en omstreken
P
euwige
stad
Over de Hofelijkheid
Lezerstribune
Raak,
Mr. D'Haeseleer?
e wrong man
de gazet van aalst
ALST!
zullen
^dstrijd
Darn:»
ieheren
<-at ex
wi'fun.
et sta
onnen
de be
seeMs
r moe-
op <'lt
ere
ïjn ïn-
redigd
a i
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDLRDAG en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jorisstraat. 25. AALST 16de JAARGANG.
Tel. 241.14 P. R. 88172.
ZATERDAG 19 MAART 1960 NUMMER 23
1,50 fr.
het nummer.
Als je gespaard wil blijven van
ondergang, aardbeving en oorlogs
rampen, sla je tenten op in Rome
De stad die niet zal vergaan.
Over deze gangbare opinie van «Rome de Koncilil blijkt dan, dat deze redenering
stad wier toekomst gewaarborgd is» valt aanvechtbaar is. Het was Mgr Idéo die uit-
wel een woordje te zeggen. genodigd werd op het Koncilie de verschil-
!4„ lende meningen die onder de katolieke teo-
Het ogenblik is wel opportuun, vermits
loganten heersten uiteen te zetten. De me
er vil .overal met groeiende belangstelling uitge-6
0„.__0i. i ningen van die tijd kunnen hoofdzakelijk
il wou keken wordt naar eukumenische gesprek-
itot drie worden herleid. Wij geven ze hier
meest ken en kontakten. Want het ontgaat rue I
mand dat het van groot gewicht is wat er 1 ln kort
over Rome, en de Stoel van Petrus in dit
verband geleerd wordt. En laten we al da-
rjr Idelijk zeggen dat het een misverstand is
te spreken van Rome, de stad wier toe
komst gewaarborgd is omdat de zetel van
jen eeiPetrus er onvarbrekebik me€ verbonden is.
e rape j)e uitdrukking «het eeuwige Rome» is
in Den geen katolieke uitvinding. Men sprak reeds
derdaai van het eeuwige Rome dertiig jaar voor
•gen ui Kristus. Op een ogenblik dus dat er van
h maa een onvergankelijke Kerk nog geen sprake
at dea was £n (je uitdrukking is in feite een dich-
rlat terlijke uitlating, die in de kurestijl van de
1 in dj zichzelf vergoddelijkende Romeinse keizers
aan, er js overgenomen,
hoppe
Als v» 0°k later, wanneer de Pausen in Rome
tot hoog aanzien komen, getuigt ook het
ivoudie spraakgebruik van het pauselijk hof van
hul de hoge' verering die men het Romeinse
grondgebied toedraagt.
1. Petrus heeft op bevel van Kristus
het oppergezag over de Kerk met de Ro
meinse zetel verbonden. Deze verbinding
kan, omdat zij op bevel van Kristus steunt,
door geen enkele menselijke autoriteit ooit
worden losgemaakt.
2. Tot een tegenovergestelde mening
voert de volgende redenering. Petrus heeft
het oppergezag in feite wel gekombineerd
met de Romeinse bisschopszetel, maar hij
deed dit op eigen initiatief. Zodat elke op
volger van Petrus deze verbinding weer on
gedaan kan maken.
DE MAN MET BLOEDIG VERLEDEN
ANTE PAVELITSJ.
I
In de kranten kreeg het bericht slechts
enkele lijnen op een derde of vierde blad
zijde. In feite betekende echter het overlij
den van Pavelitsj het einde van een jaren
lange terroristische aktie in de Balkan.
Ante Pavelitsj werd in Herzegowina ge
boren in 1889. Op dat ogenblik behoorde
het land nog tot de Oostenrijkse monar
chie en het is uit die tijd dat Pavelitsj in
Oostenrijk sterke vrienden heeft behouden.
Hij begon als metser, leerde tussendoor,
werd weet metser en haalde tenslotte zijn
titel van dokter in de rechten. Daarmee
vestigde hij zich te Zagreb, hoofstad van
Kroatië en opende er een kabinet.
Op dat ogenblik, even na de oorlog van
1914-1918. werd de Oostenrijkse monarchie
opgerold en Kroatië kwam bij Servië om
Joegoslavië te vormen. Dit was helemaal
niet naar de zin van vele Kroaten, die sterk
nationalistisch getint bleken te zijn. Bel-
slavië, wilde zij Pavelitsj aanhouden. Maar
de man was gaan vliegen. Hij vluchtte naar
Wenen, waar hij onderdak bekwam. Het
werd hem echter ook daar te warm, en nij
zocht redding in Italië. Daar heerste toen
Mussolini, die een hekel had aan Joegosla
vië omdat dit land de volle kust van de
Adriatische zee beheerste. Ante Pave'.itsj
was dus een graag geziene gast bii de Ita
liaanse geheime politie.
Het was vanuit Italië dat Pavelitsj de
aanslag op koning Alexander te Marseille
organiseerde. Als twee slachtoffer viel on
gewild Barthou, de Franse minister van
buitenlandse zaken. Als gevolg van deze
aanslag vroeg het Franse gerecht aan Ita
lië de uitlevering van Pavelitsj, maar Ro
me weigerde.
Niet zodra waren de Duitse troepen in
1941 Joegoslavië binnengerukt, of Pavelitsj
trok naar zijn land terug en werd er «Po-
rengerj Een jezuiet, Pater Beukers, die zich fel
ns daj aan deze kwestie interesseert, heeft zich
irodukj de moeite getroost al de pauselijke doku-
Jaring men ten te doorsnuffelen, en tussen de pe-
'ad -'M rlode van 1300 tot 1939 heeft hij nergens
celijki de uitdrukking «het eeuwige Rome» kun-
krooj nen vinden. Wat hij wel vaak aantrof was
de., idee dat Rome onvergankelijk is. Men
i ontdekt dan de volgende redenering, die
ook voor velen onder ons aan de grondslag
fligt van onze opvatting over het eeuwige
orheeij Rome de zetel van Petrus is even onver-
erende' brekelijk met Rome verbonden; welnu, die
I Elk zetel van Petrus is even onvergankelijk als
jpstrnJ de Kerk zelf. dus is ook Rome onverganke-
as Ei lijk.
t ij fe Als er een ogenbjjk jn je geschiedenis
er" van de Kerk deze kwestie werd aangeraakt,
is het wel op het Koncilie van het Vatikaan
Tussen deze beide ekstreme opinies ligt
een derde 3. Petrus heeft het opperge
zag over de hele Kerk niet alleen feitelijk
maar ook voor goed aan de bisschopszetel
van Rome willen koppelen. Deze beslissing
van Petrus kan niet meer ongedaan worden
gemaakt.
Nu heeft het Vaticaans Koncilie in deze
kwestie geen stelling willen nemen. Ook
later werd in verband met deze kwestie
nooit een officiëel bindende uitspraak ge
daan. Hoewel er dus in kerkelijke doku-
i nen ten soms zeer sterke uitdrukkingen
omtrent Rome voorkomen, is het toch on
juist één der boven aangegeven opinies geï
soleerd weer te geven. Men zou de indruk
geven en de verkeerde opinie in de hand
werken als ging het om de officiële leer
van de Kerk.
geweest dat zich zou uitspreken over het
gezag van de Paus van Rome. En uit dit
grado voerde trouwens een zuiver Servisch jgiavnik» 't is te zeggen «leider». Weliswaar
bewind door en daarbij kwamen nog an- werd de kroon aangeboden aan een Ita-
dere tegenstellingen. Zo zijn de Serven j liaanse prins, maar deze vond het voorzich-
steeds ortodoks geweest en bleven de Kroa- tiger nooit een voet in zijn koninkrijk te
ten katoliek zetten, zodat Pavelitsj ongestoord de maent
Al heel vlug begon Pavelitsj aan politiek kon uitvoeren. Het werd een vreselijke
te doen. Hij gaf een weekblad uit te Za- tijd, waarin de Ooestasjis voortdurend te-
greb. Maar evenvlug voelde hij aan, of gen de Servische partisanen vochten, zowel
meende aan te voelen dat alleen terrorisme die van Tito als die van Mihailovitsj
iets zou bekomen in de strijd der Kroati- j Bij de Duitse nederlaag, vluchtte Pave-
sche nationalisten tegen Servië. Daarom ütsj naar Italië, waar hij onderdak vond.
voerde hij simultaan twee akties uit. De
ene bestond in zijn publieke houding, de
uitgave van een dagblad in Zabreb; de an
dere in het organiseren van een onder
grondse beweging van terroristen, die de
Oestasjis genoemd werden.
Van daaruit geraakte hij er toe met een of
ficieel paspoort naar Argentinië te gaan,
waar hij adviseur werd van Peron. Hij be
gon al dadelijk een nieuwe organisatie van
Oestasjis in het leven te roepen. Belgrado
vroeg eens te meer zijn uitlevering, maar
Deze Oestasjis, allen jonge Kroatische peron weigerde. Dan maar een aanslag. De-
nationalisten, kregen hun opleiding op ver- ze mislukte omdat Ante slechts licht werd
laten hoeven in de Hongaarse poesta. Hon- j gekwetst.
garije liet dit oogluikend gebeuren, niette- Bij de val van Peron verdween Pavelitj
genstaande het vele protest van Belgrado. tot hij dus weer plots in Madrid is opgedo-
Toen eindelijk de Joegoslavische politiek ken. Nu echter kwam de laatste faze van
gewaar werd dat Pavelitsj de leier was van zijn leven. Met Pavelitsj eindigt een beroer
de Oestasjis, die aanslag*--: deden in Joegc- de tijd in de Balkan. Isy LANDERS.
an de deur van het bu- j Hij, de oude man, heeft innerlijke vol-
even en klopt dan nog- doening dat er nog steeds in slaagt serieuze
kondigen moet.
der da
j
hervefl
juir. erf
ïs ont
ds no
lijken
:n da^
Kruis] Wij ontvingen onderstaand artikel als antwoord op de bijdrage De C.V.P. en het
fweesiJ talenvraagstuk in België van M. d. B., verschenen in ons nummer van 10 maart 11.
e par- De aandachtige lezer zal wel uitmaken waar de wolfijzers en schietgeweren ver-
jp het borgen liggen,
ag op
>P het g«ëerdt- en waarde Heer M. d. B. j Spreek de taal van Vondel en Kats of
druk U uit in de taal van de eeuwige Aalst-
lk heb Uw sympatiek blad met name «De erse Woeste op het door U gepreconiseerci
Gazet van Aalst» onder de loupe genomen, j rondetafelgeklets. Homo homini lupus, vrij
Een vertoog dat ik graag en daarom zeer vertaald dat de kruising van een paard
gemeend betitel een snoepje van realiteit,1 en een ezel, muilezel heet.
een fijnproevertje van hygiënische humor,
bepeperd en bekruid met cynisme en zeer
yp. gevatte diabolische hyperbolen
Ik noem het verder een schalkse, satiri-
i kan sche delicatesse, die de beroepsbezigheden
oven- van steller verraden. Hij schijnt mij een
mengelaar, misschien ook een hengelaar in
is te- poelen en kreken, maar als zwemmer de
-hmte kleurige kleurloze met zondoorspoelde
i bij- diepzeeen van Saint-Tropez, het rendez
vous der vedetten, verkiest. Ik heb Uw ta-
>abc!- lent als polyglotc klandestien geakklamcerd
als ik en Uw alzijdigheid bewonderend aan
schouwd. U zijt niet alleen een essaiist,
urice maar een ideale woordetser, een onderlegd
een politieker, een fantastische eburoon met il-
enen. lustere staatsmanswijsheid met een pano-
iwen- ramische kijk op een ijverig en rijk lapje
rdap- wereld dat men sinds 1830 België doopte,
no-: een mengsel van diverse legeringen en ver
binding van zuur en loog.
Het is goed dat we in die aangelegenhe-De man klopt
den niet katolieker willen zijn dan de Paus. reau. Hij wacht
Als we weten dat de Kerk nooit zal ver- j maals, dit keer wat harder. Het blijft stil. papieren in te vullen.
gaan, goed; maar wat er met Rome zal ge- 1 Aarzelend opent de man de deur die lich-i En dan gebeurt het De versleten pen
beuren weet niemand. En het is wijs van tjes piept. Dan scheurt de stilte plots. Een krast ergens in het papier en een inktvlek
de Kerk niets meer te verkonden dan ze j korte, blaffende stem Wachten aan de vloeit grillig over het schrift. Vervelend,
krachtens haar zending van Kristus ver- deur De man van 't bureau kijkt af en toe op
De man trekt zich behoedzaam terug en naar de bezoeker en het uurwerk aan de
Les libéraux flamands ne sont la
que pour la garniture Deze uitspraak
kon men dezer dagen lezen, niet in La
Libre Belgique, maar in de zeer libe
rale franstalige krant Nouvelle Gazet-
te.
Het is in feite de bevestiging van een
sedert lang bestaande toestand in de
liberale partij. Minder nog dan in de
rangen van de socialisten, wordt er
door een Motz en cs. rekening gehou
den met het standpunt van de liberale
volgelingen in Vlaanderen.
Steeds is het de mening van de Brus
selse en Waalse liberalen die zegeviert.
Dit verklaart wellicht waarom in het
Aalsterse een volksvertegenwoordiger
L. D'Haeseleer zo angstvallig zwijgt in
de gewestelijke liberale bijeenkomsten
over problemen als de talentelling, de
uitbreiding van de Brusselse olievlek
enz. Maar ja, dit zijn dan ook nationale
problemen.
HET INCIDENT VAN AGADIR
maaii
n :iogj
iit all
list.
>pge-
ïrtel-
zijn
eens
ver-
ikels
N.V.
Ik ben overtuigd dat U aanwezig was
op het ultieme kongres. Want veelal sturen
de journalisten hun kat en kopieren zij
achteraf en kommentarieren zij daarna de
geruchten van uiteenlopende meningen en
kristalizeren ze tot een leuke objektieve
kaleidoskoop. U zijt een rechtge(h)aard
vlaming, die het met Uw papierspeer op
neemt tegen de aduatieken en het openlijk
aandurft de taal aan te prijzen van La Fon
taine en andere Sagans bij R.T.C.?-aange-
legenheden met een linguïstiek karakter,
daar waar de konsekwentie leert dat een
inspiratie van Lacordaire, tot een matema-
tische onevenredigheid kan leiden en uit
groeien tot een gemengd getal of een on
echte brenk, die er na de herleiding het ge
volg van is.
En muilezels zijn volledig steriel,
ons voor steriele gazen
Hoed
Wilt U de taal vrede bevechten, wilt U de
taalvrede realiseren spreek chinees en
wacht. Hij is bedaard, duldzaam en be
leefd, vooral beleefd.
Een oude dorpsschoolmeester heeft het
hem vele jaren geleden, lang voor de eer
ste wereldoorlog, aangeleerd hoe men zich
moet aanbieden bij meerderen.
En de man blijft goedsmoedig wachten,
de pet in de ene, en een stompje sigaar in
de andere hand Hij heeft ontzag voor .1e
overheid voor de koning, voor de minis
ters, voor de burgemeester, voor de bu
reau's van 't gouvernement.
Tien, vijftien minuten later wordt de
deur van 't bureau open gerukt. Een jonge
man, de haute de sa grandeur kijkt rond.
merkt ergens in een hoek de oude man
Héwel, zeg, we blijven niet wachten
zulle.
En de man van 't gouvernement keert
terug in zijn bureau gevolgd door de be- j we formulier, schrijf
zoeker.
Wel, vent, waarvoor is 't. Maar
De Marrokkaanse stad Agadir, die thans
door een aardbeving praktisch van de
kaart werd geveegd, kende bij het begin
van onze eeuw een zekere vermaardheid
omwille van een internationaal incident dat
zich daar voordeed, tussen Fransen en
Duitsers en dat, reeds in 1911, bijna een
Europese oorlog tot gevolg had.
Bij het begin van de eeuw dus, swam
Marokko stilaan onder Frans protektoraat.
Sinds lang trachtten de Duitsers de Fran
sen in Afrika bezig te houden om te belet
ten dat Parijs weer eens terug aan Elzas
Lotharingen zou kunnen denken. Maar toen
Frankrijk in Noord-Afrika al te veel macht
kreeg, werd Berlijn ongerust en begon zich
te verzetten.
Een eerste konferentie welke over Ma
rokko te Algeciras had plaats gevonden,
had besloten het land onder Frans protek
toraat te stellen. Engeland. Spanje, Rus
land, Italië hadden zich achter Frankrijk
geschaard en Duitsland stond alleen.
Toen besloot de Duitse keizer spektaku-
lair op te treden. In 1904 landde hij met
daguur en de oude man schrijft eindeloos j schip te Tangcr. De keizer had zijn
mooiste uniform aangetrokken, zijn degen
omgegord en trachtte en zo flink mogelij x
wand. De wijzer gaat vlug naar het mid- i
traag.
Héwel, hebt-der-mee-gedaan
De oude man schuift zijn bril lager op de
neus en wat bedremmeld zegt hij
Wel. mijnheer, bijna, maar ik heb hier
een stommiteit
Wat hebde.. vlug komt de man
overeind en kijkt naar de inktvlek, naar de
oude man.
De man van dc bureau ziet witjes om
zijn neus en zijn stem klinkt schril
Wel, vent, ik heb met u wel een hele
boel last.
Pardon, mijnheer, maar de pen is .vel
versleten
De pen versleten die pen was goed.
maar uw formulier staat vol fouten.
Kijkt me dat eens aan Hier is een nieu-
duidelijk en zonder
schrijf steno Mocht U de lust tot strijden <*rsl uw siSaar buiten- er wordt hier niet
ontbreken drinkt dan bier, dat inspi- gerookt-
De oude man gaat en keert, hij is lich
tjes zenuwachtig, en niet zo heel zeker van
zijn stuk in deze omgeving
Wel, mijnheer, het is kwestie van..., hier
heb ik papieren...
Kom, man, laat zien Voila, hier is
een formulier, vul die in, daar op de tafel
staat inkt en pennestok.
reert, drijft uit, maakt en houdt U natio
naal fit.
Laten we de esbattementen des kongres
niet euvel, noch tragisch opnemen, omdat
de roes van karnaval nog niet werd ge
smoord, noch bij de statige Gillissen van
Binche, noch bij de majestatische Prinsen
van Aalst.
En hier zou ik te kort schieten aan de
opvoedende taak die mij omwille mijner
patriotische opdracht als verzoeningskatali-
sator werd opgedragen, mocht ik U dit niet
ter overweging geven.
Voorziet U op 10 April van al de te Aalst
bestaande vroede fanfaren, opdat wij deze
datum kunnen uitroepen als een Belgisch
nationaal zangfeest, waarop neven Sambre
et Meuse ook een Congres zonder bier
wordt gezongen.
Wij allen, francophonen en menapiërs
zullen Ambiorix in triomf ronddragen in
de hoofdstad van het verenigd Europa. Wij
allen zullen bloemen neerleggen aan de
mollige voeten van manneken pis en hem
devoot vragen ons te willen leiden naar
een compromis niet alleen van water en
wijn maar van wisky en gueuze.
STEREOFONIST.
De oude man zet een bril op. Wat ner
veus, beverig begint hij
Naam, voornaam, nationaliteit, geboren,
beroep,
Het zijn kromme maar toch duidelijke
grote letters die hij schrijft.
Dat schoonschirft van de oude meester
heeft toch tot iets gediend.
voor te komen, wat hem moeilijk viel om
wille van zijn kleine gestalte en zijn ver
minkte arm.
Tot overmaat van ramp stond de zee zeer
woelig en het schip kon niet aan wal gera
ken. Dan maar besloten de keizer met eer.
mand, langs een touw aan wal te brengen.
Twee stevige matrozen pakten hun keizer
onder de armen en zetten hem in de mand.
Deze werd gehesen, bengelde 'n ogenblik tus
sen hemel en aarde en kwam dan eindelijk
op de begane grond terecht.
Het moet wel een komisch beeld geweest
zijn, de Duitse keizer daar bleek en ont
daan uit een mand te zien kruipen. Aan de
haven wachtte een vurig ros op hem, een
Arabisch wit paard waarmee hij plechtig
zijn intrede zou doen. Weer eens had hij
pech. Het paard was zeer wild, mede op-
I gejaagd door het gejoel der inlanders. Het
I begon te steigeren. Weer eens moesten twee
stevige soldaten de keizer in het zadel zet
fouten
Mijnheer, een andere pen
Man, ik heb geen andere pen, maakt
het nu kort, want het is bijna twaalf.
Wat later staat de man buiten, de pet
stevig op het hoofd geplant. Hij proeft de tai'ürf stevig'bi'j 'de't™m"ho"udJn.
frisse hv' - wat^gezonder dan de Het hele effek, van de ontvangst te Tanger
wandelt viel in het w;lteT
muftige bureaulucht. De man
traagjes voort. Tevreden dat die zaak in
orde is.
Tsja, spijtig dat die man van t bu
reau niet vriendelijker was. Ik kon het
heus toch niet helpen met die pen. En die
fouten Lieve hemel, wat een jonge oieD
jonge man toch.
En de oude man wandelt verder door
heen de kleine stad. Steeds denkend aan
die misprijzende blik van de bureauman.
Ergens uit het oude verleden duikt het ge
laat op van de sergeant in de citadee van
Namen... C.
EERSTE VLAAMSE FILM
KFL AALST.
EN TELEVISIEPRIJS
EEN FILM VAN ALFRED HITCHCOCK.
ST. JOZEFCOLLEGE, HOOGSTRAAT, AALST
DONDERDAG 24 MAART 1960, te 20 uur.
Volwassenen en aank. jeugd. Aanbevolen.
Uitdeling der Prijzen van de Filmkwis 1959 aan de laureaten van Oost-Vlaanderen.
Enkele jaren nadien, kwamen Franse
troepen tussen beide in Agadir, omdat daar
een opstand was uitgebroken van Berbers
tegen de sultan. Berlijn vond daarin een
bedreiging voor zijn eigen positie. Nu was
het wel waar dat er te Agadir vele Duitsers
woonden die er handel dreven of die tracht
ten de Duitse soldaten uit het Vreemdelin
gen Legioen terug naar huis te krijgen.
Berlijn stuurde een kruiser naar Agadir.
de Panther. Daar wachtte de Franse vloot
het schip op, want ondertussen had Frank
rijk zijn zeemacht gemobiliseerd. Een ogen
blik leek het of er ging een oorlog uitbre
ken. Gelukkig konden de diplomaten toen
nog de zaken regelen. Er werd gedurende
maanden onderhandeld, maar tenslotte
kwam "het tot een vergelijk, waarbij het
Franse protektoraat ook door Duitsland
werd erkend. Lang zou de vrede toch niet
duren, vermits drie jaar nadien, in 1914,
de oorlog voor goed los barstte.
Wat de Panther betreft, het schip vlucht
te in 1914 de haven van Konstantinopel bin
nen en durfde er niet meer uitvaren uit
vrees van de Engelse navy. Het bleef er tot
het einde van de oorlog.
Isy LANDERS.
