de en omstreken 1 DEMAGOGIE Nog meer nuttig laadvermogen MERCEDES'-BENZ gevende opvoedkunde leidings- maneuvers Garage RESIDENCE N. V. Parklaan, 50 Tel. 267.51/52. W-We) van aalst en ABONNEMENTSPRIJS 40,fr. per 3 maand 75,fr. per 6 maand 150,fr. per jaar. VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week. BUREEL St. Jorisstraat, 25, AALST. 15de JAARGANG. Tel. 241.14. P. R. 88172 ZATERDAG 19 DECEMBER 1959 NUMMER 101 oude kinderkenner met veel jaren ervinding zei Van in de wieg wordt kind opgevoed. Sis Heyster schrijft in Levende oedkunde De opvoeding van een kind int bij de ontvangenis in de schoot van moeder. We hopen op die bewering la- terug te komen, maar onderstrepen dat zeer veel psychiaters de mening hun Nederlandse kollega delen, andaag geven we ter overweging aan ouders enkele grepen uit het werkelijke Elk aangehaald feit is echt gebeurd, en brokje LEVENDE OPVOEDKUNDE. indje lief zit in zijn stoeltje. Het speelt een rammelaar, een popje... Het speel- I ontsnapt aan de kleine handjes. Als tippen is moeder er bij, raapt het popje speelt wat met kindje lief dat zijn tlgoed een tweede keer laat vallen, een le keer en meer, 't wordt een spel en ner springt moeder toe, slavin van haar Ije lief, dat opgroeit tot een echt dikta- tje. roter geworden zal het kind altijd zijn eken doordrijven. Mijnheer, als hij zijn goesting niet mag rolt hij zich huilend over de grond. fat zou u doen, lezeres, lezer. een Limburgsgezin wierp een vier ja- kind zijn speelgoed in de grond Opra- zei moeder. Neen. Oprapen Neen. der gaf het dochtertje een paar lappen achterwerk, oppig blijft het lief dochtertje weigeren racht de moeder de handjes tot aan het igoed. In 't koolkot. In de woonka- Oprapen Neen Weer in 't kool- Langer nu Oprapen Geen «neen» r, maar ook niet gehoorzamen. Weer koolkot nog langer. Moeken, ik t oprapen En 't gebeurde. volgende dagen was Klaartje zeer if. Het koolkot Elk zijn gedacht Of koppigheid voorgoed verdwenen is rschijnlijk niet, maar Klaartje weet moeder «meester» is. ind lief gaat naar school. Eigen kind, on kind, braaf, zeer braaf kind. Dat if kind komt thuis klagen, 't Heeft straf egen of een klap rond zijn oren. e zullen eens zien Wat denkt de mees- es) wel een school onzer stad had een jongen en gekregen. Moeder was razend. «Mor- trek ik naar de leraar. Hij zal zien met hij te doen heeft. Wees voorzichtig, zei de vader. Weet gij wat zoontje lief heeft uitgestoken 's Anderendaags toonde de leraar aan de I moeder een fel gekneusd en erg gezwollen been. I Zoontje lief had geschopt omdat de leraar j hem op de speelplaats had gestraft. Wat zou u gedaan hebben lezeres, lezer. Naar school gaan, met de leerkracht spre ken, kalm; nooit pngelijk geven in 't bij zijn van zoontje lief; zelf bijstraffen. Wij houden niet van rammel, er zijn andere straffen, maar als de «roede» moet gebruikt worden, moet het. Zoontje lief wordt een zoon. Dochtertje lief wordt een jonge dame. De zoon studeert. Komt thuis anderhalve uur na de studie, 't Manneken is erg vro lijk. De ouders lachen. De zoon heeft een kameraad in de ge buurte. Deze ook doet «aardig». Hij riekt naar drank. Vader ondervraagt. Zoontje lief bekent dat ze in een café gezeten had den, een café dat een paar maanden latei door de politie werd gesloten. Dochter lief bezoekt regelmatig de bals, komt na middernacht thuis, met of zonder gezelschap. Och, zeggen de ouders, men is maar eenmaal jong Men moet genieten van het leven Maar. Dochterlief MOET trouwen en haar levensgezel moet zijn ingenieursstu die stop zetten. Een jong advokaat, die veel doet voor de jeugd, vertelde ons. Een goed soldaat, een brave jongen, keert neerslachtig terug naar zijn eenheid. De officier-opvoeder ziet dat er iets scheelt. De soldaat lost niets. De aalmoezenier wordt aangesproken. Ik heb ontdekt dat mijn ouders in onmin leven. Ik ben kapot. Iemand vindt onze artikels interessant, waar, goed geschreven, maar we spreken te harde taal. Mijn beste Heer, moest u het geval ken nen dat wij in 1933 te Dendermonde vooi de kinderrechter moesten helpen oplossen u zou... vloeken. Mochten wij u vertellen wat voor drie maanden ontdekt werd in een lagere school in een randgemeente van Aalst, u zou geen harde taal spreken, maar hard, zeer hard slaan. Ons doel de ouders wakker schudden, hun wijzen op hun grote verantwoordelijk heid, bewijzen dat 9 op 10 keer de familie schuld heeft aan het «mislopen der jeugd», want de familie blijft de voornaamste op voedster. C. B. «PRO ARTE». PROFICIAT j Voor enkele tijd traden hier te Aalst op, j het bekende strijkorkest van het N. I. R., opder leiding van Gust Maes, samen met I de bekende declamatrice Dora Van der Groen. Vele kunstliefhebbers zouden zich voor een dergelijk programma een verplaatsing getroost hebben. Het pleit voor de Aalste- naars dat onze stadsfeestzaal bomvol gelo pen was. Doch het is niet zozeer met de bedoeling deze gelukkige vaststelling te vermelden, dat deze enkele regels ter ere van Pro Arte worden neergeschreven. Doch wel om er op te wijzen dat men in diverse kringen onzer stad op zoek is naar nieuwe formules om het kulturele leven bij ons op peil te brengen. Terwijl het privaat initatief van moedige enkelingen en met opzet worden geen namen genoemd reeds ten onzent nauwelijks te overtreffen resultaten heeft bereikt. Laten wij toch eens even bedenken wat net aan uithouding en onverdroten initia tief het heeft gekost om in onze stad, jaar- ui jaar-uit concerten en muziek-recitals van eerste gehalte in te richten. En dit in een «boerenstad», zoals men soms van Aalst, durft te zeggen En laat het nu toch, om de liefde Gods, in niemands hoofd opkomen, dat deze be denking door enig eigenbelang is ingege ven. Op het hierboven geloofde concert zelf j viel ons de gedachte te binnen, eens op deze belangrijke en positieve resultaten te wij zen. Inderdaad Pro Arte heeft gewroet om het zo ver te brengen. Het dient dan ook maar eerlijk erkend te worden. Hoe zou dan ook de suggestie niet mo gen naar voor gebracht, dat de verantwoor delijken voor het Culturele Leven bij ons, in de eerste plaats de medewerking zouden vragen van hen die, op een soms zeer on dankbaar terrein reecis meer *c?an hun spo- :en hebben verdiend. Men klaagt soms over het geheel aan ini- iatief en medewerkingg. S. 1,50 fr het nummer. i de Vrije Tribune van. «De Standaard» 17dezer waarschuwt Prof. Dr. Frans Mcchelen voor allerlei voorwendsels rdoor men zal trachten de strijd tegen ilentelling af te leiden, in deze lezenswaardige bijdrage ontle- we o.m. het volgende. Naar verluidt zou er in sommige gen rond de Eerste-Minister fel ge it worden aan een kompromis-oplos- welke de huidige aandacht zou aflei- door het breken van de eenheid in de mse gelederen. Men zou inderdaad id zijn om bepaalde toegevingen te wat betreft het tweetalig statuut van lelgische hoofdstad. De Brusselse ag- eratie zou hierbij echter niet beperkt en tot de gemeenten welke hier mo tel en reeds min of meer traditioneel behoren. Men zou deze agglomeratie ienlijk vergroten en er een aantal mse plus Waalse gemeenten aan toe- en. Al deze gemeenten zouden de uit- ;ide Brusselse agglomeratie uitmaken, vil dus zeggen dat in al deze gemeen ten tweetalig statuut van toepassing ijn. het eerste zicht kan men zich laten iden door het tweetalig karakter van Irusselse agglomeratie. Dat men zich ke echter door niet te veel illuzies laat j schelen. Iedereen weet ongeveer hoe de verschillende taalwetten worden past. dergelijke kompromis-tweetaligheid ons dan op zichzelf al weinig bekoren.» verband met een ander voorwendsel, urgentie van de Kongolese kwestie, jft steller zeer terecht leeds nu hoort men stemmen ervoor dat de problematiek van de talen- g in het niet verzinkt t.o.v. de Kongo- ematiek en dat men wellicht zou ge- n van een hoog politiek inzicht, indien deze vraagstukken naar latere datum l zou verschuiven. Wij zouden hiertegen ten zeerste willen waarschuwen. Ons land als geheel heeft een verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van Kongo, zeker. Voor de toekomst echter van de Nederlandse kuituur in Vlaanderen en voor het behoud van onze volkskracht, is de afwering van de talentelling en de hieraan verbonden ge varen van verlies van grondgebied voor ons, van het allerhoogste belang. Hoezeer wij ook betreuren dat zoveel energie moet worden besteed aan de talen- tellingsproblematiek en overigens aan de Vlaamse Beweging in het algemeen, toch kunnen wij niet versagen. Het gaat om on- j ze eigen toekomst, en deze van onze kul- j tuur. Dit is nu voor ons de hoogste urgen- i tie. oQo STAD AALST. BERICHT AAN DE BEVOLKING Op 15 oktober jl. heeft Zijne Majesteit Koning Boudewijn vóór radio en televisie een toespraak gehouden, waarin hij de aandacht heeft gevestigd op de belangrijke problemen van de vluchtelingen in de ver schillende landen, dit in het raam van het WERELDJAAR VAN DE VLUCHTELING. Namens het Nationaal Comité, onder de bescherming van Z. M. de Koning opge richt, doet de heer Gouverneur der Provin cie beroep op onze daadwerkelijke mede werking. Ten einde aan dit verzoek te voldoen en hiertoe de nodige gelden te kunnen inzame len werd door het stadsbestuur een post- checkrekening nummer 90.860 geopend met de benaming «Stadsbestuur Aalst, Algeme ne Zaken. Stortingen op deze postcheckrekening worden van heden af met veel dank aan vaard. Andere geldstortingen kunnen gedaan worden in de bussen welke te dien einde geplaatst zijn in het stadhuis, het politie commissariaat, het zwembad, het stadsma- gazijn en het slachthuis. De Stadssecr., De Burgem. en Schep. Fr. DE MEYST. Fr. BLANCKAERT. 3ROEP TUL organiseert zijn DERDE WELSPREKENDHEIDS- TORNOOI Schifting zaterdag 9 januari 1960 te 17 h. Feestzitting zaterdag 16 jan. '60 te 19,30 h. elkens in de Feestzaal van het Stadhuis. Voorwaarden tot deelname leerling(e) zijn van Retorika of Poësis (of daarmee gelijkgestelde klassen), van Universiteit of instituut voor hoge re studiën. opgave van vrij gekozen onderwerp (min. 5 m.) een opgelegd onderwerp verdedigen (min. 3 m.) Aanvraag vóór 5 januari 1960 insturen aan dhr. Frans De Koninck, Vrijheid straat. 54, te Aalst. Zo wij hieronder het recent socialistische Kongres onder de loupe gaan nemen, is dit niet om de aandacht af te wenden van de zeer grote moeilijkheden op allerlei gebied waarmede de regering te kampen heeft. De huidige regering wordt geconlronteerd met problemen, zo ingewikkeld en veelvuldig, dat een minder sterke regering er reeds lang onder zou bezweken zijn. Maar het is niet voldoende dat de regering het c uit houdt ze moet ook de nodige enegie aan de dag weten te leggen om haar politiek volledig uit te voeren. In dit verband wil len we verwijzen naar de redevoering van de heer Theo Lefèvre, voorzitter van de C. V. P. bij de opening van de huidige Parle mentaire zittijd «Wij hebben vertrouwen in de regering. We zouden wensen dat de regering altijd vertrouwen had in haar meerderheid. Het mag niet zijn dat een handjevol demagogen haar kunnen doen terugkomen op wat soli dair en rijpelijk werd beslist de regering mag ervan overtuigd zijn, dat die demago gen geïsoleerd zijn en blijven. De meerder heid weet. inderdaad, dat het grootste ge vaar voor de demokratie ligt in het spekta kel van de vrees der regeerders voor wat ze menen de openbare opinie te zijn, waar het er eigenlijk slechts een kortzichtige en egoïstische karikatuur van is. De Volkeren gedragen zich menigmaal zoals hun leiders het van hen verwachten. Ons land zal de nodige offers en tucht aan vaarden, wanneer de redenen worden uit eengezet en wanneer het de natie wordt duidelijk gemaakt welke oogmerken van sociale vooruitgang er door worden nage streefd. Wij moeten de moed hebben te zeggen, dat er in ons land meer en meer wordt ge praat over een crisis van het regime. De belangen van de economische en sociale groepen verwerven een stijgende invloed op de besprekingen van regering en parle ment. Er bestaan weliswaar technische problemen op het economisch en sociaal niveau, maar er heerst vooral een verzwak king van het overheidsgezag. De Christelij ke Volkspartij wil andermaal het gezag van de Staat bevestigen en diens bevoegdheid verstevigen om in alle onafhankelijkheid een politiek op lange termijn te ontwerpen en uit te voeren, die de sociale vooruitgang beoogt door de economische expansie. Zo zal de crisis van het regime worden over wonnen. Dit gezegd, keren we ons naar het socia listisch kongres. De laatste socialistische kongressen bieden steeds weer hetzelfde beeld een haast openlijke strijd tussen hetgeen we de «programmisten» zouden kunnen noemen (zij die voor alles trouw wensen te blijven aan het socialistisch pro gramma) en de «opportunisten» (zij die be reid zijn zeer veel water in hun wijn te doen als ze maar terug in de regering kun nen komen), dit alles overgoten met een demagogisch sausje. Op het ogenblik dat er zich zeer grote problemen stellen voor België we den ken hierbij aan Kongo en de financiële toestand leest men niet zonder stijgende verbazing de resoluties die door dit kongres werden aangenomen: verhoging tot 700 F per week van de werkloosheidsvergoeding, dubbel verlofgeld, gewaarborgd weekloon, herziening van de bedrijfsbelasting, oprich ten van een nationale en kosteloze gezond heidsdienst, minimumpensioenen van 40.000 F voor de arbeiders, van 30.000 F voor de zelfstandigen, verhoging van de loonmini- ma... Een korte berekening laat toe va9t te stellen dat de uitvoering van deze resolu tie een meer uitgave van 7 a 10 miljard voor de Staat met zich zou meebrengen. Indien België niet worstelde met financiële problemen, zouden sommigen van deze ei sen wellicht in overweging kunnen geno men worden, maar thans is de verwezenlij king ervan onmogelijk tenzij... men zeer grote besparingen zou doorvoeren of nieu we belastingen zou heffen. Van nieuwe belastingen willen de socia listen niet weten, de andere partijen trou wens ook niet. Dus mag verwacht worden dat de socialistische partij met beide han den de besparingen toejuicht die door de regering tot nog toe werden voorgesteld Maar ook hier komt men bedrogen uit het kongres verwierp het saneringsplan van de ziekteverzekering en stelde daarte genover een Nationale Gezondheidsdienst waarvan men nog niet weet of hij één rf tien miljard gaat kosten. Ook het plan van minister Segers om de financiële toestand van de spoorwegen gezond te maken, wer den van de hand gewezen. Is het dan overdreven te spreken van demagogie En dat op het ogenblik dat aar. het land offers moeten gevraagd worden voor Kongo, voor het onderwijs en de op voeding van de jeugd en voor de ekonomi- sche heropbloei van verscheidene gewes ten I. D. FEESTZAAL STADHUIS Woensdag 23 december 1959 te 19,30 u. GROTE KULTURELE FEESTAVOND Optreden van het PRO MUSICAKOOR (Kerstprogramma) Leiding Hr. Gaston De Cock. Solisten Mevr. Boni-Slagmulder. Heer Herman Slagmulder. Declamatie Heer Willy Van Boxtael. Mandoline Hr. L. Van den Eeckhaut. Aan het Klavier R. Morés. Deelname in de kosten 20 fr. Kaarten te bekomen bij de HH. Brancar diers en aan de Ingang van de Feestzaal. en meer komfort met de nieuwe L en LP 322, 327 en 337 die van de schitterende reeks der zware MERCEDES-BENZ vrachtwa gens de volledigste en de beste van de wereld maakt. Leverbaar als vrachtwagen, kipbakken en traetoren frentstuur en half- frontstuur. Aandrijving op twee of op vier wielen. Vermogen 120 en 190 P. K. Nuttig laadvermogen van 6 tot 12 ten. DIESEL Concessienaris veer het gebied van A A L T

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1959 | | pagina 1