokje
LEVENDE OPVOEDKUNDE.
indje lief zit in zijn stoeltje. Het speelt
een rammelaar, een popje... Het speel-
I ontsnapt aan de kleine handjes. Als
tippen is moeder er bij, raapt het popje
speelt wat met kindje lief dat zijn
tlgoed een tweede keer laat vallen, een
le keer en meer, 't wordt een spel en
ner springt moeder toe, slavin van haar
Ije lief, dat opgroeit tot een echt dikta-
tje.
roter geworden zal het kind altijd zijn
eken doordrijven.
Mijnheer, als hij zijn goesting niet mag
rolt hij zich huilend over de grond.
fat zou u doen, lezeres, lezer.
een Limburgsgezin wierp een vier ja-
kind zijn speelgoed in de grond Opra-
zei moeder. Neen. Oprapen Neen.
der gaf het dochtertje een paar lappen
achterwerk,
oppig blijft het lief dochtertje weigeren
racht de moeder de handjes tot aan het
igoed. In 't koolkot. In de woonka-
Oprapen Neen Weer in 't kool-
Langer nu Oprapen Geen «neen»
r, maar ook niet gehoorzamen. Weer
koolkot nog langer. Moeken, ik
t oprapen En 't gebeurde.
volgende dagen was Klaartje zeer
if. Het koolkot Elk zijn gedacht Of
koppigheid voorgoed verdwenen is
rschijnlijk niet, maar Klaartje weet
moeder «meester» is.
ind lief gaat naar school. Eigen kind,
on kind, braaf, zeer braaf kind. Dat
if kind komt thuis klagen, 't Heeft straf
egen of een klap rond zijn oren.
e zullen eens zien Wat denkt de mees-
es) wel
een school onzer stad had een jongen
en gekregen. Moeder was razend. «Mor-
trek ik naar de leraar. Hij zal zien met
hij te doen heeft. Wees voorzichtig, zei
de vader. Weet gij wat zoontje lief heeft
uitgestoken
's Anderendaags toonde de leraar aan de
I moeder een fel gekneusd en erg gezwollen
been.
I Zoontje lief had geschopt omdat de leraar
j hem op de speelplaats had gestraft.
Wat zou u gedaan hebben lezeres, lezer.
Naar school gaan, met de leerkracht spre
ken, kalm; nooit pngelijk geven in 't bij
zijn van zoontje lief; zelf bijstraffen. Wij
houden niet van rammel, er zijn andere
straffen, maar als de «roede» moet gebruikt
worden, moet het.
Zoontje lief wordt een zoon. Dochtertje
lief wordt een jonge dame.
De zoon studeert. Komt thuis anderhalve
uur na de studie, 't Manneken is erg vro
lijk. De ouders lachen.
De zoon heeft een kameraad in de ge
buurte. Deze ook doet «aardig». Hij riekt
naar drank. Vader ondervraagt. Zoontje
lief bekent dat ze in een café gezeten had
den, een café dat een paar maanden latei
door de politie werd gesloten.
Dochter lief bezoekt regelmatig de bals,
komt na middernacht thuis, met of zonder
gezelschap. Och, zeggen de ouders, men is
maar eenmaal jong Men moet genieten
van het leven
Maar. Dochterlief MOET trouwen en
haar levensgezel moet zijn ingenieursstu
die stop zetten.
Een jong advokaat, die veel doet voor de
jeugd, vertelde ons. Een goed soldaat, een
brave jongen, keert neerslachtig terug
naar zijn eenheid. De officier-opvoeder ziet
dat er iets scheelt. De soldaat lost niets. De
aalmoezenier wordt aangesproken. Ik
heb ontdekt dat mijn ouders in onmin
leven. Ik ben kapot.
Iemand vindt onze artikels interessant,
waar, goed geschreven, maar we spreken
te harde taal.
Mijn beste Heer, moest u het geval ken
nen dat wij in 1933 te Dendermonde vooi
de kinderrechter moesten helpen oplossen
u zou... vloeken.
Mochten wij u vertellen wat voor drie
maanden ontdekt werd in een lagere school
in een randgemeente van Aalst, u zou geen
harde taal spreken, maar hard, zeer hard
slaan.
Ons doel de ouders wakker schudden,
hun wijzen op hun grote verantwoordelijk
heid, bewijzen dat 9 op 10 keer de familie
schuld heeft aan het «mislopen der jeugd»,
want de familie blijft de voornaamste op
voedster. C. B.
«PRO ARTE». PROFICIAT
j Voor enkele tijd traden hier te Aalst op,
j het bekende strijkorkest van het N. I. R.,
opder leiding van Gust Maes, samen met
I de bekende declamatrice Dora Van der
Groen.
Vele kunstliefhebbers zouden zich voor
een dergelijk programma een verplaatsing
getroost hebben. Het pleit voor de Aalste-
naars dat onze stadsfeestzaal bomvol gelo
pen was.
Doch het is niet zozeer met de bedoeling
deze gelukkige vaststelling te vermelden,
dat deze enkele regels ter ere van Pro
Arte worden neergeschreven.
Doch wel om er op te wijzen dat men in
diverse kringen onzer stad op zoek is naar
nieuwe formules om het kulturele leven bij
ons op peil te brengen. Terwijl het privaat
initatief van moedige enkelingen en met
opzet worden geen namen genoemd
reeds ten onzent nauwelijks te overtreffen
resultaten heeft bereikt.
Laten wij toch eens even bedenken wat
net aan uithouding en onverdroten initia
tief het heeft gekost om in onze stad, jaar-
ui jaar-uit concerten en muziek-recitals van
eerste gehalte in te richten. En dit in een
«boerenstad», zoals men soms van Aalst,
durft te zeggen
En laat het nu toch, om de liefde Gods,
in niemands hoofd opkomen, dat deze be
denking door enig eigenbelang is ingege
ven.
Op het hierboven geloofde concert zelf j
viel ons de gedachte te binnen, eens op deze
belangrijke en positieve resultaten te wij
zen.
Inderdaad Pro Arte heeft gewroet om
het zo ver te brengen. Het dient dan ook
maar eerlijk erkend te worden.
Hoe zou dan ook de suggestie niet mo
gen naar voor gebracht, dat de verantwoor
delijken voor het Culturele Leven bij ons,
in de eerste plaats de medewerking zouden
vragen van hen die, op een soms zeer on
dankbaar terrein reecis meer *c?an hun spo-
:en hebben verdiend.
Men klaagt soms over het geheel aan ini-
iatief en medewerkingg. S.
1,50 fr
het nummer.
i
de Vrije Tribune van. «De Standaard»
17dezer waarschuwt Prof. Dr. Frans
Mcchelen voor allerlei voorwendsels
rdoor men zal trachten de strijd tegen
ilentelling af te leiden,
in deze lezenswaardige bijdrage ontle-
we o.m. het volgende.
Naar verluidt zou er in sommige
gen rond de Eerste-Minister fel ge
it worden aan een kompromis-oplos-
welke de huidige aandacht zou aflei-
door het breken van de eenheid in de
mse gelederen. Men zou inderdaad
id zijn om bepaalde toegevingen te
wat betreft het tweetalig statuut van
lelgische hoofdstad. De Brusselse ag-
eratie zou hierbij echter niet beperkt
en tot de gemeenten welke hier mo
tel en reeds min of meer traditioneel
behoren. Men zou deze agglomeratie
ienlijk vergroten en er een aantal
mse plus Waalse gemeenten aan toe-
en. Al deze gemeenten zouden de uit-
;ide Brusselse agglomeratie uitmaken,
vil dus zeggen dat in al deze gemeen
ten tweetalig statuut van toepassing
ijn.
het eerste zicht kan men zich laten
iden door het tweetalig karakter van
Irusselse agglomeratie. Dat men zich
ke echter door niet te veel illuzies laat j
schelen. Iedereen weet ongeveer hoe
de verschillende taalwetten worden
past.
dergelijke kompromis-tweetaligheid
ons dan op zichzelf al weinig bekoren.»
verband met een ander voorwendsel,
urgentie van de Kongolese kwestie,
jft steller zeer terecht
leeds nu hoort men stemmen ervoor
dat de problematiek van de talen-
g in het niet verzinkt t.o.v. de Kongo-
ematiek en dat men wellicht zou ge-
n van een hoog politiek inzicht, indien
deze vraagstukken naar latere datum l
zou verschuiven. Wij zouden hiertegen ten
zeerste willen waarschuwen. Ons land als
geheel heeft een verantwoordelijkheid voor
de ontwikkeling van Kongo, zeker. Voor
de toekomst echter van de Nederlandse
kuituur in Vlaanderen en voor het behoud
van onze volkskracht, is de afwering van
de talentelling en de hieraan verbonden ge
varen van verlies van grondgebied voor
ons, van het allerhoogste belang.
Hoezeer wij ook betreuren dat zoveel
energie moet worden besteed aan de talen-
tellingsproblematiek en overigens aan de
Vlaamse Beweging in het algemeen, toch
kunnen wij niet versagen. Het gaat om on- j
ze eigen toekomst, en deze van onze kul- j
tuur. Dit is nu voor ons de hoogste urgen- i
tie.
oQo
STAD AALST.
BERICHT
AAN DE BEVOLKING
Op 15 oktober jl. heeft Zijne Majesteit
Koning Boudewijn vóór radio en televisie
een toespraak gehouden, waarin hij de
aandacht heeft gevestigd op de belangrijke
problemen van de vluchtelingen in de ver
schillende landen, dit in het raam van het
WERELDJAAR VAN DE VLUCHTELING.
Namens het Nationaal Comité, onder de
bescherming van Z. M. de Koning opge
richt, doet de heer Gouverneur der Provin
cie beroep op onze daadwerkelijke mede
werking.
Ten einde aan dit verzoek te voldoen en
hiertoe de nodige gelden te kunnen inzame
len werd door het stadsbestuur een post-
checkrekening nummer 90.860 geopend met
de benaming «Stadsbestuur Aalst, Algeme
ne Zaken.
Stortingen op deze postcheckrekening
worden van heden af met veel dank aan
vaard.
Andere geldstortingen kunnen gedaan
worden in de bussen welke te dien einde
geplaatst zijn in het stadhuis, het politie
commissariaat, het zwembad, het stadsma-
gazijn en het slachthuis.
De Stadssecr., De Burgem. en Schep.
Fr. DE MEYST. Fr. BLANCKAERT.
3ROEP TUL
organiseert zijn
DERDE
WELSPREKENDHEIDS-
TORNOOI
Schifting zaterdag 9 januari 1960 te 17 h.
Feestzitting zaterdag 16 jan. '60 te 19,30 h.
elkens in de Feestzaal van het Stadhuis.
Voorwaarden tot deelname
leerling(e) zijn van Retorika of Poësis
(of daarmee gelijkgestelde klassen),
van Universiteit of instituut voor hoge
re studiën.
opgave van vrij gekozen onderwerp
(min. 5 m.)
een opgelegd onderwerp verdedigen
(min. 3 m.)
Aanvraag vóór 5 januari 1960 insturen
aan dhr. Frans De Koninck, Vrijheid
straat. 54, te Aalst.
Zo wij hieronder het recent socialistische
Kongres onder de loupe gaan nemen, is dit
niet om de aandacht af te wenden van de
zeer grote moeilijkheden op allerlei gebied
waarmede de regering te kampen heeft. De
huidige regering wordt geconlronteerd met
problemen, zo ingewikkeld en veelvuldig,
dat een minder sterke regering er reeds
lang onder zou bezweken zijn. Maar het is
niet voldoende dat de regering het c uit
houdt ze moet ook de nodige enegie aan
de dag weten te leggen om haar politiek
volledig uit te voeren. In dit verband wil
len we verwijzen naar de redevoering van
de heer Theo Lefèvre, voorzitter van de C.
V. P. bij de opening van de huidige Parle
mentaire zittijd
«Wij hebben vertrouwen in de regering.
We zouden wensen dat de regering altijd
vertrouwen had in haar meerderheid. Het
mag niet zijn dat een handjevol demagogen
haar kunnen doen terugkomen op wat soli
dair en rijpelijk werd beslist de regering
mag ervan overtuigd zijn, dat die demago
gen geïsoleerd zijn en blijven. De meerder
heid weet. inderdaad, dat het grootste ge
vaar voor de demokratie ligt in het spekta
kel van de vrees der regeerders voor wat
ze menen de openbare opinie te zijn, waar
het er eigenlijk slechts een kortzichtige en
egoïstische karikatuur van is.
De Volkeren gedragen zich menigmaal
zoals hun leiders het van hen verwachten.
Ons land zal de nodige offers en tucht aan
vaarden, wanneer de redenen worden uit
eengezet en wanneer het de natie wordt
duidelijk gemaakt welke oogmerken van
sociale vooruitgang er door worden nage
streefd.
Wij moeten de moed hebben te zeggen,
dat er in ons land meer en meer wordt ge
praat over een crisis van het regime. De
belangen van de economische en sociale
groepen verwerven een stijgende invloed
op de besprekingen van regering en parle
ment. Er bestaan weliswaar technische
problemen op het economisch en sociaal
niveau, maar er heerst vooral een verzwak
king van het overheidsgezag. De Christelij
ke Volkspartij wil andermaal het gezag van
de Staat bevestigen en diens bevoegdheid
verstevigen om in alle onafhankelijkheid
een politiek op lange termijn te ontwerpen
en uit te voeren, die de sociale vooruitgang
beoogt door de economische expansie. Zo
zal de crisis van het regime worden over
wonnen.
Dit gezegd, keren we ons naar het socia
listisch kongres. De laatste socialistische
kongressen bieden steeds weer hetzelfde
beeld een haast openlijke strijd tussen
hetgeen we de «programmisten» zouden
kunnen noemen (zij die voor alles trouw
wensen te blijven aan het socialistisch pro
gramma) en de «opportunisten» (zij die be
reid zijn zeer veel water in hun wijn te
doen als ze maar terug in de regering kun
nen komen), dit alles overgoten met een
demagogisch sausje.
Op het ogenblik dat er zich zeer grote
problemen stellen voor België we den
ken hierbij aan Kongo en de financiële
toestand leest men niet zonder stijgende
verbazing de resoluties die door dit kongres
werden aangenomen: verhoging tot 700 F
per week van de werkloosheidsvergoeding,
dubbel verlofgeld, gewaarborgd weekloon,
herziening van de bedrijfsbelasting, oprich
ten van een nationale en kosteloze gezond
heidsdienst, minimumpensioenen van 40.000
F voor de arbeiders, van 30.000 F voor de
zelfstandigen, verhoging van de loonmini-
ma...
Een korte berekening laat toe va9t te
stellen dat de uitvoering van deze resolu
tie een meer uitgave van 7 a 10 miljard
voor de Staat met zich zou meebrengen.
Indien België niet worstelde met financiële
problemen, zouden sommigen van deze ei
sen wellicht in overweging kunnen geno
men worden, maar thans is de verwezenlij
king ervan onmogelijk tenzij... men zeer
grote besparingen zou doorvoeren of nieu
we belastingen zou heffen.
Van nieuwe belastingen willen de socia
listen niet weten, de andere partijen trou
wens ook niet. Dus mag verwacht worden
dat de socialistische partij met beide han
den de besparingen toejuicht die door de
regering tot nog toe werden voorgesteld
Maar ook hier komt men bedrogen uit
het kongres verwierp het saneringsplan
van de ziekteverzekering en stelde daarte
genover een Nationale Gezondheidsdienst
waarvan men nog niet weet of hij één rf
tien miljard gaat kosten. Ook het plan van
minister Segers om de financiële toestand
van de spoorwegen gezond te maken, wer
den van de hand gewezen.
Is het dan overdreven te spreken van
demagogie En dat op het ogenblik dat aar.
het land offers moeten gevraagd worden
voor Kongo, voor het onderwijs en de op
voeding van de jeugd en voor de ekonomi-
sche heropbloei van verscheidene gewes
ten I. D.
FEESTZAAL STADHUIS
Woensdag 23 december 1959
te 19,30 u.
GROTE KULTURELE FEESTAVOND
Optreden van het PRO MUSICAKOOR
(Kerstprogramma)
Leiding Hr. Gaston De Cock.
Solisten Mevr. Boni-Slagmulder.
Heer Herman Slagmulder.
Declamatie Heer Willy Van Boxtael.
Mandoline Hr. L. Van den Eeckhaut.
Aan het Klavier R. Morés.
Deelname in de kosten 20 fr.
Kaarten te bekomen bij de HH. Brancar
diers en aan de Ingang van de Feestzaal.
en meer komfort met de nieuwe L en LP 322, 327 en 337 die van
de schitterende reeks der zware MERCEDES-BENZ vrachtwa
gens de volledigste en de beste van de wereld maakt. Leverbaar
als vrachtwagen, kipbakken en traetoren frentstuur en half-
frontstuur. Aandrijving op twee of op vier wielen. Vermogen
120 en 190 P. K. Nuttig laadvermogen van 6 tot 12 ten.
DIESEL
Concessienaris veer het gebied van A A L T